Tytuły - zauwazyliscie?

[mamalgosia]

Dawniej książki miały tytuły, które coś mówiły - np. o czym (kim) jest dana
książka. A teraz? Co nam mówi tytuł: "Jesienny liść"? (nie, nie jest to
powieść o liściu spadającym z drzewa, tylko kryminalik). A dawniej: "Pan
tadeusz" - i rzeczywiście było o Tadeuszu. "Trzej Muszkieterowie" (dziś pewnie
tytuł brzmiałby "jeden za wszystkich").
Obalcie moja teorię, albo poprzyjcie

[jottka]

mamalgosia napisała:

> A dawniej: "Pan tadeusz" - i rzeczywiście było o Tadeuszu.


nie, tak naprawdę to o ostatnim zajeździe na litwie:)

a co do reszty to tytuły dosłowne i takie wincy metaforyczne trafiają się w
każdej epoce, choć można wyróznić pewne typy tekstów w pewnych okresach, które
lubią szczegółowo zapowiadać, o czym też będą mówić, no za ogólny poziom dociekań

[Gość: Machałek]

Faktycznie, gdybyś o tym nie napisała to nie zwróciłabym na to uwagi:)

W tej chwili przychodzi mi na myśl tylko jeden tytuł zwracający na siebie
uwagę - "Monologi waginy". Książka faktycznie jest W CZĘŚCI (niestety)
spojrzeniem na świat poprzez waginę właśnie, ale wydaje mi się, że to tytuł
jest taki a nie inny dlatego, że ma intrygować czytelnika, lub też widza sztuki
z Glenn Close.

Patrzę teraz na swoją półkę z książkami i myślę, że z jednej strony masz rację -
bo "Iluzja skorpiona", "Tytuł zastępczy" czy "Skrawek ziemi", "Skrawek nieba"
i "W zwierciadle, niejasno".
Ale z drugiej strony - "Absolwenci", "Jesienna miłość", "Love story", "Klub
Dantego", "Ameryka, Ameryka" - moim zdaniem tutaj tytuły nie są specjalnie
alegoryczne.

Nasuwa mi się, że dobór tytułu zależy nie tylko od czasów, w których pisana
jest książka (chociaż chyba najbardziej od tego), ale też od wyobraźni autora i
przewidywanego grona odbiorców.

Poza tym, tytuł często zwraca uwagę na to, o czym autor chce konkretnie w
powieści powiedzieć, na co zwrócić uwagę - "Dżuma", "Jedenaście minut".

Kończą mi się pomysły :)

pozdrawiam

częściowo offtopic

[ydorius]

Bo rzeczywiście, zacząłem sobie grzebać po głowie i wyszło mi, że Szekspir na
przykład rzeczywiście się trzymał. Dialogi Platona zawierają dialogi a etyka
nikomachejska Aristo rzeczywiście opisują etykę. Goethe opisywał cierpienia
młodego Wertera, a Byron Giaura. Raj Utracony Miltona traktuje - o dziwo - o
utraconym Raju.
No, niedobrze, myślę sobie, rzeczywiście jest w tym jakaś historiozofia.

Ale potem przypomniałem sobie krótką historyjkę z Fistaszków (ze Snoopym i
Woodstockiem w rolach głównych). Snoopy siedzi na dachu budy i pisze na
maszynie: "Boska komedia", a Woodstock coś mu szepcze do ucha. Snoopy:
"naprawdę? Kto by pomyślał". Następnie "Jądro ciemności", Woodstock znów te
swoje patyczki mówi, a Snoopy "Coś podobnego!" i w końcu "Zima naszej goryczy",
sytuacja się powtarza, Snoopy odwraca sie od maszyny do pisania i mówi w
przestrzeń "mam świetny pomysł na powieść, ale wszystkie dobre tytuły są już
zajęte" :-)

m,
.y.

P.S. Oczywiście nie pamiętam tytułów. Tylko "jądro ciemności" było tam na 100%.
Co nie zmienia wymowy, hope so.

----------------------------------
What is home without Pinezka's Potted Meat?
Incomplete.
violentowy świat braci y

[braineater]

Nie zgadzam się:)
"Quo Vadis", nie jest na przykład przewodnikiem w języku łacińskim, co
sugerowałby chwytliwy marketingowo tytuł
"Nad Niemnem" także nie spełnia walorów przewodnika po terenach I RP
"Śluby panieńskie" bynajmniej nie opowiadają o machlojkach w lokalnym USC
"Legendy Arturiańskie" z reguły opowiadają o Lancelocie
"Treny" nie zawierają nawet cienia wiadomości o szyciu okryć ślubnych
w "Zamku" nawet nie pojawia sie postać ślusarza

Także te tytuły to zawsze była jedna wielka ściema i spisek speców od
marketingu, którzy nadal uprawiają swój nędzny proceder, publikując np "Kod
Leonarda" i próbując zasugerować czytelnikom, że poznają wszystkie tajemnice
podwójnej helisy DNA mistrza Da Vinci...

Pozdrowienia:)