Wątek poetycki/Min i ktokolwiek kogo to obchodzi

[stokrotna]

Wyławiam z zatopionych produkcją trollerską wątków fajne elementy. Wychwyciłam fajny fragment Min o pomyśleniu w co się ubrać, a w głowie rąbiący topór. Dobre :)

Identyfikuję się. Dzisiaj siedziałam godzinę gapiąc się na wiszące ciuchy, i nie mogłam zdecydować bo jakoś tak mną wewnętrznie ... falowało.

Podobał mi się również Twój wiersz o Koronavirze. Mnie mój Miszcz Daedalus Chaos instruował, aby "wypluty" robić w miarę możności tak aby były uniwersalne i przetrwały czynnik czasu. To jedno, a durgie aby były uniwersalnie zrozumiałe. Natomiast - nie zawsze to da się, bo czasem się wypluwa bieżączka.

Mnie się ostatnio skonstruowały surowe masy - i je obrabiam. Jedno o demonicznej małej dziewczynce co nie lubiła dzieci, i na "zwyczajowe" indagacje czy chciałaby braciszka lub siostrzyczkę patrzyła ciemno i się robiła ZUA. To mnie zainspirowało samo forum właśnie, jakimiś projekcjami o złej siostrze.

Drugi się nazywa roboczo ALE TY PIEPRZYSZ MAMO. Hehehe. Co słyszy mamusia od córeczki nastoletniej. Nie miałam takiej córeczki, ale sądzę że dobrze wyszło. Jak ktoś ma lub miał córeczkę - to będę prosiła o feedback:)

rymy siermiezne

[xurek]

poezja nie jest moja ulubiona dziedzina literacka - trudna do zrozumienia, aczkolwiek czesto robiaca duze emocjonalne wrazenie.

ale kiedys bylo inaczej - jako nastolata lubowalam sie w poezji, szczegolne spiewanej, i sama tworzylam dosc sporo w tym kierunku. natchnieta tym watkiem zaczelam szperac w czelusciach portable harddyskow i znalazlam kilka z moich owczesnych dziel.

czytajac z perspektywy czasu stwierdzam, ze rozumiem motywy mna wtedy kierujace, ale moja poezja jest dosc siermiezna. wiec ciesze sie, ze nie zostalam poetka, ani spiewana, ani recytujaca, bo zyla bym chyba na znacznie gorszym poziomie niz z analiz rynku :).

by nie byc goloslowna, dziele sie z forumem jednym z moich "lepszych" dziel. nigdy nie mialo tytulu :) :) :)

co mi dasz Panie, co mi Panie dasz,
jaka nowa suknie, jaka nowa twarz
czym ukoisz zal, ze nie moge byc
na stu balach rownoczesnie i sto razy zyc?

jak zdolasz mi wyjasnic to
ze nie moge byc krolewna ani letnia mgla
to ze musze spac, to ze musze jesc
pragnac czego miec nie moge,
tego wlasnie chciec?

la la la la la la
la la la la la
la la la la

moze moglabym czyjas zona byc,
dom prowadzic, dzieci bawic,
w czyims cieniu zyc?
moze moglabym ster w swych rekach miec
mowic innym, jak zyc maja,
czego maja chciec?

moze moglabym odkryc nowy rad
albo wychodowac zboze co wyzywi swiat?
bardzo dobra byc, albo bardzo zla
nie wiem tylko co mam wybrac,
w ktory pociag wsiasc?

la la la la la la
la la la la la
la la la la

ale przeciez mowia Panie, ze stworzyles mnie
na obraz swoj i podobienstwo swe,
wiec jezeli ja nie wiem, w ktora strone isc,
skad mam miec te pewnosc Panie,
ze wiesz to Ty?

la la la la la la
la la la la la
la la la la

[stokrotna]

Hej, szkoda, że zrezygnowałaś - bo Kozidrak chyba podpieprzyła Twój tekst :) Rytmiczne, wciągające, zdecydowanie pod muzykę się nadaje:)

Jako młodociana byłam dość mało kreatywna piosenkarsko, czy piśmiennie. Lubiłam rysować, "robiłam" na szydełku uczyłam się jeździć na łyżwach, konno... - ja!

• Bajm Co mi Panie dasz 1982

[xurek]

eee, to pewnie mnie to zainspirowalo, albo odbywalo sie paralelnie, zupelnie zapomnialam o tym Bajmie, ale teraz sobie przypominam :). wymowa jej piosenki jest bardziej inna, dzisiaj znacznie bardziej by mi pasowala :)

Melodia inna, ja to raczej tak powolnie i smetnie spiewalam. I jakie ona ma wlosy ......

[xurek]

a czy moze przypominasz sobie (albo ktos inny?) piosenke, w ktorej bylo zdanie "szyby niebieskie od telewizorow"? Teraz mi taki flashback przelecial przez mozg i mnie meczy okrutnie i nie rozumiem czemu moj googel tego nie wypluwa?

[jutka1]

xurek napisała:

> a czy moze przypominasz sobie (albo ktos inny?) piosenke, w ktorej bylo zdanie
> "szyby niebieskie od telewizorow"?
************
"Szklana pogoda" Lombard

• Lombard - Szklana Pogoda

[xurek]

uffff, dzieki :). Bede sobie sluchac do poduszki :)

[minniemouse]

Xurek - bardzo udane, mnie się podoba! 👏

[ertes]

Co to znaczy "Poetycki/Min" ?

[jutka1]

Marcinem Świetlickim postaram się wytłumaczyć ogółowi ostatnie 11+ miesięcy mojego życia. I że najchętniej pisywałam nudne wpisy na pierdulonie, i że nie było ze mną kontaktu w sumie. I że wiele rzeczy bolało, tak po prostu. Byłam nieprzysiadalna.

Wulgaryzmy wiersza - odpowiedzialność poeta Marcin Świetlicki,

no, proszę sobie wyobrazić...
marzec albo kwiecień...
hm... raczej marzec.
wieczór...

spotykam j.p.
jest pijany jak świnia
a ja jestem trzeźwy
jak świnia

idziemy na kawę
on - między morzem wódki, a powrotem do domu
ja - pomiędzy kłótnią z jedną kobietą,
a rozmową z drugą, która być może także się przerodzi w kłótnię
siedzimy więc w knajpie
choćbym się nawet bardzo skupił
nie pamiętam w jakiej

on między wódką a powrotem do domu,
ja pomiędzy kłótnią...

i nagle on, wskazując mi jakieś dwie
siedzące przy sąsiednim stoliku
proponuje byśmy się do tych dwóch przysiedli

a ja mówię
daj mi spokój
ja nie mam ochoty
ja to pierdolę
dziś jestem w nastroju
nieprzysiadalnym
pomiędzy kłótnią z jedną kobietą,
a rozmową z drugą, która być może także się przerodzi w kłótnię
ja nie mam ochoty
ja to pierdolę
dziś jestem w nastroju
nieprzysiadalnym

więc rezygnuje
siedzimy w tej knajpie
i rozmawiamy o czymś
o literaturze
być może nawet o kobietach

on się trzyma nieźle,
chociaż jest pijany jak świnia
ja się nieźle trzymam,
chociaż jak świnia trzeźwy jestem

deszcz zaczyna padać
i nagle on, wskazując znowu te dwie
mówi
zobacz, to się nieźle składa
ich dwie, i nas dwóch
dosiądźmy się do nich
a ja mówię
daj mi spokój
nie mam ochoty
jestem dziś w nastroju
nieprzysiadalnym
ja to pierdolę
dziś jestem w nastroju
nieprzysiadalnym
pomiędzy kłótnią z jedną kobietą
a rozmową z drugą
ja nie mam ochoty
ja to pierdolę
dziś jestem w nastroju
nieprzysiadalnym

tak się czasami zdarza
że jestem w nastroju
nieprzysiadalnym
tak się zdarza zazwyczaj
że jestem w nastroju
nieprzysiadalnym
siedzę sam przy stoliku
i nie mam ochoty
dosiąść się do was
choć na mnie kiwacie
ja to pierdolę
dziś jestem w nastroju
nieprzysiadalnym
ja proszę pana to pierdolę
dziś jestem w nastroju
nieprzysiadalnym
spierdalaj gnoju!
dziś jestem w nastroju
nieprzysiadalnym

NASRÓJ .....

[stokrotna]

jutka1 napisała:

> Marcinem Świetlickim postaram się wytłumaczyć ogółowi ostatnie 11+ miesięcy moj
> ego życia. I że najchętniej pisywałam nudne wpisy na pierdulonie, i że nie było
> ze mną kontaktu w sumie. I że wiele rzeczy bolało, tak po prostu. Byłam nieprz
> ysiadalna.

... to był po prostu Jutyldo. Uwielbiam Świetlickiego :), zaś w temacie włosy, błagam, proszę nie naciskać tego guzika... Ze stresu i w ogóle ze względu na wzgląd, w kilka dni zniknęły mi z głowy włosy. Nie wypadły, bo nigdzie ich nie było, ani na poduszce, ani na szczotce, ani w odpływie odwaniennym...

Dlategoż mnie tak zafrapowała kwestia Xurkowej koleżanki co jej włosy urosły do pasa, bo zaczęłam tak sobie myślo/marzyć, czy może mnie tak nagle, w kilka miesięcy by mogły. Przepraszam, jeśli to jakośnie
zręcznie ujęłam.

Dlaczego Min? Dlategoż, że z Min(nie) zaczęłyśmy o poezji pisać. Ale każdy się może wpisać, jeśli jest uprzejmy, albo ma coś do dodania w temacie.

[minniemouse]

no i to jest poeta. a moje poetry spits to sa bliżej poetry.. burps 😂😂😂😂

[stokrotna]

minniemouse napisała:

> no i to jest poeta. a moje poetry spits to sa bliżej poetry.. burps 😂
> 😂😂😂


Hehe, moje też ;) Burp burp

Up :) Zapraszam do komentowania i wpisywania się..

[stokrotna]

... na tym pozytywnym wątku, skoro wszyscy są tacy znużeni i znudzeni wałkowaniem negatywu ;)

Jakieś pozytywne wglądy, uwagi, fragmenty muzycznych tekstów, ulubionych wierszy?

Serdecznie zapraszam, i czekam...

Wasza do usług - stokrotna napisała:

> Wyławiam z zatopionych produkcją trollerską wątków fajne elementy. Wychwyciłam
> fajny fragment Min o pomyśleniu w co się ubrać, a w głowie rąbiący topór. Dobre

[xurek]

prosze sie nie smiac, ale moj ulubiony poeta go Jan Brzechwa a ulubiona poezja do Pchla Szachrajka.

Pchla bardzo mnie fascynowala i bylam dla niej rownoczesnie pelna nagany i podziwu. Stanowila super - przeciwwage do bilyjnego Pönbözka serwowanego przez Babcie :) :) :).

zycie, ktore wiodla Szachrajka, jest wspaniale, ja wciaz daze to tego celu :):

Chce­cie baj­ki? Oto baj­ka:
Była so­bie Pchła Szachrajka.
Nie­sły­cha­na rzecz po pro­stu,
By ktoś tak mar­ne­go wzro­stu
I nędz­ne­go pchle­go rodu
Mógł wy­czy­niać bez po­wo­du
Ta­kie pso­ty i gał­gań­stwa,
Jak pchła owa, pro­szę pań­stwa.

Mia­ła do­mek na przed­mie­ściu
Po oj­czy­mie czy po te­ściu,
Dom zło­żo­ny z trzech pię­te­rek
I po­ko­jów cały sze­reg.
Więc sa­lo­nik i sy­pial­nię,
I ja­dal­nię, na­tu­ral­nie,
Ga­bi­ne­cik i ko­ry­tarz,
O co­kol­wiek się za­py­tasz,
Wszyst­ko mia­ła, aż jej go­ści
Za­le­wa­ła żółć z za­zdro­ści.

Mia­ła brycz­kę, dwa ku­cy­ki,
Doj­ną kro­wę z Ame­ry­ki,
Psa ku­dła­cza, owcę, kurę
Oraz koty sza­ro­bu­re,
Dwa uczo­ne ka­ra­lu­chy
W kuch­ni pa­sły so­bie brzu­chy,
Ko­nik po­lny Pchle Sza­chraj­ce
Co dzień grał na ba­ła­łaj­ce,
Jed­nym sło­wem mia­ła ży­cie
Uło­żo­ne zna­ko­mi­cie.

[stokrotna]

xurek napisała:

> prosze sie nie smiac, ale moj ulubiony poeta go Jan Brzechwa a ulubiona poezja
> do Pchla Szachrajka.

Hehehe :) Super. Dzięx, uwielbiam Brzechwę.
A tutaj, bardzo fajny kawałek Dr. Seuss - Oh, places you will go :) Dedykuję wszystkim rozsianym po świecie Forumowiczom.

• Oh, the Places You'll Go at Burning Man!

[minniemouse]

ou-maj-gudnes - obydwu poetów uwielbiała moja córka, której wierszyki tychże czytywałam godzinami. jej ulubiony Brzechwy wszakże to Kaczka Dziwaczka, dr Seuss to oczywiście Green Eggs and Ham and How The Grinch Stole the Christmas (movie ov-kors), One Fish two Fish,
poza tym uwielbiała tez Tuwima Lokomotywę, Spóźnionego Słowika, i Shela Silversteina (znacie?)

a jeden jedyny wierszyk dla dzieci po ang. jaki znałam na pamięć i wciąż pamiętam pierwsza zwrotkę to ten którego musiała nauczyć sie w podstawówce na "homework"

Monster Stew by Judith Kinter

If you are getting tired
Of plain old witches' brew,
Next time you have a party
Try gourmet monster stew.

Put on an old black apron
Borrowed from a witch,
Then scoop in murky water
From a brackish ditch.

Pond slime is the next thing,
A bucketful or two,
But if you don't have pond slime,
Some moldy soup will do.

Now measure in an owl-hoot,
Two grumbles and a groan.
To make it really tasty,
Add an eerie moan.

Now if your guests are monsters,
You cackle while they eat.
They'll say your stew is gruesome,
A most delightful treat!

************************************

do nauki byłyśmy super team,
córka zgarnęła najlepsza ocenę 🥰💖
a ja to nadal radośnie seplenię
co roku na Halloween! 😄

Minnie

Wierszyki dla dzieci i nie tylko...

[stokrotna]

minniemouse napisała:

> ou-maj-gudnes - obydwu poetów uwielbiała moja córka, której wierszyki tychże cz
> ytywałam godzinami. jej ulubiony Brzechwy wszakże to Kaczka Dziwaczka, dr Seus
> s to oczywiście Green Eggs and Ham and How The Grinch Stole the Christmas (movi
> e ov-kors), One Fish two Fish,
> poza tym uwielbiała tez Tuwima Lokomotywę, Spóźnionego Słowika, i Shela Silver
> steina (znacie?)


Hej, super :) NIe znam anglojęzycznych wierszyków, a Dr. Seuss - to przy okazji tego filmu z Festiwalu Burning Man w Black Rock w Nevadzie - poznałam :)

Min, czy doczytałam dobrze, ale co była malutka i pewnie jest duża - masz?
Bo "wyobrazował" mi się taki "wyplut" - gdzie Mama usiłuje wyjaśnić nastolatce, jak powinien wyglądać "rytuał godowy", bo dziewczyna zaczyna się umawiać na randki. Czyli całe te gierki i nonsensy, które się odbywały, onegdaj. I dziewczynka, zakochana w Mamie z wzajemnością - nagle jej odpowiada ALEŻ TY PIEPRZYSZ MAMO. W takich literach ceramicznych a la Bolesławiec to zobaczyłam, zawisło w powietrzu :) Potrzebuję aby ktoś mi skonsultował, kto ma, miał córeczkę, bo ja nie mam.
W zamian, gdybyś chciała, to mogę pomóc z procesem Dr. Międlara, czyli jak swoje wierszo-słowne produkcje doprowadzić do stanu optymalnego :)

Jak chcesz, oczywiście. Na priv gazetowy się możemy spiknąć :)

[minniemouse]

Stokrotko moja córka miała wtedy chyba najdalej drugiej klasie, to tu miałaby z 8 lat. teraz już jest "duza", ma 30 lat.
ja ci bardzo chętnie pomogę, już pisałam napisz tylko ze względu na prywatność najpierw na mój mail gazetowy [e-mail] abym mogła ci podać mój prywatny email na yahoo. ja co parę dni sprawdzam skrzynkę, jak znajdę msg od ciebie to zaraz odpisze na pewno.
do zobaczenia!

Minnie

[stokrotna]

Super :) Po Świętach skrobnę, teraz mnie real wessał.

[ertes]

Nadal nie wiem co to znaczy "poetycki/Min"?
Ktos wytlumaczy?

[xurek]

Stokrotna gdzie wytlumaczyla ze Min to skrot od Minnie, wymiana miedzy nimi zainspirowala ten watek.

[stokrotna]

ertes napisał:

> Nadal nie wiem co to znaczy "poetycki/Min"?
> Ktos wytlumaczy?

Hm, wyluzuj Ertesie... i może nowe okulary....

[minniemouse]

Z okazji ze dzisiaj w naszym dzienniku rozpaczali nad luesem w Albercie, przypomniał mi się ten oto zacny wierszyk Tadeusza Boya -Żeleńskiego (mistrz pióra zawsze aktualny i w punkt!) :

Dziadzio
Raz maleńka Fryderyka
Miała dziadzię tabetyka.
A że stąpał dość niezdarnie,
Dziecię pusty śmiech ogarnie.
«Przestań — rzecze jej na to staruszek łagodnie —
I ja biegałem niegdyś żwawo i swobodnie,
A że mi dziś chodzenie idzie jak po grudzie,
To dlatego, żem w pracy żył ciężkiej i trudzie.»
Dobre dziecię, zawstydzone,
Poszło płakać aż na stronę;
Odtąd zawsze w czci głębokiej
Podpierało starca kroki.
Pamiętajcie, drogie dziatki,
Nie żartować z ojca, matki,
Bo paraliż postępowy
Najzacniejsze trafia głowy.

oczywiście, jako nastolatka naumiałam się tego na pamięć w trymiga i recytowałam ku uciesze pospołu przy każdej wesołej okazji, a co
a także o innej dziewczynce

Ernestynka

Powieść obyczajowa z kajetu tejże pensjonarki

Druga znów była dziewczynka,
A zwała się Ernestynka.
Jeden miała smutek wielki,
Bo ojciec robił serdelki.
A przeciwnie za to ona
Była bardzo wykształcona.
Wciąż czytała co się zmieści
Śliczne francuskie powieści.
Mówili o niej bógwico,
Że jest tylko pół-dziewicą.
Nie każda jest taka święta,
Żeby zaraz mieć bliźnięta.
Raz ją ojciec przez to złapał,
Bo jej narzeczony chrapał.
Straszny krzyk się zrobił w domu,
Że tak czynią po kryjomu.
Każdy wrzeszczał o czym innym,
Jak zwykle w domu rodzinnym.
Ojciec najgorsze wyrazy
Powtarzał po kilka razy.
Ona płakała cichutko,
Bo ją przy tym kopnął w udko.
A potem jeszcze jej ostro
Zakazał bawić się z siostrą,
Że się taka sama świnka
Zrobi, jak ta Ernestynka.
Z książkami tyż była heca,
Wszystkie powrzucał do pieca,
Choć sam nie wiedział, dlaczego,
Co ma jedno do drugiego.
W końcu ustały te krzyki,
Poszedł rano do fabryki.
Na co człowiek się naraża,
Kiedy ojca ma masarza.

Boy-Żeleński, wiecznie żywy!

Minnie

[kan_z_oz]

Uwielbiam Brzechwe. Na straganie.

Na straganie w dzień targowy
Takie słyszy się rozmowy:

„Może pan się o mnie oprze,
Pan tak więdnie, panie koprze”.

„Cóż się dziwić, mój szczypiorku,
Leżę tutaj już od wtorku!”

Rzecze na to kalarepka:
„Spójrz na rzepę - ta jest krzepka!”

↓
Groch po brzuszku rzepę klepie:
„Jak tam, rzepo? Coraz lepiej?”

„Dzięki, dzięki, panie grochu,
Jakoś żyje się po trochu.
Lecz pietruszka - z tą jest gorzej:
Blada, chuda, spać nie może”.

„A to feler” -
Westchnął seler.

Burak stroni od cebuli,
A cebula doń się czuli:

„Mój buraku, mój czerwony,
Czybyś nie chciał takiej żony?”

Burak tylko nos zatyka:
„Niech no pani prędzej zmyka,
Ja chcę żonę mieć buraczą,
Bo przy pani wszyscy płaczą”.

„A to feler” -
Westchnął seler.

Naraz słychać głos fasoli:
„Gdzie się pani tu gramoli?!”

„Nie bądź dla mnie taka wielka” -
Odpowiada jej brukselka.

„Widzieliście, jaka krewka!” -
Zaperzyła się marchewka.

„Niech rozsądzi nas kapusta!”
„Co, kapusta?! Głowa pusta?!”

A kapusta rzecze smutnie:
„Moi drodzy, po co kłótnie,
Po co wasze swary głupie,
Wnet i tak zginiemy w zupie!”

„A to feler” -
Westchnął seler.

[stokrotna]

Dzięki Kan :)

Właśnie, ten tego ten - chodził mi ostatnio ten wiersz po głowie. Sama nie wiem czemu :)

[kan_z_oz]

Mnie ostatnio chodzi po glowie kompilacja Brzechwy; Z tekstow klamczucha.
Prosze Pana, ja nie klamie ja mam porostu inne zdanie.

Ile pod to inne zdanie da sie wsadzic? Priceless.

[minniemouse]

A Marie Pawlikowska Jasnorzewska pamiętają!!

byłam w niej zakochana jako nastolatka, i oczywiście lol każdej nowej 'nieszczęśliwej miłości' poświęcałam ten wierszyk:

Nie widziałam Cię już od miesiąca.
I nic. Jestem może bledsza,
trochę śpiąca, trochę bardziej milcząca.
Lecz widać można żyć bez powietrza.

albo ten, dramatyczniej

Wiadomość biegła szybko ze sztyletem po drucie,
jak tancerka z parasolem po linie,
i zdyszana dobiegła w oznaczonej godzinie,
by mnie zabić w oznaczonej minucie.

- ten drugi, dzisiaj rozumiem ze była to jednak profanacja, używać tego wiersza do wyrażania uczuć zaledwie zranionego kurczęcia, no ale.. głupie, narcystyczne kurczęta, cóż. kto nim nie był... chyba można wybaczyć.

[minniemouse]

Agnieszka Osiecka

Umrzeć z Miłości
Cho­ciaż raz
war­to umrzeć z mi­ło­ści.
Cho­ciaż raz.
A to choć­by po to,
żeby się póź­niej chwa­lić zna­jo­mym,
że to bywa.
Że to jest.
...Umrzeć.
Le­żeć w cmen­ta­rzu czy­jejś szu­fla­dy
obok in­nych nie­boszcz­ków li­stów
i nie­bosz­czek pa­mią­tek
i cier­pieć...
Cier­pieć tak bo­sko
i z ta­kim pa­to­sem,
jak­by się było To­scą
lub Wi­to­sem.
...I nie mieć już żad­nych spraw
i do ni­ko­go zło­ści.
I tyl­ko bła­gać Boga, by choć raz,
choć jesz­cze je­den raz
umrzeć z mi­ło­ści.

[minniemouse]

Wisława Szymborska

Miłość Szczęśliwa

Mi­łość szczę­śli­wa. Czy to jest nor­mal­ne,
czy to po­waż­ne, czy to po­ży­tecz­ne -
co świat ma z dwoj­ga lu­dzi,
któ­rzy nie wi­dzą świa­ta?

Wy­wyż­sze­ni ku so­bie bez żad­nej za­słu­gi,
pierw­si lep­si z mi­lio­na, ale prze­ko­na­ni,
że tak stać się mu­sia­ło - w na­gro­dę za co?
za nic;
świa­tło pada zni­kąd -
dla­cze­go wła­śnie na tych, a nie na in­nych?
Czy to ob­ra­ża spra­wie­dli­wość? Tak.
Czy to na­ru­sza tro­skli­wie pię­trzo­ne za­sa­dy,
strą­cą ze szczy­tu mo­rał? Na­ru­sza i strą­ca.

Spójrz­cie na tych szczę­śli­wych:
gdy­by się cho­ciaż ma­sko­wa­li tro­chę,
uda­wa­li zgnę­bie­nie krze­piąc tym przy­ja­ciół!
Słu­chaj­cie, jak się śmie­ją - ob­raź­li­wie.
Ja­kim ję­zy­kiem mó­wią - zro­zu­mia­łym na po­zór.
A te ich ce­re­mo­nie, ce­re­gie­le,
wy­myśl­ne obo­wiąz­ki wzglę­dem sie­bie -
wy­glą­da to na zmo­wę za ple­ca­mi ludz­ko­ści!

Trud­no na­wet prze­wi­dzieć, do cze­go by do­szło,
gdy­by ich przy­kład dał się na­śla­do­wać.
Na co li­czyć by mo­gły re­li­gie, po­ezje,
o czym by pa­mię­ta­no, cze­go za­nie­cha­no.
kto by chciał zo­stać w krę­gu.

Mi­łość szczę­śli­wa. Czy to jest ko­niecz­ne?
Takt i roz­są­dek każą mil­czeć o niej
jako skan­da­lu z wy­so­kich sfer Życia.
Wspa­nia­le dziat­ki ro­dzą się bez jej po­mo­cy.
Prze­nig­dy nie zdo­la­ła­by za­lud­nić zie­mi,
zda­rza się prze­cież rzad­ko.

Niech lu­dzie nie zna­ją­cy mi­ło­ści szczę­śli­wej
twier­dzą, że ni­g­dzie nie ma mi­ło­ści szczę­śli­wej.

Z tą wia­rą lżej im bę­dzie i żyć, i umie­rać.

[minniemouse]

... i jeszcze ten, tez moj ukochany z nastolectwa

*** Mów do mnie jeszcze... Za taką rozmową
(Kazimierz Przerwa-Tetmajer)


Mów do mnie jesz­cze... Za taka roz­mo­wą
tę­sk­ni­łem lata... Każ­de two­je sło­wo
słod­kie w mem ser­cu wy­wo­łu­je dresz­cze -
mów do mnie jesz­cze...

Mów do mnie jesz­cze... Lu­dzie nas nie sły­szą,
sło­wa twe dziw­nie poją i ko­ły­szą,
jak kwia­tem, każ­dem sło­wem twem się piesz­czę -
mów do mnie jesz­cze...

[minniemouse]

Patriota
(Kazimierz Przerwa-Tetmajer)

W zdro­wym cie­le zdro­wa du­sza!
Hoc! Hoc! Hop­sa! tyl­ko śmia­ło!
Jesz­cze Pol­ska nie zgi­nę­ła!
Co się sta­ło, to się sta­ło!
Jak Bóg da, to od­bie­rze­wa!
Hu­laj du­sza bez kon­tu­sza!
Kto nie z nami, to ho­ło­ta!
Huha! Vi­vat »pa­trio­ta«!

Ro­zum, wie­dza, ta­lent, pra­ca
U nas, brat­ku, nie po­pła­ca!
Po­stęp i cy­wi­li­za­cja
W kąt gdzie wcho­dzi do gry na­cja!
I »gu­anem« wnet do­sta­nie
Kto nie z nami, mo­cium pa­nie.
Bo jest jed­na tyl­ko cno­ta,
Byś był, wa­sze, »pa­trio­ta«!
Mo­żesz kpem być i cym­ba­łem,
Mo­żesz du­reń być siar­czy­sty:
By­leś z mocą i za­pa­łem
Kraj mi­ło­wał ma­cie­rzy­sty!
Co się sta­ło, od­stać może!
Jed­no, dru­gie, trze­cie mo­rze...

Huha! Hop­sa! Każ­dą nową
Myśl wi­ta­my krzy­żem pań­skim —
Precz z ge­niu­szem Eu­ro­py
Far­ma­zoń­skim i sza­tań­skim!
My o jed­no tyl­ko szle­my
Mo­dły k’ nie­bu z na­szej cha­ty:
By nam buty mo­gły śmier­dzieć,
Jak śmier­dzia­ły przed stu laty...

Gdzieś tam ja­kiś Fran­cuz wściekł się —
Bęc! Już ster­czy na in­dek­sie!
Oj­ciec świę­ty sie­dzi w Rzy­mie,
Na ple­ba­nii ksiądz Wa­len­ty —
Wara, chłyst­ku, mi tu wno­sić
Swo­je »ludz­kie do­ku­men­ty«!
Lon­dyn, Ber­lin i War­sza­wa
Niech ci krzy­czy: sła­wa! sła­wa!
Cho­ciaż wiem, jak ci za­le­ży,
Abyś u mnie był przy­ję­ty,
Ja ci domu nie otwo­rzę,
Nie dla ta­kiej on ho­ło­ty!
U mnie w du­szy cno­ta leży —
Vi­vat skrom­ność »pa­trio­ty«!

Hoc ha! Hop­sa! Byle zdro­wo,
Zdro­wa du­sza — zdro­we cia­ło!
Nie­chaj śmier­dzi, jak śmier­dzia­ło,
Byle tyl­ko na­ro­do­wo!
Wolę pol­skie ..... w polu,
Niż fioł­ki w Ne­apo­lu!
Swoj­sko, pol­sko, po na­sze­mu,
Hoc! Hoc! Hop­sa! Tak, jak wte­dy
Gdy nas na­przód tłu­kły Szwe­dy,
Po­tem Niem­cy i Mo­ska­le —
Hoc! Hoc! Hop­sa! Do­sko­na­le!
Po swo­je­mu! Po sta­re­mu!
Le­piej do­stać w łeb w kon­tu­szu,
Niż we fra­ku na­trzeć uszu!
Nie­chaj żyje sta­ra cno­ta!
Daj nam da­lej ki­snąć Boże!
Jed­no, dru­gie, trze­cie mo­rze —
Vi­vat »pra­wy pa­trio­ta«!...

* Tak­że jako Pa­try­ota


(moja uwaga - genialny wiersz...)

[maria421]

Minnie, ten wiersz K. Przerwy- Tetmajera jest jak najbardziej aktualny.

[minniemouse]

o, tak! przeczytałam mężowi bez podawania autora i zapytał:
- "fajne! ktoś to chyba niedawno napisał!" 😄😄😄😄

Minnie