Niewydolność nerek.. niestety..

[circa.about]

Cóż mogę napisać... źle mi..
Przeczytałam cały wątek Awanturki i wszystko inne co na ten temat znalazłam i
nie wygląda to dobrze..
Wczoraj wet pobrał Kocurowi krew, dzisiaj zadzwonił z wynikami.. bardzo wysoki
mocznik i kreatynina, reszty nie znam (robiłam całą biochemię i morfologię).
Będziemy próbowali wyciągnąć go z ostrej niewydolności - na razie antybiotyk i
coś tam jeszcze, dowiem się popołudniu kiedy pojadę do lecznicy.
Na szczęście Kocur jeszcze sam je - niewiele, ale je, próbuje dawać mu kilka
razy dziennie małe porcje, najlepiej idzie mu jedzenie z ręki. Jako że były
już dwa dni kiedy nie chciał jeść w ogóle, to w przypływie desperacji kupiłam
mu whiskasa dla juniorów i tego trochę zjadł, plus trochę surowej piersi z
kurczaka..
Kuźwa, jak mi źle, siedzę i płaczę, chowam się przed dziećmi..
Kocur jest ze mną od 16 lat, wzięłam go ze schroniska jako kilkutygodniowego
kociaka.. Miałam wtedy 19 lat, zaczynałam dorosłe życie (studia w innym
mieście), Kocur był zawsze ze mną, bez problemu się przeprowadzał, pokochał
moje dzieci, męża ubóstwia.
I jak to tak, teraz ma odejść?
Trzymajcie kciuki za Kicuszka..

[anmanika]

Trzymam bardzo mocno...

[leniwiec1975]

Trzymam kciuki za Was.
Niewydolność nerek nie musi oznaczać wyroku. Mój Kot miał zdiagnozowaną ostrą
niewydolność nerek 3,5 roku temu (miał wtedy 11 lat). Wyciągnęliśmy go z fazy
ostrej nn, ale pozostala przewlekła niewydolność nerek. Kiciuś był na diecie
nerkowej, rok później zaczął przyjmować fortekor (teraz chyba pod nazwą
prilben). Oczywiście regularne badania moczu i USG.
Martwiliśmy się jego nerkami całe lata, a w końcu pokonał go rak. Biedne, chore
nerki zniosły bez problemu chemioterapię (wyniki niewiele się pogorszyły), leki
przeciwbólowe, antybiotyki, sterydy... Działałyby dobrze jeszcze przez wiele
lat, gdyby nie paskudny nowotwór, z którym nie udało się nam wygrać
Więc nie martw się, nie wszystko stracone, Twój Kocur może dobrze funkcjonować i
się czuć jeszcze wiele lat.
Przytulam Ciebie i Kocurka i mocno trzymam kciuki

[mary4]

jestem z Tobą myślami, bedzie dobrze

[circa.about]

Leniwiec - na bieżąco czytałam Twój wątek i bardzo mocno trzymałam kciuki za
Twojego koteczka.. Przykro mi, że tak się stało, dokładnie wiem, co wtedy
czułaś, nie mogę sobie tylko wyobrazic, jak to jest kiedy taki wieloletni
przyjaciel odejdzie..
Nie znam jeszcze dokładnych wyników krwi mojego Kocurka, ale z tonu głosu weta
wywnioskowałam, że jest bardzo źle, choroba jest już bardzo posunięta. Najgorsze
jest to, ze mam wyrzuty sumienia, ze nie zareagowałam wcześniej. Mimo, ze miski
były zawsze puste, kot wychudł, duzo pił. Okazało się, że to moja druga kotka
wszystko zjadała, a Kocur tyle co ptaszek. Nie muszę Wam mówić, że Kinia teraz
wygląda nadzwyczaj dobrze, po takiej "podwójnej" diecie..
Cieszę się że przynajmniej udało mi się znaleźć super weta, oczywiscie nie w
moim mieście a 20km obok..
Ech..

[nioma]

kochana,
u mojej starszej Kotki zdiagnozowano to samo rok temu w grudniu, wyniki krwi
byly tragiczne.
dostala antybiotyk, codziennie chodzilismy na kroplowki wzmacniajace, dostala
lek i zmiane karmy na KD Hills'a.
Minal rok.
Kotka jest cala, zyje, jest w dobrej formie.
Niedlugo idziemy na kontrolne badania (wczesniej oczywiscie tez byly robione i
okazalo sie, ze wszystko wrocilo do normy po kroplowkach).
Ja tez plakalam i balam sie, ze to koniec ale okazalo sie, ze wcale nie.
Zycze zdrowia dla Kota.
Trzymajcie sie cieplo

[circa.about]

Tchniesz nadzieję w me serce .
A napisz mi, czy podczas ostrego etapu choroby Twoja kotka jadła? Bo kocur je
tyle co nic, co 2-3 godziny mu podstawiam ilość łyżki stołowej, czego i tak do
końca nie zjada. Mam nadzieję, ze taka ilość mu wystarczy by wątroba nie
zastrajkowała..

Już zamówiłam trochę mokrej karmy dla nerkowców, pewnie coś też kupię dzisiaj w
lecznicy, żeby mieć dla niego jedzenie do momentu gdy przyjdzie paczka..

Dieta w ostrej fazie nn

[leniwiec1975]

Wiem, że to pytanie nie do mnie, ale może Ci się przyda to, co pamiętam sprzed
paru lat z leczenia mojego Kota w ostrej fazie.
Przez pierwsze kilka dni Kiciuś w ogóle nie jadł - nie chciał jeść ani karmy,
ani mięsa (nawet traktowanej jako nadzwyczajny smakołyk wątróbki). W tym czasie
miał codziennie kroplówkę - nie tylko "płuczącą", ale też odżywczą (mój wet
nazywał ją "schabowym"). Równocześnie antybiotyki.
PO kilku dniach (teraz już nie pamiętam - 3 czy 5) Kot zaczął jeść, na początku
niewiele. Pamiętam, że (jedyny raz w życiu) smakowało mu wtedy mleko dla kotów.
ANtybiotyki i kroplówki przyjmowaliśmy w sumie przez 2 tygodnie. Potem USG,
które wykazało, że nerki nie zostały uszkodzone. I badania krwi, z niższym już
niż na początku poziomem kreatyniny i mocznika (chociaż oczywiście ponad normę).
Generalnie my zauważyliśmy chorobę tylko dlatego, że Kot przestał jeść -
zupełnie nic przez 24 h, więc powędrowaliśmy od razu do weta i badania krwi tego
samego dnia przyniosły informację o ostrej nn.
Reasumując - zadbaj, żeby KOt dostawał kroplówki, dopóki nie zacznie jeść. Potem
już powinno być z górki, jak się lepiej poczuje, odtruje się, wróci mu apetyt.
Trzymam za Was kciuki.

[circa.about]

z zapytaniem, czy jak tamten drugi coś przepisze, to on poda i okazało się, że
nie ma problemu. Nawet kroplówki jeśli będą zlecone. Na szczęście nie obraził
się, że nie wierze w jego umiejętności, a wręcz zaznaczył, ze nie zajmuje się
specjalistycznym leczeniem małych zwierząt, ale z zabiegami nie będzie problemu.
Ufff... przynajmniej tyle..

[the_dune]

Circa, trzymam kciuki za Kota... oby Wam się udało
dobrze, że na dobrych wetów trafiasz, nawet jeśli daleko trzeba jechać.

ściskam mocno...

[mam-dwa]

Życzę Tobie i Kociakowi dużo dobrego!
3mam(y) kciuki!

[kamilcia23]

moich rodziców kot miał ostrą niewydolność nerek 2 razy za drugim
razem wetka podała mu wszystko co było można i powiedziała jeśli
przeżyje noc to bedzie żył wszystko jest już w jego łapkach.Tituś
chciał bardzo mocno żyć i zyje od tego czasu minął prawie rok
kocisko miewa się dobrze.Jest na diecie i je naprzemian karmę RENAL
i URINARI(miał też kamienie w woreczku).Pozdrawiam bedzie dobrze
tylko bedziecie musieli ściśle trzymać się diety.Pozdrawiam

[wladziac]

współczuję i trzymam kciuki za wyzdrowienie koteczka,trzymajcie się

[nioma]

moja kotka jadla malo, ale apetyt jej przychodzil jak wracalismy z kroplowki od
lekarza, od razu szla do miseczki i jadla
nawet szybko przestawila sie na ta weterynaryjna ze swojej innej ulubionej,

[circa.about]

Od piątku biedak był leczony zastrzykami (antybiotyk i furosemid) + doustnie
ipekakine - nic to niestety nie dało.. Mimo, że trochę jadł (głównie mięso dla
niemowląt Gerbera), to robił się co raz słabszy.
Dzisiaj zawiozłam go do weta na kroplówki, zostanie tam cały dzień, dostanie
pewnie ze dwie..
Od jutra niestety będę musiała robić kroplówki sama (będzie miał wenflon), i
trochę się boję..
Czy któraś z Was robiła kiedyś kotu samodzielnie kroplówki?
Myślicie, ze dam radę?

[quasi.modo]

Nigdy nie robiłam, ale jestem pewna, że dasz radę, jeśli tylko jest nadzieja.

Bardzo Ci współczuję.

[ashton]

Na pewno dasz radę! Ja wprawdzie samodzielnie kroplówki nie dawałam
tylko lekarz do domu przyjeżdżał, ale w warunkach domowych jest to
jak najbardziej wykonalne, woreczek z płynem dyndał sobie na
lampie Kota się lekko wyrywała na samym początku, ale to jest
takie pierwsze nieprzyjemne wrażenie, później leżała spokojnie.
Powodzenia!

[circa.about]

Jak go rano zostawiałam w lecznicy, wet powiedział, że te kroplówki powinny go
trochę postawić na nogi, ale czy nerki podejmą pracę, to trudno powiedzieć..
No nic, czepiam się ostatniej nadziei..
Siedzę w domu sama z dziećmi (jedno chore,wiec zaraz pewnie drugie też złapie),
nie mogę niczym się zająć, łzy mi trąbią, wciąż myślę o Kocurzastym..
Już od kilku miesięcy pojawiała mi się w głowie myśl, że niewiele mu czasu
zostało, ale jak wydaje się, że przyszedł ten moment, to nie potrafię się z tym
pogodzić..

[anmanika]

ja robiłam, jak jest założony weflon to żadna sztuka.
Nieustająco trzymam kciuki.

[circa.about]

Myślicie, ze dobrze?
Dostałam od weta gotową butelkę (NaCl, Catosal, Furosemid), spuściłam z rurki
bąbelki powietrza, przepłukałam solą wenflon, podłączyłam - teraz kapie bardzo
wolno. Znaczy tak myślę, że wolno..
Kocur leży grzecznie w transporterze, a ja cała się trzęsę z emocji.. Aż mi się
słabo zrobiło, tak się zdenerwowałam..
Wczoraj dostał kroplówę w lecznicy, i dzisiaj wygladał i czuł się o wiele
lepiej.. Coś tam zjadł, trochę na siłe strzykawką, trochę z ręki, ale w
porównaniu z tym, co było wcześniej to i tak dużo.
Te kroplówki w lecznicy zawierały jeszcze dwa inne leki, których niestety wet w
moim mieście nie miał, ale i tak cieszę się, ze zgodził się przygotować miksturę
z tego co miał i mogłam ją podać w domu.
Mam tylko nadzieję, ze krzywdy kotu nie zrobię..

[nioma]

wet niech sciaga leki z hurtowni

moja Koteczke kroplowki naprawde postawily na nogi. Po jakims
tygodniu chyba nastapila bardzo znaczaca poprawa, od razu zrobilismy
badanie kontrolne krwi i bylo o niebo lepsze.
Bedzie dobrze!

[circa.about]

No właśnie wet nie chce ściągnąć leków, bo mówi, że po pierwsze strasznie
drogie, a po drugie, że mu raczej nie będą potrzebne a ja ich całych nie zużyje.
Nawet furosemid musiałam sama kupic w aptece..

[wladziac]

z tak dzielną Opiekunką i kot da rady,trzymam kciuki za Was,trzymajcie się

[ewik1976]

Ojoj
Przytulam i mocno trzymam za Was kciuki.
-----
Moje wytwory
Koteczka_i_Kociaki_szukają domków!

[circa.about]

Po trzech kroplówkach i serii antybiotykow kotek trochę się poprawił.. Znaczy
wciąż nie jest to ten sam kot, ale przynajmniej je i trochę mniej śpi,
przychodzi na pieszczochy i trochę się zaokrąglił.
Kot wciąż dostaje furosemid, ipatikine, wreszcie przyszła z krakvetu karma dla
nerkowców.
Dzwoniłam dzisiaj do weta, który go prowadzi żeby zapytać, co dalej, a on oprócz
tego co kot teraz dostaje, zaproponował DIALIZĘ TRZEWNĄ, co wg niego powinno
ładnie kota wyczyscić z nadprogramowego mocznika.
Czy ktoś z Was miał do czynienia z takim zabiegiem?
Czy to bezpieczne, i najważniejsze skuteczne?

[wiesia.and.company]

Nie, nigdy się z taką dializą nie zetknęłam. Niestety, nie umiem pomóc.
A co do tych preparatów do kroplówek... to są normalne preparaty, takie dla
ludzi, jakie możesz kupić w aptece. Czasem ich skład jest przewidziany dla ludzi
z tzw. leczenia zamkniętego (czyli szpitale, kliniki). Najlepiej by było, gdybyś
od weta w mieście kupiła te butelki na zapas (lub te miękkie woreczki). Ja tak
kupowałam z wyprzedzeniem. Nie wiem, czy byłoby możliwe, gdyby wet miejski
wypisał Ci receptę (z pełną odpłatnością, jeśli po prostu tak może) i wtedy w
Twojej aptece mogłabyś zamówić baterię butelek lub woreczków.
Ważne jest w tej chwili samo płukanie - co już robisz. A nad dializą trzewną
możesz pomyśleć. Istotne jest też, jakie jest tempo wypłukiwania kreatyniny i
mocznika z organizmu. Może dobrze idzie i ta dializa nie będzie konieczna?
Przy podawaniu kroplówki ważne jest powolne ściekanie, nie powodujące pęcznienia
żył. Warto oczywiście od czasu do czasu skontrolować, czy się nie wypięło
podłączenie do wenflonu (albo czy wenflon nie przeciął żyły i się nie wyciągnął).
Trzymam kciuki za Was! Dzielna jesteś! Życzę szybkiej poprawy stanu i apetytu
koteńkowi! Oby najgorsze już było za Wami!

[wladziac]

www.vetcontact.com/pl/art.php?a=324&t=

[awanturka]

Dodam tylko od siebie, ze leki "ludzkie" są duzo tańsze, nawet 3,4 razy ! Tylko trzeba dostosowywać dawki.


Dializę otrzewnową można robić w domu (nie robiłam, ale wiem, że można). wpuszcza się mu do jamu brzusznej sporo płynu i na zasadzie osmozy ten płyn (pewnie głównie woda) ściąga z organizmu mocznik. Kot powinien leżeć spokojnie ładnych parę godzin, potem mu się płyn z jamy brzusznej spuszcza. Lekarka o tej metodzie wspominała, ale jakoś mnie na to nie namawiała, a na koniec (niestety dopiero na koniec) trafiłam do lekarki, która miała w necie (i w realu) entuzjastyczne recenzje i sama oceniam, że była bardzo dobra.

[awanturka]

Tu awanturka! Wiem co przeżywasz, jestem z Tobą.

Przykro mi, że trafiłaś od razu na mój wątek, który nie nastraja optymistycznie... Ale jak widać niekoniecznie musi tak to wyglądać jak z moim kotem - wet mówił, że są koty, które z tym zyją spokojnie 3-4 lata i nawt bardzo ostry stan na początku niekoniecznie wróży bardzo źle - poprostu bywa to różnie.

No tylko tyle, że Twój kot ma już swoje lata...

Bardzo mocno Cię przytulam a Twojemu kotu zyczę wiele sił do walki z chorobą, niech zyje jak najdłużej !!!

[circa.about]

Serdeczne dzięki za miłe słowa..
Niestety nie mam dzisiaj dobrych wieści, bo Kocur znowu nie je..
I co dziwne przy tak wysokim moczniku - nie śpi, leży na swoim posłaniu w
pozycji "na kadłubka" (schowane pod brzuchem wszystkie łapki) i obserwuje.. Co
prawda nie ma jakoś specjalnie zbolałej mordki (jak było tuż po diagnozie),
powiedziałabym nawet, że jest pogodny, ale w ogóle do nas nie przychodzi, nic go
nie interesuje..
I co wczoraj zauważyłam - coś dziwnego dzieje się z jego tylnymi łapami, są
jakieś sztywne, podczas chodzenia zarzuca kotem na boki..

Coś czuję, że właśnie stanęłam na progu decyzji, czy przypadkiem nie powinnam
już mu odpuścić.. Te wszystkie wycieczki do weta, zastrzyki, kroplówki
(siedzenie w transporterze przede wszystkim) są dla niego strasznym stresem, a
efekt marny.. Oczywiście przedłuzam mu życie, ale jakim kosztem? Rozmawiałam
wczoraj o tym z moim mężem, powiedziałam, ze nie chcę kotu fundować
niepotrzebnych męczarni, że jak nie będzie już nadziei, to pozwole mu odejść.. A
mój mąż na to, że jego zdaniem to już jest męczarnia, bo mimo że kot wciąż żyje,
to za każdym razem gdy biorę go na ręce, trzęsie się ze strachu, że znowu będę
wciskać w niego jakieś lekarstwa, albo wiozła do lecznicy..
A teraz się znowu pogarsza i co - znowu całą polka z zakładaniem wenflonu,
kroplówkami od początku?
Trudne to wszystko.. ech..

[nomya]

circa.about przytulam Was mocno i życzę Wam siły w tej trudnej sytuacji.
Jesteście bardzo mądrymi i odpowiedzialnymi ludźmi rozważając tą pozornie
"najgorszą" opcję, podchodzicie humanitarnie do kociaka. Jestem przekonana, że
podejmiecie słuszną decyzję jakakolwiek by ona nie była. Pozdrawiam ciepło

[wladziac]

współczuję i trzymam kciuki za nadzieję,może jeszcze istnieje,ale kiedy
stwierdzisz że kociuś się strasznie męczy to trzeba podjąć tę decyzję,trzymajcie się

[awanturka]

Nie wiem czy tak jest zawsze, ale ze mną było tak, że ja w jakiś sposób wiedziałam, że już przyszedł czas - zupełnie tak jakby mój Wrzaskun dał mi znak kiedy chce już odejść.


To trudna decyzja, może nie powinnam o tym tu wspominać - ale trudna też ze względów finansowych - każdy dzień życia tak chorego kota kosztuje - wizyty u weta, kroplówki, lekarstwa... Myśmy wzięli kredyt (może nie duzy, ale jednak) który będziemy spłacać pół roku. Wiesz - nawet u ludzi kalkuluje się - kładzie na szali z jednej strony koszty z drugiej strony efekt terapii (na szczęście nie muszą robić tego bliscy - to wpisane jest w standarty leczenia).

Ale póki co skoro Wasz kot interesuje się otoczeniem i nie wygląda na cierpiącego to może niech sobie jeszcze trochę pożyje. A może coś się odwróci i pozyje dłużej - podobno ta choroba potrafi mieć nieprzewidywalne zwroty....

Spokojnie, nie róbcie niczego pochopnie, a do takiej decyzji żeby dojrzeć też trzeba czasu... W miarę szybka akcja jest potrzebna tylko wtedy gdy kot się ewidentnie męczy.

[circa.about]

Oczywiście że nie mam zamiaru usypiać kota, który wciąż jeszcze trochę je (dziś
udało się wcisnąć saszetke RC Renal, to nie dużo, ale zawsze cos), ma jeszcze
siłę wskoczyć na wysokość metra (półka w szafie), chadza sam do kuwety.. Nie mam
też w planie zaprzestać leczenia, które stosuje do tej pory (furosemid,
ipakitine, dieta).. W poniedziałek rano pojadę z nim do weta, i wtedy uzgodnimy
co dalej.. Przyznam szczerze, że jeśli wet zaproponuje kolejną serię kroplówek,
albo tę dializę o której pisałam wyżej i nie okaże się ona jakoś koszmarnie
droga, to zapewne się zdecyduje, bo wciąż nie czuję się gotowa by się z
Kociastym pożegnać. Pytanie tylko, czy kiedykolwiek będę na to gotowa?

[wiesia.and.company]

Wspaniałe jest to, że szukasz ratunku dla Twojego Kocurka. W chorobie tej są
załamania i lepsze okresy. Awanturka bardzo mądrze Ci podpowiada, a i Ty sama
jesteś bardzo rozsądna. Wiadomo, że jeśli coś leży w naszej mocy, to czyni się
wszystko - bo się kocha. Pewnie nie raz będziesz miała wątpliwości, ale to w
przewlekłej chorobie jest normalne. Jeśli mimo intensywnego leczenia wyniki będą
się pogarszały, to będziesz zyskiwać pewność, że już nie ma ratunku, że już
tylko trzeba myśleć o uniknięciu cierpienia, że już trzeba pozwolić odejść. Ale
to się widzi, że już nie ma kontaktu z Ukochanym Kociem...
A na razie to przedwczesne jeszcze, dlatego trzymam kciuki. Czasem takie
przepłukanie nerek potrafi postawić na nogi. To przecież rodzaj dializowania
nerek u ludzi, a z tym się żyje (wiadomo, że do czasu...). Moja sąsiadka
jeździła ze swoim kocurkiem na kroplówki raz na dwa tygodnie przez cały rok. No
a już wypowiedź niomy i kamilci23 zdecydowanie podnosi na duchu. I tak trzymać!

[leniwiec1975]

Circa, bardzo dzielnie sobie radzicie, trzymam kciuki. Z tego, co piszesz, mimo
ponownego pogorszenia apetytu, jest nieźle: Kocurek je, skacze, załatwia się...
W trakcie choroby naszego Kota nasi weci, do których mam absolutne zaufanie,
mówili, że dopóki Kot funkcjonuje (je, załatwia się) i jest aktywnym domownikiem
(przychodzi do nas, mruczy, łasi się itd.), jest za wcześnie na myślenie o
eutanazji. Wierzę im.
Jak pisali już inni, jest taki moment, kiedy chory kot sam daje znać, że to już.
Na pewno to zauważysz. I wtedy już nie będziesz miała wątpliwości. Życzę Ci,
żeby ten moment nastąpił jak najpóźniej. Na razie staraj się o tym nie myśleć,
choć to b. trudne.
Trzymam kciuki za Was. I za poniedziałkową wizytę u weta. Próbujcie dalej,
jesteście bardzo dzielni.

[circa.about]

tylko Kocur nie lubi RC Renal..
Tak jak wczoraj pisałam, przez cały dzień z wielką niechęcią jadł niewielkie
ilości mokrego z saszetki a wieczorem już w ogóle zastrajkował i odwrócił się
tyłem do miski.
Jakież było moje zdziwienie, gdy podczas nakładania karmy dla drugiego kota,
Kocur galopkiem przytruchtał do kuchni i swoim starym zwyczajem normalnie zaczął
żebrać. A gdy postawiłam Kini jedzenie (Miamor w saszetkach), Kocur wręcz ją
wypchnął sprzed miski i ŻAAARŁ!
No i teraz mam dylemat - trzymać go tylko na tym Renalu, którego je niewielkie
ilosci, czy pozwolić mu jeść to co chce?

P.S. W poniedziałek zamówie mu Hillsa i Eukanubę -może to mu bardziej podejdzie..

[leniwiec1975]

Super Cieszę się, że z apetytem Kocura wszystko OK. Zadajesz b. trudne
pytanie: z jednej strony w niewydolności nerek dieta to podstawa, z drugiej -
jak świetnie wiesz, najważniejsze jest to, żeby Kot jadł... Spróbuj faktycznie z
innymi karmami - mojemu Kocurowi najbardziej smakował pasztet k/d Hillsa, renala
lubił tylko takiego o smaku ryby (chyba tuńczyk?). Z karm, których nie
wspomniałaś, lubił też Animondę Integra Protect - Nieren (jest kilka smakó).
Musisz znaleźć coś, co kotu będzie odpowiadać, każdy ma inne preferencje.
Spróbuj też może z suchą karmą, jako uzupełnieniem tej mokrej.
Trzymam kciuki

[wladziac]

w tej sytuacji pozostaje dopytać weta co on na to ale kot musi jeść więc
dyplomatycznie coś trzeba mu podsuwać jak już całkowicie nie tknie karmy
leczniczej,trzymam kciuki dalej bo jest nadzieja!

[wiesia.and.company]

Ucieszyłam się, że jest poprawa. Świetnie! Co do dylematu: kiedy mój kot nie
chciał jeść karmy weterynaryjnej, ale chętnie skubał inną pomogli mi weci z
mojej kliniki. Powiedzieli: chcemy kota leczyć czyli musi żyć. Jeśli odmówi
jedzenia, to nie ma po co leczyć. Czyli: najpierw trzeba kota wzmocnić jedzeniem
(trudno, niech będzie cokolwiek) a potem walczyć z chorobą. I tak zrobiliśmy.
I dobrze na tym wyszliśmy.
Co do karmy suchej: poza RC i Hillsem jest jeszcze pyszny Trovet RID.
To holenderska karma tylko weterynaryjna świetnej jakości - można kupić nawet w
sklepach z artykułami dla zwierząt (tam jest na ogół ASD na kamienie), ale można
też zamówić właśnie przez sklep z artykułami zwierzęcymi bądź można przez
internet. Trovet RID.
Czasem pomagało też posypanie jedzenia czymś, co kota przyciąga.
U mnie sprawdzał się Biogen-kt (kt czyli tylko dla kotów - to suplement karmy
złożony z witamin i minerałow, moje koty lecą do niego jak do waleriany). Nie
wiem, czy odrobina kozłka lekarskiego (składnika waleriany) sypniętego na karmę
nie sprawiłaby cudów w poprawieniu "chcicy". I nieustannie trzymam kciuki.

[awanturka]

To świetnie, że to tylko to, że karma mu nie smakuje, ale absolutnie nie dawaj mu niczego poza karmą weterynaryjną.

Normalnie to kota można "przkonać' do karmy nie dając mu nic innego (jak będzie głodny, to w końcu się za nią weźmie) - ale tu sytuacja się komplikuje bo to kot chory i trzeba robić wszystko, żeby jadł. To dziwne, że kotu karma lecznicza nie smakuje - bo ponieważ te koty mają stępiony smak (nie czują smaku) to do tych karm dodaje się ekstra dodatki smakowe. A może mu własnie dlatego nie smakuje, że smakuje za intensywnie???


Spróbuj z inną karmą. Z suchych polecam trovet, z mokrych moim zdaniem najlepszy jest royal, ale można spróbować z innymi. Duży wybór jest w sklepie internetowym krakwet.pl (krakvet.pl ? - nie pamiętam dokładnie jak się pisze)

[circa.about]

No ja właśnie w Krakvecie zamawiam wszystko co moje koty potrzebują, tylko coś
ostatnio u nich przedłuża się oczekiwanie na przesyłkę, co zaczyna mnie powoli
wkurzać. Właśnie u nich zamówiłam te saszetki i suchą RC. Dzisiaj Kocur w trzech
podejściach zjadł całą saszetkę z wołowiną, tak wiec już wiem, ze nie
odpowiadała mu wczorajsza, która była z tuńczykiem. Tak jak kiedyś Kot bardzo
chętnie jadał suche, to teraz ledwo co skubnie, najchętniej z ręki, więc na
razie suche chyba odpuszczę. Z resztą mam kłopot z jego serwowaniem, bo z racji
obżarstwa drugiego kota, Kocur musi jeść odizolowany, bo jeśli tylko coś w misce
zostanie, to Kinia natychmiast mu wyżera. Mokre przynajmniej zjada w całości.
Spróbuję kupić tego Troveta, i na pewno kupię ten preparat witaminowy, o którym
pisze Wiesia.
Dzięki dziewczyny za wszystkie rady i trzymanie kciuków, jesteście nieocenione .

[anmanika]

Zobacz, nerki u kotów się przeszczepia:
www.nerkiwet.com/pages/przypadki/przypadek-4.php
Z tego co słyszałam, to taki pani to prawdziwy ekspert w nerkach.

[circa.about]

Serdeczne dzięki za linka.. U nas niestety przeszczep raczej nie wchodzi w grę,
bo Kocur ma już 16 lat i mógłby nie przeżyć narkozy.
Z resztą ta pani przyjmuje pod Warszawą, a my mieszkamy nad morzem, więc trochę
daleko.

[rikol]

Przeszczepy u zwierząt są nieetyczne. Jak ty to sobie wyobrażasz, zabić zdrowego kota, żeby ten chory mógł żyć?

[circa.about]

No i przekonał mnie weterynarz.. Stwierdził, że choć taki zabieg to wielki stres
dla kota, to dzięki niemu możemy wiele zyskać, np. kilka miesięcy całkiem
komfortowego życia.
Kot zatem został rano zawieziony do lecznicy, mam go odebrać jutro w południe -
nie wiem, jak to wytrzymam..
Dla zainteresowanych - taka dobowa trzewna dializa u nas kosztuje 80zł, czyli
całkiem do przyjęcia. Podobno jest na 100% bezpieczna.
Trzymcie kciuki, i za kota i za mnie, bo z nerwów jestem bliska zawału..

[anmanika]

Trzymam, daj znać jak poszło.

[mary4]

myslami jestem z Toba i kicią

[wiesia.and.company]

Trzymam kciuki! Hm... jest jeszcze metoda z tych mniej konwencjonalnych.
Stosowana jest z bardzo dobrym wynikiem. Biorenonans magnetyczny. W Warszawie
stosowała go pi.dr Brzezny - niestety nieżyje chyba od dwóch lat. Polecana była
przez weterynarzy, bo sama była weterynarzem, przy okazji stosowała tę metodę
leczenia-wspomagania.
Może jest w Twoich nadmorskich rejonach taki gabinet biorezonansu magnetycznego?
Mam nadzieję, że ta dializa okaże się bardzo skuteczna. Podaję tylko o tym
biorezonansie jako rozwiązanie w przypadkach mocno już kryzysowych. Powodzenia!
Wierzę w akcję!

[wladziac]

najmocniej jak tylko mogę trzymam kciuki i wierzę w znaczącą poprawę zdrowia
koteczka,trzymaj się

[daad]

Trzymam kciuki za was oboje i czekamy na wieści.

[macarthur]

trzymam kciuki,żeby zabieg się udał

[mysiulek08]

Nieustannie trzymamy kciuki z Kicia

Ej, no nie mozesz dostac zawalu, kto sie bedzie futrem zajmowal, he

[circa.about]

Całą drogę samochodem strasznie wiercił się w transporterze - już miałam się tym
zmartwić, bo skąd u niego taki power, ale jak tylko otworzyłam przenoskę w domu,
kot natychmiast pobiegł do kuwety.. Siusiu się biedakowi poprostu chciało .
Następnie zjadł połowę saszetki, napił się wody i siedzi na swojej półce w
szafie.. I nie śpi. Z resztą tak samo nie spał przed tą dializą.. W sumie nie
wiem co o tym myśleć, bo jeden wet powiedział, ze kot z wysokim poziomem
mocznika bardzo dużo śpi, a jak drugiemu powiedziałam, ze Kocur chyba cierpi na
bezsenność, to usłyszałam, że to przez ten wysoki mocznik .
Biedak ma wygolony brzuch i małą dziurkę na środku (bez szwów), gdy się
dokładniej przyjrzałam, dostrzegłam starą bliznę po usunięciu przepukliny, którą
miał jako malutki kociak.. Jak to było dawno..

Na razie Kot ma przerwę w wizytach u weta, ma dostawać swój stały zestaw leków,
za tydzień powtarzamy badania krwi, ale na razie muszę go trochę podtuczyć, bo
wygląda nienajlepiej..

[barba50]

Dzielny Kić
Czyli udało się Ogromnie się cieszę
Teraz kciuki, żeby efekty tej dializy były długotrwałe

[wladziac]

gratuluję odwagi i wielkiej determinacji w leczeniu kocieja,mam nadzieję na
znaczną poprawę zdrowia i powrót apetytu u kociaczka za co dalej trzymam
kciuki,pozdrawiam

[ashton]

Dzielny kocur Samo to że zjadł z apetytem dobrze wróży

[leniwiec1975]

Bardzo się cieszę, że się udało. Nie przestaję trzymać kciuków za kocurka

[circa.about]

Naczytałam się wczoraj wątków o nerkowcach na Miau i doszłam do paru wniosków:

1/ Choroba Kocura musiała się zacząć już bardzo dawno - jakieś 5 lat temu miał
dziwny epizod neurologiczny. Zwymiotował, po czym dostał ataku drgawkowego, po
którym miał chwilowy niedowład tylnych łap. Oczywiście natychmiast zostal
zawieziony do weta, ale gdy byliśmy już na miejscu, wszystko wróciło do normy.
Wtedy wet kazał obserwowac, bo po jednym ataku trudno było stawiać diagnozę.
Potem juz nic takiego się nie powtórzyło.
Przez ostatnie miesiące miał jakieś dziwne wymioty - w zasadzie codziennie, ale
nie zwracał jedzenia, a taką dziwną pianę z sierścią. Każdy wet zwalał to albo
na zakłaczenie albo na alergię i kazał zmienić karmę.
Teraz gdy już jestem mądrzejsza o te wszystkie informacje, wiem że Kocur już
dawno powinien mieć zrobione badania krwi i być leczony..

2/ Zalecenia dietetyczne - wet kazał trzymać go tylko na Renalu, kategorycznie
zakazał podawania czegoś innego. Jednak na Miau wyczytałam, że nie jest to takie
proste, bo to karma niskobiałkowa i przy dłuższym stosowaniu moze prowadzić do
zaniku mięśni i trzeba rozważyć, co jest dla kota w danym momencie ważniejsze -
dieta nerkowa czy nabieranie sił i utrzymywanie w dobrej kondycji. Postanowiłam,
że póki Kocur ma ochotę jeść a wciąż jest wychudzony, będę mu dawała Renal 4
razy dziennie i raz surowe mięso (ilość łyżki stołowej). Wielkiej krzywdy mu już
chyba nie zrobię, bo..

3/ i teraz będzie pesymistycznie - koty nerkowe o których czytałam, mając takie
wyniki jak Kocur tydzień temu, były najczęściej już przy końcu swojej drogi -
Kocur mimo to jest w całkiem dobrej kondycji, bo całkiem chętnie je, nie ma
żadnych owrzodzeń jamy ustnej, wciąż w miarę normalnie skacze, kilka razy
dziennie korzysta z kuwety. Teraz priorytetem jest by nabrał sił i trochę
przytył, więc pcham w niego ile się da. Co prawda jest strasznie przygaszony,
przez cały dzień się nie pokazuje (ale to chyba za sprawą mojego syna 3-latka,
któremu nie sposób wytłumaczyć, ze kotek chory i nie wolno go ganiać), ale
wieczorami przychodzi na pieszczoty i traktorzy aż miło. Postanowiłam też, że ta
przedwczorajsza dializa to ostatni stresujący zabieg na jaki się zgodziłam. W
przyszłym tygodniu mam mu zrobić wyniki krwi, ale tak się zastanawiam czy jest
sens, bo jeśli nawet będą złe to już chyba dam mu spokój i pozwolę odejść.. Z
resztą wet też mi mówił, że jeśli nie zareaguje na dotychczasowe leczenie, to
nie ma sensu przedłużać mu cierpienia kroplówkami..
Ten ostatni paragraf to taki trochę bełkot, ale sama do końca nie wiem co robić..

[a.kudla5]

Jestes niesamowicie dzielna.Cudowne zdanie przeczytalam mianowicie
ze pozwolisz mu odejsc.Oczywiscie jezeli stan zdrowia sie nie
polepszy.Podrawiam .

[marzenia11]

a.kudla5 napisał:

>Cudowne zdanie przeczytalam mianowicie
> ze pozwolisz mu odejsc.

Hmmm... znam cudowniejsze i bardziej radosne dla właściciela..

[marzenia11]

Wiem, ze łatwiej mówić niż zrobić (sama nie umiem tak),ale poczekaj spokojnie na wyniki badań w przyszłym tygodniu - ja bym zrobiła, chocby po to, aby wiedzieć, czy dotychczasowe działania dały jakiś efekt. Po nich będziesz mogła podejmować jakieś decyzje. Teraz skoncentruj się na odzywieniu kocura i rozpieszczaniu go jego ulubionymi smakołykami, nawet jeśli nie są do końca po linii z dietą. Mojej koleżanki mama, która ma 87 lat i bardzo dużo chorób (obecnie ma częściowy niedowład ciała po kolejnym wylewie) ostatnio pije dużo coca coli twierdząc, że w jej wieku nie musi już dbać o zdrowie odżywianie, tylko o to na co ma ochotę
Trzymajcie się, całuję mocno i głaski dla kocurka

[a.kudla5]

[bI tak mam nadzieje ze koteczek bedzie cieszl sie
zyciem.Oczywiscie zycze duzo zdrowka dla kocieja.][/b]

[circa.about]

Kicuś znowu nie je..
Dobrze było tylko w dniu, gdy rano odebrałam go po dializie.
Wczoraj rano jeszcze trochę zjadł, potem złamałam się i dałam mu surowej
wołowiny, ale też niewiele dziubnął .
Dzisiaj od rana - katastrofa.. Chudy jak wiór, słania się na nogach, w nocy
wymiotował.. Liznął trochę renala wymieszanego z whiskasem supreme. Chyba już
nie ma siły by wskoczyć na swoją półkę w szafie - sama go tam wkładam, ma tam
wodę, kilka razy dziennie noszę do kuwety, z której korzysta bardzo rzadko..
Dzwoniłam do weta wczoraj, pozwolił zmienic ipakitine na alusal (bo wyczytałam,
ze po ipak. koty czasami tracą apetyt jeszcze bardziej), kazal dać ranigast, bo
może ma żołądek podrażniony.. Ale to chyba nie to - znowu ma brzydki zapach z
pyszczka, ten cholerny mocznik go truje . Pytałam o ponowne kroplówki, ale
niestety muszę się zgodzić z opinią weta, ze nie ma sensu, bo nawet po
poprzednich dożylnych nie było wielkiej poprawy ..
Chyba będziemy się zegnać..
Tak mi smutno, chodzę i płaczę, co chwila wyciągam kota z jego posłania,
przytulam i łzy mi lecą ciurkiem... A on nawet nie mruczy, próbuje się wyrwać,
bo mysli, ze znowu będę torturować jakimiś lekarstwami..

[nioma]

Nie wiem co Ci napisac, bo w takiej sytuacji nie ma odpowiednich
slow.
Przykro jest mi bardzo, naprawde.

[anmanika]

Ogromnie współczuję, przerabiałam to samo, tylko w moim przypadku była to
4-letnia sunia. Nie ma dobrych rozwiązań, jest tylko wielki ból.

[quasi.modo]

Oj, biedna Nie wyobrażam sobie jak musisz się czuć. Mój kocio, którego miałam
tyle lat, zginął pod moją nieobecność. Jakieś debile puściły psy samopas po wsi,
zanim tata wybiegł z domu było już po wszystkim. Cóż, przynajmniej nie musiałam
podejmować takich trudnych decyzji a on umarł tak jak żył - jak wojownik. Mimo
wszystko było mi strasznie. Pocieszyłam się jednak tym, że miał u nas dobre
życie. Wszyscy go kochaliśmy, zawsze miał pełną miskę i miejsce na kolanach. A
kiedy chciał, chadzał własnymi drogami.
Więc może i Ciebie ta myśl pocieszy. Ta najtrudniejsza chwila w końcu i tak
nadejdzie a kotu należy się dobra śmierć po dobrym życiu. Oczywiście tylko
wtedy, kiedy wet nie daje już nadzieji.

[wladziac]

okropnie smutno,współczuję

[mysiulek08]

Trudna decyzja i trudny czas przed Toba.

Przezyliscie razem kawal zycia. Dobrego zycia i to najwazniejsze i o tym
pamietaj gdy bedziesz przeprowadzala go na druga strone. Lepsza dla niego bo bez
cierpienia. Pozwol mu odejsc kiedy sam zdecyduje.

Miej w sobie sile, pamietajac o Twym przyjacielu uratuj jakies biedne kocie zycie.

Glaski

[circa.about]

Ciężka to będzie decyzja, ale widzę, że jest ona nieunikniona..
Kocur co prawda coś zjadł, ale niestety był to wyżej wspomniany Whiskas Supreme,
którego skrzętnie wyżera spomiędzy kawałków Renala.
Siedział dziś biedak u mnie na kolanach i słyszałam jak mu burczy w brzuchu..
Głodny jest, bo rzuca się do miski, ale po chwili rezygnuje..
Kicus to moje pierwsze zwierzątko któremu będę musiała ulżyć w cierpieniu i
kompletnie sobie tego nie wyobrażam.. Nie wyobrażam sobie też jak będzie
wyglądało nasze życie bez niego, bo w zasadzie odkąd pamiętam zawsze z nami był.
Co do adopcji jakiejś kociej biedy, to nie potrafię o tym mysleć, ale wiem, ze
jak tylko w głowie pojawi sie myśl o nowym futrze w domu, to zaraz jakieś kocie
w potrzebie się pojawi.. Tak bylo w przypadku Kini - od jakiegos czasu
myśleliśmy o towarzystwie dla Kocura i jak na zawołanie ktoś ją wyrzucił u nas
pod blokiem i trafiła do nas. Wiem, że jak tylko poczuję się gotowa, to też tak
będzie.

[macarthur]

„Jest w Niebie miejsce zwane Tęczowym Mostem. Kiedy umiera zwierzę
szczególnie komuś bliskie, trafia właśnie tam. Są tam łąki i
wzgórza, całe przeznaczone tylko dla naszych pupili, gdzie mogą
biegać i bawić się razem. Zawsze jest tam dostatek jedzenia, wody i
słońca, więc jest im ciepło i przyjemnie. Wszystkie zwierzęta, które
były chore i stare, odzyskują tam młodość i wigor. Kalekie odzyskują
pełnię sił i sprawności, są takie, jakie je pamiętamy z minionych
czasów.
Wszystkie są tam bardzo szczęśliwe, ale brak im jednej rzeczy: każde
z nich tęskni za pewną wyjątkową osobą, która została na Ziemi.
Zwierzęta całymi dniami biegają i bawią się, aż przychodzi taki
dzień, kiedy jedno z nich nagle zatrzymuje się i patrzy w dal. Jego
wzrok jest skupiony, a ciało drży. Nagle zaczyna biec oddalając się
od grupy, mknie ponad zieloną trawą, a jego łapy poruszają się coraz
szybciej i szybciej.
Zauważył Cię!
Kiedy nareszcie Ty i Twój przyjaciel spotykacie się, tulicie się do
siebie z całych sił, aby już nigdy się nie rozstać. Na Twoją twarz
spada deszcz pocałunków i znów spoglądasz w ufne oczy swojego
pupila, który tak dawno odszedł z Twego życia, ale nigdy nie opuścił
Twego serca...
*******************************************************************
Z pewnością kiedy nadejdzie nieuniknione Twój Przyjaciel trafi do
takiej krainy ...

[circa.about]

Płaczę..
Z resztą płaczę za każdym razem gdy czytam ten tekst..

[mary4]

Płaczę razem z Tobą
tam samo mi ciezko,
wracaja do mnie wspomnienia...
wiesz ja obwiecałam moim kochanym kotom i psu jak pomagałam odejśc
za TM ze jak będę mogła to zawsze będe pomagac inny futerkom, i
kiedy będe miała w domu nowe i zawsze bede myśleć o nich... zawsze
pamietając o nich... pożegnania są strasze
trzymaj sie dzelnie
nie wiele mogę pomóc

jestem z Tobą
przytulam mocno!
kicio sam Ci powie kiedy... będziesz to czuła...
ehhhhh
łzy mi płyną....

[wiesia.and.company]

Och, oczywiście, że płaczę. Nic nie da się zrobić, teraz już tylko tak można się
z kocurkiem pożegnać, okropna jest bezsilność. Serce pęka.

[daad]

Miałam nadzieję na dobre wieści od Ciebie a tu same złe. Strasznie
współczuję Kotkowi i Tobie. Mi też serce pęka

[circa.about]

Wzięłam go na ręce, tylko żeby przytulić, pogłaskać, popłakać w futro, a ten na
mnie nawarczał.. Albo go coś boli, albo tak strasznie się boi podawania lekarstw
i tylko z tym kojarzy branie na ręce..
Kurczę, nie pamiętam kiedy ostatnio Kicuś na mnie warknął, on nawet za bardzo
nie protestował gdy moja starsza córka była malutka i "zbyt intensywnie
okazywała mu uczucia"..
Dzisiaj już nic nie zjadł, wczoraj jeszcze udało mi się coś w niego wcisnąć..
Kupię Gerberki - zawsze chętnie je jadł..

[anmanika]

Nasz Ufciak biduleńki który godził się bez szemrania na kroplówki 2 razy
dziennie oraz różne inne zabiegi, pod koniec życia odwracał głowę jak chciało
się ją pogłaskać. Ona która by najchętniej 24 godz siedziała przytulona do
człowieka i głaskana.

[melba.3]

Śledzę ten wątek i strasznie ci współczuję. Wracają wspomnienia
kiedy parę lat temu musiałam ulżyć w cierpieniu swojemu psu. Był z
nami 14 lat i tak strasznie płakaliśmy bo nic już się nie dało
zrobić. I te cholerne wyrzuty sumienia, że mogliśmy wcześniej wpaść
na pomysł, że to cukrzyca. Zmienić dietę, podawać insulinę albo
wogóle zrobić cokolwiek. Wtedy myślałam, że to dlatego, że dawałam
mu nie gotowe karmy tylko sama gotowałam. Jeśli cokolwiek może cię
pocieszyć to może powiem tylko, że musimy niestety pamiętać, że nasi
bracia mniejsi żyją krócej od nas i tak już ten świat jest
poukładany żebyśmy mogli przygarnąć coraz to inne istoty. Dlatego
dziś mam kota.

[circa.about]

Kicuś też zawsze był przytulaśnym kolankowcem. Taki kot na gumkę - ja go z
kolan, to on hyc i już znowu na nich był. Chodził z nami co rano do kuchni na
kawę, witał w drzwiach - zawsze śmialiśmy się z miauczącego komitetu powitalnego
z zadartym ogonem.. A teraz woli być sam.. Lubi głaski, nawet mruczy i się
nadstawia do drapania, ale na rękach byc nie chce..

[awanturka]

Przepraszam, zaniedbałam Twój wątek, jakoś tak wyszło.

Przechodziłam, jak wiesz przez to wszystko... więc wiem dobrze jak to jest. Chyba już rzeczywiście już czas.. Walczyliście dzielnie... Nie zawsze się wygrywa.. Podziękuj mu za to, że był z Tobą, pożegnaj się - to chwila, ktora jest pelna bólu ale może też równocześnie być chwilą przepełniną wdziecznością za to, że mogłaś z tym zwierzakiem spędzić wiele lat, ze był z Tobą...

[circa.about]

Bez kota, sama, żeby pogadać..
Wiem, że wet za mnie tej decyzji nie podejmie.. W sumie to nie wiem o czym
chciałam rozmawiać.. Na razie ustaliliśmy, że póki kot coś tam je (daje mu
surowe mięso kilka razy dziennie), siusia i nie wygląda na bardzo cierpiącego,
to dajemy mu czas do poniedziałku..

[wladziac]

myślami jestem z Wami,to okropne co musicie przeżywać,trzymajcie się

[circa.about]

Mój nastrój ostatnimi dniami głównie zależy od tego, ile Kocur zjadł..
Po powrocie z rozmowy z wetem do domu dałam mu mielonego mięsa i wsunął całkiem
pokaźną porcyjkę, kilka godzin później moja córka przybiegła z krzykiem, że
Kicuś obwąchuje jej ręce, liże i ewidentnie szuka jedzenia. I znowu zjadł trochę .
Zdaję sobie sprawę, że to złudne, wiem że Kocur juz nigdy nie wyzdrowieje, ale
moze trochę jeszcze po tym świecie się pokula?

[leniwiec1975]

Jesteś bardzo dzielna. A co do kota - trzeba wierzyć, że będzie z Tobą jak
najdłużej. Fajnie, że chce coś jeść. W takim stanie naprawdę nie ma znaczenia,
czy je weterynaryjną karmę na nerki, najważniejsze, żeby coś w ogóle jadł
Dawaj mu to, co zawsze najbardziej lubił. Nawet, jeśli Kiciuś już nie ma szans
na wyzdrowienie, to może można przedłużyć mu życie i równocześnie podnieść
komfort życia... Naszemu Kotu po diagnozie raka weci dawali góra 5-7 tygodni,
przeżył 6 miesięcy...
Trzymam za Was kciuki bardzo mocno. I za koci apetyt

[awanturka]

Jak się ma Twój kot?, już dwa dni nic nie piszesz...
A tak poza tym my tak tu oni bezosobowo rozmawiamy - a on ma przecież jakieś imię! Możesz napisać jak ma na imię twój kotek, który tak dzielnie walczy o zycie???

[wiesia.and.company]

Tak, trzeba się przyglądać i cieszyć się tym, co na razie jest. Wiem, jak jest
trudno, bo ja też umierałam ze strachu wracając do domu z pracy. W jakiej mój
ukochany jest kondycji? Czy jeszcze sobie damy radę? Czy coś jeszcze zje? Czy
pije? Czy jeszcze siada w kuwecie, czy się chwieje?
Nie piszesz i to mnie martwi. Ale trzymam ciągle kciuki! Trzymajcie się jak
najdłużej!

[circa.about]

Kot ma na imię Kicuś - często nazywamy go po prostu Kocurem albo Koculem, i tak
o nim pisałam .
Kocio jeszcze się kula, ale zaczynam mieć wyrzuty sumienia..
Jeszcze chodzi, pije, używa kuwety - co prawda leje poza nią, ale to tylko
dlatego, że nie moze sobie kucnąć i siura na stojąco. Ale stara się chłopak.. Od
niedzieli już nic nie je - co najwyżej wyliże sos od whiskasa. Słaby jest, ale
jeszcze się trzyma..
Myślę, że chyba jutro pójdziemy na tę ostatnią wizytę do weta.. Mój mąż ma wolne
i nawet się zadeklarował, ze sam pójdzie jeśli nie czuję się na siłach.. No nie
czuję się, ale nie wyobrażam sobie, że mnie przy nim w tej chwili nie będzie..
Ostatnie dni spędziłam na żegnaniu się - płaczę, nie mogę jeść, nie mogę spać,
wstaje w nocy sprawdzić co u Kicuszka.. Miętoszę tego mojego biedaka co chwila,
a on się wyrywa..

[mary4]

cały czas jestem myślami z Wami,
cierpie też, kiedy nadejdzie ten moment będziecie czuli Wy bliscy...
przytulam

[circa.about]

Kicuś kilka miesięcy temu, jeszcze sprawny, ale na pewno już chory, o czym niestety nie wiedzieliśmy

[awanturka]

Śliczny i kochany ....

[anmanika]

Kolorystycznie do mojego Budyńka podobny:


Trzymaj się kolego!

[wiesia.and.company]

Widać, że jest po prostu wyjątkowy. Mądre oczy, poważny pyszczek. Trzyma jeszcze
formę. Miziajcie go, całujcie i zalewajcie swoją miłością. Ja wiem, że przecież
i łzami. Sama się wzruszyłam ogromnie patrząc w oczy Kiciula. Trzymam za Was
kciuki i za wspólne przejście ostatnich chwil razem. Dobrze, że będziesz też. To
jest bardzo trudne, ale ważna jest świadomość potem, że się było do końca i
towarzyszyło w przejściu za TM. Pozdrawiam Was i przytulam.

[circa.about]

Jutro idziemy - boje się jak cholera, chyba nigdy w życiu tak się nie bałam..
Wiem, że muszę mu pomóc, bo na męczarnię umierania z głodu i zatrucia w zaden
sposób sobie nie zasłużył..
Nie macie pojęcia jak bardzo ważne dla mnie jest Wasze wsparcie..

[wladziac]

wspieram Cię,bardzo Cię wspieram w tym trudnym momencie,płaczę i boleję razem z
Wami ale czekanie aż kotek będzie bardzo cierpiał nie byłoby dobre dla
Niego,trzymaj się

[ona-50]

W tamtym roku uśpiliśmy naszego 14-letniego psa. W domu. Wszyscy
byliśmy z nim do końca. Trzeba zanleźć w sobie tyle siły żeby pomóc
odejść naszym wiernym przyjaciołom, kiedy nadchodzi ich czas. Wiem
co czujesz i wiem że dasz radę. Obudziłaś wspomnienia...płacze razem
z Tobą.

[katikot]

Też przez to przechodziliśmy w zeszłym roku Przytulam mocno...

[wiesia.and.company]

Jesteś bardzo mądra. Naprawdę! Trzeba mieć siłę, żeby pozwolić odejść. Mocno Cię
ściskam i Twojego ukochanego kiciula też. Bardzo to smutne, ale konieczne.
Lepiej tak, niż czekać na "naturalne" odejście kotka w bólu. Ach...

[circa.about]

Kochani,
Nie sądziłam, że to takie ciężkie..
To mój pierwszy zwierzak, któremu muszę ułatwić podróż za Tęczowy Most i nie
potrafię sobie z tym poradzić.. Gdy brałam go ze schronu, nawet do głowy mi nie
przyszło, ze przyjdzie nam spędzić ze sobą aż 16 lat. Kicuś był ze mną przez
całe moje dorosłe życie - wtedy byłam dzieciakiem zaczynającym studia w obcym
mieście, teraz jestem matką dwójki dzieci, mam męża, własny dom.. w którym on
zawsze był.. Fuck...
Mój mąż mi właśnie powiedział, ze nie musimy jutro tego robić.. ale ja wiem, ze
tak trzeba, bo Kicuś chyba już cierpi, na pewno jest głodny, bo mimo swojej
słabości przybiega gdy nakładam karmę Kini, a gdy mu ją daję - zjada dosłownie
jeden kęs, rzuca się na niego, a potem odwraca głowę i odchodzi..
Płaczę gdy na niego patrzę, mój mąż z resztą też.. Nie wiem jak przeżyjemy
jutrzejszy dzień..

[wiesia.and.company]

I mój Bartuś też był głodny, podchodził, zwieszał główkę nad miseczką... i nie
mógł. Wreszcie wylizał małą miseczkę lekko ciepłego mleka. I zwrócił. Ale
przynajmniej miał chwilę przyjemności. To było w nocy... a następnego dnia
wezwałam lekarza do domu...
Mieliście wspaniałych 16 lat razem!! Ściskam Cię!

[ashton]

Ech, tak bardzo mi przykro... Patrzę na to pyszczydło na zdjęciu...
Kicior przeżył z Tobą szesnaście pięknych lat, pozwolenie mu odejść
właśnie teraz jest dowodem jak bardzo jest dla Ciebie ważny.

[circa.about]

Nie mogę już dłużej czekać - biedak przewraca się pijąc wodę, jest taki słabiutki..
Czekam aż weterynarz wróci do lecznicy, bo na razie pojechał gdzieś za miasto na
interwencję..
To są jedne z najgorszych chwil w moim życiu.. Siedzi chudzinka na swoim
posłaniu i mruczy gdy do niego podchodzę..

[borysa]

Przytulam, jak tylko mogę...
Bardzo mi przykro...

16 lat wspólnego życia, masz Mu za co dziękować !

[ona-50]

Jesli wet jest gdzies na miescie, moze w drodze powrotnej zajechałby
do Was, zeby kotka uspic w domu? Po co go wozic do lecznicy i
fundowac dodatkowy stres.
Siły życzę.

[awanturka]

Napisałam wczoraj długiego posta. Niestety najwyraźniej mi się nie wysłał. Płaczę bo przypomina sobie jak żegnaliśmy naszego Wrzaskunka... Dobrze, że wzięłaś weterynarza do domu. My Wrzaskuna uśpiliśmy w lecznicy, nie mieliśmy innej możliwości.

Wiem, że jesteś wrażliwą, ciepłą kobietą więc spokojna jestem o to, że zrobisz wszystko aby Kicuś odszedł czując, że jest kochany...

Spróbuj też przezyć to od innej strony - spróbuj poczuc też wdzięczność do losu/Boga, za to, że dane Ci przeżyć kupę czasu z tym wspaniałym zwierzakiem. Ta wdzięczność na pewno w Tobie jest tylko przysypana póki co potwornym bólem...

[annb]

sciskam

[circa.about]

Nie bierzemy weterynarza do domu, bo mam małe dzieci..
Chłopczyk prawie 3-letni i dziewczynka 9 -letnia - szczególnie córce nie chcę
fundować takich przeżyć, bo jest bardzo z Kicusiem związana..
Oczywiście myślałam o tym, i wiem że nie jest to niemożliwe, bo wet prowadzi
wizyty domowe, ale nie chcę..
Młody jest tak absorbującym i żywym dzieckiem, że nawet nie pozwoliłby mi się
wypłakać, bo to ten typ, co nie znosi gdy moja i męża uwaga jest skupiona na
czymś/kimś innym niż on..

Awanturko - oczywiście, ze jestem wdzięczna Bogu/losowi, że dał mi te 16 lat
razem, że ominęły Kicuszka jakieś poważniejsze choroby (oczywiście oprócz tej
ostatniej co go zabija), że mam tyle wspaniałych wspomnień z nim związanych..
Ale żal w sercu pozostanie, bo Kicuś jest wyjątkowy. Widzę to szczególnie teraz,
gdy mamy drugiego kota, który jest po prostu kotem, księżniczką pełną fochów,
chadzającą własnymi drogami. A Kicuś chadzał naszymi drogami..

[the_dune]

przytulam Cię mocno, Circo...
to boli, bo musi
tak by się chciało, żeby nasze zwierzaki były z nami dużo dłużej, ale gdzieś
Ktoś ma wobec nich inne zamiary...
Kicusia na pewno jest szczęściarą: trafiła na wspaniałych ludzi
głaszcz i mów do niej, to pomaga, nawet gdy łzy lecą, a dzieci dużo czują, nawet
jeśli nie rozumieją: moja młodsza córka miała niespełna 3 lata jak u nas w domu
odchodził nasz wspaniały Pies, była przy wszystkim niefajnym co się działo,
pytała, ale jakoś nie próbowała ani mnie, ani męża odciągnąć od odchodzącego
Psa... Za to do dziś pamięta i pyta o niego. Starszej (10 lat) też o wszystkim
mówiliśmy, płakała razem z nami, ale myślę, że właśnie dużo zrozumiała wówczas...

Dużo osób teraz myśli o Tobie i Koteczce, dołączam się, przytulam i płaczę sobie
z Wami też...

[wiesia.and.company]

Och, wzruszyłam się, czytając Twój wpis o 10.05. O rany! Trzymaj się! No wzięło
mnie!

[awanturka]

Późno już, późno piszę mój post więc pewnie nie przeczytasz go przed jutrzejszym dniem (a właściwie to już dzisiejszym).

Ryczeć mi się chce bo staje mi przed oczanmi jak ułatwialismy odejście Wrzaskunkowi.. Wiem, że jesteś dobrą, wrażliwą kobietą i pewnie masz tez takiego męża - wiem, że zrobicie wszystko by odejście Waszego Kicusia było jak najmniej dla niego trudne, by umarł czując, że jest otoczony opieką i bardzo przez was kochany...

Spróbujcie w tym bardzo trudnym przezyciu zdobyć się na odrobinę wdzięcznosi wobec losu/Boga (?), że dane wam było przeżyć kawał zycia z tym wspaniałym zwierzakiem - nie każdemu jest dane przezyć coś takiego.

[anmanika]

Nic mądrego nie napiszę, myślę i ogromnie współczuję.

[barba50]

Płaczę. Jestem z Wami myślami. To bardzo trudne, ale nadszedł ten moment i Ty to
wiesz.
Przytulam mocno!

[the_kami]

Mocno ściskam. Zostanie Kocur w Twojej pamięci.

[mary4]

jestem z Wami,
przytulam

płyną mi łzy..........

circa...

[basset2]

życzę Ci ogromu siły w tym trudnym momencie...

to nie Ty obierasz mu życie...to choroba...
której nie pozwolisz na narażanie swojego przyjaciela
na cierpienie i ból...
circa...ściskam

[circa.about]

Brykaj za Tęczowym Mostem Kochany..
Tam jesteś zdrowy, młody, nic Cię nie boli....
Odszukaj moją Kochaną Mamę, Ona na pewno się Tobą zaopiekuje..
[*]

<*>

[0ffka]

Tak mi smutno ((

[the_kami]

Byłaś bardzo dzielna i potraktowałaś swojego Przyjaciela godnie, tak jak na to
zasłużył.

[the_dune]

przytulam...

szczęśliwych ścieżek za Tęczowym Mostem dla Koteczka....

[leniwiec1975]

Tak mi przykro... płaczę... prawie miesiąc temu przeżywałam to samo, żegnając
mojego Kota...
Trzymaj się dzielnie. Kotek już nie cierpi. Daliście mu mnóstwo szczęścia przez
te wspólne 16 lat...
[*]

[gosiownik]

Bardzo mi przykro.
Przytulam w myslach.

[a.kudla5]

Bardzo to wszystko przezylam bylas bardzo dzielna, smutno mi i
nieraz plakalam razem z toba ale Kicus teraz bryka za teczowyn
okregiem.Pieknie to napisalas badz dzielna.

[wladziac]

nie znajduję słów na pocieszenie,współczuję,trzymaj się

[mary4]

Kicuszek jest w naszej pamięci i sercach... już na zwasze...
dziękuje że byliście i jesteście tacy dzielni...
któregoś dnia sie spotkamy, gdziekolwiek to będzie...
płacze z Wami...
3majcie sie trzeba się pogodzić choć cieżko okrutnie....

[awanturka]

Byłaś bardzo dzielna, zrobiłaś to co należało zrobić...

Ale cierpi się po tym długo - ja dzisiaj oddawałam transporter w jakim nosiliśmy Wrzaskunka do weterynarza (i w którym odbył swoją ostatnią drogę) znajomej a tam kocyk - kocyk a na nim sierść kochanego zwierzaka - przytuliiłam się do kocyka i się popłakałam, nie wiem, czy zdobędę się na to, żeby kocyk wyprać - coraz mniej jest śladów po Wrzaskunku w naszym domu, coraz mniej...

Przepraszam, że ja tak o sobie - ale chcę żebys wiedziała, ze nie jesteś w takim przezywaniu tego odosobniona, ze tak właśnie to się przeżywa...

Czy dobrze się domyślam, ze masz w domu jeszcze inne koty (filmik dołaczany do Twoich postów - zdaje mi się, ze rozpoznaję na nim Kicusia).

[circa.about]

To nie moje koty na tym filmiku z sygnaturki.. Któraś z dziewczyn go tutaj
linkowała - strasznie mi się podobał, więc sobie przywłaszczyłam.
Ale mam jeszcze jednego kota - 2-letnią Kinię, uratowaną spod śmietnika na moim
osiedlu, gdzie ktoś ją wyrzucił. Fajna jest, strasznie miziasta, ale to nie to
samo..

Też chyba się nie rozstanę z kocykiem na którym Kicuś leżał przez ostatnie dni..
Wtulam się w niego i wyję.. Bo może sobie wymyślam, ale on pachnie Kicusiem..
Jego półka w szafie zionie taką pustką.. Jego miski, a nawet jego poranne siku w
kuwecie doprowadzają mnie do łez.

Smutno mi jak diabli.

[mary4]

wiesz... kiedy odszedł mój pies naj wspanialszy, spełnienie
całkowite wszystkich marzeń o psie moich... miał 14lat pół jamnik
(nerki i wątroba zastrajowały i tez trzeba było pomóć nie cierpieć)
i małam mnóstwo zabawek i kocyków też zostawiłam jeden pachnacy oraz
jedna zabawke, postanowilam ze reszta, kojec i smycze pójdzie do
ciapkowa, kiedy myłam je przed wydaniem rozpaczałam ale los nie pyta
nas o uczucia coś sie dzieje i już.... wiem ze przydały się tam
dziś po półtora roku czasem gdy strasznie tesknie i czuje w
powietrzu jego zapach wyciagam ta zabawkę i przez łzy dziękuje ży
był... to takie trudne...
natomiast po pół roku później gdy żegnałam moje koty (małe, były u
mnie od 1tyg do 3 i rozwijała sie choroba robacza bez szans pomimo
naszego oddania sie pomocy 24h na dobe i masie wydanej kasy
odchodziły kolejno...) wiem że pies pomógł mi swoją drogą pożegnać
sie z tymi zwierzakami... podobnie jak z moją mama nie dawno....
boli okrutnie cały czas...

wiem że moim zadaniem jest pomagać zwierzętom i staram sie jak
mogę...zgodnie z obietnicą daną psu i kotom...
poświeć uwagę Kini Twojej kici jej tez jest smutno... a za jakiś
czas los sam zdecyduje czy powiekszycie kiedyś gromadkę czy nie...
(ja już wiem że jeśli ktoś raz sie dokocił to po stracie za jeśli
bedzię mógł ponownie uratuje kicka.... ale to moje zdanie i
doświadczenia dokocania po ciezkiej chorobie 3 kotów i radości Cleo
z towarzystwa)
jestem z Wami cały czas...

[circa.about]

>> mary - pięknie napisałaś, dziękuję..
My już wiemy, że będzie w domu następny kot..
Gdy Kicuszek był już bardzo chory, mój mąż zarzekał się, że nie chce już więcej
żadnego kota, że Kiniula nam wystarczy, no ewentualnie zgodzi się, jeśli mu
kupię jego wymarzonego brytyjskiego albo rosyjskiego niebieskiego. Oczywiście mi
też BARDZO się te koty podobają, są prześliczne, ale jakoś nie mogę się
przekonać do posiadania rasowego kota (szczególnie za tyle pieniędzy).
Jakież było moje zdziwienie, gdy dzisiaj rano, mój mąż wychodząc do pracy rzucił
na wychodne, że jak znajdę jakąś biedę do przygarnięcia, to mam się nie
zastanawiać.. Popłakałam się, a nawet zrobiło mi się lżej na duszy.. Bo choć
wiem, ze drugiego takiego kota jak Kicuszek już nigdy nie będę miała, ale dom
bez niego jest taki pusty.. I Kinia plącze się z kąta w kąt, też smutna..
Na razie nie szukam (choć nie powiem, przejrzałam forum adopcyjne na Miau), ale
wiem, że prędzej czy później jakiś kotek sobie mnie wybierze i wtedy do nas
dołączy..
W tej chwili rana po śmierci Kicka jest zbyt świeża, bym miała siłę zajmować się
nowym koteczkiem.. Wciąż płaczę, gdy tylko zamknę oczy widzę to bezwładne ciałko
na stole u weterynarza..
Wczoraj cały dzień wspominaliśmy z moim mężem Kicuszka, troche płakaliśmy,
trochę się pośmialiśmy (bo generalnie strasznie śmieszny był), ale generalnie
doszliśmy do wniosku, ze Kicek był naprawdę wyjątkowy, taki koto-pies chodzący
za nami krok w krok, prawdziwy przyjaciel..

[daad]

Przytulam mocno. Dzielna z Ciebie osoba, dałaś mu wszystko co byłaś
w stanie dać. Kiciuś już nie cierpi, jeszcze kiedyś się spotkacie...

[wiesia.and.company]

No tak.... Lecą mi łzy, dobrze że przy sobie mam koty na fotelu i
monitorze. Niestety, na ten ból w serce pomaga tylko płacz, im bardziej się
kochało, tym więcej się płacze. Jakby łzami trzeba było odprowadzić nasze
ukochane koty. I ja realistka, wierzę, że nasze koty odchodzące za TM widzą, że
rozpaczamy, widzą że je tak bardzo kochaliśmy.

[circa.about]

Wiesiu, po tym wszystkim co się ostatnio wydarzyło, ja wierzę, że Kicuś spotkał
już moją Mamę, która nie żyje od 13 lat. Mama też bardzo Kicka kochała - gdy
cierpiała z powodu bóli nowotworowych, Kocur kładł jej się dokładnie w tym
miejscu gdzie był guz i podobno bolało mniej..
Dzisiaj gdy umierał, mimo że był w narkozie i nie wiem czy mnie słyszał,
szeptałam mu stanowczo do uszka, że ma odnaleźć Mamę i ona na pewno nim się
zaopiekuje..

[macarthur]

[*]

[quasi.modo]

Ja myślę, że twój Kicuś był jednym z najszczęśliwszych kotów na świecie. I takim
go pamiętaj.

[anmanika]

Zgadzam się z przedmówczynią, Kicuś był najszczęśliwszym kicunem
tym, że miał ciebie. Jedyne co pomaga to porządne wypłakanie się i
mnóstwo czasu.

[mysiulek08]

Bardzo, bardzo Ci wspolczuje.