krotki
16.05.06, 17:02
Tak naprawde idzie o pietruszkę ale znowu na nas beda mogli pojeździć!!!
17. maja 2006 r. o godz. 9.15 Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie
rozpozna wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich dotyczący podwyżki czynszu albo
innych opłat za użytkowanie lokalu.
Trybunał Konstytucyjny orzeknie w sprawie zgodności: - art. 8a ust. 4 ustawy z
dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie
gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego z art. 64 ust. 1 i 2 w związku z art. 31
ust. 3 oraz z art. 76 Konstytucji;
- art. 8a ust. 5 ustawy wymienionej w pkt. 1 z art. 2, art. 64 ust. 1 i 2 w
związku z art. 31 ust. 3 oraz z art. 76 Konstytucji;
- art. 8a ust. 6 pkt 1 ustawy wymienionej w pkt. 1 z art. 2 Konstytucji;
- art. 8a ust. 7 pkt 1 ustawy wymienionej w pkt. 1 z art. 64 ust. 1 i 2 w
związku z art. 31 ust. 3 oraz z art. 76 Konstytucji;
- art. 8a ust. 7 pkt 2 ustawy wymienionej w pkt. 1 z art. 64 ust. 1 i 2 w
związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji;
- art. 9 ust. 1 ustawy wymienionej w pkt. 1 z art. 2 Konstytucji.
Pierwszy z kwestionowanych przepisów ustawy o ochronie praw lokatorów
przewiduje, że podwyżka, w wyniku której wysokość czynszu albo innych opłat za
używanie lokalu przekroczy w ciągu roku 3 proc. wartości odtworzeniowej lokalu
może nastąpić tylko w uzasadnionych wypadkach. Wówczas na pisemne żądanie
lokatora właściciel w ciągu 7 dni powinien przedstawić na piśmie przyczynę
podwyżki i jej kalkulację. Wynika z tego, że podwyżka, która nie prowadzi do
przekroczenia 3 proc. wartości odtworzeniowej nie musi być uzasadniona, jest
dopuszczalna i chroniona przez prawo. Zdaniem wnioskodawcy takie założenie nie
uwzględnia realiów polskiej gospodarki mieszkaniowej, w których przedmiotem
najmu czy też oddania lokalu do użytkowania na podstawie innego tytułu
prawnego są nie tylko lokale pełnostandardowe, lecz także np. pozbawione
bieżącej wody czy kanalizacji. Gdy mieszkania są pozbawione podstawowych wygód
maksymalna - 3 proc. podwyżka nie jest możliwa. W związku z tym kwestionowany
przepis oznacza całkowitą rezygnację z konstytucyjnego obowiązku ochrony
konsumentów, użytkowników i najemców przez władze publiczne przed nieuczciwymi
praktykami rynkowymi. Nie realizuje też standardu ochrony praw majątkowych.
Zarzuty wnioskodawcy dotyczą także przepisu, który przewiduje, że w ciągu 2
miesięcy od dnia wypowiedzenia czynszu lokator może zakwestionować podwyżkę,
ale tylko tę prowadzącą do przekroczenia 3% wartości odtworzeniowej. Ma wtedy
prawo wnieść pozew do sądu o ustalenie, że podwyżka jest nieuzasadniona albo
nie zgodzić się z jej wysokością. W rezultacie w tym trybie nie może być w
ogóle kwestionowana podwyżka, która nie prowadzi do przekroczenia 3 proc.
Ponadto w ustawie brak jakichkolwiek wskazówek pozwalających sądowi na
ustalenie zasadności bądź niezasadności podwyżki.
Wątpliwości wnioskodawcy co do zgodności z Konstytucją budzi także przepis,
który stanowi, że w określonych przypadkach lokator w razie zakwestionowania
podwyżki jest zobowiązany uiszczać czynsz albo inne opłaty w dotychczasowej
wysokości do czasu uprawomocnienia się orzeczenia sądu. Brak precyzji przepisu
nie pozwala na jednoznaczne ustalenie, czy na lokatorze spoczywa obowiązek
wyrównania kwoty podwyżki czynszu za okres pomiędzy wypowiedzeniem, a
werdyktem sądu potwierdzającym zasadność podwyżki.
Następny z kwestionowanych przepisów pozwala właścicielom na niekontrolowane
za pomocą instrumentów zawartych w ustawie o ochronie praw lokatorów
dokonywanie podwyżek czynszu albo innych opłat, jeśli podwyżki te w ciągu roku
nie przekroczą 10 proc. dotychczasowego czynszu. Zdaniem wnioskodawcy
ustawodawca zamiast zgodnie z Konstytucją chronić lokatorów przed nieuczciwymi
praktykami rynkowymi stworzył mechanizm, który stanowi zachętę do tego typu
praktyk.
Kolejny z kwestionowanych przepisów powoduje, że do ochrony przed podwyżkami
członków spółdzielni mieszkaniowych oraz osób, nie będących członkami
spółdzielni, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu
stosuje się o wiele niższe standardy niż do ochrony pozostałych lokatorów.
Zgodnie z ustawą o ochronie praw lokatorów termin wypowiedzenia czynszu za
używanie lokalu wynosi 3 miesiące, a w wypadku mieszkań spółdzielczych
wystarczy zawiadomienie lokatora o zmianie opłat na co najmniej 14 dni przed
upływem terminu ich wnoszenia. Zdaniem wnioskodawcy minimalne standardy
ochronne powinny obejmować wszystkich lokatorów.
Zgodnie z ostatnim kwestionowanym przepisem podwyższanie czynszu lub innych
opłat z wyjątkiem opłat niezależnych od właściciela, nie może być dokonywane
częściej niż co 6 miesięcy. Przepis ten w założeniu miał pełnić funkcję
ochronną, nie pozwalając właścicielowi na zbyt częste podwyżki czynszu lub
innych opłat. Ustawodawca nie określił jednak momentu od którego należy liczyć
owe 6 miesięcy uprawniające właściciela do dokonania kolejnej podwyżki.
Zdaniem wnioskodawcy wady legislacyjne tego przepisu wykluczają jego jednolitą
wykładnię i pozwalają zainteresowanym stronom na dowolną interpretację. Jest
to niezgodne z konstytucyjną zasadą poprawnej legislacji.
Rozprawie będzie przewodniczył prezes TK Marek Safjan, a sprawozdawcą będzie
sędzia TK Wiesław Johann.
Pozdrawiam
