spotkanie w sprawie SI

[anatemka]

jestem umówiona na spotkanie. Najpierw sama, żeby zebrać wywiad. Mam też
przynieść opinię z przedszkola. Wywiad podejrzewam standardowy? ciąża, poród,
i cała reszta? Najciekawsza jestem opini z przedszkola. Piszę to wam, żeby
oznajmić, że wreszcie się na SI zdecydowałam. Miałam do wyboru cztery panie.
Prawie się załamałam bo 3 mi odmówiły, czwarta była bardzo chętna:) Obiecuję
sobie po diagnozie wiele rzeczy. Od: wszystko jest ok do: ćwiczymy
intensywnie.
--
każdy spotka tego diabła którego sie boi /rz_nr_5/

[gemmavera]

U nas wywiad to była wlaśnie ciąża, poród i cała reszta ;) plus wypełnienie
kwestionariusza, gdzie były opisane różne zachowania dziecka (dotyczące np.
nadwrażliwośći) i trzeba było określić, w jakim stopniu one występują.

Co do opinii z przedszkola, to mnie się wydawało, że to niepotrebne (akurat w
przypadku SI). Ale okazuje się, że panie przedszkolanki zaobserwowały np., że
moja córka miała problem ze znalezieniem swojego miejsca (stałego!) przy jednym
z trzech stolików. To był dla mnie lekki szok, bo w domu nigdy czegoś podobnego
nie dostrzegałam. Także tylko w przedszkolu następują epizody bujania się na
siedząco. Najwyraźniej więc nie doceniłam wagi opinii z przedszkola.
Sorry za dygresję ;)
powodzenia i owocnych ćwiczeń życzę :)
gemma
--
Inny Świat

[anatemka]

opinia z przeczkola jest dołująca: mam aspołeczne, konfliktowe i nadpobudliwe
dziecko. Jutro jadę na rozmowę SI sama, a w czwartek z młodym.
--
każdy spotka tego diabła którego sie boi /rz_nr_5/

[iwpal]

Znaczy sie pewnie ma podwrażliwy układ pzredsionkowy,a pewnie i obronnośc
dotykową (stąd konfliktowośc i aspołeczność - bp dotyk obcych jest potencjalnie
zagrażający i czesto lepiej samemu walnąć niz zostać przypadkowo dotknietym
przez jakies mało przewidywalne stworzenie). Tak sobie gdybam, ale jak
przychodzi dziecko, które w grupie jest aspołeczne, to często wychodzi problem
z dotykiem.
Trzymaj sie
--
Pozdrawiam
IwonaP.

[anatemka]

po wywiadzie pani stwierdziła że moga być dysfunkcje ukł przedsionkowego, ale
raczej nadwrazliwość niż podwrazliwość. Jutro go zobaczy, mówi, że może mieć
przetrwałe odruchy z niemowlectwa, które nie pozwalaja sie wykształcać dalszym
odruchom, albo zaburzenia sa zwiazane z faktu bycia jedynakiem. Czarna magia.
Jutro dowiem sie mam nadzieje więcej:)
--
każdy spotka tego diabła którego sie boi /rz_nr_5/

[iwpal]

Z wywiadu specjalnie dysfunkcji SI nie da sie zbadać, trzeba dziecko zobaczyć i
przeprowadzić z nim wiele prób klinicznych. Układ pzredsionkowy jest tak
skomplikowany, ze pewne częsci moga mieć podwrażliwość, a i inen nadwrazłiwość,
bo receptory leżą w róznych płaszczyznach i reagują na inny rodzaj ruchu; jedno
drugiego nie wyklucza; poszukiewanie bodźców ruchowych sugeruje podwrażliwość,
ale np. niechęć do hustania czy wirowania - nadwrażliwosć - i dtyczy to innych
części tego samego układu przedsionkowego.
Ja nie widzę sensu w tym, aby rodzice przychodzili najpierw, a dziecko później;
w czasie rozmowy z rodzicem od razu obserwuję dziecko, a potem rodzice
wypełniaja Kwestionariusze,a ja badam dziecko 1 na 1.
>Jutro go zobaczy, mówi, że może mieć przetrwałe odruchy z niemowlectwa, które
nie pozwalaja sie wykształcać dalszym odruchom, albo zaburzenia sa zwiazane z
faktu bycia jedynakiem. Czarna magia.< Pewnie,ze moze mieć, każde dziecko z
zaburzeniami hipotetycznie moze miec.
--
Pozdrawiam
IwonaP.

[firella2]

Ja też jestem po pierwszym spotkaniu z terapeutką i jestem strasznie zdołowana
:(. Spotkanie trwało raptem 15 min. z rozebraniem i ubraniem dziecka. Pani nie
przeprowadzała żadnych prób tylko sprawdziła czy ma proste plecy i nóżki. Nas
pytała tylko, jaki jest problem z dzieckiem (nadpobudliwość), kiedy zaczął
raczkować i chodzic i czy lubi kręcenie i nie boi się wysokości. Kazała huśtać
w kocu i dużo raczkować po domu. Następna wizyta za prawie 2 tygodnie i
przewidziane jest tylko pół godziny. Iwono, po tym, co pisałaś o tej terapii,
czuję jakiś niedosyt :(. Spodziewałam się pomieszczenia wielkości prawie
skzolnej sali gimnastycznej, a tymczasem była salka mniejsza niż duży pokój w
moim (naprawdę niewielkim) mieszkanku i bardzo mało przyrządów. Czy ja się
czepiam, czy mam jednak dać sobie spokój i szukać dalej? Iwono, przepraszam, że
zawracam Ci głowę, ale może znasz jakiegoś terapeutę, który prowadzi prywatnie
SI w okolicach Katowic? Wiem, że założyłam już wątek z tym pytaniem, ale może
wtedy nie zauważyłaś go??? Gdzie mogę się tego dowiedzieć? Na stronie
Stowarzyszenia Terapeutów IS nie ma żadnego telefonu, napisałam do p. Sielbert
(czy jakoś tak) z Warszawy, ale też bez odpowiedzi.

[gemmavera]

Firella, a gdzie w Katowicach byłaś na SI?
--
Inny Świat

[iwpal]

Nie odpowiedziałam, bo nie znam nikogo z Katowic :-( Gdzieś pojawiło sie info o
SI na Śląsku, ale nie pamiętam, które to było forum, jak znajde, to wkleje
linkę.
Salka nie musi być rewelacyjnie duża, my mamy ok 18 m2, optimum to 24 m2, sala
wielkości gimnastycznej, to były raj!
15 minut to chyba pomyłka i niepowazne potraktowanie klienta, nie dziwię się,
ze czujesz niedosyt. Zwykle badanie to ok 2 godzin, jak dziecko średnio
wspólpracuje lub jest małe, to robi sie dużo prób obserwacyjnych i bardzo
dokładny wywiad z rodzicami - mi to zabiera też ok. 2 godzin. Moze byc tak, ze
ktoś u was prowadzi SI bez odpowiednich uprawnień (tz. bez ukończenia II st.),
w POznaniu tez jedna taka poradnia tak robi - i wtedy odczucia rodziców sa
właśnie takie, ze szybko, krótko i niewiadomo co dalej; szkodzi to pacjentom i
opinii o samej metodzie, która tak naprawde, gdy rzetelnie prowadzona jest
bardzo skuteczna,a i sama diagnoza (musi być na pismie) wiele wyjaśnia rodzicom
i opiekunom dziecka, jeżeli chodzi o przyczyny trudności.
Nie czepiasz sie, tylko masz rację, ze tak profesjonalizm nie wygląda. Nie
dostałą jeszcze odpwiedzi od p.Siebert, bo prawdopodobnie nikt jej jeszcze nie
wspomógł żadnym adresem :-(
--
Pozdrawiam
IwonaP.

[firella2]

Gemmavera, napisałam na priwa.
Tak, też mi się wydaje, że nie miało to wiele wspólnego z profesjonalnym
podejściem do pacjenta (klienta?). W ogóle nie pierwszy już raz rozczarowałam
się "państwową" służbą zdrowia. Dlatego też moja rodzina prawie w ogóle nie
korzysta z niej, choć przecież płacimy ciężkie pieniądze na ubezpieczenie.
Wiem, że płatne nie zawsze znaczy lepsze, ale chyba najczęsciej tak jest,
niestety.

[gemmavera]

Firella, dostałam maila, dzięki.
Ale pozwól, że napiszę tu. :)
Teraz chodzę z Zuzką na Radockiego, ale najpierw próbowalam na Tysiącleciu. I
tam pierwsza wizyta też trwała około pół godziny - najpierw oglądala ZUzke
lekarka, ale ona wcale nie robiła diagnozy SI. Po prostu chciała się
"zorientować w sytuacji" - sprawdzając postawę, napięcie mięśniowe, no i Zuzki
umiejętność współpracy. Dopiero potem umówila nas na diagnozę, już z inną kobietą.
Potem okazało się, że ta druga pani nie bardzo umiała podejść do Zuzki i jej
zdaniem "nie dało się zrobić diagnozy" - dlatego uderzylam na Radockiego. Ale to
już inna historia. :)

Zmierzam do tego, żebyś się może nie zniechęcała tak od razu. Oczywiście nie
wiem, jak dokladnie wyglądała wizyta i czy masz zastrzeżenia do czegoś jeszcze
prócz czasu jej trwania... Ale może po prostu daj im szansę, może ta pierwsza
wizyta była na rozgrzewkę.

Co do samej diagnozy SI - u nas wcale nie była ona zrobiona do strzału, bo Zuzka
szybko się męczyła i miała dosyć. Dlatego terapeutka rozłożyła to na kilka spotkań.
Powodzenia tak czy siak :)
A jeśli znajdziesz kogos od SI prywatnie, będę wdzięczna za namiary.
POzdrawiam :)
gemma
--
Inny Świat

[anatemka]

Byliśmy wczoraj. Po świętach mamy się umówić na kolejną wizytę, bo część testów
nalezy powtórzyć: młody bardzo sie starał i napinał mięśnie, pani chce te
ćwiczenia powtórzyć jeszcze raz. Wiele się nie dowiedziałam, bo na koniec
Miłosz się rozpłakał: chciał mi pokazać jak rzuca piłki do kosza, a pani kazała
mu poczekać, aż skończy rozmawiać z mamą. Stwierdziła, że ma słabe napięcie
mięśni przedramion, i poleciła wizytę u psychologa, bo dziecko nie radzi sobie
z emocjami. Czy mam prawo być u psychologa z dzieckiem w czasie trwania całej
wizyty? Inaczej nie pójdę: mam z dzieciństwa koszmarne wspomnienia związane z
wizytą u psychologa.
--
każdy spotka tego diabła którego sie boi /rz_nr_5/

[anatemka]

iwpal, cholera, ja chyba do Poznania się do Ciebie z młodym wybiorę!
--
każdy spotka tego diabła którego sie boi /rz_nr_5/

[iwpal]

Zapraszam, tylko chyba masz kawał drogi :-(
Dzieci chyba nie miewają koszmarów po wizycie u mnie ;-)
--
Pozdrawiam
IwonaP.

[miltonia77]

Tak, wizyta u psychologa, jak tez u innego specjalisty, powinna sie odbywac
przy rodzicach. Owszem zdarza sie tak, ze czasami rodzice "przeszkadzaja"
mowiac dziecku "nie wiesz tego? Przeciez to robisz, umiesz, w domu robisz" :)
Wtedy prosi sie rodzica o wyjscie na pare minut.
Jesli rodzic nie zaburza pracy z dzieckiem, terapeuta ma obowiazek zaprosic go
do gabinetu. Rodzie maja prawo wiedziec, co dzieje sie z ich dzieckiem.

[anatemka]

no to mnie uspokoiłas. Ja zupełnie nie z tych co się wtrącają.
--
każdy spotka tego diabła którego sie boi /rz_nr_5/

[zorka7]

Że się wtrącę.
Zorki (2 duże, jedna mała) bardzo kochają iwpal więc kto wie, czy wizyta w
Poznaniu nie byłaby od czapy. Na pewno nie zaszkodzi:))))
--
DLACZEGO
Myszka
...i Jej historia

[iwpal]

Jestem wzruszona :-)
Wesołych Świąt!!
--
Pozdrawiam
IwonaP.

[zorka7]

Nam wszystkim!
:)
--
DLACZEGO
Myszka
...i Jej historia