ciupazka napisała: > Moi Rodni Podhalanie > > Ej, przidowić > > Kie tak słuchom jako tyn i ów do nos przegaduje to i owo, to i nie barz rzodko > nachodzi mie dumacka, ze co rus wedle nos som śpicyfindry. Spytocie, dyć coz to > > za jedni? He, Moji Kochani! Śpicyfinder to wierutnie śpicyfinder. Kie cłek do > niego tak, to on siak. Wy do niego przodkiem, on ku wom zadkiem. Widać prawe, > on rzeknie lewe. Biołe uzno za corne, zaś corne za biołe. Ka wiaterek > zaduchnie, tam go i zwyrtnie. Z grzycha, ino roz i cnote uładzi. Zamiyso, dyć > nie wypije, ba sie ino otrzepie i rynce zatre, kie drugiemu sie dostanie. Jego > mo być na wierchu i on som tyz. Syćko robi, by i tak było. Kie tak nie jest, > nie pise sie w rejestr. I tak wej Ostomiyli mozno wycytywać te przymiota > śpicyfindra. Dyć starcy! Momy tyk śpicyfindrów het nie malućko. Som duzi, > bywajom mali, wiynksi i pomniejsi. Wselinijacy, jako wej i ciorci, ftorzy tyz > som maści norozmaitsyj. A moze to nie przypodek? Moze te śpicyfindry i > śpicyfinderki za jedno z ciortami stojom? Kie tak, to moze przeto pasowałoby co > > nieco jakiego świynconego pokrapunka? Wortałoby sprógować, by choć jakom takom > krapecke śpicyfindrów przidowić. Ej, przidowić! STANISłAW A. HODOROWICZ > > Nie do sie Krzesny przydowić, nie do sie... i tu sęk!