ciupazka napisała: > > Moi Rodni Podhalanie > > Na te Świynta > > Winsuje Wom syćkim Moji Ostomiyli wselinijakiego Dobra, Radości i Bozego > Starunku. Tyn świontalny cas, to cas modlitwy, a dyć i dumacki o Bogu i cłeku. > Dumacka o Bogu i cłeku! Ku niyj to sposobność niegze Wom Kochani przidadzom > słowa śpiywki, ftore, wedle pomyślunku Ojca Knabita, uzdajołek na góralskom > modłe na tegorocne Światowe Rekolekcyje Podholańskie w Rzymie. A idom one wej > tak: > > I > > Modlitwa i miyłość, u źródła wracajom. Z Beskida i Tater, duchnon nami wiater, > do Miasta Wiecnego, Rzyma chwolybnego, do Oćca Świyntego, w sercak nosonego. > > II > > Wse na nos rachujes, choć ta róźnie bywo. My tego i kcemy, by wiara ta zywo, > het nos zespolała, na tyj rodnyj ziymi, ftoro Twojom mocom, cłekowi sie miyni. > > III > > Góralsko śleboda, ku Bogu tycono, dlo Dziedziny dobra, miyłościom znacono. > Mowom Jona Pawła, walnie pokrzepiyni, wyzdajemy lico, tyj to nasyj Ziymi. > > Bóg i Jego moc, modlitwa, miyłość, dobro wiary, piykno świata, prawo śleboda, > nauka Sługi Bozego-Papiyża, nase na tym padole posłannictwo. Jest sie nad cym > zadumać i zawołać: Panu na wysokościak kwała! (STANISłAW A. HODOROWICZ) >