piłka jest okrągła a opcje są dwie.

[rybkka24]

Ale mi się spodobało to hasło reklamowe )
ostatnio okazało się że de facto że widzenia nie są ustalone sądownie gdzieś wspominałam.
jakiś czas nm dziecka nie widział bo mama miała "focha".
muszę przyznać że i ja się stęskniłam.
aczkolwiek przypomniałam sobie jak to jest być w "zwykłym" związku.
ale niestety znów zaczęło się bujanie z odwiedzinami...np.sob-pon, niedz-śr, pt-wt itp...
nm każdą wolną chwilę, wolne dni, wolny czas bierze dziecko i trzyma..jeżeli chodzi o nas to nic nie planuje..
niezbyt dobrze się z tym czuje...
chodzi o to że są tylko opcje albo JA SAMA będę sobie chodzić albo z nim i z dzieckiem..jeżeli chodzi o to że my sobie razem gdzieś pójdziemy to jest problem chyba że za porozumieniem eks bo on swoich planów to nie musi.
a więc.
czy.
Ja nie pojmowałam istoty związku z dzieciatym i właśnie łapie?.
czy.
On nie pojmuje że ma nowy związek po rozwodzie z "nie matką"dziecka.
proszę bez złośliwości.to dla mnie przykre nie ma nas jesteśmy za to my+.
jego nadgorliwość i brak inicjatywy żebyśmy coś we dwoje po prostu tak mnie oddala ochładza nasze stosunki, nie wiem jak to napisać...
zaczynam sobie żyć swoim życiem nie biorąc jego pod uwagę, swoje plany swoje chęci...bo skoro jemu to wisi.ale jak planuje to ja czuje że ciągle muszę mu przypominać a czas dla nas?????już mi się nie chce.to tak jakbym prosiła go o czas, uwagę....
jestem obecnie w stanie obojętności.
czy może po prostu korzystać tylko z tych chwil dla siebie i niech bierze dziecko kiedy chce na ile chce i odwozi kiedy chce....
bez żadnych ram czasowym itp...a ja albo się będę do nich przyłączać albo coś sama robić...albo oni ze mną coś...a jak akurat dziecka nie będzie to nm pójdzie gdzieś ze mną a jak będzie to nie..
może o to w tym chodzi....pzdr...

[tully.makker]

Powiem ci, jak to wyglada w odwrotna strone - z punktu widzenia
rodzica - moje dziecko jest ze mna i spotkanie ze mna oznacza tez
spotkanie z dzieckiem. Jesli potencjalni partnerzy nie byli w stanie
tego zakceptowac, albo mieli inne oczekiwania, to niestety
zegnalismy sie.
Az spotkalam takiego, ktory to rozumial, choc z kolei cierpial
widzac, ze spedzamy czas z moim dzieckiem, gdy on nie ma okazji
widziec sie ze swoim poza wyznaczonymi terminami.

[erillzw]

Ale czym innym jest akceptacja czasu spedzonego z dzieckiem - czy to
wspolnie czy to rodzic z dzieckiem, parterka w tym czasie zaeta
swoimi sprawami. A czym innym jest zabijanie wyrzutów sumienia
poswiecaniem kazdej wolnej chwili dziecku. Tym bardziej gdy w jakis
sposob tworzy sie sieci relacyjno-spoleczno-zwiazkowe z innymi.
uwagi, zycia i wyłączenia sie praktycznie z interakcji z innymi
bliskimi na rzecz czasu z dzieckiem jest jednak nieco patologiczne.
Nie na tym swiat polega by tylko jednej czynnosci sie poswiecac.

[rybkka24]

ale niestety droga erillzw niektórzy mają "misję"
i doprawdy nie wiem czemu co poniektórzy rozchodzą się z rodzicami
swoich dzieci jak ich nadrzędne i główne zadanie to jest zajęcie się
dzieckiem zawsze i wszędzie, powinni dla TEGOŻ dziecka zostać w
związku pod kątem wychowujemu razem dziecko/-ci, nasza relacja może
nie istnieć sprowadzać się tylko do dzieci...
dzieci mogą być nadrzędna wartością i tylko dla posiadania dzieci
możemy się spatykać.....
ze szczerego serca polecam powrót do byłych lub znalezienie sobie
kobiet dzieciatych..które myślą tylko o swoich dzieciach...
gdyż wszelkiego rodzaju aktywność "około dzieciowa"
uznawana jest za nieprzystosowanie do życia....
i doprawdy nie wiem po co komu bezdzietna panna??

dobre pytanie

[kicia031]

> i doprawdy nie wiem po co komu bezdzietna panna??

[rybkka24]

wiedziałam że mogę kiciu na ciebie liczyć.
więc pytanie następne.
po co mężczyzna z dzieckiem szuka i znajduje, stara się, zabiega,
mydli oczy młodej bezdzietnej pannie?
czemu nie rozejrzy się za dzieciatą panną/rozwódką z dziećmi przy
sobie która mu się tym dzieckiem zajmie?
cze3mu chce związku jak na związek nie ma czasu tylko chce
przynajmniej przez następnych kilka lat zajmować się dzieckiem
oczywiście z nową partnerką?

[konstancja16]

rybkka24 napisała:

> po co mężczyzna z dzieckiem szuka i znajduje, stara się, zabiega,
> mydli oczy młodej bezdzietnej pannie?
> czemu nie rozejrzy się za dzieciatą panną/rozwódką z dziećmi przy
> sobie która mu się tym dzieckiem zajmie?

Po co mezczyzna szuka bezdzietnej zamiast zajac sie rozwodka? To
proste, bo on juz swoje ukochane dziecko – ksiezniczke albo ksiecia -
na piedestele postawil. On nie chce opiekowac sie CUDZYM dzieckiem (to
by odebralo uwage jego dziecku!), on chce zeby jego nowa laska pylek
spod stop jego ukochanego ksiazatka usuwala.

Sluchaj Rybko, wielu rodzicow ma totalnego hopla na punkcie swoich
dzieci. Niektorzy jednak zachowuja przy tym zdrowy rozsadek.
Oczywiscie, ze Twoj facet bylby najszczesliwszy na swiecie gdybys
zwariowala na punkcie jego coreczki i poswiecala jej wszystko. Ale
dokad sobie nie uswiadomi, ze:
1. To jest niemozliwe (a nawet niepozadane, ale to wyzszy stopien
rozwoju dojrzalej rodzicielskiej milosci);
2. Jesli chce byc w zwiazku to musi o ten ZWIAZEK dbac;

to znaczy ze nie jest on gotowy na zaden nowy zwiazek. Ani nawet na
psa czy kota.

Jesli sie chce z kims byc to trzeba o te osobe dbac, troszczyc sie,
poswiecac troche uwagi. To nie musi oznaczac zaniedbania dziecka,
pracy, dalszej rodziny, zrezygnowania z hobby itede. Wprawdzie faceci
maja klopot z dbaniem o trzy rzeczy na raz, ale jesli tak jest w
przypadku Twojego faceta to niech sie skupi na corce, a jak ja odchowa,
za jakies 15 lat, niech sobie szuka nowej partnerki. No, kuzwa, nie
mozna byc tak monotematycznym, ze jak juz dziecko to nic wiecej na
swiecie nie istnieje.

Wkurzaja mnie Twoje posty. Jestes bardzo mloda z tego co pamietam.
Nie musisz, do stu pioronow, zebrac o uwage. Pol swiata tego kwiata.

[rybkka24]

dzięki za wsparcie.jesteś jedną z nielicznych osób i to w necie
które wiedzą co czuję.
w realu nie mam żadnej koleżanki z takim "problemem"...
to nie córeczka tylko synek 5/6 lat...trochę nie planowany ale nie
uważany z miłości.

> Po co mezczyzna szuka bezdzietnej zamiast zajac sie rozwodka? To
> proste, bo on juz swoje ukochane dziecko – ksiezniczke albo
ksiecia -
> na piedestele postawil. On nie chce opiekowac sie CUDZYM dzieckiem
(to
> by odebralo uwage jego dziecku!), on chce zeby jego nowa laska
pylek
> spod stop jego ukochanego ksiazatka usuwala.
>

wiesz że tak o tym nie pomyślałam.....?
brałam pod uwagę że nie chcą dzielić się kobietą i mieć problemy z
jej eks mężem/facetem który będzie jakąś tam "konkurencją"dla nich,
bo przecież trzeba będzie mieć z nim kontakt rozmawiać z nim
regularnie przez tel.spotykać się itp.
i decyzje też mogą być podejmowane pod kątem byłego i ich dzieci....
były będzie cały czas obok..

z ciekawostki napiszę że nm jako kawaler wziął sobie kobietę z córką
z tym że ojca dziecka nie było wogóle...więc był "zastępczym",
teraz mu sie trafiło bez.
pzdr.

[rybkka24]

> Wkurzaja mnie Twoje posty. Jestes bardzo mloda z tego co pamietam.
> Nie musisz, do stu pioronow, zebrac o uwage. Pol swiata tego
kwiata.
>

myślę nad tym.
muszę tylko sobie to bardziej na rozsądek wziąć.
popieprzone uczucia.

[trinity_2011]

> myślę nad tym.
> muszę tylko sobie to bardziej na rozsądek wziąć.
> popieprzone uczucia.

jakbym siebie slyszala wczoraj w rozmowie z siostra...

[rybkka24]

cześć trinity.
nawet jeżeli zdecydujesz się być z TYM facetem.
to z tego co czytam macie jeszcze dużo pracy przed sobą i niejedne wzloty i upadki.bo mam wrażenie do Ciebie dopiero teraz dociera w jakiej sytuacji się znajdujesz.
gdyby mnie i nm-a nie połączyło takie silne uczucie, chemia i to że w niektórych sprawach dopasowaliśmy się idealnie dawno by nas już nie było ponieważ jesteśmy w skrajnie różnych sytuacjach życiowych i mamy od siebie nawzajem różne oczekiwania.
taki związek to sztuka dwustronnych kompromisów i nie możemy zwracać uwagę tylko na moje i faceta potrzeby ale również na potrzeby osoby 3-ciej czyli dziecka.
jeżeli Ty i facet potraktujecie że w tym układzie trzeba patrzeć na potrzeby czterech osób (nie 5 potrzeby eks odpadają) z uwzględnieniem każdego i siłą rzeczy trochę bardziej dzieci bo trzeba je wychować jednak to wam się wszystko poukłada.

[trinity_2011]

> cześć trinity.
> nawet jeżeli zdecydujesz się być z TYM facetem.
> to z tego co czytam macie jeszcze dużo pracy przed sobą i niejedne wzloty i upa
> dki.bo mam wrażenie do Ciebie dopiero teraz dociera w jakiej sytuacji się znajd
> ujesz.

chyba cos w tym jest... dotychczas chyba jednak zbyt beztrosko podchodzilam do swojego zycia, myslalam - jakos sie ulozy, kochamy sie, fajnie spedzamy czas, mamy milosc, czas, kase, zdrowie, przyjaciol, siebie... jakos to bedzie... bedzie dobrze... albo - na pewno da sie zmienic to co zle...
a ostatnio zaczelam myslec bardziej na powaznie - moze nawet zbyt powaznie... o dziecku... swoim... jakie ja mu dam zycie... jak to jego bedzie ksztaltowac... zycie bez jednych dziadkow, ktorzy nie akceptuja mnie, a ex wielbia... jak one sie beda czuly, jak jej/jego brat i siostra beda jezdzily do ukochanych dziadkow: jednych i drugich, a one tylko do jednych... co ja im mam powiedziec? (( K...a mac... za przeproszeniem... cale zycie myslalam, ze jestem twarda babka, ze dam rade ze wszystkim, a teraz jestem zalamana tym wszystkim i taka bezsilna... i nawet ze swoim facetem nie potrafie o tym rozmawiac...
przeraza mnie fakt dawania MOJEJ kasy na dzieci nm, nie mania drugiego dziecka bo nm ma juz 2...

> gdyby mnie i nm-a nie połączyło takie silne uczucie, chemia i to że w niektóryc
> h sprawach dopasowaliśmy się idealnie dawno by nas już nie było ponieważ jesteś
> my w skrajnie różnych sytuacjach życiowych i mamy od siebie nawzajem różne ocze
> kiwania.

No to tak jak my. Calkiem inne swiaty, a jednak wiele na laczy... ciagnie do siebie, spaja... nigdy nie bylam z tak dopasowanym do mnie facetem, gdyby nie ta historia... z ktora po prostu sobie najzwyczajniej nie radze...Glupia sprawa... nadchodzacy weekend... plany byly ustalone tak, ze dzieci pol na pol - piatek i sobota, a niedziela bez dzieci... ale szanowna ex poprosila, czy nie mozna dzieci wziac na dluzej bo ona do kolezanki chce jechac... na co moj nm porozmawial ze mna i mnie poprosil ze on bardzo chcialby zobaczyc dzieci i to wcale nie dlatego ze ex poprosila, tylko ze on nie widzial od tygodnia dzieci... i co ja mam zrobic... no nie widzial dzieci od tygodnia, ale tak obiecal mi niedziele dla nas... i co, zgodzilam sie zeby wzial dzieci, bo co mialam zrobic... skoro i tak nic innego nie moglam zrobic... moge miec weekend dla siebie, ot co...

> taki związek to sztuka dwustronnych kompromisów i nie możemy zwracać uwagę tylk
> o na moje i faceta potrzeby ale również na potrzeby osoby 3-ciej czyli dziecka.
> jeżeli Ty i facet potraktujecie że w tym układzie trzeba patrzeć na potrzeby cz
> terech osób (nie 5 potrzeby eks odpadają) z uwzględnieniem każdego i siłą rzecz
> y trochę bardziej dzieci bo trzeba je wychować jednak to wam się wszystko poukł
> ada.

Nauczcie mnie - jak ja mam nie patrzyc na potrzeby ex, skoro to ona poprosila o zmiane terminow oddawania dzieci, bo miala potrzebe jechania do kolezanki...
A nm realizuje swoja potrzebe - dbania o dzieci.
A moja potrzeba spedzenia wolnego dnia tylko z facetem???? Sie nie liczyc?
Czy ja w tym ukladzie, zawsze bede musiala powiedziec, no tak, taka potrzeba...

trinity

[rybkka24]

trinity Twoje rozważania przypominają mi trochę moją historię/podejście/sytuację...
mój facet też miał/ma podobne podejście pod względem realizowania swoich potrzeb a zwłaszcza potrzeby opieki nad dzieckiem.
mój nm ma jedno dziecko-chłopca 6 l. i wydaje mi się że robi to jednak dużą różnice jedno czy dwoje dzieci ale może się mylę bo nie doświadczyłam, rodzice nm-a nie lubią eks i kontaktują się rzadko.nm nie robi również "limitów" w dzieciach, chce mieć dwoje i to nie po to żeby zatrzymać mnie ale chce mieć rodzinę po prostu, z eks ma również chłodniejsze stosunki niż Twój facet z tego co czytam.

na co moj nm porozmawia
> l ze mna i mnie poprosil ze on bardzo chcialby zobaczyc dzieci i to wcale nie d
> latego ze ex poprosila, tylko ze on nie widzial od tygodnia dzieci... i co ja m
> am zrobic... no nie widzial dzieci od tygodnia, ale tak obiecal mi niedziele dl
> a nas... i co, zgodzilam sie zeby wzial dzieci, bo co mialam zrobic... skoro i
> tak nic innego nie moglam zrobic... moge miec weekend dla siebie, ot co...


mogłaś coś zrobić, mogłaś się nie zgodzić bo taka była umowa.najpierw sama dajesz ciała i się naginasz a potem żale.


> A nm realizuje swoja potrzebe - dbania o dzieci.
> A moja potrzeba spedzenia wolnego dnia tylko z facetem???? Sie nie liczyc?
> Czy ja w tym ukladzie, zawsze bede musiala powiedziec, no tak, taka potrzeba...

jak słusznie zauważyłaś facet spełniał swoją potrzebę a Ja już pisałam sztuka kompromisów gdzie uwzględniane są KAŻDE potrzeby.Twoje, Twojego faceta jego dzieci a byłej nie.
w tym przypadku który opisujesz facet nie spełnił potrzebę eks tylko skorzystał z jej propozycji i spełnił swoją olewając Ciebie a raczej wykorzystując twoje "miękkie serce".
zróbcie ustalenia tak aby wszyscy byli zadowoleni z furtką zmian i przesunięć do "odpracowania" w innym terminie.
nie może być tak że facet skupił się tylko na ojcostwie a Ciebie nie ma.
dlatego napisałam że czeka was jeszcze trochę upadków i wzlotów zanim się zgracie on zrozumie pewne rzeczy Ty się z pewnymi rzeczami pogodzisz.ale to czas/ różne sytuacje które na pewno jeszcze wynikną/ rozmowy. ostre spięcia no i na pewno duuużo zrozumienia od każdej ze stron.
jak naprawdę chcecie być razem to będziecie.
jak wam mniej zależy Ty pomyślisz znajdę innego będzie łatwiej/przyjemniej bardziej przewidywalne.
on pomyśli znajdę bardziej prorodzinną z dzieckiem np. która nie będzie mi robiła jazd emocjonalnych.
a tak naprawdę chodzi o komunikację i szanowanie zdania/opinii drugiej str.dla rodziców priorytetem są dzieci ale stworzenie stałego trwałego związku tez jest bardzo ważne.
Twój facet jest przesiąknięty poczuciem winy że dzieci z rozbitej rodziny że nie mają taty na codzień może nawet nie jest tego świadomy.
wybór albo kochasz TEGO faceta i chcesz z nim układać życie mimo trudności.
jak dla mnie każdy facet powinien po rozwodzie powinien przejść się do psychologa i poukładać sobie w głowie stare życie, nowe życie, obowiązki wobec dzieci potrzeby nowego związku itp.

[rybkka24]

tzw. furtka zmian i przesunięć dotyczy sytuacji wyjątkowych jak klasówka/choroba dziecka/ potrzeba dziecka pobycia z rodzicem oby nie było to na zasadzie chęci scalenia starej rodziny.dzieci też mają różne kombinację w głowie i próbują manipulować rodzicami próbując ich przybliżyć wtenczas partner ma obowiązek dobitnie pokazać że nie ma na to szans.
pokazywanie dzieciom że nie tylko ich potrzeby się liczą ale też innych doskonale oducza egocentryzmu i z olewaniem nie ma nic wspólnego.
takie związki wymagają dojrzałości, rozwagi, chłodnego spojrzenia opanowania i dużej mądrości oddzielenia i rozróżnienia mnóstwa rzeczy.
to nie jest love story w pewnym sensie tylko twarde życie.

[trinity_2011]

> to nie jest love story w pewnym sensie tylko twarde życie.
no dokladnie...
ja nie czuje ze moj partner to rozumie... on chce miec wsyzstko: dzieci, kobiete kochajaca, dom wspolny i jeszcze uszczesliwiona z boku ex, bo przeciez dzieci widza, jak on traktuje mame...

a z mojej strony jak najmniej wymagan, bo ja przeciez tylko wymagam...

[trinity_2011]

> trinity Twoje rozważania przypominają mi trochę moją historię/podejście/sytuacj
> ę...

chyba faktycznie...

> mój nm ma jedno dziecko-chłopca 6 l. i wydaje mi się że robi to jednak dużą róż
> nice jedno czy dwoje dzieci ale może się mylę bo nie doświadczyłam,
na pewno robi - problemow razy 2 pewnie szczescia tez...

> rodzice nm-
> a nie lubią eks i kontaktują się rzadko.

rodzice nm mnie nawet nie znaja, kochaja ex, z nm nie czesto rozmawiaja, kurtuazyjnie, potrafia spedzac boze narodzenie z exia a nie z nm...

>nm nie robi również "limitów" w dziecia
> ch, chce mieć dwoje i to nie po to żeby zatrzymać mnie ale chce mieć rodzinę po
> prostu,

hhhhmm... moj nm tez mowi ze on chce miec normalna rodzice, zone, wspolne dziecko, ale tez mowi, ze on moglby zyc bez dzieci, jakbym ja nie chciala... nie nalegalby, mowi ze moglby tak zyc... i co to oznacza? dla mnie to oznacza, ze chce niejako mi to dziecko dac. i sama nie wiem czy to zle czy dobrze, ale chcialabym zeby on czul tez taka chec jak ja... moze to glupie i idealistyczne z mojej strony...

>z eks ma również chłodniejsze stosunki niż Twój facet z tego co czytam

moj nm nie wiem w jakim swiecie zyje... zgodzil sie na prosbe ex z weekendem a dzisiaj kopa w du..e dostal, jak poprosil zeby we srode dzieci zabrala z konkretnego miejsca... powiedzialam, ze patrz na fakty - ty posiwecasz nasze plany, chcesz miec dobre stosunki, a co masz w zamian? oczywiscie skonczylo sie tym, ze ja jestem zla...a zadalam tylko jedno pytanie: czy ex nie moglaby zorganizowac jednak zabrania dzieci z tego miejsca skoro ty wtedy pracujesz i nie bedziesz mogl? czemu to ty masz znowu zalatwiac a nie ona? bo ona kazala mu sie dogadac z jego rodzicami, ktorzy beda w tym czasie opiekowac sie dziecmi w domu ex of course... chore, czy nie?

> mogłaś coś zrobić, mogłaś się nie zgodzić bo taka była umowa.najpierw sama daje
> sz ciała i się naginasz a potem żale.

ale co moglam? sluchaj -staramy sie miec te sprawy uporzadkowane. na koniec kazdego miesiaca robimy plan widzen dzieci na nastepny miesiac. zazwyczaj sa to 2-3 weekendy plus pare dni w tygodniu. i ten plan byl na sierpnien! 2 tygodnie sierpania nm byl na wakacjeach z dziecmi beze mnie, pozniej my tydzien spedzilismy bez dzieci na wyjezdzie, a pozniej bylismy w domu i przyszedl ten pamietny weekend na ktory w planie mielismy pol na pol dzieci... i nm poprosil, skoro dawno dizeci nie widzial o zmiane tego... co ja mialam zrobic? co REALNIE moglam zrobic? powiedzialam, ze nie, poweidzialam, zeby jak chce to zeby wzial w tygodniu, bo weekend chce miec wolny an co uslyszalam ze w tygodniu to on na noc tylko dzieci dostanie, bo jest praca, etc... a w weekend to razem mozemy cos porobic... szczerze - co mialam zrobic?? postawiac na swoim? BO? Bo chce? Widzac, ze on ze mna nie chce byc, a chce byc z dziecmi i ze mna?
Naprawde, co ja realnie moglam zrobic?

> jak słusznie zauważyłaś facet spełniał swoją potrzebę a Ja już pisałam sztuka k
> ompromisów gdzie uwzględniane są KAŻDE potrzeby.Twoje, Twojego faceta jego dzie
> ci a byłej nie.
> w tym przypadku który opisujesz facet nie spełnił potrzebę eks tylko skorzystał
> z jej propozycji i spełnił swoją olewając Ciebie a raczej wykorzystując twoje
> "miękkie serce".

jeszcze raz napisze - co mialam zrobic? powiedziec NIE i tyle? "dostalam" w prezencie fakt, ze w piatek bedziemy mieli wolne od dzieci, a za to pojdziemy gdzies sie pobawic razem...

> zróbcie ustalenia tak aby wszyscy byli zadowoleni z furtką zmian i przesunięć d
> o "odpracowania" w innym terminie.

co masz na mysli? odpracowania na zasadzie - skoro ty tak w ten weekend, to w przyszly bez dzieci? jak ja cos takiego mowi, to mojemy facetowi wszystko sie na ciele jerzy, bo jak ja moge tak wyliczac czas z dziecmi, jakby on byl gorszy...

> nie może być tak że facet skupił się tylko na ojcostwie a Ciebie nie ma.
> dlatego napisałam że czeka was jeszcze trochę upadków i wzlotów zanim się zgrac
> ie on zrozumie pewne rzeczy Ty się z pewnymi rzeczami pogodzisz.ale to czas/ ró
> żne sytuacje które na pewno jeszcze wynikną/ rozmowy. ostre spięcia no i na pew
> no duuużo zrozumienia od każdej ze stron.
> jak naprawdę chcecie być razem to będziecie.
> jak wam mniej zależy Ty pomyślisz znajdę innego będzie łatwiej/przyjemniej bar
> dziej przewidywalne.

a Ty zadowolona jestes z takiego zwiazku? ile czasu jestescie razem? udalo ci sie w tym odnalezs swoje miejsce?

> on pomyśli znajdę bardziej prorodzinną z dzieckiem np. która nie będzie mi robi
> ła jazd emocjonalnych.
> a tak naprawdę chodzi o komunikację i szanowanie zdania/opinii drugiej str.dla
> rodziców priorytetem są dzieci ale stworzenie stałego trwałego związku tez jest
> bardzo ważne.

moj facet jest rozchwiany, jak pojechal z dziecmi na wakacje to tesknil a mna, jak jest ze mna to codziennie teskni do dzieci i wydzwania, robi im prezenty, etc. chce sprawic im przyjemnosc, pokazac ze myslal o nich jak nie byl z nimi...

> Twój facet jest przesiąknięty poczuciem winy że dzieci z rozbitej rodziny że ni
> e mają taty na codzień może nawet nie jest tego świadomy.

odczuwa to, ale nie chce sie przyznac ze tak jest. ba, przyznal sie ze casami "bal" sie mnie przy dzieciach przytulic zeby one tego zle nie zinterpretowaly, nie poczuly sie odrzucone - kumasz?? A ja to wszystko czulam, ale jak mowilam i prosilam to nic nie docieralo (( Dopiero separacja pomogla, ze dostrzegl to, ze nie widzial, ze ja chce tez czulosci - tak jak i dzieci.... a nie ze nie chce zeby on dawal dzieciom, bo on sie bronil przed tym, ze ja mu to odbuore....

> wybór albo kochasz TEGO faceta i chcesz z nim układać życie mimo trudności.
> jak dla mnie każdy facet powinien po rozwodzie powinien przejść się do psycholo
> ga i poukładać sobie w głowie stare życie, nowe życie, obowiązki wobec dzieci p
> otrzeby nowego związku itp.

juz pisalam o tym. rozum mowi - spadaj, serce mowi - warto, staraj sie, kochasz, nie poddawaj sie... i wez tu czlowieku badz madrym...

ps. wczoraj glupia sprawa, poklocilismy sie, bo on zaczal rozmawiac o psie, ktorego ja tak bardzo chce miec, ale zaczal o nim tak rozmawiac, ze owszem on mi kupi psa tylko ze to bedzie MOJ pies tylko, ze ja bede za niego odpowiedzialna... dziwil sie, ze ja nie skacze z radosci... bo przeciez powinnam sie cieszyc, ze on chce moje marzenie zrealizowac, tylko sorrry-psa to ja dawno moglam sama sobie kupic, a chcialam miec WSPOLNEGO psa, a nie mojego, ktorym ja mam sie opiekowac. Myslalam, ze to bedzie cos naszego... uslyszalam, ze z niczego nie ptorafie sie cieszyc, a ja naprawde nie czulam, ze jego zgoda cokolwiek ma za znaczenie do tego ze ja chce miec psa swojego.... nie wiem czy klarownie tlumacze...

[trinity_2011]

> ps. wczoraj glupia sprawa, poklocilismy sie, bo on zaczal rozmawiac o psie, kto
> rego ja tak bardzo chce miec, ale zaczal o nim tak rozmawiac, ze owszem on mi k
> upi psa tylko ze to bedzie MOJ pies tylko, ze ja bede za niego odpowiedzialna..
> . dziwil sie, ze ja nie skacze z radosci... bo przeciez powinnam sie cieszyc, z
> e on chce moje marzenie zrealizowac, tylko sorrry-psa to ja dawno moglam sama s
> obie kupic, a chcialam miec WSPOLNEGO psa, a nie mojego, ktorym ja mam sie opie
> kowac. Myslalam, ze to bedzie cos naszego... uslyszalam, ze z niczego nie ptora
> fie sie cieszyc, a ja naprawde nie czulam, ze jego zgoda cokolwiek ma za znacze
> nie do tego ze ja chce miec psa swojego.... nie wiem czy klarownie tlumacze...

Acha, o tym psie zaczelam pisac tylko dlatego, ze jak zaczelam mowic facetowi, ze ja chcialam zeby to raczej byl nasz wspolny pies, a nie moj i zebysmy wspolnie za niego odpowiadali, zajmowiali sie, to uslyszalam, ze ja jego dziecmi wspolnie nie chce sie zajmowac i opiekowac, ze dobitnie mowie mu ze to sa jego dzieci...

no wiec mu tlumaczylam, ze dzieci sa jego, bo 8 lat temu je splodzil, a psam chcemy miec tu i teraz razem i fajnie zeby byl NASZ, a nie MOJ...

nie dotarlo...

[krowa_laciata]

> czemu nie rozejrzy się za dzieciatą panną/rozwódką z dziećmi przy
> sobie która mu się tym dzieckiem zajmie?

A skąd wniosek, że ta z dziećmi sie zajmie? Bo ja mam własne dzieci
ale nigdy nie spieszno mi było do "mamusiowania" pasierbowi. Jak
bywa u nas jest pod opieką ojca, jak ojca nie ma, a mamusia chętna
była go podrzucić wkurzyłam się... na szczęście M jeszcze przed moim
wkurzeniem sie sprzeciwił Ja nie wymagam żeby M był "tatusiem"
moich dzieci, sama sie nimi zajmuję, sama podejmuje decyzje w ich
sprawach, sama nagradzam lub karam, sama biegam po szkołach,
lekarzach itd. i tego samego chcę w drugą stronę. Owszem bywa, że M
zostanie z moim potomstwem jak gdzieś wychodzę, jadę na wycieczkę z
jednym z dzieci a reszta zostaje, ale pytam go czy się zgodzi, a nie
rozkazuję. Podobnie zresztą mnie by korona ze łba nie spadla gdybym
czasem z młodym została... tyle, że na pewno nie dlatego, że mamusia
ma imprezę i tak sobie życzy, bez zapytania mnie o zdanie wiedząc,
że ojciec pracuje w tym czasie. No ale dogadujemy sie w tej materii
pewnie tylko dlatego, że żadne z nas nie uważa iż dzieci (a
zwlaszcza te z rozbitej rodziny) to cud nad cudami, któremu należy
całego żywota poświęcić i dodatkowo WYMAGAĆ by cała reszta świata
też poświęcała... a w szczegolności nowy partner/ka uszczęśliwieni
owym potomstwem. Co prawda moj M też na początku gonił na każde
pierdnięcie eks (bo dzieci) i nasz związek wisiał na włosku i pewnie
dawno by się skończył gdyby to sie nie zmieniło.

[rybkka24]

oczywiście nie ma na 100% pewności że kobieta z dziećmi zajmie się
dziećmi/-ckiem pana.
ale jest większe prawdopodobieństwo że się dogadają w tej kwestii.on pomoże jej
przy potomstwie ona jemu.ona np.żyje pod dzieci i nie będzie jej specjalnie
razić że on ma hopla na punkcie zabierania dziecka.nie będzie jej przeszkadzać
że raczej wszystko chce robić z dzieckiem.będą jedną wielką rodzinką.nie będzie
potrzebowała tylu chwil dla siebie.wyjeżdżać będą z dziećmi...właściwie czasu
bez dzieci nie będzie bo po co?

>to cud nad cudami, któremu należy
> całego żywota poświęcić i dodatkowo WYMAGAĆ by cała reszta świata
> też poświęcała... a w szczególności nowy partner/ka uszczęśliwieni
> owym potomstwem.

nm nie traktuje dzieciaka jak cud nad cudami raczej ma misję ratowania
dziecka.zakodował sobie w głowie że eks to wredna su....po tym co się wydarzyło
u nich i dzieciak na pewno dobrze z nią mieć nie będzie.....sąd mu opieki nie
przyzna bo nie ma podstaw więc on go będzie ratował zawsze jak ona mu tego
dzieciaka da.jak najdłużej i najczęściej...właśnie teraz nm chce stworzyć
rodzinę zastępczą dla dziecka na czas kiedy eks wyrazi zgodę żeby był u
niego.czyli tak żywota poświęcać i i być uszczęśliwionym możliwością spędzania
każdego czasu z dzieckiem...
raczej mu tego nie wytłumaczę co on robi.
on ma misję w życiu....on nie chce mieć kontaktu z dzieckiem on chce mu
podporządkować swoje życie..dopóki coś ja organizowałam i namawiałam to jakoś
było ale znudziło mi się...i czemu mam go od dziecka odciągać?
dziś już lepiej pewne rzeczy mi się ukazały z krystaliczna przejrzystością...

a do macocchy27
co się takiego nagłego wydarzyło u waszej eks że musiała dziecko na 2 tyg wam dać??
jeżeli nie miała nikogo innego a coś pilnego się wydarzyło to raczej nie miała
innego wyboru....
byle to inne nie było raz w tyg..

[macoszka_27]

> a do macocchy27
> co się takiego nagłego wydarzyło u waszej eks że musiała dziecko na 2 tyg wam d
> ać??
> jeżeli nie miała nikogo innego a coś pilnego się wydarzyło to raczej nie miała
> innego wyboru....
> byle to inne nie było raz w tyg..
>
Najpierw padła bajka, że ma tatusia w szpitalu...i maks 1,5 tyg mała musi zostawić u mojego NM. Potem się dowiedziałam, że ta pani po prostu przyleciała do Polski aby spotkać się ze swoim gafem. Więc dziecko zostawiła u NM żeby jej gitary nie zawracało. I oczywiście padały różne daty kiedy odbierze dziecko. Jak mój NM powiedział, że w czwartek to padł teks - ale mnie nie ma w mieście i nie wiem kiedy wrócę....

[rybkka24]

znowu muszę napisać strasznie mi przykro macoszka.
wygląda to jak porzucenie dziecka..niestety.
nie możesz się wkurzać na faceta...to nie jego wina że matka dziecka tak się
zachowała....a on tak naprawdę nie ma wyboru MUSI zająć się dzieckiem bo jest
drugim rodzicem....
jeżeli jeden rodzic nie ma ochoty zajmować się dzieckiem to drugi musi.jeżeli
oboje nie chcą dziecko idzie do dalszej rodziny lub do rodziny zastępczej.
chciałabyś żeby twój facet oddał małą do cioci jakiejś czyli ją porzucił?
rozumiem twoją złość na los, możesz zawsze zrezygnować ze związku z gościem z
takimi zobowiązaniami...

do mojego nm była nie dzwoni i nic nie chce to on się nakręca...
ale jakby tak porzuciła dzieciaka to on by nie miał wyboru...w tym wypadku
wypada tylko złożyć papiery do sądu o przyznanie opieki żeby była jasna sytuacja
i z alimentami uregulowane.
może się mamie przypomni o córce?
a jak nie to...masz wybór.

[rybkka24]

z takimi zobowiązaniami chodzi mi o sytuację gdy dziecko jest przy ojcu...to
inna syt. niż jakby był "drugim" opiekunem a dziecko mieszka u matki.

[macoszka_27]

Problem sam stworzył, podsuwałam mu kilka rozwiązań np. mała ma cioteczne rodzeństwo z którym w ogóle się nie widzi, więc w czym byłby problem gdyby zostawił ją u swojej siostry czy brata na 2 godzinki i przyjechał do mnie z rodzicami na kolację. To miała być tylko kolacja, nawet namawiałam go żeby dziecko zabrał ze sobą. Nie chciał... Ogólnie on się gubi w swoich wypowiedziach, najpierw mi powiedział że odkłada oświadczyny ze względu na przyjazd JEGO (jak to podkreślił) ważnego gościa a potem mówi, że jej przyjazd to wielka przeszkoda dla niego w podejmowaniu ważnych decyzji. Pomijam fakt, że mieszkaliśmy już razem i jak sam powiedział mi: "jego dziecko teraz przyjeżdza już do nas a nie do niego". Nie chciałam go izolować od małej, wiem że ma bardzo utrudniony kontakt. Ale nie może wiecznie odkładać naszych planów z powodu jednego tel eksi. Ja chciałam aby mi poświęcił 2 godzinki - za dużo wymagałam?? (

[edw-ina]

Jesteś przekonana, że chcesz wziąć ślub z tym panem? Osobiście nie
znam i opieram się tylko na twoich wypowiedziach, ale:
1. rozumiem, że facet najpierw nie chciał się oświadczyć, bo nie
było dziecka, a teraz nie chce, bo jest.Do czego w pierwszej wersji
dziecko było mu potrzebne, a w czym przeszkadza w drugiej? Chyba
razem z ojcem na kolana padać nie będzie.
2. Czy to miała być jakaś uroczysta kolacja? Planowana od dawna?
Jeśli nie, nie ma w co wnikać i robić awantur, jeśli tak, to chyba
należy w krótkich żołnierskich słowach wyjaśnić panu, że w kontakcie
z przyszłymi teściami jakiś szacunek jest wymagany.Dobre maniery też.
3. Rozumiem, że facet czy chce czy nie chce, to musi być gotowy do
zajęcia się dzieckiem w różnych sytuacjach i zdarzy się, że będą to
sytuacje dość spontaniczne. Ale jeśli biegnie na każdy telefon eksi,
to powtórzę pierwsze pytanie - jesteś przekonana, że chcesz wziąć
ślub z tym panem? Po ślubie nie zmieni się raptem na lepsze, nie
będzie bardziej powściągliwy, konkretny, przewidujący. Papierek i
obrączka na palcu niewiele zmienią w jego zachowaniu in plus.
Zastanów się dwa razy, sukienkę ślubną można sprzedać, a gości
odwołać, za to życia się tak łatwo nie naprawia.

[macoszka_27]

Kolacja była już 3 tyg wcześniej zaplanowana. Oboje doszliśmy do wniosku, że najwyższa pora zapoznać naszych rodziców.I powiadomić ich o naszych planach.Jednak mój NM chciał odłożyć to, gdyż uważał że w czasie przyjazdu dziecka (zapowiedzianego 2 dni przed przyjazdem) będzie to dla niego SZOPKA, gdyż nie jest przygotowany na to.Jak wspomniałam o tym, żeby zabrał dziecko to się oburzył, mówiąc że to nasza uroczystość i żaden problem nie może stać nam na przeszkodzie spędzenia miło czasu z rodzicami.Kochane czy to normalne zachowanie??? Bo ja się już pogubiłam w tym wszystkim..

[edw-ina]

Zdaje się, że ja Ci już na to odpowiedziałam - to nie jest normalne.
I co to za tłumaczenie, że "żaden problem nie może stać nam na
przeszkodzie spęd
> zenia miło czasu z rodzicami." ???
Dorosły człowiek, który zdążył w swym życiu spłodzić dziecko,
odwołuje planowane spotkanie grupy ludzi, ponieważ jego zdaniem nic
nie powinno przeszkodzić spędzić miło czas. Nie rozumiem, dlaczego
jego zdaniem normalne jest podporządkowywanie iluś tam osób kaprysom
czy nawet uzasadnionym potrzebom eks. Dziecko nie z cukru i się nie
rozpuści, jeśli przez kilka godzin nie będzie w centrum
zainteresowania tatusia. poza tym to właśnie zabranie malca byłoby w
takiej sytuacji najnormalniejszym możlwym wyjściem.
Jak zapatrują się na to twoi rodzice? Z doświadczenie wiem, że kiedy
jest się młodym, to nie słucha się rad rodziców. A czasami po pewnym
czasie przypomina się nam, że ktoś kiedyś nas ostrzegał...

[macoszka_27]

Rodzice postawili mi sprawę jasno, abym powiedziała temu panu do widzenia bo nie mogą patrzeć jak mnie rani. Rozumieją także, że dla dzieci rodzic jest w stanie zrobić wszystko. Jednakże nic nie tłumaczy takiego zachowania. Skoro nie jest gotowy na nowy związek i zarazem potrzeby nowej partnerki to powinien być sam.
Ja tu cały czas widzę jeden główny problem, eksia. Która uważa, że nadal się świat w okół niej kręci i wykorzystuje to. Stawia warunki,szantażuje wręcz - a mój NM nie widzi tego. Uważa, że to normalne zachowanie. Więc ona łapie za tel i robi takie akcje.

[karolana]

macoszka_27 napisała:
> Ja tu cały czas widzę jeden główny problem, eksia. Która uważa, że nadal się św
> iat w okół niej kręci i wykorzystuje to. Stawia warunki,szantażuje wręcz - a mó
> j NM nie widzi tego. Uważa, że to normalne zachowanie. Więc ona łapie za tel i
> robi takie akcje.

Nie masz racji. Exia nie jest największym problemem. Największym problemem jest
Twój partner, który nie potrafi powiedzieć swojej ex NIE. Wybacz, ale uważam, że
mężczyzna, który nie ma na tyle szacunku dla swojej partnerki żeby żyć z nią
zamiast stawiać się na pierdnięcie swojej ex, nie zasługuje na związek z tą
kobietą. Gdyby Twój partner był mężczyzną, postawiłby granice. Jeśli tego nie
robi, jest przestraszonym chłopczykiem, który nie dorósł do nowego związku.
Doskonale wiem jak wygląda wpieprzanie się ex w życie byłego męża i jego nowej
rodziny, jak wyglądają szantaże, pogrywanie dziećmi. Ale nie wyobrażam sobie, że
mój mąż poddaje się temu. To byłby koniec naszego związku.
Siły życzę.

[edw-ina]

Jeśli masz dobre układy z rodzicami, to porozmawiaj z nimi szczerze. Może być
tak, że oni widzą coś więcej niż Ty.Rozumiem, że się zakochałaś i chcesz, by ta
miłość miała kontynuację. Ale bez sensu jest się spieszyć, kiedy widzisz mocno
niepokojące zachowania. Tak jak pisałam - nie wmawiaj sobie, że po ślubie będzie
super. Będzie tak samo, jeśli nie gorzej. I nie zwalaj winy za zachowanie faceta
na innych. To nie wina eksi, że facet nie umie sobie w głowie poukładać.

[konstancja16]

Edwina, madrosc zyciowa przez Ciebie przemawia. wielka milosc
wielka miloscia, ale decyzje zyciowe nalezy podejmowac z glowa.

tez sie kiedys glupio zakochalam. och, to byla ta milosc z tych
takich naprawde wielkich, do bolu, do lez, nieprzesane noce, wielka
tesknota. fajne w sumie przezycie, z perspektywy czasu uwazam, ze
piekna taka milosc co przeszywa na wylot. no, ale szans zadnych ta
wielka milosc nie miala, bowiem Pan nie byl odpowiedzialnym, godnym
zaufania, uczciwym i silnym czlowiekiem. chociaz magnetyzm wzajemny
niesamowity, iskry lecialy na calego. dluuuugo to odchorowalam, ale
dalo rade. i ciesze sie, ze to przezylam, ale bogowie nade mna
czuwali, ze sie nie ochajtalam ani dziecka sobie z tym Panem nie
machnelam.

[edw-ina]

ee tam mądrość Praktyka
Też zakochałam się do szaleństwa, też chciałam wierzyć, że wszystko będzie przepięknie, a sygnały ostrzegawcze bagatelizowałam. I dostałam po tyłku - liczba przepłakanych nocy szła w dziesiątki, choć baba ze mnie raczej twarda.
Poza tym myślę, że nie ma co się spieszyć ze ślubem. To poważna decyzja niosąca za sobą masę konsekwencji. Lepiej się upewnić niż płacić przez lata za wyniki nagłej pomroczności jasnej.
A tak odnośnie ślubu kilka refleksji:
ja powiedziałam niesakramentalne tak po ok. 5-6 latach razem, w tym tylko przez rok nie mieszkaliśmy razem. Innymi słowy - znamy się jak łyse konie. Znamy swoją wybuchowość, nasze trudne charaktery, przyzwyczajenia itp. A mimo to czasami zgrzytamy na swój widok zębami. Pierwsze małżeństwo mojego męża było swego rodzaju kuriozum - ślub po dwóch latach znajomości niemal wyłącznie korespondencyjnej i wspólnie spędzonym miesiącu. Sam mówi, że jak patrzy na to z perspektywy, to mu chyba mózg się odkleił od kręgosłupa, że zdecydował się na coś takiego. Moja rodzona siostra wzięła ślub po bodajże 4 wspólnych latach, za to mając zaledwie 22 lata. teraz mówi, że mogła poczekać. Że trzeba było podejść do tego z większym luzem - wyjechać na wakacje, rozwijać zainteresowania, może nawet wyprowadzić się do innego miasta i poczekać. Kilka moich koleżanek, które brały ślub z wielkiej miłości, są już po rozwodach. Chyba tylko jednej się udało, ale o ile wiem, kryzys przechodzili bardzo poważny.
Dlatego pytanie do macoszki (jeśli to przeczyta) - czy naprawdę musisz się z tym ślubem spieszyć? I o co chodzi w ustalaniu terminu zaręczyn? Ja może już stara jestem, ale dla mnie zaręczyny miały niewiele wspólnego z ustalaniem, raczej z nagłym gestem, przypływem romantyzmu. Nie wyobrażam sobie, by mój obecny mąż powiedział - słuchaj, w sobotę to załóż ładną sukienkę, bo będę ci się oświadczał. Nie miałam pojęcia o tym, że za chwilę przysłowiowo padnie mi do nóg.

[tully.makker]

Nie wyobrażam sobie, by mój obecny mąż
> powiedział - słuchaj, w sobotę to załóż ładną sukienkę, bo będę ci
się oświadcz
> ał. Nie miałam pojęcia o tym, że za chwilę przysłowiowo padnie mi
do nóg.

No wlasnie to jakis dziwny dla mnie obyczaj @organizowania@
zareczyn? To chyba intymna sprawa, ktora powinna sie odbyc miedzy
dwojgiem ludzi?

[macoszka_27]

1. Zaręczyny - wyrażenie chęci bycia razem i w przyszłości małżeństwa składane zwykle przez mężczyznę - kobiecie.Chęć ta potwierdzana jest wręczaniem pierścionka. Kobieta przyjmując pierścionek deklaruje przyjęcie zaręczyn, odrzucenie oznacza odmowę. Zaręczyny rozpoczynają okres narzeczeństwa, które trwa, aż do zawarcia ślubu. Zaręczoną parę nazywa się narzeczonymi.

2.oświadczyny- Współczesne oświadczyny rzadko wyrażane są w formie prośby o rękę dziewczyny. Najczęściej są one jedynie oficjalnym poinformowaniem rodziców o tym, że młodzi zamierzają się pobrać.

Widzicie różnicę?????Bo ja tak )I dlatego oświadczyny się planuje.
To że związałam się z rozwodnikiem nie znaczy, że mam być gorzej traktowana bo on to wszystko już przeżył...To nawet dzieci nie powinniśmy planować z takim mężczyzną bo po co jak on już ma??
Nie musicie mnie aż tak atakować. Każdy inaczej patrzy na życie.

[macoszka_27]

edw-ina napisała:
> Dlatego pytanie do macoszki (jeśli to przeczyta) - czy naprawdę musisz się z ty
> m ślubem spieszyć? I o co chodzi w ustalaniu terminu zaręczyn?

Czytam..czytam...wasze wypowiedzi ...
Odpowiadam:
1. Czy się spieszyłam?hmmm dobre pytanie...uważam, że nie...po 1,8 miesiącach znajomości przychodzi czas na podejmowanie kroku co dalej...nie akceptuje związków na "kocią łapę"... I tekstu pożyjemy zobaczymy.Po co mi taki związek.Zresztą oboje tego chcieliśmy.
2. Jeżeli chodzi o termin zaręczyn. Sprostowanie zaręczyny już były...i jak chcesz wiedzieć bardzo romantyczne...w słoneczny piękny dzień nad morzem...było cudownie i nic nie planowałam po prostu wyjął pierścionek...uklęknął i poprosił mnie o rękę...
Mieliśmy natomiast zaplanowane oświadczyny. Jak pisałam parę postów wcześniej chciałam aby nasi rodzice się w końcu zapoznali i miło wspominali ten dzień. Tak może i jestem staroświecka ale dla mnie to było ważne. Jak mój NM powiedział, że też by to ze mną przezywał pierwszy raz (wcześniej dla niego pierścionkiem był test ciążowy). Chociaż jedna rzecz którą by robił pierwszy raz ze mną.

[konstancja16]

macoszka_27 napisała:

>>Czy się spieszyłam?hmmm dobre pytanie...uważam, że nie...po 1,8
miesiącach znajomości

???????????????????

nawet optymistycznie zakladajac, ze to 1,8 mialo byc ROKU, a nie
(nie daj Boze) MIESIACA (bo to jest W OGOLE niemozliwe) to i tak
jest to totalna jazda bez trzymanki. chlodny oklad na glowe
polecam.

a w ogole to ja myslalam, ze oswiadczyny to jest takie cos, co facet
pada na kolana i prosi o reke. a zareczyny to jak baba pierscionek
przyjmuje z brylantem. ale wlasciwie to sie nie znam i nie bede
wnikac.

[macoszka_27]

Nie łap mnie za słówka
Jaka jazda bez trzymanki?
Tak bo najlepsze są przechodzone związki po 5 latach i nie daj Boże po dalszych
latach. Zajebiste podejście!!! Uważasz, że po takim okresie nie można decydować
czy sie kocha dana osobe i chce się z nią spędzić reszte życia?? Ja mam
wybór!!Jestem świadoma decyzji... Nikt mnie do niczego nie zmusza.

[tully.makker]

A ja sie zgodze z macoszka - iMHO jesli facet po roku do 2 lat nie wyjail sie w
kierunku oswiadczyn, to zaczynamy sie rozgladac za nowym kandydatem. Sadze, ze 2
lata max to wystarczajacy czas, by zdecydowac, czy sie z ta osoba chce spedzic
reszte zycia.

[edw-ina]

Tully, ja nie twierdzę, że nie powinien się jakoś skonkretyzować.
Ale co z tego, że na te kolana padł, nawet do USC poprowadzi, jak
relacji z eks nie poukładał i potrafi ze zwględu na dziecko wszystko
przekładać? Tak jakby to dziecko było tylko na chwilę, jutro go nie
będzie i normalnie szczęście całą gębą.
Poza tym mam wrażenie jakby macoszka uznała, że ją atakuję. Ja
przeciwnie, po prostu uważam, że z decyzjami, które wiążą się (a
przynajmniej powinny) z resztą życia nie należy się spieszyć. Tak
jak było w pewnej komedii odnośnie wyboru mężczyzny - buty wybieram
przynajmniej trzy godziny, a je w końcu wkładam tylko na nogi

[erillzw]

macoszka_27 napisała:
> Tak bo najlepsze są przechodzone związki po 5 latach i nie daj Boże
po dalszych
> latach.

Na pewno są bardziej sprawdzone w codziennosci, nudzie, kryzysach i
sa po fazie chemicznego zakochania.

> Zajebiste podejście!!!

Jak sie dostało troche kopów w dupe przez takie zakochanie i
wydawanie sie to wierz mi podejscie sie zmienia. Robi sie bardziej
realne. I ostrożne.


> Uważasz, że po takim okresie nie można decydować
> czy sie kocha dana osobe i chce się z nią spędzić reszte życia??

Ależ oczywiscie, ze mozna. feel free. Sa tacy co po pol roku chca
miec dziecko razem i wydaje im sie, ze sa na bank pewni, ze to
wlasciwa osoba.
Powiem Ci, ze moj poprzedni zwiazek trwał 2 lata. Po 2 latach dopiero
zobaczyłam z jakim elementem mialam do czynienia i chwale Boga na
kazdym kroku za to, ze dowiedzialam sie z jaka kategoria człowieka
mialam do czynienia zanim doszlo do slubu a juz nie daj boze do
dziecka.


> Ja mam
> wybór!!Jestem świadoma decyzji... Nikt mnie do niczego nie zmusza.

Pewnie, ze nie. A hajtaj sie z chlopcem ktory jest na kazde
pierdniecie swojej bylej zony i kazdy jeden plan odowuje bo
dzieciatko do niego przybywa wiec trzeba zrobic wszystko by nie
poczuc wyrzurów sumienia, ze mu z exia nie wyszło. badz szczesliwa z
tym pantoflem jego bylej zony

[tully.makker]

No ja tez tak myslalam, ale tez sie nie znam, bo z exem sie nie zareczalam, a
chlopu odmowilam swej reki.

[macoszka_27]

Kochana Twój wybór... Ja chce najpierw sformalizować związek a potem rodzić nasz
owoc miłości...Związkom na "kocią łapę" mówię NIE!!

[edw-ina]

twoje życie, tylko zastanów się co zrobisz, jak ten związek nie
wypali? Kolejny też zaczniesz od ślubu, a później sprawdzisz jak to
będzie?

[macoszka_27]

Jakbym od razu wychodziła z założenia , że ten związek to jedna wielka lipa to
był zwiała jak mój NM mi powiedział, że jest rozwodnikiem z dzieckiem. Fakt
wynikły w bieżącym czasie pewne niejasności między nami i bardzo mnie zranił
tym. I właśnie po to wyżaliłam się tu, żeby uzyskać informacje,
porady...wsparcie od "macoszek" - chyba po to jest to forum tak???A nie
dogryzanie jedna drugiej. To chyba nie na tym polega?

[edw-ina]

Kobito, ja ci nie dogryzam! Skąd ci się taki pomysł w głowie
pojawił? Po prostu mając kilka lat na karku i trochę doświadczenia
dzielę się nim z Tobą, z nadzieją, że to ci pozwoli popatrzeć na
sprawę z innej perspektywy. Okopujesz się strasznie, jakbyś
uznawała, że źle ci życzymy. Czasami naprawdę warto spojrzeć z boku,
by obraz nabrał ostrości.
Nie mam powodu ci źle życzyć, a tym bardziej na ciebie napadać. To,
co piszę, piszę z czystej życzliwości i świadomości, że być może
gdyby ktoś kilka lat temu zwrócił mi uwagę na pewne symptomy, to
może łatwiej bym sobiie poradziła, gdy symptomy przerodziły się w
stan permanentny.

[macoszka_27]

Dobrze w takim razie przepraszam.
Powiem tak, kocham tego faceta i naprawdę chce z nim być. Czytam to forum od
dawna. Teraz napisałam bo pojawił się u nas kryzys. I nie wiem co robić. Czy
rzeczywiście warto się pakować? Czy powinnam postawić mojemu NM jakieś ultimatum
jeżeli zdecyduje się nadal z nim być. Na pewno wiem jedno, no musi zmienić
nastawienie do eksi. Bo ona naszym związkiem nie może rządzić, naszymi planami ((

[mileu]

macoszko myślę ze niepotrzebnie się pbrazasz, bo nie do konca chodzi
o krytykę czasu trwania związku i Ciebie, ale podejscia Twojego
partnera do sprawy. Nie czu się atakowana, tylko zastanó, czy jeśli
ion teraz zachowuje się tak, ze Ty czujesz się skrzywdzona, to czy
nie warto poczekać trochę, ochłonać, bo pewnie ślub nie sprawi ze
nagle on przestanie robic to, co teraz Ci sie nie podoba. Pewnie
będzie nawet gorzej
a co do czasu przed slubem, to ja osobiscie uwazam ze ludzie
najpierw powinni sie poznac, sprawdzic, lepiej dluzej niz krocej. I
pewnie bym sie nie zdecydowala na slub przed uplywem kilkku lat(
przy czym trudno mi powiedziec ile to jest to kilka)ale mam w
dalekiej rodzienie taki przyklad. kobieta po 4 latach wyszla za maz
i to byla kleska. rozwod. mowila ze to pierwszy i ostatni raz. ale
jak to bywa, stalo sieinaczej niz zakladala. nastepnym razem wyszla
za maz w 7 miesiace po pierwszej randce. sa razem przeszlo 20 lat.
wyjątek- ale jednak sie zdazyl. aha, są takim malzenstwem, jakiego
zycze kazdemu. kochaja sie jak "porąbane nastolatki" uwielbiaja i
generalnie miod cud i orzeszki.

[karolana]

macoszka_27 napisała:

> Kochana Twój wybór... Ja chce najpierw sformalizować związek a potem rodzić nas
> z
> owoc miłości...Związkom na "kocią łapę" mówię NIE!!
>

Ufff.... Ależ deklaracja.
Szanowna pani, po pierwsze, na "owoc miłości" przy takim podejściu swojego
narzeczonego to Ty możesz czeeeeeekać i czeeeeekać, bo będzie mu przeszkadzał w
wypełnianiu świętej misji wobec dziecka z poprzedniego małżeństwa, a po drugie
nawet jak się "owocu" doczekasz, to nie jest powiedziane, że będziesz miała
pomoc w wychowaniu go, bo (patrz 3 linijki wyżej).
Masz w jednym rację - żadna długość znajomości szczęścia nie daje. Ale co innego
czas trwania związku, a co innego emocjonalna do tego związku niedojrzałość.
Chcesz ślubu? A se bierz. Tylko potem nie płacz, że "wredna exia miesza mi w życiu".

[agnessam]

"Kochana Twój wybór... Ja chce najpierw sformalizować związek a
potem rodzić nas z owoc miłości...Związkom na "kocią łapę" mówię
NIE!"

macoszka_27,

Prosze cie, przeczytaj moj post i zobacz jak DZIS wyglada NASZ
zwiazek malzenski (po 3 latach zycia na "kocia lape" i ponad 3 latach
malzenstwa). Ja tez chcialam po slubie dziecko. Zapewniam cie, ze
kocham meza. Przeczytaj pare moich postow i zobacz kochana co te
przysiegi malzenskie daja (oczywiscie moja sytuacja nie bedzie
twoja). Nie licz na to, ze twoj facet bedzie ci wiecej poswiecal
czasu po slubie. Nie licz, ze exia z dnia na dzien przestanie
wydzwaniac, w imie dobra wspolnego dziecka. I nie licz na to ,ze
wspolne spiecia, w sprawie pasierba, dadza ochote mezusiowi na wlasne
dziecko.
Bylam bardzo wyrozumiala w stosunku do meza. Maz sie rozwiodl, ma
dziecko, mial prawo do zyciowych bledow, tak jak ma prawo do ulozenia
sobie zycia (Exia tez) i znalezienia tej swojej drugiej polowki.
Mysmy przed slubem ustalili, ze chcemy miec dziecko, a teraz wyglada
to tak, ze maz sie stara dogodzic swojemu synkowi, a ja jestem sama
jak palec w tym zwiazku malzenskim.

Mam nadzieje, ze u ciebie bedzie inaczej. Przemysl jeszcze raz
sprawe.

>

[glasscraft]

To, ze WASZ zwiazek DZIS wyglada jak wyglada to po pierwsze nie
znaczy, ze tak wszystkie zwiazki wygladaja, a po drugie - tak
wlasnie wyglada niejako na Twoje wlasne zyczenie. Wiec, prosze Cie,
nie przeginaj w druga strone oglaszajac koniec swiata,tylko zajmij
sie dzialaniami, ktore TWOJ zwiazek przeksztalca w normalny zwiazek,
bo zapewniam Cie, ze takie istnieja.

[agnessam]

"Wiec, prosze Cie,
nie przeginaj w druga strone oglaszajac koniec swiata,tylko zajmij
sie dzialaniami, ktore TWOJ zwiazek przeksztalca w normalny zwiazek,
bo zapewniam Cie, ze takie istnieja."

Przeciez pisze, ze to co u mnie nie musi byc u tamtej macochy.
Chcialabym znac te dzialania "ktore TWOJ zwiazek przeksztalca w
normalny zwiazek", ktore istnieja. Nie pisze tego zlosliwie. Chodzi
mi o konkrety. Co to za dzialania?

[glasscraft]

Ja tez nie pisze tego zlosliwie, ale zajrzyj do watku, ktory sama
zalozylas na temat Twojego zwiazku, meza i pasierba. Przeczytaj
wszystkie posty od dziewczyn, ktore po kilka razy Ci mowily, gdzie
popelniliscie bledy razem i gdzie popelnilas je sama. Potem podejmij
decyzje, czy chcesz je zastosowac w zyciu i probowac cos zmienic,
tak zebys ty miala meza i partnera, maz mial zone i partnerke,
pasierb mial ojca i macoche. Albo zignoruj wszystko, co przeczytalas
i pisz nastepne posty o tym, jak to pasierb Cie obraza a maz olewa.
Bo trzeciego rozwiazania nie widze.

[illegal.alien]

Dobrze Edwina pisze
I o zyciu i o zareczynach.
U nas zareczyny byly mega-niezaplanowane i nie do konca trzezwe, na pierscionek
potem troche czekalam, ale od dawna wiedzielismy, ze chcemy sie zareczyc -
zadnej akcji z moimi rodzicami nie bylo, bo mieszkamy daleko, a potem to juz nie
bylo sensu, poza tym miedzy zareczynami a spotkaniem z nimi zaszlam w ciaze

Macoszka - mysle, ze powinniscie sobie dac troche wiecej czasu. Moze tylko tak
to odbieram, bo Cie nie znam, ale wydaje mi sie, ze macie z tymi zareczynami
straszna spine i stres - ludzie, ktorzy sie ze soba komfortowo czuja nie maja
takiej jazdy i stresu z okazji zareczyn (no chyba, ze mierze tu wszystkich swoja
miara, w razie czego mozecie mnie naprostowac ).
No i co to znaczy 'poinformowac rodzicow o planach' - to oni nie wiedza, ze
chcecie sie pobrac? Po jakims czasie to przeciez oczywiste (niekoniecznie ze
ludzie chca sie pobrac, ale ze to cos wiecej niz przelotny romansik - czy dalej
bedzie to konkubinat czy malzenstwo to sprawa drugorzedna).

[illegal.alien]

Dobra, doczytalam o co z tymi oswiadczynami/zareczynami chodzi - kompletnie nie moja bajka.
W ogole teraz to mi przeszla cala ochota na slub, bo bardziej niz dziecko to nas juz malo co zwiaze ale to inna historia. Ja tam moge zyc na kocia lape.

Ale posty Macoszki bardzo, ale to bardzo przypominaja mi moje poczatkowe podejscie (dolaczylam do forum po niecalym roku zwiazku chyba, w moich pierwszych postach jeszcze pod nickiem nsc23 to podejscie pewnie widac, chociaz nie pamietam, czy werbalizowalam je wprost) - wydawalo mi sie, ze po roku to hohohoho, jacy my juz jestesmy 'powazni' i ile razem przeszlismy i w ogole co te stare baby tu gadaja - od tego czasu minely 3 lata, a ja kompletnie zmienilam zdanie, dostalam prztrykasa w nochala, nauczylam sie paru rzeczy, pochodzilam do psychologa i zaczelam 'starych bab' sluchac
Moj W zaczal (jak to kazdy porzadny Afrykanczyk) o slubie pitolic jakos po miesiacu. Poczatkowo potraktowalam to jako zart. Po roku kupil pierscionek (o czym dowiedzialam sie niedawno) i chcial sie oswiadczac. A mi padlo na mozg, wpadlam w histerie, stwierdzilam, ze ja jestem za mloda, zeby brac slub i co on mi tu wyskakuje z takimi glupotami. Ostatecznie zareczylismy sie (tak wlasnie, bo podjelismy te decyzje razem, a nie ze on mi sie oswiadczal) pol roku temu, a mi sie nadal ze slubem nie spieszy
Fakt, mieszkamy w kraju, gdzie slub niewiele zmienia formalnie, wiec mi to lata.

[erillzw]

Skąd ja to znam Ten sam stan, te same wnioski

[glasscraft]

Dopisuje sie do poprzedniczek, ze problemem nie jest eksia tylko jak
Twoj facet na jej zadania reaguje oraz to, ze poniewaz jestes w nim
zakochana latwiej jest "zwalic" wine na eksie niz widziec ja we
wlasnym partnerze. Na razie mozesz uciec ze zwiazku - jezeli facet
juz teraz sie tak zachowuje, to nie zmieni sie po slubie (bo niby
dlaczego mialby sie zmienic, skoro przed slubem Tobie "nie
przeszkadzalo") tyle, ze bedzie sie ciezej z tego ukladu wypisac -
zwlaszcza jezeli sie Wam male cos pojawi .

[erillzw]

Moja droga nie chce Cie martwic ale to nie ex jest problemem tylko
dupowaty Twoj facet ktory jest na kazde jej skinienie, telefon czy
widzimisie.
Twoj partner sie daje bo sie chce dawac a nie, ze jest wykorzystywany
przez eks. jak tak chce byc na jej kazde skinienie to droga wolna,
niech dalej jej lize stopki i skalme o uwage, i podporzadkowuje
wszystko pod dziecko nie potrafiac zyc normalnie.
Twoi rodzicie maja racje. Powinnas skonczyc ten toksyczny zwiazek.
Ludzenie, ze sie on sie nie zmieni tylko Cie unieszczesliwia. Ludzie
sie nie zmieniaja, a niektorzy nawet ie dojrzewaja bo czasem na to
jest chociaz nadzieja.. U Twojego chlopca tego nie widze.

tak to juz jest

[tully.makker]

Ze rodzice zyja pod dzieci.

Ja zadaje sobie to samo pytanie

[agnessam]

"po co mężczyzna z dzieckiem szuka i znajduje, stara się, zabiega,
mydli oczy młodej bezdzietnej pannie?
czemu nie rozejrzy się za dzieciatą panną/rozwódką z dziećmi przy
sobie która mu się tym dzieckiem zajmie?"

Ja zadaje sobie to samo pytanie. Skoro dla meza liczy sie tylko
dziecko z poprzedniego zwiazku i NIE MA perspektyw na wlasne, to po
co, po jaka cholere, zenil sie z mlodsza od siebie partnerka? Po co
mi kaze uczestniczyc we wspolnych weekendach, zabawach i wakacjach
skoro centrum uwagi meza skupia sie na dziecku, a dla nas nie ma
czasu? Mogl przeciez nie zawracac mi glowy zalotami (kilka lat temu),
a znalezc sobie kogos, kto ma juz dziecko, albo nie chce potomstwa,
albo po prostu, kogos komu takie relacje odpowiadaja.

"ze3mu chce związku jak na związek nie ma czasu tylko chce
przynajmniej przez następnych kilka lat zajmować się dzieckiem
oczywiście z nową partnerką?"

Dlaczego tak wlasnie jest? U mnie jest to samo.
Na poczatku jest zawsze super, kazdy sie stara, a potem olewka. Facet
pewnie sobie mowi, jestem juz zonaty, to nie trzeba sie juz starac,
bo po co? nie ma czasu na wspolne wyjscia itd, wszystko z dzieckiem.
Myslalam, ze tylko u mnie takie sa sytuacje eh...

[konstancja16]

Kicia, a Ty teraz na dwie rece piszesz?

czy ktos mi moze wytlumaczyc o co tu chodzi? Nsc zmienia nick,
Elakuz zmienia, sa ludzie co funkcjonuja na dwoch w zaleznosci od...
no, wlasnie, od czego? od forum? od tresci zamierzonej wypowiedzi?

do stu piorunow, o co chodzi z tymi zmianami?! czy to obowiazkowe?
nowy nick co 5 lat na przyklad? czy po ilus wpisach sie wyczerpuje?

[tully.makker]

No bo pisalam z chlopiego kompa i nie zauwazylam, ze tam jestem na stale
zalogowana starym nickiem.

Ale dzieki temu moge np poprowADZIC DYSKUSJE SAMA ZE SOBA )

[konstancja16]

tully.makker napisała:
> Ale dzieki temu moge np poprowADZIC DYSKUSJE SAMA ZE SOBA )

no niezle. uwazaj tylko zebys sie ze soba nie poklocila. albo zebys
przypadkiem nie zbanowala sama siebie na jakims forum.

coz. (nie)rzeczywistosc wirtualna nie przestaja mnie zaskakiwac. ja
to jednak chyba jakas analogowa pozostalam. nie lapie niektorych
rzeczy z tego swiata....

[illegal.alien]

Ja nicka zmienilam przez przypadek. Nie chcialam wprowadzac zamieszania, ale
myslalam, ze w razie czego sobie najwyzej zaloze od nowa konto pod starym
nickiem, a tu sie okazuje, ze sie nie da.

[aragorna71]

Konstancja, ja zmienilam bo poprzedni byl zlepkiem liter i wygladal
nijako. Teraz przynajmniej wiadomo, ze interesuje sie science
fiction)
Bede dopisywac pod kazdym postem, ze bylam ElaKuz. Niczego sie nie
wstydze i pogladow nie zmieniam ani nie pisze pod roznymi nickami.

[rybkka24]

>bo pewnie sa kobiety, ktorym
>by to pasowalo).


i pewnie nm też by to pasowało bardziej:://

że jemu sie należy bo on ma taką sytuację...

i umawia się z ex jak ona mu łaskawie pozwoli mieć dziecko od kiedy
do kiedy i na ile i podpasowuje mnie i nasze plany w terminy kiedy
ona każe mu odwieść dziecko.
i nawet nie można sie jakoś w miare regularnie umówić tylko to jest
płynne.
obija się to o to że matka nie jest zbyt czuła i wylewna taka zwykła
konkretna realistka bez zbytniego skakania nad dzieckiem.
a u nm dziecko b.dobrze się czuje więc jak on może się ze mna umówić
na cokolwiek jak w każdej chwili uciśnione dziecię może go
potrzebować....i niech siedzi.
a to że czas dla nas...nooo drugorzędna sprawa mocno.

poddaje się.ostatni raz z nim porozmawiam.
jeżeli nie okaże zrozumienia i nie zadeklaruje "współpracy"
to poszuka sobie właśnie takiej co jej wszystko jedno i właściwie
będzie tylko dziećmi żyła.

[edw-ina]

To ja dla odmiany napiszę nie ze strony macochy, ale dziecka, które w jakimś momencie życia miało macochy/ojczymów. Fakt, byłam starsza niż maluch twojego faceta i to nieco zmienia ogląd sprawy. Ale:
spędzałam czas zarówno z samymi rodzicami jaki i z nimi i ich nowymi partnerami. Natomiast nie miałam problemów z tym, że wybierają się gdzieś beze mnie. Przeciwnie - wychowałam się w domu, w którym rodzice regularnie wybywali gdzieś sami i tak samo było, kiedy spotykali się już z innymi połówkami. Naturalnie trudno jest mi ocenić, jak by to było, gdybym zamiast lat 10 miała wówczas tak z pięć mniej. Ale byli dziadkowie, ciotki itp., z którymi można mnie było zostawić w sytuacji, gdy mieli zaplanowane jakieś wyjście czy wyjazd. Zresztą sami rodzice co jakiś czas z tego korzystali, kiedy zwyczajnie chcieli trochę pobyć we dwoje.
Teraz jest podobnie. Kiedy M jest z dziećmi, to wolę, by pobyli sami. Naturalnie zawsze też wymyślamy coś razem - jakieś wyjście do restauracji czy na basen, wieczorem wspólny film. Ale z drugiej strony jeśli np. mamy od miesiąca zarezerwowane bilety do teatru, a w ostatniej chwili okazuje się, że w tym czasie pojawią się dzieci, to M organizuje im jakąś opiekę, a my na tych kilka godzin wybywamy.
Z drugiej strony myślę sobie, że takie "pożycie własnym życiem" może czasami dobrze zrobić związkowi. Może twój facet dzięki temu przejrzy na oczy. trzymaj się Rybko

[rybkka24]

dziękuje za inne strony.
nie wiem czy przejrzy na oczy.....on ma wyrzutu sumienia jak spędza wolny czas bez dziecka.
chodzi o czas dla nas którego nie ma NIGDY.
bo w tyg zazwyczaj nie ma czasu.
szkoda że matka nie spędza 80% wolnego czasu z dzieckiem.
z tym że ja nie wzięłam sobie faceta który ma dziecko przy sobie dobra
temat rzeka...

[nangaparbat3]

Czas spedzany z kazdym z rodzicow powinien byc jasno określony - kiedy, z kim,
na ile - przede wszystkim ze wzgledu na dziecko, dla ktorego jest bardzo wazne,
by życie bylo uporzadkowane, by dziecko mniej wiecej wiedzialo, co je czeka, co
sie stanie. Im mlodsze dziecko, tym wazniejsze jest dla niego zachowanie rytmu.
Moze daloby sie dogadac z Ex uzywajac argumentu dobra dziecka?

Chyba nie rozumiesz, nanga

[tully.makker]

Sek w tym, ze facet chce spedzac czas z dzieckiem, kiedy tylko jest
to mozliwe.

[nangaparbat3]

[karolana]

nangaparbat3 napisała:

> Czas spedzany z kazdym z rodzicow powinien byc jasno określony - kiedy, z kim,
> na ile - przede wszystkim ze wzgledu na dziecko, dla ktorego jest bardzo wazne,
> by życie bylo uporzadkowane, by dziecko mniej wiecej wiedzialo, co je czeka, co
> sie stanie. Im mlodsze dziecko, tym wazniejsze jest dla niego zachowanie rytmu.
> Moze daloby sie dogadac z Ex uzywajac argumentu dobra dziecka?

Zgadzam się, ale co ma zrobić ojciec, który próbując dogadać się ze swoją ex,
ustalić dla dobra dziecka jasne zasady, słyszy - NIE WPIERDALAJ MNIE TYLKO DAJ
MI ALIMENTY (dla jasności- ex żąda alimentów na siebie na oraz dzieci, które to
alimenty jej się NIE należą)? Człowiek może tylko wyć z bezsilności i usiłować
jak najczęściej widywać się z dziećmi.
---
"Mysle ze bez mezczyzn zycie kobiety bylo by o wiele trudniejsze,
jesli nie niemozliwe." Waldi na FF

[rybkka24]

dobro dziecka?
pojęcie względne a dla eks jest za dobrem jej własnym.
ona jest wygodna.i nie zależy jej zbytnio na uporządkowaniu raczej.
szkoda że matka pracująca nie ma chęci spędzania z dzieckiem czasu w różnego
rodzaju wolne dni.
a opieka jest naprzemienna żeby nie powiedzieć główna jej, o co walczyła.
bo nm chciał odwrotnie ona weekendy.ooo.to absolutnie.

[macoszka_27]

Mój NM jest jeszcze lepszy.... Oświadczyny które zaplanowaliśmy (dodam miesiąc
wcześniej) odkłada bo dostaje tel od eksi, że ma wyjątkową sytuację i podrzuci
mu dziecko za 2 dni na ok 2 tyg. No i co wybiera oczywiście, że dziecko. Po co
mu te oświadczyny...Jego królewna przyjeżdza...pępek całego świta...wkurza mnie
to jego poczucie winy. Wszystko zniosłam ale nie to. Postawił jasno, że nasz
związek nic dla niego nie znaczy. A ta kobieta nadal robi mu wodę z mózgu..

[rybkka24]

do macoszki
wiesz jakby on zamiast zająć się waszymi zaręczynami wydzwaniał do byłej że chce
wziąć dziecko, i kłócił się z tobą że dziecko będzie z wami np.przy
zaręczynach(tak też się zdarza nie wiesz na co stać zakochanych tatusiów) to
ok.masz prawo być zawiedziona jego zachowaniem.
ale u was jest całkiem inna sytuacja.
i może to właśnie coś znaczy że przed tymi zaręczynami coś takiego się
wydarzyło..masz szansę zobaczyć co znaczy taki związek i czy temu podołasz i czy
tego chcesz....
chyba lepiej teraz niż po ślubie....

[macoszka_27]

Nie ukrywam, że ten jego ruch mocno mnie zabolał. Myślałam, że wyjasniliśmy już sobie takie sytuacje awaryjne, były rozmowy. To nie był pierwsze jego zachowanie. Ok za każdym razem przebaczałam i rozumiałam, że naprawde brakuje mu dziecka. Ale czy taki rozwodnik nie potrafi też myslec o potrzebach partnerki?? Stwarzając takie sytuacje...Czy to normalne zachowanie? Wiem na co się decydowałam, wiążąc się z rozwodnikiem z dzieckiem.To bardzo trudny związek, jedynie czego oczekiwałam że właśnie będzie mnie wspierał w takich sytuacjach i będzie potrafił połączyć te dwa światy. Miłość do dziecka i miłość do nowej partnerki. Nie będzie dokonywał wyborów, uszczęśliwiania jednej...zawsze będzie o nas dwóch myślał. A tu jest odwrotnie, ta sytuacja pokazała... Na chwilę obecną mam ogromny mętlik w głowie...kocham go bardzo bo to dobry człowiek, widać że potrafi być dobrym ojcem dla dzieci. Ale boje się, że ja i w przyszłości nasze dziecko będzie dla niego drugoplanowe. Bo ma poczucie winy wobec obecnego dziecka.

Mysle, ze macoszka ma inny problem

[tully.makker]

sadze, ze jest roznca miedzy sytuacja, w ktorej rodzic oczekuje, ze
dziecku bedzie uczestniczyc w zyciu pary, tworzac z nia nowa,
zrekonstruowana rodzine, a co innego, kiedy owo - z pubktu wodzenia
dziecka jak najbardziej pozadane - zycie rodzinne - nie moze sie
odbywac, bo wszystko jest podporzadkowywane zle rozumianym potrzebom
dziecka.

Wspolczuje.

[macoszka_27]

No nie ukrywam mam problem. Widzę go dokładnie, mój NM podporządkował nasz związek pod swoje dziecko.
A jeżeli chodzi o eksie to macie racje. Sam sobie pozwolił wejść na głowę tej babie!!Są jakieś granice - prawda?? Nie wiem czym to jest u niego spowodowane - poczuciem winy, że dziecka nie widzi?Nie rozumiem to ta kobieta doprowadziła do tego, że rozpadło się ich małrzenstwo, że jej dziecko widzi ojca ze 3 razy w roku.Ale ona ma to w d.... A dziecko niczemu nie jest winne.

[rybkka24]

> No nie ukrywam mam problem. Widzę go dokładnie, mój NM >podporządkował nasz
związek pod swoje dziecko.

ten "problem" jest poważniejszy niż ci się zdaje..
teraz jesteście stosunkowo krótko ze sobą..
dziecko 3x w roku.
zamiast wyprawić zaręczyny najpierw ustal zasady obowiązujące w waszym
związku.już teraz facet jasno ci pokazał na co go stać.
a po ślubie co zdziałasz?
i potem rozwód.
a co jeżeli zechce wziąć dziecko podróż poślubną a co jeżeli będziesz musiała
wejść w rolę matki zastępczej tej małej.
czy takie rzeczy omówiliście?
czy przez rzadki kontakt uważasz że to się ciebie nie tyczy?

[macoszka_27]

rybkko24:

Mój NM widywał dziecko 3 razy w roku (święta i ferie) bo mieszkało za granicą z eksią. Teraz eksia zdecydowała się wrócić do Polski. W końcu znalazła sobie chłopa i spodziewa się dziecka. Może w koncu przestanie go szantażować i wpieprzać się w jego życie.
Rozmawiałam z moim NM o tej całej sytuacji, przeprosił mnie bardzo za to że stało sie tak a nie inaczej, powiedział nawet sam że popełnił wielki błąd zachowując się w taki sposób. Obiecał, że nigdy nie postawi mnie już w takiej sytuacji. Zostały wyjaśnione np. terminy przyjazdów małej do niego (co 2 tydzień +jakieś odwiedziny w tyg.)Wszystko oczywiście wcześniej konsultowane zemną. W podróż poślubną na pewno małej nie bedzie chiał zabrać bo już mi zapowiedział, że nawet nie chce jej na naszym ślubie (temat też był poruszany).

a co jeżeli będziesz musiała
> wejść w rolę matki zastępczej tej małej.
Dziecko nie jest niczemu winne, że ma takich rodziców. Z małą mam dobry kontakt. I wiem, że mnie bardzo lubi. Zawsze się cieszy jak jedzie do mnie . Dla mnie to plus jakby nie patrzeć
Powiedziałam mojemu NM, że jakby mała chciała - broń Boże nie zmusze jej do tego- może do mnie mówić mamo...Ale to zależy tylko od dziecka. Moja chrześnica często do mnie się np zwraca nie ciociu lecz mamusiu . Dlatego podkreślę do niczego dziecka mojego NM nie mam zamiaru zmuszać. Nawet jakby (lecz wcale nie musi być) sytuacja, że poczuje się źle...z powodu narodzin nowego dziecka...zaproponowałam mojemu NM żeby ją wziął do siebie.

[rybkka24]

macoszko wybacz mój sceptycyzm....ale jestem po niejednej nieprzyjemnej sytuacji..
ustalone terminy..to temat b.względny dziś są ustalone za jakiś czas mogą się
zmienić powodów może być tysiące..
najważniejszy powód szeroko pojęte dobro dziecka które pozwala olewać partnerkę
a jej/ich plany mieć w poważaniu bo ważniejsze że dziecko ma być..
twój narzeczony wykazał się uległością wobec eks już teraz to pokazał, czy chce
ci się w razie co walczyć z tym przez następne lata.
uważam że takie kwestie należy wypracować przed ślubem...
i dobrze że taka syt.teraz wyszła.
z tego co piszesz zachowuje umiar.
życzę ci oby wszystko poszło w dobrą stronę.

[macoszka_27]

Dziękuję rybkko

Na chwilę obecną nasz związek wisi na włosku.Powiedziałam mu wprost,że bardzo mnie zranił i nie spodziewałam sie takiego zachowania po nim. Nie ukrywam również ciut straciłam zaufanie, jego słowa teraz są puste. Zapewnia mnie, że wszystko będzie dobrze. Rozmowa i jeszcze raz rozmowa. Na chwilę obecną już odłożyłam wszystkie nasze plany przyszłościowe. Poszłam za Twoją radą. Teraz trzeba wszystko sobie poukładać i wyjaśnić wszystkie nieporozumienia. Bo drugiego rozczarowania nie zniosę.Chęć mam być z nim...jednak powrócimy do tego co było bardzo małymi kroczkami. Niestety nawet wspólne zamieszkanie teraz nie w chodzi w rachubę. Po prostu nie potrafię.

[rybkka24]

z tym ślubem to faktycznie dziwne...tekst chyba pod Ciebie żebyś nie
miała wątpliwości że jesteś jedyna i najważniejsza..taka zagrywka.
wiesz teraz delikatnie podchodzi, rozmawia i zapewnia a po ślubie ci
powie bez ogródek że wiedziałaś w co wchodzisz i się zgodziłaś na
wszelkie konsekwencje bycia w takim związku..i on nie ma wyboru...
musisz to sprawdzić przed jak będzie jakie on ma podejście...
jeżeli chodzi o ich dzieci to niektórzy faceci nie uznaja ŻADNYCH
zasad, ŻADNYCH umów, ŻADNYCH planów jeżeli ma przyjechać dziecko to
zawsze można razem...lub jeżeli sytuacja nie pozwala z dzieckiem to
wcale.i nieistotne jest że nic się nie dzieje wystarczy kilka dni
nie widzenia tel eks i to jest doskonały powód.
dlatego tu nie rozumiem twojego faceta chciałaś żeby wziął córkę a
on nie chciał.
w tego typu związkach bardziej niż w innych trzeba kierować się
rozsądkiem a nie bazować tylko na miłości.

Powiedz ze zartujesz

[tully.makker]

bo już mi zapowiedział, że nawet
> nie chce jej na naszym ślubie (temat też był poruszany).

Zamierzasz poslubic faceta, ktory nie zyczy sobie, by czlonek jego
najblizszej rodziny byl na jego slubie? By jego corka byla swiadkiem
jednej z najwazniejszych chwil w jego zyciu, kiedy to zalozy nowa
rodzine?

Qooooooooooorwa, ja nie moge w to uwierzyc.

[edw-ina]

Przypominam, że przy okazji macoszka nie mialaby nic przeciwko, by dziecko
mówiło do niej mamo.
Hm,
sorry, mnie ten wątek przerasta. Za wiele niedojrzałych zachowań w tym widzę. I
brak chęci na przemyślenie ich.

[sabina211]

Nie wiem, czemu obecność dziecka na ślubie miałaby być niepożądana, ale kwestię
zwracania się do przyszłej żony ojca zostawiłabym samemu dziecku. Co innego
pozwolić mówić mama, a co innego to nakazać.
Mi dobra wola macoszki i jej otwartość na dziecko bardzo się podoba. Facet
pewnie spanikował w sprawie kolacji zaręczynowej, ubzdurał sobie(tak myślę), że
córka będzie problemem, zepsuje klimat wieczoru, popsuje jego odbiór w oczach
przyszłych teściów, jeśli zacznie histeryzować itd. Bardzo to niedojrzałe, fakt,
ale nie on jeden by się tak zachował, zwłaszcza, że dziecko widywał sporadycznie
i jego zachowanie w takiej sytuacji nie było pewnie czymś oczywistym. Macoszka
ma prawo czuć się zraniona, rozżalona, może nawet wypisać się z tego związku,
jeśli nie umie wybaczyć, ale- moim zdaniem- to ze strony narzeczonego był
bardziej odruch paniki, zagubienia niż złej woli.
A co do podejmowania odpowiedzialnych decyzji o ślubie, to myślę, że nie tylko
czas znajomości ma tu znaczenie. Ja wyszłam za mąż po 10 miesiącach znajomości,
zdecydowaliśmy o tym chyba po 3 miesiącach, rodzinę poinformowaliśmy niewiele
póżniej i po ponad 5 latach szczęśliwego na każdej płaszczyżnie małżeństwa
sądzę, że w naszym przypadku nie było sensu tego odkładać, skoro sakrament był
dla nas ważny. A jeśli chce się szukać przykładów nieprzemyślanych
małżeństw, to znajdzie się je i wśród szybko zawieranych i wśród spotykających
się lub mieszkających ze sobą nawet blisko 10 lat. Ja tu nie widzę reguły.

[macoszka_27]

edw-ina napisała:

> Przypominam, że przy okazji macoszka nie mialaby nic przeciwko, by dziecko
> mówiło do niej mamo.
> Hm,
> sorry, mnie ten wątek przerasta. Za wiele niedojrzałych zachowań w tym widzę. I
> brak chęci na przemyślenie ich.

A jak zwraca się dziecko Twojego NM do Ciebie?? Ciociu czy po imieniu??
Niedojrzała decyzje??Jakie, że mi to dziecko nie przeszkadza?? Że mam odruch
opiekuńczy, że żal mi tego dziecka i chciałabym aby u nas czuło się dobrze.
Uważam, że to normalne. Jeżeli kobieta nie chce się decydować na aż taki "krok"
to po co się wiąże z facetem z dzieckiem???
Na to dziecko złego słowa nigdy nie powiedziałam. To że wynikła teraz taka
sytuacja to nie wina małej tylko zachowania mojego NM. Żalu do dziecka nie mam i
nigdy za to nie będę mieć.

[karolana]

macoszka_27 napisała:


> A jak zwraca się dziecko Twojego NM do Ciebie?? Ciociu czy po imieniu??

No wiesz, pomiędzy zwracaniem się per ciociu albo po imieniu a mówieniem "mamo"
jest kolosalna różnica.
Dziecko, które ma normalną matkę i normalne z nią relacje nie będzie mówiło
"mamo" do obcej sobie kobiety, z którą spotyka się raz na jakiś czas. I tak z
drugiej strony powiem Ci, że dla macochy to też nie jest łatwe. Dzieci mojego m
mówią do mnie "mamo", ale przez długi czas nie potrafiłam się w tym odnaleźć. Bo
takie słowo to wielka odpowiedzialność. I zanim łaskawie zgodzisz się być
"mamą", zastanów się, czy jesteś gotowa przyjąć na siebie taki ciężar. Bo "mama"
nie odchodzi, "mama" jest przy dziecku, kiedy jej potrzebuje, "mama" nie może
powiedzieć mężowi "stary, to nie moje dzieci, nie mój problem". Jesteś na to
gotowa? Naprawdę? Czy może to byłoby "takie słodkie"? Nie jest słodkie, jest
trudne. Bo jesteś "matką zastępczą" dla dziecka, masz wobec niego obowiązki
emocjonalne i moralne, a nie masz żadnych praw przysługujących matce naturalnej.
Myślisz, że to takie super?
"Moje" dzieciaki same wybrały taką formę i kiedy chciałam to korygować był
protest i histeria. Ale w naszym przypadku relacje matki biologicznej z dziećmi
są bardzo zaburzone i Młode szukały we mnie tego, co powinna dać im matka.
I czasem mnie to przygniata.

> Niedojrzała decyzje??Jakie, że mi to dziecko nie przeszkadza?? Że mam odruch
> opiekuńczy, że żal mi tego dziecka i chciałabym aby u nas czuło się dobrze.

Dlaczego Ci żal? To dziecko ma mamę i tatę. A o niedojrzałość zapewne chodziło w
kontekście połączenia Twojej deklaracji na temat mówienia do Ciebie "mamo" i
zapewnienia Twojego narzeczonego, że Mała nie będzie obecna na Waszym ślubie.
Nie widzisz ambiwalencji? Jak dziecko może nie uczestniczyć w ślubie ojca,
zwłaszcza jeśli miałoby do jego żony mówić "mamo"? Uważasz, ze to Młoda powinna
decydować? Nie za duża odpowiedzialność na barki małego dziecka? A nie sądzisz,
że Twój narzeczony i Ty powinniście ZAPROSIĆ jego córkę i zapewnić, że jest na
tym ślubie mile widziana?

[macoszka_27]

karolana napisała:

> "Moje" dzieciaki same wybrały taką formę i kiedy chciałam to korygować był
> protest i histeria. Ale w naszym przypadku relacje matki biologicznej z dziećmi
> są bardzo zaburzone i Młode szukały we mnie tego, co powinna dać im matka.
> I czasem mnie to przygniata.

A czy Twój NM wie, że tak "przygiata" Cię jego dziecię???
Wybacz, ale jeżeli bym miała takie podejście do dziecka mojego NM to bym się z nim nie związała. Bo po co by mi było to "przygniatanie".
Owszem matka biologiczna ma najwięcej do powiedzenia w kwestii swojego dziecka. Jednak to dziecko samo decyduje jak bedzie mówiło do partnerki taty.

> Dlaczego Ci żal? To dziecko ma mamę i tatę. A o niedojrzałość zapewne chodziło
> w
> kontekście połączenia Twojej deklaracji na temat mówienia do Ciebie "mamo" i
> zapewnienia Twojego narzeczonego, że Mała nie będzie obecna na Waszym ślubie.
> Nie widzisz ambiwalencji? Jak dziecko może nie uczestniczyć w ślubie ojca,
> zwłaszcza jeśli miałoby do jego żony mówić "mamo"? Uważasz, ze to Młoda powinna
> decydować? Nie za duża odpowiedzialność na barki małego dziecka? A nie sądzisz,
> że Twój narzeczony i Ty powinniście ZAPROSIĆ jego córkę i zapewnić, że jest na
> tym ślubie mile widziana

Może i ma mausię...ale to właśnie dzięki tej mamusi to dziecko nie ma normalnej rodziny i co ważniejsze normalnego dzieciństwa.
Dzieci nie są niczemu winne, że ich rodzice się rozstali. Dziwi mnie Twoje podejście... to wg Ciebie jak powinnam traktowac to dziecko? Jak kilku godzinny rzep?? Przeszkodę??? Piszesz, że Ty nie umiałaś się odnaleźć - ja potrafię, nie traktuje tego dziecka jako kuli u nogi...nie zaciskam zębów i nie udaje, że ją lubię tylko po to aby uszczęśliwić mojego NM. NIE!
Jeżeli chodzi o decyzję mojego NM dotyczącą nieobecności jego córki na naszym ślubie, myślę że zmienił by zdanie. Jeżeli nie to ja bym dziecko sama zaprosiła i zrobiła mu niespodziankę. Pomimo, że to nasz dzień mała była by ważnym gościem.

[karolana]

macoszka_27 napisała:
>
> A czy Twój NM wie, że tak "przygiata" Cię jego dziecię???
> Wybacz, ale jeżeli bym miała takie podejście do dziecka mojego NM to bym się z
> nim nie związała. Bo po co by mi było to "przygniatanie".
> Owszem matka biologiczna ma najwięcej do powiedzenia w kwestii swojego dziecka.
> Jednak to dziecko samo decyduje jak bedzie mówiło do partnerki taty.

Mój mąż dokładnie zna moje emocje związane z Jego Dziećmi.
I proszę, zanim coś skomentujesz, zastanów się nad tym, co przeczytałaś. Nie
przygniata mnie dziecko, ale odpowiedzialność za nie w połączeniu z kompletną
bezsilnością wobec praw matki biologicznej. Jak kiedyś będziesz stała zaciskając
zęby żeby nie krzyczeć ze złości i żalu, kiedy matka będzie zabierała dziecko,
które wyciąga do Ciebie rączki w wyje "mamoooo", jak kiedyś będziesz patrzyła w
oczy dziecka, które nie rozumie, że Ty nie możesz go "uratować", to może
zrozumiesz o co mi chodzi.

> Może i ma mausię...ale to właśnie dzięki tej mamusi to dziecko nie ma normalnej
> rodziny i co ważniejsze normalnego dzieciństwa.

"Dzięki" obojgu rodzicom, bo małżeństwo to dwoje ludzi. Poza tym można być do
dupy małżonkiem i super rodzicem. To, że ktoś zawalił małżeństwo nie oznacza, ze
nie potrafi zająć się dzieckiem. Twój narzeczony raczej średnio miał kontakt z
córką. Teraz jego ex "podrzuca" mu dziecko na caaałe dwaa tygooodnie. Ojcu!
Straszne! A nie sądzisz, że może czas najwyższy żeby ojciec zaczął być ojcem na
większą część etatu? Ja wiem do czego zdolna jest kobieta po rozwodzie, ale też
wiem, że ojciec może nie zgodzić się na zmianę miejsca zamieszkania dziecka
poza obręb województwa, a co dopiero kraju. Może więc zamiast oceniać ex Twojego
narzeczonego przyjrzyj się jemu i jego roli w wychowaniu dziecka?

> Dziwi mnie Twoje pode
> jście... to wg Ciebie jak powinnam traktowac to dziecko? Jak kilku godzinny rze
> p?? Przeszkodę???

Innej opcji nie widzisz? Myślisz, że to dziecko potrzebuje Twojej litości?

> Piszesz, że Ty nie umiałaś się odnaleźć - ja potrafię,

Fakt, mam problem w odnalezieniu się w swojej sytuacji.
Mam dwoje dzieci i nie mam żadnego jednocześnie.
W oczach dzieci jestem mamą, w oczach prawa nie.
Emocjonalnie dzieci są moje, formalnie nie są.
Wychowuję je, a jednocześnie jestem non stop na cenzurowanym, bo wystarczy, że
szanownej mamusi się coś nie spodoba, a dzieci nie zobaczę przez kilka miesięcy.
Mam problem z tym, że mój mąż ma dzieci z kimś innym niż ja, a ze mną ich mieć
już nie będzie.
Uważasz, że to łatwa sytuacja? Że Ty poradziłabyś sobie lepiej? Gratuluję
zarąbiście wysokiej samooceny w takim razie.
A czy Ty potrafisz, to się jeszcze okaże w momencie, kiedy to dziecko na stałe
zacznie funkcjonować w Twoim życiu.
Na razie nawet ze swoim narzeczonym nie mieszkasz, prawda?
Na razie, umówmy się, kontakt z małą masz szczątkowy.
Strasznie łatwo jest coś deklarować, jeśli pozostaje na etapie hipotez. Większe
problemy są w codziennym życiu z dzieckiem męża pod jednym dachem. Zwłaszcza w
momencie, kiedy sama dzieci nie posiadasz.

[edw-ina]

Karolana, ja juź dawno podejrzewałam,że Ty normalnie nie wiesz jak
to jest być tak fantastycznie nastawioną do dziecka/dzieci i tak
dokładnie rozumieć, kto źle czyni, a kto ma najlepsze chęci!
A tak poważnie, Macoszka się obraża - na Ciebie, na mnie, na
Konstancję itp., ponieważ jej nie rozumiemy. No nie rozumiemy, bo
każda ma pewne konkretne doświadczenia - dobre, złe - różne. Grunt,
że nie patrzymy na sytuację jednostronnie.
Myślę, że Macoszka jest jeszcze bardzo młodą i niedojrzałą osobą,
która bez wątpienia ma dobre chęci, ale tak naprawdę to w tej chwili
potrzebowałaby takiego "sabatu" nastolatek, które by jej potakiwały,
mówiąc - jaka ta eks to zła, ty będziesz lepsza, ty lepiej rozumiesz
i lepiej wiesz. A tu zonk. Stare czarownice się zebrały
Kurczę, ja jej naprawdę życzę jak najlepiej, ale tak sobie myślę:
facet zdaje się mało poważny, sama macoszka (mam wrażenie) przede
wszystkim liczy na ślub i bajkowe - i żyli długo i szczęśliwie. A w
tym wszystkim trzeba pomyśleć o jeszcze kilku innych sprawach - że
córcia wróciła do kraju i życie jej ojca będzie wyglądało inaczej,
może mieć więcej obowiązków, być może będzie zmuszony do
ograniczenia swoich przyjemności i czasu dla macoszki ze względu na
małą. Poza tym facet jest po nieudanym związku i jak dla mnie to
przede wszystkim powinien najpierw sobie poukładać w głowie i w
życiu, a później wchodzić z pełną parą w kolejny związek.
Macoszka z taką pewnością mówi o swojej akceptacji, zrozumieniu -
nie przeczę, może je mieć. Ale dopiero kiedy faktycznie na własnej
skórze zobaczy, że nie będzie miała takiej kontroli nad własnym
związkiem i życiem i nie zawsze wszystko będzie cacy - bo okaże się,
że np. pieniądze odkładane na wspólny urlop czy nowe meble będzie
trzeba przeznaczyć np. na korepetycje dla małej, czy zdarzy się, że
z czegoś, na czym macoszce bardzo zależało wyszły nici, bo np. tata
będzie musiał jechać przez pół Polski, żeby odebrać chore dziecko z
kolonii, a ona będzie musiała zacisnąć zeby i jeszcze pomóc
małżonkowi, to spojrzy z większym dystansem.
Niestety, teraz nie chce nas słuchać. Jesteśmy złe, ponieważ nie
przytakujemy. kurczę, jesli bardzo bym chciała wykazać się agresją
wobec kobitki, to bym to zrobiła. A tak okazuje się, że jestem
napastliwa. Widać natura rudzielca wychodzi

[karolana]

Edw-ina, też uważam, że postawa Macoszki jest pomieszaniem myślenia życzeniowego
ze zwykłym brakiem doświadczenia.
Również wydaje mi się, że Jej narzeczony nie dojrzał do nowego związku, nie
potrafi poukładać sobie swojego ojcostwa, które w zasadzie dopiero odzyskuje.
Pewnie miota się pomiędzy chęcią bycia dobrym ojcem a pragnieniem ułożenia sobie
życia z kobietą.
Może dobrze byłoby dać mu czas żeby zrozumiał, że można być jednocześnie ojcem
dla dziecka z pierwszego związku i partnerem dla obecnej kobiety.
A Macoszka mogłaby wykazać ciut więcej pokory i samokrytycyzmu. Litość czy nawet
współczucie dla dziecka jest bardzo słabą podstawą do układania sobie z nim
relacji. Patrzenie na tę dziewczynkę jako na "biedne skrzywdzone dziecko" może
skutkować nadmierną pobłażliwością, chęcią "wynagrodzenia" mu cierpień,
pokazania, że "matka jest be, macocha jest super".
Nie podoba mi się też obwinianie matki, która de facto do tej pory zajmowała się
córką, o całe zło. Dopóki nie pojawiły się w moim życiu Dzieci męża, nie
wiedziałam wielu rzeczy o sobie, o tym, ile wysiłku wymaga codzienność z
dzieckiem i jak często ma się ochotę wystawić wyjca w środku zimy za okno żeby
mu gluty zamarzły i zatkały rezonatory
Macoszka się nauczy. Szkoda tylko, że zamiast czytać atakuje.
Pozdrawiam.

[konstancja16]

edw-ina napisała:
>>Stare czarownice się zebrały

tylko nie stare, wypraszam sobie! no, ze czarownice to moze...

[macoszka_27]

karolana napisała:

> W oczach dzieci jestem mamą, w oczach prawa nie.
> Emocjonalnie dzieci są moje, formalnie nie są.

No mnie raczej to nie boli, że nie jestem prawną matką małej. W niczym to nie
przeszkadza kochać to dziecko.
Fakt, mój NM miał średni wręcz utrudniony kontakt z dzieckiem. Jednak sprawdza
się w roli ojca, widać że kocha dziecko i nie wstydzi się go.Na pewno zacznie
poświęcać jej więcej czasu jak wróci do Polski. Dla jasności podpisał paszport
bo esksa go szantażowała... Więc co miał zrobić.
Wybacz, że to powiem ale nie zawsze matka biologiczna jest ideałem. Dziecko samo
mi się przyznało iż więcej czasu spędza z babcią. To babcią ją szykowała do
szkoły czy odbierała. Nie wspominając że karmiła. Mamusi nigdy nie było w domu.
Pomijam fakt, że mamusia zostawiła dziecko właśnie z babcią na miesiąc i
wyjechała w swoich prywatnych sprawach.MIESIĄC....Nie mi oceniać...ale już widać
z takiego zachowania że jej mamusia raczej nie jest odpowiedzialną osobą.

> Strasznie łatwo jest coś deklarować, jeśli pozostaje na etapie hipotez. Większe
> problemy są w codziennym życiu z dzieckiem męża pod jednym dachem. Zwłaszcza w
> momencie, kiedy sama dzieci nie posiadasz.
>
Może i są...ale od czego są kompromisy...Fakt, masz doświadczenie akurat w tej
kwestii. Ja jestem na razie pozytywnie nastawiona. Mała ma 7 lat. Z tego
cząstkowego kontaktu nie wyniosłam złych emocji. Dziecko nie jest konfliktowe,
wręcz otwarte. Na pewno wkurzało mnie jedno, NM zamiast dołączyć do zabawy
siadał przed tv i miał nas w nosie. Może chciał sprawdzić jak sie dogadujemy...
Dzieci nie mam jestem panną.W planach na przyszłość padł temat naszego wspólnego
dziecka. I to właśnie mój NM nalegał żeby jak najszybciej.

[karolana]

macoszka_27 napisała:
> No mnie raczej to nie boli, że nie jestem prawną matką małej. W niczym to nie
> przeszkadza kochać to dziecko

Już pisałam w czym problem. Kochając dziecko, do którego nie masz żadnych praw,
sama sobie sprawiasz ból, bo widzisz, że źle się dzieje i jesteś bezsilna.
Przekonasz się.

> Wybacz, że to powiem ale nie zawsze matka biologiczna jest ideałem.

Oooo ależ ja jestem baaardzo daleka od twierdzenia, że matka biologiczna jest
zawsze super. Mam taki przykład, że ludzie jak słyszą, to dziwią się, że ta
kobieta nadal ma pełnię praw rodzicielskich. Tylko że w naszym przypadku to mój
mąż był tym z rodziców, który zajmował się dziećmi od samego początku (łącznie z
karmieniem, bo dzieci były karmione piersią raptem po 6 tygodni starsze i 3
tygodnie młodsze), a potem jeszcze w sądzie musiał udowadniać, że naprawdę wie
cokolwiek o opiece nad dziećmi, bo sędzinie w jej małej główce nie mieściło się,
że facet może wstawać w nocy do dziecka, karmić, zmieniać pieluchy, mieć pracę
umożliwiającą opiekę nad dziećmi popołudniami, gotować, chodzić do lekarza, brać
zwolnienia lekarskie na czas choroby, itd, itp. I le TAKI ojciec ma prawo
oceniać jakość rodzicielstwa drugiej połowy.
W Waszym przypadku, Twój narzeczony układał sobie życie. A jego ex? Nie miała
prawa do tego? Nie zamierzam bronić ex Twojego narzeczonego, ale może spojrzenie
z szerszej perspektywy i z większym zrozumieniem byłoby wskazane? Ciężko jest
być samotnym rodzicem. Twój narzeczony nie wie o tym. Ty też.
A poza tym, skoro mała jest fajna i otwarta, to jej matka nie jest chyba taka
zupełnie do niczego?

> I to właśnie mój NM nalegał żeby jak najszybciej.

Ehh, to, że on nalegał to jeszcze naprawdę o niczym nie świadczy... Niestety.
Słowa są tanie. Znam sytuacje, kiedy faceci "nalegali" na posiadanie dzieci z
partnerkami, a potem powychodziły takie cuda, że włos na głowie się jeży. Druga
żona mojego ex też twierdziła, że on nalegał żeby jak najszybciej. A jak już
była w ciąży, mój ex rzucił hasło, że chyba lepiej żeby usunęła

[konstancja16]

no wlasnie to naleganie w polaczeniu ze stwierdzeniem:

>>NM zamiast dołączyć do zabawy
siadał przed tv i miał nas w nosie.

to u zdrowo myslacej osoby powinno wlaczyc sygnal alarmowy. a Macoszka
tlumaczy niechec swojego faceta do zabawy z wlasnym dzieckiem:
>> Może chciał sprawdzić jak sie dogadujemy...

no comments.

[karolana]

konstancja16 napisała:

> no wlasnie to naleganie w polaczeniu ze stwierdzeniem:
>
> >>NM zamiast dołączyć do zabawy
> siadał przed tv i miał nas w nosie.
>
> to u zdrowo myslacej osoby powinno wlaczyc sygnal alarmowy. a Macoszka
> tlumaczy niechec swojego faceta do zabawy z wlasnym dzieckiem:
> >> Może chciał sprawdzić jak sie dogadujemy...
>
> no comments.
>

Myślenie życzeniowe po prostu.
Macoszka CHCE żeby Jej mężczyzna był super ojcem i już. Facet olewa? Na pewno ma
powód, bardzo zresztą dobry, bo on jest przecież super ojcem.
No cóż, ja tylko życzę żeby życie Jej nie sprowadziło na ziemię zbyt brutalnie.

[filetta]

konstancja16 napisała:

> >>NM zamiast dołączyć do zabawy
> siadał przed tv i miał nas w nosie.
>
> to u zdrowo myslacej osoby powinno wlaczyc sygnal alarmowy. a
Macoszka
> tlumaczy niechec swojego faceta do zabawy z wlasnym dzieckiem:
> >> Może chciał sprawdzić jak sie dogadujemy...
>
> no comments.
>

Mi również zapaliła się "czewona lampka". Facet najwyraźniej nie
wie, co to znaczy być ojcem. Nie posmakował tego, choć dziecko ma
już 7 lat.
Według mnie życie szybko zweryfikuje tę życzeniowo-bajkową wizję
wspólnego szczęścia. Każda z nas wchodziła w związek z pewnym jego
wyobrażeniem, a w miarę upływu czasu spotykały nas rózne
doświadczenia: dobre i złe, które nam powoli zmieniały obraz
związku. Dlaczego nie pozwolić bohaterce przekonac się na własnej
skórze, jak to jest? Wiem, wiem, w jej przypadku prawda może się
okazać zbyt bolesna.

[blondgirl]

"Ja jestem na razie pozytywnie nastawiona."


jak zauważyłaś "na razie", ale nie wiesz co będzie za kilka lat. Ba,
podejrzewam, że pierwsze zgrzyty zaczną się jak zamieszkacie razem we trójkę.

Ja też byłam zachwycona swoim Młodym dopóki widziałam go raz na jakiś czas. Nie
to, że teraz go nie lubię, bo lubię i to bardzo, ale czasami jestem po prostu
zmęczona jego co weekendowymi wizytami, mimo że chłopak jest bezproblemowy (ma
14 lat). A to nie tylko weekendy, bo spędza u nas 90% czasu wolnego od szkoły,
tj. ferie, święta, 1/2 wakacji. Nie pamiętam, kiedy ostatni raz miałam "wolny"
weekend.
W zasadzie niewiele mogę zaplanować. Niedzielne obiady u moich rodziców też
odpadają, bo Młody nie chce z nami jechać, a NM nie zostawi go samego na kilka
godzin, choć Młody większość czasu spędza z kolegami na podwórku.
A ile było/jest jeszcze takich drobnych spraw związanych poniekąd z Młodym. Ot,
choćby kwestia czystości w jego własnym pokoju, obowiązków itp. Dużo by o tym
pisać, mimo iż uważam, że nasz związek zdążył się już w miarę ułożyć przez ten
czas, kiedy mieszkamy razem (2,5 roku).

[edw-ina]

Mówią do mnie po imieniu i nie widzę powodu, dla którego miałyby się zwracać do mnie inaczej.
A odnośnie niedojrzałości napisałam w kontekście, jaki przedstawiła Karolana - chcesz związać się z facetem, który nie chciał zabrać własnego dziecka na uroczystość, choć był tam on, dziadkowie dziecka i jego przyszła macocha, która dodatkowo "nie ma nic przeciwko, by dziecko (które ma oboje biologicznych rodziców, sprawujących nad nim opiekę) mówiło do niej mamo".
Podkreślasz wielkimi wykrzyknikami, że związkom, jak je pejoratywnie określasz "na kocią łapę" mówisz NIE!!!!, masz wątpliwości związane z zachowaniem własnego faceta, ale odganiasz się jak od stada os od wszelkich podpowiedzi osób z pewnym życiowym doświadczeniem, które sugerują ci, abyś nie spieszyła się, przyjrzała się dokładniej postępowaniu ewentualnego małżonka i nie podejmowała decyzji ważących na twoim życiu pochopnie.

[macoszka_27]

edw-ina napisała:

ale odganiasz się jak od stada os od wszelkich podpowiedzi osób z pew
> nym życiowym doświadczeniem, które sugerują ci, abyś nie spieszyła się, przyjrz
> ała się dokładniej postępowaniu ewentualnego małżonka i nie podejmowała decyzji
> ważących na twoim życiu pochopnie.

No właśnie nie rozumiem jednego. Większość macoszek na tym forum, ma dziwny przekaz wypowiedzi. Atak... A wystarczyło by napisać...słuchaj a może...ja z moim doświadczeniem radziłabym CI... itp... I najbardziej dziwi mnie jedno. Podejście niektórych macoszek do moich postów.Co jest złego w tym, że nie widzę problemu dziecka mojego NM i to że bardzo by mi było miło jakby mała miała ze mną jeszcze lepsze relacje. Tak, problemem jest zachowanie mojego NM.... i po to wypowiadam się na forum aby uzyskać jakieś porady od macoszek z dłuższym stażem. Czy wszystkie aż tak żałują, że wpakowały się w taki związek??Ja nie żałuję, fakt jest mi przykro jak zostałam potraktowana. Ok, dostałam nauczkę. Ale może teraz bardziej mam otwarte oczy... i inaczej patrze na pewne sprawy. Na pewno na chwilę obecną nie rozmawiamy o dalszych planach na przyszłość, dopóki nie rozwiążemy spraw które wynikły teraz.
Dziękuję macoszką które popierały mnie w swoich postach .

[illegal.alien]

Atak? Jaki atak? Ja sie dziwie, ze kobiety maja do Ciebie tyle cierpliwosci, bo
ja juz bym dawno siadla - masz strasznie naiwno-romantyczna wizje
slodko-cukierkowej rodziny i kiedys dostaniesz pstryka w nos od zycia.
Nie mam lat doswiadczenia za soba, jestem jedna z mlodszych osob na tym forum,
ale dotychczasowe przezycia kaza mi wierzyc, ze edwina i karolana maja 100%
racji - zobaczysz za kilka lat.

> Dziękuję macoszką które popierały mnie w swoich postach .

Trzeba bylo od razu napisac, ze chodzi Ci o klepanie po pleckach -
oszczedzilabys kilku osobom sporo czasu.

[macoszka_27]

illegal.alien napisała:

> Trzeba bylo od razu napisac, ze chodzi Ci o klepanie po pleckach -
> oszczedzilabys kilku osobom sporo czasu.

Jak Ci szkoda Twojego cennego czasu, to po co usiadłaś przed kompem i odpisałaś ).
Podziękowałam tym macoszką z doświadczeniem, co widzą że nie jestem anty nastawiona do dziecka. Czytaj ze zrozumieniem laska.

Poza tym już, pisałam wcześniej nie podobają mi się wasze formy wypowiedzi. I dlatego czuje, że to atak na moją osobę.

masz strasznie naiwno-romantyczna wizje
> slodko-cukierkowej rodziny i kiedys dostaniesz pstryka w nos od zycia.

A jakie powinnam mieć wizje, odrazu jangorszy sceniariusz?? Rany jakbym miała takie podejście to przyszłości z tym facetem to bym sie nie pchała w taki związek. Bo tylko on i jego potrzezby i to fatalne dziecko, przez które nie będe miała swoich...
Skoro piszecie, że jest Wam tak źle to po co jesteście nadal w takich związkach?
Napisałam kilka postów wcześniej, że przepraszam jedną z macoszek...kultura wymagała przyjąć a nie znowu "atakować". Tak, jestem młodą osobą..która ma cukierkowe plany na przyszłość. Ale to nie powód aby mnie zaraz skreślać. I jeszcze raz powtórzę, że ja jedynie chciałam uzyskać porady, pomoc w tej sytuacji. Napisałam co myślę i czuję a jedynie zostałam skrytykowana.
To przepraszam bardzo po co jest to forum w takim razie?? Jeżeli komuś nie pasuje związek z dzieciatym facetem to po co się męczy.
Jeżeli kogoś uraziłam to przepraszam.

[karolana]

macoszka_27 napisała:
> A jakie powinnam mieć wizje, odrazu jangorszy sceniariusz?? Rany jakbym miała t
> akie podejście to przyszłości z tym facetem to bym sie nie pchała w taki związe
> k. Bo tylko on i jego potrzezby i to fatalne dziecko, przez które nie będe miał
> a swoich...
> Skoro piszecie, że jest Wam tak źle to po co jesteście nadal w takich związkach
> ?

Dziewczyno, ale o czym Ty w ogóle piszesz?
Nikt tu nie pisze, że nie może być dobrze, bo wielu z nas JEST dobrze. Nikt nie
pisze, że nie będziesz mogła mieć własnych dzieci z powodu dziecka narzeczonego.
To, co piszemy to fakty wynikające z doświadczenia. Nasze doświadczenie
(odróżniasz od hipotez?) mówi, że życie z mężczyzną, który ma dziecko JEST
TRUDNE, zwłaszcza dla kobiety bezdzietnej. Ty jeszcze nie wiesz czy będziesz
miała swoje dzieci (życzę Ci żebyś miała). A co jeśli się nie uda? Wiesz jak
będziesz się czuła? Nie. Ja mam w tym pewną orientacje i kilka dziewczyn tutaj też.
Zwracamy Ci uwagę na BARDZO niepokojące sygnały, jakie pojawiają się w
zachowaniu Twojego narzeczonego. Bo mamy DOŚWIADCZENIE, które mówi, że pewne
rzeczy się nie zmieniają, zwłaszcza po ślubie.
Najpierw skarżysz się, że Twój facet odwołuje Wasze plany ze względu na dziecko
(mój mąż NIGDY tego nie zrobił), z Twoich postów wynika, że koleś był do tej
pory tatusiem okazjonalnym (mój mąż był zawsze PRAWDZIWYM ojcem codziennym), a
Ty z jego córą masz kontakt sporadyczny - nie jesteście małżeństwem, nawet nie
mieszkacie razem, mała dopiero wraca? wróciła niedawno? do kraju (ja z dziećmi
męża w zasadzie mieszkam), widzisz problem w tym, że matka "podrzuciła" ojcu
dziecko na 2 tygodnie ustalając to z nim 2 dni wcześniej ("nasze dzieci" są nam
zabierane i oddawane z dnia na dzień, bez uprzedzania i żadne skargi do sądu nie
pomagają), piszesz, że kiedy Ty bawiłaś się z dzieckiem jego ojciec siedział
przed TV i miał Was w nosie (u nas NIGDY nie było takiej sytuacji), podajesz
informację, że ojciec nie chce własnego dziecka na swoim ślubie (dla mojego męża
było oczywiste, że dzieci będą z nami w tym dniu, dla mnie również), a
jednocześnie następują płomienne deklaracje, że Ty KOCHASZ to dziecko i nie masz
nic przeciwko temu żeby nazywało Cię "mamą", że ten facet jest świetnym ojcem i
w ogóle cud-miód i orzeszki.
Powiedz, tak szczerze, jak możesz kochać dziecko, którego nie znasz?
Jak facet, który do tej pory niemal nie widywał dziecka (przez 7 lat!), który
nie wykazuje zainteresowania nim, kiedy przebywa w jego domu, który uważa, że
nie powinno uczestniczyć w jego ślubie może być dobrym ojcem?
Twoja wizja JEST romantyczna i naiwna, a do tego Twoje wypowiedzi wzajemnie się
wykluczają. Uważasz, że Twój facet zrobi zwrot o 180 stopni i będzie wszystko
super? To sobie uważaj. Nie chcesz czerpać z doświadczenia, nie czerp. Pretensje
będziesz miała do samej siebie.

[blondgirl]

Podejrzewam, że skończy się tak, że Pan zrzuci obowiązek opieki nad swoim
dzieckiem na macoszkę i za jakiś czas macoszka będzie się skarżyć na forum jak
jej źle i jak nie lubi tego dziecka.

Mój też próbował takich sztuczek, ale jakimś cudem udało mi się przetłumaczyć
pewne rzeczy, a zwłaszcza jedną, że ja "mogę, ale nie muszę".

[illegal.alien]

> Czytaj ze zrozumieniem laska.

Nie spoufalaj sie. Nie jestesmy kolezankami z piaskownicy.

> Poza tym już, pisałam wcześniej nie podobają mi się wasze formy >
wypowiedzi. I dlatego czuje, że to atak na moją osobę.

No oczywiscie. Bo kto nas po pleckach nie poklepuje i nie mowi, jakie to
jestesmy dzielne to swinia i stara baba i gowno wie.
Dla siebie samej powinnas te posty, ktore wlasnie ci sie nie podobaja przeczytac
jeszcze piec razy i dobrze sobie zapamietac. Przyda sie na przyszlosc.

> A jakie powinnam mieć wizje, odrazu jangorszy sceniariusz??

Realistyczne. Bo na razie to masz wizje zycia jak z reklamy proszku do prania.
Miedzy slodko-pierdzaca rodzinka, w ktorej wszystkie dzieci nasze sa, a
patologia gdzie stary stara szmata leje jest jeszcze bardzo duze spektrum.
Gdzies po srodku jest realna wizja tego, co cie czeka.

> Skoro piszecie, że jest Wam tak źle to po co jesteście nadal w > takich
związkach?

Czy moglabys podac konkretny przyklad, gdzie ktos napisal, ze mu zle? Bo ja nie
widze. Zle to by mi bylo w zwiazku, w ktorym tatusiek po siedmiu latach wlasnego
dziecka w zasadzie nie zna, nie spedza z nim czasu, nie poczuwa sie, traktuje
jak 'problem' (twoje slowa). Niewatpliwie masz na to jakies wytlumaczenie
(pewnie chcial sprawdzic jak mamusia sie z dzieckiem dogaduje), ale daruj sobie.

> Tak, jestem młodą osobą..która ma cukierkowe plany na przyszłość. > Ale to nie
powód aby mnie zaraz skreślać. I jeszcze ra
> z powtórzę, że ja jedynie chciałam uzyskać porady, pomoc w tej > sytuacji.
Napisałam co myślę i czuję a jedynie zostałam > skrytykowana.

Tez jestem mloda, ale naiwne romantyczno-cukierkowe wizje juz dawno porzucilam,
bo wiem, ze w zyciu tak nie jest - miedzy innymi dzieki postom dziewczyn
otworzylam oczy na wiele spraw. Dlatego polecam ci przeczytac te posty jeszcze
raz, chociaz pewnie i tak je olejesz, ale jak je zapamietasz, to moze za kilka
lat stweirdzisz, ze dziewczyny jednak mialy racje.
No i sorry, ale co to za pomoc, jak ktos uwaza, ze robisz glupio, a poklepuje
cie po pleckach i pcha dalej w te glupie dzialania? Pomoc polega wlasnie na tym,
ze jak ktos uwaza, ze robisz durnowato, to ci to powie i wyjasni czemu - co
dziewczyny w sposob bardzo kulturalny i przejawiajacy niesamowite poklady
cierpliwosci zrobily. To, ze po ty nie lubisz, zeby ci mowic prawde to juz inny
problem, ale nastepnym razem po prostu napisz we wstepie 'prosze poklepac mnie
po pleckach, kto uwaza, ze glupio robie, niech nic nie pisze' - wtedy dostaniesz
to, czego oczekujesz.

[konstancja16]

Droga Macoszko,

doskonale rozumiem, ze nie podobaja Ci sie moje komentarze i
uwazasz, ze pisze bzdury.

ale jesli sie tak unosisz i piszesz do Illegal Alien (vel Nsc23),
osoby znanej, lubianej i szanowanej ma tym forum per 'czytaj ze
zrozumieniem laska' to po prostu spadaj na drzewo. bez cienia racji
burzysz sie na wypowiedzi dziewczyn, ktore zeby zjadly na
macochowaniu (jak Karolana).

jak nie w kolorek to nie czytaj. rozumiem, ze oczekiwalas
poklepywania po ramieniu i rozczulania sie nad tym jaka jestes
wspaniala i jakim swietnym ojcem jest Twoj narzeczony (ktory widywal
swoje dziecko 3 razy do roku i woli TV niz zabawe z nim), ale
niestety tu nie bedzie takiego slodzenia. na pewno nie z mojej
strony.

wyluzuj troche. powodzenia na nowej drodze.

[edw-ina]

Wiecie co dziewczyny, tak sobie myślałam o tym wszystkim, o tym świętym
oburzeniu Macoszki i przypomniała mi się rozmowa sprzed kilku lat z moją własną
matką, nota bene w pewnym dość długim okresie życia również macochą. Poznałam
mojego obecnego męża jakoś w okolicach końcówki studiów, zaraz była pierwsza
praca itd. Zakochałam się na zabój, do łez, nieprzespanych nocy - coś jak pisała
Konstancja bodajże. On był kilka lat po rozwodzie, ja jeszcze nie myślałam o
poważnym związku na resztę życia i było nam bosko. A jego dzieci? Rany boskie!
Nauczona przez wszelkie idee poprawnościowe, że dzieci kochać trzeba (tak na
wszelki wypadek, jakby Tully-Kicia chciała się do tego fragmentu przyczepić, nie
twierdzę, że kochać nie należy)myślałam sobie jak to będzie pięknie. No taka
poważna się stanę, tak pokażę światu jak ja potrafię ... - no właśnie, w tej
chwili niezbyt wiem co, poświęcać się? wydorośleć? Diabli wiedzą.
Wtedy do akcji wkroczyła moja matka. Nie było krzyków, złości itp. Zwyczajnie
stwierdziła - bierzesz na siebie wielką odpowiedzialność i nawet nie
uzmysławiasz sobie teraz z czym się wiąże. Zastanów się dwa razy, bo później to
nie będzie już tylko twoje życie i nie będzie tak prosto odwrócić się i wyjść.
Hm, jak pewnie większość dziewczątek lat 20 z okładem uznałam, że matka we mnie
nie wierzy, nie rozumie, nie ceni tej wielkiej miłości itp. Dołożyłam sobie
jeszcze do tego myśli, że nigdy nie lubiła moich facetów, że pewnie chce mnie
kontrolować itd, a co za tym idzie - z tym większym oddaniem brnęłam w związek.
Patrząc na to z perspektywy 8 lat - powinnam się stuknąć czymś ciężkim w ten
bezdennie głupi łeb. I to nie dlatego,że nie kocham swojego męża, że jest mi z
nim źle, krzywdzi mnie itd. Tylko właśnie dlatego, że nie wiadomo jak bym się
okopywała, twierdząc: twoje dzieci, ja ci nie przeszkadzam, ale też pomogę tylko
w zakresie, który sama uznam za słuszny itd., to wciąż trzeba myśleć o tym, że
jednak nie jesteśmy sami.
Pojawiłam się na tym forum w dniu, kiedy jechałam sama na pogrzeb ukochanej
babci. Mąż musiał jechać na bierzmowanie syna. On 500 km w jedną stronę, ja 500
w drugą. Przechodziłam kryzys, kiedy zostałam w domu i ratowałam go przed
mrozami tej zimy (brak światła, zamarznięta woda itp), a mój mąż w tym czasie
był z dziećmi na nartach. I nie dało radę przełożyć - bo ferie, bo obiecane. I
co mogłam zrobić? Rzucić się w progu i powiedzieć: nie puszczę? Trzeba sobie radzić.
Dlatego ja sama trochę żałuję, że poza matką nikt mi nie mówił, jak może
wyglądać moje życie. Nie twierdzę, że bym z niego zrezygnowała, ale może byłabym
lepiej przygotowana.

[illegal.alien]

Edwina - czy Ty jestes moja siostra? Bo moja mama powiedziala mi dokladnie to
samo
Zawsze mialam w niej wsparcie i zdarzalo sie, ze zaryczana i rozhisteryzowana do
niej dzwonilam, ze nie dam rady, ze to wszystko jest do dupy i w ogole masakra.
A moja mama zawsze byla ze mna szczera i otworzyla mi oczy na wiele rzeczy - to
wlasnie 'przez' nia jestem bardzo daleka od krytykowania mamy Mlodej, dzieki
niej wiele rzeczy zrozumialam i przemyslalam Sama bym na nie w zyciu nie wpadla.

No i podejscie mialam podobne - duzo ludzi wokol mnie pukalo sie w glowe i nie
wierzylo, ze z naszego zwiazku moze cos wyjsc, ale to tylko dodawalo mi
motywacji, zeby im wszystkim 'pokazac'. Wyszlo mi to na dobre, nie powiem, ale
czasami bylo niefajnie i gdybym dzis byla w tej samej sytuacji, to bym pare
rzeczy rozegrala zupelnie inaczej.

[edw-ina]

Nie mam nic przeciwko, rodzeństwa nigdy za wiele
A odnośnie rad, to może niepotrzbenie tak macoszkę tymi mądrościami
męczymy, bo zdaje się, że jest wciąż na etapie "tak czy siak będę
gwiazdą rocka". Przecież nie ma innej możliwości

[edw-ina]

Rodzeństwa nigdy za wiele, nie mam nic przeciwko
A macoszce chyba trzeba odpuścić. Zdaje się, że jest na etapie "tak
czy siak zostanę gwiazdą rocka", więc bez sensu jest ją wyprowadzać
z błędu.

[trinity_2011]

I tutaj tak samo, jakbym o sobie czytała...

Tylko to jest chyba tak, ze nawet po jakims czasie sobie wiecej rzeczy uswiadamiasz, masz nowe sytuacje w ktorych sie sprawdzasz, ale jak podjac decyzje... w ktora strone... ja wciaz jestem posrodku...

Rrozum mowi - spaaaadaj kochana, to bedzie droga przez meke z calym tym bagazem - zycie podporzadkowane dzieciom+ex, a Twoje potrzeby beda na drugim miejscu, a dziecko bedzie tylko Twoje, bo przeciez Twoj nm bedzie musial sie swoimi zajmowac...

A serce mowi - kochasz go, takiego faceta chcialas widziec u swojego boku...

I jak wybrac... Zastanawiam sie od 3 tygodni i dalej tkwie w martwym punkcie...

[erillzw]

macoszka_27 napisała:
> Jak Ci szkoda Twojego cennego czasu, to po co usiadłaś przed kompem
i odpisałaś
> ).
> Podziękowałam tym macoszką z doświadczeniem, co widzą że nie jestem
anty nastaw
> iona do dziecka. Czytaj ze zrozumieniem laska.

Sugeruje samej sie tego nauczyc
Przeciez była mowa o stracie czasu innych osob piszących przedtem


> Poza tym już, pisałam wcześniej nie podobają mi się wasze formy
wypowiedzi. I d
> latego czuje, że to atak na moją osobę.

na moje to niepodoba Ci sie tresc i to, ze wskazuje Ci sie, ze
stsraszy dzieciuch z Ciebie. Chcesz byc strasznie dorosła, pro,
empatyczna, dobrze nastawiona a to wszystko teoria głownie połączona
z naprawdę wielką naiwnością. Jest mi Ciebie po prostu szkoda bo jak
sie obudzisz z tego snu to bedzie bardzo, bardzo bolało. I Twóh wtedy
maz nie bedzie stal przy Tobie by Cie spierac bo albo bedzie z corcia
albo bedzie wlasnie wykonywał kolejne polecenie z pierdniecia ex
zony.


> A jakie powinnam mieć wizje, odrazu jangorszy sceniariusz??

Dojrzałość polega m.in. na tym, ze potrafisz przewidziec złe
scenariusze by umiec sie na nie w miare przygotowac. Ty nawet nie
chcesz zakładac, ze cos moze pojsc zle.
ja i wiekszosc kobiet tutaj podobnie chyba, wolimy spodziewac sie
gorszych rzeczy by sie mile rozczarowac. I to nie wzgledem partnera
(bo ja nie mam do tego powodow) ale wzgledem naglej zmiany postawy
dziecka wobec mnie, czy tego, ze bylej nagle sie odwidzi nie
wtracanie sie do naszego zycia i wykorzystywanie dziecka. To jest
umiejetnosc przewudywania roznych zdarzen a nie deklarowanie
gornolotnych motywacji i zachowan wobec dziecka ktory widuje sie 3
razy do roku.


> Rany jakbym miała t
> akie podejście to przyszłości z tym facetem to bym sie nie pchała w
taki związe
> k.

To twój pierwszy zwiazek czy o co kaman ze taka niezyciowa jestes?

> Bo tylko on i jego potrzezby i to fatalne dziecko, przez które nie
będe miał
> a swoich...

Kurcze, kiedys przypominisz sobie słowa madrzejszych i bardziej
doswiadczonych od siebie i bedziesz zalowac, ze nie zrozumialas
przesłania. Nie znasz ZADNYCH z uczuc czy emocji jakie targaja
dziewczynami a wyciagasz spłaszczajace wnioski własciwie z dupy.
Sorry za mocne słowa ale Twoja slepota i bezczelnosc wobec zyczliwych
Ci osob napawa grozą. Ty ktora deklarujesz milosc i oddanie dziecku
partnera potrafisz byc tak zjadliwa tutaj.. Jakos Twoje slowa apropo
postaw wobec dziecka przy Twoim tutaj zachowaniu staja sie zwyklym
pustoslowiem majacym za zadanie zbudowanie dobrego PRu jaka to jestes
wspaniala.


> Skoro piszecie, że jest Wam tak źle to po co jesteście nadal w
takich związkach
> ?

Bo zwiazek to nie tylko slodycze, cukierki i bajka. To praca,
wysilek, wyrzeczenia i czesto walki ktore koncza sie jeszcze wieksza
bliskoscia. Ale Tobie jak widze jest to kompeltnie obce. Ze mozna
miec chwile zwatpienia ale chce sie walczyc bo wiadomo o co.

> Tak, jestem młodą osobą..która ma cukierk
> owe plany na przyszłość. Ale to nie powód aby mnie zaraz skreślać.

Wiec dlaczego skreslasz tych ktorzy maja inne i sie nimi dziela?

>I jeszcze ra
> z powtórzę, że ja jedynie chciałam uzyskać porady, pomoc w tej
sytuacji. Napisa
> łam co myślę i czuję a jedynie zostałam skrytykowana.

bzdura. Została Ci pokazana twoja sytuacja z roznych perspektyw. To
Tobie jest trudni przyjac, ze swiat jest inny niz Ci sie wydaje i
stad te zaciekle ataki i "płacz" ze chcialas tylko porad i jakos ickh
nie ma mimo, ze ja widze ich całą merytoryczna i konkretną mase.

> To przepraszam bardzo po co jest to forum w takim razie??

Po co pytac skoro chce sie tylko kepania po plecach w takim razie
droga macoszko? Bo tak wlasnie postepujesz.

[glasscraft]

Tez nie rozumiem - mnie bylo by przykro, gdyby Moja-Nie-Moja miala
zabronione przez wlasnego ojca pokazanie sie na naszym slubie...
inna sprawa, gdyby sama nie chciala na nim byc (bo jest w wieku
decyzyjnym albo gdyby eksia jej nie pozwolila.
Bo co - ojcie boi sie, ze dziecko "obciachu" narobi?

[macoszka_27]

Mi obecność jego dziecka w ogóle by nie przeszkadzała. I tak na weselu były by
inne dzieci z naszych rodzin. Myślę, że mała sama powinna zadecydować.

[filetta]

macoszka_27 napisała:

> Mi obecność jego dziecka w ogóle by nie przeszkadzała. I tak na
weselu były by
> inne dzieci z naszych rodzin. Myślę, że mała sama powinna
zadecydować.

Jeśli macie tworzyć rodzinę to:
1. Twój przyszły mąż chce, aby jego dziecko było na Waszym ślubie;
2. Ty chcesz, żeby jego dziecko było na Waszym slubie;
3. Mała chce byc z Wami (przynajmniej nie jest doprowadzana siłą).

A tu co:
1. Twój przyszły mąż nie chce, aby jego dziecko było na Waszym
slubie;
2. Tobie obecność tego dziecka na slubie nie bedzie przeszkadzała -
w końcu będzie cała masa innych dzieci;
3. Dziecko ma zadecydowac, czy będzie brało udział w uroczystości,
czy nie (nawiasem mówiąc, czy to nie za powazna decyzja na jej wiek,
wprawdzie ma prawo powiedzieć, czy tego chce czy nie, ale żeby od
razu samodzielnie podejmować decyzje).

I jak to wygląda? Nie za ciekawie. Mało powaznie w obliczu tak
powaznego wydarzenia. Sorry!

[sabina211]

Wiem, że piszecie o własnych doświadczeniach, refleksjach z nich płynących itd,
ale zastanawiam się, czy przedstawianie całego arsenału własnych doświadczeń
komuś, kto stoi na początku drogi życia w zrekonstruowanej rodzinie jest
najlepszym z rozwiązań. Ostatecznie każda rodzina, każdy układ jest inny i na
pewno nie wszystkie problemy, frustracje dotyczą każdego. A problemy, takie czy
inne, dotyczą każdego małżeństwa, związku. Nie trzeba macoszki klepać po
plecach, ale może nie warto kategorycznie stwierdzać, że jej postawa jest
niedojrzała, oczekiwania nierealne, facet beznadziejny(nie chodzi o samo
sformułowanie, tylko wydzwięk postów).Może lepiej powiedzieć, że choć zachowanie
narzeczonego w opisanej sytuacji było co najmniej głupie i raniące, to po
dojściu do ładu z tym zgrzytem, może być dobrze? Gdyby dziewczyna była głupio
zdeterminowana, to niezależnie od sytuacji dalej brnęłaby w przygotowania do
ślubu, a przecież, jak pisze, zwolniła, zastanawia się, pracują nad komunikacją
w związku. To chyba nie świadczy o braku refleksji?
Co do ślubu, to uważam, że dzieci powinny na nim być, ale mój mąż nie był na
drugim ślubie swojego ojca, więcej, długo o nim nie wiedział, a nie zepsuło to
relacji między nim a moim teściem. Więc sprawa jest istotna, ale może nie zawsze
decydująca o dalszym rozwoju relacji, kontaktów. Mój mąż tak naprawdę przeze
mnie został uświadomiony, że brak powiadomienia o ślubie taty mógłby zostać
odczytany negatywnie. Mnie ten problem nie dotyczył i raczej już nie będzie, ale
zabolałoby mnie, gdyby ktoś z moich rodziców zupełnie pominąłby mnie i
rodzeństwo w tak ważnej sprawie. Widać jednak, że ludzie są różni, ich reakcje i
oczekiwania też.

[rybkka24]

>bo pewnie sa kobiety, ktorym
>by to pasowalo).


i pewnie nm też by to pasowało bardziej:://

że jemu sie należy bo on ma taką sytuację...

i umawia się z ex jak ona mu łaskawie pozwoli mieć dziecko od kiedy
do kiedy i na ile i podpasowuje mnie i nasze plany w terminy kiedy
ona każe mu odwieść dziecko.
i nawet nie można sie jakoś w miare regularnie umówić tylko to jest
płynne.
obija się to o to że matka nie jest zbyt czuła i wylewna taka zwykła
konkretna realistka bez zbytniego skakania nad dzieckiem.
a u nm dziecko b.dobrze się czuje więc jak on może się ze mna umówić
na cokolwiek jak w każdej chwili uciśnione dziecię może go
potrzebować....i niech siedzi.
a to że czas dla nas...nooo drugorzędna sprawa mocno.

poddaje się.ostatni raz z nim porozmawiam.
jeżeli nie okaże zrozumienia i nie zadeklaruje "współpracy"
to poszuka sobie właśnie takiej co jej wszystko jedno i właściwie
będzie tylko dziećmi żyła.
napisała nawet ostatnio nm że mam dość życia "tylko" z ojcem i nie
mam partnera.spotkało sie z ciszą.


wklejam jeszcze raz bo gdzieś sie w tekście zagubiło.

[illegal.alien]

Forum cos szaleje z tym wklejaniem odpowiedzi w drzewko, ale zgaduje, ze to byla
odpowiedz na mojego posta.
Rybko - jezeli juz gadaliscie kilkukrotnie, to ja niestety nie wroze temu
Waszemu rozmawianiu wielu sukcesow.
Mi moj W raz odwalil taka akcje, ze costam odwolal (nic wielkiego, mielismy w
sobote na spacer w konkretne miejsce czy inna taka duperela) bo akurat znalazl
czas dla malej i mu sie zatesknilo - wkurzylo mnie to, bo nie chodzi mi o to, ze
on jedzie sie widziec z mala, bo to akurat uwazam, ze powinien robic jak
najczesciej i sama go namawiam jak ma chwile, zeby pojechal sie z nia zobaczyc,
ale chodzilo o to, ze nic mi kompletnie nie powiedzial, tylko na ostatnia chwile
sie dowiedzialam, jak sama go zapytalam co w koncu z tym spacerem - W nic nie
zajarzyl, co ja do niego gadam, niby potakiwal, ale widze, ze nic nie rozumie.
Nastepne nasze plany (tez takie pierdoly) odwolalam ja, pod jakimstam pretekstem
- wtedy przywolalam poprzednia sytuacje i powiedzialam mu, ze tak wlasnie sie
wtedy czulam (a W nie lubi, zeby odwolywac JEGO plany). Od tego czasu problemu
nie bylo.
Nie wiem, moze to moj W taki jest niedomyslny, ale za kazdym razem jak powstaja
konflikty, w ktorych chociaz pada imie malej, to W sie jezy i stroszy, mimo, ze
nie o nia chodzi, tylko o jego niepoinformowanie mnie, ze zmienil plany. Dlatego
to trzeba na przykladzie czasem przerobic
Eh, zaplatalam sie chyba we wlasne slowa, ale mam nadzieje, ze da sie zrozumiec.

[rybkka24]

niby rozmawialiśmy.
ale.
nasz związek ewoluuje, Ja ewoluuje w tej relacji i mam wrażenie
coraz bardziej próbuje ją sobie jakoś poukładać....przyszłościowo
życiowo.pozatym wychodzą naprawdę przeróżne apekty i wynikają różne
sytuacje.
wcześniej nie wiedziałam jeszcze czy to coś na "poważną" przyszłość,
nie myślałam o tym nie wnikałam w niektóre sprawy, na niekóre
przymykałam oko...wystarczały mi chwile które udało się "wycisnąć"
teraz to się zmieniło...i "wzięłam się" za naszą relację
chcę żeby moje plany też były ważne żeby moja osoba była brana pod
uwagę..żeby poprostu mi też było dobrze.i chcę wyjść z cienia jego
przeszłości.
żeby nie wszystko było podporządkowane sprawie da dziecko czy
nie..on nie może się zbytnio wkurzyć żeby dała dziecko...nie
ureguluje odwiedzin sądownie bo dzięki temu będę go brał częściej o
ile oczywiście eks o coś sie nie przyczepi.
raczej nie mogę zastosować twojej "strategii" bo mój nm planów
raczej pozadzieciowych nie posiada...niestety o to sie przecież
rozchodzi.więc pokrzyżować mu ich nie mogę...
strona tzw.towarzyska jest u niego na marginesie.

ogólnie mam wrażenie on nie potrzebuje spędzać ze mną czasu...jako
my.
tu jest chyba jakiś głębszy problem z relacjami.
dojrzałam żeby postawić warunki też dla mnie.

gratuluje dzidziusia.życzę dużo zdrówka.)

[illegal.alien]

No to zycze powodzenia i daj znac jak poszly rozmowy Mam nadzieje, ze jednak
cos z nich bedzie i facet zrozumie o co Ci chodzi
I dzieki za zyczenia

[sofija_biala]

rybkka24 napisała:

>że jemu sie należy bo on ma taką sytuację...

>i umawia się z ex jak ona mu łaskawie pozwoli mieć dziecko od kiedy
>do kiedy i na ile i podpasowuje mnie i nasze plany w terminy kiedy
>ona każe mu odwieść dziecko.
>i nawet nie można sie jakoś w miare regularnie umówić tylko to jest
>płynne.

Taką sytuację znam z codzienności. Setki razy było tak, że MM jechał
po dziecko i wracał po godzinnych negocjacjach z niczym albo exia
powiedziała, że da dziecko na popołudnie, a potem "dostawaliśmy"
Młodego na parę dni. Za każdym razem nasze plany trzeba było
dostosować do sytuacji. I tego nie przskoczymy, bo MM też nie chce
ograniczenia wizyt do wyznaczonych przez sąd, mając pełne prawo do
opieki nad dzieckiem.
WIęc nie raz z takim spontanicznym pobytem się spotykam.
Staramy się (oboje!) tak to ogarniać, by był czas i dla ojca z
synem, i dla nas dwojga, i dla mnie z Młodym i po prostu dla całej
trójki. Nie raz daje się po prostu pogodzić nasze plany z pobytem
dziecka (wizyty u znajomych, zakupy czy remont). Czasami
wykorzystuję takie popołudnia tylko dla siebie (czas na kolezanki,
babskie zakupy czy książkę), czasami ja przejmuję opiekę, gdy MM
musi w tym czasie załatwić swoje sprawy.
Nie zawsze się wszytsko udaje, wiele spraw siłą rzeczy musi być
podporządkowane Młodemu, jak i każdej "normalnej" dzieciatej
rodzinie się zdarza, ale zawsze Chłop stara się wspólnie ze mną
ustalać plan na dany dzień.
Więc potwierdzam, że da się to tak układać, że dziecko jest zadbane,
a ja nie czuję się odsunięta.

rybkka24 napisała:

> niby rozmawialiśmy.
> ale.
> nasz związek ewoluuje, Ja ewoluuje w tej relacji i mam wrażenie
> coraz bardziej próbuje ją sobie jakoś poukładać....przyszłościowo
> życiowo.pozatym wychodzą naprawdę przeróżne apekty i wynikają
różne
> sytuacje.
> wcześniej nie wiedziałam jeszcze czy to coś na "poważną"
przyszłość,
> nie myślałam o tym nie wnikałam w niektóre sprawy, na niekóre
> przymykałam oko...wystarczały mi chwile które udało się "wycisnąć"
> teraz to się zmieniło...i "wzięłam się" za naszą relację
> chcę żeby moje plany też były ważne żeby moja osoba była brana pod
> uwagę..żeby poprostu mi też było dobrze.i chcę wyjść z cienia jego
> przeszłości.

Wiesz, tu pewnie też tkwi błąd. Facet przyzyczaił się, że skoro
długo nie protestowałaś, to znaczy, że wypracowany przez niego model
działa.
Odpuszczenie na początku powoduje, że teraz jest duuużo trudniej
ustalać nowe zasady, ale uważam, że bez tego dalej będziesz się
męczyć coraz bardziej.

Ale jeśli widzisz przyszłość dla Was, to zdecydowanie trzeba
rozmawiać i egzekwować ustalenia. Trzymam kciuki, by się udało.

[rybkka24]

> Staramy się (oboje!) tak to ogarniać, by był czas i dla ojca z
> synem, i dla nas dwojga, i dla mnie z Młodym i po prostu dla całej
> trójki.

czas dla nas dwojga jest tak mało istotny dla nm-a że jak widzę zaangażowanie w
pracę i jeżdżenie po dziecko to się zastanawiam po co mu właściwie związek...?
może żeby ładnie rodzinka się prezentowała.albo żeby miał się do kogo w nocy
przytulić,a może chce pokazać byłej że on to może mieć związek i to trwały a z
nią jest coś nie tak..?

> Nie zawsze się wszystko udaje, wiele spraw siłą rzeczy musi być
> podporządkowane Młodemu, jak i każdej "normalnej" dzieciatej
> rodzinie się zdarza

się zdarza.nie jest normą i postawą.
jeżeli posiadanie z kimś dziecka daje EFEKT ŻE facet jest w garści kobiety....
dzięki za wsparcie i kciuki.

[edw-ina]

wcześniej nie wiedziałam jeszcze czy to coś na "poważną" przyszłość,
> nie myślałam o tym nie wnikałam w niektóre sprawy, na niekóre
> przymykałam oko...wystarczały mi chwile które udało się "wycisnąć"
> teraz to się zmieniło...i "wzięłam się" za naszą relację
> chcę żeby moje plany też były ważne żeby moja osoba była brana pod
> uwagę..żeby poprostu mi też było dobrze.i chcę wyjść z cienia jego
> przeszłości.
- no tu jest, przynajmniej część tego psa pogrzebana
Niestety tak już jest, że zachowanie, które jest teoretycznie wynikiem podejścia tymczasowego, ( w twoim wypadku - nie wiedziałam, czy to coś na poważnie) pozostaje, nawet kiedy sytuacja się zmienia drastycznie. To trochę jak kobitki zdziwione, że ich facet, który nigdy w życiu nie zhańbił się zrobieniem nawet kanapki, nie gotuje trzydaniowych obiadów, w momencie gdy np. kobieta jest w zagrożonej ciąży i musi leżeć. Nie żebym porównywała facetów do psów, ale dam ci przykład:
mam psa, jeśli wpuszczam go do domu i pozwalam mu wchodzić tylko do granicy salonu, pies wie, że dalej nie ma wstępu. Ale któregoś dnia strasznie mam ochotę się z nim pobawić i zapraszam go dalej. Kolejnego dnia znowu będzie chciał wejść do salonu, ponieważ już mu na to pozwoliłam. A ja wtedy dojdę do wniosku, że popełniłam błąd i już w ogóle nie będę wpuszczała psiaka do domu, nawet do granicy salonu. Pies będzie zły - bo w końcu zasady były inne, ja będę zła - bo szczeka, drapie, a tak w ogóle jak on śmie nie rozumieć, że ja zmieniłam zdanie i już go nie chcę w domu????
Napisałam to, ponieważ musisz sama przed sobą i przed swoim facetem przyznać, że popełniłaś błąd przymykając oko ja jego zachowania w początkowej fazie związku. Nie wiedziałaś, czy tak naprawdę chcesz z nim być, nie miałaś praktyki w związkach z ojcami itp. Teraz wiesz, że zmiana zasad będzie wymagała wiele chęci i pracy, ale dojście do nich jest jedynym możliwym wyjściem, jeśli chcecie zostać razem.
Trzymam kciuki!!!!!

[erillzw]

glasscraft napisała:

> Tez nie rozumiem - mnie bylo by przykro, gdyby Moja-Nie-Moja miala
> zabronione przez wlasnego ojca pokazanie sie na naszym slubie...
> inna sprawa, gdyby sama nie chciala na nim byc (bo jest w wieku
> decyzyjnym albo gdyby eksia jej nie pozwolila.
> Bo co - ojcie boi sie, ze dziecko "obciachu" narobi?

A ze tak zapytam czy na Waszym slubie (dodajmy lacznie z weselem)
byly dzieci Waszych Nowych Mezów??

[glasscraft]

erillzw napisała:

> glasscraft napisała:
>
> > Tez nie rozumiem - mnie bylo by przykro, gdyby Moja-Nie-Moja
miala
> > zabronione przez wlasnego ojca pokazanie sie na naszym slubie...
> > inna sprawa, gdyby sama nie chciala na nim byc (bo jest w wieku
> > decyzyjnym albo gdyby eksia jej nie pozwolila.
> > Bo co - ojcie boi sie, ze dziecko "obciachu" narobi?
>
> A ze tak zapytam czy na Waszym slubie (dodajmy lacznie z weselem)
> byly dzieci Waszych Nowych Mezów??

Troche sie tu pogubilam - na naszym slubie bedzie corka (aka Moja-
Nie-Moja) mojego nowego meza, bedzie takze na "weselu" i mam
nadzieje, ze udal mi sie ja zagonic do smazenia kielbasek dla gosci
weselnych
Nie do konca rozumiem, o co Ci chodzi...?

[erillzw]

glasscraft napisała:
> Troche sie tu pogubilam - na naszym slubie bedzie corka (aka Moja-
> Nie-Moja) mojego nowego meza, bedzie takze na "weselu" i mam
> nadzieje, ze udal mi sie ja zagonic do smazenia kielbasek dla gosci
> weselnych
> Nie do konca rozumiem, o co Ci chodzi...?

Chodzi mi o obecnosc kilkuletnich dzieci przyzwyczajonych do tego ze
czas z tata=100% uwagi taty; na takiej imprezie. (mowimy o dzieciach
do lat 7)
Tym szczegolniej gdy dziecko nie spedza z nowa rodzina taty duzo
czasu, ani wakacji, ani weekendow.

[karolana]

erillzw napisała:
> Chodzi mi o obecnosc kilkuletnich dzieci przyzwyczajonych do tego ze
> czas z tata=100% uwagi taty; na takiej imprezie. (mowimy o dzieciach
> do lat 7)
> Tym szczegolniej gdy dziecko nie spedza z nowa rodzina taty duzo
> czasu, ani wakacji, ani weekendow.

Tutaj są dwa problemy:
1) dziecko nie związane emocjonalnie z nową rodziną/żoną taty
2) dziecko przyzwyczajone, że jest w centrum uwagi ojca i nie potrafiące
odnaleźć się w sytuacji, kiedy ojciec zajmuje się inną osobą.
U nas sytuacja jest inna, więc nie będę porównywać.
Uważam, że jest naturalne, żeby ojciec chciał uczestniczenia dziecka w tak
ważnym dniu. Myślę też, że w kontekście ślubu można byłoby zintensyfikować
spotkania na linii dziecko-macocha. Poza tym na ślubie będzie też prawdopodobnie
rodzina tego faceta, a zatem i dziecka (babcia, dziadek, ciocie, wujkowie,
kuzyni, itp) i te osoby mogłyby wyręczyć ojca w opiece nad dzieckiem.
To tylko taki pomysł

[erillzw]

Dla mnie jest to kwestia dyskusyjna jednak. Ale to wynika z tego, ze
ja generalnie jestem zdania, ze wesela dla kilkulatkow to jednak
meczarnia niz zabawa.

[glasscraft]

erillzw napisała:

> Dla mnie jest to kwestia dyskusyjna jednak. Ale to wynika z tego,
ze
> ja generalnie jestem zdania, ze wesela dla kilkulatkow to jednak
> meczarnia niz zabawa.

A dla mnie to tez zalezy od wesela - tak samo bym uwazala, za
troche dziwne gdyby moj przyszly malzonek zarzadzil, ze nasze
wspolne dziecie nie bedzie na slubie/welesu (jakkolwiek rozumiem, ze
taki problem macoszki by nie dotyczyl, bo ona nie "robi" zwiazkow na
kocia lape i dzieci sa po slubie a nie przed ).
Jedna sprawa jest zalozenie, ze wesele bedzie dla dzieciaka nuda i
meczarnia i dlatego, moze lepiej zeby go/jej nie ciagnac, inna
sprawa stwierdzenie "nie chce zeby moje dziecko bylo na naszym
slubie" - efekt ten sam tylko inne podejscie i motywacje. Pierwsze
stwierdzenie rozumiem, drugie - nie!

[erillzw]

glasscraft napisała:
> A dla mnie to tez zalezy od wesela - tak samo bym uwazala, za
> troche dziwne gdyby moj przyszly malzonek zarzadzil, ze nasze
> wspolne dziecie nie bedzie na slubie/welesu (jakkolwiek rozumiem,
ze
> taki problem macoszki by nie dotyczyl, bo ona nie "robi" zwiazkow
na
> kocia lape i dzieci sa po slubie a nie przed ).

Czekaj to ja cos zle zrozumialam. To jemu chodzilo o oich wspolne
dziecko a nie to jego??????????????
Boze to slonce chyba wplywa na moja kumatonosc bo myslalam, ze on tak
o swojej corce a nie o ich ewentualnym wspolnym dziecku. W drugiej
sytuacja taka postawa to patologia!

> Jedna sprawa jest zalozenie, ze wesele bedzie dla dzieciaka nuda i
> meczarnia i dlatego, moze lepiej zeby go/jej nie ciagnac, inna
> sprawa stwierdzenie "nie chce zeby moje dziecko bylo na naszym
> slubie" - efekt ten sam tylko inne podejscie i motywacje. Pierwsze
> stwierdzenie rozumiem, drugie - nie!

Racja.

[glasscraft]

Nie, nie - to ja teraz troche pomacilam sprawe - jemu chodzila o
jego mala... tylko ze dla mnie to tak samo dziwne, ze on jej nie
chce, jakby nie chcial ich wspolnego na slubie...