Czy buddyzm może wzbogacić chrześcijaństwo?

[khainag]

Okazuje się, że tak. Przykładem na to są polscy benedyktyni z z Lubinia i z Tyńca, którzy za zgodą Watykanu i Papieża nauczają u siebie buddyjskiej techniki medytacji zen w wersji pozbawionej obrzędowości dalekowschodniej którą mogą praktykować prawowierni katolicy polscy.

www.lubin-medytacje.pl/
tygodnik2003-2007.onet.pl/1546,1144427,0,dzial.html
www.pozytywy.com/artykuly/7881-medytacje-rekolekcje-i-warsztaty-u-tynieckich-benedyktynow

[terra_cognita]

Zen to nie przeszkadza ale z pewnościa przeszkadzać powinno chrześcijaństwu. Zen nie może wzbogacić katolicyzmu, co najwyżej może odwieść od niego. Przyczyna jest prosta: w zen chodzi o eksperyment i doswiadczenie w celu znalezienia odpowiedzi, w religii wszystkie odpowiedzi daje doktryna.

[khainag]

Hugo Makibi Enomiya-Lasalle, zafascynowany kulturą Japonii, stał się jednym z pionierów porozumienia pomiędzy religiami Wschodu a chrześcijaństwem. W Medytacji zen dla chrześcijan wskazuje na głębokie podobieństwa między buddyjskimi technikami medytacyjnymi a mistyką chrześcijańską. Dowodzi tego zwłaszcza na przykładzie św. Jana od Krzyża, Jana van Ruysbroeka i Johannesa Taulera. Szczegółowo analizuje także powstałe w średniowiecznej Anglii anonimowe dzieło mistyczne zatytułowane "Obłok Niewiedzy". Wykazuje przy tym równoległość dróg dochodzenia do "oglądu istoty" w zen oraz do chrześcijańskiej unio mistica.

www.eioba.pl/a/2grh/chrzescijanski-zen-praktyczne-wprowadzenie

[perceptivity]

Ja się zgadzam z terrą. O.Lasalle był z pewnością ciekawą osobowością, wyglądał poważnie, surowy OK, zwierzchnikami zakonnymi się nie przejmował, do tego dostał jakieś tam "inka" czyli niby oświecony. Ale znam jego książkę, chyba "Praktyczne wprowadzenie do buddyzmu zen" czy jakoś tak. Po pierwsze, praktyczności tam za grosz oprócz kilku banalnych ćwiczeń rozciągających, ale najlepiej tu widać że zen i chrześcijaństwo pasują do siebie jak pięść do nosa. Jeśli zakonnik zabiera się za zen to świadczy to o jego rozczarowaniu własną religią i desperacji. Siedzenie w shikantaza jest totalnym zaprzeczeniem jakiejkolwiek ideologii opartej na doktrynie. Zresztą każdego religijnego buddyzmu też. Chociaż, jeśli religię potraktujemy jako wygodne narzędzie do zajmowania się swoimi odkryciami ale nie sądzę że to może być powszechne.

[khainag]

forum.gazeta.pl/forum/w,29729,146483562,146483562,Czy_buddyzm_moze_wzbogacic_chrzescijanstwo_.html

[perceptivity]

Wiem, wiem ale jako ex-katolik mający jakieś doswiadczenie w siedzeniu stwierdzam że łączyć zen i chrześcijaństwo mozna równie dobrze jak uzywać roweru z kwadratowymi kołami. W cyrku moze to nawet ciekawie wyglądać. Na marginesie, o. Lasalle jego trzeźwi zwierzchnicy ostatecznie pogonili - i słusznie - z zakonu jezuitów jak pamiętam. Sytuacja podobna do Anthony de Mello. Ten jest na indeksie z kolei.

[apersona]

Na indeksie to było i jest dużo zacnych ludzi. Na przykład wiodący teologowie soboru watykańskiego II.

[perceptivity]

De Mello tez pisał zacne rzeczy, o. Lasalle gimnastykował się przez dziesięciolecia w lotosie ale nie zdali sobie sprawy że zostali buddystami przestając być katolikami. Jasne to natomiast było dla ich zwierzchników. Żeby tak się stało nie trzeba studiować egzotycznych doktryn Buddy, wystarczy powiedzieć (no, nie tydzień czy dwa) w shikantaza i się po prostu ocknąć.

[perceptivity]

"posiedzieć" miało być...