Zataiłam chorobę psychiczną

[dr.zabbon]

Byłam dziś na badaniach wstępnych do nowej pracy. Lekarka zapytała, czy
występowały choroby psychiczne. Nie przyznałam się.
Będę pielęgniarką w przedszkolu integracyjnym.

Przyznajecie się?

[matrioszka42]

Oficjalnie nie, nieoficjalnie wszyscy się domyślają. Ale my pracujemy ze sobą ok. 12 lat, więc mogli zauważyć

[veritas8]

U mnie w pracy wiedzą, lojalnie uprzedziłam szefa, że coś się może
dziwnego ze mną dziać. I faktycznie się działo.
Zresztą miałam kiedyś pół roku zwolnienia (depresja), więc moja
choroba nie jest żadną tajemnicą.
Zdobyłam się nawet na coś więcej.łożyłam w pracy wniosek o zapomogę
i dołączyłam zaświadczenie lekarki + faktury z apteki. W końcu płacę
za leki bajońskie sumy, to mi się należy. A co mi tam.

[lolinka2]

a w życiu... przyznajemy się wybranym, pojedynczym osobom - w
środowisku zawodowym o moich odchyleniach wie KonKabin, KonKabina
(ludeczkowie z którymi robię symultany i z którymi się zastępujemy na
zajęciach oraz wymieniamy zleceniami) i zasadniczo tyle. Ze
zleceniodawców zupełnie nikt... a sorry, klinika psychiatrii AM w
Lublinie która czasem zleca i rozpowszechnia mój nr tel. też wie
(siłą rzeczy, bo siedziałam tam parę miesięcy).

na badaniach w med. pracy (praca w szkole publ.) parę lat temu też
paszcza na kłódkę, byłam ciekawa czy się nie doszpera lekarz bo
badanie zlecone ze względu na półroczne zwolnienie (od świrołapa), dr
nie spytał o choroby psychiczne, zdolna do pracy, w zaświadczeniu ani
słowa.... (kwit o psychiatry o pełnosprawności umysłowej miałam na
wszelki ze sobą).

[dr.zabbon]

Ja się bałam, że mnie do pracy w przedszkolu nie dopuszczą.
A mąż się uśmiechnął, gdy wyznałam moje zatajenie i pocieszył:
no przecież teraz nie jesteś chora psychicznie...
Mój uśmiech przez łzy. Przecież jestem.

[megan.k]

Jeśli nie przyznałaś się do choroby psychicznej u lekarza medycyny pracy, to poświadczyłaś nieprawdę. Kiedyś możesz ponieść tego konsekwencje (np. jak poczujesz się gorzej i prawda wyjdzie na jaw).
W pracy swoim szefom i współpracownikom nie masz obowiązku tego mówić, jeśli lekarz medycyny pracy WIEDZĄC O TWOJEJ CHOROBIE, wystawi Ci pozytywne zaświadczenie lekarskie.

[dr.zabbon]

Poświadczyłam, poświadczyłam, i to świadomie. Podpisałam się własnoręcznie pod
tym wywiadem.

[megan.k]

A czy nie wolałabyś po prostu wiedzieć, czy z tą chorobą możesz pracować na aktualnym stanowisku i nie denerwować się, że kiedyś ktoś zwolni Cię dyscyplinarnie za ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych?

[ssig.ma]

A wolno w ogole o to pytac? Bo o niektore choroby nie, tak jak
nosicielstwo hiv jest "tajne", na pytanie o np.choroby intymne tez
bym nie odpowiedziala...ale nie jestem do konca pewna jak to wypada
z punktu widzenia prawa

[megan.k]

Wolno i należy pytać (jest to w kwestionariuszu do wypełnienia) tylko lekarzowi medycyny pracy. Dlatego musimy podawać prawdę, bo inaczej łamiemy prawo i wtedy możemy być zwolnieni dyscyplinarnie.

[dr.zabbon]

No, nie jestem ciekawa.
Wiem, że mnie nikt nie zwolni.
Na przykład w mojej "głównej" pracy to szef wie o chorobie i dopuszcza mnie do
pracy, choć odpowiedzialność jest nieporównywalnie większa.
Nie naruszę.

A może piszę bzdury, bo o tej porze to żabbonki są już bardzo zmęczone...

[megan.k]

Ja nie napisałam, że z chorobą psychiczną nie można pracować, po prostu trzeba się do niej przyznać lekarzowi medycyny pracy (tak jak do wielu innych chorób). Skoro jesteś taka pewna, że nikt Cię nie zwolni, to dlaczego zataiłaś prawdę ???

[35.a]

k**** m**, kolejna POLUCJANTKA na forum...

[megan.k]

Czy uważasz, że osoba chora psychicznie, nie może być już uczciwym człowiekiem? I zawsze musi kłamać?

[35.a]

Czy wszyscy Twoi sąsiedzi i znajomi wiedzą, że megan.k jest chadowcem?

[megan.k]

Wiedzą, ale nie o to chodzi. Nie trzeba tego mówić pracodawcy, znajomym, sąsiadom, ale trzeba to zgłaszać lekarzowi medycyny pracy. To on decyduje, czy osoba z CHAD może pracować na danym stanowisku, a wierz mi, przeważnie może, dlatego nie musimy kłamać. Od tego zaczął się ten wątek - wróć do początku.

[35.a]

Dobrze. Ab ovo. Albo inaczej, obok. Czytałam wczoraj bardzo ciekawy
art. w Zwierciadle o krakowskim hotelu, w dodatku hotelu nie bylejakim,
który prowadzony jest pod auspicjami...nie pamiętam czego. W każdym razie
w hotelu pracują osoby ze stwierdzoną schizofrenią. I takie charakterystyczne
zdanie:
osoba z zabrudzonymi chorobą papierami nie będzie przyjęta przez innego pracodawcę.
Jeśli nie będzie polecona.
Hotel dla tych osób jest swego rodzaju enklawą, ma swojego terapeutę,
prowadzony jest przez pielęgniarkę psychiatryczną, aż zamarzyło mi
się pracować w miejscu z Wami np. Gdzie moje "umieranie" w depresji
nie będzie postrzegane jako "niesłowna jesteś" (nawet nie pracodawca,
ale osobista koleżanka). Gdzie nie będzie dziwić hypomaniakalne
robienie 5 czynności w jednym czasie.


Przyznać do ChAD-u może się znany pisarz, uznany twórca, ale zwykły
żuczek? I jeszcze ma liczyć na wyrozumiałość?

Mam zaufać lekarzowi medycyny pracy? A co ja, dziecko jestem? Jaką
ma pewność, że nie jest on zwykłym, słabym człowiekiem.
A może przysięgę Hipokratesa ma w czterech i doniesie?
I walczyć później w Sądzie Pracy? Jeśli się zarabia 10 brutto,
to można.
Wiem, że z ChAD-em można pracować na wielu stanowiskach, ale ponieważ
nie prątkuję, nie czuję potrzeby przyznawania się. Przyznałam się
raz, a potem miałam paranoję, że wiedzą o fakcie wszyscy.

Krakowskim targiem: nie będą na mnie patrzeć jak na raroga, zrobię
coming-out i na drzwiach sobie napiszę. Tymczasem, przykro mi, ale
nie.
No i szczerze mówiąc, mam trochę lekceważący stosunek do lekarza
tej specjalności. On patrzy w kartę i leci po rubryczkach, więc
ja też przychodzę do niego, aby "odfajkować" wizytę i mieć z głowy.

Megan, jest u mnie w pracy kolega z nerwicą, wychodzi ona głównie
na światło dzienne w sytuacjach towarzyskich. Macha rękami itp.
Głośno wyrwało mi się wczoraj "Chaaam" do kolegi nr 2, który pokazywał symptomy
kolegi nr 1. Otwiera mi się wtedy nóż w kieszeni.
Nie ufam wyrozumiałości społeczeństwa. Wiem, jak wygląda moja twarz
w depresji, bo zrobiłam sobie wtedy foto. Strasznie. Dla bezpieczeństwa więc
milczę w swojej sprawie tak długo, jak tylko można.

Rozumiem jednak Twoje stanowisko. Szlachetne. Trwaj w nim. Pozostanę
przy swoim.

[ssig.ma]

Ogolnie nie lubie sie zgadzac ale w tym wypadku z czystym
sumieniem przytakuje co do slowa. Spoleczenstwo nie ma
wyrozumialosci i tolerancji, predzej czy pozniej ktos to wykorzysta.
A lekarz medycyny pracy.... mnie np. pytal o cisnienie ( nie mial
cisnieniomierza) o poszczegolne choroby i wzrok podniosl na mnie
dopiero w chwili wreczania kartki. Mialam nawet koperte z wynikami,
przedlozylam, ale okazalo sie to dziwnym pomyslem, bo pan byl
zdegustowany moim zalozeniem, iz interesuje go moje zdrowie, haha,
teraz juz tak nie robie, odpowieadam, lekarz wpisuje i wszyscy sa
zadowolneni.

[dr.zabbon]

No więc:
Gdyby tam siedział psychiatra, to zapewne łatwiej przyszłoby mi
wyznanie nt ChAD.
Ja, jako niedoszły internista, miałam do czynienia z dwoma
przypadkami na moim oddziale (internistycznym). Oboje pacjenci nie
przyjmowali leków psychiatrycznych i mimo naszych prób nie dawali sie
na nich "ustawić". Pani pisała wszystkim wiersze, stawiała horoskopy
i założyła mały sklepik z książkami w holu szpitala (podczas
hospitalizacji) Pan wciąż oddalał się do pobliskiego szpitalowi
sklepu i wracał na oddział pijany. I takie było moje pojęcie o
cyklofrenii, zanim nie ujawniła się u mnie i zanim też (WAŻNE) nie
zaczęłam czytać tego forum. Owszem, to i owo czytałam w książkach,
ale to było nawet bardziej przerażające, a poza tym pamiętamy, co
zobaczymy na własne oczy.
Skąd ja wiem, co lekarz med. pracy wie o ChAD? Może ma wizję
niepoczytalnego pacjenta w szczycie manii? Ja. jako lekarz i jako
pacjentka mojego profesora, wiem, że mogę pracować. Profesor - bardzo
doświadczony - nie widzi preciwwskazań do wykonywania przeze mnie
zawodu lekarza. No może poza zbyt dużym stresem, ale w jego wyniku to
ja zaszkodzić mogę sobie, ale nie pacjentom. Praca w przedszkolu,
która ma byc zjawiskiem tymczasowym, nie ma takiego stresu, jest na
pół etatu i z ogromnej potrzeby, w jakiej było przedszkole.
A poza tym, co do lek. med. pracy: wpisze mi chor. psych. do papieru,
który ja muszę zwrócic dyrektorce przedszkola, do którego chodzą moje
dzieci i wyjdzie, że maja matkę wariatkę. Ja bym tak nie chciała.

[35.a]

"Pani pisała wszystkim wiersze, stawiała horoskopy
i założyła mały sklepik z książkami w holu szpitala (podczas
hospitalizacji) Pan wciąż oddalał się do pobliskiego szpitalowi
sklepu i wracał na oddział pijany"

Sorrrry, nie mogłam się powstrzymać, leżę i kwiczę

[megan.k]

A co TY robisz, jak masz manię? Może też się pośmiejemy?

[35.a]

Całuję się w parku z kim popadnie, uprawiam seks publicznie, lecę
10 cm nad ziemią, dużo mówię. To "tylko" hypo.

A serio. Nie czujesz komizmu sytuacji? No to ja już nie wiem...


pl.youtube.com/watch?v=ywkHilp39fg

na deser

[35.a]

bawię się absurdem (chociaż głupio się tłumaczy co i dlaczego
człeka bawi)

pl.youtube.com/watch?v=P0Qibiz9rZY

.

[35.a]

śmieję się z przerysowanego obrazu znerwicowanego naukowca?
nie.
śmieję się z Mumio.
lubię się śmiać.
śmiech ma w sobie coś z seksu.
daje rozładowanie.
dobra, kropka.

[megan.k]

Lekarz medycyny pracy nie wpisuje do "papierka" ani choroby psychicznej ani żadnej innej choroby (to jest tajemnica lekarska, powinnaś to wiedzieć skoro jesteś lekarzem), zakreśla tylko, że pacjent zdolny jest do pracy na danym stanowisku. Jeśli sam tego nie jest pewien, prosi o zaświadczenie od specjalisty, u którego pacjent się leczy. Więc w czym problem, skoro Twój lekarz psychiatra uważa, że jesteś zdolna do pracy? Zastanawiam się tylko dlaczego powątpieważ w kompetencje lekarza medycyny pracy, czy dlatego że mimo skończonej medycyny tak mało wiesz o jego pracy?
Zmieniałam już dwa razy pracę po diagnozie CHAD i nigdy nie ukrywałam tej choroby u lekarza medycyny pracy, a mimo to zawsze dostawałam zaświadczenie o zdolności do pracy na 4 lata nawet bez konsultacji z psychiatrą.
Zastanówcie się, czy to chorzy psychicznie sami nie uważają tej choroby za gorszą (a tym samym siebie) skoro tak boją się do niej przyznać nawet w gabinecie lekarza?

[xsenia]

Megan,
Do ujawnienia się trzeba potężnej odwagi cywilnej. To raz.
Ważne jakimi zasobami się dysponuje. To dwa.
Świat nie jest sprawiediwy i w jednych środowiskach łatwiej
być "chorym psychicznie" niż w innych.

Życie w kłamstwie stanowi obciążenie, bywa jednak że jest ono
mniejsze niż mówienie prawdy. Co kto mówi lekrzowi medycyny pracy to
indywidualna sprawa.

[megan.k]

"Co kto mówi lekrzowi medycyny pracy to
indywidualna sprawa."
Nie indywidualna sprawa, tylko odpowiedzi ZGODNIE Z PRAWDĄ na pytania zamieszczone w kwestionariuszu. Nic więcej!!! Jestem kadrowcem, znam przepisy, badanie wstepne ma zagwarantować pracownikowi bezpieczną dla jego zdrowia pracę, a również bezpieczeństwo innych np. człowiek chorujący na padaczkę, nie może zostać zawodowym kierowcą, co nie znaczy, że nie może wykonywać innych zawodów. Poza tym po raz kolejny podkreślam, że nie ma obowiązku przyznawania się do choroby psychicznej w środowisku współpracowników.
Jeśli ukryjecie CHAD przed lekarzem medycyny pracy, a przytrafi Wam się zwolnienie lekarskie z powodu tej choroby dłuższe niż 30 dni, wówczas ponownie traficie do lekarza na badanie kontrolne (takie są przepisy) i kłamstwo wyjdzie na jaw.

[35.a]

A niekoniecznie. Wezwano mnie na taką "miłą wizytę" w trakcie zwolnienia, ale ponieważ biurokracja jest głupia, dostałam ten papirus z opóźnieniem. Nie chciało mi się albowiem iść na pocztę i zareagowałam po drugim avizo. Zwolnienie od psychiatry ma bowiem to do siebie, że masz cyferkę 2 - możesz chodzić. Korzystałam z przywileju. Listonosz pocałował klamkę. Zatem obejrzałam zawartość papierka, gdy już spokojnie chodziłam do pracy. To była wskazówka

Widzisz, policjantką nie jesteś, ale jesteś kimś równie niebezpiecznym, panią z personalnego. Nic miłego, za przeproszeniem. Ale szacun, mimo wszystko.

Postskrypt.

Czy muszę dodawać, że moja ówczesna dyr. głupia i rozdmuchała powód L-4 na cały dep.? Miałam dać w pysk? Przyznaję też, że byłam bezczelna - parę razy umówiłam się z kumpelą w knajpce na kawę w budynku, w którym pracowałam. Praca naste piętro, kafejka parter.

Podsumowując: jak na drodze, ograniczone zaufanie.

[megan.k]

Ty zostałaś wezwana na kontrolę przez ZUS, a ja napisałam o badaniu kontrolnym, które się robi przepisowo u lekarza medycyny pracy, jeśli zwolnienie przekracza 30 dni. Inaczej nie wolno wrócić do pracy. Takie są przepisy. A zwolnienie zostawia się właśnie w kadrach, a nie u p. dyr.? Kadry nie mają prawa tej informacji "rozdmuchać". Winnego mogłaś podać do sądu. Taka "niebezpieczna pani z personalnego" liczy również Twoje wynagrodzenie. Zawód jak każdy inny. Jeśli masz lepszy, gratuluję.

[35.a]

megan.k napisała:

> Ty zostałaś wezwana na kontrolę przez ZUS, a ja napisałam o badaniu kontrolnym,
> które się robi przepisowo u lekarza medycyny pracy, jeśli zwolnienie przekracz
> a 30 dni. Inaczej nie wolno wrócić do pracy. Takie są przepisy.

(Agresja 0, ładna pogoda)

Oba te "meetingi" zostały "pożenione", masz iść do ZUS, a później
podreptać do jakiegoś tam lekarza-orzecznika. Czy to byłby psychiatra?
Poniekąd szkoda, coś mnie ominęło. Doświadczenia - cenna sprawa.
Sposób - całkiem nieświadomy - był dobry, nie podjąć l. poleconego.
Raczej się niczego nie spodziewałam z korespondencji pilnej, więc tylko jakieś niemiłe urzędy.


A zwolnienie zo
> stawia się właśnie w kadrach, a nie u p. dyr.? Kadry nie mają prawa tej informa
> cji "rozdmuchać". Winnego mogłaś podać do sądu.

NIE. MOJA DYR. MIAŁA WGLĄD WE WSZYSTKIE ZWOLNIENIA... Osobiście
je wkładałam do "Książki do podpisu". Smutne? Podskoczyć za wysoko
nie można było. Nigdy więcej pracy w korporacji.


Taka "niebezpieczna pani z pers
> onalnego" liczy również Twoje wynagrodzenie. Zawód jak każdy inny. Jeśli masz l
> epszy, gratuluję.

Nie oceniam w ten sposób. Na forum pokazujesz się jako ta, która
jak niegrzeczne dzieci postawiłaby zachowujących się anarchistycznie
w pracy (śmiech) do kąta. Piszesz wtedy, gdy chcesz nakrzyczeć.

Poza konkursem.
Nie znoszę urzędniczek fikusowych (U.Skarbowy), do czynienia miałam
raz. Nie powiem, jak o nich mówię. I wcale nie biurwy

W moim obecnym miejscu pracy Pani Od Płac jest bardzo miła.

Lubię cieciów, sprzątaczy, sprzedawców, psy, mniej koty.

Dobrego poniedziałku.

.

[35.a]

nick masz od posiadanego samochodu?
a gdybyś miała bmw?

dobra, przeginam ))

rzeczowo

[35.a]

masz rację - do ZUS-u wezwali, aby sprawdzić, czy nie pobieram zasiłku
depresyjnego bezprawnie. i w innych okolicznościach przyrody.

lekarz-orzecznik to inna para kaloszy, moje zwolnienie nie przekroczyło
wtedy 30 dni. ale gdyby, to powiadomienia wysyłane są pocztą?

szkoda, że nie można edytować swoich postów

[megan.k]

Nie krzyczałam. Przedstawiam, jakie są przepisy. Czy uważasz, że osoba chora psychicznie, nie może już funkcjonować w świecie zgodnie z przepisami, tak jak inni, że musi poświadczać nieprawdę, kłamać i dać się krzywdzić przez jakąś tam p. dyr., nie reagując???

[35.a]

Nie.

Nazywana byłam "cichociemną" i innymi epitetami, i mogłam tylko odejść.
Trzymałam się tej gałęzi, bo nie wiedziałam, że gdzie indziej jest znacznie
lepiej. W korporacji tańczysz jak Ci zagrają. To wstrętne miejsca. Doskonale
teraz widzę, że niezgodne z moim emploi Mam dość bliski kontakt z koleżanką
stamtąd, napisała
ostatnio o rozpychaniu się łokciami i gryzieniu się jak szczury. Mam za
delikatną psychikę (wygłupiam się, ale dużo w tym prawdy...)

Gdybym pracowała teraz zgodnie z regulaminem, "nie wyrabiałabym parametrów",
opłaca się więc "pracować uczciwie", powiedz?

Inni funkcjonują zgodnie z przepisami?

[megan.k]

"Nazywana byłam "cichociemną" i innymi epitetami, i mogłam tylko odejść."
To był mobbing i na to są paragrafy. Nie musiałaś odejść. Mogłaś podać pracodawcę do sądu.

"Gdybym pracowała teraz zgodnie z regulaminem, "nie wyrabiałabym parametrów",
> opłaca się więc "pracować uczciwie", powiedz?"
Rozwiń temat. Nie wiem o jakim regulaminie piszesz i jakich parametrów byś nie wyrabiała?

[35.a]

no time, odezwę się później. obiecuję.

Mobbing...

[35.a]

Po cóż walczyć, jeśli traktują Cię jak niepełnosprawną umysłowo
jednostkę? Jest z takiego miejsca sens tylko odejść. Albo być
wywalonym, gdy się artystycznie i z fantazją nabluzgało

Parametry. Każda firma ma jakieś tam swoje założenia. Wyrobić
300% normy. Wiem, że to niespełnialne. Ale wtedy dostaję tylko
stawkę podstawową. Przyglądam się i widzę, co zrobić, aby norma
rzekomo była wyrobiona. Pracodawca jest zadowolony i ja też,
bo mam więcej złotówek do kieszeni.

Przepisy są dla ludzi, nie odwrotnie. Chyba.

[xsenia]

> Nie indywidualna sprawa, tylko odpowiedzi ZGODNIE Z PRAWDĄ na
pytania zamieszcz
> one w kwestionariuszu.

uściśle: indywidualna decyzja, czy odpowiedzieć ZGODNIE Z PRAWDĄ na
pytania zamieszczone w kwestionariuszu, czy nie ze wszystkimi
konsekwencjami wyboru.

>Jestem kadrowcem, znam przepisy,

gratuluje

[megan.k]

"uściśle: indywidualna decyzja, czy odpowiedzieć ZGODNIE Z PRAWDĄ na
pytania zamieszczone w kwestionariuszu, czy nie ze wszystkimi
konsekwencjami wyboru."
OK! Właśnie o tym pisałam wcześniej, o konsekwencjach takiego wyboru np. zwolnieniu dyscyplinarnym. Oczywiście, że nikt nie jest w stanie zmusić kogoś do działania zgodnie z prawem (to jego indywidualna decyzja), od tego są tylko kodeksy i kary za nieprzestrzeganie przepisów. Wybór należy do Ciebie!!! Zastanawiam się tylko, po co się narażać, skoro z CHAD można pracować.

[ka_an]

Nie wiem u jakiego lekarza medycyny pracy Ty byłaś ale ja przy ostatnich
badaniach nawet na oczy go nie widziałam. Pielęgniarka wypisała, że jestem
zdolna do pracy i zaniosła mu do podpisu. Najważniejsze jest utaj zdanie lekarza
psychiatry.

[megan.k]

Czy to było badanie wstępne czy kontrolne po zwolnieniu? Zapłaciłaś za usługę, której nie wykonano? Twoja sprawa. Miałaś prawo wyegzekwować to badanie, widocznie tak było Ci wygodniej. Lekarz medycyny pracy ocenia nie tylko nasze zdrowie psychiczne. Zmieniając pracę często dowiadujemy się o chorobie, której nie byliśmy świadomi. Konsultacja psychiatryczna, w przypadku osób chorych na CHAD, jest potrzebna tylko wtedy, jeśli lekarz medycyny pracy ma jakieś wątpliwości. To samo może dotyczyć również innych chorób i innych specjalistów.

[35.a]

już nie
ale to i tak wychodzi na jaw

[singapurkaa]

Pewnie wychodzi...
Ja w depresji pracowac nie potrafiłam więc albo pracę rzucałam (skrajna
nieodpowiedzialnośc albo L4, no ewentualnie żyłam z dnia na dzień chodząc
coraz bardziej zamulona, otumaniona do pracy.
W hipo koledzy myśleli, że palę marichuanę - śmieszne to było nawet
Rozumiem zatajenie choroby natomiast, moim zdaniem zawczasu należy ustalic sobie
awaryjny plan B wa razie depresji albo ostrej hipo

[dr.zabbon]

Megan,
straszliwie jesteś zawzięta, ale
dzięki Tobie dowiedziałam się wiele,
jak medycyna pracy funkcjonuje.
Swego postępku nie żałuję,
a na przyszłość będę mądrzejsza
i bardziej świadoma w podejmowaniu
wyborów.
Pozdrawiam.
dm

[megan.k]

Dlaczego "zawzięta"? Po prostu broniłam swojego zdania na poruszony przez Ciebie temat. A do wątku włączyłam się dlatego, żeby uświadomić chorym na CHAD, że medycyna pracy ich nie dyskwalifikuje.
Skoro, jak piszesz na forum, jesteś lekarzem, Twój post mógł chadowcom namieszać w głowach: jeśli pani doktor nie przyznaje się do CHAD u lekarza medycyny pracy, to widocznie tak trzeba.
Życzę zdrowia szczerze, żebyś w tej pracy nie musiała już oglądać tego nielubianego gabinetu.

[35.a]

A jednak służbistka. Trochę Cię polubiłam, więc się nie obrażaj.
Po pracy już nie myślę, jak t. (którym obecnie jestem).
My ludzie myślący i jak widzisz nawet lekarz (z całą dużą sympatią
dla Żabona) może nie stanowić dla nas autorytetu...
Rzadko stanowi (tu już zupełnie abstrah od osoby Z.).

Żeśmy wywrotowcy.

[lolinka2]

a jednak zawzięta.... jak większość niezrealizowanych pań z personalnego, które
chciały osiągnąć coś więcej, a tak... siedzą w hard HR przez resztę dni swoich
ogłupiając się ZUSowską papierologią. A ponieważ jakąś rozrywkę mieć należy,
snują domysły na temat L4 Iksa i Igreka, a ich spekulacje fruwają po całej
firmie....

Nie mówię, że nie ma fajnych ludzi w działach personalnych (ależ skąd, nie po to
sama HR podyplomowo robiłam )

Chodzi mi jednakowoż o to, aby się nie zapieniać. Jeśli ktoś na forum cytując
angielskojęzyczną terminologię medyczną notorycznie robi błędy, nie będę jechała
po nim na forum, bo i po co (chociaż z zawodowego punktu widzenia rusza mnie to,
czasem nawet bardzo). Nie rozumiem wobec tego twojego "wyskoku" do dr.zabbon w
temacie ujawniania pewnych rzeczy lekarzowi med. pr. (który ma głęboko w zadzie
to, co robi zazwyczaj...) lub też ich nieujawniania. Wszystko zależy od
wielkości miejscowości, w której się mieszka, od układów w zakładzie pracy itp
itd. No, chyba, że twoje wypowiedzi miały służyć jednemu z dwóch celów: 1)
pochwaleniu się pt "robię coś bardzo ważnego w mojej bardzo poważnej pracy, mimo
że jestem chora psychicznie" lub 2) udowodnieniu na sposób kadrowych i
księgowych z tzw "starej szkoły" że i tu jesteś Pierwsza Po Bogu ("te panie
kadrowe liczą też twoje wynagrodzenie").

Wtedy możnaby uznać, że cel osiągnęłaś. Tylko kurczę po co...? To takie...
dziecinne.

[35.a]

Taka nieduża, a ostrrrra....
Poniekąd komplement.

Jeszcze o lekarzach i niższym personelu.
Po co miałabym iść do gina w swojej przychodni,
jeśli pracuje tam w charakterze pielęgniarki
żona znajomego ojca?
To niebywałe, że ludzie mogą mieć właśnie takie
idiotyczne rozmowy przy kolacji.
Chodzę w mieście obok. Do psychiatry zresztą też.

A choroba psychiczna jest czymś, z czym jednak
szczególnie w tych niskich stanach dzielimy się
z innymi nader ostrożnie.

[megan.k]

A co Ty osiągnęłaś w życiu, będąc chorą psychicznie? Co daje Ci prawo, tak źle traktować zawody innych?

[lolinka2]

ci co mnie z nazwiska znają, nie mają problemu z przeglądem dorobku

nie poczuwam się do konieczności rozgrzeszania przed tobą z wykonywanej pracy,
ale - dla twojej informacji - uwielbiam to, co robię. I utrzymuję z tego rodzinę
4 -osobową.

[megan.k]

Ja również, chociaż Tobie wydaje się to pewnie niemożliwe. A co z odpowiedzią na drugie moje pytanie?

[lolinka2]

Odp 2: doświadczenie życiowe...?

chociaż to odpowiedź niepełna, poleciałam lekkim standardem. Zrozum, nie mogę
źle traktować swojego zawodu tak w czambuł, bo sama robiłam HRy podyplomowo.
Więc cóż... zonk??

[megan.k]

"jak większość niezrealizowanych pań z personalnego, które
chciały osiągnąć coś więcej, a tak... siedzą w hard HR przez resztę dni swoich ogłupiając się ZUSowską papierologią"

Czyżby więc to była Twoja charakterystyka, bo moja na pewno nie?
A może problem leży w czymś innym? Skończyłaś HR podyplomowo (sama pisałaś z jakimi problemami) i nigdy nie dostałaś pracy w tym zawodzie? Może to boli i dlatego ta frustracja?

[megan.k]

"No, chyba, że twoje wypowiedzi miały służyć jednemu z dwóch celów: 1)
pochwaleniu się pt "robię coś bardzo ważnego w mojej bardzo poważnej pracy, mimo
że jestem chora psychicznie" lub 2) udowodnieniu na sposób kadrowych i
księgowych z tzw "starej szkoły" że i tu jesteś Pierwsza Po Bogu ("te panie
kadrowe liczą też twoje wynagrodzenie").

Wtedy możnaby uznać, że cel osiągnęłaś. Tylko kurczę po co...? To takie...
dziecinne."

No widzę, że na tym forum można mieć tylko takie zdanie jak administratorki. Sama wpisywałaś się do wątku o zawodach i jakoś Twojego postu nikt nie potraktował jako chwalenia się. A może tylko Ty masz do tego prawo? A może należy zachęcać chadowców do działań niezgodnych z przepisami? Nie zauważyłaś, że autorka pierwszego postu zadała pytanie, a nie chciała, żeby wszyscy jej przyklasnęli?

Według mnie nie zasługujesz na miano administratorki, nie napisałam niczego, co byłoby niezgodne z regulaminem, więc skąd ta agresja.

Teraz to już tylko pozostanie Ci skasować te posty.

[awanturka]

Dla mnie przyznawanie się, że choruję na CHAD ma znaczenie terapeutyczne. Właśnie tak, terapeutyczne. Sama sobie udawadniam w ten sposób, że z tym można żyć funkcjonować w społeczeństwie z "uchyloną przyłbicą" a nie przemykać się chyłkiem przez życie. Udawadniam sama sobie wten sposób, że nie zasługuję na wykluczenie społeczne i nie muszę się tego obawiać.