co tam w macoszym swiatku?

[aragorna71]

co u was macoszki? Forum umarlo i juz nie ozyje?
U mnie zupelnie nie macochowo, dzieci na stale to zupelnie co innego niz weekendowo.
Mloda w marcu skonczy 19 lat, teraz przygotowuje sie do matury, troche dorabia w weekendy, po maturze chyba sie wyprowadzi do mojego mieszkania kupionego jeszcze w czasach wolnosci
Maly wyjezdza czesto do ojca biologicznego do Niemiec, jest szczesliwy i bardzo sie zmienil na plus.
Eks odpuscila kontakt z dziecmi, wie, ze nie ma szans na wybaczenie, podobno zyje w kolejnym zwiazku i wychowuje 3 dziecko.
Troche dumna jestem z "moich"dzieci i nie moge sobie juz przypomniec jak bardzo sie balam, kiedy Mloda miala z nami zamieszkac, nawet bylam na kilku spotkaniach u psychologa i rozwazalam rozstanie z mezem.
Co u was?

[edw-ina]

Wyjątkowo spokojnie Najstarszy studiuje i całkiem dobrze mu idzie. Jeździ dużo po świecie, trenuje, pracuje - fajny chłopak z niego wyrósł. Młodszy zaraz skończy 19 lat, jest inteligentny jak diabli i zamierza zamieszkać w USA ewentualnie w Japonii. Na szczęście i tak żyje w świecie wirtualnym, więc dla nas niewiele się zmieni Młoda w wakacje skończy 4 lata, inteligentna, fajna, zakochana w braciach z wzajemnością. Normalnie okrągłe oczy im się robią, jak na nią patrzą. Między nami też dziwnie dobrze. I niech tak zostanie Ale co wszystkie przeżyłyśmy, to nasze

[konstancja16]

Aragorna, Edwina

Fajnie się czyta Wasze posty, daja nadzieje, ze w patchworku może być normalnie. Aragorna to w ogole przykład z księżyca (osoba i sytuacja) Bardzo się ciesze, ze dzieciaki wychodzą na ludzi, a macoszenie nie musi być pelne zalu i zlosci. Nie mogę się powstrzymać i pokusze się o probe podsumowania Waszych / naszych sytuacji: kluczowa jest jednak postawa faceta, ojca dzieci. Musi mieć jaja, nie bac się bycia ojcem i ustawiania granic. I nie bac się eks…. Jak facet będzie pekal to macocha może stanac na glowie i klaskac uszami, ale sama tego nie pociągnie. Tak mysle. Potwierdza to lektura wielu postow na tym forum i moje własne doświadczenie macochowe. I zdrowy rozsadek.

Jeśli chodzi o mnie to w moim zyciu wlasciwie tez nie ma już problemów typowo macochowych i tylko z dawnego sentymentu tu zagladam. Pasierb na stale z nami od paru lat, ma rzadki kontakt z matka, która wyjechala daleko. A my mamy względnie ogarnięta codzienność z pasierbem i dwojka wspólnych absorbujących maluchow i problemami adekwatnymi do wieku wszystkich dzieciakow (13, 5 i 3). Pasierb wchodzi w nastolectwo, maluchy jak to maluchy… Wiem, ze jeszcze sporo przed nami…. Ale na razie jest dobrze. Zwyczajnie, ale dobrze.

[edw-ina]

Ale te nasze historie to przede wszystkim przykład, że można wyjść nawet z wyjątkowo trudnej sytuacji, a to co dobre wymaga pracy. I zgadzam się, kluczowa dla nas, macoch, jest postawa faceta. Bo to on jest łącznikiem, to od niego najwięcej zależy. U nas kluczowa była zmiana postawy M z: wynagradzam, na: jestem. Przez lata nieustannie popełniał ten sam błąd i to w odniesieniu do wszystkich - nie wnikał, zapominał, starał się z doskoku. Nie miał stałego, takiego pełnego kontaktu z chłopakami, więc jak się z nimi widział, to robił z tego festyn. Często, a nawet zazwyczaj kończyło się to kłótniami między nami, więc w konsekwencji, jakiś czas po wyjeździe chłopców reflektował się, że coś zawalił wobec mnie, a nie raz poważnie mnie zranił, festyn rozpoczynał się na nowo, tylko tym razem dla mnie. Na szczęście pojawiła się mała i postawiła wszystko na głowie. Do M dotarło, że jego bliscy potrzebują go cały czas, a życie z nimi to nie pasmo atrakcji. I zaskoczyło. Jego zmiana pociągnęła za sobą zmiany we wszystkim.

[belzebubel]

Ja - bez zmian - od ośmiu lat kopię się z koniem, eksia cały czas robi, co chce. Mi już zaczęło to zwisać, nie mam siły ani na zmiany, ani na skończenie tego marazmu. Nie mam siły na rozstanie i walkę. Skupiam się na relacjach z dziećmi, staram się zapomnieć, że można tworzyć udany i partnerski związek. Tak naprawdę to nie ma mnie już chyba.. są tylko potrzeby z poprzedniego życia, do młodej przystosowuje się cały grafik - wakacji, ferii, dni wolnych i planów życiowych. Jak zbiorę siły i znajdę pomysł na siebie - odejdę. A rodzinę poprosiłam, żeby następnym razem, jak poznam kogoś z dzieckiem, zamknęli mnie w piwnicy na jakiś czas, dopóki mi nie przejdzie.

[edw-ina]

Aż tak źle? Możemy Ci jakoś pomóc?

[mazoko]

pewnie mało pocieszające ale mam to samo.........

[tol8]

U nas duże zmiany. Młoda pyskuje, żąda, manipuluje. Ojciec zrezygnowany, nie ma ochoty na spotkania. Kontakty z ex, po wielu latach idylli pogorszyły się znacznie. Za nami wojenna batalia o podwyżkę alimentów, zakończona naszą wygraną. Młoda buntowana przez matkę, wylewa na nas swoje i jej żale.
Staramy się żyć po swojemu.

[illegal.alien]

U mnie tez bez problemow, bo pasierbica mieszka daleko, a W lata do niej sam lub z naszymi dziećmi.
Własne dzieci mi rosną, maja już 3 i 6 lat i o ile z Mia da się dogadać, tak Masimba jest największym wyzwaniem mojego życia. Ile nerwów i opanowania mnie kosztuje, żeby go na ebayu nie wystawić, to tylko ja wiem.
W pracuje milion godzinę tygodniu, a ja latam jak kot z pęcherzem i ogarniam nasze życie.
I tyle.
O, myślimy o przeprowadzce, bo nasze mieszkanie nas ledwo mieści.

[sofija_biala]

Małżeństwo kwitnie, macochwanie również, bo świetnie się dogaduję z juniorem.
Jedyne problemy, to klasyczne numery matki roku czyli, jak jej pasuje, to dziecko możemy wziąć poza regułą sądową, jak nie pasuje - to awantura za "bezprawne przetrzymanie' dziecka, bo "sąd kazał odwieźć na 18".
Na szczęście junior już jest nastolatkiem i nie na wszystkie numery mamuśki daje się nabrać.