Reklama a rzeczywistość w WAB

[pisam]

No, właśnie obraz jaki przedstawia pani prezes nie wydaje się być prawdziwy.
Mnie samego spotkało oświadczenie ze strony ich pracownika, gdy zadzwoniłem
aby spytać, czy mogą być zainteresowani tematyką, że tak naprawdę, to oni nie
są zainteresowani nowymi polskimi autorami, bo wolą kupować tytuły z
zagranicy. Więc jaka jest prawda?

To link do wywiadu:

wirtualnywydawca.pl/a/showitem/id/24765/cat/SETU.html

[ciemnanocka]

Mi W.A.B. w poniedziałek wstępnie odpowiedziało, po przeczytaniu
czterdziestostronicowego fragmentu, że są wstępnie zainteresowani i proszą o
całość...

[enever]

z ciekawości zapytam - ile czasu czekałaś na odpowiedź? :)

[ciemnanocka]

miałam farta... wyslalam w piątek, w poniedziałek już miałam maila...

[donetta]

widzę, odpowiedź już padła, nie przeczytałam dalszych postów

[donetta]

ciemnanocko, a długo czekałas na odpowiedź od nich?

[pisam]

Gratuluję i trzymam za ciebie kciuki Nocko.
Pozdrawiam.

[zooloza]

Mi tez tak powiedzieli jak Nocce, a potem, gdy dostali całość zamienili się w
grób i od pół roku nie odpisali słowa.
Cóż...

[isa1001]

zooloza napisała:

> Mi tez tak powiedzieli jak Nocce, a potem, gdy dostali całość
zamienili się w
> grób i od pół roku nie odpisali słowa.
> Cóż...

Mnie też tak odpowiedzieli i później przez pół roku nic. Myślę, że
oni z automatu proszą każdego autora o całość. Ja swoją książkę
wydałam w końcu w innym wydawnictwie. A jak była już 3 miesiące w
księgarniach, to się WAB obudził i łaskawie odpowiedział, że nie
jest zainteresowany wydaniem.

[troppo_bella]

Mam identyczne doświadczenia. Telefon od rozentuzjazmowanego redaktora, po czym
zapadła cisza trwająca już dobrych parę miesięcy. Widać taki mają know how.

[skajstop]

To jest nieruchawy mastodont. Z jednej strony mnie fascynuje i chciałbym tam
wydać, z drugiej - też posłałem rok temu książkę i cisza :) ale teraz rozmawiam
znów i kto wie? Będę relacjonować, jak Nocka :)

Mimo wszystko to jest silna firma, Pisamie. W obecnej sytuacji to rzecz nie do
pogardzenia...

[lucyolejniczak]

Mnie też dość szybko odpisali na propozycję. Całość została przeczytana po ośmiu miesiącach. Wymieniałyśmy bardzo sympatyczne i osobiste maile już z redaktor odpowiedzialną za dział, do którego pasowała moja historia. Potem miałam już tylko czekać na opinię jeszcze jednego recenzenta ( poprzedni wyraził się o książce bardzo dobrze ) i... nastąpiła kilkutygodniowa cisza, po której dostałam maila, że jednak nie decydują się na druk. Że "srutu tutu itp" a na koniec, że jeśli chcę, aby mi odesłali maszynopis, to zrobią to na mój koszt :)

[enever]

ja czekałem 7 miesięcy. pisałem też do nich w innej sprawie,
biznesowej, ale błahej niczym pytanie przechodnia o godzinę i na
odpowiedź czekałem chyba miesiąc. myślałem więc, że oni w ogóle są
jacyś tacy, niekontaktowi, autystyczni wręcz, a tu proszę - okazuje
się, że niektórym odpowiadają po kilku dniach :) szczęściarze! :>

[ciemnanocka]

mi się wydaje, ze kluczem jest trafinie od razu do wlasciwej osoby.

[ojuciasan]

Tak, tylko że - jak wynika choćby z postu Lucy powyżej - nie warto z góry się
cieszyć, bo niekoniecznie coś z tego dalej wynika ;-)

[ciemnanocka]

Ja tam jestem taka, ze z wszystkiego się cieszę:) Najwyżej potem spadam, ale
otrząsam się i dalej ide;)

[ojuciasan]

Pozytywna cecha :-)

[zooloza]

Piękna historia. Czasem się wydaje, jakby się waliło głową w mur...

[czepialska]

Kupowanie zachodnich autorów, o przepraszam, licencji na wydanie ich
książek, jest dużo tańsze niż wydanie książki polskiego autora. Taka
prawda. I nie chodzi tylko o same sprawy techniczne. Nie bez
znaczenia jest cisza medialna, której zwykle nie ma przy wykupywaniu
licencji - zawsze można napisać, że rzeczona książka przyjęła się
z "ciepłym" przyjęciem przez czytelników w takim to i takim
kraju...
Co do samego WAB - jakiś czas temu przesłałam im propozycję
wydawniczą. Propozycja ta spotkała się z życzliwym przyjęciem.
Niestety, nie tylko życzliwym ale także i długim! Nim WAB zdołał
podjąć decyzję, książka była już "składana" u innego wydawcy...

[karolina1964]

Ze mną historia była jeszcze ciekawsza. Była odpowiedź natychniast
po e-mailu i miesiąc intensywnego kontatu. Nawet ustalenia zmian w
akcji powieści. Zachęta wszelaka do przesłania całości. Potem cisza,
która trwa do dzisiaj. Przykro mi to napisać, ale z górą osiem
miesięcy. Też mam inne propozycje, ale napiszę szczerze, że mi żal.
Tam są profesjonaliści i tyle. Każda uwaga mojego redakcyjnego
kontaktu trafiona w samą dziesiątkę. Co nie zagrało nie mam pojęcia.
Odpisał mi,może po dwóch miesiącach, że trzeba cirpliwie poczekać.
Na dzień dzisiejszy nie mam ani odpowiedzi, ani zwrotu rękopisu, o
który prosiłam. Sam kontakt i wymiana myśli z tak doświadczonym
specem jak........., nie ukrywam dodał mi skrzydeł.Nie wiem co
myśleć. Poczekamy, zobaczymy. Chyba wydam gdzie indziej.

[ciemnanocka]

Kurcze... To faktycznie trochę brak szacunku.
No, ale chociażby dla tego uskrzydlenia warto;)

[karolina1964]

Trzymam kciuki. Z Tobą może być inaczej.Na pewno będzie.
W końcu komuś wydają!!!!!! POZDRAWIAM.

[1.jsa]

Po czterech miesiącach odpowiedzieli, że książka im się podoba ale
nie planują jej wydać w tym roku (?). Zaproponowali odesłanie
maszynopisu.

[karolina1964]

To i tak masz lepiej. Ja się boję, że tak czy inaczej wydam, a oni
się właśnie wtedy odezwą.

[dorotammc]

Cytuję: "Mam identyczne doświadczenia. Telefon od
rozentuzjazmowanego redaktora, po czym
zapadła cisza trwająca już dobrych parę miesięcy".
Ze mną było dokładnie to samo!!! Entuzjastyczny telefon i prośba,
żeby nikomu innemu tekstu nie wysyłać, a po półrocznym milczeniu gdy
się upomniałam o jakąś ostateczną deklarację, dostałam lakoniczny
mail, że jednak nie... Tragedia i żenada w podejściu do "petenta".

[ojuciasan]

dorotammc napisała:
>
> Ze mną było dokładnie to samo!!! Entuzjastyczny telefon i prośba,
> żeby nikomu innemu tekstu nie wysyłać, a po półrocznym milczeniu gdy
> się upomniałam o jakąś ostateczną deklarację, dostałam lakoniczny
> mail, że jednak nie...

Paranoja jakaś. Jakby ze złośliwą satysfakcją robili sobie z autorów jaja...
Dla mnie szok - zachowanie poniżej krytyki, ludzie bez honoru.

[karolina1964]

To raczej przejaw bezwzględnego manipiulowania innymi. Nie liczą się
z ludźmi, bo uprawiają ostry biznes. Takie zachowanie, niestety,
jest też przejawem braku szacunku do innych. Szkoda, bo jest
nieprofesjonalne. Kolejna szkoda, bo w tej kwestii nie wyróżniają
się pozytywnie na tle innych wydawnictw.

[realista333]

> Tragedia i żenada w podejściu do "petenta".

Właśnie. "Petenta". Zbyt często czujecie się petentami. Macie poczucie niższości
w stosunku do wydawców, a ci wykorzystują je bezwzględnie.

Róbcie dokładnie tak samo. Jak was proszą o dosłanie reszty tekstu - ociągajcie
się. Niech oni was proszą. Jeśli to wy nie będziecie dostatecznie twardzi, to
wycisną was jak cytrynę.
Jeśli wierzycie w to, że uległością, cierpliwością czy pokorą zdołacie
przekonać któregokolwiek wydawcę, żeby wydał waszą książkę, to cholernie długo
poczekacie na wydanie.

Straszcie. Blefujcie, że ktoś inny wyda. Targujcie się. Mówcie redaktorom,
którzy do was dzwonią, żeby zadzwonili później, bo jesteście cholernie
zajęci/czekacie na ważny telefon. Niech sobie myślą co chcą. Niech myślą, że
kombinujecie z konkurencją. Nie decydujcie się na nic od razu. Mówcie, ze się
zastanowicie. Nie oddzwaniajcie w terminach.

Zastosujcie na nich ich własną broń. Czujecie się słabi? Bujda. Jesteście
silni. Bez autorów wydawca nie jest nawet producentem opakowań.

Ruszcie głową i zacznijcie dbać o własne interesy.

[enever]

może załóżmy związek zawodowy autorów i tłumaczy ;)

[skajstop]

A kto weźmie 22 tysiące pensji, jak w KGHM? :)

[pisam]

Skoro się krygujecie jak baletnica, to JA. I zapewniam, że nikomu nic nie
załatwię niczego po znajomości.. ha ha ha.. Bo ich nie mam.
Realista - pomysł mi się podoba ale czy on jest możliwy? Chyba wtedy gdy inni
wydawcy zaczną się bić między sobą o nasz tekst, ale żeby to nastąpiło najpierw
musimy podbić Europę i świat.

[realista333]

pisam napisał:

> Realista - pomysł mi się podoba ale czy on jest możliwy? Chyba wtedy gdy inni
> wydawcy zaczną się bić między sobą o nasz tekst, ale żeby to nastąpiło najpierw
> musimy podbić Europę i świat.

Wydawców jest w Polsce około tysiąca. Autorów pewnie jest odpowiednio więcej.
Oczywiście wydawca może powiedzieć "a w d... mam takiego autora co się stawia"
i wydać tańszego (gorszego) za mniejsze pieniądze. Pieniądz zły wypiera pieniądz
lepszy, jak zauważył Kopernik.
Tyle, że wydawca i tak ma w d... autora, który sam się nie ceni, i który służy
na dwóch łapkach. Potraktujcie takie zachowanie jako test - ci, którzy chcą
tylko pozawracać głowę, szybko odpadną. Ci, którzy naprawdę chca wydać coś
waszego - zaczną was szanować.
Chyba, że do końca życia chcecie wydawać owoce kilkumiesięcznej pracy za marne
grosze.

P.S. Polityka "taniego pieniądza" i "taniego autora" ma krótkie nogi. Prędzej
czy później "ci tani" zaczną żądać większych pieniędzy, a większych przychodów z
ich pisaniny nie będzie (tanie rzadko kiedy jest dobre).

Ale czy to poprawny opis rzeczywistości?

[skajstop]

Ja bym bardzo chciał, abyś miał rację, tylko że:
1. rynek wydawniczy w krajach podobno bardziej cywilizowanych wcale nie działa
inaczej. Autorzy bez wielkiego nazwiska proszą, aby ich wydać, dopiero autorzy z
wielkim nazwiskiem są proszeni :) nieliczne wyjątki nie łamią tej reguły.
2. nie jest to rynek zamknięty - wydawcy wcale nie stoją pod ścianą, niestety.
Większość z nich publikuje tłumaczenia, których nigdy nie zabraknie. A często
można je mieć za psi pieniądz w porównaniu z debiutantem, który się ceni.

[realista333]

Rzeczywistość jest skrzecząca - to prawda.
Tyle tylko, że jeszcze jest coś takiego, jak psychologia. Odrobina asertywności
jeszcze nikomu nie zaszkodziła. W wielu innych sferach życia asertywność się
sprawdza.
Jeśli ktoś chce Cię wydać - to wyda. Jeśli umiesz się targować - to wytargujesz
więcej. Taka jest prawda. Cenimy ludzi tych, którzy się cenią. Tych, którzy sami
się nie cenią, nie ceni się. Większość autorów się nie ceni, dlatego wydawcy
mają taki stosunek do autor ów (zwłaszcza debiutantów) jaki mają.

[skajstop]

Ja parę razy trzasnąłem drzwiami, targować też się umiem. Ale prawda taka, że
mogłem sobie pozwolić.
Natomiast wiem, jaka jest polityka najsilniejszego wydawcy w jednym z moich
grajdołków - i widzisz, autorzy jej nie zmienią, nie ci, będą następni.
Szczególnie dotyczy to debiutantów i autorów drugich czy trzecich średnio
przyjętych książek. Wydawca jest mocny, na granicy monopolu, w tym przypadku
zmianę jego zachowania przyniesie dopiero sytuacja na rynku: widmo mocnej
konkurencji, która mu wykupi co lepszych autorów. Ale na razie śpi spokojnie, i
jak mu się ktoś stawia, to pokazuje drzwi. Łobuz, ale co zrobisz... Realia...

[f-ox]

Na zachodzie jednak jest inaczej, gdyż tam większość wydawnictw to są
wydawnictwa internetowe, które stały sie poważną konkurencją dla wydawców
tradycyjnych i alternatywą dla autorów. Internet żyje własnym zyciem, kreuje
rynek, a finansowanie lub współfinansowanie książek przez autora staje sie
normą, więc nikt tam już nie robi autorowi łaski. U nas też tak będzie, to tylko
kwestia czasu, więc wydawcy powinni zacząc dbać o autorów, póki mają czas, bo
rynek książki jest w trakcie przemian. Dodam, że nie jestem autorem, ale stale
współpracuję z wydawnictwami, gł. zagranicznymi.

[annamaria0]

Oczywiście, że jest inaczej, chociaż polemizowałabym ze
stwierdzeniem, że "większość to wydawnictwa internetowe". Przede
wszystkim o wiele większą rolę grają agenci, po drugie są ściślejsze
reguły (np jak wygląda propozycja od autora, w jakim terminie
dostaje się odpowiedź)i jak w niemal każdej dziedzinie życia, panuje
większa uprzejmość i zwykłe dobre maniery (odpowiada się, w
normalnym trybie czasowym na emaile, telefony etc).

[ojuciasan]

Po prostu wyższy poziom kultury ogólnej :-) A co do wydawnictw internetowych
(pojęcie umowne, bo co to w końcu oznacza, tylko tyle, że działają głównie za
pośrednictwem internetu, wykorzystując to medium jako bazę dla swej działalności
i niekoniecznie wydają same e-booki!), to z tego, co mi wiadomo - faktycznie
chyba przeważają, zwłaszcza w Stanach.

[nobullshit]

enever napisał:
> może załóżmy związek zawodowy autorów i tłumaczy ;)
Takowy związek powstał:
www.zztk.org.pl/index.htm
Pytanie, czy coś robi...?

Oczywiście jego założyciele mogliby sparafrazować Kennedy'ego i powiedzieć: "Nie
pytaj, co związek zrobi dla ciebie, ale co ty możesz zrobić dla związku" :)

[ojuciasan]

nobullshit napisała:

> enever napisał:
> > może załóżmy związek zawodowy autorów i tłumaczy ;)
> Takowy związek powstał:
> www.zztk.org.pl/index.htm
> Pytanie, czy coś robi...?
>
> Oczywiście jego założyciele mogliby sparafrazować Kennedy'ego i powiedzieć: "Ni
> e
> pytaj, co związek zrobi dla ciebie, ale co ty możesz zrobić dla związku" :)
>

Podobno mają plany, związane np. z "emeryturą twórców" czyli należy zaczekać, aż
się rozwiną, bo na razie, zdaje się, jeszcze raczkują. Natomiast raz jeden
zwróciłam się do nich z prośbą o pomoc (chodziło o radę natury prawnej, związaną
z interpretacją pewnego paragrafu prawa autorskiego) i muszę przyznać, że ją
otrzymałam, choć nie należę do związku :-)

[ojuciasan]

Święta racja, zacznijmy się wreszcie cenić.

[ciemnanocka]

Tak odkopuję stary wątek, bo już mam konkretne, całkiem fajne propozycje wydania
mojej trzecej, ale czekam jeszcze na tych dwóch dla mnie chyba najważniejszych.
Prósza i WAB.

I czytam Was i jestem zupełnie inna.
Zależy mi na czymś - działam. Gdybym miała czekać 8 miesięcy, zwariowałabym chyba.

1. wysyłam.
2. po miesiącu dzwonie czy dotarło. Jak dotarło, pytam kiedy moge dostać
odpowiedź. Jak nie dotarło, albo zgubili (zdarza się często), wysyłam jeszcze raz.
3. Staram się rozmawiać z redaktorem serii, tematyki do której, moim zdaniem
książka się nada.
4. Gdy mi mówią, że za 3 tyg odpowiedzą - po 3 tyg nie ma maila/telefonu - dzwonię.
Mi zalezy na wydaniu książki. A oni, tak jak ja są ludźmi i nie widzę powodów,
by się z nimi nie dogadać.
5. Jak jeszcze nie mam napisanej książki, ino fragment - wysyłam całość.
6. Gdy mam juz propozycje wydawnicze - pisze maila do tych "lepszych", ze takowe
mam już i dlatego niesmialo jeszcze raz pozwalam sobie zapytać, kiedy
przeczytają mój tekst.

I to działa.
Obecnie mam kilka na tak, kilka na nie, dwa mają się okreslic po środzie.

Jestem mila, grzeczna i uprzejma. Po prostu pytam. Nie nachalnie, ale
konsekwentnie. I naprawdę WSZĘDZIE w redakcjach siedzą bardzo mili ludzie.

:)

[ciemnanocka]

punkt 5 - wysylam to co mam, znaczy fragment:)

[redandblack]

W 2008 roku wysłałam do W.A.B próbkę książki, czekałam na odp. kilka m-cy.
Poproszono mnie o resztę. Potem rok recenzji wewnętrznych, dobrych, ale też
trochę zastrzeżeń. I zachęta, żebym dopisała coś jeszcze (to opowiadania), co
uczyniłam:) A przy okazji popracowałam nad tymi istniejącymi (czasu dużo,
recenzenci pisali recenzje, ja czytałam i pisałam swoje rzeczy:). Trwało to
kawał 2009 roku, a jesienią dostałam telefon, że chcą wydać. Premiera we
wrześniu 2010. Cierpliwość jest losem pisarza-debiutanta. Są wyjątki oczywiście,
ale ja nim nie jestem. Dziś z perspektywy czasu widzę, że warto było, bo książka
zyskała przez ten rok leżakowania.