Tłumaczka niemieckiego - szukam zleceń

[tradukistino]

Mam dwunastoletnie doświadczenie w tłumaczeniu książek. Tłumaczyłam m.in.
literaturę piękną, biografie, poradniki psychologiczne i poświęcone zdrowiu.
Szukam ciekawych i satysfakcjonujących zleceń. Jestem terminowa, rzetelna i
zaangażowana. Skończyłam kurs redakcji merytorycznej PTWK z wynikiem
celującym. Jeśli ktoś jest zainteresowany i chciałby poznać bliżej mój
dorobek, chętnie prześlę CV wraz ze spisem publikacji.
Kontakt do mnie:
[e-mail]

[ophelia78]

Zarejestruj się na Branżowym Forum Tłumaczy

[tradukistino]

Dzięki za radę, ale posty na BFT czytają głównie tłumacze, a ja chciałabym
trafić z moją ofertą współpracy do redaktorów. Poza tym na BFT jest pełno zleceń
dot. tekstów technicznych, co mnie nie interesuje.
Szukam do tłumaczenia książek beletrystycznych, popularnonaukowych, poradników itp.
Czegoś, w czym bym się dobrze czuła, co dałoby mi satysfakcję.
Mam doświadczenie, przetłumaczyłam tysiące stron, spróbowałam ugryźć różnych
dziedzin i ciągle czekam na pozycje, które pozwolą mi się wykazać.

[beatanu]

Napisz do Santorskiego, tam jeszcze niedawno poszukiwano tłumacza z
języka niemieckiego.

[tradukistino]

Dzięki, spróbuję.

[hajota]

A na Wirtualnego Wydawcę zaglądasz?
wirtualnywydawca.pl/a/job/todo/job_offers/who/1.html

[tradukistino]

Tak, zaglądam na Wirtualnego Wydawcę, nawet miałam stamtąd kilka zleceń. Właśnie
kilka dni temu oddałam książkę, odsapnęłam i jestem pełna chęci i animuszu, żeby
wziąć się do następnej.

[nobullshit]

Sorry, ale nie rozumiem. Imho kiedy się ma dwunastoletnie doświadczenie, w
dodatku nie tylko w tłumaczeniu literatury, powinien wystarczyć jeden telefon do
któregoś z poprzednich zleceniodawców. Aż tak jest źle na rynku niemieckim?

[tradukistino]

Na "rynku niemieckim" jest niewesoło. Śmietankę spijają tłumacze o
trzydziestoletnim i czterdziestoletnim stażu. Oprócz tego zlecenia dostają osoby
bez doświadczenia, za to tłumaczące za grosze. Najgorzej jest tym pośrodku.
Wczoraj podziękowałam wydawnictwu, które chciało, żebym przetłumaczyła
specjalistyczną książkę w trybie ekspresowym za 400 zł za arkusz. Sorry, ale
takich ofert nie przyjmuję.
Znalazłam też ciekawą książkę, zaproponowałam wydawnictwu, ono ją zaaprobowało i
już miałam podpisać umowę na tłumaczenie, a tu dowiaduję się, że dostała ją
"bardziej doświadczona" tłumaczka w wieku mojej mamusi, która sama kiedyś była
redaktorką w wydawnictwie, więc ma koneksje.
W jeszcze innym wydawnictwie redaktor się obraził, bo się z nim nie umówiłam na
kawę.
Kolejne wydawnictwo (od niedawna na rynku) zainwestowało wszystkie pieniądze w
pięć-sześć książek i czeka na zyski z nich, żeby wydawać (tłumaczyć) kolejne.
Następne wydawnictwo nadawało tłumaczom książki na trzy lata naprzód i powstało
wąskie gardło.
Na tym się chyba kończą moje kontakty w wydawnictwach, rozglądam się dalej,
szukam, piszę, dobijam się, może doczekam się wkrótce czegoś fajnego za
przyzwoitą stawkę.

[hajota]

Co prawda nie moja działka, ale od kilkunastu lat słyszę, że na rynku niemieckim
(chodzi oczywiście o tłumaczenia książek, nie "samochodówki") jest kiepsko.
Rozmawiałam niedawno z wiekową tłumaczką literatury niemieckiej, długoletnią
redaktorką w renomowanym wydawnictwie, i nawet ona ma trudności ze znalezieniem
zleceń. Nie mówiąc o tym, że raz i drugi została wykiwana przez
wydawnictwa-krzaki, które nie zapłaciły i przestały istnieć.

Tak jeszcze myślę... A próbowałaś w Klubie Dla Ciebie? Co prawda ambitnej
literatury nie wydają, głównie poradniki, ale chyba z niemieckiego trochę tłumaczą.

[nobullshit]

Brałaś pod uwagę wydawnictwa dziecięce? Wydają trochę tłumaczeń z niemieckiego.
A "literatura dziecięca" nie musi znaczyć "mniej ambitna".

[tradukistino]

Bardzo infantylnych książeczek nie chciałabym tłumaczyć, ale takie dla większych
dzieci i młodzieży - czemu nie? Duża liczba tłumaczy z niemieckiego, cieszących
się renomą, podejmuje się tego typu zleceń. Nawet byłaby to przyjemna
odskocznia, bo przez ostatnie lata tłumaczyłam (prawie) same trudne rzeczy. Może
być jakiś romans lub thriller, niekoniecznie ta bardziej ambitna literatura.
A tak w ogóle to wszystkim dziękuję, że się przejęliście moimi poszukiwaniami
pracy. Dziękuję za wszystkie rady i zainteresowanie.

[nobullshit]

tradukistino napisała:
> Bardzo infantylnych książeczek nie chciałabym tłumaczyć, ale takie >dla
większych dzieci i młodzieży - czemu nie? (...) Nawet byłaby to >przyjemna
odskocznia, bo przez ostatnie lata tłumaczyłam (prawie)
> same trudne rzeczy.

Jeśli się zdecydujesz na literaturę dziecięcą i dostaniesz zlecenie,
możesz się zdziwić :) Takie tłumaczenia mogą być piekielnie trudne, nawet te
pozornie infantylne, dla trzylatków. Można wręcz powiedzieć, że im wydają się
prostsze, tym są trudniejsze. To po prostu zupełnie inny rodzaj przekładów - i
żaden wstyd mieć je w CV. A poza tym, to bardzo wdzięczna i satysfakcjonująca
robota.

[tradukistino]

Wcale nie lekceważę tłumaczeń literatury dziecięcej, uważam, że to fajna sprawa.
Jasne, że trzeba się dostosować do odbiorcy. Ale to dla mnie nie problem, bo
muszę się często przestawiać z tłumaczeń przysięgłych na zwykłe i w drugą
stronę. Ubawiłam się kiedyś na warsztatach, gdy koleżanka (też tłumaczka
przysięgła) przetłumaczyła jakąś prozaiczną czynność dnia codziennego, pisząc,
że została ona zrobiona "w trybie natychmiastowym", zamiast "szybko, zaraz,
natychmiast itp.". Niektórzy mają więc problem z takim przestawieniem się.
Najgorzej, że ona chyba nie zrozumiała, na czym polegał jej błąd.

[ania13]

masz maila, może w czymś pomoże?

Nie rozumiem, jak to jest z tymi tłumaczeniami z niemieckiego; z niemieckiego
tlumaczy sie bardzo duzo ksiazek - ponoc jest to rocznie ok. 700 tytulow, to
olbrzymia liczba! Kto to tłumaczy, w kółko ci sami ludzie? Jakoś trudno mi w to
uwierzyć, a koneksje też jakoś do mnie nie przemawiają, ale może ciągle jestem
naiwna...

[tradukistino]

Stwierdziłam, że wśród tłumaczy z niemieckiego istnieje grupa wzajemnej
adoracji, składająca się z kilku (kilkunastu?) tłumaczy w wieku emerytalnym plus
kilka młodszych osób, za to pracujących w różnych instytucjach, np. promujących
kulturę i książki. Jak sięgnie się po ambitniejsze książki tłumaczone z
niemieckiego, to przewijają się wciąż te same nazwiska. Jedni są świetni, inni
tacy sobie, niektórzy całkiem kiepscy. Jednak to oni zgarniają najlepsze
zlecenia. Inni tłumacze muszą liczyć na łut szczęścia lub zgadzać się na
tłumaczenie gorszych pozycji za nędzne stawki.
Ja na przykład znalazłam świetną ksiażkę, napisałam jej recenzję, zaniosłam do
wydawnictwa, a książkę do tłumaczenia dostała pani, zajmująca jedno z
centralnych miejsc w w/w grupie. Czy to przypadek? W każdym razie podobne
niemiłe niespodzianki spotkały nie tylko mnie.

[hajota]

Chwila, moment. Może się mylę, jeśli tak, to sprostuj, ale wyczuwam w Twoich
wypowiedziach jakiś żal do "tłumaczy w wieku emerytalnym". Czy uważasz, że
powinni dla zasady ustąpić miejsca młodszym? Nawet jeśli są świetni w swoim
fachu, jak np. Ireneusz Kania? Tłumacz nie baletnica, przeważnie im starszy, tym
lepszy.

A wydawnictwo istotnie zachowało się nieładnie.

[tradukistino]

Źle mnie zrozumiałaś, odpowiedziałam na konkretne pytanie Ani dot. koneksji w
wydawnictwach. I nie wczytałaś się dokładnie w moje słowa. Przecież napisałam,
że część tych tłumaczy jest świetna. Niektórzy wręcz doskonali, bardzo ich
podziwiam i cenię. I stawiam sobie za przykład.

Chcę, żeby literaturę niemiecką tłumaczyli naprawdę dobrzy tłumacze, a nie jacyś
dyletanci (niezależnie od wieku), którym wychodzi kanciasta narracja o
dziwacznej składni, żywcem przejętej z oryginału, a przez to zniechęcają
potencjalnych czytelników. W ten sposób tracą wszyscy: wydawnictwa, bo książka
nie schodzi, czytelnicy, bo zamiast się delektować, zastanawiają się, o co w tym
zdaniu chodzi, inni tłumacze, bo poprzednia książka autora się nie sprzedała, to
i następna nie będzie tłumaczona itd.

Znajomości, nie powinny decydować o tym, że ktoś dostaje zlecenie, choć jest
słaby, a inna osoba, o niebo lepsza, musi się dobijać, prosić, a w końcu w
desperacji przyjąć jakąś książkę o (przykładowo) składaniu serwetek.

Przecież ja też nie robię się młodsza, z każdym rokiem i z każdą książką
nabieram doświadczenia.
Przepraszam, jeśli ktoś poczuł się dotknięty, nie zamierzałam nikogo obrazić.

Szkoda, że w tym wątku nie wypowiadają się (jak na razie) inni tłumacze
niemieckiego. Ciekawa jestem, czy mają podobne doświadczenia. Ja osobiście znam
dość wąskie grono tłumaczy w podobnej sytuacji do mojej i podzielają oni moją
opinię.

Niech żyje profesjonalizm! Precz z układami!

[stemini1]

"Znajomości, nie powinny decydować o tym, że ktoś dostaje zlecenie,
choć jest słaby [...]"

Dlaczego nie powinny decydować?

1. Proces rekrutacji znajomego tłumacza jest znacznie tańszy niż
nieznajomego. Niższe jest też ryzyko zatrudnienia znajomego tłumacza.

2. Często jest to sprzedaż wiązana i dzięki temu, że da się zlecenie
tłumaczowi znajomemu otrzyma się (lub juz otrzymało się) jakieś inne
dobra poza wykonaniem tłumaczenia. Może się opłacać mieć gorsze
tłumaczenie, ale zrekompensować je sobie innymi dobrami.

[stemini1]

Poza tym jest i odwrotnie. Mam wieloletniego znajomego klienta
któremu robię tłumaczenia pisemne natychmiast po minimalnej stawce
(30zł) bez względu na to, czy jest to noc, czy niedziela. W dodatku
nie liczę ich osobno (są zazwyczaj kilkuzdaniowe zazwyczaj) ale co
jakiś czas wystawiam fakturę na parę stron razem.

Robię to dlatego, że to znajomy i ta znajomość rekompensuje mi pewną
stratę na tych drobnych tekstach. I wszyscy są zadowoleni.

[lira_korbowa]

stemini1 napisał:
> Może się opłacać mieć gorsze
> tłumaczenie, ale zrekompensować je sobie innymi dobrami.

Przepraszam, ale ja nie widzę żadnych dóbr, które mogłyby
zrekompensować gorsze tłumaczenie, zwłaszcza literatury.
Komu mają zrekompensować, bo chyba nie czytelnikowi ani autorowi
oryginału?

[stemini1]

Zlecającemu tłumaczenie.
Autor oryginału zazwyczaj nie ma nic do gadania (i nie chce mieć).

[stemini1]

Poza tym, liczy się nie tylko jakość powstałego tekstu, ale też
szybkość, niemarudzenie, to że tłumacz załatwi też inne sprawy
związane z wydaniem książki (np. zna autora i moze pomóc dogadac się
na niższą stawkę, zna kogoś w telewizji i może załatwić jakąś
audycję) itp.
Cóz z tego, że powstanie wspaniały tekst, którego nikt nie przeczyta?

[tradukistino]

> Cóz z tego, że powstanie wspaniały tekst, którego nikt nie przeczyta?

Gorzej, jak powstanie beznadziejny i czyta go wielu.
Swoją drogą, dziwna polityka, świadomie decydować się na gorszego tłumacza, w
zamian za innego typu usługi. Jak szeroki jest wachlarz tych usług?

[lira_korbowa]

Pytanie było retoryczne, ale dobrze.
Mówię o tłumaczeniach literackich. Tutaj akurat nierzadkie są
przypadki, że autor daje jednemu tłumaczowi wyłączność na przekłady
swoich utworów.
Wracam do pokrzepiającej lektury wspomnień Dedeciusa (w przekładzie
Starej Wyżeraczki).

[hajota]

> Źle mnie zrozumiałaś

OK, przyznaję, stąd moje zastrzeżenie na początku. Co do reszty - pełna zgoda.

[yanga]

A to już jest prawdziwe świństwo. W myśl niepisanej zasady, ten kto
sam wynajdzie książkę, ma prawo ją przetłumaczyć. Mnie pewne
wydawnictwo zrobiło kiedyś może nie taki sam, ale bardzo podobny
numer. Czy ono ma trzyliterową nazwę?

[yanga]

Mój post trafił nie tam, gdzie chciałam. Chodziło mi o to,
że "twoją" książkę wydawnictwo dało komuś innemu.

[tradukistino]

Wydawnictwo, które wycięło mi ten numer, ma nazwę składającą się z dwóch słów.
Ale jedno z trzema literami w nazwie naciągnęło mnie na próbkę, która była całym
rozdziałem książki. Finał przewidywalny.

[stemini1]

Damaganie sie próbek od doświadczonego tłumacza jest nie fair. Jeśli
ktoś chce sprawdzić jak tłumaczysz, moze wziąć juz kiedyś
przetłumaczone przez ciebie książki. Z zasady nie robię próbek.

Jeśli proponuję komuś książke, piszę kilkuzdaniowe opowiadanie o
czym jest książka, o jej cechach technicznych i prawnych warunkach
jej wydania. Jeśli po czymś takim wydawnictwo zdecyduje sie na to,
żeby tłumaczył ktoś inny to trudno. W końcu zaproponowanie kopmuś
książki to nie jest aż tak strasznie wielki wysiłek...

Ludzie płacą jakimś organizacjom charytatywnym nie wiadomo jaką
forsę, więc jeśli komuś czasem sprawię przyjemność jedną kartką, to
nic strasznego się nie stanie...

[tradukistino]

> W końcu zaproponowanie kopmuś
> książki to nie jest aż tak strasznie wielki wysiłek...

Nie jestem przekonana, żeby "kilkuzdaniowe opowiadanie" miało taką moc sprawczą,
że wydawnictwo na jego podstawie podejmie pozytywną decyzję. Ja napisałam
recenzję, obejmującą również szczegółowe streszczenie. Zajęlo mi to kilka stron.
Najpierw jednak musiałam ZNALEŹĆ wartościową książkę - odsiać ziarno od plew,
przeczytać setki stron, wyciągnąć wszystkie plusy powieści, nadać recenzji
odpowiednia formę, kosztowało mnie to sporo czasu i wysiłku. Potem długotrwałe
indagowanie redaktora, telefony, zapytania, żeby moja recenzja nie zginęła w
jakiejś przepastnej szufladzie. To BYŁ wysiłek.
A co z umową ustną? Podobno jest też wiążąca. Ja miałem tę książkę PRZYRZECZONĄ.
Już miałam podpisać umowę.
To wydawnictwo nie jest organizacją charytatywną, lecz jednym z najbardziej
zyskownych w Polsce.
stemini1, widzę, że mamy całkiem inne poglądy na pewne sprawy.

[stemini1]

Gdybyśmy mieli takie same, to zawracalibyśmy sobie głowy
rozmawianiem o tym. Co prawda na tym forum panuje pogląd, że
najlepszą rozmową jest powtarzanie tego co powiedział rozmówca, albo
przynajmniej potakiwanie mu.

Jeśli zrobiłaś, to co napisałaś wyżej, to nie występowałaś przecież
jako tłumacz, ale jako agent zagranicznego wydawnictwa i to z nim
powinnaś zawrzeć jakąś umowę na reprezentowanie go. Zawsze jest tak,
że pośrednik zawiera umowę ze sprzedawcą, a nie z kupującym.

Umowa ustna jest tak samo ważna jak i pisemna.

[tradukistino]

Wielu tłumaczy (przynajmniej z niemieckiego) wyszukuje książki, które poleca
wydawnictwom. Bierze się to stąd, że nie ma tak dużo tłumaczeń z niemieckiego. A
poza tym to redaktorzy często proszą o znalezienie czegoś ciekawego [to taka
"dodaktowa usługa", o której sam piszesz]. Tłumacze robią to nie jako agenci,
tylko jako TŁUMACZE. Agent bierze prowizję za pośrednictwo. Tłumacz chce mieć
pracę i za nią wziąć wynagrodzenie.

[pisam]

Jestem w innej sytuacji - rozmawiam o przetłumaczeniu polskiej książki na języki
obce i znalezienie dla niej wydawnictwa. Działam na trochę innych zasadach -
skoro znalezienie wydawcy to konkretna praca "tłumacz - agent" ma zagwarantowane
10% które przysługuje agentowi i nie wnikam ile zarobi na tłumaczeniu ( jeżeli
chce ma gwarancje na tłumaczenie książki, ale po znalezieniu wydawcy i
podpisaniu umowy). Wychodzę z założenia, że nie znam na tyle dobrze języka
obcego aby samemu to załatwić, a po drugie skoro sam inwestuje swój czas i pracę
w wspólny projekt należy mu się odpowiednia gratyfikacja. Zasada jest prosta im
lepsze warunku tym większe pieniądze, a nie widzę powodów aby nie połączyć obu
tych zawodów szczególnie gdy dotyczy to współpracy z wydawnictwem zagranicznym.
Zasada numer dwa - tłumacz musi rzeczywiście wierzyć, że książka jest na tyle
dobra, że warto nad nią pracować. Jeżeli w to nie wierzy szkoda mojego i jego
czasu. Specjalnie to piszę aby pokazać także drugą drogę, wyjścia na zachód, bo
samo czekania aż ktoś stamtąd zainteresuje się naszą literaturą jest raczej
złudne i lepiej iść do nich niż czekać na szczęśliwy traf. Nie wiem oczywiście
czy mi się uda, ale na pewno będę miał pewność że próbowałem...

[ania13]

Nie rozumiem zupełnie waszej dyskusji (raczej kierunku, w który zboczyła) i
pozwolę się znowu wciąć. Szczerze powiem, nie wyobrażam sobie, że można coś
takiego zrobić - tłumacz proponuje książkę, a wydawca daje ją komuś innemu.
Komuś z "mafii"; to co, faktycznie istnieje taka mafia? Przecież tłumaczeń z
niemieckiego jest bardzo dużo, pewnie, że to nie jest tyle, ile z angielskiego,
ale tłumaczy się mnóstwo i prozy, i literatury faktu, i naukowych książek (moim
zdaniem za mało, szczególnie tych ostatnich).

tradukistino ma rację - wyszukanie książki, jej zrecenzowanie (no bo do tego
sprowadziła się Twoja praca, prawda?) - to jest bardzo duży wysiłek, którego
redaktorom często się nie chce podejmować, a jeszcze częściej nie mają na to
czasu i są bardzo wdzięczni (bardzo!!!) za takie podpowiedzi. Tym bardziej nie
potrafię zrozumieć takiego działania. Nie ma co rozwodzić się nad tym, czy jest
to rola agenta, czy nie. Oczywiście, ale - nie wiem, jakie macie zdanie -
"agentura" literacka w Polsce ciągle jeszcze nie jest na poziomie europejskim,
żeby nie powiedzieć amerykańskim. Lukę tę wypełniają zaprzyjaźnieni
literaturoznawcy, naukowcy, po prostu miłośnicy książek czytający zagraniczną
prasę branżową i, last but not least, tłumacze. Zresztą, jeszcze bardziej
redaktor w wydawnictwie powinien być wdzięczy, bo dzięki temu koszt licencji
będzie (być może) pomniejszony o koszt pośrednika, jakim jest agent.

Czyli zysk jest po stronie wydawcy; czemu więc robić na złość tłumaczowi, który
pomaga? Po co? Układ o charakterze mafijnym? Zmowa "doświadczonych tłumaczy"?

To jest dyskusja o zwykłej ludzkiej przyzwoitości, a nie o tym, jakie kto ma
kompetencje.

A teraz jeśli chodzi o samą "mafię doświadczonych tłumaczy" - nic złego nie ma w
tym, że tłumaczy doświadczony, aczkolwiek wiekowy tłumacz. Ale - może się nie
zgodzicie - wydaje mi się, że dopływ świeżej krwi żadnemu środowisku nie
zaszkodził i należy dopuszczać "młodszych" do pracy. To taki mały postulat do
wydawców :) Przy okazji: byłam świadkiem uroczej wymiany zdań między
przedstawicielami pokolenia doświadczonego i uczącego się.
- "Korzystamy tylko z usług doświadczonych, starszych pań redaktorek".
- "A co, gdy zabraknie doświadczonych starszych redaktorek? Co nam zostanie?"
(pytanie prowokujące, młodzież pyta i młodzież również odpowiedziała
- "Zostanie nam wspomnienie po doświadczonych starszych redaktorkach".

Ale się wypisałam... Taka pora, skłania do refleksji

[stemini1]

"dopływ świeżej krwi żadnemu środowisku nie
zaszkodził"

No niby tak, ale trudno sobie wyobrazić, żeby ktoś zatrudniał po
wyższym koszcie młodszego tłumacza w trosce o przyszłość środowiska
tłumaczy. Trudno też sobie wyobrazić, zeby ktoś zatrudniał młodego
hydraulika w trosce o przyszłość środowiska hydraulików.

Rozumiem tę gorycz traduskino i bardzo sobie cenię tych... [skończę
jutro].

[tradukistino]

> No niby tak, ale trudno sobie wyobrazić, żeby ktoś zatrudniał po
> wyższym koszcie młodszego tłumacza

Czy tu gdzieś była mowa o wyższych płacach dla młodszych tłumaczy?
Niech będą porównywalne. Adekwatne do trudności tekstu i poziomu tłumaczenia.

stemini1, możesz zdradzić, czy jesteś tłumaczem, czy redaktorem? Przepraszam za
wścibstwo.

Mój nick brzmi tradukistino od słowa "traduki" - tłumaczyć.

[stemini1]

I ja nie mówię o wyższych płacach ale o wyższych kosztach i wyższym
ryzyku.

Nie bardzo mogę zdradzać, bo ciągle mnie tu kasują i pewnie zaraz
zrobią to jeszcze raz.

Jestem w zasadzie tłumaczem z angielskiego, przetłumaczyłem cztery
książki: Imre Lakatosa - Dowody i refutacje (do spółki z Katarzyną
Lipszyc), Mungo Parka - Podróże we wnętrzu Afryki i 2 inne, które są
właśnie wydawane. Parka wydałem sam więc teoretycznie jestem
mikrowydawcą (www.dalavichpress.pl). Ale byłem też asystentem szefa
jednej z największych farm pstrągowych w Europie
(www.dalavichtimes.co.uk) :-)))

[tradukistino]

Dziękuję za wyczerpującą informację.
Zgadzam się co do ryzyka. Przy nowej osobie zawsze jest niepewność co do jakości
i terminowości. Ale wyższe koszty? Tylko jeśli tłumacz faktycznie zawiedzie na
całej linii. Ale czy faktycznie coś takiego często się przydarza? Zazwyczaj
jakaś krótka próbka pozwala zweryfikować umiejętności tłumacza.
Nie potrafię natomiast zrozumieć, czemu osoby naprawdę mierne dostają stale
ambitne zlecenia. Przecież wydawca zraża w ten sposób czytelników. Ja osobiście
też mam kilka wydawnictw na "czarnej liście". Doraźne oszczędzanie mści się w
perspektywie dłuższego czasu.
Dotyczy to też redaktorów i korektorów. Stykam się z różnymi tłumaczeniami,
całkiem nieźle wykonanymi, ale w których roi się od błędów ortograficznych i
interpunkcyjnych. Przykładowo w książce bohaterka jeździ pojazdem, który raz się
nazywa landroVerem, a raz landroWerem, i te dwie pisownie przewijają się
naprzemiennie przez całą książkę. Albo imię Marc, raz jest odmieniane: z
Markiem, raz z Marciem. Jeżeli tłumacz był "niezdecydowany", to chyba w
wydawnictwach ktoś czyta gotowe tłumaczenie. Czy też zawierza się znajomym, że
nie zawiodą? Ostatecznie rezygnacja z redakcji i korekty to też oszczędność.

[stemini1]

Mungo Parka tłumaczyłem sam, składał ją Robert Oleś z Krakowa, jeden
z najciekawszych i najdroższych typografów w kraju, drukowana była w
Opolu w jednej z najlepszych drukarni, miała redakcję i 2 korekty po
składzie + sprawdzenie ozalidów. Okładke też sam wymyśliłem. Na
razie nie znalazłem w niej błedów (chociaż jasne, że nawet jak się
tekst czyta nawet 20 raz to coś się znajdzie wątpliwego). Na ksiązce
jeszcze nie zarobiłem, ale na zero wychodzi się po sprzedaniu 650
egzemplarzy. Może niech tłumacze, którzy rzeczywiście wierzą w swoje
książki sami je wydają. W naszych czasach nie jest to takie trudne
(to akurat była dość łatwa książka, bo autora dawno temu zjadły
krokodyle).

[sandy100]

No ok, a ile kosztuje wydanie książki?
I jak jest z reklamą? Można potem tą książkę sprzedawać np. w księgarniach internetowych czy empiku? Czy za to też się dodatkowo płaci?
Trochę skomplikowana sprawa, nie każdemu by się chciało. Więc podziwiam i gratuluję!

[tradukistino]

> Okładke też sam wymyśliłem. Na
> razie nie znalazłem w niej błedów (chociaż jasne, że nawet jak się
> tekst czyta nawet 20 raz to coś się znajdzie wątpliwego).

Gdzie nie znalazłeś błędów? W okładce? Piszesz swoje posty w pośpiechu i stąd
pewnie tyle literówek i niezgrabnych sformułowań. Mam nadzieję, że do książek
bardziej się przykładasz.

Przeczytałam pobieżnie fragment "Twojej" książki umieszczony w Internecie.
Zauważyłam, że masz problem z imiesłowami. Nadużywasz ich. Nie zawsze stosujesz
właściwie. Czasem warto zastąpić imiesłów inną konstrukcją, np. zdaniem
podrzędnym. Przykład: "Większość mieszkańców była w polu, uprawiając zboże."
Inny przykład: "Siedziałem w ciemnościach, trzymając konia za pysk obydwoma
rękoma, żeby nie rżał, obawiając się zarówno tubylców, jak i dzikich zwierząt w
oddali." Kto tu się obawia? Narrator czy koń?
Wiele powtórek słów w jednym zdaniu lub w sąsiednich (koło siebie 2x słowo
"dostać", "ich", 3x "ale", 4x "i", tuż koło siebie słowa: zamieszkany,
mieszankę, mieszkańcy).
Nie wczytywałam się dokładnie, bo nie mam czasu, usterki są, ale w sumie nie
jest źle. Nie potraktuj mojego postu jako zlośliwość, tylko konstruktywną krytykę.

[tradukistino]

Jeszcze jeden piękny cytat: "doznałem upokorzenia odmowy". Czy masz na myśli:
"zostałem upokorzony odmową"?

[stemini1]

To jest tekst z końca 18 wieku i wydawało mi się, że taka trochę
pompatyczność mogłaby być na miejscu...

[stemini1]

Ja się za tego rodzaju rzeczy nigdy nie obrażam. Nadmiar imiesłowów
pochodzi z tego, że po angielsku jest ich dużo i tak już zostają. W
obydwu przypadkach zgadzam się, że to błedy.
Powtórki - będę zwracał większą uwagę.

Dziękuję.