kompletny brak instynktu macierzyńskiego

[comedia_finita]

No, nie mam.
Nie czuję.
Dzieci mnie nie wzruszają. Nic na to nie poradzę.
Panicznie boję się, że jeśli kiedyś będę mieć dzieci, to będę na nich
wyładowywać swoje frustracje z innych dziedzin życia.
Pomijając fakt, że przeraża mnie to, że mogłabym mu zrobić krzywdę albo
wychować na bandytę albo nieszczęśliwego człowieka.
Może ja się po prostu nie nadaję na matkę?
A sprowadzanie na świat dziecka, przy tej świadomości, wydaje mi się głupotą.
Lubię dzieci od czasu do czasu. Cudze, jak są czyste, pachnące i uśmiechnięte.
Może to wina tego, że między mną a moim bratem jest duża różnica wieku i
trochę z tej racji byłam jak "mamusia".
Czy powinnam odpuścić?
Czy coś mnie w życiu ominie?
I czy są faceci, którzy nie chcą mieć dzieci?
Bo póki co każdy, którego spotykam wychodzi z założenia, ze instynkt się we
mnie obudzi, ze on mnie z czasem przekona.
Nie wiem.
Czy coś ze mną nie tak?
Przepraszam za chaos, to był taki swobodny potok myśli.

[kotek.filemon]

Nie ma czegoś takiego jak instynkt macierzyński. Na poziomie nieświadomym istnieje tylko popęd seksualny i instynkt opieki nad biologicznym potomstwem. "Instynkt macierzyński" jest produktem kulturowym.

[stara_dominikowa]

kotek.filemon napisał:
> Nie ma czegoś takiego jak instynkt macierzyński. Na poziomie nieświadomym istni
> eje tylko popęd seksualny i instynkt opieki nad biologicznym potomstwem. "Insty
> nkt macierzyński" jest produktem kulturowym.

Na jakiej podstawie tak twierdzisz? Nikolas Tinbergen miał trochę inne zdanie na
ten temat. Według niego instynkt to "dziedziczna zdolność zwierząt i ludzi do
wykonywania łańcucha różnych rodzajów zachowania się, napędzanych przez popędy i
sterowanych przez odpowiednie bodźce zewnętrzne, prowadzących do skutków
koniecznych dla przeżycia osobnika lub utrzymania gatunku (a więc - biologicznie
celowych)". Tinbergen wyróżniał instynkty: pokarmowy, pobierania wody i
elektrolitów (jonów), oddychania, rozrodczy (wraz z wędrówkami,
terytorializmem i budową gniazda), instynkt opieki nad potomstwem, snu i
pielęgnacji ciała.
Instynkt macierzyński jest faktycznie nieprecyzyjnym określeniem, ale można w
skrócie uznać go za samiczą manifestację instynktu rozrodczego. W każdym razie
instynkt rozrodczy poprzedza instynkt opieki nad potomstwem. Tyle noblista
Tinbergen. Czekam na twoje źródła.

[on-the-grass]

Z obserwacji (swoich i innych) mogę stwierdzić, że co najmniej jedna trzecia mężczyzn w Polsce instynkt pielęgnacji ciała ma w zupełnym zaniku. I chodzą zadowoleni. A jak się trafi jakaś jedna kobitka na tysiąc bez instynku macierzyńskiego (czy opieki nad potomstwem) to od razu na niej psy wieszają. I gdzie tu sprawiedliwość?

[lilith76]

stara_dominikowa - nie zgadzając się z kotkiem.filemonem dokładnie poparłaś to
co napisał... Nie widzisz absurdu?
Instynkt rozrodczy i opieki nad potomstwem są biologiczne.
Instynkt macierzyński jest tworem kulturowym.
Pisze o tym Elisabeth Badinter w "Historii miłości macierzyńskiej", ale to nie
noblistka. Przepraszam, to nie noblista.

[stara_dominikowa]

lilith76 napisała:
(...)

Pojęcie instynktu jest pojęciem z zakresu nauk biologicznych. Pani Badinter
zdefiniowała sobie instynkt macierzyński sama przenosząc go na poletko swojego
filozofowania, czy też socjologicznych wywodów i obaliła ten twór swoimi
narzędziami. Jeśli chciała obalać, powinna mówić językiem biologii. Gdybym
chciała sfalsyfikować ogólną teorię względności (he, he...) poruszałabym się na
gruncie fizyki itp.

Filemon pisał o popędzie seksualnym i instynkcie opieki. Popędy w pewien sposób
wspomagają instynkty, są ich paliwem, instynkty natomiast są zachowaniami
bardziej złożonymi. Popęd seksualny działa na rzecz instynktu rozrodczego,
zwanego potocznie w wersji żeńskiej macierzyńskim (którego Filemon nie
zauważył), jest "w jego teamie". Chyba trudno zaprzeczyć temu, że łączymy się w
pary i uprawiamy seks przede wszystkim dlatego, że natura chce, żebyśmy
przedłużyli gatunek? Kobieta biologicznie inwestuje w rozród dużo więcej i
dlatego natura nakręca ją instynktem do tego, żeby chciało jej się ryzykować
zdrowie, sytuację materialną, zawodową, poświęcać siły, czas dla rozmnożenia.
Stąd nacisk na macierzyństwo, nie na ojcostwo.

Kulturowa nadbudowa ma oczywiście ogromne znaczenie i sprowadzanie postępowania
do motywacji czysto instynktownej byłoby sporym uproszczeniem. Nie ma jednak
sensu zaprzeczać istnieniu mechanizmów, które jednak mają na nas wpływ. To taka
gra biologii z kulturą. Szczególnie w przypadku rozmnażania, które wymaga
wielkiego nakładu energii, a nie jest niezbędne do przeżycia jednostki w świecie
gdzie do przetrwania nie jest nam potrzebne duże stado. Wiemy jak zrobić, żeby
ulec popędowi, a jednak nie doprowadzić do rozmnożenia i często to robimy. Co z
tego wynika, to inna rzecz

[lilith76]

Tym bardziej uważam, że coś takiego jak "instynkt macierzyński" to sztuczny
twór, bo termin w połowie zapożyczony z języka biologii, sugerujący więc, że to
coś poza nami, silniejszego, w drugiej połowie zapożyczony z kultury.
Generalnie zgadzam się z tobą. Tyle, że "instynkt macierzyński", to coś więcej
niż instynkt opieki nad potomstwem. Zaręczam, że gdyby bywalcom tego forum
przytrafiło się dziecko, to otoczyliby potomstwo opieką, co nadal by nie było
równoznaczne z tym, że wykazaliby się instynktem macierzyńskim. Mam nadzieję, że
mi wybaczą wyciągnięcie ich jako przykład
Według mnie pojęcie "instynktu macierzyńskiego" zostało zagarnięte kulturowo i
ideologicznie. Ja po prostu patrzę na świat socjologicznie.
Może też dlatego, że jestem dzietna i widzę ile społecznie skonstruowanych
składowych wchodzi w pojęcie "instynkt macierzyński", które np. nie znała moja
babka, prababka.
Ja już kończę off-top

[broceliande]

lilith76 napisała:

> Tym bardziej uważam, że coś takiego jak "instynkt macierzyński" to
sztuczny
> twór, bo termin w połowie zapożyczony z języka biologii,
sugerujący więc, że to
> coś poza nami, silniejszego, w drugiej połowie zapożyczony z
kultury.


Dokładnie. Gdyby coś takiego jak instynkt macierzyński istniało,
WSZYSTKIE kobiety dążyłyby do bycia matkami i ŻADNA nie porzucała
ani nie zabijała dziecka.

Zresztą w świecie zwierząt zdarza się zjadanie dzieci a nawet taka
jakby aborcja, więc na pewno żadnego instynktu nie ma.

[skiela1]

"Dokładnie. Gdyby coś takiego jak instynkt macierzyński istniało,
WSZYSTKIE kobiety dążyłyby do bycia matkami

Nie kazda musi posiadac taki instynkt.

" i ŻADNA nie porzucała
ani nie zabijała dziecka. "

Slyszalas o depresji poporodowej ,albo o rodzinach patologicznych...(?)
Patologia nie wyklucza instynktu i na odwrot..

[broceliande]

Moim zdaniem instynkt macierzyński to wymysł, takie wmówienie.
Jeszcze trzysta lat temu dzieci były skutkiem ubocznym bycia
kobietą, często bez znaczenia, nie sensem życia, które "instynkt
każe hołubić.
Instynkt powinien dotyczyć wszystkich, a jeśli byłyby odstępstwa,
to marginalne.
Tymczasem traktowanie dzieci to cały wachlarz zachowań.

[skiela1]

Z instynktem jest jak z intuicja-nie kazdy ja ma.
Na szczescie mamy jeszcze rozum.

[stara_dominikowa]

lilith76 napisała:
termin w połowie zapożyczony z języka biologii, sugerujący więc, że to
> coś poza nami, silniejszego,

Cała szopka z instynktami polega na tym, że ludzie boją się być sterowani czymś,
co nie zależy od ich woli. Nie jesteśmy jednak zwierzętami i możemy działać
nawet wbrew instynktom. Jak się dobrze uprzesz to się zagłodzisz - wbrew
instynktowi (vide anorektyczki). Walczyć z instynktem, który dba o twoje
przeżycie - to nie jest rozsądne. Instynkt rodzicielski i opieki dba o gatunek,
nic więc się nie stanie osobnikowi gdy nie zdecyduje się pójść za jego głosem,
albo będzie miał lepsze pomysły na życie. Bezdzietni żyją sobie w najlepsze i
dobrze się mają. Nawet fora zakładają D
Nie ma co się instynktów bać, lepiej zdawać sobie sprawę, że jeśli nie kierujemy
się świadomymi decyzjami to właśnie one nami rządzą. Lepiej wiedzieć o tym, to
rozsądniejsze niż upierać się, że wcale instynktów nie ma i że są przeżytkiem
W świecie zwierząt owszem, matka pożera swoje dzieci jeśli wie, że ich nie
wykarmi. To instynkt zachowania gatunku. Bardzo często też samce zabijają dzieci
samicy z którą kopulują - to zachowanie rozrodcze, samica ma urodzić jego
potomstwo i zajmować się nim i zapewnić mu przeżycie. Natura nie jest ani
romantyczna, ani sentymentalna. Samiec nie robi "źle". Do natury nie można
przykładać żadnych norm moralnych, to ludzka działka Konkubent maltretujący
pasierba faktycznie kojarzy się z takim samcem. Ale od niego oczekujemy trochę
więcej niż kierowania się instynktem rozrodczym, oceniamy jego postępowanie, bo
on jako człowiek jest w stanie kierować się rozumem i odróżniać coś takiego jak
dobro od zła.

[p.s.j]

> Popęd seksualny działa na rzecz instynktu rozrodczego,
> zwanego potocznie w wersji żeńskiej macierzyńskim (którego Filemon nie
> zauważył), jest "w jego teamie". Chyba trudno zaprzeczyć temu, że łączymy się w
> pary i uprawiamy seks przede wszystkim dlatego, że natura chce, żebyśmy
> przedłużyli gatunek?

Nie jestem biologiem, ale czy nie jest jednak tak, że uprawiamy seks przede
wszystkim dlatego, że jest to przyjemne i prowadzi do zaspokojenia popędu
seksualnego, a natura sprytnie powiązała mechanizm zapokajania tego
popędu z płodzeniem potomstwa? (do momentu wynalezienia skutecznych środków
antykoncepcyjnych, ale przełamanie mechanizmu ewolucyjnego zdobyczami techniki
to temat na oddzielną dyskusję)

Gdyby wyjść z odmiennych założeń, mechanizm orgazmu, i to u obu płci, byłby
zupełnie nieuzasadniony ewolucyjnie. Gdyby istniał instynkt posiadania
potomstwa, seks nie musiałby być przyjemny - zaspokojenie biologicznego
uczucia dyskomfortu związanego z brakiem potomstwa byłoby wystarczającym
bodźcem/zachętą do rozmnażania. Tymczasem wydaje się, że jest odwrotnie - to
seks jest przyjemny, i mechanizm biologiczny zmierza ku temu, żeby jak
najczęściej zaspokajać się seksualnie; płodzenie potomstwa jest (albo do
niedawna było) jedynie nieuniknionym skutkiem ubocznym tego zaspokojenia.

[kasian00]

>Bo póki co każdy, którego spotykam wychodzi z założenia, ze instynkt >się we
mnie obudzi, ze on mnie z czasem przekona.

Nie daj się wrobić w tą bajkę.
Wszystko jest z Tobą w porządku i nie daj sobie wmówić że jest inaczej.

> Czy coś mnie w życiu ominie?
Najpierw ominą Cię pieluchy i kaszki, zorganizowanie kogoś do dziecka żeby iść
do pracy, kina czy na zakupy nie licząc czasu.
Nerwy, najpierw że dziecko płacze, potem że cie nie słucha i ma wszystko gdzieś.
Niepokój czy dziecko jest zdrowe, czy coś mu się nie stanie i czy ktoś nie zrobi
mu krzywdy.
Większość wolnego czasu (urlop, weekend) planujesz pod kątem dziecka.
No i wydawanie kasy !

Nie warto!!!!!

[lejla81]

Nie ma czegoś takiego jak instykt macierzyński - w tym zgadzam się,
z którymś z przedmówców. No a potem, jeśli się zdecydujesz/wpadniesz
to może byc różnie. Możesz byc beznadziejną matką, albo cudowną, bo
jak jesteś na codzień z takim sympatycznym, małym ludzikiem, to
zaczynasz go kochac po prostu, nie przez instynkt, tylko dlatego, że
go poznajesz. A częśc rzeczy, zwłaszcza na początku, robisz z
odpowiedzialności, nie z miłości. No i tak się to toczy. A czy coś
Cię ominie, w którym wariancie twojego życia będzie Ci lepiej, tego
nie wie nikt. Mi było fajnie, jak byłam bezdzietna, fajnie mi, jak
jestem dzietna. Nie żałuję, że mam dziecko, ale kto wie, gdzie bym
była, gdybym nie miała...?

[krajobraz86]

moja kolezanka tez nie ma dzieci,wszyscy wypytuja sie ja dlaczego, nawet jej wlasna matka pyta sie kiedy zostanie babcia.Wkurza ja to bardzo,wspolczulam jej do momentu kiedy zaczela mowic na ten temat swoje zdanie.Otoz wg.niej dzieci to ochyda i okropienstwo,,kiedy zobaczy jakies w telewizji czy ulicy,mowi- fee- albo -co to ma byc- itp.Nie chce miec dzieci,wszystkie dzietne rodziny obraza.Ktoregos dnia upila sie i wygadala ze nie moze miec dzieci a chcialaby,niestety jest bezplodna.Wtedy zrozumialam,ze te glupie docinki i obrazania innych to nic innego jak zazdrosc i zlosc,ze nie moze - ale dalej ciagle gada,ze nie chce miec "bachorow" i wszystkich nieustannie obraza.
Dla mnie to niepojete,zeby ktos nie chcial takiego slodkiego szkraba,musi byc egoista myslec tylko o sobie,ze sie czasu nie bedzie mialo itd.A milosc? poswiecenie? Zadnych uczuc ludzkich?

[zupakalafiorowa]

"Dla mnie to niepojete,zeby ktos nie chcial takiego slodkiego szkraba"

No popatrz, a dla mnie dzieci sa wstretne, a mimo to potrafie pojac, ze ktos chce je miec. I nikomu nie wmawiam, ze ma dzieci bo wpadl i nie mial pieniedzy na skrobanke, a tak naprawde to chcial byc bezdzietny.

Moze czas troche otworzyc umysl i przyjac do wiadomosci, ze nie wszyscy jestesmy robieni wedlugo jednego wzorca? To, co tobie wydaje sie "slodkie" komusi innemu wydaje sie paskudne... To chyba zrozumiale, nie?

[broceliande]

Chodzi o Twojego szkraba, on byłby słodki.
Reszta dalej paskudma, albo obojętna

[stara_dominikowa]

lejla81 napisała:
> Nie ma czegoś takiego jak instykt macierzyński - w tym zgadzam się,
> z którymś z przedmówców.

Istnienie instynktów nie jest zależne od poglądów. Argumentacja "bo ja tak
uważam" jest śmieszna.

[p.s.j]

istnienie instynktów jako zjawiska faktycznie nie zależy od poglądów. Natomiast
jest kwestią otwartą, czy konkretny instynkt istnieje. Czy jeśli
autorytatywnie stwierdzę, że istnieje ogólnoludzki "instynkt jedzenia płatków
śniadaniowych", to nikt nie moze mi zaprzeczyć bez narażania się na śmieszność?

[neotehuana]

A czym sie przejmujesz? Tym ze nie jestes stereotypowa kobieta - co
sie slini na widok bobasa. Daj spokoj. Ja mam antyinsktynt
macierzynski (udusuilabym te wrzeszczace monstra). Bahory omijam z
daleka, zabezpieczam sie.

[lukrecja34]

odpuść sobie macierzyństwo-widocznie to nie dla ciebie i nic na siłę.nigdzie nie
jest napisane,że każda kobieta musi być matką,niektóre nie chcą i nie czują
potrzeby-widocznie do nich należysz.
nigdy nie potępiałam i nie potępiam kobiet bezdzietnych-to ich prywatna sprawa.
jedno tylko mnie bardzo razi-dlaczego część z was bezdzietnych tak szyderczo i i
wulgarnie wyraża się o dzieciach? bachory,monstra,śmierdziele- można swoją
niechęć wyrazić nieco inaczej prawda?

[vion5]

Ja tez nic nie czuje. No i przeciez sie nie zmusze. Jestem jaka
jestem i poki co dobrze mi z tym. A to ze nie chce miec dzieci wcale
nie oznacza ze nie ma we mnie zadnych uczuc. Umiem sie poswiecac,
umiem kochac i wspolczuc. Po prostu do dzieci mnie nie ciagnie.
Dlaczego bezdzietni nazywaja dzieci "bachorami" "smierdzielami" itd?
A dlaczego bezdzietnych nazywa sie egoistami? Jak dzietni przestana
nazywac mnie egoistka to ja przestane dzieci nazywac "bachorami"

[lukrecja34]

a cóż tobie dzieci zrobiły,że zasłużyły na "bachora"??

[vion5]

Ja tego slowka nie wymierzam w dzieci ale raczej w pustoglowych
rodzicow bo tylko to do nich dociera

[broceliande]

vion5 napisała:

> Ja tego slowka nie wymierzam w dzieci ale raczej w pustoglowych
> rodzicow bo tylko to do nich dociera

A w jakiej sytuacji się to dzieje?
I wszyscy są pustogłowi?

[vion5]

Nie wszyscy sa pustoglowi. Z definicji wynika ze tylko ci ktorzy na
to reaguja. W ramach powiedzenia "uderz w stol..."

[zupakalafiorowa]

Vion, a weź sprawdź pocztę forumową (albo ten mail, który podałaś przy
rejestracji na forum gazety)

[zupakalafiorowa]

Albo po prostu zapukaj do nas
tnij.org/hgvv

[inez78]

trafiłam na to to forum przypadkiem ale może to jakiś znak
nie wiem ile masz lat? do 25 lat myślalam tak jak Ty, że nie mam instynktu,
dzieci były mi OBOJĘTNE! albo mnie wkurzały, raczej je omijałam, ale nie tak jak
niektórzy z tego forum nienawidzili dzieci
potem zaczęły się pojawiać myśli o dziecku a jednocześnie strach przed porodem i
macierzyństwem
na 30 ur. byłam w ciąży, mam cudowną córcię, bez której nie wyobrażam sobie
życia, moj chłopak nie chciał dzieci NIGDY a teraz zwariował na punkcie córki
życie bez dzieci to pustka i egoizm, ale nie jest w stanie tego zrozumieć NIKT
KTO DZIECI NIE MA, to niemożliwe
myślę, że do macierzyństwa należy dojrzeć dla mnie to było magiczne 30 lat, dla
Ciebie...nie wiem
i nie pojmuję tej agresji na forum wobec dzieci, mam wrażenie że wynika ona z
braku możliwości posiadania dzieci-ale oczywiście nikt do tego się nie przyzna

[vion5]

Wyjasnij mi dlaczego zycie bez dzieci to pustka i egoizm? wyjasnij
mi dlaczego do tej decyzji trzeba dojrzec? Niedojrzala jestem to
oczywiste ale tylko wedlug twojej filozofii. Dlaczego brak dzieci to
egoizm? W tym momencie w moim archiwum jest 47 zdjec psow w roznym
wieku i roznych ras ktore odratowalismy (czasem z ulicy).
Poswiecalam swoj czas i pieniadze aby im pomoc. Rzeczywiscie,
przejaw najwyzszego egoizmu z mojej strony. O ironio, duzy procent
tych psow oddawaly osoby ktore posiadaly dzieci ale w tym samym
momencie pies zaczal im przeszkadzac. Wiec nie sugeruj czegos
takiego bo to moze niektorych zniewazac.

[broceliande]

Wtrącę się, bo miałam podobnie.
Do trzydziestki całkowita obojętność wobec dzieci.
Zaryzykowałam ze strachu przed tym, że "za dziesięć lat mogę
chcieć,a już nie będę mogła" i udało się, spełniam się jako matka.
I fakt, pojawiło się uczucie, że życie wcześniej jakieś puste było.

Tak czytam o tych psach racjonalizm mi się włączył. Inwestujesz w
przeżycie innego gatunku.
Godne pochwały i tak dalej, też jestem psia mama.
Mam psa po przejściach i wku...wiają mnie ludzie, którym pies się
nudzi.
Czy te psy to ma być substytut jakichś ludzkich więzi? Że ludzie to
są głupi i podli, a psy niewinne i bezradne?

[vion5]

Ludzkich wiezi mi nie brakuje. Nie dlatego im pomagam zeby zaspokoic
poczucie niezidentyfikowanego macierzynstwa. Wiekszosc z tych
zwierzat mieszka u mnie gora 2 mce wiec o dluzszych wieziach i tak
nie moze byc mowy. Po prostu to moj sposob realizowania sie w zyciu.
To mi sprawia satysfakcje i dopelnia mnie. Jesli to jest egoizm w
zyciu to ja chce abysmy wszyscy byli jak najbardziej egoistyczni

[broceliande]

Ja nie krytykuję, po prostu dziwi mnie aż takie poświęcenia (czasu i
pieniędzy) dla innego gatunku.
Bo to nie hobby, prawda? To jest głębsze.
Różnie się można realizować w życiu.
Nam, dzietnym zarzuca się tu, że nie mamy innych zainteresowań
oprócz dzieci.

[vion5]

A dlaczego cie to dziwi? Ja jak sie w cos angazuje to do konca. W
nauke, w prace, w zwiazek, w hobby. Psy sa moim hobby. Zawsze byly.
Zawsze myslalam o tym ze bede je miala. Zawsze wiedzialam jaka jest
moja ulubiona rasa i co chce z nia robic. Nigdy nie zalowalam na nie
pieniedzy ani czasu. Co z tego ze to inny gatunek? Czyz nie
zasluguje na pomoc? Jedni finansuja Monkey Centres, inny "adoptuja"
niedzwiedzia brunatnego na Swieta Bozego Narodzenia. A ja zajmuje
sie psami. W moim odczuciu tak, jest to glebsze niz hobby. To sposob
na zycie Tak jak dla niektorych macierzynstwo. Nie oceniam
bezdzietnych czy to zle czy dobrze ze maja dzieci. Pod warunkiem ze
nikt mi od razu nie wywiesza przed oczy sztandaru ze fakt ze ja
potomstwa nie posiadam swiadczy automatycznie o moim egoizmie.
Myslac w ten sposob mozna dojsc do wniosku ze wiekszosc decyzji o
posiadaniu dzieci ma podloze w egoizmie. Mam dzieci BO CHCE. Reszta
sie liczy albo nie.

[broceliande]

Tak naprawdę to BO CHCĘ jest najuczciwszym powodem.
Czasem niechciane dzieci okazują się chciane, a te chciane jednak
nie
Znam ludzi, którzy chcieli i się im znudziło.
A już żeby mieć drugie dziecko, to już nie ma uczciwych powodów

Uważasz macierzyństwo za sposób na życie?
Trochę dziwnie, bo to tak, jakby kobiety nie miały innych pomysłów,
a to nie tak.
Uważam się za ciekawą osobę i mam co przekazać. Zarażam ulubioną
muzyką, literaturą, widzeniem świata, miłością do rozmaitych rzeczy,
które sama kocham.

Byłam długo bezdzietna (osiem lat małżeństwa) i jakoś nie uważałam
się za egostkę.
A mój mąż tak, ale tylko wobec bliskich (którzy dali nam życie z
nadzieją, że przekażemy je dalej), a nie tak wobec ogółu
społeczeństwa.

[vion5]

Nie wiem czy uwazam macierzynstwo na sposob na zycie. Niektorzy
pewnie tak. Ja nie wiem czy to aby nie przesada. Z tym egoizmem to
musze cie przeprosic. Nie mialam na mysli ze ty konkretnie tak o
bezdzietnych/dzietnych myslisz. Gdzies na innym watku ktos rzucil w
bezdzietnych takim okresleniem. A ja sie z nim gleboko nie zgadzam z
powodow o ktorych pisalam wczesniej. Troche z jednego watku
przenioslam do drugiego (coz tematy sa bardzo pokrewne) i wyszl male
nieporozumienie
Z innej dyskusji: my, dzieci grajacych nam na nerwach nie mozemy
nazwac per "bachory" ale nas mozna wyzywac od egoistow. Ten rodzaj
myslenia mnie wkurza i boli.

[ola]

ja tam może się nie znam, ale jest róznica pomiędzy wydźwiękiem
słowa "egoista" a "bachor"

Bachor to słowo obraźliwe, egoista - neutralne określenie pewnej
cechy.
Tak jak pomiędzy "oszczędnym" a "sknerą", "nieuprzejmym"
a "chu*em"...
To chyba oczywiste...
Już gdzie indziej pisałam. Nie obraził byś się za nazwaniem twojej
matki "starszą panią". Ale za "staruchę" chcialbyś bić, prawda?
Nawet wtedy, gdyby kogoś podsiadła w autobusie albo za wolno
odchodziła od kasy. Czyli grała komus na nerwach. Nie z powodu
złośliwości, ale ograniczeń z racji wieku.
Jest między krytyką a pogardą granica, która Wy niestety
przekraczacie

[vion5]

Juz z cwiczen slownikowych w podstawowce mozna sie dowiedziec
ze "egoista" w glowach wiekszosci ludzi ma wydzwiek negatywny.
Po drugie nie jestem mezczyzna Zdziwka co?
Po trzecie nie bilabym sie za kogos. Jesli moja matka gra komus na
nerwach to niech sama sobie z tym radzi. Jest dorosla i
inteligentna.
Po czwarte: nie wiem jak to jest u innych ale daje ludziom to czego
ode mnie chca Jesli mnie zniewazysz ja cie zniewaze jeszcze
bardziej Jesli okazesz mi pogarde ja cie zmieszam z blotem
Ale pierwsza nie zaczne awantury.Gdyby dzietni nie mowili na
okraglo "Dorosniesz to zrozumiesz" (sugestia ze 29 letnia kobieta
nie jest na tyle dojrzala by wiedziec czego nie chce-szukam
pozytywow w tym podejsciu), "Nie wiesz co tracisz" (sugestia ze nie
czytam i nie wiem co oznacza macierzynstwo)
"Jak mozna nie chciec?" (stereotypowe myslenie, mieszanie wszystkich
w jednym garnku) itd. To oczywiscie peany i same pozytywy tak?
Wymaganie od swiata ekstra przywilejow i zaslanianie sie faktem
posiadania dzieci. KAzdego to przynajmniej raz spotkalo.Uwierz mi
daleko mi jeszcze do pogardy ale jak dzietni beda sie tak dalej
wypowiadac to kto wie..?

[hanna26]

vion5 napisała:

(sugestia ze nie
> czytam i nie wiem co oznacza macierzynstwo)




He he. Raczej sugestia, że choćbyś przeczytała milion książek, nie
będziesz i tak wiedziała, czym jest macierzyństwo - dopóki sama nie
zostaniesz matką.
Wiem, że to okropnie wkurzający argument, ale niestety - taka jest
prawda i nic tego nie zmieni.

[kasian00]

>życie bez dzieci to pustka i egoizm, ale nie jest w stanie tego >zrozumieć NIKT
KTO DZIECI NIE MA

HAHA dobre!!!

Ja tam za tą pustą i egoizmem bardzo tęsknie!!!

[kotek.filemon]

inez78 napisała:

> życie bez dzieci to pustka i egoizm, ale nie jest w stanie tego zrozumieć NIKT
> KTO DZIECI NIE MA, to niemożliwe

How typical...

[zupakalafiorowa]

"i nie pojmuję tej agresji na forum wobec dzieci, mam wrażenie że wynika ona z
braku możliwości posiadania dzieci-ale oczywiście nikt do tego się nie przyzna"

Uj, jakie to mundre...

Ja myślę, ze nazywanie bezdzietnych "egoistami" wynika z przypadkowego zajścia w
ciążę i braku możliwości jej usunięcia. Ale oczywiście nikt się do tego nie
przyzna...

Dobranoc.

[broceliande]

Ja przede wszystkim nie rozumiem przejmowania się.
Ktoś, kto zaliczył wpadkę, chce się poczuć lepiej kosztem kogoś, kto
nie ma dzieci i określa go mianem egosista.
Serio przejmujesz się takimi uwagami?

[zupakalafiorowa]

Trochę tak, chociaż nie bezpośrednio. Ale takie poglądy ("na pewno chce ale nie
może, wiec mówi, że nie chce") świadczą o poziomie intelektualnym otaczających
mnie ludzi. "Ja tak myślę więc na pewno inni też tak myślą".

Strach się bać, jest coraz gorzej. Niedługo Cię wykluczą ze społeczności bo
wszyscy we wsi mają w kuchni zielone zasłonki a Ty masz niebieskie. W najlepszym
wypadku zlitują się i Ci te zasłonki kupią. Bo Ty przecież na pewno chcesz je
mieć, tylko...

[broceliande]

W ogóle my, Polacy, mamy być tacy... jednakowi.
Wszyscy katlolicy, życie rodzinne, oglądanie telewizji.
Bardzo trudno być ekscentrycznym w Polsce.
Ja na przykład jestem niewierząca i telewizji nie mam.
Uwagami przestałam się przejmować.

A w takiej Francji nikt kobiecie po trzydziestce nie zadaje pytań,
kiedy mąż i dzieci albo kiedy drugie.
Pytanie "kiedy drugie" i uwagi o "dorobieniu córeczki" też są
upierdliwe.
A to jednak sie przejmuję

[zupakalafiorowa]

W Hiszpanii jest podobnie.
Tu kobiety rodzą pierwsze dziecko koło 35 roku życia. I nikt mnie nie pyta
"kiedy" i "jak to nie lubisz dzieci"
Problem się zaczyna jak się do Polski na wakacje jedzie Oj, tych kilka lat
"dorosłego" życia w monolitycznym społeczeństwie do dziś mi siedzi w głowie.
Niedługo, przy okazji wakacji, zostanę zasypana pytaniami "kiedy ślub" -
naturalnie kościelny, w białej sukni i z białym symbole dziewictwa na łbie.

[postponed]

ja też nie mam instynktu i nie uważam żebym przez to była nienormalna. i są
faceci, którzy nie chcą dzieci- ja takiego znalazłam życie bez dzieci jest piękne

[skiela1]

postponed napisała:

życie bez dzieci jest p
> iękne

a tego to nie mozesz wiedziec.

[postponed]

a to niby czemu nie mogę tego wiedzieć?

[lilith76]

Chodzi pewnie o to, że nie znasz życia z własnym biologicznym dzieckiem (bo z
obcymi to nie to samo). Nie można twierdzić, że w Europie żyje się lepiej niż w
Stanach mieszkając tylko po jednej stronie Oceanu
To tylko taka uwaga w kwestii dyskusji nie namawianie do posiadania dzieci

[p.s.j]

> Chodzi pewnie o to, że nie znasz życia z własnym biologicznym dzieckiem (bo z
> obcymi to nie to samo). Nie można twierdzić, że w Europie żyje się lepiej niż w
> Stanach mieszkając tylko po jednej stronie Oceanu

Ale w tej dyskusji to pewien sofizmat; pierwsza wypowiedź wcale nie brzmiała
"bez dzieci żyje się lepiej niż z dziećmi", tylko "bez dzieci żyje się
pięknie". Agrumentacja twoja i skiela1 jest bardzo fajna, tylko w ogóle nie
dotyczy oryginalnej wypowiedzi (nazywane jest to często "atakowaniem chochoła").

Albo zakładacie, że jest tylko jeden wyznacznik "piękna życia", i jest to
tylko i wyłącznie posiadanie dziecka, i jest to warunek sine qua
non. Ale wydaje mi się, że raczej zrobiłyście rzeczony błąd logiczny, w
stylu konwersacji:

- uwielbiam góry! (postponed)
- nie możesz uwielbiać gór, bo nie byłaś nad morzem! (wy)

[skiela1]

postponed napisała:

> a to niby czemu nie mogę tego wiedzieć?

bo nie masz dzieci.

[zupakalafiorowa]

Czyli jak nie ma dzieci to nie moze twierdzic, ze jej zycie jest
piekne?

Jak nie jestem glodujacym mieszkancem trzeciego swiata to nie mam
prawa powiedziec "jestem glodna" bo co ja niby wiem o glodzie?
Bez sensu.

Chyba masz na mysli to, ze nie moze wiedziec jakie jest zycie z
dziecmi, w domysle i Twoim mniemaniu piekniejsze niz to bez dzieci...

[broceliande]

Po prostu jesteście bez argumentów pod tym względem.
Byłam 8 lat bezdzietna (w małżeństwie), żyłam bez dziecka. Znam to.
Takie same rzeczy mówiłam.
A teraz mam dziecko i bezdzietny nie wie, jak to jest i nie może
porównać.
Proste.

[kotek.filemon]

broceliande napisała:

> bezdzietny nie wie, jak to jest i nie może porównać.

Bezdzietny mieszka zazwyczaj wśród dzietnych i wie dokładnie, jakie "atrakcje" go omijają. I reklamowane szeroko "uroki" i "sukcesy" rodzicielstwa typu "Jasiowi wypadł pierwszy mleczny ząbek a Kasia nauczyła się stawiać kloca na nocnik" niektórym nie przesłaniają ewidentnych minusów posiadania przychówku. I tyle...

[broceliande]

Doswiadczenia z cudzymi dziećmi nie są miarodajne.
Mnie cudze nigdy nie interesowały.
Jest różnica (nie do pojęcia, jak się nie ma dzieci) między czyimś i
własnym dzieckiem. Między zębem cudzego dziecka, a własnego.
Dlatego nie możesz "wiedzieć dokładnie".

[kotek.filemon]

> Doswiadczenia z cudzymi dziećmi nie są miarodajne.

Nie mam najmniejszego powodu przypuszczać, że przypadkowy fakt, że komuś sprzedałem połowę mojego kodu genetycznego ma z niego uczynić kogoś diametralnie innego. Nie mam zamiaru eksperymentować na dziecku, bo szkoda dziecka.

Poza tym w zakresie aspektów negatywnych takie doświadczenia są miarodajne, bo własne jest upierdliwe dokładnie tak samo, a ilość zaobserwowanych minusów rodzicielstwa jest taka, że nie zdecydowałbym się nawet wtedy, gdyby mi dzieciak miał w zamian co dzień złote jajo znosić.

"A co ty możesz wiedzieć" to jest jeden z tych typów argumentacji, które mnie niezmiernie drażnią. Jakoś dziwnie rzadko stosowany do innych spraw oprócz rozmnażania.

[broceliande]

> Nie mam najmniejszego powodu przypuszczać, że przypadkowy fakt, że
komuś sprzed
> ałem połowę mojego kodu genetycznego ma z niego uczynić kogoś
diametralnie inne
> go. Nie mam zamiaru eksperymentować na dziecku, bo szkoda dziecka.


Ale innego od kogo? Od Ciebie czy od cudzych dzieci, że niby
upierdliwy nie będzie?
Nie załapałam

> Poza tym w zakresie aspektów negatywnych takie doświadczenia [u]są
miarodajne[/
> u], bo własne jest upierdliwe dokładnie tak samo

No, ale jak nie masz własnego, to nie możesz wiedzieć, że
reagowałbyś na upierdliwość tak samo.
Cudze dziecko płaczące w sklepie mnie wkurza, moje budzi zupełnie
inne emocje.


, a ilość zaobserwowanych minus
> ów rodzicielstwa jest taka, że nie zdecydowałbym się nawet wtedy,
gdyby mi dzie
> ciak miał w zamian co dzień złote jajo znosić.


Ja wcale nie namawiam. Miałam etap, że nigdy w życiu, wstrętne
pasożyty, ale potem mi czegoś zaczęło brakować.
Jak nie brakuje - nie rób.

> "A co ty możesz wiedzieć" to jest jeden z tych typów argumentacji,
które mnie n
> iezmiernie drażnią. Jakoś dziwnie rzadko stosowany do innych spraw
oprócz rozmn
> ażania.
>

Ależ tu akurat dzietny z całą uczciwością może powiedzieć, że
bezdzietny guzik wie na ten temat (posiadania własnego dziecka)
podczas, kiedy sam był kiedyś bezdzietny.

[p.s.j]

> Ależ tu akurat dzietny z całą uczciwością może powiedzieć, że
> bezdzietny guzik wie na ten temat (posiadania własnego dziecka)
> podczas, kiedy sam był kiedyś bezdzietny.

Ale czy postponed (od którego/ej wypowiedzi zaczął się ten fragment dyskusji)
wypowiadał(a) się na temat posiadania własnego dziecka? No cóż, nie. Po prostu
stwierdził(a), że bez dziecka żyje jej się pięknie. Słusznie przywołano przykład
z trzecim światem: czy jeśli ktoś nigdy nie umierał z głodu, to
automatycznie oznacza, że nie może odczuwać uczucia głodu w ogóle? Piękno
(życia) to jakiś stan zero-jedynkowy, realizowany tylko i wyłacznie w jednym
układzie warunków?

[martyna.28]

"A co ty możesz wiedzieć" to jest jeden z tych typów argumentacji, które mnie
niezmiernie drażnią. "


Drazni prawda

[kotek.filemon]

martyna.28 napisała:

> Drazni prawda

W klasyfikacji Tischnerowskiej jest to ta trzecia, czyli goowno prawda.

[boo321]

i widzimy tu kolejny wpływ hormonów na mózg... tym się różnią bezdzietni od dzietnych , Ci pierwsi mają komfort większej samokontroli

[skiela1]

zupakalafiorowa napisała:

> Czyli jak nie ma dzieci to nie moze twierdzic, ze jej zycie jest
> piekne?

Manipulujesz jej wypowiedzia.
Ona napisala,ze jej zycie jest piekne bez dzieci.
Zeby stwierdzic,ze cos jest piekne bez czegos/kogos, trzeba najpierw doswiadczyc
tego czegos.

[postponed]

moje życie jest piękne i jest bez dzieci ergo moje życie bez dzieci jest
piękne. nie porównałam go do niczego i nie zamierzam porównywać więc nie
wkładaj mi w usta takich bzdur. taki wojujące mamuśki budzą we mnie agresję, bo
nie potrafią uszanować mojego zdania i mojego wyboru, pisząc że nie wiem co to
życie dopóki nie zostanę matką.

[skiela1]

A umiesz rozmawiac grzeczniej, bez skakania do gardla?

[postponed]

nie, my bezdzietni jesteśmy z natury agresywni, bo nas gryzie fakt nieposiadania
dzieci.

[skiela1]

Nie generalizuj,bo w ten sposob obrazasz bezdzietnych.
Nie wszyscy sa tacy jak Ty.

[postponed]

to był sarkazm na dodatek dość oczywisty, tym bardziej dziwi, że go nie
załapałaś. ale w rewelacyjny sposób zmieniłaś temat z własnej błędnej (celowo)
interpretacji mojej wypowiedzi

[zupakalafiorowa]

Doświadczyć trzeba, żeby móc porównać. To tak.

"A teraz mam dziecko i bezdzietny nie wie, jak to jest i nie może
porównać."

No właśnie PORÓWNAĆ.
"życie bez dzieci jest piękniejsze/mniej piękne niż życie z dziećmi".
A nie, żeby móc pisać, że coś jest piękne/do niczego/brzydkie

"Manipulujesz jej wypowiedzia."
Nie. Zrozumiałam ją dokładnie tak, jak miała być zrozumiana.

[skiela1]

"Manipulujesz jej wypowiedzia."
Nie. Zrozumiałam ją dokładnie tak, jak miała być zrozumiana. "

Zrozumialas tak jak chcialas.
jest roznica miedzy stwierdzeniem -moje zycie jest piekne i moje zycie jest
piekne Bez dzieci.
Jezeli tego nie dostrzegasz ...no to trudno

[postponed]

przestań mi wmawiać coś czego nie napisałam. zupa kalafiorowa zrozumiała moją
wypowiedź, a Ty nie i koniec tematu.

[skiela1]

postponed napisała:

> przestań mi wmawiać coś czego nie napisałam. zupa kalafiorowa zrozumiała moją
> wypowiedź, a Ty nie i koniec tematu.

Ja ci nic nie wmawiam.
Nie denerwuj sie

[zupakalafiorowa]

Zawsze znajdzie się ktoś, kto wie lepiej, "co poeta miał na myśli"

[postponed]

aha, bo pewnie nawet jak nie myślałam tak jak interpretuje to skiela to pewnie
moja podświadomość zadziałała

[joanka-r]

''Pomijając fakt, że przeraża mnie to, że mogłabym mu zrobić krzywdę albo
wychować na bandytę albo nieszczęśliwego człowieka.
Może ja się po prostu nie nadaję na matkę?
A sprowadzanie na świat dziecka, przy tej świadomości, wydaje mi się głupotą.
Lubię dzieci od czasu do czasu. Cudze, jak są czyste, pachnące i uśmiechnięte.
Może to wina tego, że między mną a moim bratem jest duża różnica wieku i
trochę z tej racji byłam jak "mamusia".''

Każda odpowiedzialna kobieta ma takie wątpliwości. Nie ma tak, ze przechodzisz etap ciąży, macierzyństwa bez emocji i obaw. Dziecko urodziło się nam przeszło dwa lata po ślubie, miałam skończone 26 lat i też miałam tego typu obawy. Dlaczego? Bo jestem osobą odpowiedzialną.
Powiem ci z perspektywy czasu, ze okres ciąży i rodzicielstwa to najwspanialszy czas w naszym życiu. Wcześniej życie było po prostu inne, bardziej luzackie. Ale po jakimś czasie kino, koncerty, wycieczki, wspólne wypady, spanie w weekend cały dzień w łózko- nudzi się. Człowiekowi do szczęścia brakuje czegoś więcej. I powiem szczerze, ze osobą namawiającą do dziecka był maż. On pierwszy zaczął mówić o potomku....

Bezdzietni po prostu nie wiedza co tracą.
Każda para która po jakimś czasie doczeka się potomstwa mówi potem''ja sobie życia nie wyobrażam bez tego małego kurdupla, jak mogliśmy do tej pory żyć w tak egoistyczny sposób?''.

[skiela1]

"Bezdzietni po prostu nie wiedza co tracą. "

No nie przesadzaj,jak mozna tracic cos czego sie nie ma.

[kotek.filemon]

> Bezdzietni [b]po prostu nie wiedza co tracą.

Bzdura. Ja dokładnie wiem, co tracę. Każdą wizytę u dzietnych wykorzystuję na przyglądanie się z fascynacją mamrocząc pod nosem "Qrwa ale mam w życiu fart".

[risse]

>Każda para która po jakimś czasie doczeka się potomstwa mówi potem''ja sobi
> e życia nie wyobrażam bez tego małego kurdupla, jak mogliśmy do tej pory żyć w
> tak egoistyczny sposób?''.
Uhm. Z pewnością właśnie tak myślą te kochające i altruistyczne pary, które wyrzucają swoje dzieci przez okno lub przypalają papierosami.

[zolza38]

Bezdzietni nie wiedzą co tracą?
Jasne, a dzietni już wiedzą, co stracili.

Dzieci mnie w ogóle nie interesują, guzik mnie obchodzi czy ktoś je
ma, czy ich pragnie, czy może zajść w ciążę, czy też nie i jakie są
tego koszty. No mam to wszystko w nosie i już!

Życie jest zbyt piękne i bogate, aby sobie zawaracać głowę bzdetami,
które mnie całkowicie nie obchodzą!

[a1ma]

zolza38 napisała:

> Bezdzietni nie wiedzą co tracą?
> Jasne, a dzietni już wiedzą, co stracili.

Dokładnie

[joanka-r]

''Jasne, a dzietni już wiedzą, co stracili.''

dzietni nic nie tracą, oni ciągle zyskują, każdego dnia mogą obcować ze swymi dziećmi, obserwować ich, bawić się z nimi, podróżować, pokazywać świat i to co ich otacza. Do decyzji o dziecku trzeba najzwyczajniej w świecie dojrzeć...ot i tyle.

[kasian00]

Życie jest piękne BEZ dzieci!!!!!! i nie dajcie sobie wmówić że jest inaczej!!!

[skiela1]

kasian00 napisała:

> Życie jest piękne BEZ dzieci!!!!!! i nie dajcie sobie wmówić że jest inaczej!!!

Zycie moze byc piekne TEZ bez dzieci.

Ty sama sobie caly czas cos wmawiasz

[kasian00]

skiela1 napisała:

> Ty sama sobie caly czas cos wmawiasz

??? o co chodzi????

[mikucha]

Dyskusje tego typu bawią mnie, czytuję je do porannej kawy. Większość
zapierających się przed dziećmi za jakiś czas zmieni zdanie bo "zeżre ich
ciekawość" i wtedy przejdą na drugą stronę mocy. A mamuśki będą walczyć o
wygłoszenie jedynej prawdy "że dzieci to najwspanialsza rzecz pod słońcem", mimo
że pewnie nie raz klęły że są udupione w domu itp.

Nie wojujcie tak bezdzietni, bo a nuż kiedyś gdzieś... i jak będziecie wyglądać?
Zostawicie dzieci w domach dziecka?

[katja_24]

Jesli kiedys z mienie zdanie, to na pewno nie z ciekawosci.

[kotek.filemon]

mikucha napisała:

> Większość
> zapierających się przed dziećmi za jakiś czas zmieni zdanie bo "zeżre ich
> ciekawość" i wtedy przejdą na drugą stronę mocy.

Do zaspokojenia tej odrobiny ciekawości, jaka mi jeszcze została, zupełnie wystarczają incydentalne spotkania z dzietnymi znajomymi i ich przychówkiem. Jak do tej pory działa jak najlepszy środek na obniżenie libido - im jestem starszy, tym skuteczniej (co nieco przeczy teoriom, że "do dziecka trzeba dojrzeć").

[stara_dominikowa]

kotek.filemon napisał:
(...)

Filemonie, masz pomysły na życie inne niż dzieci, ok. Ciekawe, czy masz pracę,
mieszkanie i kobietę? Jeśli tak, zasmucę cię. To instynkt rodzicielski U
facetów przejawia się ciekawą pracą, wygodnym mieszkaniem i obcowaniem z
kobietą, którą uważa za atrakcyjną. Bynajmniej nie pociągiem do zaglądania w
wózki i błogim uśmiechem gdy trzylatek drze się w niebogłosy. Jeśli nie lubi
obcych dzieci, to nawet lepiej dla natury - ma dbać o swoje, cudze to tylko
konkurencja w walce o zasoby dla własnego potomstwa Gdyby człowiek z pomocą
rozumu nie poznał mechanizmów rozrodu i nie umiał im zapobiegać byłby
niewolnikiem tego instynktu, a Filemon bawiłby (kto wie?) może już wnuki

[zolza38]

Z całym szacunkiem Dominikowa, ale to bzdura!
Mężczyzna posiadający dobrą pracę, świetne zarobki, dom, auto,
piekną kobietę, psa i kota - nie musi pragnąć mieć dzieci!
A wprost przeciwnie: za nic w świecie NIE CHCE MIEĆ DZIECI, ABY
TEGO WSZYSTKIEGO SZLAG NIE TARFIŁ!

[stara_dominikowa]

zolza38 napisała:

> Z całym szacunkiem Dominikowa, ale to bzdura!
> Mężczyzna posiadający dobrą pracę, świetne zarobki, dom, auto,
> piekną kobietę, psa i kota - nie musi pragnąć mieć dzieci!

Zołzo, mylisz uświadomioną potrzebę posiadania potomstwa z instynktem
rodzicielskimInstynkt rodzicielski u samca nie manifestuje się uświadomioną
chęcią posiadania dziecka, chociaż oczywiście to się zdarza. Instynkt
rodzicielski to organizowanie zaplecza dla potomstwa (zapewnienie mu zasobów -
praca, budowa gniazda - mieszkanie). To wszystko jest napędzane popędem
płciowym. Natura w sposób zakamuflowany dba o przedłużenie gatunku.
Do tego dochodzi cała sfera życia czysto ludzka: nasze ambicje, zainteresowania,
pasje, organizowanie wypoczynku. Można zapobiec zapłodnieniu, realizować ludzkie
pasje i cele jednocześnie czyniąc zadość potrzebom, które wynikają z naszej
biologii: stworzyć bezpieczny dom, związać się z kobietą, zapewnić sobie
materialne bezpieczeństwo.

[zolza38]

Z całym szacunkiem Dominikowa, ale nie przekonałaś mnie.

[stara_dominikowa]

zolza38 napisała:
> Z całym szacunkiem Dominikowa, ale nie przekonałaś mnie.

Nie ma sprawy

[broceliande]

comedia_finita napisała:

> Może to wina tego, że między mną a moim bratem jest duża różnica
wieku i
> trochę z tej racji byłam jak "mamusia".

Może się zrealizowałaś z bratem?
Opieka nad rodzeństwem to identyczne inwestowanie w geny.
Rodzeństwo i dzieci mają połowę genów naszych

[zolza38]

Z ciekawości to ja się mogę na rudo przefarbować, bo to odwracalne
jest!

[hanna26]

comedia_finita napisała:

> No, nie mam.
> Nie czuję.


A jakiegoś stałego partnera w ogóle masz?
Bo ja zrozumiałam, że nie. I w związku z tym nie widzę u Ciebie
specjalnego problemu. Przepraszam za dosadność, ale nie masz nawet z
kim mieć tego dziecka, więc nad czym tu się w ogóle zastanawiać?
Najpierw poszukaj w życiu szczęśliwej miłości, a potem będziesz się
zastanawiać nad dalszymi planami na przyszłość.

> Czy powinnam odpuścić?

Zdecydowania tak. Nie chcesz mieć dzieci, nie masz z kim ich mieć,
więc nad czym chcesz się jeszcze zastanawiać?

> Czy coś mnie w życiu ominie?

Z całą pewnością TAK, ale nie jest to pytanie do uczestniczek
forum "Bezdzietni". Ja raczej nie pytałabym na forum dla głuchych od
urodzenia, czy dużo mnie w życiu ominie, jeśli nigdy nie będę na
koncercie w filharmonii.

> I czy są faceci, którzy nie chcą mieć dzieci?

Oczywioście, że są, podobnie jak kobiety. Pytanie tylko: czy Tobie
spodobałby się taki facet i czy Ty spodobałabyś się takiemu
facetowi. Więc na Twoim miejscu raczej nie szukałabym przyszłego
partnera wyłącznie wśród osób nie planujących posiadania potomstwa.
To bardzo zawęża pole manewru.


> Bo póki co każdy, którego spotykam wychodzi z założenia, ze
instynkt się we
> mnie obudzi, ze on mnie z czasem przekona.


Rozumiem, że każdemu, jeszcze w przedbiegach wyznajesz, jak nie
lubisz dzieci i że nigdy ich nie będziesz chciała mieć.
Tego, czy nigdy nie będziesz chciała, nie możesz wiedzieć. Wiesz, że
teraz nie chcesz i nie planujesz w przyszłości.

> Czy coś ze mną nie tak?

MZ całkowicie z Tobą w porządku. Wiele młodych kobiet nie chce mieć
dziecka, szczególnie, kiedy jest jeszcze na etapie poszukiwań
stałego i głębokiego uczucia.

[zolza38]

Może się tak też zdarzyć, że się spotka tego jedynego, wymarzonego,
kupi się razem piękny dom, urządzi się cudowny ogród, przygarnie się
koty i psy i za nic w świecie nie będzie się chciało wpuścić do
swojego wspólnego życia z bajki - dzieciaka, który to wszystko by
zepsuł i całą naszą bajkę szlag by trafił!

[lilith76]

Tak tylko przekornie zapytam - co to za bajka skoro coś może ją rozwalić?
Nie namawiam do posiadania dzieci (nie, to nie), ale jak czytam takie teksty, to
mam wrażenie, że ktoś sobie jakieś iluzje tworzy dalekie od realnego życia.
Jednemu idyllę rozwali pojawienie się dziecka, innemu pojawienie dwóch psów i
trzech kotów (mnie)

[rene-e74]

Są tacy faceci, którzy nie chcą mieć dzieci.

Z wygody, strachu, egocentryzmu, chęci skupienia uwagi swojej
partnerki tylko na sobie, niechęci do dzielenia się czasem, energią,
uwagą, pieniędzmi,.... itd.
Są tacy, którzy nie zniesliby konkurencji w postaci dziecka,
poniewaz kobieta skupiłaby się bardziej na dziecku, a nie na nim i
jego miejsce jednego jedynego byłoby zajęte przez dziecko. Dziecinne
to, ale prawdziwe.

[a1ma]

rene-e74 napisała:

> Są tacy faceci, którzy nie chcą mieć dzieci.
>
> Z wygody, strachu, egocentryzmu, chęci skupienia uwagi swojej
> partnerki tylko na sobie, niechęci do dzielenia się czasem, energią,
> uwagą, pieniędzmi,.... itd.
> Są tacy, którzy nie zniesliby konkurencji w postaci dziecka,
> poniewaz kobieta skupiłaby się bardziej na dziecku, a nie na nim i
> jego miejsce jednego jedynego byłoby zajęte przez dziecko. Dziecinne
> to, ale prawdziwe.

Czy do Was nie dociera, że niechęć posiadania dzieci nie musi być spowodowana
żadnym z powyższych? Że to CHĘĆ należałoby motywować, a niechęć - to po prostu
brak owej chęci?

Jeśli nie mam ochoty zjeść ciastka / iść na spacer / zaśpiewać kolędy - to nie
dlatego, że mam powód, żeby tego nie robić, tylko dlatego, że NIE MAM POWODU,
ŻEBY TO ROBIĆ.

[kotek.filemon]

> Są tacy, którzy nie zniesliby konkurencji w postaci dziecka,
> poniewaz kobieta skupiłaby się bardziej na dziecku, a nie na nim i
> jego miejsce jednego jedynego byłoby zajęte przez dziecko. Dziecinne
> to, ale prawdziwe.

Połowicznie się zgadzam. Tzn. co do prawdziwe. Natomiast nie dziecinne, tylko wynikające z wieloletnich obserwacji. Zawsze po pojawieniu się dziecka facet spada dla mamuśki na dalszą pozycję w hierarchii wartości. Pół biedy, jak to jest spadek o jedno oczko (w sensie, zaraz poniżej dziecka) - taki może uważać się za szczęściarza. Niestety znacznie częściej ten spadek lokuje faceta w hierarchii rodzinnej tuż po ukochanym króliku Tuptusiu i całej reszcie domowej menażerii.

[inez78]

kotku filemonie- żal mi Ciebie! twój tok myślenia i beznadziejne argumetny
wzbudzają we mnie wyłącznie litość
co ty możesz wiedzieć o instynkcie macierzyńskim?NIC

[inez78]

dyskusja z tobą, to tak jakby rozmawiać z niewidomym o kolorach

[kasina7]

Kilka miesięcy temu urodziłam dziecko. I tez na poczatku nie miałam
instynktu macierzyńskiego, z resztą nie wiem czy już go mam. Po
prostu po kilku tygodniach pokochałam moje dziecko i teraz kocham ją
najbardziej na świecie.

[warm_and_fuzzy_logic]

Oczywiscie ze sa faceci ktorzy dzieci miec nie chca.

Ja nie mialem okazji "zachciec" ale tak sie zlozylo ze mam. I w dalszym ciagu jakbym mial wybor to bym nie mial.

W duzej mierze przez dziecko rozstalem sie byla zona.
Rozstalem sie tez z dziewczyna, ktora szczerze wierzyla ze ja "zachce" - bardzo sie chcialem przekonac do tego, ale nie dalem rady, wiec nie widzialem sensu marnowania jej i swojego czasu.

Teraz szukam kobiete ktora nie chce dzieci.

Rozne zycie pisze scenariusze....

[carrie23]

i ja się wypowiem....

ja tez dzieci nie lubi i czasami dziwi mnie zachwyt kobiet nad malymi bobasami .... zaczełam nawet myślec, że coś ze mna nie tak....

ale mysle, że tak naprawdę okazując niechęć dla dzieci wyrażamy po prostu bunt wobec szerzacych sie stereotypow , że kobieta powinna wychowywac dzieci , byc delikatna, czula itd...Zdrowa emocjonalnie kobieta jest gotowa na dziecko , na jego wychowanie i akceptacje wobec jego pojawienia sie w jej zyciu.. I zgodze sie ze bezdzietni nigdy nie pojma ze placz wlasnego dziecka moze wzbudzac zupelnie inne uczucia niż te które odczuwamy gdy zacznie nam wrzeszczec jakis obcy dzieciak, ze chce lizaka kiedy stoimy w kolejce w sklepie z rana w sobote....
Ja mam 27 lat i nie wiem czy zdecyduje sie na dziecko...mysle, ze kazde dziecko potrzebuje dwoch rodzicow a w tym gniewnym swiecie doroslych ludzi nic nie jest pewne...nie chce by brakowało mu tego czego brakuje mi do dzisiaj ....
na forum w tym watku pelno jakis brakow u ludzi, moze racja ze nie chcecie dzieci ...swiat i tak jest zly

[croyance]

A ja instynkt macierzynski owszem, mam: zaopiekuje sie niemowleciem, z przyjemnoscia pobawie z dzieckiem.
Ale swoich dzieci miec nie chce i to sie nie zmienilo (a mam prawie 36 lat).