Gość portalu: Ciupazka napisał(a): > Moi Rodni Podhalanie > > Hasen momy > > Bywo ze i karcma dlo cłecyj obycajności przydatno bywo. Boce, kiek był jysce > chłopcyskiem, jako sonsiod ze sonsiadem sprzycke we karcmie uładziyli. Rzec > posła o to, cy jeden drugiemu zakosiył, cy nie zakosiył. Tyn, co nie uwazowoł > jakoby tak być miało, rzók: "Kie mos co do mnie, to poć do karcmy i sprawe > wyprościmy". Tak sie wej i stało. Do karcmy pośli, przepiyli i do ładu dośli. > Dośli Kochani na telo, ze pospołu i śpiywajyncy do chałupy krocali. Mało, dyć > na odchodnym sie i pobośkali. W samyj rzecy rozumnie zrobiyli, bo trowa i tak > juz była skosono i sporzyć sie tego roku juz nie było o co. No dyć do casa, bo > za rok nowo trowicka urosła i rzec odzyła. Na telo odzyła, ze do prawa pośli. > To zdorzynie o tyk sonsiadak, przibocyłek se kiek usłysoł, jako w pośledni cas > nasi Piyrsi Wierchownicy tyz sie we karcmie śtretnyli. Co ta ugwarzowali, nie > barz ludziskom pedzieli. Cy sie wybośkali, tyz nic nie godali. Coz ta bedziymy > tego dochodzić. Jako było, tak było. Dość, ze ponoć było i nicego, i radośnie. > I niek ta! Byle by ino za jakisi cas nie pokozała sie powódka, bez ftorom do > prawa przidzie Im pokrocać, jako drzewiej tym sonsiadom. Ba na tyn cas, co > prowda, to prowda, ze z tego bytowanio we karcmie i my jaki taki hasen momy. > STANISłAW A. HODOROWICZ