Gustaw-Konrad literacko

[kasiek-kd]

syn, wiedzac, ze interesuję sie imionami zadał mi pytanie:
dlaczego Mickiewicz wybrał akurat te imiona dla bohatera,
który przechodzi przemianę i z Gustawa staje sie Konradem?

i dlaczego imiona germanskiego pochodzenia zostały wykorzystane w narodowej literaturze słowianskiego narodu?

[eleanor_tilney]

Wydaje mi się ze gdzieś czytałam, ze imię Gustaw miało konotacje sentymentalne, takie imię romantycznego kochanka. Dlatego to imię bohatera przed przemiana.

[gaudencja]

Myślę, że po prostu wtedy imiona staropolskie nie były jeszcze ponownie wydobyte na światło dzienne. IV część "Dziadów" powstała w latach 1820-21, gdy tymczasem oto co Maria Malec pisze o przypominaniu imion staropolskich:
"5.2. Innym przykładem naruszenia panującej w XVIII w. dominacji imion chrześcijańskich
była podjęta po upadku niepodległości Polski — w ramach patriotycznego
ruchu społecznego mającego na celu zachowanie narodowej tożsamości
— inicjatywa wskrzeszenia zapomnianych staropolskich imion pochodzenia
słowiańskiego, szczególnie tych o charakterystycznej budowie dwuczłonowej,
które się zachowały w dawnych dokumentach źródłowych. Do ich restytuowania
przyczynił się pewien miłośnik ojczystych starożytności, Tadeusz Wojewódzki,
który zebrał i ogłosił w dodatku do „Przewodnika Warszawskiego” za rok 1827
kalendarz imion słowiańskich pt. „Imiona słowiańskie dla swej osobliwości
zebrane i porządkiem miesięcy i dni ułożone”. Kalendarz ten nie był, niestety,
wolny od błędów. Wynikały one najczęściej z nieznajomości brzmienia dawno
nieużywanych imion i braku umiejętności prawidłowego ich odczytania z nieprecyzyjnej
ortografii dawnych źródeł. Niektóre błędne lekcje zadomowiły
się na stałe, np. Mieczysław zamiast Miecisław, Zbigniew zamiast Zbygniew,
Wieńczysław/Wienczysław zamiast Więcesław, Ziemowit zamiast Siemowit.
Wersję poprawną kalendarza ogłosił dopiero sto lat później W. Taszycki, wybitny
znawca imiennictwa staropolskiego, pt. „Alfabetyczny wykaz imion słowiańskich”
w „Dodatku do «Ilustrowanego Kuriera Codziennego»” z 1932 r.
(Fros, Sowa, 1976, s. 59). W rezultacie tych patriotycznych starań znaczna grupa
archaicznych imion rodzimych zasiliła w XIX i XX w. repertuar imion w kalendarzach
polskich."
(artykuł dostępny tu: rcin.org.pl/Content/57725/7.%20Malec.pdf )

Konrad był zresztą imieniem dobrze zakorzenionym w historii Polski, istnieli liczni książęta piastowscy o tym imieniu.