Jego Dziecko - a Nasz Ślub?

[jayin]

to zacznę nowy wątek...

Temat jeszcze przeze mnie do końca nie rozpoznany, więc chętnie poczytam,
jakie wy macie doświadczenia w tym względzie (także od Samodzielnych
Sytuacja jaka jest, każdy widzi.
Zapada decyzja o małżeństwie. O ślubie. I co z tym było związane u was?

1) negatywne czy pozytywne reakcje Jego Dziecka/Dzieci na zamianę "nowej
znajomej taty" na "nową żonę taty"
2) Jego Dziecko uczestniczyło w ceremonii ślubnej? Było na weselu? Jeśli tak -
to czy samo, czy z babcią, czy z kimś innym?
3) Jak wy zapatrywałybyście się na obecność Jego Dziecka na Waszym Ślubie?

pozdr.
Joanna

[hop_angel]

Cześć,

U mnie było tak:
1. Z moim mężem znamy się już 10. Gdy poznałam jego córkę miała lat 6, teraz ma
15. Od początku mnie akceptowała, wiedziała, że kocham jej ojca, że on kocha
mnie o czym często przy niej rozmawialiśmy i sama nas do słubu zachęcała.
Ponieważ jednak od początku była indagowana przez matkę przeciwko mnie czułam,
że gdy juz do ślubu dojdzie problem leżał będzie nie po stronie dziecka, które
nie czuło zgrożenia z mojej strony ale po stronie ex. Co ciekawe, gdy poznałam
męża był od 11 lat w separacji, 2 po rozwodzie, zaś ex była w nowym związku z
facetem, dla którego zostawiła mego męża. Zresztą wzieli ślub pół roku po mojej
z mężem znajomości. No ale ona jest jak pies ogrodnika zatem od początku miała
problem z zaakceptowanie faktu, że jej były kogoś ma. Po za umniejszaniem mojej
wartości w oczach dziecka, nastawianiem przeciwko, ciągle insynuowała, że tatuś
jest ze mną bo czuje się samotny, bo nie iść z kim do łóżka, bo ona go
zostawiła i takie tam. Kiedy poinformowaliśmy małą, że bierzemy ślub reakcja
była spontaniczna, były uściski, gratulacje itp. (miała wówczas 12 lat).
Natomiast tydzień później, podczas jej wizyty córka oznajmiła, że chce
porozmawiać z tatą sam na sam, mimo, że wcześniej wspólnie z nami rozmawiała o
wszystkich problemach, częściej nawet ze mną. Zostawiłam ich samych, a gdy
wróciłam razem powiedzieli mi o co chodziło i dowiedziałam się, że córka ma
wątpliwości czy tata nie żeni się ze mna tylko dlatego, żeby nie być samemu,
czy mnie kocha, dlatego, ze mama go zostawiła itp. Nie padło ani jedno
stwierdzenie, odnośnie obaw o miłośc ojca do niej, o poczucie zgrożenia.
2. Planowaliśmy, że córka będzie u nas na ślubie a na weselu do godziny 12, jak
inne dzieci. Zaakceptowała to bowiem wytłumaczyliśmy jej, że jest to nasz
dzień, ważny dla nas, że nie będziemy mogli jej poświęcić tyle czasu co zawsze
i nie było problemu. Jednak mamusia stwierdziła, że dziecko powinno zostac do
rana bowiem dziecko ma sie tylko jedno a żonę można zawsze zmienić. No zaczął
się cyrk. Córka niby zachorowała w ten dzień, była na ślubie ale na weselu już
nie. Przywiózł ja ojczym po czym potem ją zabrał. Było nam przykro, jej było
przykro, nawet chciała zostac na weselu ale powiedziała, że mama kazała jej
wrócić do domu bo jest przeziębiona. Dziwny jest fakt taki, ze w poniedziałek
po weekandzie poszła do szkoły normalnie itp.
3. Co do moich zapatrywań na jej obecnośc na weselu uważała, że część czasu
powinna być ( do 12) a później moglibyśmy mieć czas tylko dla siebie i gości.
Ale stało się inaczej i może nawet dobrze wyszło.

Największy cyrk natomiast zaczął sie tuż po naszym ślubie bowiem ex, która w
ogóle wcześniej sie odgrażała, że przyjdzie na nasz ślub, zrobi awanturę,
wyśmiejej mnie, zadzwoniła do mego męża żądając podwyżki alimentów. Mąż
podwyższa jej alimenty regularnie co pól roku, zatem bez ogródek powiedział jej
co myśli o taki zachowaniu. Wydzwaniała jeszcze potem do mojej teściowej, do
moich rodziców a nic nie uzyskawszy ograniczyła wizyty dziecka. I tyle. Takie
akcje mają miejsce do dzis ale to już temat na osobą rozmowę.

Pozdrawiam, jak masz pytania to pisz.

[ashan]

Mały był zbyt mały na udział w takich wydarzeniach (wczesne przedszkole).
Mieliśmy dwa śluby, rok po roku. Ja chciałam, zeby wszystkie dzieci (na
cywilnym wszystkich dwóch, na kościelnym już trzech) były na uroczystościach,
ale przekonał mnie argument szanownego m., że nie będzie się miał kto Małym
zajmować (teściowa z racji wieku i stanu swojego zdrowia nie wchodziła w
rachubę, a innej możliwości nie było).
Natomiast jako ciekawostkę powiem, ze eksia, która nie była o wszytkim
powiadamiana, na widok obrączki na palcu m. dostała histerii, ze on taka
świnia i złośliwiec, że chcąc ją upokorzyć nosi sobie obrączkę (oczywiście w
ślub nie uwierzyła, dzwoniła w tej sprawie do teściówki). Nie wiem, może
trzeba ją było poinformować wcześniej... Z drugiej strony było wiadomo, ze ona
to info strasznie przeżyje, a tak dowiedziała się już po wszystkim... Do dziś
się nad tym głowię...
ashan

[chalsia]

Wiesz Ashan, uważam, że między eksem a eksią powinna byc bazowa wymiana
informacji o życiu prywatnym np. czy się zamierza z kimś zamieszkać, czy się
zmienia adres zamieszkania, czy się wstepuje w nowy zwiazek małżeński, czy się
spodziewa dziecka.
Mimo wszystko lepiej to usłyszeć od swojej byłej "połowy", niż być postawionym
przed faktem dokonanym, albo dowiedzieć się od osób trzecich (albo - co gorsza -
od własnego dziecka).
Niestety jest to pewnie marzenie ściętej głowy. Ja mówiłam to samo swojemu
eksowi i prosiłam go o to, jednak o drugim dziecku nie był mnie łaskaw
poinformować (i pewnie w końcu dowiedziałabym sie tego od swojego dziecka), no
ale cóż, Warszawka jest mała, ciąża to raczej trudny do ukrycia stan, no i
dotarło to do mnie przypadkowo od osób trzecich. Naprawdę !!! wolałabym
dowiedzieć sie od niego !!!
Pozdrawiam,
Chalsia

[chalsia]

Oczywiście mam na myśli powiadomienie drugiej strony przed faktem, a nie potem.
Chalsia

do Chalsi

[ashan]

Wiem Chalsiu, wiem. Idealnie byłoby, gdyby można byłoby się dogadywać, albo
chociaż w normalny sposób informować o takich sprawach. Tylko, ze wg. mnie
eksia nie histeryzowała dlatego, ze dowiedziała się PO fakcie. Dla niej
niedopuszczalne było to, ze on związał się tak szybko po rozstaniu z nią, i że
zdecydował się na ślub, mimo, ze definitywnie wykluczał to w związku z nią. I
ja mam naprawdę dla niej wiele szczerego współczucia. Czy w takiej sytuacji
można kogoś informować wcześniej? Nie wiem. O naszym dziecku dowiedziała się
od osób trzecich tzw. życzliwych, gdy byłam w trzecim ! m-cu (wcześniej niż
np. mój syn), nie dlatego, ze było to tajne info, ale dlatego, że w naszych
relacjach niczego to nie zmieniało - alimenty pozostawały bez zmian, a czasu
na takie newsy naprawdę było jeszcze wiele. Ale cóż, warszafka naprawdę jest
mała, za to wiele w niej "bezinteresownych" ludzi pasących się czyimś
nieszczęściem (dla niej na pewno był to szok, wcale przez nas nie zamierzony).
No, dla nas też, kiedy któregoś złożyła "gratulacje"
pozdrawiam
ashan

[chalsia]

Ashan,
Sytuacja każdej osoby jest inna i ja nie sugerowałam, że Twoja eks
histeryzowała z powodu powiadomienia jej po fakcie (bo to oczywiste raczej, że
chodzi o samą wiadomość). Po prostu napisałam co ja uważam za wskazane.
Jakiś szok, wstrząs zawsze będzie (pewnie nawet wtedy gdy eks jest już na 100%
odległą przeszłościa i obojetną osobą), zwłaszcza jak wiadomość dociera
przypadkowo i od osób trzecich. Już bym wolała, żeby zrobiła to teściówka (bo
mój eks miał i ma odwagę cywilną na poziomie ZERA)
Żeby nie rozdymać tego wątku nie na temat (kto i jak się czego dowiedział) -
napisze Ci coś na priva.

Pozdrawiam,
Chalsia

[krycha15]

Ciesze sie Joanno, ze poruszylas ten watek.
Wszystko jest jeszcze przede mna, teraz sie zastanawiam czy wogole warto brac
slub czy tez lepiej pozostac w konkubinacie.
Ale myslac o slubie zastanawiam sie jak mialby on wygladac. Na pewno bylby
bardzo skromny. Chcielibysmy z moim Mezczyzna byc tylko we dwoje (no i
oczywiscie swiadkowie bo Ci musza byc). Nie byloby wtedy problemu kogo
zaprosic a kogo nie. Ale gdyby grono gosci mialoby byc jednak szersze to co z
dziecmi mojego Mezczyzny? Maja 15 i 17 lat. Skadinad wiem, ze corka ma
nadzieje, ze nigdy nie bedzie musiala uczestniczyc w takiej uroczystosci. Mimo
iz mamy ze soba kontakt byloby to dla niej zbyt bolesne, bardziej bolesne niz
rozwod rodzicow.
Jest jeszcze jeden problem. Jestem w 19 tygodniu ciazy a dzieci mojego
Mezczyzny wciaz nie wiedza, ze beda mieli rodzenstwo. Z poczatku nie mowilismy
bo z ciaza byly problemy i nie bylo wiadomo jak to wszystko sie potoczy. Teraz
juz jednak brzuszek coraz wiekszy ...
Oboje nie mamy pojecia jak dzieci mojego Mezczyzny na ta wiadomosc zareaguja.
Niby mozna sie bylo tego spodziewac ale skoro przez 4 lata nic sie w tej
dziedzinie nie dzialo to moze dzieci zyskaly pewnosc, ze rodzenstwa juz miec
nie beda albo tez wcale sie nie zastanawialy nad taka kwestia.

A do Chalsi:
Pisalam w innych postach o charakterze stosunkow mojego Mezczyzny i jego ex.
Wiem ,ze zwykla ludzka grzecznosc i moze jeszcze fakt, ze kiedys byli
malzenstwem nakazywalaby mojemu Mezczyznie poinformowac ex o fakcie, ze na
swiecie pojawi sie dziecko.
Ale szczerze mowiac nie wyobrazam sobie takiej rozmowy. Skonczyloby sie to
lamentem ex, ze teraz "jej" dzieci zostana bez grosza bo wszystko pojdzie na
nowe dziecko itp. albo grozbami i zadaniami finansowymi jak zwykle przy ich
kontaktach.
W tej kwestii zgadzam sie z moim Mezczyzna - mowimy tylko dzieciom. Jesli
przekaza mamie to dobrze, jesli nie to jeszcze lepiej.
Szczerze mowiac ciesze sie z takiej postawy mojego Mezczyzny. Pewien rozdzial
zycia zostal zamkniety i dobrze, ze kontakty z ex ograniczone sa do minimum
tym bardziej, ze nigdy nie przynosily nic dobrego. Szczerze mowiac nawet nie
uwazam za stosowne aby moj Mezczyzna musial informowac ex o szczegolach
naszego zycia osobistego oczywiscie dopoki pewne zmiany nie dotkna jej
bezposrednio.
Krycha.

[chalsia]

Rozumiem Krycha. Jednak to nawet nie musi być ROZMOWA (dużymi literami).
Wystarczy krótka informacja (najlepiej na koniec "kontaktu" ) ).

Sądzę, ze duże znaczenie ma wiek dzieci. U Ciebie sytaucja jest taka, że one są
prawie dorosłe i rzeczywiscie można zrobić tak jak to sobie ustaliliście.

Ja w swoim poście patrzyłam w części (oczywiscie) przez pryzmat swojej sytuacji
(synek nie ma jeszcze 2 lat)i wydaje mi się, że to dość znacząco zmienia postac
rzeczy.
Pozdrawiam,
Chalsia

[krycha15]

Chalsiu
Oczywiscie masz racje - wiek synka zupelnie zmienia postac rzeczy. Trudno od
niespelna dwulatka wymagac aby rozumial sytuacje i jeszcze
przekazywal "radosna" nowine mamie.
Patrzac z mojej strony - gdyby moj byly maz (mam z nim prawie 5-letniego
synka) mial zamiar zalozyc nowa rodzine albo spodziewal sie potomka tez
chcialabym aby mnie o tym poinformowal osobiscie. Chocby po to tylko abym ten
fakt znala i w razie czego wiedziala jak rozmawiac z synkiem. Chyba troche
namotalam ale rozumiesz zapewne o co chodzi. Chcialabym o tym wiedziec dla
dobra naszego dziecka - to chyba istota rzeczy.
Krycha.

[chalsia]

Lepiej bym tego nie ujęła.

Pozdrawiam,
Chalsia

[mamaadama4]

Nie odnosząc się do niczego co było napisane powyżej, powiem jak to było u nas.
Myslę, że wszystko jest indywidualna sprawą i zależy od wzajemnych relacji.
Mój obecny mąż dowiedział się o tym, że jego (jeszcze wówczas nie ex) jest w
ciąży i planuje ślub przed pierwszą rozprawą pojednawczą - zależało jej na nie
przeciąganiu procedury. Żeby było ciekawiej, dostał zaproszenie na ślub
z "osobą towarzyszącą". Cóż, uważam, że to zbyt daleko idąca "poprawność
polityczna" naszej ex. Ale ona w ogóle jest dziwna.
Zanim wzięliśmy ślub, na świecie pojawił się Adaś. jego bracia o tym, że
rodzina się powiększy zostali powiadomieni przez tatę jeszcze zanim mój rosnący
brzuch był widoczny. O planowanym slubie też tata ich poinformował. W obu
przypadkach zrobił to bez mojego udziału. Myslę, że chłopcy przygotowani byli
na taki obrót sprawy. Adaś urodził się po 6 latach wspólnego mieszkania, a ślub
odbył się rok później.
Na ślubie chłopcy byli obecni, myslę, że nie z przymusu. Oprócz nas i dzieci
(bez Adasia, bo była to jego pora spania) byli jeszcze tylko świadkowie z
dziećmi. Świadomie tak to urządziliśmy. Ślub odbył się w małej miejscowości w
górach, gdzie zawsze spędzamy wakacje, ferie itp. Było ognisko, kulig itp.
Nie zapraszaliśmy rodziny, bo nie chcielismy.
Nie wiem czy i kiedy P. uprzedził ex o slubie i o Adasiu, ale w naszym
przypadku nie wydaje mi się aby to było konieczne.
I nie myślę, aby dało sie tu zastosować jakieś reguły.
danka

[chalsia]

Mamaadama 4 napisała:

"Żeby było ciekawiej, dostał zaproszenie na ślub z "osobą towarzyszącą". Cóż,
uważam, że to zbyt daleko idąca "poprawność polityczna" naszej ex."

No chyba!! Albo totalny brak wrażliwości na uczucia innych (no albo czysta
złośliwość).

Hi, hi,hi - "Ale ona w ogóle jest dziwna" - to chyba najłagodniejszy tekst o
Twojej eks jaki czytałam ))

Pozdrawiam,
Chalsia

[naturella]

Joanno, u nas to wydarzenie ślubne miało miejsce w tym roku, więc jest to
sprawa dość swieża. Mój mąż nigdy nie ukrywał przed Młodym, że chciałby się ze
mną ożenić. Wkrótce po zaręczynach powiedział Młodemu o tym, że planujemy, że
najprawdopodobniej w czerwcu itp. Na początku byłam troszkę skrępowana tym
wszystkim, ale Młody zareagował pozytywnie, na początku oczywiście lekko się
wstydził itp, ale okazało się, że dobrym wyjściem było powiedzenie mu o tym
przed wszystkimi - że dowiedział się o tym od ojca, a nie od babci, cioci itp.
Przez pół roku, kiedy przygotowywaliśmy ślub i przyjęcie rozmawialiśmy z nim o
tym, co planujemy, jak ma to wyglądać, czuł się w jakiś sposób włączony. Jedyne
zdenerwowanie, jakie przejawiał było spowodowane koniecznością włożenia
garnituru (bo na codzień ciuchy hip-hopowe) i spotkaniem z całą rodziną
(dzieciaki to lekko stresuje). Na ślubie zachowywał się fantastycznie, ściskał
nas, trzymał się blisko, poprawiał ojcu kwiatek, potem usiadł z nami przy
stole, a następnie przegadał cały wieczór z moją siostrą. Co naprawdę czuł, nie
wiem. Wyobrażam sobie, że jednak było to dla niego przeżycie dość istotne...
ale jednak pozytywny wpływ miały częste rozmowy z nim o tym wcześniej. Mój mąż
wielokrotnie przez te pół roku rozmawiał z nim o jego uczuciach, upewniał, że
nie będzie to miało żadnego wpływu na ich stosunki, na miłość do niego i jego
miejsce w życiu taty.
--
Uwaga! Mój nowy mail: [e-mail]

Zapraszam na forum ślubne:

www1.gazeta.pl/forum/790620,30353,790602.html?f=10678

[aagacia]

to i ja pedze odpowiadac.
przede wszystkim uwazamy ze poniewaz Grzesia i jego eks juz do konca zycia
bedzie COS laczylo i to COS bardzo waznegop w postaci dziecka dla wlasnie jego
dobra eksia powinna byc informowana o istotnych rzeczach w naszym ( a wiec i
nadii) zyciu. i tak gdy tylko zaszlam w ciaze to eksia byla pierwsza osoba
ktora sie o tym dowiedziala i wspolnie z grzesiem przygotowywali mala na te
wiadomosc - nadunia zareagowala super glaskala mnie po brzuchu, przykladala
reke zeby poczuc kopniecia i byla pewna ze urodzi sie dziewczynka

ze slubem bylo tak samo - jej mama dowiedziala sie wczesniej i w zwiazku z tym
ze zareagowala pozytywnie ( zarty typu : czy mam sie czuc zaproszona itd.) to
od razu powiedzielismy naduni...i hehe po tygodniu jej mamunia spotkawszy sie
zapewne z kims bardzo madrym i wyjatkowo "zyczliwym" stwierdzila ze : "ona nie
widzi potrzeby zeby nadia byla na naszym weselu"?!??!!?!?!? no bardzo fajnie
tylko ze mamusia stwierdzila ten fakt juz po tym jak pokazalismy nadii w
jakich sukienkach beda z julcia jak bedzie to wszystko wygladac..a tu nagle
taki tekst..na szczescie moj grzes ktory jest chodzaca oaza spokoju nie
zareagowal na ten tekst tylko przeszedl nad nim do porzadku dziennego...eks
nie poruszyla juz tego tematu i nadia bawila sie razem z nami.

nadunia byla ze mne wybierac sukienke, naprawde uczetsniczyla w
przygotowaniach..a co do samego powiedzenia o slubie (ma 6 lat) powiedzielismy
ze juz niedlugo bedziemy miec wazny dzien, ze bedzie fajna imprezka, ze
wszyscy sie bedziemy bawic..a nadunia zapytala czy bedzie nam mogla podac
obraczki.. mnie o malo co serce nie peklo


jesli chodzi o moj stosunek do obecnosci naduni na naszym slubie...poniewaz
nadia jest traktowana jako czesc naszej rodziny to nie wyobrazalam sobie ze
moglo by jej tego dnia z nami nie byc...i w momencie kiedy grzesiu powiedzial
mi o tym fantastycznym tekscie swojej eks to zrobilo mi sie bardzo
przykro...ale nawet nie z tego powodu ze nadii by na naszym slubie by nie
bylo - dla mnie to przeciez duzo wygpodniejsze - nie trzeba by sie bylo nia
zajmowac..i martwic..smutno mi sie zrobilo dlatego ze nadia strasznie by
przezyla to gdyby nie mogla byc z nami..jak widzialam jej radosc z przygotowan
do tego dnia, wyobrazanie sobie jak to wszystko bedzie..zastanawiam sie czy
jej mama tez o tym pomyslala..chyba tak skoro sie na to wyjscie
zgodzila...nadia bawila sie do...2
i powiem wam ze moment podawania przez nadunie obraczek i moment skladania nam
zyczen zapamietam do konca zycia.najwazniejsze ze to wszystko wyszlo od niej
samej..i tym wieksza ma wartosc..to wtedy sie poplakalam

ufff ale sie rozpisalam..co prawda rzadko ale za to dlugo

a poniewaz slub odyl sie 2 miesiace temu i wszystko jest jeszcze swieze
zapraszam na nasza stronke
www.slub.bg.pl
mozecie sobie wszystko poogladac
pozdr
--
Agacia i Julka - Kulka
" Prawda jest jak tlen - otrzymasz zbyt wiele i sie rozchorujesz" J.Caroll

www1.gazeta.pl/forum/794674,30353,794652.html?f=621&w=5577873&a=5577873&v=2&strona=0

[chalsia]

Tylko tyle - Boże, nie wiem co bym dała by mój eks i jego obecna byli jak Ty i
Grzesiu.
Serdecznie pozdrawiam,
Chalsia

[aagacia]

oj chalsia, uwierz to wszystko nie jest takie proste.ale sie staram.grzes sie
stara i chyba eks tez...wlasciwie nie wiem..ale chyba madrze stara sie myslec
co bedzie najlepsze dla dziecka.chociaz czasem ma odjechane pomysly
pozdrawiam
--
Agacia i Julka - Kulka
" Prawda jest jak tlen - otrzymasz zbyt wiele i sie rozchorujesz" J.Caroll

www1.gazeta.pl/forum/794674,30353,794652.html?f=621&w=5577873&a=5577873&v=2&strona=0

[aniaasi]

Kurcze, dziewczyny, tak czytam sobie Wasze posty i myślę, że ja to zła kobieta
jestem.
Wprawdzie nie jesteśmy z małżeństwem, ale mamy córeczkę i wkrótce drugie
dziecko. Co tu dużo gadać - nie jestem za przekazywaniem informacji o stanie
mojej macicy byłej żonie mojego faceta. To obca, bardzo obca mi osoba, z którą
mnie osobiście nic a nic nie łączy. Zwłaszcza, że moja ciąża a następnie
narodziny naszego dziecka nic a nic w jej sytuacji nie zmieniły - ani
organizacyjnie ani finansowo. Co więcej, sama wcześniej urodziła dziecko z
innego związku (jeszcze podczas formalnego trwania małżeństwa z tatusiem moich
dzieci) i ze względów formalnych może i powinniśmy wiedzieć o jej ciąży
(chociaż dowiedzieliśmy się pod koniec), ale z innych (osobistych, uczuciowych,
itp.) wcale mi na tym nie zależy.
Trochę to nie na temat ślubu ale w okolicach

A co do ślubu...?
Jeśli by był, to nie byłam entuzjastką zapraszania pierwszej córki męża,
chociaż prawdopodobnie uczestniczyłaby w ceremonii. Tak jak była obecna na
chrzcinach Joasi.
I nie linczujcie mnie - tak czuję i tyle.
Ania

[okkko]

Nie jesteś zła osobą- przynajmniej ja tak uważam.
Czytam to forum od dawna ale do tej pory się nie wypowiadałam.
Nie jesteśmy małżeństwem, ale mamy synka półtorarocznego.
Eks mojego faceta dowiedziała sie o mojej ciąży w miejscu "publicznym" i w
obecności obcych osób gdy przypadkiem się na nas natknęła a ja byłam już pod
koniec 8 miesiąca.
I uważam że na tak powinno być.
Bo o tym co najdroższe, najświętsze nie rozmawia się z byłą żoną, nie
informuje się wroga o sprawach najwazniejszych- jej to przecież nie dotyczy,
ona jest tylko właścicielką konta na które mój facet przelewa alimenty.
I wara jej od naszej rodziny. Ona sama zrezygnował z jakichkolwiek praw
odchodząc wiele lat temu.

A jakie ogromne pretensje do niego miała, że OSOBIŚCIE jej nie poinformował-
dla mnie to bezczelność.
Przepraszam obecne tutaj eks- każdy jest inny, wiele z was dażę szacunkiem i
sympatią czytając wypowiedzi.
Ale w naszym przypadku informowanie eks osobiście przez mojego faceta o tym,
że spodziewamy się dziecka byłoby świętokradztwem RZUCANIEM PEREŁ PRZED
WIEPRZE.

[ka.ga]

Dwie sprawy: 1. informowanie ex o planowanym slubie i powiakszeniu rodziny
uwazam za niepotrzebne. My nie informowalismy. Zreszta moze powodowal nami
strach przed tym, zeby ex z czyms nie wyskoczyla (klasyczne juz oblanie
kwasem czy ultimatum w stylu "albo przyjedziesz do dziecka w TE sobote,
albo mozesz sie z corka pozegnac na zawsze). POza tym akurat nasz slub w ogole
ex nie dotyczy.
Co do dziecka - nie mam jeszcze wyrobionego zdania. Choc okazuje sie, ze ex
jest lepiej poinformowana niz my sami. Wyobrazcie sobie, ze kilka lat temu
robilismy sobie z mezem (wtedy jeszcze nie-mezem) badania krwi (zeby w
przyszlosci uniknac konfliktu), wyniki przyszly na stary adres meza.
Nastepnego dnia moja tesciowa otrzymala "gratulacje" od ex z okazji zostania
babcia.
2. Sprawa obecnosci dziecka meza na slubie. U nas Kasi nie bylo. Pomijam fakt,
ze ex nigdy by na to nie pozwolila. Ale maz uswiadomil mi, ze dla dziecka to
moze byc bolesne przezycie. Zwlaszcza w naszej, konkretnej sytuacji, kiedy
rodzice trwaja w permanentnym konflikcie. Zgadzam sie z mezem - dziecko moze
byc wtedy pelne zalu, ze rodzicom sie nie udalo. Jest to definitywny koniec
jego nadziei,w ktorym jeszcze trzeba uczestniczyc!, ze moze wroca do siebie.
Oczywiscie zalezy to tez od wieku dzieciaka. Na pewno 12 latka moglaby miec
takie odczucia.
Maz poinformowal corke, ze zamierza sie ozenic na jakis miesiac przed naszym
slubem. Po slubie natomiast pokazywal jej zdjecia z uroczystosci. Jakos to
przelknela, choc widac bylo, ze jest jej smutno.
O rodzenstwie bylaby oczywiscie poinformowana. I to przez ojca i przeze mnie.
Choc, kto wie, moze jej matka bylaby szybsza ?