Gość portalu: Ciupazka napisał(a): > Moi Rodni Podhalanie > > O przyjoźni (1) > > Nachodzi cas Moji Ostomiyli, kie pasuje głowe popiołem posuć, dyć zaś pote > zadumać sie, jako ta krocomy bez codziynność zycio. To zaś ku temu, by kie > padnie głosić "Jaleluja!", cynić to zdrowom dusom i sercyskiem. Na tom to > okazyje, bez pore noblizsyk śtretniynć, zamiaruje Wom co nieco opedzieć o > przyjoźni cłeka do cłeka. Cemuz akuratnie o przyjoźni? Dyć temu Kochani, ze jyj > > dzisiok chybio. Cemu zaś ino co nieco? Ano temu, bo kie padnie cłekowi pedzieć, > > co to takiego ta "przyjoźń", to na sto dusiu mo kłopot. Po mojemu to wej tak, > jako i z babom. Niby kozdy wiy, co to baba. Niby cłeku wiys, dyć zaś po > prowdzie nie wiys. Bo i jakoz wiys, kie jyj do imyntu nie znos. Bez roki koło > niyj depces i jak roz padnie, nic nie wydepces. Abo zaś jedna kwilecka i ani > sie spodziejes, kie okpiśność pokoze i bez rozum cie przewiedzie. A przecie nie > > ino to, bo tyz wselinijakie i dobra i stropacyje potrefi rodzić. Ciyngiem zaś > starunku i reperunku mo potrzebe. Moc tego! To tyz nic ino rzeknonć: "Baba, to > baba!". W rzecy samyj nic rzeknonć, telo ino, ze jakiś cłeku mondry był, takiś > wej i jest. Het dokumyntnie mo sie rzec i ze przyjoźniom. Nie dziwota przeto, > ze od poru tysioncek rocysk, jaze po dzisiok, myndrole i wiynksi i pomniyjsi > dumali i dumajom, co to wej ta przyjoźń. Przyjoźń! Na pocontek pasuje zbocyć, > ze coby ta o przyjoźni nie godać i jako jom ta nie pojmować, to przynolezy ona > do tyk wortości, ftore zwiymy cnotami. Cnoty zaś, to wej te dobra, ftore > cłekowi dajom uwazowanie, jakie on mo mieć odniesiynie ku ludziskom drugim. Juz > > downi Greki pospołu z takimi cnotami jako rozumność, prawość, odwoga cy > powściongliwość, wycytywali tyz i przyjoźń. Tak wej przeto przyjoźń, kie jom ku > > babie zrównać, to sie pokazuje, co je babina nie ino staro, ba do cna > starusicko. Na dzisiok niek starcy! STANISłAW A. HODOROWICZ