Wepsowie zapraszają do Winnicy

[ruska-swolocz]

Chodzi o miejscowość pod Petersburgiem, a nie na Ukrainie. Chyba na
dalekiej północy nie uprawiali winnej latorośli?
Tu więcej o wepskiej imprezie "Drzewo życia"
www.vinnici.ru/
A tu coś o Wepsach. Więcej może napisze bywalec, choć rzadki, tego
forum Kacap z Moskwy, w którego żyłach płynie trochę krwi
ugrofińskiej, może nawet wepskiej.
pl.wikipedia.org/wiki/Wepsowie

[natalia_sankowska1]

Winirośl Wikingowie kiedyś przynieśli nawet do Kanady (sa
toponimiczne ślady) kłania się ówczesne ocieplenie. Zresztą,
toponimika jest poważnym argumentem przeciwko amatorom
apokaliptycznej wersji zmian klimatu na Ziemi: "winnice" te znajdują
się znaczne powyżej obecnej linii hodowli łozy.
Wepsowie - jest to "wieś" z chronik. Szkoda, że jest ich mało. Z 15
lat temu postanowiono wprowadzić program zachowania kultury Wepsów,
a także Iżorców. Ostatnio przedstawili ciekawy program artystyczny
na Festiwalu Narodów Ugrofińskich.

[ruska-swolocz]

Kultywowanie folkloru przez Wepsów:
www.youtube.com/watch?v=L3J65aerUfA
Oczwiście, że ich szkoda. Szczególnie, że to nie my przyczyniliśmy
się do tak wielkiego zmniejszenia ich liczebności. Cóż, takie były
czasy.
A uprawa winogron w Arktyce? Czemu nie?
www.arktyka.org/regiony/azja/#

[kicho_nor]

Lusterko powiedz mi przecie
kto najmądrzejszy w necie
-Ach Natalia Sankowska
Jak to , co to, nie wiecie

Kocham te klony (nie drzewa)

[natalia_sankowska1]

Jak ja kocham te klony! "kicho_nor" - tak samo oryginalnie,
jak "ruska-swolocz".
Facecie, jak nie masz o czym pisać, oszczdęź sobie trudu z
wymyślaniem nicków!
Jestem folologiem, więc smam sporą wiezdę w tej dziedzinie. A nauka
toponimika jest na pograniczu filologii i geografii. Analiza
toponimiczna pomaga także historykom (wg nazw miejscowości można
ustalić, jakie narody je zamieszkiwali i kiedy). Poza tym nazwy
miejscowości często są świadectwami uprawianych rzemiosł - jak w
przypadku właśnie różnych "winnic".

[natalia_sankowska1]

Niestety, klawiatura płata figle!
Dla czepialskich "swoloczy": oczywiście, że "fIlologiem" i "mam".
Natomiast chciałabym zwrócić uwagę, że miejscowość, do której
zapraszają Wepsowie, nazywa się Winnicy (po polsku by było Winnice) -
nie Winnica (ta akurat jest na Ukrainie - miasto obwodowe, no i w
okolicach Warszawy mamy dwie: jedna w granicach miasta, druga - koło
Pułtuska.

[ruska-swolocz]

Tak, tak, wszyscy widzimy, że kochasz klony. Na przykład twoje
my_z_Ukrainy. Jeżeli nie widzisz różnic między osobami, którzy
postrzegają cię negatywnie, to twoja strata. Ale naprawdę jest wielu
takich. Na przykład, dlaczego nigdy nie pisałem wieczorem, a wczoraj
jako klon napisałem, nie zastanowiło cię?

Ale masz mniemanie o sobie!

[natalia_sankowska1]

To mam jeszcze rejestrować godziny, kiedy powstają twoje wypociny?

[moskwiczanin]

Na pewno toponim Vinnicy nie ma nic wspolnego z winem czy winorosla. Jest to
prawdopodobnie zrusykowana forma wpeskiej nazwy tej wsi: Vingl.

[natalia_sankowska1]

Średniowieczna nazwa powiązana z "W'junicą", inna hipoteza - z
wepską nazwą Rosjanina - "wienianik". Co także nie wyklucza innej
etymologii.

[natalia_sankowska1]

Właśnie że na dalekiej północy! Zresztą, nie jest taka daleka.
NA Ukrainie na znacznie wyższej szerokości winigrona nadal sa
uprawiane, zaś w bardzo ciepłym okresie teraz osnieżony brzeg
Granlandii był, jak z nazwy wynika, zielony, zaś różnego
rodzaju "winnic" jest sporo - nawet na atlantyckim wybrzeżu Kanady.
Przeczytaj to, co wcześniej napisałam, jeszcze raz.

[kicho_nor]

Wybacz Natalio, ja tu tylko sympatykiem tego Forum.
Zdumiewa mnie Twoja wiedza w temacie każdym.
Bo widzisz, w sprawach kulinarnych ja potrafię
ugotować wodę, choć i tej czynności pewien nie jestem.
Ale,
Jeśli byś zapytała o przepis na sernik, to poszperam w necie
i prześlę Ci jako swój , czym zapewnię sobie uznanie jako
specjalista od takich rzeczy właśnie.
Stąd wybacz, moja nieufność do osób mającą wiedzę
w dziedzinie niemal każdej.

[natalia_sankowska1]

Ja po prostu od zawsze pragnęłam wiedzy: nim poszłam do szkoły,
powiedziałam rodzicom (oni pomyśleli, że to żart, mimo iż każdy z
nich miał ukończone 2 kierunki studiów, a mama miła też
habilitację), powiedziałam, że ukończę ją ze złotym medalem - tak
też zrobiłam. W ciągu 10 lat nauki w 2 szkołach (ogólnokształcącej i
muzycznej)miałam może ze 20 "czwórek". Ukończyłam 2 kierunki studiów
(wywalczyłam to prawo - wtedy nie wolno było) i zrobiłam w każdym
doktorat (bez studiów doktorskich, bo nie miałam na nie czasu;
miałam inną pracę, nie dałabym rady połączyc tego w czasie).
Co do serników: fantastycznie gotowała moja babcia, bardzo dobrze
robiła też moja mama. Ja gotuję dla całej rodziny od 12.roku życia.
Kilkadziesiąt osób, które czytają to forum (dostaję od nich
wiadomości na priva), a w latach 80. gościły w moim domu, pamiętają
moją kuchnię. Gotowanie uwielbiam, sama wymyślam przepisy. Mam także
ogromną kolekcję książek kucharskich z całego świata.
Co zaś dotyczy kuchni rosyjskiej/ukraińskiej/kaukaskiej (szeroko
rozumianej)/środkowoazjatyckiej, ponieważ szczególnie często się z
nią stykałam w trakcie moich wyjazdów (a mieszkałam nie w hotelach,
lecz u znajomych) i interesowałam, jestem znawcą i potrafię ugotować
tak płow azerbejdżański, jak uzbecki, zrobić saciwi, chinkali lub
bielasze ("bielaszy")i czebureki i dołmę. Tak samo dobrze robię
pielmieni, jak wareniki z wiśnią - i różne barszcze też. Po prostu
to kocham!
A poza tym zawsze interesowałam się sztuką, odwiedzałam muzea, po
niektórych ekspozycjach mogę oprowadzać wcale ne gorzej od
tamtejszych pracowników (bo niektóre kolekcje znam na pamięć).
Tak samo mogę oprowadzać po Moskwie, Petersburgu, Kijowie, Odessie,
Krymie... (i paru innych miastach w innych częściach świata).
Po prosty miałam szczęście, że dużo jeździłam, sporo widziałam,
żyłam intensywnie, wszystkim się interesowałam - i że rodzice dali
mi zdolności, że odziedziczyłam nadzwyczajną pamięć (to na pewno po
dziadku i mamie). I bardzo cieszę się tym, że moje dziecko
odziedziczyło i pamięć, i zdolności (po moim mężu też: lekarz, który
w 2 miesiące nauczył się arabskiego w mowie i piśmie, tak samo
szybko - węgierskiego, a francuskiego w 2 tygodnie; pisał niezłe
wiersze).
To co, odpowiedziałam wszystkim zainteresowanym?
Aha, ważne: mam 50 lat.

[kicho_nor]

A bo widzisz Natalio, ja krnąbrny prześmiewca,
przyznam nie lubię tego u siebie.
W rewanżu, powiem, że ja maluję, coś tam gdzieś
bywałem co teraz na obrazach moich nieraz jest.
Po przeczytaniu Twojego postu pytanie by takie:
za czym tak pędzisz, że niedosyt ciągły?

[natalia_sankowska1]

Tak się życie składa - nie pędzę donikąd ani przed czymkolwiek nie
uciekam. Po prostu żyję, może "за себя и за того парня". Unikam
zwykle aktów strzelistych, ale naprawdę czasami mi się wydaje, że
żyję za siebie i za kogoś jeszcze, może kogoś z mojej rodziny, a
może nie. Poza tym wiem, że na pewno nie dożyję 100 lat, więc należy
się śpieszyć. Wiesz, był taki paleobotanik i specjalista w
dziedzinie historii selekcji Nikołaj Wawiłow (akademik RAN) - ten
mawał, że należy się śpieszyć. I, chwała Bogu, zdążył się spełnić
zwodowo przed aresztowaniem. A gdyby się nie śpieszył?

Majster na wsie ruki

[ruska-swolocz]

www.youtube.com/watch?v=oeDGOBZvO5s

Długo przetrąsałeś net?

[natalia_sankowska1]

JA gram na fortepianie.

Pozdrawiam tego, kto w życiu nie ma czym się pochwalić poza
umiejętnościami manipulowania, bluzgania, przekręcania.

To - polecam, jeśli już.

[mariefurie]

Takie małe arcydzieło i daje do myślenia.

www.youtube.com/watch?v=JVjJeCgeyuY

[rybak]

Cudne. Dzięki!


To tera będę podwójnie, a nawet potrójnie przewrotny:
Jak to mówił śp. J.Kuroń?:
-"Zamiast palić komitety, twórzcie własne"

Dzięki za filmik. Mała rzecz, a wielka.

[mariefurie]

Cieszę sie, ze sie spodobało

Letnie Kuźminki

[ruska-swolocz]

Czy Panie obchodzą Letnie Kuźminski?
To jutro, jest jeszcze czas się przygotować.
redday.ru/summer/07/14c.asp
Warzywa wykopać, nakosić i ugotować kaszy!Stary wegetariański
prazdnik
opochka.ru/pogoda/mesyaz

[mariefurie]

Ja to pierwsze słyszę o czyms takim , szczerze powiem.
Z tresci linku wynika, ze to prawosławny, czy w ogole, religijny prazdnik?

No a z warzyw wykopanych i trawy skoszonej to raczej kaszy sie nie ugotuje.
Chyba , że doda się...topor )
Też- wegetariańskie danie by wyszło, prosto z bajki

[natalia_sankowska1]

Jak wiadomo, prawosławny kalendarz, jak każdy rolniczy, dopasowuje
święta wynikające z naturalnego cyklu, do kalendarza
tzw. "Swiatcow". Praktycznie codziennie obchodzi się imieniny i
swięto jakiegoś świętego-patrona czegoś tam. W prawosławiu jest tego
bardzo dużo. A jeszcze istnieje zbior opowieści o świętych do
codziennego czytania - "Czet'ji minei".
Wielu świętom towarzyszą określone dania (Spas z jabłkami i miodem,
Maslenica z blinami). Tu mamy dania jarskie - a o kaszach napisano,
że się je gotuje, natomiast obok nich są młode jarzyny świeżo
wykopane. Po prostu jest to dzień, od którego jarzyny już nadają się
do spożycia, a i kaszę prawdopodobnie gotowano z "próbnego" zbioru
zbóż.

[ruska-swolocz]

Święto bardziej ludowe niż religijne.
newssamara.ru/news/26128/
Bardzo ładne mają te stroje do kośby (to słowo chyba ot imienia
Kuźma)i nie tylko.
www.liveinternet.ru/users/edoran/post98544911/
rusfolclor.ru/foto/odegdaslavyan/folk8.html

[qubraq]

Chyba nie od Kuźmy ) tak myslę; - kośba to kośba, jak prośba,
więźba itp; podpowiedz mi proszę bo jakos nie pamietam innych

[natalia_sankowska1]

Andrzeju, masz całkowitą rację. Nie wiem, jak można było skojarzyć
te wyrazy.

[qubraq]

natalia_sankowska1 napisała:

> Andrzeju, masz całkowitą rację. Nie wiem, jak można było skojarzyć
> te wyrazy.

)

Wiesz, ogladałem festiwal "Słowiański Bazar" z Witebska; w pierwszej
części wystapił ukraiński chór i balet - jakże pieknie ubrane były
te dziewczęta i jakie urodziwe...serce roslo )

[natalia_sankowska1]

Akurat za "Słowiańskim Bazarem" nie przepadam, ale pamiętam zabawną
historię która się przydarzyła mojemu znajomemu z Wrocławia. Facet z
ramienia "Elektrimu" pojechał na kontrakt do Kijowa. Pod Wrocławiem
miał narzeczoną - córkę bogatego rolnika, jedynaczkę. Ale w Kijowie
się znalazł w połowie lata, a więc plaże, kluby na wyspie i
nabrzeżu, piękne miasto w pełni słońca...Bardzo "narzekał" na masę
pokus - no i w pół roku ożenił się z rozwódką z dwójką dzieci, bo
była naprawdę ładna, dobra i mądra. Miała typową południowoukraińską
urodę - taką z domieszką krwi tureckiej. I pięknie śpiewała.

[ruska-swolocz]

Kuźma - kośba, kuźnia. Bliskość fonetyczna, nie wiem jak można było
NIE skojarzyć tych wyrazów.
Ale z pewnością św.Kuźma jest patronem kowali(kuzniec) i kośby przez
zupełny przypadek i ta zbieżność słów nie miała żadnego wpływu.
Lub jest jednak jakiś inny powód, który przez kwiat światowej
inteligencji w popularny sposób zostanie tu objawiony.

[natalia_sankowska1]

No i znów błąd: kuźnia, ros.кузница, ukr.кузня - historyczny
rdzeń "kuz-kuj -ko(j)". Z żadnym Kuźmą nic nie łączy, natomiast jest
wyraźny etymologiczny związek wyrazów słowiańskich tak
typu "kuźnia", jak "kowal".
Koś|ba > kos|ić> kos|a. Wszystkie czynnosci wykonywane za pomocą
kosy. Inne nazwy z tego samego rdzenia (powstawały ze względu na
podobieństwo kształtów - niegdyś "kosa" to miał być kształt - wąski
wyciągnięty przedmiot, więc ostrze w tym kształcie też; później
znaczenia zaczęły się "rozjeżdżać")- ros., ukr."koca"(warkocz), a
także (mierzeja).
Wyrazy te są o wiele starsze, aniżeli przypasowanie świętego z
greckim imieniem Kosma (później ludowe Kuźma)do kalendarza
rolniczego.

[ruska-swolocz]

Chłop swoje, a baba swoje.

swoloczy - "badaczowi etymologii wyrazów"

[natalia_sankowska1]

Słuchaj, nie znasz się na rzeczy - nie wtryniaj się. I głupie
komentarze zostaw sobie, tak samo jak głupie "hipotezki" (bo nawet
nie "hipotezy"). Nie mieszaj ludziom w głowach!
A jak naprawdę interesuje cię pochodzenie tych lub innych wyrazów,
zajrzyj do etymologicznego słownika, nim cokolwiek napiszesz, bo
twierdząc rzeczy absurdalne ośmieszasz się - zresztą, jakoś dziwnie
to lubisz.

[natalia_sankowska1]

Kośba - od kosić, żaden tam Kuźma (ludowa forma cerkiewnego Kosma).
Zabawne, ale na jednej z przytoczonych wcześniej stron poprzekręcano
znaczenia niektórych imion (np., Innę podano 2 razy z dwoma
znaczeniami z 2 różnych języków). Napisano, że Kuźma (Kosma) oznacza
ozdobę. A przecież greckie Kosma i kosmos mają ten sam rdzeń i
oznaczają "niebo, niebiański". Wcześniejsze znaczenie (i szersze)
wyrazu "kosmos" to "wszechświat".
Jeszcze jedna ciekawostka: przy zamieszczeniu zdjęć ludowych ubiorów
komentator się pomylił. Na widokówce widnieje napis "Ruthenia. Ruska
dziewczyna". Jak widać, napis polski. Dlaczegoś w komentarzu
odniesiono strój do Bukowiny (chyba z powodu ozdób na głowie).
Natomiast pozdrowienia na kartce pisał Ukrainiec. Moim zdaniem, na
zdjęciu przedstawiono dziewczynę z okolic Kołomyi. Zdjęcie mogło być
drukowane także tam.
Dziwny takze komentarz do zdjecia przedstawiającego rzekomo kobietę
w stroju świątecznym i inne w strojach "do kośby". Ale jak się
przyjrzymy, zobaczymy, że ubrane one są jednakowo. Wszystkie są w
białych koszulach i podpiętych spódnicach. mają wiszące ozdoby na
piersi i świąteczne "soroki" na głowach. Otóż zdjęcie zrobiono
raczej pod czas jednego z letnich świąt (mogły to być pietrowki).
Dodatkowo widać, że zebrani są niedaleko cerkwi, na placu wiejskim.
Na pokosie wyglądaliby nieco inaczej - kobiety zmieniłyby "soroki"
na jasne chusty, którymi dość szczelnie omotywano głowe i szyję.
Ozdób by nie było (nawet racjonalnie - przeszkadzają w pracy). A
robocze koszule były bardzo wygodne, szerokie, z bielonego płótna, i
noszono je na polu często bez spódnicy, ale z wiązanym plecionym z
kolorowych nici paskiem.

[ruska-swolocz]

Kosma ot kosmos oczywiście.
A kosmos - także ornament, ozdoba:
en.wikipedia.org/wiki/Cosmos
cs.wikipedia.org/wiki/Kosmos

[ruska-swolocz]

> Jeszcze jedna ciekawostka: przy zamieszczeniu zdjęć ludowych
ubiorów
> komentator się pomylił. Na widokówce widnieje napis "Ruthenia.
Ruska
> dziewczyna". Jak widać, napis polski. Dlaczegoś w komentarzu
> odniesiono strój do Bukowiny (chyba z powodu ozdób na głowie).
> Natomiast pozdrowienia na kartce pisał Ukrainiec. Moim zdaniem, na
> zdjęciu przedstawiono dziewczynę z okolic Kołomyi. Zdjęcie mogło
być
> drukowane także tam.
Ruska dziewczyna, czyli Rusinka. Tak nazywano wcześniej Hucułów,
którzy żyli i żyją na terenie Bukowiny. I w stroju huculskim jest ta
dziewczyna. Żadnej pomyłki nie widzę.

[ruska-swolocz]

www.hllab.dp.ua/Store/texts/costumes/Costume2.htm

[natalia_sankowska1]

"УкраЇнський костюм". Упорядник та автор тексту В.В.Миронов
(кандидат історичних наук, художниця А.Перепелиця,
видавництво "Мистецтво", Київ, 1977р. Тираж 30 000. Ціна 1 крб.06коп.
Człowieku, jak widzisz, posiadam te widokówki i, w odróżnieniu od
kolekcjonera (!) wiem, kto, co, gdzie itd.
Na rysunkach przedstawiono próbę syntezy strojów pewnych regionów
Ukrainy (nie wszystkich) - i w małej ilości wariantów (kartek jest
20, z nich stroje historyczne wystepują na 14). Nie jest to
wydawnictwo tzw. akademickie (dokładne, jeżeli są wykorzystywane
rysunki, to stanowią dokładny obraz przedmiotu - nie próbę syntezy),
lecz popularyzatorskie. Natomiast rzeczywiste stroje regionalne mają
detale charakterystyczne dla części regionów (nawet poszczególnych
wsi - zresztą, w Muzeum pisanki w tejże Kołomyi można zobaczyć, jak
w różnych wsiach samej Huculszczyzny kolorystyka i wzory pisanek
zasadniczo się różnią), po których fachowiec-etnograf albo znawca
tematu jest w stanie określić, skąd dokładnie strój pochodzi, jakie
miał przeznaczenie.
Otóż, jak mówią prawnicy, przedstawiony materiał nie stanowi dowodu
w sprawie

[natalia_sankowska1]

Hucułowie - samonazwa. Owszem, dla polskiej administracji różnicy
nie było, ale poza etnicznymi mniejszościami (Hucułami, Bojkami,
Łemkami i Bukowińcami)na Bukowinie, w Galicji i na Zakarpaciu
mieszkali Rusini - nie należący do tych grup. Wtedy granicy
przebiegały nie tak, jak teraz. Zdjęcie wykonano na terenach
Galicji.
Na dzień dzisiejszy samonazwa Rusini, zwłaszcza na Zakarpaciu, jest
w wyraźnej ekspansji. W czasach wykonania zdjęcia używano jej
konkretnie i rzadziej.(Od Rusinów mamy pierogi ruskie).
Panienka na zdjęciu nie jest ubrana po huculsku, na głowie ma stroik
świąteczny charakterystyczny tak dla Bukowiny, jak dla Pokucia i
okolic Kołomyi. Elementy stroju nie maja także charakterystycznych
detali ubioru bukowińskiego. Zresztą, w Muzeum Huculszczyzny w
Kołomyi wiszą stroje nie jedynie z różnych terenów Huculszczyzny i
nie tylko huculskie, a i bukowińskie, łemkowskie, bojkowskie - zbiór
jest całkiem pokaźny. Więc można odwiedzieć i na miejscu zapoznać.
Można także porozmawiać w Kosowie w tamtejszym muzeum - z Romą Baran
lub kimkolwiek ze znawców tamtejszej kultury.
Nie, nie jest to Hucułka ani Bukowinka - raczej mieszkanka Kołomyi
lub bliskich okolic.