Ratunku!!! Niesforny szczeniak...

[noemi_kh]

Mam straaszny problem z moją 7 mies. suczką. Jest dość bystra, szybko
nauczyła sie podstawowych komend, nie było problemu z załatwianiem się, ale
za nic, ale to ZA NIC nie przychodzi na zawołanie jak ją spuszczam ze smyczy,
no nie ma bata. To dla mnie straszny kłopot. Ilez to razy spóźniłam się do
pracy czy na zajęcia, bo godzinami usiłowałam ją złapać.
Mam fajną książkę ale jedyne rady jakie znalazłam, to żeby na 30-metrowej
smyczy uczuć pieska przychodzenia, a dopiero go z niej spuścić. Problem w
tym, że takiej smyczy nie mam i nie bardzo mi ''leży'' kupowanie (kosztuje
sporo, a tak naprawdę nikt mi nieczego nie zagwarantuje), a poza tym ta
smycz, która ma też jest długa i na smyczy sunia podchodzi kiedy każę.

Druga sprawa to wieczne ciągnięcie za smycz- muszę na nią sporo się
nakrzyczeć żeby szła normalnie, ale to działa tylko kilka minut- nie ma mowy,
żebym brała ja ze sobą np. na zakupy, bo po powrocie mam ręce do kostek- ona
jest bardzo silna (mama: husky, tatuś: wilczurek:)). Zawoidły książkowe
metody, a na szkolenie nigdy mnie nie będzie stać... CO robić??
Dodam, że suczka jest płochliwa i jak na nia krzyczę mam wrażenie, że ona w
ogóle nie wie o co mi chodzi...

Przepraszam, że tak długo sie rozpisałam, ale strasznie kocham mojego pieska,
nie chciałabym musieć go oddawać, a mąż powiedział, że nie ma zamaru męczyć
sie z nieułożonym psem całe jego psie życie... POMÓŻCIE!!!

[nxo]

Ja stosowałam metodę ciągniesz - koniec spaceru. Mówiłam "nie ciągnij", stawałam
na środku ulicy, czasem kazałam psu usiąść i tak stałam, kilkadziesiąt sekund,
czasem dłużej. Nieraz spacer polegał więcej na staniu niż na chodzeniu, ale po
kilku miesiącach metoda przyniosła efekty i pies nie ciągnie. Tak, tak, nie licz
na szybkie rezultaty, trzeba mieć dużo cierpliwości i wytrwałości. Co do
uciekania - mój "głuchnie" tylko jak są w pobliżu inne psy, poza tym przychodzi,
ale też jest szczeniakiem, no i z dnia na dzień jest coraz lepiej, cieszy mnie
każdy mały sukcesik, choćby to, że odwróci łepek na moje wołanie podczas zabawy
z innym psem - tu też się nastawiłam na długotrwałe wychowywanie. A stosuję
metody opisane przez Jan Fennel, proponuję Ci zainwestować w jej książki
"Zapomniany język psów" i "Zapomniany język psów w praktyce", bo z tego co
piszesz to ewidentnie suczka nie uważa cię za osobnika Alfa i jeśli tego nie
zmienisz to będziesz z nią miała problemy zawsze. Pozdrawiam i życzę powodzenia

[aniani3]

no jakbym przeczytała o mojej suczce - 8 miesiecy, w domu nie sika, ale czasem
potrafi jeszcze gdzieś cichaczem przykucnać, ciagnęła na spacerze tak, ze rece
miałam sine.
Znalazłam na to sposób. Kupiłam dwurzędową kolczatkę zapinaną paskiem skórzanym
i szeroką smycz. Mój mąż powiedział, ze chyba zwariowałam, posokowiec i
kolczatka! Obciach w dzielnicy. Sąsiedzi prowadzaja posokowca na cieniutkiej
smyczce i cieniutkiej czerwonej obroży.

Ale nie miałam wyjścia, bo moja suka to czołg w ataku.
Problem zniknął, po pierwszym załozeniu to był nie ten pies.
Wierzyć mi się nie chciało. Bała sie tych kolców i cofała sie, a ja w końcu
mogłam normalnie spacerować.
Dzis troche sie już przyzwyczaiła, ciągnie ale tak lekko, poczuje kolczatke to
cie cofa.
Dziś wychodze na spacer z przyjemnoscią.

Radzę jak najszybciej kupić kolczatkę - moim zdaniem to jedyne szybkie wyjście.
Jak pies się nauczy chodzić, to zastąpisz ją zwykłą obrożą.

Próby ze stawaniem nie miały u mnie, bo w 4 osobowej rodzinie kazdy psa inaczej
wyprowadza.

[jola_wroc]

Tak tak mój kundelek też ciągnął jak oszalały, kiedyś nawet tak pociądnął z
ninacka że mnie przewrócił :)
wkurzyłam sie i kupiłam kolczatkę (pół kolczatkę), troche ciągnał, ale jak ja
go pociagnełam to sie opanował na dłużej, teraz ciągnie tylko wtedy gdy mu
pozwalam, jak już za mocno albo nie chce mi się za nim lecieć, to lekko
naciągam smycz i mówie do niego po imieniu, wtedy idzie ładnie, oczywiście
czasem zapomni mu sie i znów odejdzie od nogi, ale już nie ciągnie.

[amelia42]

e tam, kolczatka to wcale nie jest dobry pomysł. Po pierwsze nie wyobrażam
sobie charta w kolczatce ( z resztą chyba by nie było takich rozmiarów), a po
drugie nie zawsze działa. Na moją dożycę nie działało kopletnie nic! Mój
półtoraroczny whippet jest bardzo niesfornym psiakiem i też ciągnie na
spacerze, że ręka boli. Nic na niego nie działa ale zastanawiam się nad kupnem
specjalnych szelek, może to coś pomoże.

[anajo]

...na niesforne psy polecam szkolenia, ktore pewnie sa organizowane w kazdym
miescie, jest to swietny sposob na posnanie psa swojego psa i bardzo pomaga w
szkoleniu...ksiazki sa dobre, ale pod okiem specjalisty idzie to owiele
szybciej a i pies moze troche socjalizowac i z innymi psami i z ich
wlascicielami... jezeli ciagnie na spacerze a jest to duzy pies to proponuje
kolczatke dla dlugowlosych lub lancuszki zaciskowe dla krotkowlosych skutkuje
na 100% i pies szybko sie uczy bo go to uwiera i tyle... jezeli ciagnie to
nalezy szybkim ruchem i stanowczo pociagnac do siebie i dac komende tak pies
moze sie nauczyc ze powinien chodzic przy nodze jezeli tego wymagamy...
oczywiscie poczatki sa trudne i trzeba powtarzac ten ruch az pies bedzie musia
poddac sie :) zycze sukcesow w szkoleniu!!!

[urszula64]

szczeniak nie wie o co chodzi, kiedy na niego krzyczysz. a czy ty wiesz od razu
o co chodzi szczeniakowi, kiedy szczeka wniebogłosy ? tylko tyle, że doprowadza
cię do szału. on nie zna naszego języka, trzeba go tego nauczyć. ale uważaj,
krzycząc na szczeniaka, może on się zrobic uparty jak osioł! z resztą, skoro go
kochasz to na niego nie krzycz. ta metoda wychowawcza nie skutkuje.
a co do ciągnięcia na smyczy, faktycznie to trudna sztuka, moja mała goldenka
po znamym terenie porusza się swobodnie i nie ciągnie, ale kiedy idziemy gdzieś
dalej zupełnie nie wie,że idzie się wzdłuż chodnika a nie w poprzek:D

[urszula64]

a długa smycz wcale nie jest droga,ładna z grubej liny kosztuje ok 25 zl

[garmuduru]

Ja mam też whippeciątko, bardzo niesforne. Z ciągnięciem na smyczy żadnych
problemów, w ogóle nie ciągnie, ALE ... nie da się złapać , jak spuści się ze
smyczy, a jak pojawi się w okolicy pies, to już w ogóle, co bywa niebezpieczne,
bo whippety są szybkie, boję się, żeby nie uciekła z parku do domu, bo ulica,
wypadki i ntym podobne historie.
Nie wiem, co robić. Gdy wołam whippeciątko, podnosi głowę, ale śmieje się i nie
chce przyjść, jest jeszcze młoda i głupiutka, ale jak nad tym pracować? Gdy
wołam ją do siebie w domu, zawsze przychodzi.

Myślę o zapisaniu nas do psiego przedszkola, nie bardzo mnie na to stać, ale
pies jak dziecko - chce się dla niego jak najlepiej.

[noemi_kh]

Ja też myślałam o szkoleniu, ale znajomi i nieznajomi odradzali, przynajmniej w
moim mieście nie ma porządnej szkoły, ludzie tylko biorą kasę i godzinami
prowadzaja tego psa w kółko w kolczatce powtarzając komendy... moim zdaniem to
nie tędy droga, a pieniążki ciężkie. Myślę, że suczka nauczy sie tego z
wiekiem. Suki są bardzo przywiązane do domu, rodziny. Moja już też coraz
częściej przychodzi, zdarzają się oczywiście całonocne eskapady po okolicy, ale
ponoć w jej wieku to normalne (ma 10 mies.), nie zdarza się to zbyt częśto, no
i zawsze wraca. W moim przypadku najlepszym lekarstwem na psie problemy okazała
się cierpliwość i łagodność. Pozdrawiam!

[ishel]

Żadnych kolczatek! Kolczatka jest obrożą szkoleniową, w większości krajów
europejskich zakazana w codzinnym użyciu. Żeby pies nieciągnął polecam
kantarek - rodzaj "uprzęży" na pysk - gdy pies ciągnie odwraca mu się łeb -
skutecznie oducza ciągnięcia nawet największych uparciuchów, a przy tym jest
uważany za najbardziej "humanitarny" sposób oduczenia psa ciągnięcia.
A co do wracania... Rzeczywiście polecam ćwiczenia z długą linką albo na
terenie zamkniętym. Powinno to polegać na częstym (co 5 - 10 min) przywoływaniu
psa i nagrodzeniu każdorazowego przyjścia smakołykiem. Można też
(przetestowałam na moim husky'm i działa - ale nie w lesie :) ) kupić gwizdek i
na spacerach lub w domu ćwiczyć z psem przychodzenie na sygnał. Początkowo u
mnie wyglądało to tak: gwizd-przyciągnięcie psa-kiełbaska. Po krótkim czasie
sunia skojarzyła gwizd z czymś smacznym. Teraz nie mam problemu - biega luzem
na polach i łąkach i pomimo innych psów wraca. Gwizdek nie działa w lesie oraz
gdy trwa pogoń za sarną/zającem :) Ale taki charakter ma husky...
Pozdrawiam

[drevnikot]

polecam Ci serdecznie książkę OKIEM PSA Johna Fishera. jeśli będziesz
konsekwentna to gwarantuję 100% sukces:)

[noemi_kh]

Oj naczytałam się, naczytałam... Niektóre rzeczy trudno zastosować, ale ogólnie
widać, że autor zna się na rzeczy.

Niestety dzisiaj moja sunia zrobiła (grugą noc z rzędu) kupę w domu, nie wiem
co jest z nią, bo wychodzenie i piszczenie ma opanowane od wielu miesięcy :(

[t_t_o_o]

Ludzie opanujcie się z tymi kolczatkami, a może od razu elektryczną obroże(są
takie metody i to niestety jest praktykowane)albo na łąańcuch i do budy...
Trzeba dużo cierpliwości i pracy mam 1,5 rocznego owczarka niem., chodził na
szkolenia i na 30 m smyczy i efektów dużych to nie przynosiło, ale wiek psa
robi swoje wyszumiał się i teraz przychodzi na każde zawołanie(a mialem takie
same problemy). Duzo pracy i cierpliwości i napewno bedzie ok.
Pozdrawiam

[bullfrog]

Zgadzam się całkowicie. Ja mam półtoraroczną sunie labradora. To jest poprostu
energia w czystej postaci (2 do 4 godzin "wybiegiwania dziennie + normalne
spaceru na "siusiu")Próbowałam wszystkiego. Czasem psa łapałam dopiero po 2
godzinach 3 km od domu z pomoca armi sasiadów.
Najważniejsze!!!!! Nawet jakby Cię poprostu szlak na miejscu trafiał NIGDY NIE
BIJ I NIE KARĆ jak już przyjdzie. Bo pies się nauczy, że nie warto przychodzić
bbo to oznacza lanie.
nie polecę niestety skuteczniejsze metody od tej którą dał t_t_o_o . Pies musi
dorosnąć:) teraz moja sunia przyłazi na każde zawołanie.
I pamiętaj, że wybiegany pies to nie tylko szczesliwy pies, ale też
posłuszny...bo zmęczony;)

[agaumka]

ja mam haska i uwiwesz mi że tych psów nie da się nauczyć połuszeństwa jeżeli
mieszkasz w mieście to pół biedy bo chociaż nie ucieknie Ci do lasu za jakąś
zwierzyną . Ą co do posłuszeństwa to jedyny ratunek w tym żebyś za każdym razem
chwaliła ją jak przyjdzie i dawała jej coś do jedzenia nigdy nie trzymaj jej na
uwięzi to może się na uczy przychodzić na komendę ale pamiętaj jak raz
przyjdzie to nie próbój później jej sprawdzać drógi raz te psy to nie owczarki
niemieckie na jednym spacerze przychodzą tylko raz póżniej zaczną to traktować
jak zabawę i będą chciały żeby ktoś zanimi latał po górkach jak idota tzn. coś
w rodzaju kotka i myszki. JEŻELI CI ZNÓW UCIEKNIE TO POPROSTU ZLEKCEWAŻ JĄ I
IDŹ DO DOMU JAK ZAUWAŻY ŻE NIKT SIĘ NIĄ NIE INTERESUJE TO SAMA PRZYJDZIE

P.S. SORRY ZA BŁĘDY

[gosiath]

Jest jeden niezawodny sposób. My na swojego psa urządzalismy polowania bo nie
było mowy żeby wrócił. Potem znajomi dali nam książkę. Główna metoda do
wyelominowania różnych rzeczy nie tylko przychodzenia jest rzucanie w psa.
Najlepsze sa klucze. My po takim 15 minutowym treningu z kluczami pozbylismy
sie problemu. Po prostu idziesz z psem i go wołasz jak nie przyjdzie to rzucasz
kluczami (Pęk zależy od wielkości psa musi poczuć ale bez przesady)Koniecznie
trzeba trafić. Pies po paru trafieniach zacznie przychodzić. Potem jakby
zaczynał głuchnąć wystarczy mu dzwiek kluczy i przyjdzie szybciutko.To najmniej
czasochłonna metaoda i 100 procentowa. Działa tę na szczekanie i jakby pies
wchodził na tzpczan. Ja nie uzywałam do innych rzeczy bo oprócz tego nie miałam
z psem żadnych problemów, ale znajomi stosowali w innych celach .Polecam.

[ishel]

pomysł super... :/ można przy okazji wybić psu oko...

[gosiath]

Właśnie wielu na trochę kontrowersyjne pomysły reaguje podobnie, i maja potem
niegrzeczne psy. Mój ma juz pare lat i oczy też, psy znajomych tez nie zostały
kalekami, a rzucać mozna różnymi przedmiotami to nie muszą być klucze. Nie wiem
czy miałes kiedys problemy z psem bo ja miałam już psa z którym przeżyłam
hooror i w wychowaniu obecnego korzystałam nawet z pozoru głupich pomysłów .Mam
teraz bardzo grzecznego psiaka.

[ishel]

Mam sunie syberian husky - to nie sa latwe psy do ulozenia. A jednak -
opierając sie TYLKO na ksiazce "Okiem psa" Fishera mam suczkę, która zna swoje
miejsce w domu (co nie znaczy ze nie walczy by byc wyzej w hierarchi :) ). A do
przywolania psa wystarcza gwizdek (i ciastka w kieszeni :) ) Wraca bez problemu
(z wyjątkiem lasu - ale to jest do wybaczenia :) ) Poza tym ciezko rzucic w psa
czymikolwiek jak:
1.on oddala sie z predkoscia swiatla
2.jest jakies 200m dalej :)

[cattaraugus]

W ogóle nie znam takiego problemu, chociaż mam psy myśliwskie niekoniecznie
chcące chodzić przy nodze, a już na pewno mające masę własnych spraw do
załatwienia w terenie :-)


noemi_kh napisała:
> Mam straaszny problem z moją 7 mies. suczką. Jest dość bystra, szybko
> nauczyła sie podstawowych komend, nie było problemu z załatwianiem się, ale
> za nic, ale to ZA NIC nie przychodzi na zawołanie jak ją spuszczam ze smyczy,
> no nie ma bata. To dla mnie straszny kłopot. Ilez to razy spóźniłam się do
> pracy czy na zajęcia, bo godzinami usiłowałam ją złapać.

Przespałaś jedną rzecz, kiedy psina miała kwarantannę po szczepieniach i nie
mogła wychodzić z domu. Gdy piesek jest w innym pokoju, a Ty w innym, to
wówczas dajesz jakiś sygnał dźwiękowy (gwizdek lub własny gwizd), psiak wówczas
przychodzi zaciekawiony co się dzieje. I w tym momencie dostaje smakołyk.
Ponawiasz zabawę kilka razy dziennie. Po dwóch dniach psiak już nie przychodzi
z drugiego pokoju, ale przylatuje jak rakieta, żeby dostać smakołyk. Gdy po
kilku tygodniach takiej zabawy wychodzi po raz pierwszy na spacer działa jak
pies Pawłowa - jeden sygnał dźwiękowy i masz psa przy nodze patrzącego, czy
dostanie ciastko. Oczywiście z czasem ciastka dawkujemy rozsądnie, dajemy na
przykład za co trzecie, czwarte, czy co piąte przyjście do nogi na sygnał
dźwiękowy.

Tak się ratuje psu życie, gdy na przykład pies zmierza na ulicę. Tak uratowałem
swojego gończego polskiego. Gdyby nie był uwarunkowany na gwizdek i ciastko to
by mi wybiegł na ruchliwą szosę i już bym go nie miał. A tak powstrzymałem psa
w pół sekundy, stanął jak wryty, wykonał zwrot o 180 stopni i już biegł do mnie.

Nic straconego. Z 7-miesięczną suczką nadal można taki trening w domu
przeprowadzić.


noemi_kh napisała:
> Mam fajną książkę ale jedyne rady jakie znalazłam, to żeby na 30-metrowej
> smyczy uczuć pieska przychodzenia, a dopiero go z niej spuścić. Problem w
> tym, że takiej smyczy nie mam i nie bardzo mi ''leży'' kupowanie (kosztuje
> sporo, a tak naprawdę nikt mi nieczego nie zagwarantuje), a poza tym ta
> smycz, która ma też jest długa i na smyczy sunia podchodzi kiedy każę.

Zawracanie głowy. Przez wiele dni i tygodni męczy się tylko oraz plącze na tej
lince i pies, i człowiek. A efekt i tak nie jest taki, jak opisałem powyżej.

Pozdrowienia

C :-)

[gosiath]

To tak nie do końca. Mój pies był uczony przychodzenia od pierwszych dni.
Szybciutko przychodził na zawołanie w domu i na dworze na poczatku też ,ale jak
miał pare miesiecy to na spacerze przychodził na kazde zawołanie ale jak tylko
wyczół, ze go chcemy juz zapiąc na smych albo że zblizamy sie do domu to juz
był koniec, pies przestawał reagować na wołanie. Przez całą zime urządzalismy
polowania na psa dopóki śniegi nie stopniały i mozna było porzucać kluczami. To
był okropny okres odechciewało się spacerów.

[agni_me]

Zacznij od szkolenia psa w domu. Wołasz, przychodzi, dostaje nagrodę - psa
głaszczesz, a co trzecie, czwarte przyjście nagradzasz czymś dobrym do
jedzenia. W domu też zaczynasz się z psem bawić - piłka to najlepsza metoda.
Rzucasz, wołasz, pies przynosi piłkę, nagradzasz i tak dalej. Nigdy nie pozwól
by psu się wydawało, że może cię nie posłuchać i zlekceważyć polecenie. Dobra
do karania psa jest smycz, nie przychodzi - rzucasz w psa smyczą, krzywdy mu
nie zrobi, a przekona, że masz baaaaaaardzo długie ręce. Potem staraj się to
robić w terenie czymś ogrodzonym, choćby ogródek kuzynki. Nie biegaj za psem -
uzna to za świetną zabawę. On sam musi przyjść. Dopiero potem las czy łąka.

Gwarantuję ci, że mając w ręce smycz i piłkę zrobisz z psem wszystko.
Najciekawsze psie towarzystwo nie będzie tak atrakcyjne jak ty.

[izak28]

Myśmy mieli podobny problem z naszą suczką beagielką. Jednak rady treserów z
psiego przedszkola poskutkowały. Teraz, gdy wołamy ją na plaży, a ona znalazła
coś bardziej interesującego, po prostu odwracamy się i idziemy w drugą
stronę... Gdy zauważy, że nas nie ma, podnosi nos od ziemi i pędzi w naszą
stronę z prędkością światła. Ta metoda kosztuje mnie sporo nerwów, ale mąż ją
cały czas uskutecznia, bo jak wybiegać beagla bez spuszczania go ze smyczy ???

moje propozycje 1

[weronika63]

Proponuje nastepujace konsekwentne cwiczenia:
- na nieciagniecie:
spacerowanie na smyczy (ale nie bardzo dlugiej) z obroza w postaci takiego
lancuszka zaciskajacego sie na szyi, ale koncowka lancuszka laczaca ze smycza
musi tak isc do gory, zeby obroza szybko sie mogla poluzowac, a nie pozostawala
zacisnieta na szyi psa, najlepiej pocwiczyc to najpierw na wlasnym przegubie
(jest to zreszta obroza polecana tylko do okresu uczenia sie, jak juz pies sie
nauczy, raczej nalezy zastapic ja inna; wg mnie mozna cwiczyc tez ze zwyczajna
obroza), obroza nie powinna byc za luzna, ale i nie za ciasna, musi byc
przestrzen na dwa palce pomiedzy szyja psa a lancuszkiem.
Psa prowadzimy konsekwentnie po jednej swojej stronie (u nas po lewej),
koncowke smyczy trzymamy w prawej dloni przy piersi, a w lewej dloni tez
trzymamy smycz, tak, zeby ten kawalek smyczy pomiedzy dlonmi lekko zwisal
(chyba dla leworecznych musi byc to odwrotnie z tymi stronami prawa i lewa).
Kiedy pies zaczyna ciagnac, lewa dlonia lekko go szarpiemy, ale - uwaga - musi
byc to szarpniecie "w poziomie" (na poziomie szyi psa) a NIE w pionie!
Szczegolnie jest to wazne przy trenowaniu ze szczeniakami, bo u nich kregi
szyjne sa niewyksztalcone, stad niektorzy wlasnie ten rodzaj obrozy uwazaja za
niedobry, podczas gdy chodzi o swiadome jej uzywanie. Musi byc to takie
szarpniecie, zeby pies je poczul nieprzyjemnie ale nie bolesnie, kontrolowaniu
tego sluzy wlasnie trzymanie smyczy w obu dloniach, "szarpiac" lewa reka (w
poziomie!) nadajemu temu gestowi zdecydowanie, ale smycz zaraz mozemy poluzowac
i nie dusimy psa.
I tak sobie chodzimy, chodzimy, po kilka minut pare razy dziennie, skrecamy w
lewo, w prawo, caly czas korygujac psa W POZIOMIE, dazac do tego, zeby pies
szedl za nami na nienaprezonej smyczy. To jest wlasnie cel, zeby smycz zwisala
luzno pomiedzy nami a psem, a mimo to pies podaza za nami. Na zakonczenie
cwiczen dac malenkiego smakolyka lub poglaskac (jestem zdania, ze nie nalezy
opychac psa lakociami, nagroda ma byc pieszczota ze strony pana lub pani).

Do cwiczen z chodzeniem dodalabym od czasu do czasu cwiczenie z przyciaganiem
uwagi psa - mowic do niego, wydawac dzwiek, zeby pies spojrzal na nas, sledzil
nasza postac, potem go poglaskac, obdarowac pieszczota i pochwalic.

Strasznie dlugi to opis i wyglada skomplikowanie, przepraszam, ale jest
superlatwy i wydaje mi sie bardzo skuteczny.

[weronika63]

Na przychodzenie do nogi
- na wracanie z daleka, kiedy pies daleko odbiegnie - najbardziej mi odpowiada
gwizdek, ale nie taki zwyczajny, straszny dla uszu czlowieka, tylko specjalny
dla psow, do kupienia w sklepach specjalistycznych (mysliwskich czy z
artykulami dla zwierzat), ma dzwiek czasem prawie nie do uslyszenia dla
czlowieka (mozna w nim ustawic ton), a doskonale slyszalny i wrecz atrakcyjny
dla psa, slyszalny z ogromnej odleglosci. Cwiczyc najpierw w domu, za kazdym
razem, kiedy pies przybiegnie, nagradzac go smakolykiem (mozna jedno ciasteczko
podzielic na malenkie czesci, zeby pies po cwiczeniu nie byl objedzony samymi
ciasteczkami:-) z jednoczesnym poglaskaniem, potem na zmiane smakolyk i
pieszczota, potem wystarczy samo poglaskanie za nagrode. Potem cwiczyc poza
domem, za kazdym razem nagradzajac czyms smacznym plus poglaskanie itd...
Naprawde to lepsze niz drzec sie i wolajac psa biegac za nim:-))

- na zwyczajne przychodzenie do nogi - tradycyjnie, zwabiac smakolykiem
wypowiadajac komende, nagradzac po przyjsciu. Ale w przypadku, gdy to sie nie
uda, czy w przypadku starszych niezdyscyplinowanych psow, wymyslic nowe haslo,
nie upierac sie przy starym, na ktore pies nie chce reagowac. To nowe haslo
polaczyc z nagradzaniem czyms, co pies wprost uwielbia (warto nawet na chwile
zrezygnowac z rozsadnego podejscia do psiej diety.I podobnie konsekwentnie
cwiczyc - za kazdym razem, kiedy pies zareaguje na nowa komende, nagradzac
czyms, co pies uwielbia, zeby skorzystac z madrosci Pawlowa i wyrobic w psie
odruch.

Co do sposobu z kluczami, to sa takie urzadzenia do kupienia, blaszki na
sznureczku wydajace dzwiek. Podobno nie chodzi o to, zeby psa trafic (tym
bardziej kiedy jest daleko:-)), tylko zeby polaczyc dzwiek blaszek (kluczy, czy
czegos innego) z odpowiednia komenda. Potem juz wystarczy sam dzwiek i pies
powinien reagowac. Powinien.... Nam ten sposob nie wyszedl, zazwyczaj sami
biegalismy szukajac w trawie tych cholernych blaszek (kluczy nie odwaze sie
rzucic, z obawy czy je znajde), a pies hulal daleko majac w nosie nas i blaszki.

Aha, bardzo, ale to bardzo madre jest, zeby komende wydawana glosem polaczyc z
gestem, przynaleznym do tej komendy (ruch reki do gory, ukosny czy cos takiego)
i uczyc tego psa (wymaga to naprawde cwiczen). Przydaje sie idealnie, gdy pies
nie slyszy (bo np. gluchnie na starosc czy z powodu choroby) czy kiedy jest
halas i pies nas widzi ale nie slyszy. Lub kiedy to nam glos wysiadzie.

Znajoma uratowala w ten swojego sposob psa, ktory byl na spacerze z kims innym
i widzac ja po drugiej stronie ulicy chcial przebiec szeroka jezdnie, a
nadjezdzaly samochody. Nie uslyszalby jej. Wykonala ruch reka
oznaczajacy "lezec", a potem "czekaj" i pies poslusznie sie polozyl.

[ula76]

a mi sie wydaje ze kazdy pies ma swoj temperament,charakterek i kazdy
potrzebuje indywidualnej tresury.
A tak naprawde wszystko zalezy od wlasciciela.
Przede wszystkim za dobre nagradzac a za zle karac.
I juz!

Ratunku!!! Niesforny szczeniak... Nauka siusiania

[kleo1]

Mamy sunię ze schroniska. Ma około 3 m-cy. Pojawił się poważny problem, otóż
ona nie chce w ogóle załatwiać się na dworzu. Nawet jak jej się chce to i tak
zrobi w domu mimo, że wszystko na trawniku obwącha. Co robić?

[margie]

No, skoro suczka jest plochwila, to krzykiem i zlym wolaniem wykonujesz sama
sobie krecia robote- w zyciu nie przyjdzie:)) Pomysl z dluga smycza jest OK,
ale rzecz w tym, ze pies nie moze tego kojarzyc ze smycza absolutnie- wiec
cieniutka i lekka linka, tasma. odchodzisz od psa na mozliwie najwieksza
odleglosc i wolasz go to siebie kuszac smakolykiem. Jak przyjdzie, chwalisz,
glaszczesz i dajesz smakolyk. Pies musi kojarzyc przychodzenie z pozytywna
reakcja wlasciciela. Na co dzien, na szarpanie jedyna rada- kolczatka-
sciagniecie psa gwaltownym zdecydowanym ruchem - takim szarpnieciem- poczuje
uklucie i sie uspokoi. Masz psa mieszanca dwoch silnych niezaleznych ras plus
plochliwosc- konsekwencja, stanowczosc i duuuzo serca:) a beda efekty:))

[diana_x]

ja również ma problemy ze szczeniakiem; przeczytałam kilka mądrych książek i
chodziłam do psiego przedszkola;
przedszkole przydało się do tego, że szczeniak przyzwyczaił się do obecności
innych psów i nauczył się siadać i ruszać na komendę;
książki dały mi więcej:
- sposób z kluczami sprawdził się w domu - kiedy szczeniak podgryzał moją córkę
lub meble albo szczekał wtedy rzucałam klucze obok niego, najlepej na podłgę
żeby zrobił się huk i mialam spokój; teraz wystrczy, że sięgam po klucze (są to
specjalnie na te okazje przygotowane klucze więc nie boi się naszych kluczy od
domu);
- w książce przeczytałam, że człowiek powinien przyjąć pozycję Alfy i w tym celu
przede wszystkim nie powinien w przejściach puszczać psa przodem. tak więc mój
pies nauczył się, że przed drzwiami siada i wchodzi lub wychodzi tylko na moją
komendę (siedzi tak długo aż jej nie wydam);
potwierdzam - skuteczna jest tylko wytrwałość i konsekwencja.
teraz po waszych radach zakupię gwizdek i będę uczyć go przychodzenia:)