ex domaga się poznania next - czy to normalne?

[ania0001]

Witam,

To mój pierwszy post, choć podczytuje Was już od dłuższego czasu.

Od 2 lat jestem macochą weekendową. Młody ma teraz 7 lat. Sytuacja jest o tyle
nietypowa, że Młody - uwaga! - nie jest synem M. Jednak M zna go od
niemowlęcia (gdy poznał eksię była samotną matką).
Od początku starał się być dla Młodego tatą (ojciec biologiczny w życiu
dziecka nie istnieje, podobno płaci alimenty). Po rozstaniu (3 lata temu) M
postanowił, że wciąż chce być tatą Młodego. Siłą rzeczy żadnych formalnych
praw ani obowiązków wobec Młodego mój M nie ma. Stara sie spotykać z Młodym
regularnie w weekend i czasem też w tygodniu. Różnie to się układało przez
ostatnie lata, eksia czasem robi problemy ze spotkaniami, czasem zarzuca M że
za mało się dzieckiem zajmuje, generalnie ciężko się z nią umawiać bo 10 razy
zmienia zdanie na temat terminów spotkań i do tego notorycznie się spóźnia.

Odkąd eksia dowiedziała się o moim istnieniu (wie prawie od początku), domaga
się spotkania ze mną. Twierdzi, że chce wiedzieć z kim przebywa jej dziecko.
Ja zdecydowanie odmawiam spotkania - nie mam ochoty z nią rozmawiać, nie
wyobrażam sobie takiego spotkania. Początkowo eksia nie pozwalała na nocowanie
Młodego u nas bez poznania mnie, gdzieś po roku jej przeszło. Obecnie chodzi o
wyjazd wakacyjny - twierdzi, że nie powoli M zabrać Młodego z nami na wakacje
dopóki mnie nie pozna.

M raczej akceptuje moją odmowę, choć od czasu do czasu pyta czy nie zmieniłam
zdania i czy nie mogłabym może spotkać się z eksią dla świętego spokoju.

Co o tym sądzicie? Jak to u Was jest? Macie jakikolwiek kontakt z eksiami?

Co do Młodego... Młody jest dzieckiem raczej zamkniętym w sobie. Nasze
kontakty są niby poprawne, jednak cały czas wyczuwam u niego dużą rezerwę i w
sumie nie wiem co on myśli i czuje... ale moje kontakty z Młodym to już
zupełnie osobny temat.
I jeszcze jedno - Młody jest uświadomiony, że M nie jest jego prawdziwym
ojcem. Jednak traktuje M jak tatę (m.in. mówi do niego "tato").

Pozdrawiam,
Ania

PS. Mamy z M półrocznego synka

[nangaparbat3]

No coż, jak chcę wyslać dziecko na kolonię czy obóz, to nie robie tego nie
obejrzawszy opiekunow. Nie wiem, dlaczego sie dziwisz, ze ta pani chce wiedzieć,
komu powierza synka. Bo skoro jedziecie razem, to powierza go Wam obojgu, jak by
nie patrzeć.
Mnie bardziej dziwi nacisk, jaki kladziesz na fakt, ze M nie jest biologicznym
ojcem chłopca. Wyglada na to, ze jest dla niego bardziej ojcem niz niejeden
biologiczny dla wlasnych dzieci, po prostu masz faceta z duzą ojcowską klasą, to
chyba dobrze, prawda?

[ania0001]

nangaparbat3 napisała:

> No coż, jak chcę wyslać dziecko na kolonię czy obóz, to nie robie tego nie
> obejrzawszy opiekunow. Nie wiem, dlaczego sie dziwisz, ze ta pani chce wiedzieć
> ,
> komu powierza synka. Bo skoro jedziecie razem, to powierza go Wam obojgu, jak b
> y
> nie patrzeć.

Ja nie twierdzę, że jej całkiem nie rozumiem - mam jednak wewnętrzne opory przed
takim spotkaniem. Może to dziwne, ale nie potrafię sobie takiego spotkania
wyobrazić. "Dzień dobry, to ja, proszę mnie sobie obejrzeć, może ma pani jakieś
pytania, czy teraz już możemy zabrać Młodego na wakacje?" Może jeszcze mam
przygotować CV i referencje? Ja nie jestem kandydatką na opiekunkę, jestem żoną
człowieka, którego ona akceptuje jako ojca dla swojego dziecka.

Dlatego chciałabym wiedzieć jak to bywa u innych macoszek. Czy poznałyście
eksię, jak do tego doszło i jak to wyglądało.

> Mnie bardziej dziwi nacisk, jaki kladziesz na fakt, ze M nie jest biologicznym
> ojcem chłopca. Wyglada na to, ze jest dla niego bardziej ojcem niz niejeden
> biologiczny dla wlasnych dzieci, po prostu masz faceta z duzą ojcowską klasą, t
> o
> chyba dobrze, prawda?
>

Bardzo dobrze Jednak to że nie jest ojcem biologicznym nie jest całkiem bez
znaczenia - wynika z tego między innymi to, że w kontaktach z Młodym jest zdany
wyłącznie na widzimisię eksi.

[nangaparbat3]

ania0001 napisała:

Jednak to że nie jest ojcem biologicznym nie jest całkiem bez
> znaczenia - wynika z tego między innymi to, że w kontaktach z Młodym jest
zdany wyłącznie na widzimisię eksi.

Jesli to Cie martwi, to tym bardziej byloby dobrze usmierzyc jej niepokoj i
spotkać sie z nią. Wyjazd na wakacje to dobry pretekst - mozecie pogadac o
Mlodym, na przyklad o ktorej chodzi spac czy co lubi na sniadanie - nwet jesli M
wie wszystko i bedzie sie wszystkim zajmowal, to tematy bezpieczne i wygodne.
Tak sobie myslę, ze Twoja stanowcza odmowa spotkania moze budzic jej niepokoj,
poza tym moze sie obawiać, ze skoro M ma teraz biologicznego syna, jej dziecko
zostanie w jakis sposob odrzucone. Moze wlasnie jej wahania i zmiany decyzji
biora sie stad, ze boi sie, że syn bedzie cierpiał - skoro M nie ma zadnych
formalnych zobowiazań i wszystko zalezy od decyzji i dobrej woli M, ta kobieta -
w kazdym razie teoretycznie - ma się czego bać.
Im wiecej o tym wszystkim myslę, tym bardziej zazdroszczę Ci tego faceta.

[mrs_ka]

Zgadzam się z Nangą. Akurat dla problemu, który opisujesz nie ma większego
znaczenia, kto jest biologicznym ojcem dziecka, skoro zastana sytuacja wygląda,
jak wygląda i twój M. zarówno wszedł w rolę ojca, jak i jest nazywany "tatą".
Myślę, że tego akurat nie ma co rozstrząsać.
Natomiast co do dalszej częsci postu: chęc poznania Ciebie w tych
okolicznościach wydaje mi sie absolutnie pozbawiona drugiego dna. Czy moglabyś
jakoś uzasadnić swoje usztywnienie w tej materii? Przyznam się, ze jestem
ciekawa z czego wynika Twoja odmowa?
Jesli jakoś Ci to pomoże w zobaczeniu sytuacji okiem Eksi: u nas sytuacja była
identyczna. Najpierw mój eks mąz poprosil o zaaranżowanie spotkania z Nextem, bo
chciał się przekonać, kim jest człowiek będący opiekunem jego dziecka. Potem ja
poprosiłam o zorganizowanie spotkania z Neksią, bo chcialam się dowiedzieć
dokladnie tego samego.
Spotkaliśmy się, uspokoiliśmy, życie trwa dalej.
a.

[mrs_ka]

aha, widze, że odpowiedzialaś już Nandze
No więc w kwestiach technicznych, ktore Cię- jak widzę- niepokoją. Wyszło to
bardzo naturalnie "cześć, jestem kasia, miło mi cię poznać". Potem rozmowa
potoczyła się dalej i zapewniam Cię, że nigdy nie brak do niej tematów: w końcu
ona jest mamą dziecka, które Ty znasz)) Zawsze można pogadac o problemach
szkolnych, przedszkolnych czy o tym, jak pięknie jaś rysuje
Dla matki ważne jest tak naprawdę zobaczenie "macochy" i przekonanie się, że
jest sympatyczna (na przykład) i nie zieje ogniem, nie posiada pejcza w tylnej
kieszeni spodni, jak i nie zamyka pasierbów w klatce
Oczywiście przerysowuję to mocno, ale chodzi mi o to, że część lęków jest
zarówno u Eksi, jak i Neksi, całkowicie irracjonalna i dlatego właśnie w
oswojeniu sytuacji pomaga kontakt osobisty.

a.

[ania0001]

mrs_ka napisała:

> Zgadzam się z Nangą. Akurat dla problemu, który opisujesz nie ma większego
> znaczenia, kto jest biologicznym ojcem dziecka, skoro zastana sytuacja wygląda,
> jak wygląda i twój M. zarówno wszedł w rolę ojca, jak i jest nazywany "tatą".
> Myślę, że tego akurat nie ma co rozstrząsać.

Zgadzam się, że to bez znaczenia dla bieżącego problemu. Jednak ponieważ to mój
pierwszy raz na forum chciałam przedstawić się opisując całokształt sytuacji

> Natomiast co do dalszej częsci postu: chęc poznania Ciebie w tych
> okolicznościach wydaje mi sie absolutnie pozbawiona drugiego dna. Czy moglabyś
> jakoś uzasadnić swoje usztywnienie w tej materii? Przyznam się, ze jestem
> ciekawa z czego wynika Twoja odmowa?

Sama się nad tym zastanawiam. Po pierwsze obawiam się, że jedno spotkanie nie
rozwiąże sprawy (bo jak można kogoś "poznać" w ciągu jednego spotkania?).
Po drugie obawiam się, że takie spotkanie byłoby bardzo "sztuczne" - nie wiem
czy potrafię być naturalnie sympatyczna dla kobiety, która regularnie funduje mi
(a nawet bardziej mojemu M) różne dawki irytacji poprzez delikatnie mówiąc
swobodne podejście do umówionych dni i godzin spotkań.

Ogólnie mówiąc - nie mam ochoty na to spotkanie. A że wielokrotnie na tym forum
czytałam tezę, że macocha nie obowiązków wobec pasierbów, bo ich wychowanie i
"obsługa" to sprawa rodziców, to chciałabym wiedzieć jak potraktować tę sprawę.

Czytam z uwagą wszystkie Wasze wypowiedzi.

[m-jak-magi]

rozumiem i twoja postawe i postawe eksi. gdybym byla eksia pewnie bardzo
zalezaloby mi na poznaniu kobiety z ktora moje dziecko spedza weekendy i
wakacje. z prostego powodu aby upewnic sie ze osoba ta jest godna zaufania i ze
jest pozytywnie nastawiona do mojego dziecka. oczywiscie na podstawie jednego
spotkania daleko idacych wnioskow wysunac sie nie da ale mozna chociaz troche
uspokoic sie.
ja sama jako next stanelam przed wyborem spotkania z matka malej i odmowilam.
spotkanie tej kobiety i rozmowa z nia bylaby dla mnie zbyt duzym dyskomfortem
zwazywszy na wczesniejsze proby kontaktu z jej strony ( a raczej jakosc tych
prob).
rozumialam jej potrzeby jako matki dlatego tez przy kazdej wizycie malej
staralam sie jej udownodnic swoje pozytywne nastawienie do dziecka. mala
wracala do mamy z nowym kompletem ubranek, ladnie uczesana, w plecaku miala
swoj ulubiony sok i swoje ukochane ksiazeczki. matka widziala ze mala waca
zadbana i szczesliwa.
co wiecej bylam pierwsza osoba ktora rozpoczela walke malej z sikaniem do
pieluchy. zakupilam nakladke na deske z jej ulubiona postacia z kreskowek i
cierpliwie uczylam siusiac.
mysle ze te wszystkie gesty z mojej strony upewnily matke malej ze warto mi
zaufac i sprzyjac wzajemnym kontaktom.
musze przyznac ze mi zaimponowala bo wzniosla sie ponad niechec do mnie
kierujac sie dobrem dziecka.

uklad funkcjonuje do dzis - z mama malej nie mam zadnych kontatow natomiast z
mala kontakty sa dalej bardzo dobre.

[nangaparbat3]

m-jak-magi napisała:

> co wiecej bylam pierwsza osoba ktora rozpoczela walke malej z sikaniem do
> pieluchy. zakupilam nakladke na deske z jej ulubiona postacia z kreskowek i
> cierpliwie uczylam siusiac.

No, Magi, ogólnie chylę czoła, ale Macoszkom na tym forum i gdziekolwiek indziej
chcialabym podpowiedzieć, ze tak ważna decyzja jak rozpoczęcie treningu
czystości (to jedna z najwazniejszych decyzji w całym wychowaniu dziecka)
powinna nalezeć do matki.

[m-jak-magi]

zgadzam sie ale jak dlugo czekalabys gdyby dziecko mialo 3 lata ?? owszem byla
to moja inicjatywa ale przeciez odbywalo sie to w domu jej ojca wiec mozna
powiedziec ze trening czystosci rozpoczal ojciec.
wiem ze moja postawa to wlazenie miedzy wodke a zakaske ale majac do wyboru
zmienianie pieluch obsranej 3latce wybralam wersje dla mnie wygodniejsza ....

[nangaparbat3]

Hmmm... Pisałaś o sikaniu.
Z kupą trzylatki tez bym miała problem

[m-jak-magi]

skoro sikac nie umiala tym bardziej nie umiala.....

[coccolona]

Ja tam Cie rozumiem. Tez nie zamierzam spotykac ani poznawac eks mojego faceta.
Twoj M powinien uszanowac Twoje podejscie do tej sprawy. A takie gadanie, ze
tamta babka chce znac osobe, ktorej powierzy dziecko jakos mnie nie przekonuje.

Ona powierza dziecko swojego bylemu, pewnie ma do niego zaufanie, wiec w czym
problem? Twoj M nie zostawilby dziecka z osoba, ktorej nie ufa, prawda?

W sumie, to masz fajnie, ze Twoj Mnie jest biologicznym ojcem tamtego dziecka.
Komfortowa sytuacja. Odpadaja np wszelkie zobowiazania finansowe Twojego M
wzgledem tamtego dzieciaka i Twoje dziecko nie musi sie niczym dzielic z obcym
dzieckiem.

[nangaparbat3]

coccolona napisała:


> W sumie, to masz fajnie, ze Twoj Mnie jest biologicznym ojcem tamtego dziecka.
> Komfortowa sytuacja. Odpadaja np wszelkie zobowiazania finansowe Twojego M
> wzgledem tamtego dzieciaka i Twoje dziecko nie musi sie niczym dzielic z obcym
> dzieckiem.

Nie mow hop zanim nie przeskoczysz, nie chwal dnia przed zachodem slońca.

[jayin]

> Ona powierza dziecko swojego bylemu, pewnie ma do niego zaufanie, wiec w czym
> problem? Twoj M nie zostawilby dziecka z osoba, ktorej nie ufa, prawda?

Mam dokładnie takie samo zdanie na ten temat.

Jeśli któraś ze stron nie przejawia ochoty na poznanie się wzajemne, to nie ma większego sensu robić tego na siłę, albo "dla świętego spokoju". I nie sądzę, żeby next (czy też ex, jeśli nie chce poznać "swojej" nexi) MUSIAŁA się tłumaczyć, dlaczego nie ma na to ochoty.

Nie ma i tyle.
Podstaw żadnych do KONIECZNOŚCI takiego zapoznania się z okazji wyjazdu ojca z dzieckiem I Z NEXT nie widzę.

Dziecko jedzie z ojcem. Wystarczy.

W końcu całej kadry opiekunów na koloniach, towarzystwa w jakim dziecko by tam spędzało 2 lub 3 tyg. też rodzice nie poznają osobiście. Bez przesady...


A tak na marginesie, to więcej niż OK ten twój M jest.
Że dziecko nie jego, ale czuje się w obowiązku ojcowskim, nawet po rozstaniu z żoną. Pozytywne, szczególnie, że macie własne dzieciątko Dla niego pewnie też będzie (jest) fajnym tatą.

pozdr.

J.

[kati27]

Podpisuję sie obiema rękoma pod tym co piszesz - absolutnie nie musisz robić nic
na siłę. Twój M. to złoty człowiek, który, według tego co piszesz nie jest
zbytnio doceniany przez eks - jak można w takiej sytuacji robić łaskę dziecku
żeby zobaczyło się ze swoim ojcem, nie ojcem. A to co przeczytałam w większości
postów dotyczących Twojego zapytania trąci mi idealizmem, zbędnym jak dla mnie.
Trzymaj się mocno i słuchaj przede wszystkim swojej intuicji. Powodzenia K.

[mrs_ka]

Sądzę, Kati, że perspektywa Ci się radykalnie zmieni kiedy sama zostaniesz mamą.
Zapewnienie dziecku bezpieczeństwa (oraz działania ku temu zmierzające) nie mają
nic wspólnego z idealizmem, są czystą biologią)) Warto ten biologiczny
imperatyw brac pod uwagę; on bardzo często wyraża się w dzialaniach pozornie
irracjonalnych. Chodzenie w tym przypadku na udry nie jest po prostu warte
nerwów wszystkich zaangażowanych w to osób.
Pozostaje też opcja M_jak_Magi, ale trzeba sie liczyć z faktem, że nie każda
Eksia jest na tyle cierpliwa.

a.

[kati27]

Nie zgodzę się jednak z tym co mówisz - co ma piernik do wiatraka? Co ma eks do
next? Pewnie ma dużo w kontekście, że z igły można zrobić widły i już. Cała
reszta została już napisana w postach dziewczyn, które uważają, że autorka tego
wątku nie musi i nie ma obowiązku "prezentować się eks".
Nie wiem czy mąż Ani jest prawnym opiekunem tego dziecka - jeśli nie to w
świetle prawa jest on również obcą osobą - może znaną ale nadal obcą. O co te
problemy z niczego?? I kto wie co będzie dalej jeśli obie Panie się spotkają? I
czy nie powinno się zakładać, że skoro główni bohaterze tej "afery" mają razem
dziecko i są małżeństwem to znaczy, że nie są ludźmi z tzw. ulicy?

[mrs_ka]

Który piernik do jakiego wiatraka? Kwestia Twojego potencjalnego rodzicielstwa
do problemu tego wątku? Jesli o to Ci chodzi to ma się ściśle- dopóki nie
doświadczysz na własnej skórze, czym jest lęk o własne dziecko nie wypowiadaj
się, proszę, w sposób autorytarny na temat tego, co jest tu idealizmem, a co nie
jest. Bo po prostu niewiele o tym jeszcze wiesz.
I trudno Ci czynić z tej niewiedzy zarzut, ale doprawdy dziwnie się czuję, kiedy
spod palców osoby, dla której rodzicielstwo jest póki co bajką z zielonego lasu,
wychodzą jednoznacznie nacechowane oceny w rodzaju "robić z igły widly" czy
"robić problemy z niczego".
Przeczytaj może jeszcze raz swoje posty i pozwól, że odłożymy Twoje opinie póki
co ad acta. A kiedy zostaniesz mamą pogadamy ponownie na temat robienia z igły
wideł i gwarancji, jaką jest dla jakiejkolwiek matki niebycie "ludźmi z
ulicy"(pomijając już nieostrość tego terminu). A cóż to za argument, na Boga?
Przypomina mi on jako żywo argumentacyjną linię mojego eks męża, który z
wyższością w głosie udowadnial mi, że skoro mieszkania na jego osiedlu kosztują
pierdylion zł/m2 to nie mieszkają tam pedofile- wobec tego może puszczać
pięcioletnie dziecko samopas i nie troszczyć się o to, w którym lokalu przebywa.

a.

[kati27]

Nie miałam na myśli kwestii mego macierzyństwa tylko ogólną problematykę tego
wątku. Ale skoro tak mocno tę kwestię poruszasz to może trzeba dużymi literami
napisać do autorki postu i do osób uczestniczących w tym wątku że wypowiadać
mogą się jedynie matki, które poznały smak macierzyństwa od chwili poczęcia tego
dziecka po każdą sekundę jego życia.
Co do decyzji gdzie odkładać czyjeś opinie pozwól że zwrócę ci uwagę na dwie
rzeczy - pierwsza to taka, że powinnaś chyba wypowiadać się w liczbie
pojedynczej, druga natomiast tyczy się tego, że moja wypowiedź była skierowana
do autorki tego postu, która sama zdecyduje co zrobić z moimi radami.
Odnośnie wyższości i relacji z Twoim eks - może jego reakcja była obroną na
Twoją wyższość przebijającą z Twoich wypowiedzi.
Dzień dobry!  rzekł Tygrys.  Znalazłem kogoś zupełnie takiego samego jak ja. A
myślałem, że więcej takich nie ma.

[mrs_ka]

> Nie miałam na myśli kwestii mego macierzyństwa tylko ogólną problematykę tego
> wątku. Ale skoro tak mocno tę kwestię poruszasz to może trzeba dużymi literami
> napisać do autorki postu i do osób uczestniczących w tym wątku że wypowiadać
> mogą się jedynie matki, które poznały smak macierzyństwa od chwili poczęcia teg
> o
> dziecka po każdą sekundę jego życia.

Przesadzasz. Nigdzie tak nie napisalam. Moja odpowiedź odnosiła się wyłącznie do
Twoich kategorycznych stwierdzen w rodzaju "podejscie idealistyczne, robić z
igły wigły, robić problem z niczego". Jeżeli głosisz ostro i autorytarnie
sformułowane opinie bądź przygotowana na okoliczność, iż Twój rozmówca zechce
Cię z tych słów rozliczyć.
Uzyłaś jednoznacznych sformułowań- odpisałam "pożyjemy zobaczymy" (nawiasem
mówiąc w tym kontekście liczba mnoga jest figurą retoryczną, a nie wypowiedzią w
imieniu ogółu; sądziłam, że to jasne).
Odnośnie mojego eks- przedmiotem tego wątku nie są dywagacje, co mój eks i ja
mieliśmy na myśli, acz doceniam zgrabnie ukrytą insynuację, iż moim problemem w
komunikacji z ludźmi jest odczuwana przeze mnie wyższość.
To miłe, że zdobyłaś się na próbę diagnozy moich relacji z ludźmi, choć zupełnie
się nie skarżę na ich jakość. Wręcz przeciwnie: do prawidłowej komunikacji
międzyludzkiej wystarczy mi zwykła rozmowa ( w tym z ojcem mojego syna). W
związku z tym nie muszę czytać cudzej korespondencji ani rozmów na GG.


a.

[kati27]

Zasadą nr 1 jest skupiać się na problemie a nie na osobach. A tu wątek zaczyna
wchodzić w błędne zakole, nic konstruktywnego do rozwiązania problemu nie
wnosząc. Nie widzę nadal nic złego w tym, że Ania nie chce się spotkać ze swoją
eks tak jak nic złego nie widziałabym gdyby taką potrzebę miała. Niemniej jednak
pozwoliłam sobie odpowiedzieć na ten post, gdyż szukanie problemów na siłę w
byłych związkach przekłada się czasami na relacje z dziećmi. Nie raz nie dwa
widziałam i czytałam, jak fajny i częsty kontakt rodzica z dzieckiem jest
torpedowany przez dziwne problemy drugiego rodzica. Nie ma to jak uczucie
opadania szczęki do ziemi na informację od 6 latka wysyłanego wieczorami do
sklepu bądź zostawianego na noc samego w domu w kontekście tej samej matki nie
pozwalającej na kontakty ojca z dziećmi (przez kilka miesięcy) po wysłaniu przez
ojca 13-latki w niedzielny ranek do sklepu.

ps. Twoją złośliwość uważam za nie na miejscu ale cóż bywa nie wszyscy ze
wszystkimi nadają na tych samych falach i tyle, a jeśli Ty uważasz że moją
potrzebą jest czytanie cudzej korespondencji cóż ja mogę prócz pokornego
pochylenia głowy i słów skruchy?

[mrs_ka]

Masz całkowitą słuszność, Kati. Dlatego następnym razem weź pod uwagę zasadę
skupiania się na problemie, a nie osobie. Twoja uwaga na temat domniemanego
problemu na linii komunikacyjnej ja- mój eks mąż również była nie na miejscu
oraz złośliwa.

a.

[jayin]

> Sądzę, Kati, że perspektywa Ci się radykalnie zmieni kiedy sama zostaniesz mamą

mrs_ka, pewnie, że perspektywa się zmienia w zależnosci od tego, czy chodzi o twoje dziecko, czy o czyjeś. to nie ulega wątpliwości.

ale np. ja nadal twierdzę, że kwestia poznania nexi przez ex dotyczy bardziej spokoju ducha exi w temacie bezpieczeństwa jej dziecka u ojca, a nie tego czy dziecko faktycznie jest tam bezpieczne czy nie.

gdyby ex miała zapewniać bezpieczeństwo dziecka u ojca tak "realnie" i w 100%, to ex musiałaby skontrolować stan mieszkania exa, jakość sąsiadów, jakość placu zabaw tam gdzieś u ojca na podwórku.

i nadal twierdzę, że nie trzeba do tego poznawania się nexit z exią. Dlaczego nie zostawić ojcu dbanie o tą kwestię, skoro dziecko przebywa u ojca w danym czasie? ze swojej strony zapewnić dziecku bezpieczeństwo na tyle na ile się może (uzgodnić to i owo z ojcem dziecka i upewnić się NA PODSTAWIE JEGO zachowania i zapewnień, czy dziecko będzie bezpieczne). No, chyba, że ktoś ma czas i chęć, żeby osobiście kontrolę bezpieczeństwa przeprowadzić, ignorując osobę ojca ("bo ja muszę sama sprawdzić, bo mu nie ufam, bo on nie zapewni..." itd.) - ale to już dla mnie jest przesada lekka. I nikt nie ma obowiązku podlegać takiej kontroli. Poza ojcem dziecka.

...A jeśli się ojcu dziecka nie ufa na tyle w kwestii bezpieczeństwa wspolnego dziecka, by zostawic mu tą kwestię do zapewnienia, to ja bym mocno protestowała jako matka wobec "dawania" mu dziecka w ogóle. A nie wobec tego, że nie znam nexi.

[nangaparbat3]

>>>ja nadal twierdzę, że kwestia poznania nexi przez ex dotyczy bardziej spokoju
ducha exi w temacie bezpieczeństwa jej
dziecka u ojca, a nie tego czy dziecko faktycznie jest tam bezpieczne czy nie.
Oczywiście, ze masz racje. Ale jesli ktoś prosi nas o coś, co moze zapewnic mu
ten "spokoj ducha", zwłaszcza w spawie najwyzszej wagi, stanowcze i uporczywe
odmawianie moze budzic uzasadniony niepokoj. Bo - przy załozeniu, ze autorka
watku nie miala dotad przykrych zaszlosci z ex - albo ma zle zamiary, albo nie
potrafi sie uporać z sytuacją, kiedy nie jest pierwszą zoną swego M, albo jest
uparta na poziomie malego dziecka (nie bo nie). I wszystkie te opcje budziłyby
we mnie - gdybym była matka mlodego - silny i juz calkiem uzasadniony niepokój.

[mrs_ka]

Jayin, oczywiście, że masz wiele racji i tego nie neguję. Sama zresztą
napisalam, że lwia część lęków jest zupełnie irracjonalna, a osoba je
odczuwająca miałaby problem z odpowiedzią na pytanie "no dobra, załóżmy że
poznasz tę neksię, okaże się że jest okropna no i co wtedy zrobisz?".
Ja po prostu uważam, że z jednej strony sprawa jest tak naturalna (każda mama i
każdy tata mają po prostu zwyczajne prawo wiedzieć, z kim przebywa ich dziecko),
a z drugiej tak prosta (nie wymaga skomplikowanych rozwiazań, kosztownych
terapii, prozaca itd) że wyłącznie od odrobiny dobrej woli i empatii obu osób
zalezy tutaj coś, co dla jednej z tych osób jest naprawdę bardzo ważne.
Nie mówię, że moją życiową misją jest poświęcanie się dla kogoś, ale jeśli
niewielki gest z mojej strony może komuś wydatnie pomóc- to czemu nie?

a.

[mrs_ka]

ekhem...prozacu...? )))

to brak porannej kawy, przepraszam.

a.

[mrs_ka]

"Ona powierza dziecko swojego bylemu, pewnie ma do niego zaufanie, wiec w czym
problem? Twoj M nie zostawilby dziecka z osoba, ktorej nie ufa, prawda?"

Nie widzę zupełnie korelacji. Aby sięgnąć po przykład drastyczny: żadna matka
świadomie nie wiąże się z pedofilem, a jednak w przypadku pedofilii w gronie
rodzinnym sprawcą najczęściej jest ojczym, a nie ojciec czy dziadek. W tym
kontekście argument "przesadzasz, stary, chcąc poznać ojczyma swojego dziecka-
masz chyba zaufanie do eks żony, nie?" brzmi jak kpina.
Zaufanie do eks małżonka po prostu nie ma tu nic do rzeczy. Można komuś ufać, a
jednocześnie czuć zupełnie zrozumiały lęk przed powierzeniem dziecka nieznajomej
osobie, dla ktorej jedyną rekomendacją jest fakt tworzenia relacji z naszym eks
mężem.
Pomijam już fakt, że spora część eks żon własnie kompletnie nie ufa swoim
eksmęzom, a mimo to oddaje im dzieci w myśl wyroku sądowego, bo nie ma innego
wyjścia.
Sądzę po prostu, że akurat argument bezpieczeństwa dziecka jest w tym kontekście
argumentem niedyskutowalnym, a także argumentem, którego wagę i zasadność
powinien ocenić tej rodzic, który dziecko wychowuje i z którym dziecko mieszka.
I posiada on w związku z tym prawo do takiej prośby, nawiasem mówiąc prośby mało
przesadnej czy tupeciarskiej, za to dość oczywistej.
Moim zdaniem każda matka i każdy ojciec mają prawo poznać osobę, z którą ich
dziecko będzie spędzać gros czasu. Tak zwyczajnie i tak po prostu, bez żadnego
dorabiania dupie uszu, powoływania się na argumenty asertywności i niezależności.

a.

[chalsia]

> Moim zdaniem każda matka i każdy ojciec mają prawo poznać osobę, z którą ich
> dziecko będzie spędzać gros czasu. Tak zwyczajnie i tak po prostu, bez żadnego
> dorabiania dupie uszu, powoływania się na argumenty asertywności i
niezależnośc
> i.

absolutnie się z powyższym zgadzam, zwłaszcza gdy idzie o małe dziecko.

[jayin]

pewnie, że ma prawo.
tak samo jak ta osoba ma prawo nie mieć ochoty na zapoznanie się z Ex.

i co jesli się nie zapoznają obie panie?
Ex powie: "Sorry, chłopie, ale dziecko z tobą nie pojedzie/nie odwiedzi cię, bo ja nie poznałam twojej Nexi."?

[nangaparbat3]

Człowiek w ogole ma prawo nie mieć ochoty na cała masę różnych rzeczy. Ale je
robi.Na przykład po to, by nie przypierac drugiej osoby do sciany, bo z tego
nigdy nic dobrego nie wynika.

[jayin]

masz rację, nangaparbat. jeśli mu zależy na nie przypieraniu jej do ściany.
tak samo, nie wynika nic dobrego ze stawania osobiście pod tą ścianą i robienia czegoś, czego się od nas oczekuje, a przed czym sami mamy mniej lub bardziej zrozumiałe dla innych opory.

kwestia poznania się next z ex jak dla mnie nie jest najwyższym priorytetem i koniecznością taką dla obu stron, bez wypełnienia której zawali się coś, albo stanie się coś złego. więc nie ma po co stawać albo stawiać kogoś pod ścianą - jeśli ex albo next nie ma ochoty, albo potrzeby poznawania "drugiej strony".

[nangaparbat3]

probowalam tlumaczyc wyzej, jak trudna jest sytuacja tej pani - jej syn jest
związany emocjonalnie z kimś, kto nie ma wobec niego zadnych formalnych
zobowiązań, a teraz ma jeszcze wlasnego rodzonego synka. Ona po prostu jest pod
sciana, to wynika z sytuacji. A podkreslanie wielokrotne przez autorke wątku, ze
dziecko nie jest dzieckiem biologicznym,tudziec niektore wyp[owiedzi
forumowiczek, mogą budzic niepokój.
Juz w tym wątku widać, ze slowo "idealizm" stalo sie obelgą, prawdopodobnie za
chwile obelgą stanie się "empatia".

[coccolona]

Ale przeciez ex nie musi tego dzieciaka oddawac temu facetowi - nie ma nic
takiego na pismie, robi to, bo najwyrazniej tego chce, bo ma zaufanie do niego.
Jak jej sie cos nie podoba, to niech nie oddaje dzieciaka "przybranemu" ojcu,
albo niech "przybrany" ojciec widuje dziecko sam w domu matki.

A moze ona po prostu chce tak z ciekawosci poznac next? Moze chce zobaczyc jaka
jest, czy jest ladniejsza ? Moze dziecko to tylko pretekst?

[mrs_ka]

W gruncie rzeczy każde zachowanie, nawet to szlachetne, można zwulgaryzować
przez prosty zabieg trywializacji intencji autora: jeśli matka prosi o spotkanie
z Neksią, bo posiada okreslone lęki i obawy- na pewnie chodzi jej tylko o
poznanie Next i przekonanie się, czy jest ładniejsza.
Jesli pielęgniarki strajkują to dlatego, bo w dupach im się poprzewracało od
czekoladek i koniaków; człowiek doświadczający agorafobii po prostu nigdy nie
stanął twarzą w twarz ze swoją słabością i dlatego zachowuje się jak mięczak,
zaś żona wielokrotnie doznająca przemocy psychicznej "przesadza", bo ostatecznie
nie pije i nie bije.
Można zrobić naprawdę wiele, aby postarać się usztywnić swoje stanowisko,
pytanie tylko "po co?".
Odnoszę wrażenie, że -patrząc na historię forumowych małżeństw- najlepiej
sprawdza się opcja łączona "szacunek dla własnych granic, ale i empatia".
Po prostu ta empatia nie wydaje mi się być ani czymś na tyle strasznym, ani
destrukcyjnym, ani w jakikolwiek sposób zagrażającym, aby tak się bronić przed
zwyczajnym pójściem komuś na rękę w sprawie dla niego waznej.

a.

[natasza39]

coccolona napisała:
> A moze ona po prostu chce tak z ciekawosci poznac next? Moze chce zobaczyc
jaka
> jest, czy jest ladniejsza ? Moze dziecko to tylko pretekst?


A nie uważasz, że upór w tym, że next za diabła nie chce spotkać się z ex też
można tłumaczyć z kolei strachem przed konfrontacją z ewentualną urodą,
aparycją i inteligencją ex?
Tyle tylko, ze next nawet nie ma pretekstu, aby tak strasznie się zapierać tego
spotkania.
Swoją drogą, cóż szkodzi nexi spotkać się z exią, jeśli tylko ta jest na tyle
zrównowazona psychicznie, że nie wydrapie jej oczu podczas spotkania?

[e_lizabeth]

moim zdaniem chęć spotkania ma być pretekstem do "nie podoba mi sie, nie dam
dziecka". Tak wnioskuję z tego, że już są różne gierki ze spotkaniami. To tylko
pretekst na "nie".

[braktalentu]

Ja nie czuję się dobrze będąc ocenianą. I gówno mnie obchodzi, czy to świadczy
o moim niskim poczuciu własnej wartości, o traumatycznych przeżyciach z
poprzedniego wcielenia, czy o kompleksie na tle dużego palca u lewej nogi. Nie
czuję się dobrze i o ile nie jest to konieczne do takich konfrontacji się nie
garnę. Z mojego punktu widzenia niechęć Next do spotkania, na którym ewidentnie
ma zostać oceniona (bo od tej oceny zależy wyjazd) jest dla mnie absolutnie
jasna. Nie widzę powodu dla którego Next miała by tę niechęć w sobie
przełamywać. Równie dobrze empatią może wykazać się Exia. Exia, która pozwala
na przebywanie i nocowanie syna w domu Next i nie obawia się, że w tym czasie
dziecko będzie przez Next skrzywdzone. Nie rozumiem dlaczego to Next ma
uspokajać Exię i dać się oceniać, skoro nie czuje się z tym komfortowo. Może
jeszcze test wypełnić? Fakt bycia MATKĄ nie jest argumentem powalającym z nóg.

[m-jak-magi]

mozna zrobic tak jak bylo w moim przypadku. komfort kazdej ze stron zostal
uszanowany.
trzeba tylko troche dobrych checi i empatii a nie doszukiwania sie "glebszego
dna" bo eksia chce konfrontacji i porownania a nexia z pewnoscia skrzywdzi
dziecko.

[braktalentu]

Aniu, nie wiem, czy to dobrze, czy źle, ale gdybym miała wybór, też wolałabym
nie poznawać swojej Exi wcale. A już szczególnie nie w takich okolicznościach.
Być może jestem złą matką (choć najwyraźniej mojemu dziecku to służy-), ale
gdyby moja mama, oznajmiła mi, że na wczasy z Małym zabierze się też Jej
koleżanka, to nawet przez myśl by mi nie przyszło uzależniać tegoż wyjazdu od
spotkania z koleżanką. Dziecko powierzam mojej Mamie, tak jak Exia powierza
dziecko Jego Ojcu. Ani ja, ani Exia nie oddajemy dzieci pod opiekę osobom
trzecim w myśl jakiegoś wyroku (gdyby Twój M. miał ustalone wakacje sądownie,
to przecież nie musiałby brać pod uwagę życzeń Ex, tylko zabrał dziecko - czy
się mylę?), nie ma więc mowy o przymusie zewnętrznym (nieodpowiedzialny ojciec,
z przyznanymi sądownie widzeniami).
W poprzednich wypowiedziać padło stwierdzenie, że Exia Cię pozna "i już". A co
jeżeli pozna i oceni negatywnie? Jeżeli powie, że teraz kiedy Cię zobaczyła
uważa, że masz za krótką grzywkę i nie puści dziecka z Jego Ojcem na wakacje?
Irracjonalne? A czy nie jest irracjonalne uzależnianie wyjazdu od spotkania z
osobą, u której w domu dziecko od dłuższego czasu nocuje po opieką własnego
Ojca?
Poddawanie się cudzej ocenie nie jest dla mnie sytuacją komfortową. Gdyby
ktokolwiek uważał, że w trakcie takiego spotkania będzie w stanie określić czy
jestem pedofilem, czy jestem odpowiedzialna, czy jestem cokolwiek, to
pozostawiłabym Go z tym przekonaniem.
Dla mnie wygląda to jak jakby Pani szukała pretekstu do spotkania i porównania
się z Tobą, ale to już Jej problem.

[coccolona]

braktalentu napisała:

> Dla mnie wygląda to jak jakby Pani szukała pretekstu do spotkania i porównania
> się z Tobą, ale to już Jej problem.

Uprzedzilas mnie troche

[dyderko]

A ja bym nie szukała dziury w całym. Pewnych rzeczy w życiu można uniknąć,
pewnych nie. Jeśli samo spotkanie nie jawi się Tobie jako przeżycie
traumatyczne, a tylko sztuczne i niespecjalnie miłe to może jednak przemyśl to.
Bo jednak wiążąc się z tym człowiekiem wchodzisz w układ który jest, a w tym
układzie jest i to dziecko i jego matka. A sądząc z pytań zadawanych Ci przez
partnera to rozwiązanie tej kwestii ułatwiłoby mu w jakiś sposób życie.
No i ja też wolałabym wiedzieć cokolwiek o kobiecie z którą spędza czas moje
dziecko, tak jak wolałabym wiedzieć jak najwięcej o koleżance czy koledze z
którym się bawi na podwórku (nawet jak byłoby to dziecko bardzo dobrze znanej
mi osoby to chciałabym je obejrzeć i osobiście poznać). Może popatrz na to jako
matka, łatwiej Ci będzie zrozumieć.

Aniu,

[anastazjapotocka]

Przemyślałam Twoją sytuację i przedyskutowałam ją także z moim mężem.
Nie ukrywam, że zaciekawiła mnie jako zupełnie nietypowa.
Bo co ja tu widzę?
Rodzinę: żonę, męża i dzieciątko.

I nagle do tej rodziny wtrąca się zupełnie OBCA kobieta z zupełnie OBCYM
dzieckiem. Mogę zrozumieć pewien sentyment Twojego męża do OBCEGO dziecka -
mężczyźni bywają sentymentalni.
Mogę zrozumieć, że OD CZASU DO CZASU Twój mąż spotyka się z OBCYM dzieckiem.
No cóż, Ty to akceptujesz - Twoja sprawa.
Wszystko jest w porządku do momentu, kiedy kaprysy i sentymenty Twojego męża
NIE SZKODZĄ Tobie i Waszemu dziecku.

Według mnie sytuacja wymknęła się spod kontroli i - niestety jesteś sobie sama
temu winna. Zawiniłaś brakiem stanowczości i zbędną uległością.
"Daj palec, a odgryzą Ci całą dłoń", jak mówi stare przysłowie.
To nie jest prawda.
Odgyzą Ci rękę do samego obojczyka.
I jeszcze poproszą o coś do popicia.

Tamta kobieta wraz ze swoim dzieckiem należy już do PRZESZŁOŚCI.
Nie ma żadnych praw. Żadnych.
Jej pretensje, że Twój mąż mało angażuje się w wychowanie JEJ dziecka są z
kosmosu i świadczą o jej bezczelności i zwykłej głupocie.
Jej warunki, że ona musi Ciebie poznać (w jakim celu?) tę tezę potwierdzają.

Wakacje z CUDZYM dzieckiem? A cóż to za pomysł?

Powiem krótko: masz męża i dziecko.
Twoim obowiązkiem jest dbać i chronić SWOJĄ rodzinę, do której NIE NALEŻY cudze
dziecko i była żona.
Twoim obowiązkiem jest strzec rodzinę przed wpływami i wtącaniem się do Was
obcych, także po to, aby zapobiec przykrym sytuacjom w przyszłości.

Skąd wiesz, że tamta kobieta nie pozna kogoś i "tata-nietata" zacznie jej
przeszkadzać? Co do biologicznego ojca swojego dziecka nie miała żadnych
skrupułów, choć płaci on alimenty. A chłopak na OBCEGO mężczyznę mówi Tato.
Skąd wiesz, że tamta kobieta nagle nie zacznie mącić, bruździć (z doniesieniem
na skłonności pedofilskie Twojego męża włącznie? Łatwo komuś złamać życie).


Po co mącić Waszemu dziecku w głowie, że ma braciszka, skoro go nie ma?

Na Twoim miejscu porozmawiałabym z mężem, że życzysz sobie ograniczenia jego
kontaktów z dzieckiem tamtej kobiety oraz CAŁKOWITEGO wyeliminowania jej z
Waszego życia. Sprawę postaw grzecznie, ale stanowczo.
Powiedz, że nie ustąpisz.
Jest Twoim mężem i ojcem Twojego dziecka, więc niech się wreszcie zacznie
zachowywać jak mąż i ojciec.
Zabroń mu mówienia o tej kobiecie w Twojej obecności. DLA ŚWIĘTEGO SPOKOJU.

Guzik mnie to obchodzi, co tu powiedziano na temat uczuć Twojego męża do
cudzego dziecka. Dla mnie to głupi i podejrzany sentyment.
A gdyby tak Twój mąż sentymentalnie spotykał się z byłą szwagierką?
Także byś mu na to pozwoliła?

Im szybciej przeprowadzisz poważną rozmowę z mężem, tym lepiej dla całej Waszej
rodziny, do której obcy nie powinni mieć wstępu.

[lilith76]

anastazjo, zapewne ciężko ci zrozumieć, bo mało takich ludzi znasz, ale są jeszcze frajerzy żyjący według zasady "JESTEŚ JUŻ NA ZAWSZE ODPOWIEDZIALNY ZA TO CO CIĘ POKOCHAŁO".

[joanna-walencja]

A ja, po starannej lekturze postu Anastazji przyznaje jej pelna racje. Sytuacja
opisana przez autorke watku jest rzeczywiscie dziwna i zagmatwana, ale biorac
pod uwage to zdanie: "Siłą rzeczy żadnych formalnych praw ani obowiązków wobec
Młodego mój M nie ma" Anastazja ma racje, ze rzeczony M powinien jednak dla
dobra SWOJEJ rodziny nie przejmowac sie byla zona, jej humorami, kaprysami i
jej dzieckiem. Ojciec to nie jest kolega z podworka czy pan ze sklepu z
warzywami ani inny sympatyczny znajomy ktory wpada od czasu do czasu. Jezeli M
rzeczywiscie chcial byc ojcem dla dziecka swojej bylej zony powinien byl dazyc
do prawnego uregulowania tej sprawy kiedy byl czas po temu. W tej chwili smutny
fakt jest taki, ze po rozstaniu z byla zona jest dla jej dziecka OBCA osoba.
Moze w jego zyciu funkcjonowac nadal jako, bo ja wiem, wujek? ale nie jako
OJCIEC, bo nim nie jest i nigdy nie byl. Nie ma zadnych praw do tego dziecka,
nie ma tez zadnych obowiazkow. Odgrywanie jakiegos quasi tatusia w stosunku do
obcego dziecka moze moim zdaniem przyniesc wiecej szkody niz korzysci. Zreszta
pamietam kiedys czytalam na tym forum dyskusje o tym, czy utrzymywac kontakty z
pasierbami po rozstaniu z ich ojcem. Chyba wiekszosc uznala, ze lepiej nie. A
tu mamy do czynienia z dokladnie taka sama sytuacja.

[jowita771]

M autorki wątku przywiązał się do tego obcego dziecka, kocha je jak własne, a
nawet bardziej niż niektórzy kochają własne. dla niego to nie jest obce dzieko
mimo braku więzów krwi. nie podpuszczajcie dziwczyny, żeby zaczęł się domagać
odsunięcia tego dziecka, to nie w porządku.

[m-m-m]

Wszystko ok., tyle, ze odpowiedzialność za to dziecko nie spada wyłacznie na
niby-tatusia, kiedy jest w towarzystwie tej rodziny. Dlaczego ten pan w imię
swoich ideałów/przywiązania itp. nie bierze pod uwagę, że nie jest sam i zmusza
w ten sposób bliskich do przyjęia jego optyki?

[jowita771]

pani wiążąc się z tym panem chyba zdawała sobie sprawę z tej optyki. poza tym
mam wrażenie, że autorce nie przeszkadza fakt, że nie jest to biologiczne
dziecko partnera. wydaje mi się, że niepotrzebnie tak się na tym
koncentrujecie, jak się Was autorka naczyta, to może się w niej zrodzić jakiś
bunt, a po co? nie ma problemu, to będzie miała, bo myślę, że pan tak łatwo nie
wyrzeknie się kontaktów z tym dzieckiem, które traktuje jak własne. autorka
ponosi konsekwencje związku z dobrym człowiekiem.
Aniu, tylko się nie skupiaj na tym, że dziecko nie jest biologicznym potomkiem
Twojego męża, bo to nie ma tu znaczenia, on to dziecko kocha.
a Tobie można tylko pogratulować, niewielu jest takich mężczyzn, jak Twój.

a ja podziwiam twojego męża

[malgorzatka37]

Sama mam synka który prawie nie zna własnego ojca-piszę prawie bo te 4 wizyty u
niego w ciągu 8-letniego życia to tak jak NIC.Mój M. wychowuje mojego syna od
ponad roku. Mały bardzo się z nim zżył i również mówi do niego "tato". Gdybyśmy
z M. się rozstali to pewnie on olałby mojego synka. chociaż wiem że Mały bardzo
by to przeżył, bo z własnym biologicznym ojcem nie był zupełnie związany i w
ogóle nie mówił o nim "tato".Piszę "pewnie" bo mam świadomość że tak naprawdę
to nie jest jego biologiczny syn i nie miałby żadnego prawnego obowiązku się
nim zajmować i przejmować. Ale wiem ,że dziecko bardzo by cierpiało. Więc
naprawdę ja gratuluję ci takiego M., bo takie OKAZy rzadko się zdarzają.Co do
eksi, to właściwie co za problem spotkać się z nią na neutralnym gruncie. Niech
kobita spokojnie śpi, podczas gdy wy zabierzecie jej syna na wakacje. Ja też
bym tak postąpiłaże domagałbym się poznania neksi. Dla mnie to naturalne.

[coccolona]

To smutne malgorzatko co piszesz. Tez uwazam, ze kazde dziecko powinno miec
kochajaca matke i kochajacego ojca. Tego zycze wszystkim dzieciom. Ale polowanie
na OKAZY, ktore sie zatroszcza o cudze dziecko, jest nie fair. OKAZY ktore maja
wlasna rodzine, wlasne dzieci, i obowiazek poswiecania im swego czasu,
pieniedzy, okazywania im troski i milosci. Problem w tym, ze facet, o ktorym
mowa w tym watku ma WLASNE dziecko i zone. Gdyby byl wolny, to nie byloby
problemu...

Twoje dziecko ma zapewne wiele ciepla ze strony twojej rodziny, ma pewnie
dziadkow, wujkow, ciocie, ktorzy go kochaja.

[jowita771]

coście się tak uczepiły tego, że facet nie jest biologicznym ojcem? autorka ma
problem z czym innym. autorka wiążąc się z tym mężczyzną wiedziała o jego
stosunku do tamtego dziecka, teraz byłoby nie w porządku zmieniać zasady i
wymagać, aby chłop o dziecku zapomniał.

[nangaparbat3]

Rozmawiałam o tej historii z paroma meżczyznami. Wszyscy stwierdzili, ze
mieszkajac pod jednym dachem z malym dzieckiem przywiazaliby sie do niego i w
razie rozstania z matka dziecka za naturalne uwazaliby utrzymnanie z nim
kontaktu, tak jakby to byl o ich biologiczne dziecko.
W tym swiecie to Ty, coccolino, jesteś OKAZEM.

[coccolona]

Anastazjo, czesto Twoje posty wydaja mi sie nieco przesadzone, ale tym razem
zgadzam sie z Toba w 1000%

[cleopa]

A moze on poprostu kocha tego dzieciaka?? Nie jest oficjalnym tatą ale traktuje
go jak syna a dziecko traktuje go jak tatę..Uważacie że wszystkie uczucia muszą
byc potwierdzone przez papier i geny???

[lilith76]

Takie "cuda wianki" się w świecie anastazji i cocolino nie mieszczą

lilith,

[anastazjapotocka]

bo są to TYLKO cuda wianki.
Nie mające NIC wspólnego z rzeczywistością.
Ale, oczywiście możesz sobie mieć inne zdanie.
Mnie nie przekonasz.

[coccolona]

lilith76 napisała:

> Takie "cuda wianki" się w świecie anastazji i cocolino nie mieszczą

Niech ten facet czuje do tego OBCEGO dzieciaka co tam chce, ale niech nie miesza
w to zony, matki JEGO dziecka i niech nie stawia zony w trudnej sytuacji z
powodu OBCEGO dziecka.

[anastazjapotocka]

Mnie nie interesuje, co facet czuje do cudzego dziecka.
Mnie w ogóle nie interesuje cudze dziecko i jego matka.
Jeśli facet tak kochał tamto dziecko i tak był pewien swoich uczuć, powinien
był sytuację dziecka załatwić prawnie i wówczas nie byłoby dyskusji.

Facet robi sobie zabawę z ŻONY I WŁASNEGO DZIECKA wciskając im jakiś chory,
zbędny i niewygodny układ z obcą kobietą i jej dzieckiem.
Syn tej kobiety ma szansę pokochać jeszcze wielu i do wielu mówić "tato".
To sprawa sumienia RODZICÓW chłopaka.

Ania ma męża i dziecko.
Ten pan jest MĘŻEM I OJCEM i ma zakichany obowiązek zachowywać się jak mąż i
ojciec. Nie wolno mu wprowadzać zamętu i niezdrowych układów w ZDROWĄ rodzinę.
Jeśli on tego nie rozumie, to trzeba go uświadomić, przeprowadzając z nim
dyscyplinującą rozmowę.
I powinna to zrobić stanowczo ŻONA.
Im prędzej, tym lepiej dla wszystkich.
Nie wolno odkładać trudnych rozmów, bo to niczego nie załatwia, a jedynie
rozzuchwala lekkomyślnych.
Wystarczy tu przypomnieć smutny los Reksi, która nie zauważyła w porę
śmiertelnego zagrożenia (bardzo Reksi współczuję, BARDZO) i powołać się na
doskonałą, świetną postawę 26-letniej dziewczyny, która w trosce o własne
dobrze pojęte interesy życiowe nie daje sobie wmówić, że jest materialistką.

Jeśli kobieta sama nie zadba o swoje prawa i swoje dobro - nikt za nią tego nie
zrobi. A wielu później powie: trzeba było się z tym i owym liczyć i o tym i
owym pomyśleć.

No to niech Ania pomyśli.
O sobie i SWOIM dziecku.
A pieniądze, które sentymentalny "nietatuś" planował wydać na wakacje
dla "niesynka" niech zaiwestuje w żonę i kupi jej śliczny płaszcz na zimę.
Żeby mu zdrowa była.

[braktalentu]

Z pewnym smutkiem i dla niektórych być może nie na temat pozwolę sobie opisać
pokrótce historię mojej własnej zrekonstruowanej rodziny. Mój Tato nie ma
żadnego, najmniejszego nawet kwitka na moją miłość i głęboki szacunek do Niego.
Ja nie mam nawet ćwierć Jego genu, ale mam nadzieję, że przez wychowanie
zaszczepił mi chociaż część swojej wrażliwości i dobroci. Wiem, WIEM, że gdyby
rozstał się z Mamą, bez względu na to w jakiej formie i jak złe byłyby Ich
późniejsze stosunki dla mnie nadal pozostałby Tatą. Bo to porządny i przyzwoity
człowiek jest-.
Mój biologiczny ojciec (nie tato) nie raczył wypełnić wobec mnie swoich
obowiązków rodzicielskich. Widział mnie raz, jako niemowlę i więcej się nie
spotkaliśmy. Przed moim pojawieniem się spędził za to 7 lat pod jednym dachem z
moją starszą, przyrodnią siostrą. Po rozwodzie potraktował Ją (10 letnią
dziewczynkę) jak niepotrzebny mebel. Odstawił. Odstawił 10 latkę, której wzorem
i opiekunem był przez 7 lat. Nie był macochą weekendową, widująca pasierbicę
raz na dwa tygodnie przez dwa dni. Dla mojej siostry był częścią codzienności,
członkiem rodziny. Tym porzuceniem złamał Jej życie - i nie jest to przesada.

Te z Was, które uważają, że mężczyzna poznający dziecko w wieku niemowlęcym i
mieszkający z tym dzieckiem przez kilka lat, po rozwodzie nie ma wobec tego
dziecka żadnych zobowiązań, bo brak na te zobowiązania papierka niech sobie
wyobrażą minę własnego dziecka, postawionego w takiej sytuacji. Zapewniam, iż
to, że maluch mówił Zdzisiek, a nie Tato w najmniejszym nawet stopniu nie
wpłynie kojąco na ból Waszych dzieci. Chyba, że codziennie uprzedzacie swoje
dzieciaczki, że Zdziś dziś jest, a jutro może Go nie być. Bo w gruncie rzeczy
Zdziś to OBCY.

I tak mnie jeszcze naszło , że

[natasza39]

raczej te panie co dziś, w tym wątku, tak bardzo stawiały na biologie i geny a
nie na emocje, podkreślając, że facet nie ma prawa "kosztem" własnej rodziny
poświęcać czasu i pieniądzy dla "obcego plemnika", niech w przyszłości nie
zabierają głosu w wątkach gdzie była samodzielna obarczona własnymi dziećmi, ma
za złe swemu męzowi, ze ten spędza za duzo czasu ze swoimi dziećmi, kosztem
"nowej" rodziny i wszystkie pieniadze na "stare" dzieci wydaje.
Musza pamiętac teraz, że owe dzieci takiej macoszki to OBCE dzieci dla owego
chłopa i ona dla nich nic nie musi, a nawet nie powinien, bo co niektóre uważaja
to za głupotę

[m-m-m]

>>>>>Guzik mnie to obchodzi, co tu powiedziano na temat uczuć Twojego męża do
cudzego dziecka. Dla mnie to głupi i podejrzany sentyment.



Całkowicie się z tym zgadzam.
Dobrze, że ta była pani nie pracuje w domu dziecka, bo niesczęśnik nabyłby cały
zestaw dzieci, które mówiłyby do niego "tatusiu", i co wtedy???

M-m-m

[anastazjapotocka]

Oplułam monitor.

[nangaparbat3]

anastazjapotocka napisała:

> Oplułam monitor.

ja też, choć najpewniej z innego powodu.

[m-m-m]

A z jakiego jeśli wolno wiedzieć?

[nangaparbat3]

Nazwijmy to niesmakiem.

[m-m-m]

Trudno.
Prawda nie zawsze jest jadalna.
Roszczenia byłej partnerki i zachowanie faceta, który od dawna ma swoją
rodzinę, by ten traktował jako oczywistość obecność cudzego dziecka w jego
tylko dlatego, że kiedyś tam był z jego matką są bez sensu.

[nangaparbat3]

Przekonanie, ze osoba lekceważąca uczucia zwiazanego z nia dziecka, bedzie
szanować uczucia nasze i naszych wspolnych dzieci, jest absurdalne.

[m-m-m]

A dla mnie jest absurdalne, że można mieć jakiekolwiek roszczenia wobec byłego
partnera, który nie jest ojcem dziecka. W tej sytuacji była partnerka powinna
być mu wdzięczna, że się tego podjął, a nie stawiać dodatkowe żądania i uważać
ich wykonanieto za jego obowiązek.
Na miejscu autorki wątku porządnie bym potrząsnęła owym panem i przywróciła mu
prawidłowe proporcje, kto tu jest kim i dla kogo.

[nsc23]

Rozszerzylabym Twoja wypowiedz o partnerow obecnych. Od nikogo nie mozna
wymagac, zeby traktowal cudze dzieci jak wlasne, nawet jezeli jest w zwiazku z
ktoryms rodzicow.
Za absurd uwazam sytuacje, w ktorej dopuszcza sie do tego, ze dziecko do obcego
faceta mowi 'tato'. Dzieciak ma 7 lat, to do osiemnastki bedzie mial ilu - 3, 4
ojcow? I ile razy w razie rozwodu/rozejscia bedzie cierpiec, bo 'tato'
odchodzi? To jakas paranoja i lekkomyslnosc podchodzaca pod sadyzm jak dla mnie.

[dominika303]

no chyba sie zapędziłyście ...........

NM między mną, a exią z którą ma dziecko, miał jeszcze 3 partnerki, które to
mają dzieci ze swymi byłymi mężami !
Czy wg was NM powinien "uczuciowo i poczęści finansowo przysposobić" wszystkie
te dziatki?? a zamaist wydawac więcej pieniędzy na włsaną rodzona córkę
rozdawać tamtym dzieciom???

Czy w związku z tym że NM nie utrzymuje z dziecmi byłych partnerek żadnych
kontaków jest podłym człowiekiem ???

dla mnie NIE! wręcz przeciwnie jest to zachowanie dorosłego odpowiedzialnego
faceta, a nie jakiegoś lalusia, który dał sie urobic byłej panience, z która
już nawet od dawna nie tworzą żadnego związku.

Pozdrawiam

[m-m-m]

Toż ja cały czas piszę o tym, że sytuacja jest pogibana: była partnerka ma
roszczenia wobec faceta, który nie jest ojcem jej dziecka.
Oczywiście, że on, ani jego nowa rodzina NIC nie musi względem cudzego dziecka
i nie widzę problemu, by autorka wątku zażądała usunięcia z ich wspólnego życia
tegoż dziecka. Najlepiej opisała to Anastazja.
A jeśli już gościu się uparł, że koniecznie musi być tym "tatusiem" to bez
jakichkolwiek warunków ze strony matki tego dziecka.

[natasza39]

m-m-m napisała:

> Toż ja cały czas piszę o tym, że sytuacja jest pogibana: była partnerka ma
> roszczenia wobec faceta, który nie jest ojcem jej dziecka.


Kluczowe zdanie w sumie do osobnego wątku.
Bo np. czy była partnerka, może mieć w ogóle jakiekolwiek roszczenia (pomińmy te
materialne, czyli alimenty, bo to oczywiste)do byłego partnera tylko dlatego, że
ten jest ojcem jej dziecka?

A co do tego wątku, to w zasadzie masz m-m-m rację.
Mamy tu bowiem przypadek dość beszczelnej, bądź nie bądź osobniczki, która nie
majac jakichkolwiek podstaw prawnych domaga się czegoś od byłego partnera w
sumie grając li tylko na uczuciach i partnera (bo ten lubi jej dziecko) i co
najbardziej ohydne uczuciami dziecka.
JEsli baba nie umiała zapewnić porządnego ojca własnemu dziecku, to powinna być
facetowi wdzięczna, ze on jako erzac tego ojca zachowuje sie przyzwoicie i o
młodego dba.
Takie "rzucanie dupą" przez babe w tym przypadku faktycznie może spowodowac to,
ze mały nie będzie się spotykał z niby-ojcem wogóle, bo albo podpuszczona w tym
watku next postawi sprawę na ostrzu noża, albo facet po prostu wymięknie i sam
zauwazy, że ex się chyba cos we łbie poprzewracało, bo nie dośc, ze robi cos ze
swojej woli, to jeszcze ta ma o to pretensje, ze zrobione to nie na jej modłę.

Ja w tym układzie popieprzonej exi, wkurzonej cała sytuacja nexi współczuje temu
facetowi i dziecku.
Facet ma klasę, to trzeba przyznać. Wziął kiedys odpowiedzialnośc za dziecko.
Emocjonalnie je ze soba zwiazał i nie chce porzucic jak zabawkę.
To tylko dziecko a zatem lgnie do spotkań, do wspólnych wakacji, etc itp.
To tak jak duzo normalnych ludzi obdarza przyjaxnia członków rodziny exa.
Tesciów, szwagrów itp. etc.
Przeciez po rozwodzie z ex, nie mozemy przestac ich lubic z dnia na dzień.
Tyle tylko, ze to dorosli ludzie i nie musza byc tak blisko jak dziecko.
Generalnie jednak, żadna normalna i szanująca się kobieta nie zabroniłaby
kontaktów towarzyskich z lubianym przez męża szwagrem, tylko dlatego, że ów
szwagier to członek rodziny ex.
Dlatego namawianie autorki watku żeby postawiła sprawe na ostrzu noża i
powiedział facetowi, ze on ma teraz swoje własne dziecko, może jej przynieśc
więcej strat, niż pozornych korzyści.
Owszem, może "zyskać" nie widując dziecka, nie biorac go na wakacje i
oszczędzając na nim kupić sobie ów polecany przez AP płaszcz.
Ja jednak obawiałabym sie stracić szacunek w oczach człowieka, który jest
szlachetny.Bo szlachetnośc tą udowodnił swoim stosunkiem do dziecka.
Należy pamiętać, że człowiek szlachetny brzydzi się małostkowości i
materializmu, a taka argumentacja przyświeca idei wyrugowania z zycia tego
faceta innego małego chłopca, którego kiedys pokochał, czy polubił. W kazdym
bądź razie, za którego czuje się odpowiedzialny.

[m-m-m]

>>>>Należy pamiętać, że człowiek szlachetny brzydzi się małostkowości i
materializmu, a taka argumentacja przyświeca idei wyrugowania z zycia tego
faceta innego małego chłopca, którego kiedys pokochał, czy polubił. W kazdym
bądź razie, za którego czuje się odpowiedzialny


Wszystko pięknie, Natasza. Póki co to ten pan niejako zmusza do szacunku swoją
żonę w imię swoich ideałów wobec cudzego dziecka.
Ja nie wiem, czy oczekiwanie, że żona i ich wspólne dziecko zaakceptują nie-
brata jak członka rodziny jest niemałostkowe. To naprawdę ogromne oczekiwanie i
to, że temu panu taka sytuacja wydaje się być szlachetna, nie oznacza to, że
dla jego najbliższych też taką będzie.

[m-m-m]

Poza tym podałaś przykład ze szwagrem po rozwodzie z jego siostrą.
Tak, może sie zdarzyć, że kontakty z rodziną byłej żony się utzrymuje, bo się
właśnie tego kogoś lubi. Tutaj sytacja jest trudniejsza: zabieranie cudzego
dziecka na wakacje to ogromna odpowiedzialność, zmuszanie rodziny do
zaakceptowania nie-brata i do ponoszenia tej odpowiedzialnści wspólnie.
I to jest odpowiedzialność karna, gdyby temu dziecku coś się stało.
Z jakiej racji żona ma ponosić aż takie koszty szlachetności swojego męża?
Bo nie łóźmy się: jak sie temu dzieciakowi coś stanie to i ona odpowiada za
niedopełnienie opieki. Za jakie grzechy ma ona brać sobie na głowę taki problem?
I co w sądzie potem powie, że była szlachetna i dlatego się zgodziła na
zabranie cudzego dziecka na wakacje?

[dominika303]

z całym szacunkiem, ale jak dla mnie to nie szlachetnosć , jedynie totalna
głupota i narzucanie swoich chorych pomysłów na zycie zonie i własnemu dziecku

Ciekawi mnie bardzo co na to psychologia dziecięca ?

Bo chyba dla tego chłopca sytuacja tez nie jest normalna, jezdzi z obcym panem -
tatą na wakacje i jego córka i żoną !a własnego ojca nie zna, choć tamten ponoć
płaci alimenty

Układ porabany na maxa, dla kazdego i dla dorosłych i dla tych dzieci

[braktalentu]

Poznałam Pana. Pokochalismy się, pobraliśmy się i mamy dziecko. Pan ma psa.
Pies jak pies. Ale to nie jest Jego pies. To pies sąsiada. Mąż pomagał
sąsiadowi w trakcie przewlekłej choroby i wyprowadza psa przez 5 lat. Nie ma
żadnego papierka na bycie Jego oficjalnym wyprowadzaczem, ale kocha to psisko
jak własne. Karmi zwierzaczka nadal właściciel, który właśnie postanowił, że
chciałby się ze mną spotkać, bo nie wie, czy kocham zwierzęta. A ja nie ma na
to ochoty.
Pytanie:
To co, powinnam się spotkać?
Odpowiedź:
Mąż musi przestać wyprowadzać psa, bo nie ma takiego obowiązku. Wolny czas
niech wykorzysta na płatne nadgodziny i kupi Ci zimowy płaszcz. Zwłaszcza, że
przed ślubem ukrywał przed Tobą istnienie psiaka. A to, że przez 5 lat zdążył
się do niego przywiązać i pokochać miej w dupie. Jak przestanie kochać cudzego
psa, bardziej pokocha Ciebie i Twojego kota.

Coś nie na temat napisałam?

[m-jak-magi]

[dominika303]

nooooooooo i to dużo nie na temat

[m-m-m]

Pies to odpowiedzialność na kilka lat, a w takim układzie jak ten pan serwuje
swojej rodzinie zmuszając ją do szlachetności to odpowiedzialnośc potrwa lakt
kilkanaście i jest o wiele bardziej złożona.
A'propos psa: ja jestem astamatyk i alergik, wiec wybór byłby prosty: albo ja,
albo jego pies.

[cleopa]

Kluczowym problemem autorki tego wątku jest zawiść i zazdrość o przeszłe życie
swojego obecnego faceta. Żadne argumenty ,dziecko,przyzwoitośc i dobry
charakter partnera tego nie zmieni a ania może obudzic sie z reka w nocnku bo
facet przejrzy na oczy...Nie sadzę aby mogla cos wywalczyc na siłę a jezeli to
na jak dlugo i co z tego wyniknie...

[m-m-m]

Jaka zawiść i zazdrość?
Dziewczyna na wakacjach będzie obarczona odpowiedzialnością na równi z niby-
tatusiem za cudze dziecko i jeszcze do tego ma poddać się weryfikacji byłej
konkubiny swojego męża, czy aby na pewno zasługuje na taki rarytas jak
spędzanie czasu wolnego z cudzym dzieckiem.
Charakteru partnera nie zmieni , ale może wpłynąć na jego zachowanie i nie
koniecznie robi to na siłę.
A jak nie, to on może się obudzić z ręką w nocniku.

[cleopa]

z tego co widac facet ma i serce,uczucia i nie bawi sie uczuciami dziecka ,nie
traktuje dziecka jak zabawki..taki facet z palcem w d*** znajdzie kobiete ktora
to doceni i ktorej nie przeszkadzają takie pierdoły jak dziecko (na ktore nie
trzeba dodatkowo lozyć a ktore pragnie tylko milości i ktore owy facet kocha ).
Nie bylo by klopotu i "problemu" gdyby ania fakt ten zaakceptowala i nie
probowala ulożyc męzowi zycia..

[m-m-m]

taki facet z palcem w d*** znajdzie kobiete ktora
to doceni i ktorej nie przeszkadzają takie pierdoły jak dziecko



Tak, to zupełna pierdoła odpowiedzialność karna za cudze dziecko na wakacjach i
poddawania się ocenie obcej baby, by ta wyraziła swoje zdanie.

A z tym palec w ...bym polemizowala. Może taka jak jego była konkubina z
dzieckiem to owszem chętnie go weźmie, bo nie ma to jak altruista wobe cudzych
genów.

[cleopa]

m-m-m napisała:

> taki facet z palcem w d*** znajdzie kobiete ktora
> to doceni i ktorej nie przeszkadzają takie pierdoły jak dziecko
>
>
>
> Tak, to zupełna pierdoła odpowiedzialność karna za cudze dziecko na wakacjach
i
>
> poddawania się ocenie obcej baby, by ta wyraziła swoje zdanie.
>
> A z tym palec w ...bym polemizowala. Może taka jak jego była konkubina z
> dzieckiem to owszem chętnie go weźmie, bo nie ma to jak altruista wobe
cudzych
> genów.

zastanawia mnie fakt skad w Tobie tyle niecheci do dziecka????Byli
małżeństwem ,mlody pokochal faceta ,facet mlodego,chcą ta więż utrzymac..w czym
problem??? w tym tylko ze matka chce poznac obecna zone ?? No i co,wielkie
rzeczy..

[m-m-m]

NIE byli małżeństwem.
Problem jest w odpowiedzialności za cudze dziecko.

[m-jak-magi]

BYLI malzenstwem.

[m-m-m]

I tak nie zmienia to stanu żeczy, że teraz ta pani to prawnie osoba obca, a
chłopak to ex-pasierb.

[m-jak-magi]

nie zmienia

[kicia031]

Spotkalabym sie z Exia. Nie jest ona dla mnie najmniejszym nawet problemem. O
spotkanie z Next nie zabiegalam, ale mialam feedback od dziecka bardzo
pozytywny. gdybym miala watpliwosci, poprosilabym o spotkanie.

Jakas chyba bez wyobrazni jestem, bo nie rozumiem problemu.

[m-m-m]

Problem leży w tym, ze to nie jest dziecko tego faceta i tu moim zdaniem była
partnerkanie ma prawa dyktować jakichkolwiek warunków. Nie podoba sie jej
ten "tatuś" to niech szuka lepszego. Droga wolna.

[dominika303]

MMM, exia mojego też miała takie roszczenia do pana nr 3 po rozstaniu z nim
(kolejny po NM) , facet kazał jej się w główke uderzyć i powiedział, ze on ma
własne dzieci do kochania i zabierania na lody czy do kina, a córką exi niech
się ojciec zajmie i exia Exia była tym tak poruszona , ze do NM na skargę
zadzwoniła . NM jej odparł, ze facet jest jak najbardziej normalny, a problem
to ona ma z głową Na jej pyskówke odparł czy chciałaby aby on zajmował się
oprócz pasierbicy jeszcze dziećmi swych byłych kobiet ? exia odparła , ze
nie! , ale nadal nie mogła sie pogodzić z tym że pan nr 3 po rozstaniu z nią
zerwał wszelkie kontakty tez z jej córką

Czyli tutaj działa zasada :
grab grabkami pod siebie

pozdrawiam

[m-m-m]

Nie tu działa zasada, że to konkretne dziecko w oczach jego matki jest takie
ważne, że nie widzi ona, że tylko dla niej. Ludzie jednak rzadko są altruistami
wobec cudzych genów.

[braktalentu]

Są ludzie i Ludzie

[dominika303]

czyli NM jest ludziem, ale gdyby "przysposobił" wszystkie napotkane dziatki
swych byłych kobiet byłby wtedy Ludziem - czy tak???

[braktalentu]

Subtelna różnica polega na tym, że nie mówimy o dzieciach iluś tam kobiet w
życiu tego Pana, tylko o dziecku byłej żony, któremu Pan pozwolił zwracać się
do siebie TATO, z którym Pan spędził kilka lat życia pod jednym dachem, i
którego Matki nie traktował jak kochanki, znajomej czy kobiety (cokolwiek przez
to rozumiesz), bo się z Nią ożenił. Ten ostatni fakt, każe mi się domyślać, że
Pan miał zamiar spędzić z Panią i Jej dzieckiem resztę swoich dni. Niestety nie
udało się. Będąc Człowiekiem Przyzwoitym wywiązuje się ze swoich zobowiązań
moralnych wobec dziecka, które nie jest winne temu, że Panu z Mamusią nie
wyszło.
Dla mnie fakt emocjonalnego związania ze sobą cudzego biologicznie dziecka jest
bardziej zobowiązujący niż najbardziej urzędowy papier. Co innego przysposabiać
wszystkie dziatki napotkanych kobiet, a co innego wywiązywać się ze zobowiązań
podjętych wobec rodziny, którą emocjonalnie Pan i dziecko ze sobą tworzą (bo
Pani już nie).

[m-m-m]

Pic w tym, ze on się NIE ożenił z tą panią.



>>>>Dla mnie fakt emocjonalnego związania ze sobą cudzego biologicznie dziecka
jest
> > bardziej zobowiązujący niż najbardziej urzędowy papier


Pięknie, tylko dlaczego za tę jego pseudoprzywzwoitość ma odpowiadać też jego
rodzina??

[nangaparbat3]

m-m-m napisała:

> Nie tu działa zasada, że to konkretne dziecko w oczach jego matki jest takie
> ważne, że nie widzi ona, że tylko dla niej. Ludzie jednak rzadko są altruistami
>
> wobec cudzych genów.

ale jak juz sie ktoś taki zdarzy, nalezy mu to wybic z glowy.
Jakos tak się składa, ze znam osobiscie co najmniej kilkoro "altruistow wobec
cudzych genów". To nie jest tak rzadkie, jak Tobie sie wydaje. Nawet zwierzeta
potrafia wychowac mlode innego gatunku jak swoje własne. Twoja wizja swiata nie
jest jedyna i obowiazujacą, ale na pewno jest wygodna dla tych, których dewizą
jest "grabienie pod siebie".

[m-m-m]

Twoja wizja swiata ni
> e
> jest jedyna i obowiazujacą,



Twoja na szczęśie też.
Z jakiej paki zmuszasz innych do brania odpowiedzialności za cudze dziecko? Bo
wyjazd z cudzym dzieckiem to odpowiedzialnośc wszystkich dorosłych w grupie
(nie tylko niby-tatusia) i to odpowiedzialnośći karnej, gdyby temu dziecku coś
sie stało?

szukacie problemu gdzie go nie ma ...

[m-jak-magi]

autorka watku nie widzi problemu w obecnosci w zyciu jej meza a tym samym jej
zyciu tego dziecka. sama okresla mianem macochy wiec porady jak to wyeliminowac
dziecko z jej zycia to conajmnie naduzycie.
problem jaki autorka podnosi to jedynie roszczenia ex wobec jej osoby.

po co budzic demony i szukac dziury w calym??
doprawdy uwierzcie nie zawsze i nie dla kazdego "OBCE" dziecko jest dopustem
bozym.
niektore z was potrafia pokochac zwierze i niemalze uczlowieczyc a nie potrafia
uwierzyc ze mozna pokochac dziecko nawet jesli nie jest sie biologicznym.
rodzicem.

[anastazjapotocka]

Ktoś musi zacząć przypominać mężom i ojcom o ich obowiązkach wobec własnych żon
i dzieci. Jeśli mężczyzna ma żonę i jest szczęśliwym ojcem synka, to niech się
na tym skupi, a nie szuka dziwacznych rozwiązań typu "synek mojej byłej żony".
Mógł się nie rozwodzić i nie zawracać głowy uczciwej, delikatnej i uczuciowej
kobiecie. I mógł jej nie zapładniać.
Facet jest niedojrzały i infantylny.
Szuka kwadratowych jaj.
Jego obowiązkiem jest cały swój czas i siły poświęcać własnej żonie i własnemu
dziecku.
Guzik prawda, że Ani dziwaczne kontakty jej męża z cudzym dzieckiem nie
przeszakdzają. Nie na próżno tak dokładnie to opisała. Jest subtelna, więc jej
przekaz jest dość pastelowy, ale jak dla mnie, to wołanie o pomoc i
potwierdzenie własnych wątpliwości.

Gdybyśmy były bardziej wsłuchane w niemą skargę, gdybyśmy potrafiły prawidłowo
czytać między wierszami - być może Reksia nie miałaby dzisiaj tylu strasznych,
okropnych problemów.
To my nie reagowałyśmy, kiedy Reksia pisała o zbyt dużych alimentach i o tym,
że już nie daje sobie rady. To na tym forum mądrze i emptycznie zagrzewano
Reksię do dalszych poświęceń. Poświęceń dla CUDZYCH DZIECI.

Myślicie, że Reksia czuje się dzisiaj dobrze, kiedy pomyśli, że jej własne
dzieci nie miały nowych butów, bo dzieci jej męża takowych potrzebowały? Że
Reksi jest miło, że jej dzieci jadły tanie parówki zamiast polędwicy, bo tamtym
dzieciom trzeba było opłacić korepetycje? Dzieci Reksi wakacje spędzały wisząc
na przydomowym trzepaku, bo tamte dzieci musiały wczasować się zagranicznie...
Zapytajcie Reksi ile lat nosiła ten sam płaszcz, bo jej własne pieniądze szły
na płaszcz dla leniwej eksi...

My wszystkie jesteśmy winne, że żadna z nas nie zareagowała i nie trzepnęła
Reksi w ucho na opamiętanie.

Dałam sobie słowo, że już nigdy nie będę milczeć, bo mnie jakaś nawiedzona
zakrzyczy. Niech krzyczy. Wali mnie to.

Powtarzam: walczcie o swoje szczęście i chrońcie tylko i wyłącznie własne
dzieci i własne rodziny. Nikt za was tego nie zrobi.
Jesteście to winne WŁASNYM dzieciom i SOBIE.

Przykład z psem śliczny. Lubię psy.
Ale to PIES SĄSIADA i nic mi do niego.
Jak sąsiad go porzuci - to wtedy się zastanowię.

Moje uczucia nie mają żadnego znaczenia. Liczy się szczęście mojej rodziny.
Mąż ma żonę kochać i szanować. I na nią wydawać pieniądze.
Jak mu się coś pokiełbasiło - to należy go szybko przywołać do porządku.
Byłą żonę pogonić.
SKUTECZNIE.
Z cudzym synkiem wystarczy raz na rok pójść do Zoo. Z żoną i własnym synkiem.
Czy to tak trudno zrozumieć?

[m-jak-magi]

jesli chodzi o reksie ktorej szczerze wspolczuje to wiekszosc z nas podnosila
problem ze jej maz po prostu nie chce wiecej zarabiac bo wygodnie miec taka
reksie ktora zarobi i utrzyma kosztem swoich dzieci.
mam rowniez wrazenie ze czegokolwiek bysmy nie mowily to reksia sama musiala
dojsc do tej jakze smutnej prawdy ze jej maz tak dluga bedzie ja na rekach
nosil jak dlugo ona bedzie spelniac jego oczekiwania. w koncu noszenie na
rekach to niezbyt wygorowana cena za pelny garnuszek dla siebie, swoich dzieci
i o zgrozo eksi.

byc moze jestem zbyt grubo ciosana bo nie dostrzegam drugiego dna w poscie ani.
widze jedynie jeden problem na ktory staralam sie dac odpowiedz. autorka nie
wspomina ze kontakty jej meza z dzieckiem odbywaja sie kosztem jej rodziny.
sama w tych kontaktach uczestniczy akcetujac wiez jaka jej maz ma ze
swoim "niesynem".

dalej sadze ze forsowanie pogladow na sile i doszukiwanie sie problemu tam
gdzie go nie jest naduzyciem.

[jowita771]

ja też nie widzę tego drugiego dna. \najwyraźniej problem obcego dziecka
bardziej doskwiera Anastazji niż Ani.

[braktalentu]

Kiedy jednej z macoszek zaczęło (wreszcie- przeszkadzać fatalne zachowanie
pasierbów, Anastazja rozwijała przed nami wizję trucizny dosypywanej do zupy
biednej macochy i Jej córki. Gdy jedna z Pań skarżyła się na fakt, że syn śpi
na podłodze, a macocha z ojcem na tapczanie, Anastazja ze świętym oburzeniem
opisywała te orgie seksualne. Teraz równie plastycznie przedstawia nam wołającą
o pomoc Anię. Anastazja Anię zna lepiej niż my, bo czyta między wierszami.
Czyta tam na przykład, że Ania jest uczciwą, delikatną i uczuciową kobietą, a
Jej mąż niedojrzały i infantylny, bo taką kobietę zapłodnił. Ania jest tak
subtelna, że nawet nie uczestniczyła w tym akcie.
Walcz Anastazjo, walcz! Niech nie ugnie się Twoje lwie serce przed zastępami
nawiedzonych. Walcz o SWOJE i nasze oczywiście przy okazji też, ale przede
wszystkim o SWOJE. Nie o CUDZE dzieci, ale o WŁASNE - biologiczne znaczy się. A
te inne dzieci?

... a to już mangoldzia Wam opowie co z nimi zrobić.

[lilith76]

ania napisała wyraźnie, że to jej M postanowił, że będzie ojcował tamtemu dziecku, nic nie zostało na nim wymuszone. Z tego co widzę, te kontakty jej nie przeszkadzają, irytuje tylko próba wejścia exi w ten układ.

To wzruszające, że niektóre panie mają misję mówienia innym małżeństwom gdzie są ich prawdziwe problemy i jak mają żyć. Macie panie pełne szanse na zatrudnienie w naszym rządzie, bo posłanki LPR też mają swoje wizje życia małżeńskiego Polaków, łącznie z seksulanym. To pole jeszcze nie wykorzystane, ale to być może kwestia czasu.

Niesmaczne, że w dyskusji porównuje się układ dziecko-rodzic do układu wychowanek domu dziecka-wychowawca, człowiek-pies. Malownicza analogia, ale tak dobijająca intelektualnie, że nawet sukces towarzyski w postaci plującej na monitor anastazji tego nie rewanżuje.


Ja bym się na chwilę z ex spotkała, to nie boli. W życiu trzeba się spotykać z gorszymi osobami. Jeśli ania na prawdę nie ma ochoty, niech konsekwentnie się tego trzyma, tłumacząc to tym, że sama jest matką, więc potrafi podejść po ludzku do cudzego dziecka.
Nie dziwiłabym się, gdyby ex już po cichu marzyła o kompletnym rozluźnieniu więzów z byłym mężem, szczególnie że nie ma argumentu pt kontakty z biologicznym ojcem. Za jakiś czas pojawi się nowy mężczyzna w jej życiu i chłopiec będzie miał mętlik.

[m-m-m]

Niesmaczne, że w dyskusji porównuje się układ dziecko-rodzic do układu
wychowanek domu dziecka-wychowawca, człowiek-pies.
>>>>Malownicza analogia, ale tak dobijająca intelektualnie, że nawet sukces
towarzyski w postaci plującej na monitor anastazji tego
nie rewanżuje


Gdzieś wyżej napisałam, że prawda często jest niejadalna, dlatego bywa
niesmaczna. Prawda w oczy kole.
Ja nie wiem, czy autorce wątku zależy na usunięciu z jej życia cudzego dzieka,
bo to nawet nie pasierb, a jego matka to nawet nie była żona. Ja napisałam co o
tym myślę: a w CAŁOKSZTAŁCIE myślę, że zarówno rosczenia byłej konkubiny jak i
sam fakt zmuszania do szlachetności innych przez nie-tatusia jest dla mnie nie
do przyjęcia.

[lilith76]

m-m-m co jak co, ale taka logiczna i racjonalna osoba jak ty powinna wiedzieć, że analogia nie jest logicznym argumentem w dyskusji (tak mnie przynajmniej uczono na zajęciach z logiki).
Nie wiedziałam, że dla ciebie życie z M i jego synem, to jak życie z wychowawcą domu dziecka. Ja bym takich rodzicielskich strategii jednak nie promowała.

[m-m-m]

Różnica między moim pasierbem, a tym chłopcem jest znaczna: mój M. jest jego
ojcem, a nie niby-tatusiem. Nie jestem (może nie byłam, bo pasierb jest już
formalnie dorosły) obarczona taką samą odpowiedzialnością za pasierba jak jego
ojciec. Na wakacjach za niego odpowiadałby ojciec, bo ja nigdy nie pisałm się
na opiekę nad pasierbem pod jego nieobecność, po prostu nie zgadzałam się z nim
być sam na sam np. nad wodą właśnie by uniknąć wybryku pasierba i by nie
odpowiadać karnie.
A tutaj odpowiedzialnośc jest znaczna, bo dotyczy obcego dziecka.

Anastazjo

[nangaparbat3]

ja po prostu nie wierzę, ze Ty jesteś prawdziwa

[dominika303]

Zwolenniczkom drugiego , trezciego i piątego tatusia polecam link :

kobieta.gazeta.pl/wysokie-obcasy/1,53663,2409935.html
Pozdrawiam

dominiko

[m-jak-magi]

nie sztuka przeczytac, sztuka zrozumiec. mam wrazenie ze ty ograniczylas sie
tylko do tej 1szej czynnosci. zatem zanim powolasz sie na kolejny artykul z
jakze wysokich lotow dodatku do gazety sugerowalabym abys pochylila sie nad tym
i zanalizowala:
- w artykule podkreslana jest rola ojca ( biologicznego ) z ktorym dziecko o
jakim pisze ania kontaktu nie ma
- niebiologiczny ojciec nie dubluje roli biologicznego a zastepuje ja.

[dominika303]

a dlaczego ojciec nie uczestniczy w życiu dziecka??
a czy gdy znajdzie tatuś nr 3 to tatuś nr 2 nie zostanie odsunięty od dziecka
jak ten biologiczny ???

Wiesz ja pisze na podstawie tego co zaserwowała exia paiserbicy.
Ona własnei tak postępowała, jak miała jakiegos faceta, to NM nie był
dopuszczany do dziecka i ten nowy był tatusiem, jak konkubent znikał to NM
wracał do łąsk. Od kiedy exia ma nowego męża (rok i kilka miesięcy)to znowu NM
nie moze widywac córki, bo ona ma już nowego ojca. A co będzie gdy exia znowu
się rozwiedzie (czego jej oczywiście nie życzę) ????

Jesli była żona naszej autorki ma taki lekceważacy stosunek do mężczyzn i
własnego dziecka, to do niczego dobrego to nie doprowadzi ...........


Jak dla mnie , ten M powinien widywac się z tym chłopcem, ale może nie na
zasadzie ulegania wszystkim zachciankom exi !
Bo to nie jest droga do normalnosci dla nikogo.
A im więcej myśle o tej sytuacji to wydaje mi się ona bardziej chora

pozdrawiam

[m-jak-magi]

nie twierdze ze matka dziecka jest osoba poukladana i godna nasladowania.
zgadzam sie z toba ze juz na podstawie tego co pisze ania mozna wywnioskowac ze
jej w jej relacjach z mezczyznami jest jakis defekt. w koncu to juz 2-gi
zwiazek jaki sie rozpadl.
bazujac jednak na tym co pisze ania relacja jej meza z dzieckiem jest silna na
tyle zeby przetrwac pomimo iz zwiazek rozpadl sie ( co wiecej rozpadl sie kilka
lat temu ).
dla mnie zatem maz ani jest ojcem ( z wlasnego mianowania ) dla tego chlopca a
chlopiec ten jesli nie synem to osoba bardzo bliska i zapewnie kochana.
wypada zatem zyczyc aby ta realcja trwala bo najwyrazniej ani nie przeszkadza a
dla tego dziecka jest bardzo wazna.

[dominika303]

i jeszcze jedno , nigdy nie dopuściłabym do sytuacji gdzie każdy mój nowy facet
jest ojcem dla mojego dziecka !

Ojciec jest tylko jeden, tak samo jak matka.

Ojczymów czy mococh można miec kilka, ale to dziecku nalezy wyjaśnić.

I to chyba jest najlepsze wyjście z sytuacji.Klarowność dla dziecka w jakim
świecie żyje. A nie wieczne zakłamanie. Tu jeden tatuś pąłci za twoje zeszyty,
a ty drgui tatuś zabiera cie do zoo, a w domu aktualnie mieszka jeszcze jeden
tatuś co pomaga odrabiac lekcje

[dominika303]

oki relacje między chłopcem a tym M niech pozostaną, ale chyba powinny ulec
zmianie, bo ten M ma tez inne dziecko, którym musi i powinien sie zająć.
A wymysły exi - zakrawają już chyba tylko o durnotę
Poza tym ów M nie powinien zmuszać swojej żony do jakichkolwiek niezręcznych
dla niej sytuacji.

Z jednej strony tego faceta jest dziecko, które żywi do niego jakies uczucia, z
drugiej strony ten facet założył własną rodzinę.

I myślę, ze gdyby nie zachcianki exi, to układ funkcjonowałby bez zarzutu
jeszcze wiele lat.

Natomiast narzucanie przez exię zachowań wobec swojego dziecka autorce wątku
uważam za poprostu manipulowanie byłym facetem po przez własne dziecko.

W życiu już nie raz słyszałam jak to pasierbica ponoć miała za NM płakac po
nocach, a 2 miesiace pożniej juz go ponoć nie chciała znać - to wszystko mówiła
matka córki!
Jaki miała w tym cel?
Manipulację byłym mężem!!
( z rozpaczy za niedudanym związkiem, z samotności chwilowej, bo jemu się udało
a jej nie, bo.... można pisac w nieskończonosć)

I podejrzewam taką samą chwijność w decyzjach exi tego M .
Moge sie mylić - choć wątpię , naprawdę

[m-jak-magi]

no i dotykasz prawdziwego problemu. nie jest nim relacja meza ani z dzieckiem
ale postawa roszczeniowa eksi i wplyw takowej na komfort zycia ani.
ja uwazam ze podstawowym prawem ani jest unikac niepozadanych kontaktow a
obowiazkem jej meza jest chronic ja przed nimi.

[dominika303]

tyle że znowu dochodzimy do tego że układ jest chory

bo facet w głebi ducha liczył, a moze i liczy, iż żona ulegnie exi fochom
exia nadal będzie manipulowac facetem , poprzez tiki matkowe np synio wieczorem
opowiedał jak było fajnie z toba na rybach.
Ale ja mam obawy czy posłać ci go na niedzielę, bo nie znam twojej żony, a mały
o niej jakos tak niewyraznie się wypowiadał? ..... itp

i kółeczko sie zamyka.

Trzeba położyć kres wyimaginowanym zachciankom exi i ty szybko!
Młody moze widywać się z M ale na warunkach wypracowanych wspólnie, a nie
wymuszonych emocjonalnie!

Pozdrawiam

[m-m-m]

Bo nie mieści się Anastazja w Twoich poglądach?

[jowita771]

anastazjapotocka napisała:

> Przykład z psem śliczny. Lubię psy.
> Ale to PIES SĄSIADA i nic mi do niego.
> Jak sąsiad go porzuci - to wtedy się zastanowię.

ojciec tego dziecka je porzucił. Mąż Ani się zastanowił i jest ojcem dla tego
dziecka. tak postanowił, takie jego prawo. Ty byś się zastanowiła nad
przygarnięciem pieska i wniosek byłby Twoja sprawą, nic nikomu do tego. czemu
ten pan nie ma prawa to własnego wyboru w sparawie dziecka?
bo tak napisała baba z internetu, która na dodatek jest mocno zmyślona?

> Z cudzym synkiem wystarczy raz na rok pójść do Zoo. Z żoną i własnym synkiem.
> Czy to tak trudno zrozumieć?

tobie wystarczy. mężowi Ani nie. tak trudno to zrozumieć?

[coccolona]

A moze Ania0001 napisalabys cos wiecej nt Twego stosunku do tego obcego
dzieciaka. Piszesz:

> Co do Młodego... Młody jest dzieckiem raczej zamkniętym w sobie. Nasze
> kontakty są niby poprawne, jednak cały czas wyczuwam u niego dużą rezerwę i w
> sumie nie wiem co on myśli i czuje... ale moje kontakty z Młodym to już
> zupełnie osobny temat.

Kontakty niby poprawne. Czy to znaczy, ze moze Ty wcale nie masz ochoty nie
tylko spotykac sie z jego matka, ale moze sama nie masz ochoty na spotkania z
tym dzieckiem? Co, uwazam, nie byloby wcale takie dziwne. Napisz szczerze, co
myslisz nt tego obcego dziecka. Moze to rzuci nowe swiatlo na postawiony problem.

[m-m-m]

Watpię, by teraz po nagonce pań samodzielnych i niektórych nawiedzonych macoch
chciała napisać szczerze co myśli o tym chłopaku. Zaraz oberwie za niepoprawne
politycznie i nie szlachetne stanowisko.

[ania0001]

Bardzo dziękuję za dotychczasowe wypowiedzi, czytam uważnie (dałam też M do
poczytania).

Małe sprostowania: M i ex byli małżeństwem (skądś pojawiła się informacja, że
nie byli). Nie znam przyczyn braku kontakty Młodego z biologicznym ojcem (tzn.
znam jakąś wersję opowiedzianą mi przez M a jemu przez ex, ale nawet nie będę
jej przytaczać bo dla bieżących problemów jest to całkiem bez znaczenia).

O relacji ja-Młody spróbuję więcej napisać później, na razie krótki update na
temat problemu wakacji.

Otóż eksia już nie domaga się "widzenia" ze mną, zamiast tego nagle zaczęło jej
bardzo zależeć na tym by Młody z nami pojechał. Wygląda na to, że znalazła sobie
jakieś zajęcie na czas naszego planowanego wyjazdu i jest jej na rękę by dziecko
wyjechało (to opinia M - zdarzało się w przeszłości).

Okazało się jednak, że Młody nie chce z nami jechać. Naciskany w tej sprawie
przez eksię i M powiedział, że on by bardzo chciał jechać, ale tylko z tatą.
Eksia wytłumaczyła mu, że jest to niemożliwe, gdyż... nasze dziecko jest za małe
i ja nie mogę zostać sama bo sobie nie poradzę (tłumaczenie idiotyczne moim
zdaniem).

Ostatecznie stanęło na tym, że Młody raczej zgodził się pojechać. Ale ja się
zastanawiam, czemu ma służyć taki wyjazd, skoro Młody najwyraźniej wciąż ma
problem z akceptacją nowej rodziny taty.

Zastanowił mnie poruszony w wątku problem odpowiedzialności karnej za dziecko
pozostające pod naszą opieką - ten aspekt sprawy zupełnie mi umknął. Czy
sądzicie, że jeśli w końcu Młody z nami pojedzie, to M powinien dostać jakieś
oświadczenie na piśmie od eksi, że wyraża zgodę na wyjazd? Czy to może mieć sens?

[cleopa]

Przeciez dziecko czuje ze go nie chcesz i nie akceptujesz,wiec nie dziw sie ze
nie chce jechac...

[m-jak-magi]

a skad takie daleko idace wnioski cleopa?? kolejna nadinterpretacja tylko teraz
w druga strone ???

[nangaparbat3]

cleopa napisała:

> Przeciez dziecko czuje ze go nie chcesz i nie akceptujesz,wiec nie dziw sie ze
> nie chce jechac...
Cleopa, Ania nie powiedziała niczego, co uzasadniałoby takie myślenie.
Tak pomyslałam, ze ja sama wolalabym w tej sytuacji jechać we trójkę, bez małego
- bezwzglednie przemawiałaby za tym moja wygoda i moj spokoj. Ale gdybym kochała
meza, nie wahalabym sie ani przez chwile zabrać dziecko ze sobą, bo na swiecie
sa rzeczy ważniejsze niz moja wygoda, a czasem nawet i spokój.

[m-m-m]

Ale gdybym kochała
meza, nie wahalabym sie ani przez chwile zabrać dziecko ze sobą, bo na swiecie
sa rzeczy ważniejsze niz moja wygoda, a czasem nawet i spokój.


Do pewnego momentu. Wszystko ma swoje granice. Poświecenie w imię miłości do
męża tez ma swoje granice.

[nangaparbat3]

Nie przesadzaj z tym poswieceniem. Zabranie tego dziecka to troche mniej wygody,
troche mniej spokoju. ale moze coś w zamian Ania dostanie, kazdy kontakt z inna
osobą, tez z dzieckiem, moze przynieść cos dobrego. w gruncie rzeczy tylko od
nas samych szalezy, jak to bedzie.

[m-m-m]

A dlaczego ktoś ma się strać w imię dobrego samopoczucia cudzego dziecka na
własnym wyjeździe?

[m-jak-magi]

bo niektory dostrzegaja w zyciu troche wiecej niz tylko czubek wlasnego nosa.

[m-m-m]

I co złego jest w tym, ze nie każdy ma misję do poświęcania się dla cudzych
dzieci? Jest egoistą? A co złego jest w zdrowym egoiźmie?

[m-jak-magi]

nic tylko kazdy ma prawo do wyboru.
jeszcze raz sie powtorze - forsujesz na sile teze i szukasz problemow tam gdzie
ich nie ma.
- m zaniedbuje swoja rodzine czytaj anie i jej dziecko - na jakiej podstawie
taki wniosek ??
- ania nie chce jechac z chlopcem - tez nie doczytalam
- wyjazd bedzie koszmarem - to bedzie wiadomo po fakcie
- niby syn wazniejszy od wlasnego dziecka - konia z rzedem temu kto pokaze mi
cyctat wypowiedzi ani ktory te teze potwierdzi.

ania na dzien dzisiejszy widzi 1 problem - panaszaca i roszczeniowa eksie to
tyle i az tyle i na tym problemie warto sie skupic a nie tworzyc sobie a muzom.

[m-m-m]

Ja wiem magi, że Ty masz krańcowo różne poglądy niż ja na rolę macochy.
Ja stoję na stanowisku, ze macocha nic nie musi. Pośięcac swojego czasu cudzemu
dziecku tez nie musi i za takie "nie muszenie" nie należy jej potępiać.

[m-jak-magi]

ja tez uwazam ze nic nie musi. dlatego jeszcze raz odsylam do postu ani. ja
osobiscie nie doczytalam zeby fakt istnienia chlopca w zyciu jej meza byl dla
niej potwornym dyskomfortem. inna sparwa z eksia ....

[coccolona]

Problem polega na tym, ze Ania nie wiele pisze na temat sdwoich odczuc co do
tego dzieciaka.

[m-jak-magi]

wiec wszelka nadinterpretacja jest nieuzasadniona.
skoro nie pisze to mozna z powodzeniem przyjac zalozenie ze chlopak nie stanowi
problemu. ty zalozenie przyjelas inne tylko nie wiem na jakiej podstawie.

[m-m-m]

A ja piszę ogólnie. Przyjąć można także, że stanowi problem i do tego się
odnoszę, a nie literalnie do postu ani.

[coccolona]

Z tego co Ania napisala w pierwszym poscie wynika raczej, ze zachwytem co do
obecnosci tego dzieciaka w ich zyciu nie pala...

[nangaparbat3]

Macocha nic nie musi, ale macosze jednej rzeczy nie wolno - przeszkadzać meżowi
w utrzymywaniu więzi z dzieckiem. Nawet jesli nie jest to dziecko biologiczne.

[m-m-m]

To niech on sobie tę więź buduje sam i nie zmusza do szlachetności nowej żony.