Żeglarskie opowieści

[zdzicha]

Ahoj!
Dni już coraz krótsze i chłodniejsze. Wieczory mozna spędzać popijając
ulubiony napój żeglarzy, ale można tez je urozmaicić żeglarskimi opowieściami.
Czy mieliście jakieś przygody, o których chcielibyście tu opowiedzieć?

[kubajek]

No to ja wam opowiem co mi się kiedyś przytrafiło:

Jak spod Helu raz dmuchnęło
żagle zdarła moc nadludzka,
patrzę - w koję mi przywiało
nagą babkę z Pucka.

Naprawdę!
Słowo rzeglaża!

Skala stanów morza w/g Beauforta-Chaladzi

[chaladia]

0 (cisza) - żagle zwisają swobodnie. Ster radzi sobie sam.
1(słaby powiew) - Żagle zaczynają ciągnąć. Jeżeli zluzujemy wszystkie szot,
ster w dalszym ciągu da sobie radę sam.
2 (słby wiatr) - Żagle żywo łopoczą in łódka dryfuje bokiem na zawietrzną.
Trzeba niestety wybrać szoty i złapać za ster. Wypełnienie żagli powoduje
przechył łódki. Skrzynkę z piwem należy zestawić do kokpitu.
3 (łagodny wiatr) - Piwo nie chce już stać samodzielnie, należy je podeprzeć
lub trzymać w ręku.
4 (umiarkowany wiatr) - Puste butelki tańczą w kokpicie, należy je zablokować
pod jedną z burt.
5 (żywszy wiatr) - Wszystkie piwa chłodzone za burtą należy wybrać na pokład.
6 (silny wiatr) - nikt nie powinien być odpowiedzialny za więcej niż jedno piwo
(jednocześnie).
7 (bardzo silny wiatr) - Skrzynka z piwem nabiera tendencji do skakania po
kokpicie. Należy oddelegować wyszkolonego i zdyscyplinowanego żeglarza do
siedzenia na niej.
8 (gwałtowny wiatr) - W dalszym ciągu butelkę może otworzyć pojedyńcza osoba.
Początkowe trudności z trafieniem do ust.
9 (wichura) - Butelkę należy trzymać obiema rękami. Tylko bardzo doświadczeni
żeglarze potrafią samodzielnie zdjąć kapsel.
10 (silna wihura) - Do odkapslowania niezbędne sią dwie osoby. Puste opakowania
można wyrzucać jedynie na zawietrzną. Trudno trafić do ust. Pojedyńcze
przypadki wybicia zębów.
11 (gwałtowna wichura) - Piwo ma tendencję do wypieniania się z butelki. Bardzo
trudno pić. wargi łopoczą i zęby wypadają.
12 (huragan). Wszystkie otwarte butelki natychmiast się wypieniają. Picie
niemożliwe. Skipper czasowo wprowadza prohibicję na pokładzie.

[piotr_c]

Piękne !!

[zdzicha]

Jeżeli już jesteśmy przy temacie "siła wiatru a spożywanie alkoholu", to
napisze o jednym krótkim rejsiku. Bujaliśmy się kabinówką po jeziorze ze
znajomymi (5 osób), wiało raczej słabo, wiec umilaliśmy sobie czas spożywaniem.
W pewnym momencie nadciągnęła chmura, z której mocno przywiało i lunęło.
Mieliśmy tylko 2 sztormiaki, więc 3 osoby schowały się w kabinie, a 2 zajęły
się nawigacją. Ja byłam jedną z tych dwóch. Mieliśmy troche roboty przy
żaglach, bo wpłyneliśmy w cieśninę i co chwile musieliśmy zmieniać hals, a z
kabiny dobiegały nas smiechy i pokrzykiwania, zebysmy tak nie kołysali, bo im
się napoje rozlewają. Zdenerwowaliśmy się kapeczkę, że nie uczestniczymy w
imprezie i niezwłocznie pouczyliśmy balast, że ma nas nie nie pomijać w
kolejce. Balast był wysoko wykwalifikowany i zaraz odsunęła się klapa na
szerokość dłoni i pojawiła się ręka - jedna ze szkłem właściwym, a druga z
sokiem. I w taki sposób dopłynęliśmy szczęśliwie do portu.
Morał: balast jest równie ważny, co kapitan.

Żarty żartami a sprawa może skończyć się tragedią

[chaladia]

Tak sobie żartujemy, a ktoś może wziąć to za zachętę do picia na pokładie. Mój
brat cioteczny parę lat temu całą noc przeczesywał Omegą (wraz z setką innych
łodzi) Śniardwy w poszukiwaniu gościa, który wypadł z łodzi, bo był kompletnie
pijany.
Podobno było to tak, że Kormoranem płynęło kilka osób, z Pisza do Mikłajek.
Fordewindem szli, wiatr nie był zbyt silny więc jeden stał przy starze, a
reczta dogadzał sobie w kabinie. Co jakiś czas się zmieniali lub podawali
kilejkę skipperowi, na koniec utracili kontrolę nad sobą i o stermniku
zapomnieli. A ten z niewiadomych przyczyn wyleciał za burtę. Nikt tego z
przyczyn oczywistych nie zauważył, a w ogóle towarzystwo siuę zorientowało, że
idą na samostrowności (jakoś im się ustawiła), gdy wpakowali się w trzciny
gdzieś przy Popielnie.
Potem były poszukiwania, ale niestety nieskuteczne.
I nie pomógł niezatapielny jacht i pogoda "jak drut" z wiejącą słabą "2",
czterech ludzi z patentami i doświadczeniem...

[piotr_c]

I dlatego na moich wycieczkach obowiazuje zasada: piwo czemu nie ale wieczorem
przy ognisku. A jak ktoś musi sie napić na wodzie to do sznurków już sie nie
dotyka. Reguła twarda ale tak jest łatwiej niż skalowac wyjątki od reguły, ile
uchodzi a ile nie i komu :)

Na poważnie

[chaladia]

Amen. Podpisuję się po tym stwierdzeniem z pełną akceptacją.

Bez przesady...

[zdzicha]

Na moim ulubionym bieszczadzkim akwenie widok butelki czy mniejszego szkła w
ręce załoganta czy samego skippera to nic nadzwyczajnego. Niektóre załogi nawet
po tym się z daleka rozpoznaje. Wprawieni w bojach wodno-portowych zeglarze nie
upijają się, oni piją, żeby utrzymać stały poziom alkoholu we krwi.
Ale przesadzać, faktycznie, nie wolno. Raz mnie znajomi chcieli wyciągnąc na
pływanie w charakterze sternika zaraz na poczatku wakacji, ale nie pasował mi
termin, a poza tym i tak pare dni później wybierałam sie na obóz, więc
umówiliśmy się, ze spotkamy się gdzieś na wodzie. No i spotkaliśmy się. Tzn. ja
spotkałam sie z opowiadaniami o kilkunastoosobowej załodze Sasanki, która
pijana w sztok usiłowała w nocy sprawdzić czy łajba jest niewywracalna.
Sprawdzili. Powinni od razu nagrać na video w celach instruktażowych, bo im się
udało. Cud, ze się nikt nie utopił. A ja miałam z nimi pływać....

[kubajek]

Och ty zdzicha, znaczy się o mały włos nie spowodowałaś tragedii.
Gdybyś tam była nie doszło by do takich ekscesów.
A myślałem że jesteś rozsądna ...
:)

[lithilien]

Jesli chodzi o alkohal na pokladzie w czasie plywania - to czy uwazacie ludku
zeglarski ze po tym poznaje sie prawdziwego zeglarza - twardziela? Wiekszej
glupoty nie widzialam, u mnie na pokladzie obowiazuje bezwzgledny zakaz. Nie ma
nic gorszego co lodka pelna rozwrzeszczanych pijanych geb, np. na zatloczonych
Beldanach...

[gacki]

Bardzo „przyjemny” jest widok małolatów rzygających za burtę (bynajmniej nie z
powodu choroby morskiej).
Wiedziałem też kiedyś załogę ślicznej sportinki podchodzącej na żaglach do kei
w pełbym bajdewindzie. Z dziobu niewiele zostało. Dobrze, że nie wiało za
mocno, bo gość na dziobie, który próbował hamować nogami, miałby pewny gips.
Cała załoga (łacznie z mądrym sternikiem) była nawalona jak biszkopty. Sternik
jak wysiadł mówi - przecież ku.... dałem żagle luz.
To chyba powinno być tak jak w przypadku jazdy samochodem. Piłeś nie jedź. No,
dopuściłbym może jedno, góra dwa piwka :)

[piotr_c]

gacki napisał:


> To chyba powinno być tak jak w przypadku jazdy samochodem. Piłeś nie jedź.
No,
> dopuściłbym może jedno, góra dwa piwka :)


I popatrz, sam tworzysz wyjątki od reguły. A jak dwa , to czemu nie trzy czy
cztery. A taka decyzję musi podjąć ktoś kto już te dwa piwa wypił ( a sam
pamietam kolege który JEDNYM piwem upił sie na smutno i nie mógł trafic w
wejście domku kempingowego). Naprawdę ŁATWIEJ jest według mojej reguły.

[chaladia]

Na zatłoczonych Bełdanach to pijani jeszcze takiego zagrożenia nie tworzą (choć
uważam, że za takie coś należałoby zabierać patenty tak samo, jak prawa jazdy).
Problem zaczyna się "na poważnie", gdy ludzie piją na morzu, albo choćby na
Śniardwach. Co gorsza, często piją przy sztormowej pogodzie, żeby sobie dodać
odwagi lub się po prostu rozgrzać. Ale cóż - tak to wygląda ba naszych wodach i
obawiam się, że nic tego nie zmieni.

BTW - jeszcze gorszym problemem zaczęli być w ostatnich latach podpici
motorowodniacy i skuterzyści wodni. Ostatnio widziałem łódź motorową (silnik
Mercury 85) w lesie, co najmniej 50 m od wody. Silnik zgasł, a motorowodniak
spał snem pijaka z twarzą w kierownicy. Następnego dnia chłopi ściągnęli mu tę
łajbę na wodę zaprzęgiem dwukonnym...

[zdzicha]

Wcale nie uważam, ze dobry żeglarz to pijany żeglarz. Dobry żeglarz to taki co
umie pić bądź tak długo siedzi na wodzie, że moze przyjać każda ilośc płynów
nieobojętnych bez uszczerbku w funkcjonowaniu organizmu. Jak wchodze na łajbe i
widzę, że zaopatrzenia brak, to nie płynę.

[chaladia]

"470"-tką lub "Latającym Holendrem" też nie?
Bo ja jakoś nie potrafię sobie wyobrazić spożywania na takiej łódce...

[lithilien]

Przyznaje, ze pijany motorowodniak to juz tragedia. Jesli chodzi o Beldany to
jest to jedno z najbardziej zatloczonych mazurskich jezior pelniace funkcje
tranzytowa. Lodka, ktora nie przestrzega tam prawa pierwszenstwa stwarza
ogromne zagrozenie, jako ze czesto nie da sie od razu zrobic manewru
zapasowego. Jeszcze ciekawiej jest gdy ktos pije i nie widzi ze na inny jacht
wjezdza.

Sama widzialam kiedys mrozaca krew w zylach sytuacje gdy zaloga byla pijana w
sztok, lacznie ze sternikiem i na calej naprzod na silniku podchodzila do kei w
Rynie. Uratowala ich ofiarnosc paru dobrze zbudowanych zeglarzy, ktorzy stojac
na nadbrzezu chwycili za kosz dziobowy i jakos wyhamowali. Inaczej bylyby
drzazgi...

Problemem jest tez fakt, ze ulubionym napojem zeglarzy jest piwo....jest
moczopedne jak diabli i taki gostek zaraz narzeka ze chce sikac. Polecam rum.
Nic tak nie poprawia humoru, kiedys na starych zaglowcach wybuchaly bunty gdy
zaczynalo go brakowac:)

Uwazam ze napoje alkoholowe najlepiej sprawdzaja sie na brzegu - w sympatycznej
knajpce (tu wspomne cieplo tawerne w Wegorzewie, gdzie zrobilismy we wrzesniu
zeszlego roku wspaniala impreze szantowa, a piwa zaczely wjezdzac na stol:) lub
przy ognisku. Szkoda ze ostatnio coraz mniej jest zeglarzy-szantmentow, tak jak
ostatnio obserwowalam ogniska mazurskie. Gorzej, kursanci na kursach
zeglarskich tez nie za bardzo zdradzaja chec do nauki:( Szkoda

Pozdrawiam wszystkich goraca, AHOJ!

[lithilien]

Jeszce jedno - proponuje pospozywac na POL-SKIFFie:))))

[zdzicha]

Co innego jest pływanie regatowe a co innego turystyczne. Na regatach to
raczej się pali szlugi bądź fajki, jeżeli słabo wieje, żeby znać aktualny
kierunek powiewow. Niejedne regaty tak wygraliśmy. Przy silnym wietrze
załoganci mają zajęte obie ręce, a nieraz i nogi, więc siłą rzeczy, nawet
jakby chcieli, to się nie napiją. Poza tym większy przechył oznacza większe
prawdopodobieństwo zgubienia bagażu. Przy pływaniu turystycznym natomiast
zaopatrzenie trzeba mieć jak trzeba, bo a nuż zabraknie czegoś na środku
jeziora i nieszczęście gotowe.

[_janusz.s]

Było to przed kilku laty. Pamietam jak dziś...15 pażdziernika. Czwórka kumpli z
JK AZS a Szczecinie. Dogadalismy się na kilkudniową krajówkę (rejs bez
zawijania do portów zagranicznych) Wzieliśmy s/y "Dal II". Piekny slup z
kadłubem obłogowym, bardzo dzielny i szybki. Ze Szczecina wyszliśmy nocą na
silniku. Trzy godzinki i cumujemy w Trzebieży. Suta kolacja, po 100gr na głowę
i do koi. Rankiem wyszliśmy z Trzebieży. Mocno zarefowani bo dmuchało 7 do 8B
ruszyliśmy Zalewem Szczecińskim do Świnoujścia. Wiatr wiał z W wiec jednym
halsem weszliśmy do Kanału Piastowskiego. Żagielki w dół, motor cała naprzód i
godzinke później kołysaliśmy sie na wysokiej fali przy nabrzeżu odpraw celnych
i granicznych. Obowiazkowo odprawiano jachty również pod względem posiadania
Karty Bezpieczeństwa, sprawdzano stan wyposażenia. Bosman, który dokonywał
odprawy powiedział: Nie moge was zatrzymać. Papiery macie na żegluge bez
ograniczeń, ale popatrzcie i tu wskazał na rząd mew obsiadujących falochron
po stronie wschodniej. Mewy siedziały mocno i dostojnie wskazujac dziobami
kierunek wiatru rzeczywistego. Dmuchało już konkretnie 8 a odebrana właśnie
prognoza pogody nie pozostawiała złudzeń, że "jedziemy" po niedźwiedzie mieso:
wiatr NW 9 do 10B. Jeszcze przy kei zmieniliśmy grota na małą sztormowa
chusteczkę (coś około 10 m2). Odejście na silniku i jeszcze pod osłona
falochronu grot powędrował na maszt. Chwile później jacht wszedł w morska falę.
Kapitan ustalił, że na sterze zmieniać bedziemy sie co dwie godziny. Pierwsza
wachta przypadła mnie. Jadę więc sobie przypiety pasami bezpieczeństwa z obu
stron do relingów. "Dal" dzielnie kroi dziobem znane sobie wody. Grzejemy
pełnym bejdewindem prawie 7 knotów. Każde dziubniecie w falę daje potężny bryzg
wody od dziobu aż po kokpit. Kilka takich bryzgów i jestem cały mokry. Na
szczęscie przewidując, że październikowa żegluga może być zimna - pożyczyłem od
kolegi strój polarnika norweskiego. Wprawdzie błyskawicznie przesiąkł wodą, ale
nie przepuszczał wiatru więc było mi wzglednie ciepło.

[_janusz.s]

Zza postrzepionych szaro-czarnych chmur pokazało sie słońce. Rozgladam sie
dookoła. Dobra praktyka mówi wyraźnie, że na uczęszczanych czesto wodach
podejściowych do portów należy zawsze wypatrywać statków, dla których mały
jacht jest ledwie widoczną łupinką. Rozglądam sie wiec i widzę statki prujące
fale dużo szybciej niż my. Cięzko załadowane i siedzące głęboko w wodzie
nurkują wrecz w butelkowo zielonej wodzie biorąc za każdym razem kilkanaście
ton wody na swoje pokłady. Woda ta pedzi po pokładach i rozbruzguje sie o
forszoty nadbudówek. Siedzę więc sobie za sterem i rozpiera mnie duma, że tak
dobrze sobie radzę, że sądzone mi było przeżywać to groźne piekno. Trawers
Greiswalder Boden. Na kilku wystających z wody głazach latarnia Greiswalder Oje.
Trochę później wyłaniają się klifowe brzegi Rugii i latarnia Stubenkammer.
Otwiera sie zejściówka. To kolega przybywa aby zamienić się za sterem.
Przekazuje mu ster bez zbednych ceregieli. Płyniemy po znanych wodach z ladem w
zasięgu wzroku. Łapiąc się czego sie da, schodze w zacisze wnętrza łodzi.
Ściągam mokre łachy i do koi. Jakże inne są odgłosy płynącego jachtu tu
wewnątrz. Nie słychać wprawdzie świszczącego wiatru i drgającego takielunku ale
każde uderzenie fali jest młotem walącym w puste pudło, szumi przepływająca
wzdłuż burty i spływajaca z pokładu woda. Próbuje zdrzemnać sie nieco, ale
ilość wrażeń dźwiekowych skutecznie to uniemożliwia. W trawającym półśnie
wyczuwam, że fala znacznie wzrosła. Właściwie to nie leżę już na materacu, ale
częściowo na burcie. Wsadziłem miedzy burtę a moje doczesne członki dodatkowy
koc wiec jest całkiem wygodnie. Musiałem przysnąć nieco, bo nagle budzę się na
ściance kokpitu (spałem w hundce). Co sie stało? - zrobili zwrot? Kapitan
wychodzi na pokład zaczerpnąć wiedzy. No tak. Morze jest nieprzewidywalne.
Kiedy jacht wypłynął poza Rugię dostał pełną dziesiątkę i wysoką fale z Sundów.
Wykonanie zwrotu przez sztag w takich warunkach graniczyłoby z cudem. Jacht
jednak przez zadziwiajacy zbieg okoliczności i bez pomocy sternika zwrot taki
wykonał. Skoro wiec jacht "zadecydował", że mamy wracać - siła wyższa - nie
należy sie sprzeciwiać. Wracaliśmy wiec baksztagiem. Jakież inne wrażenia niż
jazda bajdewindem. Jacht z każdej fali zjeżdżał nabierając niesamowitego
przyspiesdzenia, po czym wbijał sie w falę przed nim gwałtownie hamując. Rufa
jak unoszona windą wędrowała w górę i rozpoczynał sie nastepny zjazd. Kilka
godzin później zameldowaliśmy się w Świnoujściu.

[chaladia]

Wierzba, paręnaście lat temu.
Do brzegu (nie kei) podchodzi "707" (wtedy szczyt luksusu). Za sterem osoba
powszechnia znana i lubiana z "lecącego" aktualnie serialu TV. Gość dochodzi z
wiatrem na samym foku, co przy wiejącej mizernej "jedynce" nie powinno być
uznane za błąd, skoro ma zwijacz. Załoga cała w kabinie. Sternik wyrzuca
kotwicę i spokojnie patrzy, jak brzeg się zbliża, a lina się wysnuwa. Wsnua się
do końca i okazuje się, że nie była przywiązana. Gość w dosłownie kilka sekund
rozbiera się ze wedkarskiego bezrękawnika, spodni i koszuli, także czapki,
wyskakuje za burtę albo raczej za rufę i zdąża jeszcze chwycic koniec liny
zanim zatonęła. Jacht wjeżdża rozpiędem w krzaki na wprost stołówki Ośrodka
PAN. Reszta załogi wyłazi z kabiny zdziwiona brakiem sternika i widzi, że
strnik jest "zakotwiczony" na zatoczce i do brzegu dopłynąć nie może, bo
kotwica trzyma.
Uciechy trochę było, gościa z kotwicą podjął jakiś wędkarz na "Stynce" czy
podobnym pływadełku.
Muszę przyznać, że był to najszybszy strip-tease, jaki w życiu widziałem, do
tego jedyny strip-tease męski (do czasu "Goło i Wesoło").