gdy pan nie chce się wyprowadzić

Czyli jak się chce to można

hiacynta333 napisała:

> Moja siostra swojego byłego męża nieroba ( też nie był zameldowany ) wyprowadzi
> ła w asyście policji. Jak się rzucał, to miły pan policjant poinformował go, że
> jeszcze dostanie mandat za mieszkanie bez meldunku.

jak pana sie wyrzuci to pan moze dobiegac swoich spraw w sądzie
tak jak proponuje zolla to majstersztyk
wszyscy dookoła mysla, ze pan sie planuje wyprowadzic, w pokojowej atmosferze, a facet wychodzi na głupka.

zolla dobrze mówi, trzeba to sprytnie rozegrac
--
mój blog o filcowaniu, drutach, starociach, wnętrzach i ciastkach
szopinistka.blogspot.com

ja się z Tobą generalnie zgadzam, tyle że po prostu może być różnie, i napisałam swój post mając w pamięci niedawną sytuację znajomej osoby - podobny układ, ona kazała mu się wyprowadzać, awanturka, graty na klatkę, facet zadzwonił po interwencję (!!!), skandaliczne rzeczy się tam działy, w końcu facet wniósł sprawę do sądu, bez problemów nakłonił do krzywoprzysięstwa kilku swoich kolegów, którzy opowiadali tam niesamowite historie, jak to on ją kochał nad życie, dla niej wyprowadził się z rodzinnego miasta i zostawił tam całą swoją rodzinę w tym chorą matkę, w prezencie dla niej wielkie remonty planował i nawet teoretycznie z kolegami po marketach jeździł płytki wybierać, ona niedobra, zołza, do domu go wpuszczać nie chciała, zwodziła, zdradzała itp, on teraz bezdomny biedny żuczek, ale i tak chce się żenić bo dobre serce chłopak ma - no mówię Ci cyrk, z dziewczyny zrobili puszczającą się na lewo i prawo materialistkę i alkoholiczkę (żeby nie było, dziewczynę znam i złego słowa o niej powiedzieć nie można).
w końcu dobrze się dla niej skończyło, ale jak się trafi na takiego drania, to sprawa może nie być wcale oczywista.

--
- Synu, wyjedźmy gdzieś razem, będzie jak za starych dobrych czasów, pamiętasz nasz kemping?
- Tato, to nie był kemping, zgubiliśmy się w lesie i szukali nas 2 dni...
- No w lesie, w lesie, mówię że kemping.

Łoo kochana,
to maszeruj do osrodka pomocy społ.czy osrodka wsparcia rodziny
i zakladaj panu Niebieską Kartę, zasluzyl sobie az nadto.
A popychanie to jest przemoc fiz.i gdy tylko dotknie Cie paluszkiem
masz prawo zadzwonic po policje i na miejscu tez poprosic o zalozenie NK.
Z taką kartoteką łatwiej bedzie walczyc Ci o usuniecie pana z mieszkania poza tym

geriatryczny psychofan
--
Samoloty wtedy nie rozpylają, dlatego mamy w PL lato. Potem zaczynają rozpylać, to coś zasłania słońce, rośliny zamierają, robi się zimno- i mamy zimę. To jest rządzenie pogodą.
by memphis90

Ale o co chodzi? Policja tym prędzej przyjedzie, słowo "konkubent" i już jadą na sygnale.

> Meldunek być może gdzieś ma, tu pomieszkuje od dwóch lat, a wcześniej chyba nie
> mieszkał na dworcu.Opłat za mieszkanie też nie uiszcza żadnych.

Meldunek ma w innym mieście u swojej matki - ją traktował tak jak teraz mnie. Czyli jej nienawdził, była potworem, najchętniej by ją zabił itd, ale to mu nie przeszkadzało żyć na jej koszt na bezrobociu, podczas kiedy ona zasuwała w fabryce na trzy zmiany. Nawiasem mówiąc, jego ojciec to też niezłe ziółko.


> Ja bym zastosowała jednak radykalne kroki, jest spore prawdopodobieństwo, że pa
> n nie jest aż tak dogłębnie zapoznany z przepisami skoro tyle ematek nie wiedzi
> ało o tym .

Tego nie byłabym taka pewna - przechwalał się, że kiedy jego najlepszy kolega się rozwodził, to on napisał mu pozew rozwodowy i takie sprawy ma obcykane...

> Masz może kogoś bliskiego;przyjaciółkę, kogoś z rodziny kto często u ciebie byw
> a lub mógłby bywać i zaświadczyć w razie potrzeby, że pana w zasadzie nigdy nie
> ma?

Tak, mój ojciec i brat mogą potwierdzić, ale im można by zarzucić stronniczość, więc nie wiem, czy ich świadectwo wystarczy.

> Swoją drogą podziwiam cię za cierpliwość, ja bym już dawno dziada pogoniła nie
> zważając na "przepisy", ale ja choleryczka jestem .

Wiesz, ja jestem głupia, ale to się bierze stąd, że całe życie byłam praktycznie sama, nie licząc jakiegoś dziwnego pseudozwiązku bez przyszłości. Boje się samotności, chociaż wiem, że będzie lepsza niż to piekło, w którym teraz tkwię.
Szkoda mi też córki, sama wychowałąm się bez ojca (tzn. był, ale tylko "dochodzący" - rodzice się rozwiedli kiedy miałam cztery lata). I tak, wiem też, że lepszy żaden ojciec niż taki, który mówi do dziecka "jedz k***a tą pier***oną szynkę". Ale on nie zawsze taki był. NIgdy nie zapomnę jak się cieszył na wieść o ciąży, jak się opiekował córką po porodzie, jak to przeżywał. KOcha ją po swojemu. Ale wiem, że lepiej jej będzie tylko ze mną, niż żeby miała wysłuchiwać awantur.

Ja wychowałam się w toksycznej rodzinie, mój ojciec też pewnie na swój sposób mnie kochał, ale uwierz mi dziś jako dojrzała kobieta śmiem twierdzić, że lepiej by było dla mnie gdyby nie było go w moim życiu.
Z tego co piszesz widać, że zdajesz sobie sprawę z tego, że taki ojciec jest twojej córce nie potrzebny i tego się trzymaj.
Moja mama nie potrafiła uwolnić się z tego toksycznego związku i ja mam do niej największy żal o zmarnowane życie.Życie- nie tylko dzieciństwo-lata zajęło mi uporanie się z przeszłością, a tak do końca nie da się tego zniwelować. Z perspektywy czasu widzę jak bardzo moje życie było pogmatwane, jak bardzo trudno mi było żyć z takim balastem.
Poczytaj sobie o DDD. I uwierz mi, że to co się dzieje nie jest bez wpływu na twoje dziecko, jeśli będzie wychowywała się w takiej atmosferze pozostawi to trwały ślad w jej psychice.
Nie zrozum mnie źle, ale twoim obowiązkiem jest chronić ją bo ona jest bezbronna i sama się nie ochroni.
Moja mama dopiero niedawno (po ponad 40 latach !!) zrozumiała, że zmarnowała sobie życie z moim ojcem (SOBIE, nie dzieciom), nie wiem czy naprawdę tak myśli czy wstyd jej się przyznać, że jako matka zawiodła na całej linii.Ale nadal tkwi w tym związku, nic nie chce w tym kierunku zrobić, mówi, że nie może....A wierz mi, że na przestrzeni tych lat miała wiele możliwości, tylko nigdy nie chciała z nich skorzystać, zawsze było jakieś, ale....Klasyczne współuzależnienie.Dziś jest wrakiem człowieka i ma na głowie pasożyta, który podobnie jak twój pan miał ją i dzieci głęboko w d... i ma nadal.
Naprawdę rozumiem , że jest ci ciężko, że boisz się samotności, ale sama powiedz czy w związku z tym kimś nie jesteś samotna? Masz w nim oparcie? Możesz na niego liczyć? Jesteś w stanie znaleźć jakąkolwiek pozytywną stronę bycia z nim? Po co ci ktoś kto jest tylko ciężarem i źródłem problemów?
Ja też kiedyś byłam z kimś kogo baaardzo kochałam, ale wiedziałam, że z tym kimś nie czeka mnie nic dobrego i zerwałam, choć z bólem serca. Kilkanaście lat był w moich myślach, ale nigdy nie żałowałam tej decyzji bo wiem, że nie byłabym z nim szczęśliwa.
Mnie pomogły podjąć tę decyzję przeżycia z dzieciństwa.Obiecałam sobie, że nigdy nikomu nie pozwolę się zgnoić, nie pozwolę zmarnować sobie życia, nie zgotuję takiego losu moim dzieciom jaki mnie zgotowali rodzice.I tego się trzymam.Przez ponad 20 lat udaje się, (choć nie zawsze jest łatwo) i mam nadzieję, że to się nie zmieni.
Pozdrawiam cię serdecznie, życzę dużo siły i żeby udało ci się dokonać wszystkiego co zamierzasz.

Jeśli masz ochotę napisz na gazetowego chętnie z tobą pogadam.