felinecaline napisała:
> Paryz nie lezy w Bretanii, alisci w epoce "Claudine" znakomita
> wiekszosc "bonnea à tout faire" to byly mlodziutkie bretonskie
> dziewczeta "placées" u burzujow, ktore prawdopodobnie przenosily ze soba
> rodzinne zwyczaje kulinarne, zanim otarlszy sie o "wielki swiat" poznaly
> wytworniejsze menu. Niktw bretanii nie przyrzadza fasolki "po bretonsku", co
> nie znaczy, ze fasolka nie jest tam dosc popularna potrawa, bo tania, uprawiana
>
> niedaleko , bo w sasiedniej Vendei czy w Anjou (tu w okolicach miasta Cholet, w
>
> odleglosci rzutu beretem "ode mnie" rozciaga sie region zwany "Mauges", w
> ktorym tradycyjnie uprawia sie biala, dosc drobna fasole zwana tradycyjnie "les
>
> maugettes" a w bardziej familijnej wersji "les musiciens" ).czesto doprawia ja
> sie wlasnie pochodzaca z Bretanii wlasnie wieprzowina ("przerastany" chudy
> boczek), ziolami i duza iloscia czosnku. Im dalej na poludnie tym w fasolce
> mniej wieprzowiny, ktorej miejsce zajmuje kaczka lub ges a "fasolka po
> bretonsku" staje sie tuluzanskim "cassoulet'em".
> Wracajac na polnoc - w zamieszkalych przez "troglodytow" tuffowych skalach
> wzdluz Loary w tamtejszych restauracjach maugettes stanowia wraz ze smazona
> wieprzowinka dodatek do "fouasses" - malych, przasnych chlebkow dawniej
> wypiekanych z resztek chlebowego ciasta dla dzieci.
