Astygmatyzm u dziecka z brakiem objawów

[raincloud]

Czy możliwe jest, żeby astygmatyzm poziomu -2,0 i -2,5, czyli określany jako "astygmatyzm wysoki" nie dawał widocznych objawów u dziecka?
Ma 5 lat. Czyta z książki normalnie, nie trzyma nosa przy książce, odczytuje i wpisuje smsy na telefonie, nie mróży oczu, z daleka gdy pokazuję mu napis też przeważnie odczytuje bez problemu. Gdyby nie wizyta u okulisty nie przypuszczalibyśmy, że może mieć wadę wzroku. Nie rozumiem tego.
Ma nosić okulary na stałe i nie wiem w takim razie w czym miałoby to pomóc, skoro w praktyce nie odczuwa problemów ze wzrokiem.
Znam dwie osoby z otoczenia, które mają astygmatyzm niższego rzędu, a twierdzą, że bez okularów widzą zamazanie.

Czy to możliwe, żeby w praktyce nie było problemów, podczas gdy teoria pokazuje tak dużą wadę?

[Gość: Ewelinaozog@poczta]

Mojej 7 letniej córce zdiagnozowano dzisiaj astygmatyzm -6,okulistka pytała czy wcześniej nic nie zauważyliśmy,nie było żadnych niepokojących objawów,czyta,piszę, w szkole z tablicy spisuje,nagle taka diagnoza.

[Gość: pepe]

„Czy to możliwe, żeby w praktyce nie było problemów, podczas gdy teoria pokazuje tak dużą wadę?”
Medycyna nie zna słowa „nigdy”, co najwyżej „w większości przypadków”, a więc wszystko jest w możliwe.

W uproszczeniu, astygmatyzm wynika z tego, że moc układu optycznego oka (rogówka + soczewka wewnątrzgałkowa) jest różna w dwóch, wzajemnie prostopadłych przekrojach. Możliwości jest kilka:
- rogówka nie jest dokładnie kulista, ale lekko spłaszczona w jednym przekroju;
- soczewka ma różną moc w dwóch przekrojach;
- soczewka ma różną moc w dwóch przekrojach w przypadku uruchomienia akomodacji, tzw. astygmatyzm akomodacyjny.
- występują wszystkie trzy możliwości łącznie.
Chcąc mieć pewność zdefiniowania wady należy więc wykonać pomiary krzywizny rogówki i astygmatyzm całkowity (rogówki + soczewki) w warunkach zablokowanej akomodacji, czyli po zakropleniu oczu dziecka. Po tych pomiarach można już tradycyjnie, z tablicą znaków, określić potrzebną korekcję i uzyskiwaną ostrość widzenia.
Dzieci mają bardzo dużą zdolność akomodacji (pogrubienia soczewki wewnątrz oka) więc bez trudu odczytają z bliska nawet drobne literki. Może być również tak, że podczas akomodacji astygmatyzm soczewki wyrówna lub zmniejszy astygmatyzm rogówki, co dodatkowo poprawi ostrość obrazu i ułatwi czytanie.

„….z daleka gdy pokazuję mu napis też przeważnie odczytuje bez problemu….”

Przeważnie, a więc nie zawsze. Może być taki astygmatyzm, w którym w jednym przekroju moc jest prawidłowa i obraz powstaje dokładnie na siatkówce, a drugim poza siatkówką (przed –krótkowzroczny lub za –nadwzroczny). W takich przypadkach często uzyskiwana jest przyzwoita ostrość widzenia, co nie oznacza, że najlepsza możliwa. Pomimo dobrej ostrości taki astygmatyzm należy skorygować i prawdopodobnie ostrość będzie wówczas lepsza, ale najważniejsze, że może procentować w przyszłości. Przy nieskorygowanym astygmatyzmie może się okazać, że w późniejszym wieku, gdy wzrok naturalnie się pogarsza, nie będzie już możliwe uzyskanie tej pełnej ostrości.
Co ja bym zrobił? Powtórzył badanie. Bywa, że z racji dużej zdolności do akomodacji, dziecko nieświadomie „oszuka” badającego i wykaże wadę, której nie ma lub jest, ale mniejsza. Jeżeli wynik się potwierdzi. To skorygować zgodnie z zaleceniami specjalisty.