kiedy sprzątacie, prasujecie ....?

[elzbietka_k]

Przy pierwszym dziecku jakos panowalam nad wszystkim: praniem, sprzataniem,
prasowaniem itd. Odkad wrocilam do pracy po urodzeniu drugiego dziecka -
raptem mam wrazenie ze trace powoli kontrole nad tym co sie dzieje w domu.
Oczywiscie powodem jest brak czasu - po powrocie z pracy o 17-ej wole pobawic
sie z dziecmi niz ganiac po domu z odkurzaczem, ale na dluzsza mete ogolny
balagan i np. brudna podloga wyprowadzaja mnie z rownowagi.Z tym sprzataniem
jeszcze nie jest tak zle, czesto mam tzw. "napady" i w ciagu godziny potrafie
zrobic wiecej niz przez pol soboty, ale zaleglosci z prasowaniem mam coraz
wieksze. Kiedy poloze dzieci spac nie mam juz sily ani ochoty na stanie przy
desce. Kiedy Wy to robicie ?

[sandraa1]

Ja choc mam jedno dziecko nie prasuje prawie wogole. Fakt ze mam suszarke i
ciuchy z niej wyjete nie wszystkie wymagaja prasowania. Maz prasuje sobie sam
przed wyjsciem do pracy a przy okazji podrzuce mu np moje spodnie lub corki
bluzke. POzatym prubuje kupowac ubrania nie wymagajace prasowania. Pralke
wlaczam i 22.00 tansza taryfa. A sprzaram zawsze w sobote. Ale nie gruntownie.
NA rozplanuje sobie ze w tym tygodniu myje okna a w nastepnym szafki w kuchnie
i tak co tydzien gruntownie jeden pokuj a reszta ogarniecie i odkurzenie.
Pozatym pilnuje zeby wszyscy po sobie sprzatali choc nie zawsze to wychodzi.
Popros moze meza zeby ci pomagal w domowych obowiazkach. Moj np. myje okna i
odkurza mieszkanie. Czasem myje podlogi itp.

[rafera]

ja nie prasuję przed włożeniem do szafki. Też mam dwoje dzieci i nic wolnego
czasu. Prasuję dopiero żeczy przed włożeniem. A co nie wymaga prasowania,
prasowane nie jest. Założyłam sobie taki plan minimalistyczny, bo inaczej nie
dałabym rady. Marzę sobie, że kiedyś, gdy zdziewczynki podrosną, wyprasyję
wszystko, będę miała wszystko poukładane w kosteczkę i cały domek czyściutki.
Ale to nie teraz. Muszę sobie odpuścić.

[nchyb]

To ja pewnie wyjdę na niechluja, ale ja po prostu nie prasuję, składam ciuszki
równo do szafy, najczęściej kupuję to co nie wtymaga prasowania, a to co musi
poczuć żelazko prasuję tylko przez założeniem. Jaka to oszczędność czasu :-)

[wmk75]

Mnie przestał denerwować bałagan w domu. Sprzątam kiedy mam czas i ochotę więc
albo w piątki wieczorem albo w weekendy.
Prasuję sporadycznie mężowe koszule i niektóre Tomka rzeczy.
Na szczęście mąż jest na tyle wyrozumiały, że doskonale zdaje sobie sprawę, że
pracuję czasami dłużej od niego i wracamy bardzo późno do domu i nie żąda żeby
wszystko lśniło.
------------------------
Wioletta mama Tomka 22 m-ce

[mimbla_x]

O ja tez nie prasuje. Chociaz moje dziecko jest juz na tyle duze, ze moglabym
znalezc na to czas, ale kiedy byla mniejsza i czasu na to nie bylo, odkrylam,
ze tak naprawde niewiele rzeczy wymaga prasowania. Moj maz rzadko chodzi w
koszulach pod krawatem, a jesli juz to prasuje je sobie sam. Pozostale rzeczy
prasuje przed zalozeniem, a nie po zdjeciu z suszarki, bo to bez sensu robota.
Sprzatam tez etapami - w jedna sobote lazienke, w nastepna szafki kuchenne itd.
Na biezaco zmywamy zaraz po jedzeniu i chowamy ubrania, zeby nie bylo balaganu
na wierzchu. Od czasu do czasu "dla dopingu" zapraszam gosci i wtedy szykuje
mieszkanko na cacus :)
Nie mozna dac sie zwariowac! Sa wazniejsze w zyciu rzeczy niz np. czyste lustro
w lazience.

[mamaemilii]

O, to ja się podpisuję pod mimblą_x, z wyjątkiem naczyń, które potrafimy
składać do oporu :) Teraz na szczęście mam w domu męża, a on nie znosi brudnych
naczyń, więc je myje na bieżąco.
Jednak ostatnio coraz częściej myślę o tym, żeby kiedyś w końcu wyprasować
pościel, tak dla własnej przyjemności. No ale żal mi czasu, który mogę
poświęcić Emilce :)

[pentera]

Nie lubię prasowania, chyba nie lubię wielu czynności związanych z prowadzeniem domu...Prasuję jak nazbiera mi sie wielka kopa, czyli przynajmniej z dwóch prań. Wówczas siedzę w kuchni i prasuję 1,5-2 godziny. Misiek ogląda zazwyczaj Scoobiego i nachodzi mnie w kuchni:"a co to jest?"

[b-w-w]

na sprzatanie domu mam tylko sobote, prasowanie w niedziele,
gotowanie-wieczorem (dzien wczesniej)

uff....czasem mam juz dosyc...ale trzeba jakos pogodzic prace
z obowiazkami domowymi, niestety nikt za mnie tego nie zrobi
a pracowac trzeba (chociaz gdyby maz zarabial wiecej pewnie
nie w glowie byloby mi wracanie do pracy-oddalonej jeszcze w
dodatku o 40 km)

[jolka009]

ja tez staram się kupować ciuchy które jako tako nie wymagają prasowania,
czasem prasuję koszule męża.
W domu mam lekki bałagan, nie zależy mi na idealnym porządku bo wolę spędzić
czas z dzieckiem. Pierzemy razem z synkiem - pomaga mi wkłądać rzeczy do pralki
i bardzo go to Cieszy. To samo z odkurzaniem. Obiady jadam w pracy, mąż też
więc gotujemy tylko w weekend. Naczynia myje zmywarka :-) A obiadki dla małego
przygotowuję wieczorami, raz na 2-3 dni, kiedy maluch już śpi.

[asia_z]

nie prasuję :)
wymyslilam: wiruje rzeczy na max.400 i staram sie rozwiesic od razu, troche
rozciagajac - po wyschnieciu wiekszosc nadaje sie do zalozenia bez
prasowania :) innych prawie nie nosze, bo prasuje srednio raz na 3 tygodnie,
wiec te pogniecione zalegają sobie kącik :)
sprzatam - jak dostanę "kopa energetycznego", czyli rzadko (raz na tydzien),
albo jak po podlodze zaczynaja walac sie koty :) i wtedy ide "jak burza", az
padne na nos i nie mam na nic juz sily, za to wszytsko blyszczy :) jak
jest "malo brudne" to mnie juz nie motywuje :( no, chyba ze pod krzesłem
Młodego, samodzielny dwulatek zostawia po jedzeniu sajgon na podłodze :)
a.

[mmmmm]

asia_z podoba mi sie twój system , chyba zastosuję

[ingeborga]

Prasowanie to moim zdaniem przezytek. Jesli sa jakies rzeczy typu gnietliwego
(np koszule meskie), to do suszenia wieszam je na wieszaku. Spodnie tez.
Odkurzamy w soboty rano, a raz na dwa tygodnie probuje sciagnac pania
sprzatajaca "na odgruzowanie". Jesli jej nie ma, robie wszytsko metoda malych
kroczkow. A generalnie wyznaje zasade ze szkoda zycia na bzdety, wole pobyc z
rodzina, poczytac ksiazeczki, potanczyc, powyglupiac sie. No ale moze mnie
latwiej, mam tylko jedno dziecko, jednego mezczyzne i dwa koty w domu ;-).

[anieszka76]

odkurzam jak wróce z pracy, piore w sobote lub niedziele, w tygodniu mama wstawi
pranie i powiesi bo siedzi z małym u mnie w domku, czasami też poodkurzają..
(mama stanowczo lubi porządek i ją roznosi jak czegoś nie posprząta), zmywam
....raczej zaraz po posiłku, a najgorsze roboty jak już Misio śpi, wtedy myje
podłogi, prasuje (tak przeciętnie raz na dwa dni, choć czasami padam ze
zmęczenia i wtedy mam góre do prasowania po kilku dniach odpoczynku :)..) ale
generalnie robie większość prac jak mały śpi... więc nie żałuje marnowanego
czasu na sprzątanie... bo i tak Misio nie bawiłby się ze mną w nocy.

[dominika8]

ja się staram nie prasować
sprzątam prawie codziennie, bo jak sobie odpuszczę, to potem jest koszmar. Mam
na szczęście zmywarkę, więc przynajmniej nie zmywam
z gotowaniem jest różnie-najchętniej bym tego nie robiła, ale Mąż lubi domowe
posiłki, i do tego zróżnicowane-mnie to męczy, ja bym mogła się zadowolić
jogurtem, czy czymś takim.
Wracam z pracy, gotuję obiad, jemy, potem bawimy się z dzieckiem, mąż idzie
kąpać, ja zaczynam sprzątać, potem muszę służbowo posiedzieć przed komputerem i
idę spać. dzień za dniem....

[malpolid]

Mamy dwoje dzieci. Oboje pracujemy do 17.00.Prasujemy na bieżąco przed wyjściem
do pracy (jak trzeba) , dziecięcych ubrań nie prasuję (wyjątkowo). Kiedy ja
kąpie dzieci to mąż odkurza mieszkanie (prawie codziennie) izmywa podłogę. Potem
on zabiera dzieci do pokoju na czytanie bajki, a ja zmywam naczynia, czasem
gotuję obiad na następny dzień. Pranie nastawiam codziennie czasem 1 czasem 2 i
niekiedy mąż je rozwiesza, niekiedy ja zależnie od sytuacji. Bez jego pomocy
byłoby mi bardzo ciężko.

[zabrosia]

To ja chyba jestem straszną brudaską!!! Odkurzam raz w tygodniu, w sobotę,
podłogę myję też wtedy, chyba że jest strasznie brudna, to częściej. Zmywam od
razu po jedzeniu, na bieżąco. Piorę, kiedy jest potrzeba. Co do prasowania, to
nigdy w życiu!!! Kupuję rzeczy, które tego nie wymagają, koszule wieszm na
wieszaku, rzieciom (mam ich dwoje), nie prasuję wcale. A gotuję co dwa dni,
najczęściej kiedy dzieci już śpią.
Tak was czytam i nasuwa mi się pytanie: a kiedy wy robicie coś dla siebie? Bo
skoro prasujecie po dwie godziny nawet, sprzątacie na okrągło, to nie macie w
ogóle czasu dla siebie.
Dodam, że z pracy wracam około godz. 17, czasami później. Żeby było jasne: w
domu moim jest normalnie, czyli na pewno nikt by nie powiedział, że jest brudno.
A wieczorem, kiedy moje robaki zasną, kiedy obiadek na kolejne dni się pichci,
mamusia siedzi sobie w foteliku i spokojnie zajmuje się sobą: czyta książki,
robi sobie długą kąpiel, siedzi na necie, "rozmawia" z mężem. i wcale nie
uważam, że z dwójką dzieci nie można mieć czasu dla siebie.
Dodam, że moje dzieci zasypiają około godz. 22.
Pozdrawiam
barbara

[sushi_1]

Nie sprzatam i nie prasuje.
Raz w tygodniu przychodzi Ukrainka na 4 godziny, bardzo dokładnie sprząta i
prasuje, kosztuje to 30 zl w sumie.
Zróbcie to samo dziewczyny - wielka ulga, przypływ wolnego czasu i lepsza
atmosfera w domu.

Poza tym niania raz dziennie odkurza całe mieszkanie - taka mieliśmy umowe na
początku, bo zaczeła się zajmowac dzieckiem kiedy 80% czasu spedzał na
podłodze.
Pościel nosze do magla bo uwielbiam pięknie wyprasowane, Magiel mam w domu na
przeciwko naszego wiec cała sprawa trwa 5 min.
pozdrawiam
s.

[kasiajka]

Prasuję, jak mi się więcej uskłada (raczej w weekendy), pierze pralka ;),też
raczej w weekend. Codziennie muszę jedynie zapierać ciuszki córeczki, która się
bardzo brudzi w przedszkolu; wcześniej ubranka z plamami czekały do soboty a
potem lądowały w koszu, bo plamy były nie do wywabienia. W tygodniu rzadko
gotuję, bo córka je w przedszkolu, robię raczej obfitą obiado-kolację na ciepło
(jemy koło 19) z tego, co akurat jest w lodówce. Gdy jestem "wolna", po prostu
kładę się wcześniej spać (jestem strasznym śpiochem i potrzebuję ok. 9-10
godzin snu na dobę ;)), a czas dla siebie mam....w pracy!

[trzydziestka_plus]

podziwiam Was kobiety !
ja nie prasuje, nie robie generalnych porządków , ale i tak brak mi czasu i
jestem przemęczona :(
sporo pracuje, dwa 2 w tygodniu wracam po 19 w inne ok.17, gotowanie obiadów ,
zajęcia z córką (basen,angielski), zabawa z dzieckiem czy spacer ewnetualnie
wspólne zakupy i dzien się skończył ! Mała chodzi spać po 21, jak ją położe
albo jeszcze pracuje przy kompie w domu albo mam czas dla siebie....ale kiedy w
tym wszystkim prasować , sprzątać generalnie ? wystarczy, że muszę pozbierać
porozrzucane rzeczy po domu, zapakować zmywarkę, rozwiesić pranie i tak mam
dość!!

szcześliwie mam nianię, która sprząta i prasuje, nie wyobrażam sobie ,że
mogłabym funkcjonować bez niej :)
noszę niestety codziennie bluzki koszulowe, mąż koszule i nie wyobrażam sobie
żeby mogło to być niewyprasowane :)

[alex05012000]

dobre pytanie... piorę w soboty, no, chyba ze nagły przypadek, prasuję w
niedzielę lub poniedziałek wieczorem, jak wyschnie... zmywam na bieżąco, co do
sprzątania to ostatnimi czasy sprzątam rzadko a odkąd 3 tygodnie temu złapałam
reumatyzm a 2 tyg temu przeziębienie prawie wcale... no, coś tam ewentualnie
zamiotę ... a tak przedtem to sprzątałam naogół w sobotę .... w tygodniu nie
mam czasu zupełnie na takie rzeczy...
a kiedyś to było mieszkanko "wylizane" .... oj, było....

[agatkar1]

Ja prasuję przed włożeniem rzeczy, córce zawsze przed wyjściem do pracy, bo mąż
ją zaprowadza do przedszkola, więc zawsze ma uszykowane wszystko. A tak to
wkładam do szafki prosto z suszarki, nie prasowane.
Mąż prasuje sobie sam, jakoś tak całe życie miał i mi to pasuje.
Co do sprzątania to generalnie sprzątam w sobotę /mycie podłóg, odkurzanie
mebli, układanie itp../ natomiast odkurza i ścieli łóżko mój mąż. Zmywanie to
moja działka, obiady, raczej w tygodniu tak na szybko, typu spagetti, ryż z
kurczakiem itp. często jemy także u rodziców.
Pozdrawiam

[escribir]

Nie prasuję- wyjęte z pralki, roztrzepane wieszam na suszarkę. Chyba że zdarzy
sie coś wymagające prasowania ;-) np. koszula męża, ale on nie musi chodzić w
koszulach i garniturach do pracy, więc taka wątpliwa atrakcja rzadko ma miejsce.
Sprzątanie w soboty. Obiady gotuje mąż, ale ja czasami pozmywam ;-) Ale do mnie
należy dopilnowanie lekcji starszej córki.

[kaskasa1]

mam zmywarkę, więc nie zmywam
sprzątanie wymusiłam na mężu - więc znalazł panią do sprzątania 40 zł za jedno
sprzątanie nie majątek przychodzi raz w tygodniu - oprócz tego odkurzamy wmiarę
potrzeby, jak coś wykipi na kuchence to sprząta się na bieżąco itp.
prasuję niestety prawie wszystko - twarda woda + wirowanie na 1000 obrotów +
przeleżenie sie w pralce niestety trzeba wyprasować z grubsza - jak dziecko
pójdzie spać
gotowanie w weekend dla przyjemności, z reguły większa ilość kilka dań na kilka
obiadów - zamrażamy i zjadamy w tygodniu sukcesywnie
i odpowiednie podejście do życia - nie muszę; nie muszę sprzątać bo odrobina
brudu nie zaszkodzi, nie muszę gotować bo jak raz zamówimy z chińskiej knajpy to
nic nam się nie stanie, nie trzba mieć zawsze wyrasowanego podkoszulka, jak ja
jestem spokajna to dziecko też jest spokojniejsze jak mała jest spokojna to ja
mniej zmęczona

[mamaemilii]

kaskasa1 napisała:

> sprzątanie wymusiłam na mężu - więc znalazł panią do sprzątania 40 zł za jedno
> sprzątanie nie majątek przychodzi raz w tygodniu -
Niech żyje równouprawnienie ;)
Sory, może się czepiam, może Twój mąż robi inne rzeczy w domu, może nie ma
zupełnie czasu, ale ten tekst mnie po prostu rozbroił.

[mmmmm]

a mnie odwrotnie twój tekst rozbroił: jak sprzątanie przypada na jej męża lub
częćć tego sprzątania, a on nie chce tego robić to niech rozwiązuje problem
więc ppani do sprzatania jest najbardziej ok, ja forsuje takie rozwiązanie u
siebie ale jeszcze pani się nie pojawiła
u mnie owszem chłop poprasuje raz w tygodniu( robi to szybko i b.dobrze )
czasem odkurzy, ale robiąć to uważa że ON PAMAGA MI BO TO MOJA PRACA ,
a nie część jego obowiązków domowych ,

[mamaemilii]

mmmmm napisała:

> czasem odkurzy, ale robiąć to uważa że ON PAMAGA MI BO TO MOJA PRACA ,
> a nie część jego obowiązków domowych ,
I uważasz, że to jest w porządku? A niby dlaczego to jest TWOJA praca? A co
jest takiego upokorzającego w sprzątaniu WŁASNEGO domu, że trzeba zatrudnić do
tego inną KOBIETĘ?

[mmmmm]

no właśnie: albo żle zostałam zrozumiana albo czytamy się niedokładnie :
uważam, że taka postawa którą prezentuje mój facet JEST BARDZO NIE W PORZĄDKU,
nic nie ma upokarzającego w sprzątaniu ogólnie również - HOWGH JAK MÓWIĄ
INDIANIE!
mój post był pewnego rodzaju skargą na mojego faceta , ale bardziej na postawę
części mężczyzn, która wyraża jedno : niezależnie od tego że my kobiety
pracujemy i zajmujemy się dziećmi obowiązki związane z prowadzeniem domu to
nasz rzecz, oni jeśli coś zrobią to pomagają NAM , wiem że tak jest bo walczę
z tym od dawna domagam się , nieustannie zwracam mu uwagę że obowiąki dzielimy
na pól , z różnym skutkiem ( oznacza to sukcesy udało się też osiągnąć )
Natomiast nie mam nic przeciwko sytuacji w której facet wykonanie swojej części
obowiąków z których nie moze czy nie chce powierza komuś innemu np. pani do
sprzątania , za swoje pieniądze rzecz jasna .
Ważne, żebym ja w domu nie była obciążana np. całym sprzątaniem z tytułu
tego ...że jestem kobietą,... że u niego to kobiety ,, to'' robiły,
... że wraca po 20( ja po 19.00),
sądzę że teraz już jasno się wyraziłam i jeśli jesteś za sprawiedliwym
podziałem obowiązków domowych i rodzinnych to napewno się zgadzamy

[wesolek11]

Do mmmmm: a co oznacza "za swoje pieniądzę"? Bo ja tego akurat nie pojmuję,
skoro jesteśmy razem, to pieniądze też są wspólne. Jak wyda na panią do
sprzątania, to razem mamy mniej, więc i za moje pieniądze ta pani przychodzi.

[mamaemilii]

Te pieniądze też mnie zastanawiają.
I już nie mówiąc o konkretnym przypadku, podejrzewam, że w takiej sytuacji,
gdyby to kobieta stwierdziła, że skoro jej przypada sprzątanie, to ona
zatrudnia kogoś w tym celu - uznane byłoby przez faceta, i co gorsza, przez
otoczenie, za śmieszne.

[mmmmm]

dziewczyny pracujecie i nie macie swoich pieniędzy ?
my mamy wspólne , a prócz tego każde z nas ma swoje , którymi może w dowolny
sposob dysponować, co w tym dziwnego ? napiszcie mi prosze bom ciekawa

co do drugiej uwagi : przecież to panie zatrudniają panie do sprzątania i te
panie sprzątają za panie lub za wszystkich, tak wynika z moich obserwacji i to
raczej śmieszne się nie wydaje ...
( sama jako studentka przez wszystkie wakacje byłam dziewczyną do sprzątania
dla niemeickich pań)
a niechciałybyście mieć tej samej od lat, pani czystej i schludnej co tydzień
czy raz w miesiącu czy na półroku do sprzątania ? a wy w tym czasie się
relaksujecie ...

[mamaemilii]

mmmmm napisała:

> dziewczyny pracujecie i nie macie swoich pieniędzy ?
> my mamy wspólne , a prócz tego każde z nas ma swoje , którymi może w dowolny
> sposob dysponować, co w tym dziwnego ? napiszcie mi prosze bom ciekawa

Może to dobry temat na osobny wątek :)

> co do drugiej uwagi : przecież to panie zatrudniają panie do sprzątania i te
> panie sprzątają za panie lub za wszystkich, tak wynika z moich obserwacji i to
>
> raczej śmieszne się nie wydaje ...
> ( sama jako studentka przez wszystkie wakacje byłam dziewczyną do sprzątania
> dla niemeickich pań)
> a niechciałybyście mieć tej samej od lat, pani czystej i schludnej co tydzień
> czy raz w miesiącu czy na półroku do sprzątania ? a wy w tym czasie się
> relaksujecie ...

To nie o to chodziło, czy byśmy chciały (podejrzewam, że większość tak). Chodzi
raczej o samo podejście i zaangażowanie mężczyzny w prace domowe. Ale może to
też temat na osobny wątek.
Życzę wszystkim mamom pracującym, by nie musiały się przemęczać i by mogły
liczyć na swoją drugą połowę w pracach domowych - na równych zasadach. Zdaję
sobie sprawę, że nie zawsze jest to możliwe, ale jeśli tylko jest - korzystajmy
z tego, bo nam też się należy odpoczynek i trochę spokoju.

[kulki]

No właśnie, jak to jest z tym równouprawnieniem. Czytam cały wątek, przyznam
się, że i ja, jak nie jest posprzątane, czuję się źle, jakbym coś zaniedbała,
niewywiązywała się ze swoich obowiązków, nieraz cierpię, że inne jakoś sobie
dają radę, a mi nie wychodzi.

Dlaczego nawet nam nie przyjdzie do głowy, że podobne męki w swoim sumieniu
powinien przeżywać nasz mężczyzna? :)
Nie wiem jak Wy - ja pracuję tyle samo co mój facet. Nie ma powodu, żeby
uważać, że on jest bardziej zmęczony. Czemu to w nas tak siedzi? Czy nasze
córki się wreszcie tego kompleksu pozbędą?.....

[mmmmm]

do kulki : ciekawe pytanie zadałaś, moim zdaniem przez całe lata jesteśmy
przygotowywyane do roli ODPOWIEDZIALNEJ KAPŁANKI OGNISKA DOMOWEGO , mnie
interesowało zawsze dlaczego jak ktos mnie odwiedzi , zwłaszcza kobieta
zwłaszcza starszA kobieta to jeśłi w domu jest baŁagan albo nie ma w porę
obiadu to wina jest moja , wyłącznie moja
kilka razy mi się zdarzyło, że moja mama która nas odwidziła stwierdzała no
jak w sobotę moze do tej pory niebyć obiadu? potem mnie sprytnie zachęcała a
upiecz ciasto a to a tamto, matka mojego faceta to samo żadna z nich nigdy nie
wywiodła, że jeśli czegoś nie ma np. rzeczonego obiadu ,porządku to wina nasz
wspólna , ot tradycyjny podział obowiązków,
ja choćbym uczyła się w tym czasie języka studiowała, nie daj boze przegadała
czas z koleżanką to i tak usprawiedliowna nie jestem,
to ja jestem kapłanką tego ogniska i to moja rola , facet moze piąty raz z
rzędu konfigurowac system w kompie i niczemu nie jest winien
od razu podkreślam że nie koniecznie się powyższym przejmuje i biorę do serca,
ale fakty takie miały miejsce
mam koleżankę która jest w związku z mężczyzną jeszcze tym bezdzietnym przed
rodzinnym , zawsze wszystkim mówi :ja nie gotuję i nie sprzątam , swojego
przyszlego uprzedziłam,
wiecie kto najczęściej z nią polemizuje i kogo to złości : jej koleżanki
a ja mam pytanie do was która z was moze okreśłić swój związek jako partnerski ?

do mmmmm

[mamaemilii]

Na pytanie, która z nas może określić swój związek jako partnerski, chciałabym
odpowiedzieć, że ja :) Ale tak naprawdę jesteśmy w trakcie zmiany naszego
związku na taki. Natomiast wiele już za nami. Staram się przypominać mężowi, że
to NASZ dom, w przypadku, gdy zauważam nadmiar prac na mojej głowie.
Na szczęście należę do tych bardziej leniwych, więc wykorzystywać się raczej
nie daję. A mój mąż na szczęście chce i angażuje się w prace domowe i
wychowywanie córki.
Czasem, niestety, zachowuje się jak "prawdziwy facet", i np. siada przed
komputerem i zapomina o bożym świecie. I tak mu to "naturalnie" przychodzi ;)
Ważne jest jednak, by zdawać sobie sprawę z tego, że ta cała praca
nie_należy_tylko_do_mnie. I dlatego wierzę, że kiedyś napiszę już z pełnym
przekonaniem, że mój związek jest partnerski.

[izabela_741]

Ja chyba moglabym zaryzykowac okreslenie zwiazku jako partnerskiego.
Ale moze jeszcze zakochana jestem ?? ;))))))))))))))))))

[mmmmm]

ładne , gratuluje
ja zakochana ale niestety nie partnerski
ale coż może się jeszcze uda

[kaskasa1]

mój związek jest partnerski, obowiązki staramy się dzielić równomiernie z
uwzględnieniem wahań w natężeniu obowiązków zawodowych, musielismy na nowo się
dograć, gdy po macierzyćskim wróciłam do pracy na pełny etat
moja wypowiedź, że "zmusiłam męża do sprzątania" była pewnym skrótem myślowym,
decyzja o zatrudnieniu pani była wspólna, ze wspólnych pieniędzy jest opłacana,
sprząta nie tylko po nim ale też po mnie i po dziecku, on zajął się
zatrudnieniem, bo ma doświadczenie w rekrutacji pracowników
wyjaśniejąc nie wstydzę się sprzątać własnego mieszkania ale nie wstydzę się też
tego że zatrudniam kogoś do sprzątania - zarabiam, kupuję usługę, płacę za nią,
dostaję rachunek, pozwalam zarobić komuś innemu - czy jest w tym coś nagannego??
przecież tak funkcjonują kraje rozwinięte

[linkaa3]

jak maluchy spia. wtedy razem z ich tata w godzine uwiniemy sie z gotowaniem na
nastepny dzien, praniem, zmywaniem, prasowaniem i sprzataniem. Jedynie
odkurzanie odbywa sie przy niespiacych maluchach.

Jak nie mam sily na prasowanie, robi to tata maluchow. Jak on nie ma sily, to
prasuje ja, a jak oboje nie mamy sily to idziemy spac. Prasownie nog nie
dostanie i nie ucieknie, ale nie lubimy go zbierac, wiec na biezaco jest
prasowane.

[marudka76]

to masz fajnie...
moj maz w domu wyrzuca smieci i robi niektore zakupy. uwaza, ze jest przy tym
niesamowicie zapracowany.
tez mam dwojke malych dzieci i bylabym bardzo szczesliwa, gdyby mnie ktos
zamnknal w zakladzie zamknietym, bo w koncu bym mogla sie choc troche wyspac.
dzieci+praca+dom to duzo.
podziwiam niesamowice te wszystkie mamy, ktore sobie z tym radza.

[kajak75]

tak sobie poscielilas, tak sie wysypiasz:-))

Prasowanie-nigdy

[evita_duarte]

Chociaz nie mam dzieci nigdy nie prasuje. Chyba ze zaraz przed zalozeniem na
siebie. Moj maz to samo... albo wcale czasem chodzi wymemlony ale co ja jego
opiekunka nie jestem :)

Czy wiecie, że jestesmy Prezesami

[agagru1]

Jak dobrze ,że zajrzałam na ten post. Jak Was czytam to czuję się lepiej, że
nie tylko moje życie składa się wyłącznie z obowiązków. Czasami wydaje mi się,
że nie daje rady ogarnąć i pogodzoć pracy z prowadzeniem domu. Prasuję jak się
uzbiera d. sterta, gotuję w niedzielę na 2 kolejne dni a potem jakoś musimy
radzić sobie do piątku. Sprzątam codziennie kuchnie, a reszta czeka do
weekendu. Przed ślubem uprzedziłam męża, że nie bede mu prasowała koszul, chyba
myślał że żartuje i do tej pory (ponad 3 lata od ślubu) ma nadzieję że zmienie
zdanie, bo przecież to rola kobiety. Od początku próbuję zmienić jego
tradycyjne podejscie do pojmowania rodziny i obowiązków. W/g niego prowadzenie
domu i wychowywanie dziecka należy do mnie, a on mi ew.POMAGA! Nie mogę go
przekonać, że praca zajmuje nam obojgu tyle samo czasu i pieniądze też
zarabiamy podobne. To dlaczego ja mam jeszcze pracować na II pełny etat jako
Prezes domu. On jest tylko pracownikiem, w dodatku niesamodzielnym, bo muszę mu
każdą pracę zlecić. Zupełnie brak inicjatywy własnej i poczucia obowiązku.
Noralnie taki pracownik wyleciałby z hukiem z firmy, a ja musze to znosić
jeszcze dłuuugo. I wiecie co Wam jeszcze powiem, mam postanowienie Noworoczne-
przestaje z nim walczyć i zamykam swoj gderający rozdział. Przez te wszystkie
lata nie doszło do niego nic z tego co mówiłam- a raczej krzyczałam. Taka
napięta atmosfera jest nie do zniesienia, nie mówiąć, że zle wpływa na moje
dziecko- Które patrzy na mnie i mówi "Mama kiki nie tylko głosno mówi" (mama
nie krzyczy) W związku z tym to znaczy, że się poddaje, nie mam siły dalej
walczyć o partnerskie małżeństwo. NIe wiem tylko czy wytrzymam w tym
postanowieniu.

[mmmmm]

hmmm ja często mam podobne odczucia oj często ... w ciężkich chwilach
pocieszam się, że nie samym sprzątaniem i domem człowiek żyje, a mężowie
nawet ci leniuchowaci mają najczęściej jeszcze inne miłe zalety dlaktórych
warto z nimi trzymać;-)

[mamaemilii]

Ale to znaczy, że się poddajesz? Jeśli tak, to bardzo smutna wiadomość. Choć
Twój mąż to naprawdę ciężki przypadek. Przy moim nie muszę krzyczeć, po prostu
mówię i z czasem dociera.
Wiesz, zawsze jest takie wyjście, że przestajesz coś robić, a on obudzi się z
ręką w nocniku (albo niewypranymi majtkami) ;) W ten sposób mój się nauczył
pamiętać o tym, że kończy mu się jakaś partia ubrań. I tak stopniowo
przyzwyczaił się do myślenia o innych sprawach w domu.
Mam nadzieję, że Twoja decyzja nie spowoduje jednak tego, że za parę lat
będziesz się wqurzać na wszystkich i wszystko, bo zabraknie Ci czasu na
cokolwiek dla siebie...

[agagru1]

Czas dla siebie? W domu mam go tyle żeby móc zrobić toaletę, a właściewie to
cofam to - wtedy też nie jestem sama tylko mój mały synek mi towarzyszy.
Z moim mężem odbieramy na innych falach. On jest przekonany o swoich racjach a
to co do niego mówię nazywa fanaberiami i stwarzaniem sztucznych problemów. I
podobno mam za duże oczekiwania, a najlepiej gdybym nie miała ich w ogóle w
stosunku do niego. Gdyby nie dziecko, pewnie już nie byłabym z nim ale....
właśnie wzieliśmy kredyt na 30 lat i kupujemy wspólne mieszkanie. Jakoś w ogóle
mnie ta decyzja nie cieszy, a wrecz przeciwnie- 30 lat rozczarowań!!!!!- jak je
przeżyć i nie zwariować.
pozdrawiam

[mmmmm]

nie przejmuj się tak tym 30 letnim związaniem kredytem, mieszkanie w kredycie
można sprzedać, wspólny kredyt porozdzielać , uważam że walczyć o swoje trzeba
zawsze , natomiast nie chcę tu dosłownie odnosic się do wszyskiego, nasze
wypowiedzi są często skrótem i jakąś syntezą , dużo ważnych szczegółów umyka w
tle, ja bym się odwołała do tych pierwszych spraw, które was połączyły być
może nadal łączą + dziecko, jeśli do tego potraficie się z w miarę spokojnie
porozumieć i okazać życzliwość to jest ok , mitem jest wiele lat pełnego
zroumienia, namiętności i gorącej miłosci, a jeśli w parze jest konfliktowo
wybuchowo i nie mozna znalżć kompromisu to z czasem związek i tak sie
rozpadnie i nie bynajmnei przez podział obowiązkó ... najczęściej spotyka się
kogoś z kim nam jest lepiej , ale super banały mi wyszły :-) ale
puszczam ....pzdr

[agagru1]

Dzięki wielkie za odzew. Chętnie rozwinęłabym ten wątek ale chyba to nie jest
temat tego postu. Może któraś z Waszych rad czy doświadczeń pomogłyby spojrzeć
na moje życie inaczej, bardziej optymistycznie. Może wiecie czy jest takie
forum gdzie mogłabym rozwinąć ten wątek. pozdrawiam

[kaarolajna]

to wam wasi mężczyzni w niczym nie pomagają?!?! bo z tego co czytam dochodze do
wniosku ze praca poza domem i w domu, opieka na dzieckiem jest na waszych
głowac, a co wasi faceci robią?? pewnie przychodzą do domu jak do hotelu...ehhh
co za świat...kiedy to się zmeini...