Jak radzicie sobie ze stresem przed "wpadką"??

[s_biela]

Hej dziewczyny! No właśnie. Zasady zasadami, ale jak niekturzy czekają czasem
ponad 3 tygodnie na niepłodną fazę, to (tak jak ja na przykłąd) nie
wytrzumują...

Ja sobie powtarzałam już, że nie bendę, że twardo bendę stać przy tym co
ustaliliśmy i co słuszne, a potem... aż wstyd się przyznać, no i teraz bende
czekać te 2-3 tygodnie aż się okaże... czy jestem mamą...

Ja Wy sobie z tym radzicie?? Może jakieś techniki relaksacyjne ;)
W sumie u mnie paniki by nie było, ale czas też nie najleprzy... wiecie:
studia, mieszkanie... kolejny okkurzacz ;)

Macie jakieś złote rady?

[mam_to_w_nosie]

A wspomaganie się gumkami w okresie płodności czy niepłodności względnej nie wchodzi
w grę? Bo jeśli nie to przy długich cyklach faktycznie bieda... Ja Ci niestety
nic nie doradzę bo stosuję obserwacje "wspomagane" w pierwszych dwóch fazach :PP

[mam_to_w_nosie]

mam_to_w_nosie napisała:

> obserwacje "wspomagane" w pierwszych dwóch fazach :P

Właściwie to głupio napisałam bo wyszło, że przez cały cykl ;) Pierwszą fazę miałam
na myśli czyli okres bezpłodności wzglednej i okres płodności. Jakiś skrót myślowy
chyba z tego zrobiłam i wyszły dwie fazy...

[veevaa]

No, po prostu przyjmuję, że może być dziecko, jako że współżyję. I tyle. Jak się
stresuję, to robię test. Będzie dziecko, to będzie.

[kate0012]

nie stresuję się -w fazie niepł.przedowulacyjnej i fazie owulacyjnej stosujemy
prezerwatywy ;

[agafrytka]

Kate,a co będzie jak w fazie śluzu płodnego pęknie prezerwatywa albo się zsunie?

[franzza]

Pozwolę się wypowiedzieć choć nie do mnie było zadane pytanie. Tak jak pisze
Bystra - nie wszyscy myslą na zasadzie "co będzie, to będzie" i mają komfort
psychiczny (oraz małe potrzeby ;) do stosowania czystego NPR w celu uniknięcia
poczęcia. Jest duża grupa osób,któremu NPR,wiedza o swoim organizmie jaką ono
daje, bardzo sie podoba, dodatkowym argumenetm jest chęc unikniecia trucia sie
tabletkami. Do ostatecznego przekonania sie do NPR potrzebna jest im jednak
kropka nad i, czyli potwierdzenie pewności tej metody jako środka
antykoncepcyjnego i uczynienie jej jak najbardziej komfortowej.
Ja podobnie jak Kate stosuje NPR wspomagane prezerwatywami. Gdybym nie
korzystala z prezerwatyw miałabym pewnie ze 18-24 dni wstrzemiężliwości na
rzecz 8-9 dni niepłodnosci bezwzglednej i komfortu psychicznego. Gdybym nie
korzystała z prezerwatyw podczas tygodniowego urlopu zaplanowanego klika
miesiecy wczesniej, nie mogłabym ani razu kochać sie ze swoim Lubym, bo akurat
teraz niespodziewanie wydlużyła mi sie pierwsza faza. Gdybym zdecydowała sie
korzystać z niepłodności wzglednej (choć trudno o niej mówić, bo w październiku
2006 PO RAZ PIERWSZY i jak na razie ostatni zdażył mi się cykl 21 dni), przez
kolejne tygodnie w każdym miesiącu żyłabym w stresie czy aby nie jestem w
ciąży. A tak skoro prezerwatywa nie pekła, nie zsunęła się, została prawidłowo
użyta, takiego stresu nie mam. A jak już pęknie, to wtedy przyjmę to za
zrządzenie losu,ze po prostu już czas zostać matką i tyle.
Dlatego moim zdaniem nie należy na sile promowac czystego NPR i popierac jego
wspoganie przed tych naprawde odkladajacych prezerwatywami. Na pewno jest to
zdrowsze niż faszerowanie sie tabletkami (choc nie powinnam sie wypowiadac, bo
tabletek nigdy nie brałam)i pozwala na swietne poznanie swego organizmu. No i
przede wszystkim przysporzy tej metodzie wiecej zwolenników.

[s_biela]

oj widzę, że wsadziłam kij w mrowisko....

No to może powiem jak jest ze mną. Generalnie myślałam o poczęciu dziecka
właśnie wtedy, gdy nasza sytuacja się nieco ustabilizuje, czyli po studiach
(chociaż licencjacie) i przy lepszej pracy... Ponieważ już teraz lekarze
podejżewają, że bendę miała problemy z zajściem w ciążę, dlatego ustaliliśmy z
mężem, że jeżeli nasza sytuacja się nie zmieni przed ukończeniem przeze mnie
28-ego roku życia, to idziemy "na żywioł" wedle zasady teraz albo nigdy.

Generalnie staram się trzymać zasad, ale w tym miesiący było inaczej... Do tej
pory czułam się gotowa psychicznie na dziecko, chociaż wczoraj nie wytrzymałam,
i rozpłakałam się, bo chciałabym mu zapewnić jak najlepsze życie, a ciężko mi to
sobie teraz wyobrazić.

Dlatego zaczęłam ten wątek. Jak sobie radzicie ze stresem przed "wpadką" kiedy
jeszcze nie znacie wyniku testu ciążowego, a się boicie. Ja sobie kiepsko radzę...

Ps. Podobno w momencie najwyzszej płodności szanse wynoszą 40%. Czy ten odsetek
dotyczy wszystkich w okresie rozrodczym, czy może tych w "szczytowej kondycji
prokreacyjnej" czyli 25-30 lat?

[lacitadelle]

powiem o sobie: ja w czasie, gdy zdecydowanie nie chcieliśmy jeszcze dziecka po
prostu nie ryzykowałam, tzn. korzystałam z niepłodności bezwzględnej oraz z
prezerwatywami z niepłodności względnej (bez śluzu typowo płodnego, którego u
mnie jest dużo i długo). W czasie, gdy występował śluz, po prostu okazywaliśmy
sobie czułość na inne sposoby :)

nie wyobrażam sobie "ryzykowania" czy zdawania się na łut szczęścia, jeżeli
jestem zdecydowana na odłożenie poczęcia. Dla mnie to po prostu głupie.

Inna sprawa, że od momentu rozpoczęcia współżycia byłam psychicznie i finansowo
(tzn. zarabiałam i ja, i partner, i choć byłoby ciężko, poradzilibyśmy sobie bez
pomocy finansowej od osób trzecich) przygotowana na to, że mogę zajść w ciążę. W
końcu zawsze może się zdarzyć cud. Gdyby tak nie było, na pewno nie
podejmowałabym współżycia. Dla mnie to jest jedyne rozsądne, uczciwe i
komfortowe wyjście.

Jeżeli chodzi o prezerwatywy, to w dłuższym horyzoncie czasowym nie przewiduję
potrzeby ich stosowania - teraz staramy się o dziecko i na pewno nie chcemy,
żeby to było ostatnie. A co będzie za te kilka(naście) lat, nie wiem. Dlatego
przed ślubem rozmawiałam z księdzem o tej formie antykoncepcji, wyjaśniłam, że
moim zdaniem nie łamię w ten sposób żadnego przykazania (prezerwatywy w żaden
sposób nie szkodzą naszemu zdrowiu, a wręcz są zalecane w niektórych
przypadkach, np. częste infekcje pochwy), tak czy inaczej zachowywalibyśmy z
mężem wstrzemięźliwość w okresie płodnym i nie czuję z tego powodu wyrzutów
sumienia, więc w momencie, gdy z jakichś powodów nie będziemy sobie z mężem
mogli w ogóle pozwolić na dziecko, nie wykluczam ich stosowania. Ksiądz nie
potępił takiej postawy i udzielił mi rozgrzeszenia.

Btw. czytałam kiedyś któreś (wybaczcie, że nie pamiętam, na pewno w tytule było
coś o miłości) dzieło JP II, z której wynikało (moim zdaniem dość jasno), że
jeżeli człowiek wyklucza możliwość spłodzenia potomka, to nie powinien w ogóle
uprawiać seksu (czyli także stosować czystego NPRu). Przykro mi bardzo, ale nie
rozumiem takiego podejścia, nie wyczytałam nic takiego w Piśmie Św. i
zastanawiam się, jak się z tym czują osoby, które z powodów zdrowotnych
rzeczywiście nie powinny mieć dzieci.

trochę odbiegłam od tematu - wybaczcie.

seks a Kościół

[bystra_26]

Czasami mam, lacitadelle, wrażenie, że Kościół uważa nadal seks za jedynie
uprawniony, gdy chce się począć dziecko, za pewnego rodzaju zło konieczne, ...,
niestety bardzo namieszało przyjęcie chyba platońskiego rozdziału grubą krechą
ciała i duszy. Ciało - złe, trzeba ujarzmiać, dusza - dobra, trzeba myśleć
tylko o życiu po smierci.

Jak czasami słyszę i czytam niektórych księży, to to podejście wciąż pokutuje,
a małżeństwo według nich to jest taka zapłata za możliwość uprawiania seksu.
Tylko z czasem okazuje się, że to jest seks limitowany i grzeszny jak nie
chodzi o zajście w ciążę.

[bystra_26]

tygodnik.onet.pl/1546,1426745,1,dzial.html

tak prywatnie

[bystra_26]

Jestem przekonana, że jeśli by Bogu chodziło o to, że seks ma spełniać tylko
lub głównie funkcję prokreacyjną, to rozwiązałby tę kwestię inaczej. Inaczej
tzn. skonstruował by tak płodność i potrzeby seksualne, że każdy stosunek
kończyłby się ciążą (a tu w najbardziej optymalnym czasie jest
prawdopodobieństwo zajścia mniej niż 50%, bo ok. 40%) lub ludzie poza okresami
płodnymi nie byliby w stanie zmusić się do seksu.

[s_biela]

bystra_26 tekst, do którego link zamieściłaś jest tendencyjny i widać to na
pierwszy rzut oka...

Nauka Kościoła Katolickiego jest dla Katolików!!! Na szczęcie mamy wolność
wyboru wyznania.
Traktowanie prokreacji jako jedynego uzasadnienia dla seksu to "manicheizm",
czyli herezja a nie katolicyzm. Nie wiem jak można mieszkając w kraju, w którym
jest tylku katolików, mieszać te dwie sprawy?!?!?

lacitadelle nie byłam obecna podczas Twojej spowiedzi, ale w sytuacji, którą
przedstawiłaś ksiądz mógł Ci udzielić rozgrzeszenia jedynie, jeśli miałaś
postanowienie poprawy, czyli rezygnacji z prezerwatyw.
Chodzi o otwartość na poczęcie dziecka, o zgodę na przyjęcie planu Boga co do
naszego życia, i przekonanie, że jest miłością i będzie się nami opiekował...

Jeśli mamm już tutaj mówić o nauczaniu Kościoła i jego etyce aktu małżeńskiego,
to jest on traktowany jako zjednoczenie małżonków, forma dążenia do świętości...
Do seksu nie trzeba mieć "uprawnienia". Jest on darem Bożym i należy go godnie i
w pełni celebrować.
Ale to jest nauczanie Kościoła Katolickiego, a nikt nie ma przymusu stosować się
do tych zasad!!!
jak chcecie, to więcej o tym jest na stronie www.szansaspotkania.net/

[bystra_26]

Ja uważam Twojego linka za tendencyjnego. To, że ktoś zna historię nauki
Kościoła i wyciąga wnioski, które nie zgadzają się z obecnym, od lat
nieprzeglądanym stanowiskiem KK, nie jest gorszy od fanatyków NPR za wszelką
cenę.

Drzewo poznaje się po owocach.

Większość katolików albo nie stosuje NPR, albo uważa go za niepotrzebny ciężar,
który odbija się negatywnie na życiu małżeńskim, na sferach pozaseksualnych.
Większość z tych, co stosują robi to TYLKO ZE STRACHU, choć się do tego nie
przyznają nawet przed samymi sobą. Boją się braku rozgrzeszenia i Komunii. Dla
mnie postępowanie motywowane tylko strachem nie jest dobre.

Kościół ma świadomość, że większość jego członków odrzuca katolicką etykę
seksualną, ale jeszcze jakoś nie wydał powszechnej ekskomuniki na tych, co się
z nią nie zgadzają.

I na koniec - nie wydaje Ci się nieludzką (nie w opozycji do boskiej) zasada
przez którą jak masz cykl 70 dni, to żyjecie w celibacie przez 2 miesiące?
Zasada, która nie pozwala w takim ekstremalnym przypadku na normalne zycie
małżeńskie. Zanim znajdziesz lekarza i leczenie zacznie się skutkować, ile
będziecie się takim okresami wstrzemięźliwości męczyć?

Na to nie ma technik relaksacyjnych - mieszkasz pod jednym dachem z osobą którą
kochasz też cieleśnie, i to wystarcza, że masz potrzeby, które domagają się
realizacji. Rozwiązanie jest - na czas płodny mieszkać osobno i nie spotykać
się wieczorami we dwoje. Ale czy to można nazwać normalnym małżeństwem?

Nie wierzę, że jeśli zajdziesz w nieplanowaną ciążę dzięki dużemu nagromadzeniu
niezaspokojonych potrzeb seksualnych, bo któregoś razu nie wytrzymacie i
pójdziecie w końcu po długim czekaniu przez fazą niepłodności bezwględnej,
która niewiadomo kiedy nastąpi, na całość, że to będzie wola Boga. Bóg nie jest
tyranem, by na Was sprowadzać takie sytuacje.

Przecież jakbyście chcieli żyć bez seksu, to zostalibyście zakonnikiem i
zakonnicą, a nie małżonkami.

Bystra

[agafrytka]

Poczytaj sobie jeszcze raz BARDZO UWAŻNIE to co napisała s_biela 1.08 g.16.51.
I chociazbyś nie wiem jak zaprzeczała i twierdziła inaczej to Kosciół do seksu
ma takie podejście,o którym napisała s-biela.
Możesz sobie tworzyć swój własny obraz,ale nie przypisuj Kościołowi tego czego
nie ma!


> Większość katolików albo nie stosuje NPR, albo uważa go za niepotrzebny
ciężar,
>
> który odbija się negatywnie na życiu małżeńskim, na sferach pozaseksualnych.
> Większość z tych, co stosują robi to TYLKO ZE STRACHU, choć się do tego nie
> przyznają nawet przed samymi sobą. Boją się braku rozgrzeszenia i Komunii.
Dla
> mnie postępowanie motywowane tylko strachem nie jest dobre

Bardzo uogólniasz!Znam mnóstwo małżeństw,które stosują npr,bynajmniej nie ze
strachu,po prostu przyjeli taki styl życia i bardzo im to odpowiada.
"Boją się braku rozgrzeszenia i Komunii"??????I uwazasz,że zatajają to przed
samymi soba,w końcu i przed samym Bogiem,korzystając z sakr.pojednania?
Pomyśl trochę.


< Jeśli osąd sumienia penitenta nie uważa takiego postępowania za
grzech, to grzechu nie ma. Katolik ma postępować w zgodzie z sumieniem, nawet
jak jest źle ukształtowane, bo gwałcenie swego sumienia jest najcięższym
grzechem.
Księża mogą w indywidulanych przypadkach dawać zezwolenie na gumki - w waszej
sytuacji macie duże szanse.

Owszem jest to grzech.Można sobie nie uważać,że uzywanie prezerwatywy jest
grzechem,ale stanowisko Koscioła jest jednoznaczne.
Pójdę do sklepu coś ukraść i wcale nie będę tego uważać za grzech!A stanowisko
Kościoła jest jasne w tej kwestii.Przykłady można mnożyć.

Bystra uświadom mnie,bo umieram z ciekawości w jakich przypadkach ksiądz może
zezwolić na gumkę?


Stanowisko Kościoła jest takie:seks jest dla ludzi!Ma dwojakie
znaczenie:prokreacyjne:jestem otwarty na życie.Drugie znaczenie:zjednoczenie
seksualne małżonków ma na celu pogłębienie miłości małżeńskiej,jedności itp.
Współżycie w okresach niepłodnych w celu odłożenia poczecia jest jak
najbardziej akceptowane przez Kościół.Po to Kościół też trąbi o odpowiedzialnym
rodzicielstwie!Przeczytaj sobie "Miłość i odpowiedzialność"K.Wojtyły,a Jan
Paweł II?Przecież cały czas o tym mówi,o znaczeniu miłości małżeńskiej i
znaczeniu seksualności.
Kościół nie jest wrogiem ludzkiej seksualności.
Mam wrażenie,że dla Ciebie oddzielną sprawą jest Kościół a oddzielną Bóg.Może
się mylę-popraw mnie,jeżeli tak.Tego niestety nie da się oddzielić!

[lacitadelle]

> Owszem jest to grzech.Można sobie nie uważać,że uzywanie prezerwatywy jest
> grzechem,ale stanowisko Koscioła jest jednoznaczne.
> Pójdę do sklepu coś ukraść i wcale nie będę tego uważać za grzech!A stanowisko
> Kościoła jest jasne w tej kwestii.Przykłady można mnożyć.

Ago, no jest mała różnica między kradzieżą a używaniem prezerwatyw: to pierwsze
jest złamaniem 7 przykazania, a to drugie niestety, ile bym o tym nie myślała,
pod żadnego przykazania nie da się podciągnąć.

> Bystra uświadom mnie,bo umieram z ciekawości w jakich przypadkach ksiądz może
> zezwolić na gumkę?

Jeżeli chodzi o to, co ksiądz może, a co nie, to nie mam kompetencji się
wypowiadać. Natomiast na naukach przedmałżeńskich usłyszałam, że używania
pigułek antykoncepcyjnych zapisanych przez lekarza ze względów zdrowotnych (a
nie w celu zapobiegania ciąży) nie jest grzechem. Innymi słowy: leczenie się to
nie grzech. Czy zostałam wprowadzona w błąd? A jeżeli nie, to dlaczego
małżeństwa, w których jedna osoba jest zarażona AIDS nie mogą stosować
prezerwatyw? Przecież to tak samo względy zdrowotne.

> Stanowisko Kościoła jest takie:seks jest dla ludzi!Ma dwojakie
> znaczenie:prokreacyjne:jestem otwarty na życie.Drugie znaczenie:zjednoczenie
> seksualne małżonków ma na celu pogłębienie miłości małżeńskiej,jedności itp.
> Współżycie w okresach niepłodnych w celu odłożenia poczecia jest jak
> najbardziej akceptowane przez Kościół.Po to Kościół też trąbi o odpowiedzialnym
>
> rodzicielstwie!Przeczytaj sobie "Miłość i odpowiedzialność"K.Wojtyły,a Jan
> Paweł II?Przecież cały czas o tym mówi,o znaczeniu miłości małżeńskiej i
> znaczeniu seksualności.
> Kościół nie jest wrogiem ludzkiej seksualności.
> Mam wrażenie,że dla Ciebie oddzielną sprawą jest Kościół a oddzielną Bóg.Może
> się mylę-popraw mnie,jeżeli tak.Tego niestety nie da się oddzielić!

Proszę jeszcze raz, niech mi ktoś wytłumaczy, dlaczego współżycie tylko w
okresie 100% pewnej niepłodności jest otwarciem się na życie, a stosowanie
środków antykoncepcyjnych ze świadomością ich nieskuteczności i otwarciem na jej
skutki, z kolei otwartością na życie już nie jest.

Dla mnie otwarcie na życia i plan Boga jest w naszej głowie! a nie w wyborze
środków zapobiegawczych.

Patrzę na wypowiedzi s_bieli i są one dla mnie wewnętrznie sprzeczne: w wątku
"jak radzić sobie ze stresem przed wpadką" pisze ona o otwarciu się na przyjęcie
nowego życia! hmmm... Czy naprawdę myślicie, że Bóg cieszy się widząc
zestresowane małżeństwa, które muszą walczyć z naturalną chęcią okazywania sobie
bliskości, przeżywać cały czas stresy z tym związane, frustrować się, w końcu
nie wytrzymywać i kochać się ze strachem, a potem czekać na upragnioną
miesiączkę stosując techniki relaksacyjne??? Czy nie lepiej by było tę energię i
czas poświęcić na lepsze cele?

Jeżeli Kościół chce promować odpowiedzialne rodzicielstwo, to niech pozwoli
małżonkom, istotom myślącym, mającym sumienie i rozmawiającym z Bogiem, na
wybranie środków prowadzących do tego świadomego rodzicielstwa, w ramach
oczywiście 10 przykazań. Bo owszem, dla niektórych par, niekoniecznie
katolickich, NPR jest najlepszym dostępnym środkiem na planowanie rodziny. Ale
dla niektórych nie jest i nigdy nie będzie! Zależy to od wielu czynników, m.in.
naturalnego temperamentu, który akurat tak się ironicznie składa, dostaliśmy
przy urodzeniu, więc można powiedzieć, że to dar od Boga.

Nie wiem, jak dla Bystrej, ale dla mnie Kościół i Bóg, to są dwie różne sprawy,
owszem, połączone, ale jednak zupełnie inne. Bóg to doskonałość, niemierzalna i
nie do opisania, podobnie jak osobisty z nim kontakt na modlitwie. Kościół to
wspólnota ludzi, nas wszystkich, a nie tylko zwierzchników. Jest przez ludzi
tworzony, a więc też i niedoskonały, zmieniający się z czasem. I my, jako Jego
członkowie, też powinniśmy mieć wpływ na kształt tych zmian, tych zasad, które
są już tylko wytworem ludzi i odpowiadają na zmiany zachodzące we współczesnym
świecie.

[deigratia]

Nie mam dziś czasu, żeby komentować Wasze wypowiedzi (może jutro), ale mi bardzo
podoba się wypowiedź s_bieli i lepiej bym tego na pewno nie ujęła. Nie widzę
żadnych sprzeczności.

Można tak zakręcić księdza na spowiedzi, że da rozgrzeszenie; można siebie
usprawiedliwiać i odrzucać głosy, "że to grzech". Jednak Kościół KATOLICKI nie
zezwala na używanie prezerwatyw i kropka. Jak się to komuś nie podoba, drzwi
otwarte:) Postulaty typu: wierni powinni mieć coś do powiedzenia w kształtowaniu
prawd wiary :))) można stawiać, ale nie ten Kościół! Polecam wszystkie
protestanckie :)

Otwarciem się na życie jest współżycie w fazie płodnej bez zabezpieczeń.
Współżycie w fazie niepłodnej jest już tylko zjednoczeniem małżonków (Agafrytka
ładnie napisała, Lacitadelle sama ją cytujesz). Współżycie w I fazie ze
wspomagaczami i przyjęciem konsekwencji w razie ich zawodności NIE JEST
otwarciem się na życie, choć na pewno jest lepsze niż postinor. Czemu? bo
niezawodność wspomagaczy jest duża i podejmujący współżycie wierzą w ich
skuteczność. Gdyby nie wierzyli, to by ich nie używali. Chyba dobrze myślę,
prawda? :)

Otwartość na życie w głowie a nie w środkach? A można się otworzyć, łykając
pigułki? :))) albo zakładając sobie spiralę? Nie, nie masz na pewno racji :)

Tyle dziewczyny. Idę do domu. Spokoju sumień życzę!

[lacitadelle]

Albo mnie nie rozumiesz, albo udajesz - nieważne :)

ale jedno twierdzenie z Twojej wypowiedzi bardzo zwróciło moją uwagę, a
mianowicie zaliczanie zakazu stosowania prezerwatyw do prawd wiary :)

Pozdrawiam serdecznie,
lacitadelle.

[deigratia]

Lacitadelle, prędzej Cię nie rozumiem, bo po co miałabym udawać? :)
Nie zaliczam użawania prezerwatyw do prawd wiary. Bo w co tu wierzyć? Nie jestem
teologiem, jestem zwykłą praktykującą katoliczką, która nieraz słyszała, że z
używania prezerwatyw trzeba się spowiadać (znaczy, że grzech, nie? tylko to
napisałam. Chodziło Ci o to, że wierzę w to, co słyszę w kościele??). Wyobrażam
sobie, że wielu słyszało to co ja i nie przejęło się, bo im ten zakaz wydaje się
absurdalny, bezczelny, chory, przestarzały itp. itp. Niektórzy próbowali
rozmawiać o tym z księżmi w konfesjonale albo poza nim. Wg mnie powinni byli
wtedy usłyszeć ponownie, jaki jest głos KK w tej sprawie. Co zdecydowali się
robić potem? To chyba zależy znów od ich sumienia. Można to sumienie uwrażliwiać
albo zobojętniać. Jak się robi to drugie, to pewnie nie ma się grzechu :)) Nie
chcę się kłócić :)

Nic nie wiem o indywidualnych pozwoleniach na gumki. AIDS? na pewno nie (bo
wirus jest ok. 100 razy mniejszy niż otworki w prezerwatywie i MOŻNA się zarazić
a to będzie przykazanie 5., sądzę że dlatego nie); choroby typu grzybice? ja
zawsze słyszałam ogólną wykładnię, że (nie)stety trzeba się wtedy powstrzymać od
współżycia. Świrowanie jednego lub obojga małżonków z braku seksu? - zapytam
przy okazji jak się spotkam ze znajomym księdzem. Pewnie i na to jest jakiś sposób.

Jeśli chodzi jeszcze o to otwarcie na życie. Ja to rozumiem jako przyjęcie
swojej płodności, nie niszczenie jej (np. hormonalnie), ale pełną akceptację
(czyli zero zabezpieczeń). No i dalej: możliwość w każdym cyklu DECYZJI o
przyjęciu dziecka (decyzji o podjęciu współżycia w okresie płodnym). Unikania
współżycia w okresie płodnym nie uważam za zamknięcie się na życie, ale za
odpowiedzialne rodzicielstwo (bo Bóg pozwolił nam używać rozumu: nie teraz; nie
możemy już sobie pozwolić na więcej; jesteśmy chorzy i w ogóle nie powinniśmy
itp.). Zabezpieczenia to dla mnie chęć użycia małżonka lub pozwolenie na użycie
siebie, ingerencja w naturalny dar (Boży), jakim jest płodność. Rezygnację ze
współżycia (bo np. jestem zmęczona, bo męża boli głowa, bo mam infekcję, bo
jestem dziś płodna a chcę zrobić odstęp między dziećmi, bo ustaliliśmy, że tyle
a tyle dzieci to nasz kres możliwości itp.) uważam za miłość i okazanie szacunku
ze strony współmałżonka (i uwielbiam mojego męża za ten szacunek, za dyscyplinę
i podziwiam, bo były momenty, że musiał mnie samą trochę otrzeźwić :)
To jest MOJA wykładnia, choć oczywiście wydaje mi się, że zgodna ze stanowiskiem
KK. Nie czytałam ani "Miłość i odpowiedzialność" ani "Humanae Vitae", które ktoś
już tu wymieniał. Z pewnością jednak obraz seksu w KK, jaki opisuje gdzieś wyżej
Bystra, że niby współżycie w małżeństwie tylko w celach prokreacji, jest
nieprawdziwy. Nikt w Kościele ani poza nim nie jest tak głupi, żeby twierdzić,
że współżycie w II fazie może zaowocować poczęciem. Wg mnie współżycie wtedy
jest wyrazem miłości i zjednoczeniem małżonków; cieszeniem się daną przez Boga
bliskością.

A jeśli chodzi o pozwolenie na pigułki ze względów zdrowotnych.. Że niby one
mają coś wyleczyć, a więc rozumiem są przyjmowane czasowo. Nie jestem lekarzem,
ale mam parę problemów hormonalnych i zdarzyło mi się bywać u różnych
endokrynologów. W związku z tym nie wierzę w bajki, że pigułkami można wyleczyć
cerę, "wyregulować" cykl, zmniejszyć bolesność miesiączek i PMSa. Można nimi
natomiast podnieść sobie super prolaktynę (dopiero sobie rozlegulować cykl i
pozbyć się owulacji), w ogóle rozregulować gospodarkę hormonalną (np. późniejsze
problemy z endometrium). Jak człowiek się uprze, to jest coś takiego jak
indywidualna terapia u endokrynologa, która nie ubezpładnia, ale rzeczywiście
leczy pewne schorzenia. Z pewnością są (maciupki procent) przypadki, kiedy
wyłączenie jajników jest rzeczywiście potrzebne, ale w większości przypadków...
sorry, ale to lenistwo, niedouczenie i wycieczki ginów do Egiptu :) No więc, czy
wolno? Pewnie w tym małym procencie wolno, a w pozostałych przypadkach ludzie
(cały czas mowa o katolikach, gdyby ktoś zapomniał) łykają, bo pan doktor
powiedział, że trzeba, a więc ze względów zdrowotnych :) Ich sumienie jest
spokojne i.. znów nie ma grzechu? :) (retorycznie)

Tyle, bo już nie pamiętam, co było w postach wyżej. Jestem zmęczona. Pewnie
można dalej dyskutować i nie zgodzić się z każdym moim zdaniem.

[lacitadelle]

nie chcę się nie zgadzać z każdym Twoim zdaniem, ale wyjaśnię parę spraw, w
których mnie źle zrozumiałaś.

napisałaś:

>Postulaty typu: wierni powinni mieć coś do powiedzenia w kształtowaniu
>prawd wiary :))) można stawiać, ale nie ten Kościół!

w odpowiedzi na mój post o tym, że wierni powinni mieć wpływ na rozstrzyganie
bieżących kwestii dotyczących wykorzystania przez nich możliwości, jakie stwarza
współczesny świat, np. prezerwatyw, a to nie są na pewno prawdy wiary. Nigdzie
nie napisałam i nie myślę, że wierni powinni mieć coś do powiedzenia w
kształtowaniu prawd wiary.

>Chodziło Ci o to, że wierzę w to, co słyszę w kościele??

o co mi chodziło, wyjaśniłam wcześniej, natomiast jak już jesteśmy w tym
temacie, to słowa zasłyszane w kościele trzeba weryfikować, bo ja np. nieraz
słyszałam z ambony, na jaką partię powinnam głosować i nie mam zamiaru się do
tego stosować. Ciekawe jest też to, jak często słyszymy o zgubnym wpływie na
zdrowie tabletek antykoncepcyjnych, a nie słyszałam nigdy, żeby ktoś z ambony
(czy też jakaś wykładnia zwierzchników kościoła) zabraniała palenia papierosów,
które to przecież też łamie 5 przykazania. W ogóle zastanawiam się, dlaczego
wobec tylu problemów świata współczesnego, obłudy "katolików" i odchodzeniu
wiernych od Kościoła, duchowni skupiają się akurat na kwestii antykoncepcji. Ale
to taka ogólna refleksja, nie do Ciebie :)

> choroby typu grzybice? ja
> zawsze słyszałam ogólną wykładnię, że (nie)stety trzeba się wtedy powstrzymać
> od współżycia.

grzybica to nie jest choroba, którą się człowiek zaraża, leczy i zapomina. To
jest niestety ciągły problem wielu kobiet, które mają naturalne skłonności
zachwiania naturalnej flory bakteryjnej pochwy i do namnażania się tych
wstrętnych grzybów, które w niewielkich ilościach występują przez cały czas w
naszym organizmie. Owszem, w trakcie nawrotu choroby i leczenia
farmakologicznego należy się od współżycia powstrzymać i to jest jasne, ale
później liczy się przede wszystkim zapobieganie, czyli dbanie o utrzymanie
naturalnego kwaśnego środowiska pochwy, a niestety, sperma jest zasadowa i tę
równowagę zakłóca. Dlatego stosowanie prezerwatyw, szczególnie przed miesiączką,
kiedy rozpulchnione endometrium zwiększa naszą podatność na namnażanie się
grzybów, zaleca się kobietom, które mają skłonności do nawrotów grzybicy. To tak
celem wyjaśnienia, mam nadzieję, że nigdy nie będziesz się musiała więcej
dowiadywać o tej chorobie dla swoich własnych potrzeb.

> Jeśli chodzi jeszcze o to otwarcie na życie. Ja to rozumiem jako przyjęcie
> swojej płodności, nie niszczenie jej (np. hormonalnie), ale pełną akceptację
> (czyli zero zabezpieczeń). No i dalej: możliwość w każdym cyklu DECYZJI o
> przyjęciu dziecka (decyzji o podjęciu współżycia w okresie płodnym).

Używając prezerwatyw nie niszczysz płodności i masz możliwość w każdym cyklu
podjęcia decyzji o współżyciu w okresie płodnym. Jeżeli chodzi o zero
zabezpieczeń, to moim zdaniem NPR nie można w ten sposób nazwać, stosowanie tej
metody w celu uniknięcia poczęcia jest zabezpieczaniem się, w dodatku w
przypadku współżycia tylko w okresie poowulacyjnym - jest to zabezpieczenie 100%
pewne. Jestem zwolenniczką podejścia jakościowego, a nie ilościowego i sądzę, że
albo Bóg pozwala na odpowiedzialne rodzicielstwo, czyli dopuszcza stosowanie
środków (oczywiście nie łamiących przykazań) mających na celu zaplanowanie
liczby potomstwa, albo chce, abyśmy realizowali jego plan w sensie dosłownym,
czyli mąż strzela, Bóg kule nosi. Nie wierzę w podejście: ceną za mniejszą
liczbę dzieci ma być mniejsza liczba zbliżeń.

> Zabezpieczenia to dla mnie chęć użycia małżonka lub pozwolenie na
> użycie siebie

I tu niestety nie potrafię Cię zrozumieć, bo nigdy zbliżenie nie było dla nas
użyciem, zawsze w ten sposób okazujemy sobie miłość i szacunek.

> To jest MOJA wykładnia, choć oczywiście wydaje mi się, że zgodna ze
> stanowiskiem KK. Nie czytałam ani "Miłość i odpowiedzialność" ani "Humanae
> Vitae", które ktoś już tu wymieniał. Z pewnością jednak obraz seksu w KK, jaki
> opisuje gdzieś wyżej Bystra, że niby współżycie w małżeństwie tylko w celach
> prokreacji, jest nieprawdziwy. Nikt w Kościele ani poza nim nie jest tak
> głupi, żeby twierdzić, że współżycie w II fazie może zaowocować poczęciem. Wg
> mnie współżycie wtedy jest wyrazem miłości i zjednoczeniem małżonków;
> cieszeniem się daną przez Boga bliskością.

ja czytałam jedno z tych dzieł (nie pamiętam niestety, które) i jasno z niego
wynikało, że elementy "otwartości na życie" i zjednoczenia małżonków nie mogą
istnieć bez siebie, tzn. seks w którym nie otwiera się jakiejś furtki Bogu jest
zabroniony. Zasmuciłam się bardzo, kiedy to przeczytałam, właśnie w kontekście
kobiet, które z powodów zdrowotnych rzeczywiście nie mogą sobie na ciążę pozwolić.

Chciałam jeszcze napisać, jak rozumiem otwarcie na życie. Dla mnie to jest
gotowość na to, że niezależnie od tego, jak się zabezpieczamy, możemy począć
nowe życie. I można o tym pięknie mówić, ale w praktyce to tę gotowość się
sprawdza po reakcji rodziców na nieplanowaną ciążę (btw. nigdy nie pomyślałam o
żadnym dziecku jako o "wpadce", nawet w cudzysłowiu). I powiem tyle, że znam
wiele par, które używały środków antykoncepcyjnych i z radością przyjęły
wiadomość o nieplanowanym zaciążeniu. Zresztą my też, dawno temu, kiedy
używaliśmy tylko prezerwatyw, mieliśmy taką sytuację, że czekaliśmy na wynik
testu ciążowego i czekaliśmy z niecierpliwością, a nie strachem, a wynik
negatywny szczerze mówiąc nas rozczarował.

Pozdrawiam serdecznie,
lacitadelle.

PS: nie dyskutuję po to, żeby się z Tobą kłócić, czy udowadniać, że moja racja
jest mojsza, tylko dlatego, że uważam, że na takie tematy powinno się rozmawiać,
a nie od nich uciekać.

[kiecha3]

z góry przepraszam za wtącenie.. moze niezbyt grzeczne i ironiczne.. ale są to
moje własne przemyslenia po przeczytaniu waszego wątku , informuje iz nie należę
do wspólnoty KK, czy jak kto woli jestem "niewierząca"... jednak nurtuje mnie
kilka podanych wyżej zdan, twierdzeń.. a mianowicie:

>Unikania współżycia w okresie płodnym nie uważam za zamknięcie się na życie
a dlaczego.. skoro Bóg dał mozliwość poczęcia.. to nalezaloby wykożystac każdą..
nie marnować żadnej, bo sie jeszcze pan Bóg obrazi za marnotrastwo.. (ironizuję..)

>bo Bóg pozwolił nam używać rozumu
a no własnie.. pozwolił.. to czemu nie możemy korzystać z daru danego nam przez
Boga.. mamu rozum.. i dzięki niemu stworzylismy sposoby zapobiegania ciaży..
nie mówie tu o NPR (bo jak sama nazwa wskazuje jest to metoda planowania , a nie
antykoncepcji - a Wy moim zdaniem, z uporem maniaka mylicie te dwa pojęcia :D)
czemu nie mamy korzystać z (pośredniego) daru boga jakim sa wszelkie srodki
zapobiegania (czesto niechcianej) ciąży.. czemu miałabym nie pozwolic
(hipotetycznej)córce używać prezerwatyw.. myslę, że mniejszłym złem byloby to
dla niej, niz wczesne, niedojrzale i przypadkowe macierzynstwo..
Ponadto.. uwazam iz Bóg nie jest taki zły(o ile istnieje).. (swoją drogą,
ewoluował przez stulecia od groźnego do kochajacego - taka dygresja) i nie chce
aby ludzie byli nieszczęśliwi.. bo co to za kochająca sie rodzina, jak matka ma
7 dzieci, z 8 w ciąży.. gotuje im zupę na ziemniakach, a ojciec zaharowuje się
bo nie starczy na chleb do 1go.. wiem że ubarwiam, jednak mysle że i Bog jest
szczęśliwszy, gdy my jesteśmy szczęśliwi..

musimy wziąc jeszcze pod uwagę fakt iz wiele praw funkcjomujących w KK jest/było
stworzonych przez ludzi.. i to dawno temu.. może straciły one nieco na
aktualności...

jezeli kogos uraziłam.. to z góry przepraszam.. nie było to moim celem..

Agafrytko

[bystra_26]

> Poczytaj sobie jeszcze raz BARDZO UWAŻNIE to co napisała s_biela 1.08 g.16.51.
> I chociazbyś nie wiem jak zaprzeczała i twierdziła inaczej to Kosciół do
>seksu ma takie podejście,o którym napisała s-biela.

I szkoda, że na zachodzie Europy, praktykujący katolicy mają inne niż s_biela
napisała podejście do seksu, bo na hasło "otwartość na życie" robią wielkie
oczy, a do NPR nikt nikogo nie zmusza. Tam chyba jest taki sam Kościół
katolicki?

Poczytaj sobie BARDZO UWAŻNIE linka, którego podałam do onetu.

> Możesz sobie tworzyć swój własny obraz,ale nie przypisuj Kościołowi tego
>czego nie ma!

Ja tak jak Lacitadelle nie stawiam znaku równości między Bogiem, który się nie
myli i kocha człowieka, a Kościołem, który jest grzeszny, omylny i często
brakuje w nim miłosierdzia, co po wiekach wyznaje.
Bóg mówi do mnie osobiście, w Biblii, w wydarzeniach itd., nie tylko przez
Kościół.

ja:
> > Większość z tych, co stosują robi to TYLKO ZE STRACHU, choć się do tego nie
> > przyznają nawet przed samymi sobą. Boją się braku rozgrzeszenia i Komunii. ?
> >Dla mnie postępowanie motywowane tylko strachem nie jest dobre

agafrytka:
> Bardzo uogólniasz!Znam mnóstwo małżeństw,które stosują npr,bynajmniej nie ze
> strachu,po prostu przyjeli taki styl życia i bardzo im to odpowiada.
> "Boją się braku rozgrzeszenia i Komunii"??????I uwazasz,że zatajają to przed
> samymi soba,w końcu i przed samym Bogiem,korzystając z sakr.pojednania?
> Pomyśl trochę.

Pytanie do tych znajomych - wybrali czy przyjęli, bo nie mieli innego wyboru?
Człowiek to ponoć takie stworzenie, że do wielu rzeczy potrafi się
przyzwyczaić, tylko, że nie wszystkim idzie to tak samo łatwo.
Myślę, że nawet jak ktoś cokolwiek dobrego robi ze strachu, to nie widzi w tej
motywacji grzechu - więc się z tego nie będzie spowiadać. "Stosuję MPR", liczy
się fakt nie motywacja, "więc postepuję dobrze, nie mam grzechu".


> >Księża mogą w indywidulanych przypadkach dawać zezwolenie na gumki - w
> >waszej sytuacji macie duże szanse.

> Owszem jest to grzech.Można sobie nie uważać,że uzywanie prezerwatywy jest
> grzechem,ale stanowisko Koscioła jest jednoznaczne.

Niestety Kościół szanuje SUMIENIE człowieka, ma to w swojej nauce. Jak dla
kogoś coś nie jest grzechem, to grzechu nie ma. Zwłaszcza jeśli to nie dotyczy
materii wprost biblijnej, czyli 10 przykazań.

> Pójdę do sklepu coś ukraść i wcale nie będę tego uważać za grzech!A
>stanowisko Kościoła jest jasne w tej kwestii.Przykłady można mnożyć.

Różnimy się w jednej kwestii. Mi nie wystarcza wiara z drugiej ręki. Nie biorę,
jak dają, bo Bóg dał mi rozum i pragnienie poszukiwania prawdy. Kościół wiele
razy się mylił. Do II Soboru uważał, że celem małżeństwa jest prokreacja i
wzajemna ochrona przed pożądliwością. Potem to zmienił, "odzwierzęcił"
pojmowanie człowieka, dowartościował DOBRO MAŁŻONKÓW, które wczesniej nie miało
w kościelnym prawie żadnego znaczenia. Miał być kontrakt i dzieci, koniec.


> Bystra uświadom mnie,bo umieram z ciekawości w jakich przypadkach ksiądz może
> zezwolić na gumkę?

Po uważnym rozeznaniu sytuacji penitenta. Każdy przypadek musi rozstrzygnąć
indywidualnie.


> Stanowisko Kościoła jest takie:seks jest dla ludzi!Ma dwojakie
> znaczenie:prokreacyjne:jestem otwarty na życie.Drugie znaczenie:zjednoczenie
> seksualne małżonków ma na celu pogłębienie miłości małżeńskiej,jedności itp.
> Współżycie w okresach niepłodnych w celu odłożenia poczecia jest jak
> najbardziej akceptowane przez Kościół.

Tylko jest pewien problem z Humane Vitae, które jest sednem rozumienia
dzisiejszej katolickiej etyki seksualnej.
Bo seks ma mieć dwojakie znaczenie, dwojaki skutek, zawsze, razem -
zjednoczenie i prokreacja ----> za Chiny ludowe seks w fazie niepłodności
bezwględnej nie ma obu funkcji!


> Mam wrażenie,że dla Ciebie oddzielną sprawą jest Kościół a oddzielną Bóg.Może
> się mylę-popraw mnie,jeżeli tak.Tego niestety nie da się oddzielić!

W sumie już Ci wyżej odpowiedziałam. Bóg może istnieć bez Kościoła, a Kościół
bez Boga nie. Dla mnie to są dwie różne rzeczywistości, choc ze sobą związane.

JEDNAK Kościół, to ludzie wierzący w Boga i Bogu, a nie sama hierachia. I wielu
wierzących świeckich myśli jak ja, i w pewnych drugorzędnych kwestiach,
stworzonych przez ludzi się z hierarchią nie zgadza, bo w praktyce życia im to
szkodzi - relacji małżeńskiej, energii życiowej, psychice, ...

Bystra

[agafrytka]

Odpowiedz proszę na jedno pytanie:czy uważasz się za katoliczkę wierzącą i
praktykującą?

[fiamma75]

agafrytka napisała:

> Odpowiedz proszę na jedno pytanie:czy uważasz się za katoliczkę wierzącą i
> praktykującą?

A jaki to ma zwiazek?
Czy katolik nie ma prawa się zastanawiać, szukać odpowiedzi itd.?

[agafrytka]

Fiamma przedewszystkim to było pytanie do Bystrej,dlatego w temacie zwróciłam
się właśnie do niej.Jeżeli będzie miała ochotę,aby odpowiedzieć na to
pytanie,wtedy może dowiesz się jaki to ma związek.

[bystra_26]

Odpowiem, jednak najpierw napisz co rozumiesz jako "katoliczka wierząca"
oraz "katoliczka praktykująca", bo nasze rozumienie może się różnić i moje
<tak> będzie Twoim <nie> lub odwrotnie.

[agafrytka]

Widzę,że zapowiada się kolejny tasiemiec do napisania...i później do
poczytania.Dlatego odpuszczam temat.Mogłabym napisać kolejny bardzo długi
post,ale ani Ty mnie nie przekonasz,ani ja Ciebie,więc po co ta zabawa.Strata
czasu.
Jestem przekonana o tym,że albo nie rozumiesz do końca istoty tematu Bóg -
Kościół,albo ktoś Cię kiedyś skrzywdził w tym temacie,albo .... nie wiem co tam
jeszcze.
Są nowe wątki,nowe pytania,dziewczyny czekają na odpowiedź.I tym zamierzam się
zająć.Dlatego przestaję się bawić w tę dyskusję,bo ona się nie skończy.
Ale bardzo mi Ciebie szkoda Bystra,ponieważ wydaje mi się,że musi Ci być z tym
wszystkim bardzo źle,bez względu na to co mi napiszesz i co odpowiesz.
Zajmijmy się interpretowaniem wykresów,a nie przepychankami kto ma rację,bo
mnie to już przestało bawić.
Bardzo serdecznie Cię pozdrawiam

[mam_to_w_nosie]

Niezależnie od twojego stanowiska w danej sprawie, pokazałaś właśnie na
ile potrafisz go bronić. Kiedy bystra podała konkretne argumenty (może
one są niespójne, ale to wykaż to), schowałaś głowę w piasek i ucięłaś
dyskusję zadając przy okazji pytanie czy jest ona katoliczką, które
nie ma tutaj nic do rzeczy. W taki właśnie sposób robisz dużą szkodę
Kościołowi i jego nauce, ucinasz dyskusję, kiedy padają konkretne argumenty.
O czym to świadczy jak nie o braku umiejętności podjęcia wyzwania
i bronienia swojego zdania. Przypuszczam, że nie takie były twoje powody,
ale tak to wygląda i tak może być odbierane.

I jeszcze jedna refleksja, to o czym pisała bystra chyba nie miało
na celu nikogo przekonać, odniosłam wrażenie (ale może mylne), że ona
wie jakie jest stanowisko Kościoła, nie zaprzecza mu a jedynie nie
rozumie i zadaje pytania, które miałyby zmusić do refleksji. A temat moim
zdaniem jest jak najbardziej do dyskusji (może nie na tym forum ;))
bo oficjalne stanowisko Kościoła jest wprawdzie jednoznaczne, ale
na niższych szczeblach hierarchii zaczyna już nieco kuleć (tak, nie
powinno tak być, ale skoro jest to o czymś to jednak świadczy),
a przez wiernych często niezrozumiałe. A nie wszyscy lubią przyjmować
tak ważne kwestie na wiarę (wierzyć można w Boga), nie przyjmują
z trzeciej ręki, chcieliby zrozumieć, bo zapewne jest to do ogarnięcia
ludzkim umysłem. Tylko jakoś nikt nie chce wytłumaczyć i nie odpowiada
na stawiane konkretne pytania <- to nie jest zarzut do Ciebie, tylko
moja ogólna refleksja.

s_biela: 4 sprawy jeszcze

[bystra_26]

Napisałaś:
> lacitadelle nie byłam obecna podczas Twojej spowiedzi, ale w sytuacji, którą
> przedstawiłaś ksiądz mógł Ci udzielić rozgrzeszenia jedynie, jeśli miałaś
> postanowienie poprawy, czyli rezygnacji z prezerwatyw.

Wcale nie. Jeśli osąd sumienia penitenta nie uważa takiego postępowania za
grzech, to grzechu nie ma. Katolik ma postępować w zgodzie z sumieniem, nawet
jak jest źle ukształtowane, bo gwałcenie swego sumienia jest najcięższym
grzechem.
Księża mogą w indywidulanych przypadkach dawać zezwolenie na gumki - w waszej
sytuacji macie duże szanse.



Napisałaś:
> Chodzi o otwartość na poczęcie dziecka, o zgodę na przyjęcie planu Boga co do
> naszego życia, i przekonanie, że jest miłością i będzie się nami opiekował...

Czy masz świadomość, że w świecie działa nie tylko Bóg, ale i Szatan. Większość
nieszczęśc, które nas spotykają to nie wola Boża, tylko diabeł, który chce nas
okradać z życia w obfitości przyniesionego przez Jezysa (Jan 10.10). Ktoś nawet
nazwała Szatana bardzo trafnie "małpa Pana Boga", bo on potrafi podrobić wiele
kwestii tak, by to wyglądało na działanie Boże. Nie wszystko, co nam się
dzieje, to Boży plan!

Polecam John Eldredge "Pełnia Serca"!

Bóg nie zrobi wszystkiego za nas. On stoi u boku człowieka, ale większość spraw
mamy załatwić swoimi rękami, a nie czekać na mannę z nieba. Kiedyś św.
Katarzyna ze Sieny miała bluźniercze myśli na modlitwie i w kościele i prosiła
Jezusa, żeby ją od tego uwolnił. I co Jezus na to? Nic nie zrobił!
Powiedział jej, że ma SAMA O SIEBIE WALCZYĆ, że jest w stanie dzięki Duchowi
Świętemu, którego ma w sobie.

Natomiast co do otwartości na życie. Czy ktoś o wyższej płodności jest z góry
przeznaczony, by mieć 15 dzieci i mało seksu, a ten o niskiej na odwrót? Czy to
sprawiedliwe? Jak ten o wysokiej płodności ma słabą konstrukcję psychiczną i 2
to dla niego szczyt możliwości, by nie zwariować?

[lacitadelle]

> lacitadelle nie byłam obecna podczas Twojej spowiedzi, ale w sytuacji, którą
> przedstawiłaś ksiądz mógł Ci udzielić rozgrzeszenia jedynie, jeśli miałaś
> postanowienie poprawy, czyli rezygnacji z prezerwatyw.

tak, jak napisałam, powiedziałam księdzu, że nie wykluczam stosowania
prezerwatyw w odległej co prawda przyszłości (w konkretnej opisanej sytuacji) i
nie uważam tego za grzech. Nie wiem, czy mógł, wiem, że udzielił mi
rozgrzeszanie i z tego, co mi wiadomo, wielu księży tak robi - nie mnie to oceniać.

> Chodzi o otwartość na poczęcie dziecka, o zgodę na przyjęcie planu Boga co do
> naszego życia, i przekonanie, że jest miłością i będzie się nami opiekował...

jeżeli o to chodzi, to hmm, dużo bardziej otwarty na przyjęcie dziecka może być
człowiek, który stosuje prezerwatywy od tego, który korzysta tylko ze 100%
pewnej niepłodności poowulacyjnej. I przykro mi, ale choć cały czas dużo czytam,
rozmawiam i rozmyślam, to ciągle nie potrafię zrozumieć, czym NPR w tej akurat
kwestii różni się od antykoncepcji, która - jak powszechnie wiadomo - 100%
pewności nie daje.

Moim zdaniem gdybyśmy mieli pójść tokiem rozumowania "zgoda na przyjęcia planu
Boga co do naszego życia", nie powinniśmy w ogóle stosować żadnych metod
regulacji poczęć. Korzystanie tylko z okresu niepłodności 100% pewnego, to nie
jest otwarcie na poczęcie. I dlatego moim zdaniem Kościół jest w swojej nauce na
ten temat wewnętrznie sprzeczny.

W Biblii jest też napisane: popatrzcie na lilie i wróble, jak Bóg się nimi
opiekuje. Ale to chyba nie znaczy, że zamiast pracować, mam usiąść i czekać, aż
spadnie mi z nieba jedzenie i ubranie (ironizuję). Wynalazki ludzkości to są
także dary od Boga, dzięki którym nasze życie staje się lepsze czy wygodniejsze,
choć oczywiście znacznie mniej naturalne. Takimi wynalazkami są np. samochód czy
komputer, a także leki - choć może, godząc się na plan Boga, nie powinniśmy z
nich korzystać, w końcu większość chorób jest od nas niezależna?

Miłość małżeńska jest odczuwana przez partnerów także w wymiarze cielesnym i tak
zostaliśmy stworzeni, zresztą sama chyba to odczuwasz. I nie po to zawieramy
małżeństwo, żeby żyć w celibacie. Jak napisałam, stosuję się do nauki Kościoła,
co jednak nie zwalnia mnie od myślenia! I akurat ta kwestia jest ciągłym
przedmiotem dyskusji także w samym Kościele, który - jak wiadomo z historii -
nieraz swoje stanowisko zmieniał.

[nati1011]

1. przyzwyczaiłam się do myśli, że nie ma metod 100%. Jak współżyję
to dopuszczam możliwość ciąży. statystyka jest bez sensu. Co z tego
że metoda jest w 99 % pewna jeżeli ty będziesz tym 1 %.

2. korzystałam zawsze z niepłodności przedowulacyjnej. Kilka dni
swobodnie.

3. Jak zaczynało się robić niebezpiecznie to
stosowaliśmy "wspomaganie"

4. Nikt nie namówi mnie do stosunku - nawet w skafandrze - w okresie
najwyższej płodności - ok 6-7 dni. Można wtedy robiś coś "w zamian"

5 też uważam, że lepsze NPR ze wspomaganiem niż hormony -
zdecydowanie. Zwiększa skuteczność, zmniejsza stres, redukuje ilość
dni "bez", których przy restrykcyjnym stosowaniu może być i
kilkadzieśiąt.

stres a przerwatywa

[bystra_26]

Moja odpowiedź - no cóż mamy 40% prawdopodobieństwa na zajście w ciążę i 60% na
nie zajście, a gumki nie pękają w każdym cyklu.

Pytanie z innej beczki - a co zrobię jak z seksu w fazie niepłodności względnej
wyznaczonej według wszelkich reguł będę mieć dziecko?

Co jest lepsze - mało seksu przy rygoryzmie czystego NPR i nieplanowane dziecko
z pierwszej fazy, czy dużo seksu ze wspomaganiem prezerwatywami i nieplanowane
dziecko?

Przypadki zsunięcia czy pęknięcia prezerwatywy sa rzadkie i związane z
niedopasowniem tegoż wynalazku. Dzisiaj w dobie internetu dopasować jest łatwo i
ludzie tez mają głowę na karku jeśli znają swój cykl, to próby związane z
używniem tegoż środka rozpoczną w najbezpieczniejszej fazie.

rozważyć za i przeciw

[bystra_26]

To zależy od sytuacji. Jak ludzie sa już blisko terminu, który sobie wyznaczyli
na starania, to stresu nie ma - co tam 2 miesiące wcześniej.
Mniejszy stres mają też ci, którzy są mniej płodni - naciągaja reguły i do tej
pory nie wpadli oraz ci, którzy mają okres wstrzemięźliwości w rozsądnych
wymiarach - poniżej 14 dni.

To Wasz wybór. Potrzeby seksualne są istotne i zbyt długa wstrzemięźliwość może
się źle odbijać na związku. Jak bardzo chcecie odłożyc poczęcie, to takie
dawanie się ponieść nie słuzy waszemu celowi.

Poza tym - czy ty masz te długaśnie cykle zdiagnozowane i jakoś to leczysz? Bo
to nienormalne rozbieżności jak pisałaś w innym watku 16-70 dni!

[s_biela]

Wiesz, generalnie to my bardzo chcemy mieć dziecko, tylko nasza sytuacja
życiowa jest... no co tu diżo mówić, cięzko jest nam z utrzymaniem siebie
samych :(

Jeśli chodzi o moje leczenie, to byłam już u dwóch endokrynologów, i niestety
nie mogę znależć dobrego specjalisty, więc siłą rzeczy żadnych leków teraz nie
biorę. Jutro idę zapisać się do doktórki, którą mi polecono w INER'ze....

[agafrytka]

s_biela napisała:

> Wiesz, generalnie to my bardzo chcemy mieć dziecko, tylko nasza sytuacja
> życiowa jest... no co tu diżo mówić, cięzko jest nam z utrzymaniem siebie
> samych :(

Fakt,że może się wydawać,że sobie nie poradzicie jak urodzi się
dziecko.Ale...znam kilka przypadków,gdzie młodzi nie mieli mieszkania,cienizna
finansowa/niestety dziś wielu ludzi mota się z finansami-gdzie się nie obejrzeć
to kredyty i kredyty/.A kiedy urodziło się dziecko to od razu znalazły się i
ubranka i inne potrzebne rzeczy.Myslę,że człowiek nie pozostaje sam.Jest dużo
ludzi dobrej woli,którzy są otwarci i mogą pomóc.
Może się wydawać,że bedzie trudno,może czasami i będzie,ale trudności można
przezwyciężyć.Oczywiście sami wiecie najlepiej jaka jest Wasza sytuacja,ale
wydaje mi się,zresztą nie tylko z własnego doświadczenia,że człowiek może wiele
pokonać i wiele znieść,oczywiście nie sam.
Pozdrawiam i naprawdę życzę powodzenia
Cieszę się,że zdecydowałaś się na ginkę z INERu.Odezwij się po wizycie

głos rozsądku

[bystra_26]

s_biela napisała:

> Wiesz, generalnie to my bardzo chcemy mieć dziecko, tylko nasza sytuacja
> życiowa jest... no co tu diżo mówić, cięzko jest nam z utrzymaniem siebie
> samych :(

Skoro jest Wam trudno utrzymać samych siebie, to jak dla mnie liczenie na to,
że jak sie pojawi dziecko, to ktoś z otoczenia Was wspomoże jest nierealne.
Teraz tez macie trudną sytuację i jakoś nikt was nie wspomaga na tyle, żebyście
mogli realnie myśleć o dziecku. Nie sądzę, że jak się dziecko pojawi to stanie
sie cud.

Same ubranka po dziecku kuzynki czy wózek od sąsiadki, to za mało. Dziecko
będzie miec potrzeby nie przez rok czy trzy, ale z dwadzieścia - i z taką
świadomością musicie stawać decydując się na dziecko lub na razie je odkładając.

Czas odkładania możecie poświęcić dzieciom w ten sposób, że zmienicie pracę na
lepiej płatną, zdobędziecie nowe kwalifikacje, by poprawić materialne podstawy
zycia. One są ważne, czy tego chcemy czy nie.

Myślenie "Bóg dał dzieci, da na dzieci" jest myśleniem komunistyczno-socjalnym.
Bo tak naprawdę tak myśląc, liczy się nie na Boga ale na otoczenie, a to
otoczenie nie może zaprotestować, że się do niego rękę wyciąga, choć z decyzją
o czyimś dziecku nie mieli nic wspólnego. Liczenie na pieniądze z budżetu,
pomoc społeczną itd., to okradanie innych podatników.

Im więcej ludzi działą zgodnie z socjalistycznym mysleniem, tym bardziej
prawdodpodobne jest podwyższanie podatków, a tym samym karanie
przedsiębiorczych za ich ciężką pracę. To podcinanie gałęzi, na której samemu
się siedzi, bo to własnie przedsiębiorczy ciagną całą gospodarkę i stwarzają
nowe miejsca pracy!

[agafrytka]

Bystra
chyba musi Ci być bardzo ciężko z takim podejściem do życia.

Decyzję o dziecku- w ten sposób mysląc-można odkładać w nieskończoność.


> Skoro jest Wam trudno utrzymać samych siebie, to jak dla mnie liczenie na to,
> że jak sie pojawi dziecko, to ktoś z otoczenia Was wspomoże jest nierealne.
> Teraz tez macie trudną sytuację i jakoś nikt was nie wspomaga na tyle,
żebyście
>
> mogli realnie myśleć o dziecku. Nie sądzę, że jak się dziecko pojawi to
stanie
> sie cud.

Bystra,
a skąd u Ciebie taka pewność,że nie znajdzie się jakaś osoba życzliwa,czy jakaś
inna pomoc.Współczuję pesymizmu,powiesz pewnie, że realistyczne
podejście....może i tak,ale z takim podejściem pewnie nie mielibyśmy ani
jednego dziecka,a przy tym nasze życie byłoby po prostu puste.Decydując się na
pierwsze dziecko nie miliśmy własnego mieszkania,mąż zmieniał ciągle prace,z
małym dzieckiem mieliśmy 3 przeprowadzki.Dziecko poczęło się w trakcie
studiów,a obronę miałam jak mała miała niespełna rok....sytuacja nie za ciekawa
i nie do pozazdroszczenia.....A jednak dzieci się rodziły, nie powiem,że było
łatwo.I teraz też często nie jest łatwo.Ale szczęśliwie,bo nie ma pesymizmu.


> Czas odkładania możecie poświęcić dzieciom w ten sposób, że zmienicie pracę
na
> lepiej płatną, zdobędziecie nowe kwalifikacje, by poprawić materialne
podstawy
> zycia. One są ważne, czy tego chcemy czy nie.
>

Oczywiście,że są to sprawy ważne.Ale... nasi znajomi w ten sposób odkładając
decyzję o dziecku kiedy już się na nie zdecydowali minęło kilka lat zanim ona
mogła zajść w ciążę. Po prostu można niekiedy się zdziwić.Nie mówię,że będzie
tak u s_bieli,ale wszystko może się zdarzyć.


Mówisz o głosie rozsądku.Oczywiście jestem jak najbardziej za odpowiedzialnym
rodzicielstwem. I rozmawiamy o pierwszym dziecku,a nie o którymś z
kolei.

JESTEM ZA ODPOWIEDZIALNYM RODZICIELSTWEM i właśnie za głosem
rozsądku.Wcześniej pisząc do s_bieli nie chciałam pokazać
czarnowidztwa tylko odrobinę pozytywnego spojrzenia na sprawę.Przecież i tak
decyzja należy do niej,a my możemy jej pomóc w jakiś sposób,a nie
dołować.Wszystko zależy od podejścia do
tematu.










>




>

[deigratia]

Pozwolę sobie się wtrącić.
1. Bardzo często jak pojawia się dziecko, to ludziom OTWIERAJĄ się serca a więc
wydarza się ten cud, w który nie wierzysz.

2. W Polsce jest aktualnie baby-boom: rodzą roczniki, które postawiły na
karierę, dorobienie się itp. oraz wyżowe + młodsze. Dwa ostatnie nie chcą czekać
tak długo jak te pierwsze. Podobno modne jest nawet rodzenie na studiach, kiedy
często nie ma się jeszcze pewności, co do bycia razem przez całe życie a o
zapleczu finansowym nie wspomnę. Coraz mniej więc takich rozsądnych jak Ty :)
Chcę tu powiedzieć: pozwól innym być nierozsądnymi :) bo nie wiesz, co jest dla
nich lepsze.

3. Fajnie gadać o kolejnym odkurzaczu, jak się dziecka nie pragnie. Znam kilka
świetnym przypadków, kiedy najpierw były dzieci a potem cała reszta, bo facet,
albo oboje byli po prostu pracowici. Na rynku pracy zresztą lepiej są widziane
kobitki z dwóją przedszkolaków niż bezdzietne młode mężatki. Te wiadomo zaraz
pójdą na macierzyński.

4."Bóg dał dzieci, to da i na dzieci". Całe życie słyszałam to zdanie od mojego
ojca. Mówił je do nas i do zasmuconych znajomych, którzy przychodzili i mówili,
że znów są w ciąży. Jakoś nigdzie w tych przypadkach nie ma i nie było
patologii. Ja, mój ojciec i ci ludzie rozumiemy to jako pewne błogosławieństwo:
nas po każdym dziecku było tylko finansowo lepiej. Dlaczego? Bo mam pracowitego
ojca, który czuł zwiększoną odpowiedzialność i jasne było dla niego, że pora
znaleźć lepszą robotę, bo przy trójce nie pora na państwową fabrykę.

5. Licząc w Polsce na pieniądze z budżetu, można szybko zasłabnąć z głodu. Nie
przesadzałabym też z tym straszeniem okradaniem podatników. Przecież nawet
pracujący idą po odbiór becikowego czy innych dodatków na dziecko. To się zdaje
się nazywa polityka socjalna. A wszyscy krzyczą, że tej kasy państwo daje mało i
żeby było tak dobrze jak we Francji czy w Szwecji.

do deigratia i agafrytki

[bystra_26]

deigratia napisała:

> 1. Bardzo często jak pojawia się dziecko, to ludziom OTWIERAJĄ się serca a
>więc wydarza się ten cud, w który nie wierzysz.

Szkoda, że im się nie otwierają serca jak ci młodzi maja problem związać koniec
z końcem. Ci dobrzy ludzi będa łożyć na utrzymanie cudzego dziecka przez 20 lat
czy rodzice?

> 2. W Polsce jest aktualnie baby-boom: rodzą roczniki, które postawiły na
> karierę, dorobienie się itp. oraz wyżowe + młodsze. Dwa ostatnie nie chcą
>zekać ak długo jak te pierwsze. Podobno modne jest nawet rodzenie na studiach,
>iedy zęsto nie ma się jeszcze pewności, co do bycia razem przez całe życie a o
> zapleczu finansowym nie wspomnę. Coraz mniej więc takich rozsądnych jak Ty :)
> Chcę tu powiedzieć: pozwól innym być nierozsądnymi :) bo nie wiesz, co jest
>dla ich lepsze.

Czy ja gdzieś na s_biela decydowałam? Przedstawiła swoje, odmienne zdanie. To
jej zycie, jej męża, jej potencjalnych dzieci, i to ONI ZDECYDUJĄ i poniosą
konsekwencje. Dobrze więc, by podjęli tak poważną decyzję dobrze się wpierw
zastanowiwszy.

Rodzenie na studiach Z MODY jest głupotą!
Natomiast samo wczesne macierzyństwo często jest związane z tym, że się szybko
zanlazło mężczyznę życia i myśli rozsądnie - na studiach odchowamy, potem
kariera. Niestety niektórzy znajdują druga połówkę koło 30 dopiero
niekoniecznie dlatego, że do tej pory żyli tylko karierą.

Ci co się świadomie decydują na dziecko na studiach źle nie mają - po prostu
dostają pieniądze od swoich rodziców, i mogą mieć pewność, że nawet jak skończą
studia i z pracą będzie krucho, to dziadkowie finansowo ze względu chociażby na
wnuki pomogą. Więc to wcale nie jest taka niewyważona decyzja.

Są też oczywiście tacy, co odkładają dzieci, bo ich nie stać, a gdyby brali
pieniądze od rodziców, to rodzice zabytnio by im ustawiali zycie - a to jest
zabójcze dla małżeństwa!


5.To się zdaje się nazywa polityka socjalna. A wszyscy krzyczą, że tej kasy
państwo daje mało i żeby było tak dobrze jak we Francji czy w Szwecji.

Krzyczą ci, co myślą, że jeszcze żyjemy w komunie i ludzie nie zdający sobie
sprawy, że pieniądze z budżetu to nie magiczny kuferek bez dna, tylko danina
ściągnięta z tych, co pracują. Niestety patrząc na wyniki wyborów widać, że
jeszcze dużo takich jest.

[fiamma75]

Po porstu nie ryzykujemy (choć współżyjemy w czasie niepłodności
przedowulacyjnej). Stosujemy najwyżej formy zastępcze.

[deigratia]

Przepraszam za naiwność, ale nurtuje mnie: formy zastępcze to taka ładna nazwa
na prezerwatywy, tak? ("zastępcze" dla npr? nie dla seksu, bo przecież
współżyjecie, dobrze rozumuję?).

[fiamma75]

A gdzie ja napisałam, że stosujemy prezerwatywy?! Nie zastępujemy nimi npr
(zresztą wtedy to dopiero miałabym stres czy nie pęknie w okresie
okołoowoulacyjnym :-))

[deigratia]

Oczywiście, że nie napisałaś. Ja po prostu mam mało bujną wyobraźnię i
nieudolnie próbowałam zrozumieć, co to są "formy zastępcze" w Twojej wypowiedzi.
Nie będę już więcej pytać, bo czuję się wścibska a Ty najwyraźniej nie nie masz
ochoty precyzować. Sorki.

[kate0012]

stosuję prezerwatywy od 6 lat;średnio w miesiącu 13 sztuk-co w roku daje 156
sztuk.,w ciągu tych 6 lat było ich więc 936 szt.(mniej więcej).ŻADNA nie pękła.
Raz się zsunęła (w fazie poowulacyjnej) ,ale to była kwiestia pozycji,której
teraz unikamy stosując gumki.Z czytanych wypowiedzi wnioskuję,że prezerwatywy
najczęściej pękają tym,którzy ich nie używają.Ja mam zaufanie do tej metody
zapobiegania ciąży,a ostatecznie jest jeszcze Postinor,więc pęknięta czy
zsunięta prezerwatywa nie oznacza od razu macierzyństwa.
Zresztą gdybym chciała stosować czysty NPR to miałabym 7-9 dni na seks-a dla
mnie jest to zdecydowania za mało.

[deigratia]

A stosujesz w ogóle obserwacje? bo jeśli tak, to po co Ci prezerwatywy w fazie
poowulacyjnej? no i jeszcze ten postinor.. Brakuje jeszcze jednej bardzo
"naturalnej" metody a mianowicie stosunku przerywanego. Może nawet wkrótce
rozpocznie się enpeerowy boom, bo pod tą nazwą zmieści się już wszystko :))

[kate0012]

tak stosuję obserwacje;w fazie poowulacyjnej stosuję (czasami)
prezerwatywy ,ponieważ mam dużą skłonność do grzybicy a sperma zmienia ph
powchwy i w ten sposób sprzyja rozwojowi grzybów.
W którymś wątku już pisałam,że nie stosuję NPR(bo NPR to obserwacje oraz
wstrzymywanie się od współżycia w dni płodne)więc właściwie nie powinnam tu
zabierać głosu;
tak,no i jeszcze ten postinor...to już w ogóle zgroza

[deigratia]

No, zgroza :) Dzięki za wyjaśnienia, nie czytałam innych Twoich wypowiedzi.

O nauczaniu KK

[s_biela]

Bystra jeśli nie zgadzasz się z kościołem, a wierzysz w Boba, nie musisz do
niego należeć...

"Niestety Kościół szanuje SUMIENIE człowieka, ma to w swojej nauce. Jak dla
kogoś coś nie jest grzechem, to grzechu nie ma. Zwłaszcza jeśli to nie dotyczy
materii wprost biblijnej, czyli 10 przykazań."

Kościół bierzę pod uwagę np. zniewolenie czlowieka, np. zapalenie pierwszego
papierosa jest grzechem cięzkim, ale nałogowy palacz grzeszy już tylko "lekko"
bo jest uzależniony. nie zmienia to jednak faktu, że po każdej spowiedzi musi
być postanowienie poprawy, żeby spowieź była ważna. Antykoncepcja jest
wykroczniem przeciw przykazaniu miłości, jednemu z DWÓCH GŁÓWNYCH PRZYKAZAŃ!!!

"Tylko jest pewien problem z Humane Vitae, które jest sednem rozumienia
dzisiejszej katolickiej etyki seksualnej.
Bo seks ma mieć dwojakie znaczenie, dwojaki skutek, zawsze, razem -
zjednoczenie i prokreacja ----> za Chiny ludowe seks w fazie niepłodności
bezwględnej nie ma obu funkcji!"

W Piśmie Świętym są np. Przypadki kiedy kobieta w bardzo podeszłym wieku, po
menopauzie zachodził;a w ciążę... Tak samo podstawą do unieważnienia małżeństwa
nie jest niepłodność w ogóle, ale tak która uniemożliwią stosunek pułciowy.
Chodzi o to, żeby sie otworzyć na działanie Boże, a stosując prezerwatywy w
pewnym sensie sie na nie blokujesz. Kościół Katolicki nie uznaje półśrodków.

"o co mi chodziło, wyjaśniłam wcześniej, natomiast jak już jesteśmy w tym
temacie, to słowa zasłyszane w kościele trzeba weryfikować, bo ja np. nieraz
słyszałam z ambony, na jaką partię powinnam głosować i nie mam zamiaru się do
tego stosować. Ciekawe jest też to, jak często słyszymy o zgubnym wpływie na
zdrowie tabletek antykoncepcyjnych, a nie słyszałam nigdy, żeby ktoś z ambony
(czy też jakaś wykładnia zwierzchników kościoła) zabraniała palenia papierosów,
które to przecież też łamie 5 przykazania. W ogóle zastanawiam się, dlaczego
wobec tylu problemów świata współczesnego, obłudy "katolików" i odchodzeniu
wiernych od Kościoła, duchowni skupiają się akurat na kwestii antykoncepcji. Ale
to taka ogólna refleksja, nie do Ciebie :) "

Może liczą na to, że jak już zajdą w ciąże to palić przestaną ;)

Jeśli chodzi o grzybicę, to też jestem kobietą która ma również takie
skłonnoścki (konkretnie do kandydozy). Pisałam o tym na wątku:
Bardzo polecam, bo miałam takie problemy kiedy nie współżyłam, a podejżewam że
właśnie dzięki tym sposobom teraz po ślubie nie miałam na szczeście nawrotu...

Jeśli chodzi o stosowanie tabletek w "celach leczniczych" to słyszałam tylko o
jednym przypadku przy PCO, jak już wszystko inne zawiedzie, to stosuje się je w
celu sprowokowania tzw. sprzężenia zwrotnego.
Swoją drogą byłam ostatnio u ginekologa po skierowanie do endokrynologa, i
dziwił mi się strasznie, że chcę się leczyć endokrynologicznie. Stwierdził, że
i tak bendę musiała łykać hormony, to on już teraz moż przepisać mi tabletki
(przecież to nie ma znaczenia jakie hormony powinnam łykać, no i na co komu
diagnostyka)... Po dłuuugiej rozmowie w końcu dał mi skierowanie na
odczepnego... Jestem młodą kobietą, a byłam już u kilkunastu jesłi nie u
kilkudziesięciu ginekologów, i ciągle się spotykam z takim podejściem. Mam już
pewne doświadczenie i nie biorę wszystkiego co mi wciskają, ale jeśli kto inny
z ulicy byłby w mojej sytuacji, pewnie myślałby, że jest to leczenie. Mimo
wszystko jeśli podczas łykania tabletek antykoncepcyjnych dojdzie do owulacji i
zapłodnienia, to takie ślodki zmieniają strukturę endometrium i może dojść do
wczesnego poronienia, dlatego moim zdanie osoby ubezpłodnione w ten sposób na
czas leczenia nie powinny współżyć.

Wiecie co? przyglądam się tej dyskucji i przyglądam... Mniejsza o to, że temat
wątku był zupełnie inny...
Pada tu wiele zarzutów co do nauki Kościoła katolickiego

agafrytka napisała:

> Odpowiedz proszę na jedno pytanie:czy uważasz się za katoliczkę wierzącą i
> praktykującą?

A jaki to ma zwiazek?
Czy katolik nie ma prawa się zastanawiać, szukać odpowiedzi itd.?


fiamma75: ma prawo się zastanawiać! ba! nawet powinien... Tylkko że jest
różnica między poszukiwaniem, a zarzutami, a mam wrażenie, że niestety zmierza
to w tym drugim kierunku :(
My możemy odpisywać na to wszystko, ale to i tak będą szczątkowe odpowiedzi na
szczątkowe pytania, a nauka Kościoła jest spójna lecz dość obszerna, zwłasza
etyka i teologia. Nie bez pododu ludzie studiują to przez 5 lat, a i tak muszą
uczyć się dalej. Gdymym miała przytoczyć tu w pełni tą naukę, to mósiałabym
sobie zrobić wolne w pracy ;) a może i nawet miejsca na forum by zabrakło...

"Dyskusja o kwestiach moralnych(od stosowania prezerwatyw po legalizację
eutanazji), nie poprzedzona -jak nieraz bywa -refleksją na temat wiary i jej
prawdziwości, nie ma siensu, gorzej -prowadzi w fałszywym kierunku. Jeśli Jezus
nie jest Chrystusem, jakież znaczenie może mieć dla nas chrześcijaństwo i jego
wymogi etyczne?" -cytat z "Przekroczyć próg nadziei" Vittorio Messori

Dziwczyny! Ja też miewam czasem wątpliwości, ale nie wolo ich tak sobie
pozostawić!!!
jest wiele książek na ten temat, szeroko i dogłębnie opisujące te kwestie. Jest
portal szansaspotkania.net, są duszpasterstwa małżeństw...
bystra_26!!! lacitadelle!!! Jeżeli naprawde szukacie, to wierze, że chociaż
postaracie się z tym zapoznać.

Nie wyobrażam sobie prawdziwego katolika, który nie miał by wątpliwości...
Gdybyście znały mnie prywatnie napewno nie musiałabym Was przekonywać, że nie
stosuję NPR'u ze strachu. Taki mam jakiś ciężki charakter ;) Jeżeli macie
wątpliwości naprawde nie warto tego tak zostawiać...

s_biela

[agafrytka]

zapisałaś się już do tej ginki,o której pisałaś?
A może jesteś już po wizycie?

[s_biela]

Wizytę mam dopiero 25-ego września :(
bez komentarza...

a czy jestem w ciąży powinnam wiedzieć po urlopie czyli na forum obwieszczę to
jakoś 26-ego...

sama nie wiem czy będzie wtedy sens chodzić do endokrynologa, nie wiem czy się
zgodzi prowadzić moją ciążę, chcociaż wtedy też trzeba by te hormony pewnie
poobserwować :/

[agafrytka]

Ale jazda z tym terminem....pewnie kobita ma sporo chętnych,albo urlop...
Do 26 trochę dni,ale pewnie szybko zleci.
Jeżeli chodzi o endokrynologa,wydaje mi się,że powiinien się zgodzić.Tak jak
piszesz trzeba by było trochę obserwacji.
Znalazłaś jakiegoś dobrego endokrynologa?Kiedyś pisała tu taka Joasia,ona też
miała z tym problem,ale kurcze teraz się już nie odzywa.
No nic,powodzonka

[s_biela]

Wiesz co, termin jest taki długi po to wizyta na NFZ... a zleci szybko napewno,
bo niedługo mam długi urlop i nie bendę o tym myśleć, poza tym chyba
praktycznie od pierwszego okresu chodzę państwowow do kinekologów więc jestem
przyzwyczajona... szok jest jak mam krótszy termin ;)

Idę do szpitala św. Zofii w Wawrszawie do Dr. Elżbiety Woźnej, i się dziwnie
czuję bo to zakonnica ;) wiesz, tak nieswojo z zakonnicą o seksie rozmawiać...

No właśnie joasia006 czy jakoś tak po wątku prolaktyna a starania zniknęła z
forum... może chce się odstresować na czas "lepienia" bobo?

[agafrytka]

To Ty nic nie wiesz o Joasi...niestety straciła swoje dziecko.
Ja tylko przy pierwszym dziecku chodziłam do ginów/musiała to byc
kobieta/prywatnie.Później pomyslałam,że szkoda kasy i chodzę do faceta,który
nawet nieźle się zna,oczywiscie chodzę"państwowo".
Z księdem ginem pewnie miałabym problem,ale,że to zakonnica to spoko.Ha,ha...
Myslę,że będziesz zadowolona,dobre opinie o niej chodzą.
Myslę,że na wesoło o seksie można pogaworzyć.....nawet z zakonnicą.
Myslę,że będziesz mile zaskoczona...mam nadzieje,piszę to i gęba nie przestaje
mi się śmiać.Nie wiem,czemu ten temat:seks i zakonnica ginka daje mi tyle
powodów do radości
Pa

ginekolog

[s_biela]

no popatrz, mi też tak się jakoś śmiać chce... ;)

A tak swoją drogą, to ona musie mieć naprawde przerąbane, bo ciągle jak do niej
jakiś nowy pacjęt przychodzi to pwenie na początku dziwnie się patrzy.
Ty wiesz, że to zakonnica, ja wiem, a część pacjętów może się dowiedzieć
dopiero na wizycie... wyobrażasz sobie ich miny? buahaha!!!

a ksiądz-ginekolog? tego to chyba by już nikt nie przeżył, nawet ksiąsdz! :))

no właśnie wiem jak to było z joasią, i strasznie jestem ciekawa jak ona sie
tera z czuje... :/

[s_biela]

a ten Twój ginekolog to też endokrynolog czy jakiś zwykły??
Powiedz prosze jak go znalazłaś, bo ja ostatnio trafiam na totalnych debili
Pozwole sobei nie cytować ich wypowiedzi bo to żenada jest... :(

[agafrytka]

>a ksiądz-ginekolog? tego to chyba by już nikt nie przeżył, nawet ksiąsdz! :))

Sprawiłaś mi tyle radości tym zdaniem,że przeczytałam je mężowi i razem nie
mogliśmy -nie możemy -się uspokoić.
Fakt,nie wiem jak ksiądz by to przeżył....tyle babek w ciągu dnia...i to od
pasa w dół!

A tak swoją drogą kiedyś mieliśmy okazję spotkać się z Jezuitą,facet ok 80
lat.W taki sposób mówił o seksie,że szczęka nam opadła,opisując nawet
pozycje.Powiem ci szczerze,że dzięki niemu też zaczęłam bardziej
otwarcie,PUBLICZNIE,nazywając rzeczy po imieniu,mówić o seksie.Czasami też
widzę lekkie zażenowanie tych co przychodzą do poradni.Ale szybko przestają się
czerwienić.

Mój gin nie jest endokrynologiem.
Chodzę do niego bo chodzę,już wielu ginów w moim mieście"zwiedziłam",ale żaden
nie zna się na npr,albo nie chce się znać.
Ten "mój"proponował mi już chyba wszystko łącznie z antykoncepcją hormonalną aż
do...uwaga!sterylizacji...jak poszłam do niego w 4 m-cu w trzeciej
ciąży.Wie,że stosuję npr i ostatnio się tylko podpytuje,czy biorę "coś".
Natomiast mam kontakt z bardzo dobrą ginka,ale ona mieszka ok.100 km ode
mnie.Mam z nią kontakt telefoniczny,spotykamy się parę razy w roku na
szkoleniach czy w INER-ze.Bardzo dobrze zna NPR.
Ona sama stwierdziła,że mało jest ginów,którzy chcą zająć się metodami i
pokusić się o poznanie ich.Kiedys usłyszałam od niej,że jak jeżdzi na jakieś
ogólnopolskie spotkania ginów to tacy gini jak ona są traktowani jak zjawisko.


A ten gin jak dowiedział się,że stosuję npr,a byłam wtedy po
porodzie,powiedział,że za miesiąc przyjdę do niego w ciąży.Minęło trzy lata od
tej jego wypowiedzi zanim poczęła się Julka.


No nic,może ta zakonnica przypadnie Ci do gustu.Może do pracy w gabinecie,nie
zakłada habitu.Kto to wie?
Mam nadzieje,że w końcu trafisz na swojego gina.

[s_biela]

to sterylizacja jest legalna?!?!?

[agafrytka]

No co Ty.Dlatego zaniemówiłam jak mi to zaproponował,szczęka mi opadła
Ale dla mojego gina wszystko jest możliwe...

Apropo zakonnicy:zawsze jak widzę : "s_biela",to zaraz przypomina mi się nasza
wymiana zdań na ten temat i mam niezły ubaw.Fajna z Ciebie kobietka.
Chyba włączę TV,bo u mnie niestety I faza i muszę sobie znależć jakiś środek
zastępczy... ha,ha.

S_biela

[deigratia]

Wysłałam Ci maila na priv. Pozdrawiam

[nati1011]

> do...uwaga!sterylizacji...jak poszłam do niego w 4 m-cu w trzeciej
> ciąży.Wie,że stosuję npr i ostatnio się tylko podpytuje,czy biorę "

Moja ginka też z "dobrego serca" zdziwiła się, że mnie nie
wysterylizowali po takiej ciężkiej ciąży. Na serio się wystraszyłam
i oświadczyłam, że przy 3 cesarce to idę tylko z 2 świadkami,
najlepiej lekarzami, żeby mi jakiejś "przysługi nie wyświadczyli :/

no i nie jestem w ciąży

[s_biela]

Wynik testu ciążowego: negatywny.

To całe doświadczenie było dla mnie bardzo pozytywne. Nie boję się już tak
bardzo, że zajdę w ciążę, i wiem lepiej niż przedtem czego się tak naprawdę
boję, i że bardzo chcę tego dziecka. Bóg dał mi trochę więcej czasu żeby się to
tego przygotować. Zmotywowało mnie to bardzo, żeby jak najlepiej się przygotować
na czas, kiedy będę mamą :)

dziękuję, że mnie wspierałyście, i to tak walecznie ;)

[agafrytka]

Cześć S_biela.
Tak pozytywnej wypowiedzi dawno nie czytałam.Fajnie,że tak się
dzielisz.
Życzę Ci samych radości i cierpliwego przygotowywania się do
macierzyństwa.
Mam prośbę.Odezwij się po 25 września jak wrócisz od ginki
zakonnicy.Jestem ciekawa jak tam wizyta.
Trzymaj sie,dużo słonka

do góry - bo dla wielu to ważne n/t

[bystra_26]

up! n/t

[bystra_26]