Koan z wysokiej półki w Księdze Koheleta

[aa_propos]

Popularnie tłumaczony jako "Wszystko to marność nad marnościami i tylko marność" jest jak się okazuje błędnym tłumaczeniem. Współczesne tłumaczenie to raczej "ulotne, jakże ulotne, wszystko jest takie ulotne" co już brzmi bardzo zenem.

[2fat]

Można to chyba rozumieć jako "Puste, jakże puste, wszystko jest takie puste..."

[uff.o]

niepowtarzalne, jakże niepowtarzalne, wszystko tak niepowtarzalne.

[uff.o]

czyli poprzednie tłumaczenie wyrażało pesymistyczno-egzystencjalną psychikę tłumacza. Stanowisko bardziej filozoficzne (Księga Mądrości, jakby nie było), a obecnie wydaje się bardziej poetyckie. Raczej w konwencji haiku niż koanu? Poza tym to słowo 'ulotne' ma również lotność. ulatywanie czyli metaforyczne uduchowienie, trans-formację, spełnienie. Jak kwiat którego zapach, esencja ulatuje do góry, podczas gdy ciało staje się pokarmem.