uzależnienie od astrologii

[limetka77]

Na wstępie pragnę zaznaczyć, że nie mam zamiaru nikogo zniechęcać do
astrologii, gdyż sama interesuję się nią od dawna i absolutnie nie poddaję w
wątpliwość, że działa - inaczej by mnie tu nie było Natomiast z lekkim
rozbawieniem (przechodzącym czasami w lekkie rozdrażnienie) obserwuję osoby,
które wszystkie, absolutnie wszystkie sytuacje życiowe sprawdzają
astrologicznie, muszą na nie znaleźć jakieś uzasadnienie w horoskopie, niczego
się nie podejmą, jeśli aktualne tranzyty nie są zbyt pomyślne, a wszystkie
swoje niepowodzenia zwalają na jakieś napięciowe układy. Stąd już tlyko krok
do obsesji, bezwolnej postawy wobec życia, a wręcz uzależnienia. Tylko
patrzeć, jak niektórzy adepci astrologii będą się tłumaczyć przed szefem w
pracy, że czegoś nie zrobili z powodu kwadratury Merkurego, będą się obawiali
zagotować wodę na herbatę, bo jakiś nieciekawy układ aktualnie siedzi na
osiach i jeszcze im się czajnik spali , albo będą pisali długie i
pracochłonne artykuły i posty na temat współzależności tego, co jedli na
śniadanie od aktualnej pozycji Księżyca w znaku Owszem, przyznaję, że co
dla kogo istotne, jest rzeczą względną, ale mnie to się od razu kojarzy z tymi
absurdalnymi i niczemu nieprzydatnymi badaniami naukowymi, za które
przyznawane są Anty-Noble - np. prace norweskich biologów, którzy badali
wpływ piwa, czosnku i śmietany na apetyt pijawek Nie mówiąc o tym, ze taka
osoba jest nieznośna dla otoczenia w sposób, który bardzo trafnie opisał
Hattric w innym wątku - "Aloes jest dobry na wszystko" Można tu jeszcze
dodać - "Kto o czym, jak o czym, a nasza Marysia zawsze o pierogach"

[dafne04]

Bardzo dobry temat (kusi mnie jeszcze, aby zapytać kiedyś na forum o historię
największych pomyłek we własnej praktyce). Świetną ilustracją obsesyjnego
uzależnienia było kiedyś opowiadanie zamieszczone na "Astrolabium" -
bodajże "Astrolog", w którym bohater czekał spietrany na swój ciężki tranzyt i
tak się nakręcił, że sam sprowokował niemiłe, lecz zupełnie błahe wydarzenie.
To jest chyba tak, że im dłużej człowiek siedzi w astrologii, tym bardziej
przekonuje się, że "to działa", ale zupełnie inaczej manifestuje się. Poznajesz
coraz więcej technik prognostycznych i trzeba by chyba być cyborgiem, aby
wszystko przestrzennie powiązać (jak najbardziej syntetycznie)i "strzelić" w 10
z dokładną naturą i charakterem wydarzenia (tzn. czy mars poparzy Ci paluszek w
kuchni, czy może odetnie coś, albo czy żona Cię rzuci, czy tylko zmieni swój
image). A jak prognoza nie sprawdzi się, to może być jeszce winna temu jedna z
gwiazd , o takiej czy innej naturze.Przyznam, że śmieszą mnie osoby,które
codziennie rano badają swoje tranzyty i wg nich układają swój dzień (a są
takie)- kiedy one po prostu żyją? Myślę, że (niestety - dla tych, którzy
koniecznie chcą mieć przepis na mechanikę wszechświata i reguł )można tylko
przewidzieć "naturę", ogólny zarys wydarzenia, a taka np. astrologia finansowa
jest dla mnie bzdurą (tu przepraszam jerrego, chyba że jest już milionerem, to
szybko i pokornie zmieniam zdanie). Ale muszę powiedzieć, że jestem przekonana
bardzo o "działaniu" , jeśli chodzi o całą astrologię "kontaktową". Już dawno
przestałam zaglądać w horoskopy nowo poznanych osób, dopiero gdy krystalizują
się kontakty (pozytywne i negatywne) i owszem , zaglądam w horoskop, niejako po
fakcie. I okazuje się że , np. czyjś pluton na moim marsie daje mi do vivatu,
mam więc okazję popracować nad sobą, ta osoba kontaktowa zresztą też. Co
innego, gdy gości tam wenus, nie powiem, aczkolwiek bez przesady.
Pozdrawiam- miłośniczka astrologii w dalszym ciągu.

[neptus]

Każda przesada jest nonsensem, a granica zainteresowania a manii jest płynna.
Początkujący mają mnóstwo zapału i zwykle równie czesto patrzą w horoskop, co
wyciągają z niego błędne wnioski. Czy to jest złe? Niekoniecznie. Uczą się na
własnych błędach i dobrze, ze zajmuja sie drobnymi sprawami, ktore nie mają
większego wpływu na ich zycie. Potem przychodzi trochę więcej wiedzy i
doswiadczenia i zaczyna się selekcjonowac, na co warto patrzec, a na co nie.
Kiedy odpowiedzi na wszystko szukamy w horoskopie to z pewnością jest niezbyt
mądre. Natomiast obserwowanie, jak nam się realizują tranzyty, nawet te częste,
jak np. Księzyca może nam sporo powiedzieć o tym, jacy jesteśmy.
Mnie osobiście bawi obserwacja tranzytów. Nie patrzę zwykle w horoskop, kiedy
umawiam się z kimś na spotkanie ale zwykle patrzę w niego, zanim spotkanie się
odbędzie i obserwuję, jak ono przebiega. To jest często niezła zabawa, a przy
tym niejednokrotnie okazuje sie, ze realizacja tranzytu przebiega nieco inaczej
niż się spodziewałam. To dobra lekcja, przypomina, ze każdy układ ma wiele
realizacji i zawsze trzeba zachowac dystans do swoich interpretacji.
Na codzień obserwuję przede wszystkim tranzyty długokresowe, te rozwazam na
wszystkie mozliwości i staram się do nich "ustawić" tak, by jak najwięcej
zyskać z tej lekcji i nie "oberwać". Czasem jednak sprawdzam i drobne
wydarzenia, na jakich układach się przytrafiły. Robie to troche dla nauki,
troche dla zabawy, ale i dla kontroli, czy przypadkiem nie przegapiłam czegoś
ważnego. Pewnie, ze sprawdzanie czy ascendent jest odpowiedni, by zagotowac
wodę jest bez sensu, ale kiedy okazuje się, ze trzeba kupic nowy czajnik nie od
rzeczy jest popatrzenie, co sprawiło, ze delikwent nie upewnił się czy w
czajniku jest woda, chociaż All o tym ciągle przypomina.
Faktem jest, ze zajmowanie sie astrologią powoduje z czasem dość szczególny
sposób kojarzenia (pojawiają sie w umyśle efemerydy i kolka) i konieczność
trzymania na wodzy języka, by na widok zapalonego astrologa nie zaczęto w
krótkim czasie rysować kółek (na czole). ))
Masz sporo racji Limetko. Umiar jest potrzebny we wszystkim, a wpatrując się
non stop w kółka, łatwo przegapić życie. A przecież astrologia ma głównie
służyć temu, by nasze zycie stało się lepsze i pełniejsze.

[dori7]

limetka77 napisała:

> albo będą pisali długie i
> pracochłonne artykuły i posty na temat współzależności tego, co jedli na
> śniadanie od aktualnej pozycji Księżyca w znaku

Akurat to moze byc polaczone z bardzo ciekawa obserwacja cyklu Ksiezyca, ktory
wplywa na zapotrzebowanie organizmu na rozne skladniki pozywienia, zwieksza i
zmniejsza apetyt. Nie ma z czego dowcipkowac, kazdy z mocna Panna/6 domem
pokiwa glowa z powaga )

> Owszem, przyznaję, że co
> dla kogo istotne, jest rzeczą względną, ale mnie to się od razu kojarzy z tymi
> absurdalnymi i niczemu nieprzydatnymi badaniami naukowymi, za które
> przyznawane są Anty-Noble - np. prace norweskich biologów, którzy badali
> wpływ piwa, czosnku i śmietany na apetyt pijawek

No wlasnie - wzglednosc. Dla osoby, ktorej dawno nie bolal zab, ktora nigdy nie
miala leczenia kanalowego, ktora nie musiala jako dziecko zasuwac do dentysty
raz na miesiac i wic sie jak piskorz na fotelu, patrzenie w tranzyty na
wyrwanie zeba bedzie niezrozumiale, wrecz bezsensowne. Dla kogos, kto nie
zajmuje sie inwestycjami, astrologia finansowa bedzie fanaberia znudzonego
astrologa-ekonomisty. Dla szczesliwej w wieloletnim zwiazku osoby czyjas
ekscytacja z powodu ukladu planet dawno wyczekiwanej randki moze byc
rozbrajajaco zabawna. Punkt widzenia zalezy od punktu siedzenia.

Co do reszty - zgadzam sie z Limetka, nie nalezy przesadzac, a przede wszystkim
zapominac, ze do nas nalezy, co zrobimy z danym tranzytem, jak go wykorzystamy
i spozytkujemy: czy przyswoimy lekcje Saturna, czy zauwazymy, jakich zmian w
nas wymaga pozornie nawolujacy do rewolucji we wszystkim dookola Uran, czy damy
szanse i mozliwosci dzialania Jowiszowi itd. Niestety, na polskim rynku
najbardziej rozpowszechnione sa ksiazki, ktore 'odbebniaja' po kolei kazdy
tranzyt bez wnikania w jego istote i ksztaltuja w czytelnikach postawe, ktora
kiedys na forum funkcjonowala pod nazwa 'tranzytyzm'.

P.S. A taka Marysie z pierogami vel aloesem znam w gorszej edycji - wystarczy,
ze ktos sie na cos poskarzy, a ona w glos: 'nie ma jak... lewatywa!!'

[pipcio2]

dori7 napisała:
>
> P.S. A taka Marysie z pierogami vel aloesem znam w gorszej edycji -
wystarczy,
> ze ktos sie na cos poskarzy, a ona w glos: 'nie ma jak... lewatywa!!'

Jakież to plutoniczne. ))))) A swoją drogą, w czasach średniowiecza, na
którego "mądrości" niektórzy bardzo lubią sie powoływać, lekarze byli
astrologami, a astrolodzy lekarzami i lewatywa oraz puszczanie krwi były
powszechnie traktowane jako jedyne panaceum na wszystko.

[anahella]

Powiem Ci szczerze: tez tak mialam na poczatku
To jest chyba jak swinka czy odra - trzeba to przejsc i juz.
Osobiscie notuje pewne daty, by potem sie im przyjrzec z dystansem. Notuje daty,
ktore mnie interesuja, a inne kompletnie olewam.

Mysle ze ludzie przygladaja sie swoim i tranzytowym kolkom w zaleznosci od
zainteresowan. Jedni z zainteresowaniem obserwuja dzieje kolejnych rzadow i
sejmow, inni patrza na horoskop przy obserwowaniu gieldy, jeszcze inni umawiaja
sie do fryzjera gdy Ksiezyc siedzi im na Wenus itp. Kazdy przypadek, jest okazja
by zaobserwowac wplywy planet i potem podzielic sie z nami ta wiedza na forum.

> Tylko
> patrzeć, jak niektórzy adepci astrologii będą się tłumaczyć przed szefem w
> pracy, że czegoś nie zrobili z powodu kwadratury Merkurego

Kiedys w pracy mialam dosc nerwowa atmosfere: ludzie biegali, krzyczeli, klocili
sie. Popatrzylam na nich i powiedzialam: "eeee, czemu sie tak wsciekacie,
wystarczy ze Merkury jest retro".
Atmosfera natychmiast sie rozladowala, uczestnicy scysji wybuchneli smiechem, i
od tej pory tekst o Merkurym w retro konczy spory - niezaleznie od tego czy
Merkury aktualnie jest w retro czy nie.

Ale mysle ze poruszylas tu inny problem, dosc czesty temat sporow astrologow:
czy to horoskop nas prowadzi, czy my tylko realizujemy jego potencjaly.
Sadze, ze ci, ktorzy opowiadaja sie za pierwsza opcja szybko przekonuja sie ze
horoskop za nich zycia nie przezyje i albo wracaja na bardziej swiadome tory,
albo staja sie zagorzalymi przeciwnikami astrologii.

Uzaleznienie od czegokolwiek jest meczace dla otoczenia, i nie ma znaczenia czy
chodzi o alkohol czy astrologie.

[ball_bina]

że w tej przesadzie widzę nadużywanie astrologii. Wcale to nie jest zabawne,
gdy 'gotowanie jajka na twardo' ma zależeć od kilku negatywnych tramzytów
Marsa...)))To tylko mały przykład tego co mnie rozczarowało... poza tym
zwalanie niedogodności życia, na planety jest ucieczką od odpowiedzialności za
swoje losy oraz uciekaniem od rzeczywistości.

[anahella]

ball_bina napisała:

> że w tej przesadzie widzę nadużywanie astrologii.

Gdy to nikomu nie szkodzi to nie ma problemu. Pierwsza fascynacja astrologia
najczesciej sama przechodzi jak nieleczony katar i wracamy do normalnosci.

O wiele wazniejsze jest w poczatkowej fazie nauki, zapisywanie roznych wydarzen,
by potem je analizowac w oparciu o nastepne, bo astrologia nas uczy, ze zycie to
zlozony zestaw cykli. Zatem jesli jakies wydarzenie ma miejsce na nowiu, to
potem bedziemy patrzec na cykl swiatel, by rozumiec jak sytuacja sie rozwija.
Zaczynajac od spraw malych, powoli dojdziemy do wiekszych i dojdziemy do
lepszego rozumienia wlasnego horoskopu.

[arcoiris1]

zauwazyłam że nieciekawie sie czuje w dniach kiedy Księzyc tranzytuje w
opozycji do mojego Księzyca i Plutona, jestem wtedy rozdrazniona, mam dola,
psycha mi siada. Tranzyty dlugofalowe - no nie ma sie wpływu za bardzo, chyba
ze sie czlowiek na pare lat zamknie w domu albo jest takim mistrzem jak Woland
i potrafi sobie obliczyc co do stopnia kiedy cos sie wydarzy

[romy_sznajder]

chyba nie jestem odosobniona w pogladzie, ze nie ma lepszego sposobu, zeby sie
nauczyc astrologii. zgaza sie: przez to trzeba przejsc, stawiam wrecz teze, ze
jesli ktos nie przejdzie, to nigdy nie wgryzie sie w astrologie. to jest
najlepszy sposob, zeby przestac obawiac sie tranzytow uznanych za zle, i zeby
dostrzec, ze czesto mimo wielkich wysilkow - przy najlepszych nie osiaga sie celow.
paradoksalnie - precyzyjne, graniczace z uzaleznieniem obserwacje efemeryd ucza,
ze tranzyty to rzecz wzgledna, przeczaca zasadzie przyczyny i skutku, za to
wskazujaca na rownoleglosc, synchronizm. taka lekcja uducza fatalizmu, chociaz
na poczatku oczywiscie fatalizm rzadzi.
kiedy po setnym, dwusetnym dniu, kiedy mialo byc zle, a bylo niezle, albo
odwrotnie, mozna sprobowac [!] zobaczyc las, zamiast drzew.