Dlaczego nie chce miec dziecka?

[katarzynamsped]

Jeszcze 2 lata temu uwielbiałam dzieci,przez 10 lat w każde wakacje
zajmowałam się dziećmi za granicą. Do znajomych szłam tylko takich co mieli
dzieci. Zazdrościłam im takich fajnych bobasów. Każdy namawiał mnie a ja sama
też badzo chciałam mieć dziecko. Tylko jeszcze byłam za młoda?
A potem czar prysł. Zaczełam je niecierpieć. A jeszcze bardziej zaczełam
współczuć kobietom będącym w ciąży i mających dzieci. Te biedne samotne
kobiety. Same zdane na ten ciężar i cóż z tego że mają mężów czy partnerów.
To one dzwigają ten ciężar fizyczny i psychiczny. Facet może się tym nie
przejmować. Egoiści. Niby chcą mieć dzieci a potem narzekają że się drą, że
tylko sprawiają kłpoty, no i jeszcze ta kobieta, gruba brzybka zaniedbana bo
musi o wszystko zadbać tylko nie o siebie ale oni tego nie widzą. A mąż chce
mieć i poprane posprzątane podany obiad.No i jeszcze w domu ciszę i żonę
modelkę z jędrnym ciałem.
Nie wiem co się ze mną stało. Mam stałego partnera który mnie kocha, chce
mieć ze mną dziecko a wręcz mnie namawia do tego codziennie a ja mam taką
awersję.
Wizja ciąży mnie przeraża i to co będzie po niej! Zastanawiam się tylko
ciągle dlaczego i skąd u mnie sie wzieła taka nienawiść, taka niechęć,bo
przeciez jeszcze niedawno tak chciałam... Help

[anda8]

katarzynamsped napisała:

> "Te biedne samotne
> kobiety. Same zdane na ten ciężar i cóż z tego że mają mężów czy partnerów.
> To one dzwigają ten ciężar fizyczny i psychiczny. Facet może się tym nie
> przejmować. Egoiści. Niby chcą mieć dzieci a potem narzekają że się drą, że
> tylko sprawiają kłpoty, no i jeszcze ta kobieta, gruba brzybka zaniedbana bo
> musi o wszystko zadbać tylko nie o siebie ale oni tego nie widzą. A mąż chce
> mieć i poprane posprzątane podany obiad.No i jeszcze w domu ciszę i żonę
> modelkę z jędrnym ciałem.
> Nie wiem co się ze mną stało. Mam stałego partnera który mnie kocha, chce
> mieć ze mną dziecko a wręcz mnie namawia do tego codziennie a ja mam taką
> awersję."


Pupa Ci sflaczeje tak czy siak.Zresztą nie tylko pupa, a poza tym tych młodszych
bedzie coraz więcej Samotna kobietą możesz byc i zapewne będziesz.
Zmień faceta, albo mniej czytaj głupich czasopism. A jeżeli jestes DDA idź na
psychoterapię

[i_robot]

do anda8:
brawo, "doktorze Freud"! Niekoniecznie trzeba byc DDA, żeby miec awersje przed
ciążą. Katarzynamsped dobrze mówi: FACECI TO EGOIŚCI i pojecia nie mają co to
jest mieć dziecko i ile to kosztuje-i bynajmniej nie mam tu na myśli finansów.
Dlatego z reguly chcą miec dzieci, dla nich to nic takiego przecież, bo
wszystko przy tym dziecku później robi kobieta orzez wiele lat sie poświęca
calkowicie. Nie ma cudów, to sie dzieje kosztem figury, wyglądu, wlasnych
pasji, i wszystkiego na co miała czas kobieta zanim urodziła dziecko. a dla
faceta pojawienie sie dziecka przebiega prawie bezboleśnie. Ot, co.

[konstatacja]

Nie rozumiem, co ma do tego DDA, tu nigdzie nie bylo tematu rodzica alkoholika.

[kreola7]

Martwi mnie to, że rozmowy o posiadaniu dziecka coraz częściej zaczynane są od
samych negatywnych stron czyli, wielkiego ciężaru, straty figury, zaniedbania
kobiety po urodzeniu, braku realizacji własnych pasji przez matkę itd. a już
nie wspomnę o finansach.
Dlaczego nikt nie dostrzega dobrych stron: radości, ciepła, miłości, wniknięcia
w cudowny świat dziecka, który jest beztroski, wesoły, pozwalający oderwać się
od paskudnej rzeczywistości.
A wracając do w.w. posiadanie dziecka wiąże się oczywiście z obowiązkami i
poświęceniami, ale wszystko czego byśmy nie chcieli wiąże się z jakimś
wyrzeczeniami, tak w życiu jest coś kosztem czegoś...i albo czegoś chcemy i
dążymy do tego, biorąc na siebie wszystkie konsekwencje, albo nie.
A co do mężczyzny z którym jesteś, jeżli nie Ci pomaga Ci w pracach domowych,
to jest duże prawdopodobiueństwo, że przy dziecku też może Ci nie bardzo
pomagać, przynajmniej na początku(potem większe dziecko-zabawa inna). A wogóle
warto się nad nim zastanowić czy taki facet Ci w życiu odpowiada...
pozdrawiam

P.S.Jestem 27-letnią zadbaną, pracującą mamą 2-latki. Wróciłam do swojej figury
(58kg168cm) 2-m-ce po porodzie(w ciąży przybyło mi 18kg) Nic mi nie "wisi".

[teyoo]

Można sobie zaadoptować dziecko. I będzie się miało zgrabny tyłek, i "radość,
ciepło, wniknięcie"

[ihatechildren]

Włacha.

mam to samo!!!!

[agaoki]

jako nastolatka uwielbiałam dzieci, a potem stopniowo w miarę upływu czasu
zaczęło mi przechodzić.

[lucyna_n]

> P.S.Jestem 27-letnią zadbaną, pracującą mamą 2-latki. Wróciłam do swojej figury
>
> (58kg168cm) 2-m-ce po porodzie(w ciąży przybyło mi 18kg) Nic mi nie "wisi".

stanowisz tym samym nieczęsty wyjątek,
Autorce wątku nikt tego nie zagwarantuje.

[madzioreck]

kreola7 napisała:

> P.S.Jestem 27-letnią zadbaną, pracującą mamą 2-latki. Wróciłam do swojej figury
> (58kg168cm) 2-m-ce po porodzie(w ciąży przybyło mi 18kg) Nic mi nie "wisi".

Jeśli już jesteśmy przy temacie wyglądu po ciąży, to wiedz jedno: wspaniale, że
nic Ci nie wisi i w 2 miesiące po porodzie wyglądasz tak jak przed ciążą.
Wspaniale. Siostra mojego męża też urodziła dwoje dzieci i ani śladu. Tylko, że
wiele kobiet nie jest takimi szczęściarami. W mojej rodzinie żadna
kobieta nie odzyskała po ciąży dawnego wyglądu. Nawet, jeśli wróciły do dawnej
wagi, to ich brzuchy to obraz nędzy i rozpaczy, całe w rozstępach, wiszące.
Więc przytaczanie takiego argumentu "za" komuś, dla kogoś własne ciało jest tak
ważną kwestią, nie jest dobrym pomysłem.

[vion5]

a to na codzien nie spotykamy sie z radoscia, cieplem i miloscia? Ja
kocham i jestem kochana. Czuje cieplo tej milosci i sama daje tego
ciepla duzo. Miewam mnostwo momentow kiedy jestem wesola, beztroska.
Gdy zatapiam sie w ksiazce odrywam sie od paskudnej rzeczywistosci
(na marg nie uwazam zeby bylo az tak strasznie) Nic dziwnego ze nie
chce miec dziecka. Jak dla mnie nie oferuje mi ono nic nowego poza
ekstra obowiazkami.

[pani.herbatka]

Dokładnie - mój tata wymagał od mamy aby rodziła. Wskutek ciąży
dostała żylaków i strasznych rozstępów. Mój tata przestał z nią
sypiać, bo skutki ciąży uznał za obżydliwe i znalazł sobie młoda
siksę. Powiedział mamie w prost, że nie może bo po ciązy jej ciało
stało się obżydliwe. Nie wspomnę o tym, że ciężar wychowania też
spadł na mamę.

[olala_29]

I dlatego trzeba szukać ojca a nie REPRODUKTORA, który zajmie się dzieckiem, wyjedzie z nim SAM na wakacje, wykąpie, pojedzie na rower, łyżwy, narty, etc. Oczywiście podział pół na pół jest raczej w sferze fikcji ale mój mąż jest fantastycznym ojcem bo jest FANTASTYCZNY a ja zawsze mu udowadniałam, że skoro ja mogę to i on to samo może (oprócz urodzenia i karmienia piersią).

Tak też mam czas na: książki, dyskoteki, doszkalanie się i choć mi czasem gula skacze, że mężczyznom w życiu łatwiej i nic tego faktu raczej nie zmieni to generalnie nie czuję się Matką Polką z całym bagażem tej roli.

[madzioreck]

i_robot napisała:

a dla
> faceta pojawienie sie dziecka przebiega prawie bezboleśnie. Ot, co.

To zależy, na jakiego człowieka się trafi, nie lubię generalizowania.
W moim domu to tata gotuje, do dziś. To tata mnie kąpał jak byłam malutka,
obcinał mi paznokcie, jeździł ze mną po lekarzach, odprowadzał do przedszkola i
robił kanapki do szkoły. Po nocach nie spał też tata i robił zastrzyki jako
niemowlęciu, bo nie chciał, żeby robiły to bezduszne pielęgniarki. Dla mnie się
nauczył robić to sam. Zależy, jakim się jest człowiekiem. To, ze facet ma
"techniczne" możliwości olać sprawę nie znaczy, że to zrobi. Do dziś jest
człowiekiem, którego szanuję najbardziej na świecie. Nie wszyscy faceci to egoiści.

[waldemarka]

Nie chcę miec diecka bo nie mam predyspozycji do maciewrzyństwa. Mam
swój świat zainteresowań i pasji w którym jest mi dobrze, przyjście
dziecka na świat mogłoby wszystko zepsuć. Niech się mnożą inni, ja
nie muszę.

[fizykoterapeuta]

znaczy co, nie masz macicy?

[gosc_nie_dzielny]

fizykoterapeuta napisał:

> znaczy co, nie masz macicy?

Brawo, dziekuje Ci za ten post. Wlasnie zaprezentowales opinie wiekszosci spoleczenstwa na temat warunkow koniecznych do spelnienia, zeby w zwiazku pojawilo sie dziecko.

Otoz, musi byc macica.

Czytajcie i uczcie sie, albowiem wazne i swiatle prawdy tu zostaly wygloszone!

[fizykoterapeuta]

po prostu nie za bardzo rozumiem, co to znaczy "nie mam predyspozycji do
macierzyństwa" - to niemal zawsze działa z automatu

[armanda81]

Nie rozumiesz? Właśnie dziś w "Wiadomościach" mówiono o 6-letnim
chłopcu, który zgłosił się do domu dziecka, prosząc o przygarnięcie,
bo wprawdzie ma matkę i ojca, ale nikt nim się nie zajmuje. Tak
własnie jest, jeżeli kobieta nie nadająca się na matkę rodzi dzieci,
ulegając presji otoczenia.

Ze znanych osób predyspozycji do macierzyństwa nie miała np.
Brigitte Bardot. Urodziła syna, żeby spełnić życzenie męża, ale
potem z opieką nad dzieckiem sobie nie poradziła, i to nie z powodu
kariery, ale dlatego, że na matkę się po prostu psychicznie nie
nadawała. Wychowany przez dziadków chłopiec miał do niej duży żal.
Gdy dorósł, wybaczył jej, ale wkrótce BB napisała w pamiętnikach, że
będąc w ciąży czuła się, jakby rósł jej w brzuchu nowotwór, i syn
znowu się obraził. A Bardotka szczęśliwie dożyła starości z
kolejnymi mężami i stadem swoich ukochanych zwierząt.

[fizykoterapeuta]

stąd moje "niemal"

[vion5]

czyli nam wyjasniono. Ludzie to automaty i emocje mozna programowac
guziczkami. Jak urodzisz to niemal napewno ci sie zalaczy. To skad
sie bierze dpresja poporodowa? W swietle twojej wypowiedzi matki
powinny byc najszczesliwszymi istotami na swiecie. Czemu wiec nie
zawsze take sa?

[kotek.filemon]

> znaczy co, nie masz macicy?

Są takie kobiety (mniejszość, prawdę powiedziawszy) co oprócz macic mają także mózgi...

[kotek.filemon]

> znaczy co, nie masz macicy?

Są takie kobiety (mniejszość, prawdę powiedziawszy) co oprócz macic mają także
mózgi...

[11sssssssssssssss]

Racja Zgadzam sie w 100%. Tez tak mam

[szymeleonek]

bo ty zimna suka jesteś
ha
ha
ha

[typocu]

Ty jak widać masz kompleksy i na dodatek chętnie je prezentujesz
publicznie obrażając innych.

[typocu]

katarzynamsped napisała:

> Jeszcze 2 lata temu uwielbiałam dzieci,przez 10 lat w każde
wakacje
> zajmowałam się dziećmi za granicą. Do znajomych szłam tylko takich
co mieli
> dzieci. Zazdrościłam im takich fajnych bobasów. Każdy namawiał
mnie a ja sama



> też badzo chciałam mieć dziecko. Tylko jeszcze byłam za młoda?
> A potem czar prysł. Zaczełam je niecierpieć. A jeszcze bardziej
zaczełam
> współczuć kobietom będącym w ciąży i mających dzieci. Te biedne
samotne
> kobiety. Same zdane na ten ciężar i cóż z tego że mają mężów czy
partnerów.
> To one dzwigają ten ciężar fizyczny i psychiczny. Facet może się
tym nie
> przejmować. Egoiści. Niby chcą mieć dzieci a potem narzekają że
się drą, że
> tylko sprawiają kłpoty, no i jeszcze ta kobieta, gruba brzybka
zaniedbana bo
> musi o wszystko zadbać tylko nie o siebie ale oni tego nie widzą.
A mąż chce
> mieć i poprane posprzątane podany obiad.No i jeszcze w domu ciszę
i żonę
> modelkę z jędrnym ciałem.
> Nie wiem co się ze mną stało. Mam stałego partnera który mnie
kocha, chce
> mieć ze mną dziecko a wręcz mnie namawia do tego codziennie a ja
mam taką
> awersję.
> Wizja ciąży mnie przeraża i to co będzie po niej! Zastanawiam się
tylko
> ciągle dlaczego i skąd u mnie sie wzieła taka nienawiść, taka
niechęć,bo
> przeciez jeszcze niedawno tak chciałam... Help
>
>
To twoje życie, ale jeżeli masz wątplwości natury wewnętrznej, a
najbliższe otoczenie nie pomaga, to może psycholog pomoże rozwązać
wewnętrzne rozterki.

[kukulka11]

Tez sie balam, ze po ciayz bede wygladac paskudnie, bardzo sie balam. ale nic z
tych rzeczy. waga sprzed ciazy, tylko biust ladniejszy, wchodze we wszytskie
swoje stare ciuchy. sile i kondycje mam duzo wieksza niz przedtem

[a.nancy]

> Nie wiem co się ze mną stało. Mam stałego partnera który mnie kocha, chce
> mieć ze mną dziecko a wręcz mnie namawia do tego codziennie a ja mam taką
> awersję.

ale on tylko cie kocha, czy jest dla ciebie oparciem? bo opis powyzej moze
sugerowac brak zaufania. czy twoje przekonanie ze faceci to egoisci ma oparcie w
rzeczywistosci?

(BTW, podzielam je. moge sie podpisac pod wszystkiem co napisalas. z jednym
"ale": jestm przekonana, ze moj maz jest wyjatkiem ) i bylby swietnym ojcem)

[witchbitch]

Od jakiegoś czasu wprost obsesyjnie myślę o tym, że nie chcę mieć
dzieci. Mam chłopaka, którego kocham, ale nie chcę tworzyć z nim
czegoś w rodzaju tradycyjnej polskiej rodziny, bo napełnia mnie to
odrazą. Wokół mnie większość osób zachwyca się dziećmi. Pieją z
zachwytu nad każdym bobasem. Ja się nie zachwycam, jakoś nie mogę.
Właściwie to nigdy nie chciałam dziecka, teraz natomiast
uświadomiłam to sobie w zupełności. Nie wiem, czy jest to kwestia
braku instynktu czy też podświadmego wstrętu do przytłaczającego
modelu rodziny, wpajanego ludziom od najmłodszych lat. Mój chłopak
nie ukrywa, że on kiedyś, w przyszłości, może chciałby... Wie, co
myślę na ten temat, ale sam go nigdy nie zaczyna. Długo jesteśmy ze
sobą. Mam jeszcze wstręt do ślubu kościelnego. Może to diabeł mnie
oętał i podjudza do bluźnierstw? W taki sposób można by z pewnością
wytłumaczyć niektóre sprawy, ale jedno wiem na pewno. Ja się po
prostu duszę w stereotypach. Kiedy słyszę pytania typu A WY KIEDY
CHCECIE MIEĆ DZIECI, KIEDY ŚLUB? POBIERZCIE SIĘ WRESZCIE. TRZEBA
MIEĆ DZIECI, odechciewa mi się wszystkiego w takich sytuacjach i
jestem zdecydowana postępować zupełnie na odwrót, aż zapominam, że
to moje życie i że nikt nie ma prawa mną manipulować. Jednak silna
presja społeczna i brutalne wmawianie na każdym kroku co trzeba
robić, a czego nie, wyzywala we mnie przekorną chęć robienia na
złość - wszystkim, nawet sobie. Dlatego cały czas jestem wściekła i
mam ochotę wrzeszczeć, że nie chcę mieć dzieci, że nie chcę się
rozmnażać, że chcę umrzeć bezpotomnie, bez szklanki wody.

[matrymonialnie]

> Jednak silna
> presja społeczna i brutalne wmawianie na każdym kroku co trzeba
> robić, a czego nie, wyzywala we mnie przekorną chęć robienia na
> złość - wszystkim, nawet sobie. Dlatego cały czas jestem wściekła i
> mam ochotę wrzeszczeć, że nie chcę mieć dzieci, że nie chcę się
> rozmnażać, że chcę umrzeć bezpotomnie, bez szklanki wody.

Mam rozumieć że kogo nie spotkasz to Cię na dzieci namawia? Tak, masz obsesję.
Wyluzuj.

[gosc_nie_dzielny]

matrymonialnie napisała:

> Mam rozumieć że kogo nie spotkasz to Cię na dzieci namawia? Tak,
> masz obsesję. Wyluzuj.

Kurcze, moze obracasz sie w wyjatkowo swiatlym srodowisku, albo zyjesz w piwnicy (no offense ment)...

Ja mam, powiedzmy, srednio bogate zycie towarzyskie, jestem zadeklarowanym singlem (z czym sie nie kryje) i osoba, ktora nie cierpi wchodzenia z butami we wlasne zycie - z czym walcze w sposob radykalny i zazwyczaj dla drugiej strony nieprzyjemny (o czym rowniez wszyscy w moim gronie wiedza). I mimo to co i raz spotykam sie z probami deprocjonowania moich wyborow zyciowych, probami udowadniania jak bardzo przegralem swoje zycie i jak wspaniala rzecza jest bachor i pielucha.

Emocje, jakie uwalaniaja przy tym niektorzy sa bliskie religijnej ekstazie. Oczywiscie, ja to akurat lubie i takie starcia daja mi duzo pozytywnej energii. Co nie zmienia faktu, ze dla osoby, ktora przejmuje sie opinia innych i nie potrafi (albo nie chce) wyjsc ponad to, co szeroko pojete spoleczensto uznaje za normalny stan rzeczy, taka ciagla walka moze byc niezwykle meczaca.

Do "Nie dzielnego"

[nunez74]

Rozumiem Cię w 100%, a właściwie rozumiałem gdyż myślałem podobnie. Dzieci były feeeee i tyle. Ale człowiek się zmienia i zauważa że wszystko wokół blaknie i traci sens. Każda następna impreza jest taka sama, następne wakacje podobne do poprzednich, każda (sory za określenie) zaliczona panienka smakuje podobnie. Owszem: można szukać coraz bardziej extremalnych doznań lecz to coraz więcej kosztuje. A ta droga to i tak ślepa uliczka! NAPRAWDĘ - Bardziej człowieka cieszy że maluch zaczyna chodzić lub przestaje robić w pieluche. No ale do tego trzeba dojrzeć, czego wszystkim życzę

[gosc_nie_dzielny]

nunez74 napisał:

> Rozumiem Cię w 100%, a właściwie rozumiałem gdyż myślałem
> podobnie. Dzieci były feeeee i tyle. Ale człowiek się zmienia
> i zauważa że wszystko wokół blaknie i traci sens. Każda następna
> impreza jest taka sama, następne wakacje podobne do poprzednich,
> każda (sory za określenie) zaliczona panienka smakuje podobnie.
[...]

Nunez, ilez ja razy slyszalem takie rewelacje... To przeciez takie oczywiste - skoro nie chcesz miec dzieci, to cala pewnoscia jestes pustym balangowiczem i hedonista.

Dla Twojej informacji: nie cierpie imprez, sa za glosne i tlumy na nich ludzi, ja nie lubie tlumow. Od dluzszego czasu jestem w udanym zwiazku ze wspaniala dziewczyna i nie mam potrzeby "zaliczac" na lewo i prawo. O wakacjach sie juz nawet nie wypowiem, bo to ponizej mojej godnosci by bylo.

Prosze, nie myslmy schematami, to jeszcze gorsze niz bachory.

[haldeman79]

> Prosze, nie myslmy schematami, to jeszcze gorsze niz bachory.

Kolejny światły inaczej który nie potrafi określić dziecka inaczej niż bachor.
Jak rozumiem jeżeli określę Cię mianem debila będzie ok?

[gosc_nie_dzielny]

haldeman79 napisał:

> Kolejny światły inaczej który nie potrafi określić dziecka
> inaczej niż bachor.
> Jak rozumiem jeżeli określę Cię mianem debila będzie ok?

Mozesz mnie okreslic dowolnym mianem. Nawet mianem Jaroslawa Kaczynskiego. W niczym to nie zmieni istoty rzeczy, a po mnie splynie jak po - nomen omen - kaczce.

Z moich obserwacji wynika, ze glownie rodzice, ktorym sie cos w zyciu nie uklada, agresywnie reaguja na "bachora". Pary szczesliwe i pogodzone z losem (a takich jest niestety b. malo), traktuja to z humorem, lub lekcewaza.

Pozory trzeba jednakowoz zachowac... Za "bachora" pojdziem w boj pod sztandarem brudnej pieluchy i lepkiego smoczka! Bic bezdzietnych, kto w boga wierzy!

[haldeman79]

> Z moich obserwacji wynika, ze glownie rodzice, ktorym sie cos w zyciu nie ukla
> da, agresywnie reaguja na "bachora". Pary szczesliwe i pogodzone z losem (a tak
> ich jest niestety b. malo), traktuja to z humorem, lub lekcewaza.

Na szczęście Twoje obserwacje to tylko Twoje obserwacje. Jak rozumiem z równą
swobodą określasz swoja dziewczynę, dajmy na to dziwką? Taki luz, co nie?

> Pozory trzeba jednakowoz zachowac... Za "bachora" pojdziem w boj pod sztandare
> m brudnej pieluchy i lepkiego smoczka! Bic bezdzietnych, kto w boga wierzy!

Od kiedy dzieci to tylko brudne pieluchy czy lepkie smoczki?

[gosc_nie_dzielny]

haldeman79 napisał:

> Na szczęście Twoje obserwacje to tylko Twoje obserwacje. Jak
> rozumiem z równą swobodą określasz swoja dziewczynę, dajmy na
> to dziwką? Taki luz, co nie?

No prosze, sprobowales obrazic mnie, co skonczylo sie fiaskiem, wiec szukasz
drugiego dna probujac obrazac moich bliskich? Niebywale.

Z pokora chyle wiec czola i ustepuje pola - nie mam kwalifikacji do prowadzenia
dyskusji na tym pozimie.

[haldeman79]

Ależ gdzie ja Ciebie lub Twoich bliskich obraziłem? No co ty luzaku?
Bachory ok, ale debile i dziwki już nie?
Napisz po prostu, że tak po ludzku uważasz, że Tobie wolno więcej niż innym i Ty
decydujesz co jest obraźliwe a co nie.

[vion5]

zeby osiagnac twoj poziom trzeba by sie zakopac

[nunez74]

Widzisz człowieku ja, jak każdy, pisałem z własnej perspektywy - równie dobrze możesz być filatelistą lub cyklistą. Chodziło mi o to że w pewnym wieku znudzą ci się znaczki lub rowery. Przecież ja tobie nie nadstawiam tyłka z prośbą o zapłodnienie! Przyjdzie taki moment w życiu iż poczujesz że (jak to w piosence) wszystko Chu............i Jeśli tylko będziesz jeszcze młody/piękny/zdrowy lub bogaty to wsjo okey. Jeśli będzie za późno to twoja strata a jeśli nie przyjdzie ten moment to będziesz FARCIARZEM. Farciarzem który jako jeden z nielicznych nie zmienił swoich poglądów (a podobno nie zmienia ich tylko krowa hehe) Ponieważ jest 23:25 wybacz jeśli piszę nie składnie - whiski robi swoje

[gosc_nie_dzielny]

nunez74 napisał:

> Ponieważ jest 23:25 wybacz jeśli piszę nie składnie -
> whiski robi swoje

Nieskladnie.

Rozumiem, ze teraz, zataczajac sie i zionac alkoholem pojdziesz pocalowac
dziecko na dobranoc.

Alleluja! Jakie to szczescie, ze zapelniles pustke, ktora czules w zyciu...

[nunez74]

Przedszkolaki o tej porze dawno już śpią, na dobranoc całuje się je o 20:00 - zapamiętaj tak na przyszłość jakbyś zmienił zdanie. A trunki są zwyczajnie dla ludzi więc nie oskarżaj mnie o zataczanie za to że wypiłem drinka wieczorem w domu. Nic w tym złego no chyba że ty abstynent jesteś

[vion5]

nie tylko znaczki i rowery. Jak mu sie odwidzi moze zaczac uprawiac
strzelectwo lub zajac sie puzzlami. Swiat ma duzo do zaoferowania
nie tylko macierzynstwo

[jbg2000]

Dwa posty wyżej:
"... jestem zadeklarowanym singlem (z czym sie nie kryje)"

Teraz:
"Od dluzszego czasu jestem w udanym zwiazku ze wspaniala dziewczyna"

Chyba jakieś rozdwojenie )

[gosc_nie_dzielny]

jbg2000 napisała:

> Teraz:
> "Od dluzszego czasu jestem w udanym zwiazku ze wspaniala dziewczyna"
> Chyba jakieś rozdwojenie )

Tak, ja specyficznie pojmuje singielstwo, wlasciwie to naduzywam tego
okreslenia. Funkcjonuje w luznych zwiazkach, ktore nie prowadza do malzenstwa,
czy innego rodzaju stabilizacji (np. mieszkanie razem) i sa w niewielkim stopniu
sformalizowane (ie. ustalamy sobie jakies podstawowe zasady, ale poza tym -
spiritus flat ubi vult).

stereotyp bezdzietny=imprezowicz

[plisowanka]

gosc_nie_dzielny napisał:
> Nunez, ilez ja razy slyszalem takie rewelacje... To przeciez takie oczywiste -
> skoro nie chcesz miec dzieci, to cala pewnoscia jestes pustym balangowiczem i
> hedonista.
>
> Dla Twojej informacji: nie cierpie imprez, sa za glosne i tlumy na nich ludzi,
> ja nie lubie tlumow.

Ja identycznie - też nie lubię imprez. Nie wiem, kto głupi wymyślił stereotyp, że bezdzietny=imprezowicz. Przecież bezdzietny m.in. dlatego nie chce dziecka, żeby nie mieć hałasu wokół siebie...

[plisowanka]

Słyszałam o jeszcze bardziej komicznym stereotypie, że pary bezdzietne to pewnie otwarte związki (wręcz w sensie "zdemoralizowanych" swingersów). Zachodzę w głowę co ma jedno do drugiego, o rany... Bezdzietny nie ma prawa do wierności?!

[vion5]

no wlasnie. A dlaczego trzeba dojrzec? Przez takie sformulowania
sugerujesz ze bezdzietnosc=niedojrzalosc. Zgadzam sie z "gosciem".
Nie imprezuje na umor, nie pale niczego, nie lubie tlumow. Jestem w
szczesliwym malzenstwie. Zyjemy sobie spokojnie i po cichu. Pokaz mi
gdzie ja sie zachowuje niedojrzale?

[bryska4]

No to miło. Przynajmniej wiem, że nie jestem sama. Jakbym czytała o
swoim życiu

[oliwia31]

pełna akceptacja z mojej strony tego co napisałaś,poprostu czytając
czułam jakby to były moje słowa.Jedna jest tylko różnica,od niedawna
mam męża, on chce mieć dziecko, ja nie.I w tym tkwi problem, żyłam z
myślą że on zmieni zdanie, bo dawał mi odczuć że mnie kocha
najbardziej i nie jest dla niego najważniejszą sprawą czy będzie czy
też nie dziecko...Więc po ślubie doszłam do wniosku, że byłam
egoistką, bo przed ślubem dawałam mu nadzieję, nikłą ale dawałam
(myśląc że on nie będzie później nalegał), ale po ślubie tej nadziei
zabrakło.Stwierdziłam definitywnie, że nie chce mieć dzieci. I
pewnie małżeństwo się skończy, tylko dlatego że ja kocham męża i nie
chcę by ktoś trzeci wkraczał w nasze życie, a on jak się przekonałam
dziecko stawia na pierwszym planie i od niego uzależnia przetrwanie
tego małżeństwa.Obydwoje się oszukaliśmy.Chyba dlatego że przed
ślubem nasze wzajemne uczucie było silne, był zachwyt sobą, a teraz
przyszedł czas na nowe wyzwania o których wcześniej tak do końca
żadne z nas szczerze nie mówiło.I innym mogę z własnego
doświadczenia powiedzieć, że zawsze sprawę trzeba stawiać jasno
zanim cokolwiek się wydarzy...

[free.woman]

Ano, właśnie. Ja nie wiem, ci co wspominają o podaniu szklanki wody
to się z wyrachowania rozmnożyli, czy jak? Cieszy mnie zawsze, gdy
młoda osoba, uświadomiwszy sobie, że nie ma predyspozycji do
macierzyństwa, że potrafi przeanalizować swoje poglądy, nie daje się
ponieść presji otoczenia, które często z podążania za sereotypami, z
zawiści albo zwykłego lenistwa i braku lepszych tematów do rozmowy
wypytuje o śluby i potomstwo. A czy z tych bliskich pyta taką osobę,
czego naprawdę chce w życiu, jaki są jej pasje, co uważa za
najważniejsze w swoim życiu? Nie. Czasem wiele lat zajmuje, aby
przekonać otoczenie, że chce się czegoś naprawdę, i to zasługuje na
szacunek, że będąc osobą bezdzietną zarówno lepiej się realizuje
jako człowiek, a często także jest się - choc to nie jest przecież
konieczne - bardziej otwartym na innych ludzi, także potrzebujących
uwagi. Ja nie mówię tu o wypełnianiu jakiejś 'misji' w miejscu
nieistniejącego macierzyństwa, ja mówię na przykład o budowaniu
dobrego, pełnego związku z partnerem, na który czasem przy
obarczeniu przychówkiem nie starcza czasu, siły, uwagi. Pomija się
tego partnera jak kogoś, kto ma tylko sens funkcjonalny, a nie
podmiotowy. I tak dalej. Każdy ma w życiu swoje zadanie. I rzecz w
tym, że to nie jest ogólnoklasowy test. Życie to indywidualny tryb
studiowania. Niekoniecznie pedagogiki.

[parysiatko]

Osobiście też nie chce mieć dziecka... kiedy mężczyzna odejdzie (nie
mowie ze tak bedzie... ale teraz zazwyczaj niestety tak jest) to
kobieta zostaje z dzieckiem .. .a facet laskawie bedzie placic raz w
miesiacu alimenty w dodatku groszowe. Wszystko zostaje na glowie
matki ... dziecko nie jest zabawka ktora bedzie mozna od tak pozucic
w takiej sytuacji .
Wiec ... jezeleli nie chcesz miec dziecka... to lepiej bedzie jezeli
tego dziecka nie bedzie.

[ewawarchol]

urodzenie dziecka nie musi byc koszmarem. do konca ciazy chodzilam
na plywalnie, jezdzilam na rowerze, spacerowalam i opalalam sie na
plazy. nie wymiotowalam ani nie mialam depresji. Trzy miesiace temu
urodzilam czterokilogramowego, zdrowego chlopaka. Po trzech
tygodniach znow siedzialam na rowerze i nigdy wczesniej nie
wygladalam tak dobrze jak teraz. Isaak bywa ze krzyczy ale jesli od
poczatku bedziesz swoje dziecko madrze i z miloscia wychowywac
szybko wyregulujecie jego nawyki, a jesli twoj partner bedzie kochac
swoje dziecko tak jak moj maz nasze, tak jak my bedziecie sie
scigali w nocy, kto pierwszy wezmie je na rece jak tylko kaszlnie.
Pozdrawiam.

[szlajfka]

Syn Isaak... A potem drugi syn Mojżesz i córka Aisza... żal.pl

[rosstheloss]

Zastanawia mnie, dlaczego osoby lansujące posiadanie dzieci logują się na takie
fora i starają się wszystkich "nawracać"? Nie macie swoich? My się tu chcemy
wspierać w swoim gronie i nie potrzebujemy takich delikwentów z "dobrą nowiną".
A swoją drogą, aż przykro patrzeć, jak niektórzy wykorzystują fakt posiadania
dziecka, aby uzasadnić sens swojego istnienia...

[ma_maja]

> My się tu chcemy wspierać w swoim gronie

Kto my? Wypowiadasz się w imieniu wszystkich użytkowników tego forum czy wydaje
ci się, że wszyscy bezdzietni mają takie same fobie jak Ty? Wyobraź sobie, że
nie wszyscy bezdzietni dostają furii na samą myśl o tym, że ktoś ma dzieci i nie
wszyscy bezdzietni wypowiadają się o dzietnych z pogardą. W czym potrzebujesz
się wspierać z innymi bezdzietnymi? Potrzebujesz żeby ci codziennie ktoś
powtarzał jak to fajnie i cacy, że nie masz bachorów bo bachory są głupie? Jeśli
tego szukasz w internecie to daruj sobie i idź do psychologa.
Wypowiadaj się za siebie bo ani to ani żadne inne forum nie jest Twoim prywatnym
kółkiem wzajemnej adoracji.

[monkeyfoot]

Do tej pory nie znosilam dzieci. Zdawaly mi sie troche oblesne, zbyt
halasliwe i absorbujace. Nigdy nie pialam z zachwytu nad wozkami,
nie chcialam brac dzieci na rece, wszyscy moi znajomi i rodzina
wiedzieli, ze po prostu nie cierpie dzieci i juz. O byciu w ciazy
mowilam, ze to jakby mialo sie w srodku pasozyta, ktory pozbawia cie
substancji odzywczych i psuje figure.
Zawsze dbalam o siebie zarowno w sensie fizycznym, jak i
psychicznym, caly czas chcialam sie rozwijac, robilam kariere. Mam
wiele zainteresowan, nie chce grzybiec, instytucja malzenstwa mnie
nie kreci.
Mam 31 lat i miesiac temu urodzilam synka. Nie byla to ciaza
planowana ale postanowilam ja utrzymac. W okresie jej trwania
myslalam glownie, ze obwisna mi po niej cycki, ze nie bede tak
atrakcyjna jak przedtem, ze rozciagnie mi se pochwa i sex nie bedzie
sprawial mi przyjemnosci, ze mam zrujnowane zycie i kariere. Z
drugiej strony strasznie sie balam, ze nie bede w stanie kochac
swojego dziecka. Kiedy bylam w 9-tym miesiacu kolezanka urodzila
corke. Nie chcialam jej nawet potrzymac. Nie moglam potem spac ze
strachu, ze moge czuc taka niechec tez do wlasnego syna.
Kiedy po porodzie polozyli mi go na piersi - pomyslalam - co to za
dziwny stworek? Czy to na pewno moje?
Po paru godzinach uczucie zaczelo narastac i narastac, moglam sie na
niego gapic caly czas. Troche ze zdziwieniem, troche ze strachem, a
przede wszystkim z glupim usmiechem.
Unikajac frazesow... Dziewczyny nie ma takiej opcji, zeby
macierzyntwo nie dalo wam radosci. Nigdy nie chcialam tak myslec ale
natura naprawde jest dobrze obmyslona. Hormony tak wala po lbie, ze
nie jestescie w stanie nie kochac dziecka i nie czuc satysfakcji i
szalenczej radosci, ze jest . Jestem niewyspana i zmeczona, moj
facet to tylko facet... ale mam to gleboko gdzies. Kocham mojego
malego chlopczyka i jestem na maksa szczesliwa.

[bryska4]

"Dziewczyny nie ma takiej opcji, zeby macierzyntwo nie dalo wam radosci. Nigdy
nie chcialam tak myslec ale natura naprawde jest dobrze obmyslona. Hormony tak
wala po lbie, ze nie jestescie w stanie nie kochac dziecka i nie czuc
satysfakcji i szalenczej radosci, ze jest"

I to z tej radości wkłada się potem dzieci do beczek po kapuście?

[jojgop]

jedni po prostu nie są stworzeni do macierzyństwa a inni są. Wcale nie jest tak
że każda kobieta odczuje tę magiczną megaradość . Wiele szczerych postów na tym
i innych forach tego dowodzi, że wsztyscy mówili ciężarnej: teraz się martwisz
ale jak urodzisz to wszystko się zmieni.
i co? okazuje się że nie zawsze tak jest...

[gosc_nie_dzielny]

bryska4 napisała:

> > Hormony tak wala po lbie, ze nie jestescie w stanie nie kochac
> > dziecka i nie czuc satysfakcji i szalenczej radosci, ze jest
> I to z tej radości wkłada się potem dzieci do beczek po kapuście?

Moze "hormon walnal po lbie" nieco za mocno?

[artie40]

bryska4 napisała:

> "Dziewczyny nie ma takiej opcji, zeby macierzyntwo nie dalo wam
radosci. Nigdy nie chcialam tak myslec ale natura naprawde jest
dobrze obmyslona. Hormony tak wala po lbie, ze nie jestescie w
stanie nie kochac dziecka i nie czuc satysfakcji i szalenczej
radosci, ze jest"
>
> I to z tej radości wkłada się potem dzieci do beczek po kapuście?


Poszukaj wątku o patologiach na forum, jeśli Cię mocno interesują,
albo wybierz się np do więzienia, porozmawiaj z
więźniami/więźniarkami osadzonymi za najcięższe zbrodnie, poczytaj
fachową literaturę kryminalistyczną, OK? Bo chyba udzielasz się nie
tam gdzie trzeba.

[madzioreck]

monkeyfoot napisała:

Dziewczyny nie ma takiej opcji, zeby
> macierzyntwo nie dalo wam radosci.

Bardzo ciekawe więc, czemu kilku moich dzieciatych znajomych twierdzi, ze gdyby
wiedzieli, w co wdepną, decydując się na dziecko, to by nigdy w życiu... Kochają
swoje dzieci, chcieli ich i zdecydowali się na nie świadomie. I co?

Zdarza się też, niestety, że nie jest tak pięknie "jak urodzisz, to pokochasz"

[ewanka_8]

Jestem jeszcze młoda, ale już powoli układam sobie plan na życie.
Chce zrobić karierę w branży, w której przeważnie pracują sami
mężczyźni i... jakoś nie widzę po drodze w tym wszystkim dziecka.
Chyba nie stać mnie na takie poświęcenie - a wiem, że to będzie
przede wszystkim poświęcenie z mojej strony, nie ze strony mojego
przyszłego męża. Oczywiście mój obecny nażeczony upiera się, że
dziecko będzie mieć. Tworzymy naprawdę dobry związek, ale im bliżej
tematu założenia rodziny, tym wiecej nieporozumień się rodzi. Poza
tym ciąża to w moim rozumieniu coś obrzyliwego, te wszystkie
dolegliwości, tycie... Faceci zrobią swoje i wracają do normalnych
czynności, pracy itd. U kobiet zmienia się wszystko. Nie mówię, że
mężczyźni nie biorą żadnej odpowiedzialności, bo tak nie jest...
Ale... i właśnie przez to "ale" będę się upierać przy swoim.

[rosstheloss]

MOja kuzynka za kilka dni rodzi. Razem z mężem tworzą przykładną katolicką
rodzinę. Dowiedziałam się właśnie, że w ramach "wyprawki dla dziecka" kupili
łóżko do drugiego pokoju, żeby mąż mógł spać oddzielnie, bo przecież musi się
wyspać, a dziecko by mu w tym przeszkadzało... Co na to żona? Odpowiedź jest
typowa: nie zastanawiała się nad tym. Tak samo, jak nie zastanawiała się nad
tym, czy i kiedy zdecydować się na ciążę, bo nie ma się nad czym zastanawiać -
ksiądz kazali, to się robi... Ani nad tym, że idzie rodzić do szpitala, gdzie
nie mogą jej zaoferować znieczulenia nawet za dopłatą - nie ma anestezjologa.
Wszystko robi pod wpływem instynktu i tego, że stara się spełnić społeczne
oczekiwania wszystkich dookoła. A ja nie mam instynktu i nie zależy mi na tym,
żeby pasować do schematu innych. Każdy powinien mieć takie prawo, a także prawo
do tego, żeby nie musieć wysłuchiwać tych bzdetów o szklance wody na łożu śmierci.

[nickforumowy]

Moze doroslas,dojrzalas i wiesz czego chcesz od zycia.

u mnie odwrotnie

[delayla]

Całe życia brzydziłam się i BAŁAM dzieci.
Zarzekałam się, że nigdy nie będę ich mieć.
Teraz mam 22 lata i odpowiedniego faceta - nastawienie momentalnie się
zmieniło... zwłaszcza po wczorajszej zabawie z 4-miesięcznym malcem z rodziny))
Już się własnego nie mogę doczekać...
Ale! Nadal uważam, że niemowlaki są PASKUDNE.

[eye-witness]

Ale na czym Twoj problem polega? Dzieci powinno sie miec dlatego, ze sie CHCE, a
nie dlatego, ze TRZEBA, ze tak wypada, ze inni maja. Lepiej byc swiadomym, ze
sie miec nie chce, niz rodzic wbrew sobie.

Wciaz slysze, ze nie wiem, co w zyciu wazne. Juz tyyyle po slubie i nic. Pewnie
nie wiem, jak mam dac mezowi, zeby "zaskoczyc", albo jestem bezplodna. I
oczywiscie jestem egoistka. Takie rzeczy opowiada mi sie w twarz. Wg mnie
ludzie, ktorzy takie brednie opowiadaja i wsadzaja nos nie tam gdzie trzeba,
maja problem, nie ja. Nie mam dzieci, bo nie chce. I nie widze potrzeby
mieszania w to ani rodziny, ani psychologa.

Dlaczego nie chcesz miec dziecka? Bo jesteś sobą?!

[4v]

jedni ludzie są stworzeni do tego by mieć dzieci, inni nie. ludzie to nei
zwierzęta, co wszystkie się muszą rozmnażać. wręcz przeciwnie, świat by był
znacznie lepszy, gdyby rozmnażali się tylko ci, co naprawde tego chcą. i to na
dodatek chcą ze zdrowej, prawdziwej potrzeby, chcą jako PARA kochających się
ludzi a nie dlatego bo:

- koleżanka ma i jest takie słodkie
- mamusia kazała bo chce zostać babcią
- to jest modne, Britney ma i Cichopek
- ktoś mi musi podać szklankę wody na starość
- żaden mężczyzna mnie nie pokochał, więc zrobie sobie dziecko i TYLKO ono
będzie mnie naprawdę kochać

wszystkie te debilne, chore powody posiadania dzieci powodują, że ludzie
te dzieci źle wychowują. często dzieci się nudzą, bo naturalna chęć opieki mija
po roku dwóch i zaczyna się szara rzeczywistość.

to, co jest naprawdę ważne to to, by partner miał taki sam pogląd na posiadanie
dzieci. nie ma nic gorszego niż dziecko poczęte pod wpływem partnera. bo nie
dość że dziecko będzie niekochane, to jeszcze się związek posypie, lub będzie
ciągnięty na siłę "dla dobra dziecka" (co oczywiście spowoduje że dziecko będzie
"nienawidzone" jeszcze bardziej)

PS. zaraz pewnie pojawią się głosy "co ty gadasz, ja urodziłam za namową męża i
nie żałuję". cóż, niektórzy są bardziej podatni na dysonans podecyzyjny,
inni mniej. choć ci podatni bardzo, cóż... nie powinni mieć dzieci w ogóle.

[peryklejtos]

...A jeszcze inni liczą, że dziecko w cudowny sposób naprawi ich
związek...

[gosc_nie_dzielny]

peryklejtos napisał:

> ...A jeszcze inni liczą, że dziecko w cudowny sposób naprawi ich
> związek...

Hej, troche nizej napisales, ze dziecko to cudowne lekarstwo na egocentryzm...
Jest to taka sama naiwnosc, jak naliczenie na naprawe zwiazku dzieki dziecku.

[veszta]

a zadałaś sobie pytanie co by było GDYBY Twoi rodzice myśleli tak samo jak Ty?
Nie byłoby Cie na świecie.
Tylko tyle.
I aż tyle.

[tisztelet]

co to jest za argument?? A jak rodzice chcę dwójki dzieci a nie
trójki to też kogoś by na świecie zabrakło?? Ksiądz cię uczył życia
w rodzinie??

[veszta]

nie jestem katoliczką więc trudno żeby mnie ksiądz akurat uczył życia w rodzinie.
Uważam, ze post jest tendencyjny.
Po co tłumaczyc się gdy się nie chce dziecka?
Po co poszukiwac społecznej akceptacji?
Niech załozycielka postu nie zachodzi w ciąży i nie rodzi, niech po prostu skupi się na podawania obiadków Panu domu
To dopiero pomysł na życie!
Autorka postu nie przekona tych którzy myślą inaczej, tzn. chca miec dzieci.
Ci co nie chcą miec dzieci: droga wolna! Ale dlaczego doszukiwac się, domyślac się powodów aby dzieci nie miec?
Otóź dlatego, że boicie się, kochani, że was coś OMINIE w życiu.

[eye-witness]

Ominie? Jest wiele sposobow, by czuc sie spelnionym. Kobiety maja watpliwosci,
poniewaz zyjemy w spoleczenstwie, ktore szczeka, ujada i pluje na tych, ktorzy
zyja po swojemu i nie robia czegos, bo tak wypada, bo inni tak maja.

[veszta]

Zgoda ze zyjemy w spoleczenstwie ktore njie akceptuje innosci.

Ale czy NIE posiadanie dziecka to jedyna innosc nie akceptowana w spoleczenstwie?

Dlaczego NIETKORZY z tych co dzieci nie chca miec sa nietolerancyjny wobec tzw. 'dzieciatych'?
Otoz dlatego ze brak tolerancji rozlozona jest wsrod populacji rownomiernie, tzn bez wzgledu na to czy ktos chce/nie chce/moze/nie moze miec dzieci.
Tylko nie robcie ze soba ofiarami. Zyjcie tak jak chcecie, nie musicie sie tlumaczyc ze brzuch ciezarnej to was odrzuca, ze rodzice wydaja wam sie frustratami, itd.

Niech bedzie rozpowszechniona edukacja seksualna w tyk kraju, niech zliberalizuja ustawe o aborcji, niech pobuduja przedszkola i zlobki tak aby mamy mogly bez wiekszych przeszkod kontynuowac swoja kariere zawodowa (jesli tego chca), tak aby potencjalni rodzice mogli podjac swiadoma decyzje czy oraz ile chca miec dzieci.

Zadalam pytanie niewygodne, bo dotyczy ono kazdego. No i konsekwencje widac w odpowiedzi

[aniorek]

No i? Gdybym sie nigdy nie urodzila, nie mogloby mi byc przykro z tego powodu.
Co za glupi argument.

[veszta]

trudno żałowac o osobie której NIE istnieje.
teraz rozumiesz?
czy wszystkiego czego nie rozumiesz odfajkujesz jako 'glupie'?

[aniorek]

Twojego sposobu budowania zdan tez nie rozumiem, czy to po polsku? Mieszkam za granica, wiec nie wiem, czy cos sie zmienilo. Wprawdzie pisze bez ogonkow, ale jednak zrozumiale.

Wracajac do tematu - jak juz napisalam, skoro bym nie istniala, nie byloby mi przykro, ze rodzice nie zdecydowali sie na dziecko. Twoja argumentacja jest idiotyczna, bo zgodnie z nia kazdy dorosly czlowiek powinien miec dziecko, nawet jesli sie do rodzicielstwa nie nadaje.
Lepiej popracuj nad znajomoscia ojczystego jezyka, bo Twoje posty to tragedia. I Ty chcesz, zeby Twoje wypowiedzi traktowac powaznie?

[veszta]

cóś! język polski to dopiero mój trzeci (i nie ostatni) język, wybac Pani, poza
tym w Kraju nie mieszkam aby czwiczyc Polskiego.
I nie musisz się dalej pienic, jak sie do rodzicielstwa nie nadajesz!

[szeryf65]

daruj sobie veszta ocenianie innych jak nie umiesz sensownie odpowiedziec

[veszta]

w sferze publicznej (jaka jest forum) KAZDY ma prawo do wypowiedzi.
Rozkazy rozdawaj wiec w domu (sfera prywatna).
Nota bene, najlatwiej zaatakowac tego 'innego', nieprawdaz? dla jego/jej
innosci. W tym sensie, 'szeryfie', przeciwnicy posiadania dzieci w niczym nie
roznia sie od agresywnych obroncow prawa do bycia rodzicem, swiadomym do tego.
BO chetnie rzucaja sie do atakowania tego innego.
Przy okazji, teraz wiecie jak krzywia sie gdy WY jestescie zagranica lub
probujecie, pozal sie boze, wypowiedziec sie w obcym jezyku.
Uwagi krytyczne na temat mojej polsczyzny przyjmuje wylacznie od osob ktore
opanowali w sposob przynajmniej intermediate minimum 3 obce jezyki.
pozdrawiam!

[szeryf65]

Jestes bardzo niepowazna osoba. Ludzie normalnie dyskutuja, a ty im rzucasz
inwektywy, gdy podwazaja twoje argumenty - argumentacja cie przewyzsza? ja nie
wiem gdzie cie ktos atakowal, ale ty atakujesz wszystkich dookola - nie
odnioslem sie do twoich pogladow, nie odnioslem sie do twojego jezyka, ale ty
dorabiasz idelogoie do tego. moze cie dowartosciowuje to - nie wiem i malo mnie
to obchodzi. ale dojrzej kobietko bo tylko czas tracimy czytajac twoje wypociny

[veszta]

inwektywy? ciekawe! na moje argumenty odpowiedziano wlasnie inwektywamy. Posty
sa, prosze sobie pzreczytasz ('idiotyczne', 'kretynskie' i co tam jeszcze bylo,
pomijam komentarze dot. mojego sposobu wyrazania sie). Jesli TO sa merytoryczne
argumenty, to nie mamy o czym rozmawiac, szeryfie!
Poza tym, nie wydaje mi sie merytoryczny sposob odpowiadac na moj punkt widzenia
krytykujac sposob wypowiedzi, NIE tresc.
Przeczytaj sobie, 'szeryfie' wlasne wypowiedzi i policz wlasne inwektywy! Chyba
umiemy liczyc, nie tylko zonglowac inwektywamy?
Problem w tym, ze nie wszyscy ludzie 'normalnie dyskutuja', i jesli czesto
zagladasz na fora pewnie to zauwazyles.

[szeryf65]

'glupi argument' to nie to samo co 'ty sie do rodzicielstwa nie nadajesz!'.

[veszta]

rozumiem teraz.
Nie bede sie targowac w sprawie statystyki, tzn ile inwektyw mi sie dostalo oraz ilu inwektyw sie ja dopuszczylam.
Na pewno, 'sferyfie', komentujac moje wypowiedzi sam uzyles paru frazesow czesto uzywanych na forach ('wypociny' i takie tam te).
Co ciekawie, to nie jedyny ani najbardziej drastyczny przypadek zbednych wymian inwektyw. Bo latwiej rzucic obelga niz argument obronic, nieprawdaz?!

[szeryf65]

mysle, ze juz nie ma sensu rozkladac tego o co komu chodzilo na czynniki
pierwsze. po prostu nie lubie jak ktos kogos uraza bez powodu. rozni nas to co
uwazamy za inwektywy - dla mnie czym innym jest ocenic wypowiedz, a czym innym
ocenic kogos

>Bo latwiej rzucic obelga niz argument obronic, nieprawdaz?!
i dokladnie o to sie przyczepilem do ciebie

[veszta]

szeryf65 napisał:

> mysle, ze juz nie ma sensu rozkladac tego o co komu chodzilo na czynniki>
pierwsze. po prostu nie lubie jak ktos kogos uraza bez powodu. rozni nas to co>
uwazamy za inwektywy - dla mnie czym innym jest ocenic wypowiedz, a czym innym>
ocenic kogos

otoz zdadzam sie, 'szeryfie', ze powinno chodzic o dyskusje, nie o obrazania
dyskutantow. Jak mam w takim razie oceniec nastepujace twoje wypowiedzi: "Jestes
bardzo niepowazna osoba... ale dojrzej kobietko bo tylko czas tracimy czytajac
twoje wypociny".
Czy TO nie jest ocena czlowieka, a nie przedstawienie argumentu?
Inaczej to ujmujac, zanim dalej bedziesz ocenial mnie, zajrzyj do wlasnych postow!
rozni wiec nas to, ze JA jestem w stanie znalezc w swoich wypowiedziach zrodla
nieporozumienia, natomiast ty wierzysz w swojej nieomylnosci.

[szeryf65]

nic z tych rzeczy. nie mam ochoty znowu rozkladac kazdego posta na czynniki
pierwsze i ci udowadniac cokolwiek. jesli ty tego nie widzisz to trudno. z mojej
strony eot. milego dnia

[lemonna]

veszta jestes smieszna

[veszta]

a ty jestes piekna ksiezniczka!

[hania_jk]

veszta napisała:

a zadałaś sobie pytanie co by było GDYBY Twoi rodzice myśleli tak samo jak Ty?
Nie byłoby Cie na świecie.
Tylko tyle.
I aż tyle.

Wiesz co, wybacz, ale uważam, że ten argument jest wyjątkowo kretyński. Nie znam sprawy, ale zakładam, że rodzice Autorki wątku chcieli mieć dziecko, no więc mieli, byli z tego superzadowoleni

[gosc_nie_dzielny]

hania_jk napisała:

> Wiesz co, wybacz, ale uważam, że ten argument jest wyjątkowo
> kretyński.

Zgadzam sie w calej rozciaglosci.

Co ciekawe, jest to koronny argument dzieciorobow... I za kazdym razem
powtarzany z ta potworna emfaza, jako argument ostateczny, niepodwazalny i
definitywnie konczacy dyskusje.

Ech, szkoda gadac.

[veszta]

Nikogo nie namawiam do posiadania dziecka.
Nad interpretujesz mnie.
Poza tym, autorka postu martwi sie razcej o wlasnego dobrobytu, watpi swojej checi posiadania dziecka. Jak TO sie ma do troski o dziecka????

[tehuana]

To co nie istnieje-nie istnieje. Nikt nie zauwaza niebytu. Osobiscie
moglabym sie wcale nie urodzic. Bo i po co?

[mebloscianka_dziadka_franka]

Widzę, że większość z was nie chce mieć dzieci, bo a) zakładacie że po ciąży
zbrzydniecie (hm, ciekawy argument i powtarza się najczęściej), b) przewiduje,
że cały ciężar opieki nad dzieckiem spadnie na was (to dość roztropny argument).
Nię mówię, że nie chce mieć dzieci, ale boję się je mieć, boję się
odpowiedzialności. Nie w tym sensie, że będę musiała się dzieckiem sama zajmować
(bo mam nadzieję, że mąż stanie na wysokości zadania), ale boję się, że pomimo
wysiłków, mogę je źle wychować. Że będzie złym człowiekiem, jakimś psychopatą,
albo że nie chcący mogę mu zrobić jakąś krzywdę i to nie ze złej woli - chodzi
mi o taka psychiczną krzywdę. Boję się, że przekażę mu wszystkie moje złe cechy,
zamiast dobrych i nie będę miała na to wpływu . Zastanawiam się, czy jestem
okazem wartym reprodukcji ;P.

[peryklejtos]

I to jest poważne podejście do tematu.
Niestety wychowanie dziecka to ciągłą walka - z samym sobą

nic na sile.

[gosc_nie_dzielny]

katarzynamsped napisała:

> Nie wiem co się ze mną stało. Mam stałego partnera który mnie
> kocha, chce mieć ze mną dziecko a wręcz mnie namawia do tego
> codziennie a ja mam taką awersję.

Moja droga, wszystko z Toba w porzadku - po prostu emocjonalnie dojrzalas. Udalo Ci sie pokonac (no, moze nie do konca, o czym swiadczy ten post, ale jestes na dobrej drodze) spoleczny nacisk na posiadanie bachora. Patrzysz na sprawe realistycznie, kalkulujesz i dochodzisz do wniosku, ze Ci sie to nie bilansuje.

Wierz mi, gdyby wiecej kobiet patrzylo na to w ten sposob, byloby mniej patologicznych malzenstw, nieszczesliwych dzieci i sfrustrowanych rodzicow.

Tak wiec nic na sile - zycie bez bachora ma praktycznie same zalety. Mam nadzieje, ze uda Ci sie utrzymac to zdrowe podejscie, mimo nieslabnacej ofensywy "szczesliwych" matek, naciskow spolecznych i (zapewne) rodzinnych. Nie bedzie latwo, ale czasem warto isc pod prad.

[peryklejtos]

gosc_nie_dzielny napisał:
zycie bez bachora ma praktycznie same zalety]

...według Ciebie. Oczywiście, bez dziecka łatwiej być do końca życia
egocentrykiem i egoistą nastawionym tylko na branie.

Ty chyba masz jakiś uraz do dzieci. Nie każde dziecko
jest "bachorem", dziecko też człowiek. Patrzenie z boku na
rodzicielstwo to nie to samo co BYCIE rodzicem.

[gosc_nie_dzielny]

peryklejtos napisał:

> gosc_nie_dzielny napisał:
> zycie bez bachora ma praktycznie same zalety

> ...według Ciebie. Oczywiście, bez dziecka łatwiej być do końca
> życia egocentrykiem i egoistą nastawionym tylko na branie.

Oczywiscie, ze wedlug mnie, fora sluza przede wszystkim wyrazaniu subiektywnych
opinii.

Zas co do egocentryzmu... Jesli poczytasz sobie posty tych wszystkich
zrozpaczonych matek, ktore ledwie sobie radza w uroczym swiecie brudnych
pieluch, bo ojcowie ich dzieci wola pic piwo z kolegami i zyc wlasnym zyciem,
nie podporzadkowujac sie bachorowemu terroryzmowi, zobaczysz jak skutecznie
dziecko oducza egocentryzmu.
O fali rozwodow, patologiach i zlamanym zyciu (setek?) tysiecy dzieci nie
wspominam.

Co ciekawe, egocentryzm ojcow rownowazy wczesniejszy egocentryzm matek, ktore
forsuja ciaze, mimo ze zadna ze stron zwiazku nie jest na to gotowa i mimo tego,
ze przynajmniej jedna ze stron nie ma na potomstwo najmniejszej ochoty.

Mowiac bardziej obrazowo - wole byc samotnym, szczesliwym egocentrykiem niz
jednym z milionow nieszczesliwych egocentrykow, zyjacych w toksycznych zwiazkach.

A twierdzenie, ze dziecko jest skutecznym lekartstwem na egocentryzm, jest w
najlepszym wypadku przejawem myslenia zyczeniowego - w najgorszym, recepta na
zlamanie sobie zycia.

> Ty chyba masz jakiś uraz do dzieci. Nie każde dziecko
> jest "bachorem", dziecko też człowiek. Patrzenie z boku na
> rodzicielstwo to nie to samo co BYCIE rodzicem.

Urazu nie mam. Nie lubie, nie interesuja mnie, nie chce wlasnych.
Mam swoje pasje, swoj model egzystencji i swoj plan na spedzenie reszty zycia.

[eye-witness]

A co powiesz o kobietach, ktore maja takie parcie na dziecko, ze zapominaja o
tym, ze ktos inny moze tego dziecka nie chciec i jak to sie ladnie mowi -
wpadaja? Albo o tych tych kobietach, ktore ledwo wiaza koniec z koncem, ale
dziecko MUSZA miec? Czy to nie jest egoizm? Chec posiadania dziecka jest w
pewnym stopniu egoizmem, nie uwazasz?

[titta]

<A mąż chce
<mieć i poprane posprzątane podany obiad.

Twoj partner tego od ciebie wymaga?
Jesli tak, to popracuj nad rozkladem obowiazkow, tak zeby bylo
sprawiedliwie, ew. zmien faceta. A jesli nie, to o co chodzi?

[blond_inka]

Też nie chcę mieć dzieci, ale bardzo chciałabym żyć z mężczyzną
Niestety trudno o stały związek na poważnie, kiedy kobieta
deklaruje, że nie chce mieć dzieci - faceci jak się wiążą na stałe,
to właśnie najczęściej z powodu dzieci:///
A mnie się marzy związek dwojga dorosłych ludzi, w którym sobie
ufamy, polegamy na sobie i jesteśmy dla siebie dobrzy i robimy
wspólnie fajne rzeczy Bardzo cenię sobie spokój, porządek,
niezależność typu 'dzisiaj mi strzeli do głowy polecieć na drugi
koniec świata i jutro to robię', dziecko zruinowałoby mój spokój i
rytm życia - byłabym okropnie nieszczęśliwa musząc zajmować się
dzieckiem - które wymaga nieskończonej ilości uwagi i troski.
Lubie sprzątać, gotować, prasować i zajmować się domem, ale takim, w
którym mieszkam ja i chłop, dla dziecka nie widzę tam miejsca...
Dodatkowo, obecnie tylu facetów porzuca żony... Potwornie bałabym
się zostać sama z dzieckiem - już jestem po rozwodzie (a mam 25
lat), facetom nie należy ufać Bałabym się też, że mąż by się
szlajał po mieście i robił nie wiadomo co a ja bym była uziemiona z
dzieckiem, niestety widuję mnóstwo takich panów wśród znajomych i
jest to dla mnie przerażające...Nie wyobrażam sobie.
Ciąża też jawi mi się jako 9 miesięcy drogi przez mękę i widok
ciężarnego brzucha jest dla mnie nieprzyjemny - za cholerę nie
jestem w stanie dostrzec rzekomego piękna tego stanu...
W zasadzie to chciałabym chcieć mieć dziecko, bo wtedy miałabym
szansę na życie z kimś - ale ja jestem pewna, że nie chcę dziecka i
jeżeli wiąże się to z nie posiadaniem i męża, to trudno,
zdecydowanie się na package deal typu mąż plus dziecko to byłaby
najgorsza decyzja w moim życiu. Cóż, może kiedyś spotkam mężczyznę,
który też będzie szukał tego co ja... Ale na to nie liczę

[gosc_nie_dzielny]

blond_inka napisała:

> Też nie chcę mieć dzieci, ale bardzo chciałabym żyć z mężczyzną
> Niestety trudno o stały związek na poważnie, kiedy kobieta
> deklaruje, że nie chce mieć dzieci - faceci jak się wiążą na
> stałe, to właśnie najczęściej z powodu dzieci:///

No prosze, w takim razie jestem wyjatkowym facetem.

Ja zwiazalbym sie na stale _tylko_ z kobieta, ktora dzieci nie chce i
faktycznie jest o tym przekonana (a nie jedynie deklaruje, zeby mnie przypadkiem
nie wystraszyc na dzien dobry).

[blond_inka]

gosc_nie_dzielny napisał:

> blond_inka napisała:
>
> > Też nie chcę mieć dzieci, ale bardzo chciałabym żyć z
mężczyzną
> > Niestety trudno o stały związek na poważnie, kiedy kobieta
> > deklaruje, że nie chce mieć dzieci - faceci jak się wiążą na
> > stałe, to właśnie najczęściej z powodu dzieci:///
>
> No prosze, w takim razie jestem wyjatkowym facetem.
>
> Ja zwiazalbym sie na stale _tylko_ z kobieta, ktora dzieci nie
chce i
> faktycznie jest o tym przekonana (a nie jedynie deklaruje, zeby
mnie przypadkie
> m
> nie wystraszyc na dzien dobry).

Masz rację, jesteś wyjątkowy)))
Mam nadzieję, że takich wyjątkowych wyjątków od reguły jest więcej

[mechantloup]

Moja kumpela trafiła totka. Ona nie chce i jej małżonek również.
Ja mam trochę gorzej, bo mnie facet namawia, ale póki co jest na etapie, że może
kiedyś, jak będę chciała.
Ja tam takiej opcji nie widzę. Też jestem, jak Ty, wariatka i potrafię się w 5
minut spakować i po pracy w piątek załadować się w pks i na Mazury (choćby i na
pół dnia). Nie oszukujmy się, dziecko to uwiązanie.

Również nie dostrzegam niczego pięknego w tzw. błogosławionym stanie. Dla mnie
brzuch ciążowy jest, ujmując to delikatnie, odstręczający.

Lubię się krzątać po domu, coś pichcić, gotować konfitury. Nawet odkurzać lubię.
I dłubię sobie w kwiatkach na balkonie, ale dla bachora miejsca nie znajdę.
Nawet, z kwestii całkiem prozaicznych, nie byłoby nas stać. Nie chcę mieć
dylematów w sklepie czy sobie kupić grę, czy dzieciakowi pieluchy.

Nie, nie jestem DDA, rodzinę mam normalną i na tym świecie trochę lat już żyję.
Nie jestem egoistką, w ogóle argument,że bezdzietni to egoiści, jest moim
zdaniem śmieszny.
Jeśli mogę (czytaj: potrafię), to ludziom pomagam (zwierzakom zresztą też).
Poświęcam im swój czas, bywa, że i pieniądze. Załatwiam za nich jakieś sprawy -
bo dziadkowie zniedołężniali, albo sąsiadka z nogą w gipsie leży.

A szklanki wody czasem nie podadzą własne dzieci.
Czemu tyle osób w domach starców wegetuje? Bo mają kochające rodziny, rzecz jasna.

blond_inko, uszy do góry

[theorema]

sama widzisz, czytając choćby to forum, że panów, którzy nie chcą mieć dzieci
nie brakuje. Mnie też niedawno oświadczył się mój najlepszy przyjaciel,
poprosiłam o czas na zastanowienie się, ale choćby to, że jesteśmy absolutnie
zgodni w swoim przerażeniu na myśl op własnych dzieciach -jest bardzo cenne i
skłania mnie ku "tak". Choć, oczywiście, wiem, że wielu mężczyzn skreśliło mnie
po dłuższej, czy krótszej znajomości, gdy się dowiedzieli, że nie chcę mieć
dzieci i jeszcze w dodatku nie jestem katoliczką. Pisałam tu kiedyś o tym na
forum o chrzczeniu dzieci...
nie dalej jak 2 dni temu jeden mój przyjaciel rozpływał się w zachwytach nad
posiadaniem dziecka - jak cudownie jest czuć się całkowicie za nie
odpowiedzialnym. Fajnie, jak kogoś stać na to, żeby zapewnić dziecku nie tylko
stabilność finansową, ale też emocjonalną. Ja bym tego nie umiała, wpadłam na to
w wieku 16 lat i nic się nie zmienia - nie jestem stabilną osobą, takie mam
życie, taki zawód, taki temperament.
A dzieci na swój sposób bardzo lubię, pracuję z nimi czasem, ale nic nie poradzę
na to, że tak jak brzydzi mnie pies pod stołem w czasie posiłku, tak samo
brzydzą mnie zaślinione dzieci.
A zupełnie inna sprawa, że mam już dziś i żylaki i rozstępy i chore stawy i
kręgosłup i parę innych urazów i nie potrzeba ciąży, żeby tak było. Za to
mogłaby ona znacznie pogorszyć mój stan.
A argumenty, że mnie by nie było, gdyby moja mama tak myślała...ona nie myślała,
jestem dziełem przypadku, wcale nie wiem, czy tak szczęśliwego. Ileż razy
żałuję, że jestem na tym świecie, wprawdzie mama twierdzi, że jestem największym
jej osiągnięciem, ale już tata nie. Nie chcę, żeby przeze mnie ktokolwiek
żałował, że jest na tym świecie, a ponieważ opcja jest całkiem prawdopodobna...
a jeszcze inną sprawą jest mój bunt przeciwko przeludnieniu świata,
przerażającemu zniszczeniu natury przez cywilizację. Świat za kilkadziesiąt lat
będzie koszmarny i mam nadzieję sama go nie dożyć, to czemu mam kogoś innego na
to skazywać
I, jak mnie ktoś pyta, czemu nie chcę mieć dzieci, nigdy nie mam oporów, żeby
się w powyższym tonie wypowiedzieć, najczęściej rozmówca nie wie co powiedzieć i
dyskusja się kończy
A Tobie blondinko, powodzenia!

[hedonia]

Nie każda ma instynkt macierzyński, taka sama przypadłość jak homo
czy inne. Nie ma co żyć w poczuciu winy, szczególnie jeśli ma się
poczucie sensu życia i umie nim cieszyć!
To co, że taka postawa w naszym kraju wywołuje nawet agresję?

[fizykoterapeuta]

bo taka postawa prowadzi do samozagłady

po prostu wymrzemy - przez europejski hedonizm, przez egocentryzm
dzieci to radość - inwestycja to 9 miesięcy "niewygody" - zwraca się od razu i
procentuje przez całe nasze życie

jak można tego nie rozumieć?

ryzykowne inwestycje

[theorema]

hmm, ciesze sie, ze miales takie doswiadczenia, ze dzis z calym przekonaniem
mowisz "dzieci to radosc".
Widzialam setki razy moich rodzicow klocacych sie o metody wychowawcze - ojciec
preferowal lanie pasem, mama ciche dni i milczaca pogarde
Widzialam setki razy jak mama rezygnowala z kupienia sobie czegos, zeby bylo na
wydatki dla mnie i siostry
Widze bezilnosc i irytacje moich rodzicow, ze wciaz z nimi mieszkamy, nie umiemy
sie usamodzielnic - chcieliby pomoc, ale sami nam pozwolili wybrac niedochodowy
zawod, sklaniali nas ku temu...a z drugiej strony nic nie moga pomoc sami - ani
zadnych spadkow, ani lokat, ani oszczednoci, ani znajomosci. A to, czego nas
nauczyli, czyli mega uczciwosc, takze wobec wlasnych przekonan i emocji, czy
wrecz frajrstwo - tez nie pomagaja w wyjsciu "na swoje", nawet na bogatego meza
z wyrachowania nie maja co liczyc, tak nas wychowali.
A mama ma cale zycie problemy z zylakami i kregoslupem - pamiatka po ciazy na
cale zycie. I jeszcze okropna blizne po drugiej - wiec to nie tylko 9 miesiecy.
A w ogole ile razy musiala sobie zadawac pytanie, co by bylo gdyby skonczyla
studia, pracowala w zawodzie...z jej umyslem moglaby byc drugim Balcerowiczem. A
tak, klepiemy biede i jakos "da Bog dzieci, da i na dzieci" niekoniecznie sie
sprawdza.
A ilez dzieci jest chorych, to nie ich wina, ale czasem naprawde nie ma juz
sily, zeby sobie wmawiac, jak to cierpienie uszlachetnia...
o tym tez trzeba myslec. Nie kazde dziecko to uroczy bobasek machajacy w
lozeczku stopkami.
Jak mozna tego nie rozumiec?

[fizykoterapeuta]

nigdzie nie powiedziałem, że to sam lukier i miód
jednak najwięcej dzieci rodzi się zdrowymi i takimi zostaje, najczęściej rodzice cieszą się z istnienia swoich dzieci itd. niemal zawsze wszystko jest okej
rodzice, małżeństwo bezdzietne jak i żyjący na kocią łapę się kłócą - nic w tym dziwnego

a najbardziej chodzi mi o absurd stwierdzenia, że paniusie nie będą się ograniczać dzieckiem, bo się brzydnie potem, i w ogóle jak to możliwe że trzeba się zajmować kimś, przyjąć odpowiedzialność za czyjeś życie (skoro ledwo nad swoim się panuje)

[theorema]

w ogóle jak to możliwe że trzeba się zajmować kimś, przyjąć odpowiedzialność za
czyjeś życie (skoro ledwo nad swoim się panuje)
...odstręcza Cię to...
no tak, tylko, że ten brak panowania nad własnym życiem, jest potem cholernym
obciążeniem dla dzieci.
Strasznie dziś wchodzę w opisy własnego życia, ale to najlepszy przykład...taka
sytuacja:
moi rodzice nie mają mieszkania, oszczędności, emeryturę groszową będzie mieć
tylko mama. Ojciec nie ma też ubezpieczenia.
Nic się nie zmieniło od momentu, kiedy pojawiłyśmy się z siostrą na świecie. Te
30 lat z okładem nie wystarczyło im na zapewnienie sobie lokum i utrzymania na
starość. Nie zapanowali nad swoim życiem, nawet posiadanie dzieci nie było w
stanie ich zmotywować, wręcz przeciwnie, bywało, że waliły im się kłody pod
nogi, kiedy liczyli na pomoc podpierając się faktem powiększenia rodziny. Takie
były wredne czasy...
I nawet, jeśli ojciec twardo mówi, że najwyżej pójdzie pod most, albo z niego
skoczy, jak już będzie stary niedołężny i niezdolny do pracy...
to w skrytości ducha on na nas liczy. A my codziennie zastanawiamy się, jak mamy
podołać sytuacji, kiedy nie tylko my nie mamy szans na własne mieszkanie, ale
jeszcze ich na głowie. Przecież ich kochamy, nie chcemy, żeby szli pod most.
Dlatego między innymi, mnie - na razie - nie stać nawet na myślenie o dziecku.
Trzeba przerwać tę przechodzącą z pokolenia na pokolenie improwizację, te "jakoś
to będzie", ten stres, kiedy nie wie się, co przyniesie jutro, ale już nie liczy
się ani na cud, ani na dobrych ludzi, a tylko na to, że te straszne, kiedy już
nastąpi, nie będzie trwało zbyt długo...

I nie podejmuję się oceniać moich rodziców, że jakby chcieli, toby mogli. Nie
mogli, mieli w życiu same złe zbiegi okoliczności, same pechy i niefarty. I ta
wspólna niedola ich bardzo zespoliła, ale jak będzie dalej - nie wiem.
lepiej zapobiegać niż leczyć.
Ja nie chcę, żeby kiedyś moje dziecko nie mogło spać po nocach, było smutne i
znerwicowane, bo ja będę dla niego ciężarem. A też na razie nie widzę możliwości
zapanowania nad swoim życiem i ciężar odpowiedzialności już mnie przytłacza.
Nie wiem, jak inni mają, ja wolę zapobiegać - moja lekarka zawsze mnie pyta - "i
co nowego, jak tam, mąż jest? stała praca? rodzice wygrali w totka? Nie? to
piszemy recepty na pigułki"...nawet ona to rozumie. To nie jest kwestia bycia
"paniusią" tylko do bólu szczerej oceny własnych możliwości zanim jest za późno.

[armanda81]

> a najbardziej chodzi mi o absurd stwierdzenia, że paniusie nie
będą się ogranic
> zać dzieckiem, bo się brzydnie potem,

Zgadzam się, to głupawe podejście, ale większość kobiet zmienia
zdanie na ten temat, gdy zaczyna bić zegar biologiczny. Z drugiej
strony żyjemy w takich czasach, że liczy się tylko wygląd, i coraz
więcej mężczyzn rzuca kobiety tylko z powodu cellulitu czy obwisłego
biustu. A samej z dzieckiem trudno.

i w ogóle jak to możliwe że trzeba się za
> jmować kimś, przyjąć odpowiedzialność za czyjeś życie (skoro ledwo
nad swoim się panuje)

To akurat jest racjonalny argument. Nawet biorąc do domu kota czy
psa trzeba umieć na niego zarobić oraz znaleźć dla niego czas i
trochę serca. A dziecko to znacznie więcej niż piesek czy kotek.
Ryzyko jest duże, zwłaszcza w tym nienormalnym kraju, gdzie
właśnie "uelastycznia" się czas pracy i wysokość wynagrodzeń, coraz
więcej ludzi dostaje głodowe pensje, a ci, którzy zarabiają lepiej,
nie są pewni dnia ani godziny.

[eye-witness]

Sugerujesz, ze slub i dzieci daja gwarancje, ze ludzie beda ze soba szczesliwi?
Nooo, to dopiero bzdura! Ilez ja znam malzenstw, ktore dra koty, plodza sobie
dziecko, zeby ratowac swoj zwiazek, zas potem dziecko wysluchuje awantur w tym
pelnym milosci domku. Ani dzieci, ani slub nie sa rozwiazaniem problemow.

Wg mnie absurdem jest rodzenie dzieci, mimo ze sie nie ma odpowiednich srodkow
do tego. Mam tu na mysli predyspozycje oraz warunki materialne.

[fizykoterapeuta]

oczywiście, że trzeba mieć predyspozycje

krytykuję tylko wygodnictwo i egoizm

[nolita]

Bardzo wyważona i przemyślana wypowiedź. Szacun.

[nastassia_2]

jestem pod wrażeniem... i zgadzam się z Tobą w 100%!!!!żal, że tak niewiele osób
na tym padole potrafi tak dojrzale spojrzeć na problem rodzicielstwa...ode mnie
również wielki szacun

[ma_maja]

> żal, że tak niewiele osób na tym padole potrafi tak dojrzale spojrzeć na
problem rodzicielstwa...

Błagam ... "Rodzicielstwo jako problemem XXI wieku". W jakim sensie
rodzicielstwo jest problemem? Sam fakt istnienia rodzicielstwa jest problemem
współczesnego świata?
Problemem mogą być patologie, nieodpowiedzialne decyzje dotyczące rodzicielstwa
itp. itd. etc. ale jak samo rodzicielstwo może być PROBLEMEM???
Można spojrzeć na problem głodu na świecie

[nastassia_2]

ma-maja... polecam Ci forum dla szczęśliwych matek...albo poświęcenie czasu na
ciekawą lekturę...skoro nie jesteś zwolennikiem bezdzietności czemu ma służyć
Twoja obecność tutaj i wielce zbulwersowane wypowiedzi?

[ma_maja]

Nie przypominam sobie żebyśmy rozmawiały na temat mojej sytuacji rodzinnej więc
daruj sobie polecanie mi jakiegokolwiek forum. Równie dobrze mogłabym polecić ci
forum dla niezrównoważonych psychicznie bo o Twojej psychice wiem tyle co Ty o
mojej dzietności.
Czytaj ze zrozumieniem a jeśli nie potrafisz to nie odpowiadaj na wypowiedzi,
których nie zrozumiałaś. W jakim sensie według ciebie rodzicielstwo jest
PROBLEMEM? Użycie takiego sformułowania jest niepoprawne chyba, że faktycznie
uważasz, że rodzicielstwo jest czymś co trzeba zwalczać. Jeśli tak to znaczy
wyłącznie, że to Ty masz problem z rodzicielstwem innych.
I kto to w ogóle jest zwolennik bezdzietności? Powinnam chodzić po ulicach z
transparentem nawołującym do zaprzestania rozmnażania żeby móc wypowiadać się na
tym forum?

[ma_maja]

za szybko enter ...
Można spojrzeć na problem głodu na świecie itp. bo to są problemy ale
rodzicielstwo to normalne zjawisko.

[armanda81]

fizykoterapeuta napisał:

> bo taka postawa prowadzi do samozagłady
> po prostu wymrzemy

I co z tego, że wymrzemy? Czy Twoim zdaniem bez nas ten świat byłoby
gorszy? Czy byłoby na nim więcej zła?

[fizykoterapeuta]

twoje myślenie kończy się na tobie samej, nie wybiegasz ani o krok w przyszłość
- trudno, twoja strata

może twoje geny nie dotrą do następnego pokolenia i mniej będzie takich
konsumpcyjnych jednostek

[eye-witness]

Tu nie chodzi o zrozumienie, ale o to, ze kazdy ma prawo, by czuc po swojemu,
miec swoje zdanie. Ale jesli przy tym zrozumieniu sie upierasz... Jesli ja mam
rozumiec, ze ktos pragnie dziecka, niech ten ktos sprobuje chociaz zrozumiec, ze
nie wszyscy musza chciec.
Jeden ma ochote najblizsze min. 18 lat nianczyc, inny przez te 18 lat chce
zobaczyc swiat, spelniac sie po swojemu, z ukochana osoba przy boku, badz bez.
Jak mozna tego nie rozumiec?

[tehuana]

9 miesięcy "niewygody? Murowane 24 lata niewygody.

[myfanawy]

To chyba nie czar prysl w stosunku do dzieci, ale w stosunku do mezczyzn ?

Watek z przed 4-lat

[jutron]

Autorka moze miec juz gromadke dzieci a forumowe towarzycho dalej radzi .

hehe

[theorema]

racja, ale mysle, ze 4 lata temu mniej bylo ludzi otwarcie deklarujacych niechec
do wlasnego potomstwa. Tak naprawde o glownym watku wszyscy juz zapomnieli, to
tylko pretekst

[kotek.filemon]

Forumowa administracja odkopała trupa i w dodatku wstawiła na główną. Tylko patrzeć jak tu się zlecą mentalnie niestabilni, jak muchy do gnoju, i zrobią syf na 300 postów...

[gosc_nie_dzielny]

jutron napisała:

> Autorka moze miec juz gromadke dzieci a forumowe towarzycho
> dalej radzi .

Kazda okazja jest dobra do dyskusji!

A autorka, mam nadzieje, wciaz bezdzietna - tak dobrze sie zapowiadala te kilka
lat temu!

[konrad.walczybinski]

Posiadanie dzieci jest przereklamowane.

[haldeman79]

> Posiadanie dzieci jest przereklamowane.

Twierdzisz tak na podstawie własnych doświadczeń?

A właściwie to jaki jest powód..

[tomskey]

...żeby MIEĆ dzieci?

[gosc_nie_dzielny]

tomskey napisał:

> ...żeby MIEĆ dzieci?

Bo sasiad ma! I kolezanki z pracy tez.

Poza tym wszyscy mowia, ze samotna, bezdzietna kobieta po 30-tce to jakies
wynaturzenie. No, a jak wszyscy mowia, to musi byc prawda.

[alabama8]

Wyszukałam tak z ciekawości inne wątki autorki (nie dużo tego było)
ciekawa jak się potoczyły jej losy. Net ma to do siebie że jest
otwartą ksiągą.
Cóż, dziewczyna zniknęła gdzieś koło 2006 roku, pisała potem o
alkoholowym problemie partnera. Może lepiej że nie dała sobie zrobić
dziecka.

[synergia_1]

bo NIE.
lubie miec czas dla sibie..nie lubie przymuszania..lubie imprezowac..jestem
towarzyska...lubie spontaniczne wyjscia-wyjazdy..tego wszystkiego nie moglabym
miec gdybym zafundowala sobie dziecko.

nie lubie placzu-krzykow-wycia-darcia- nie umialabym przywyknąć-przyzwyczaic sie
do tego..

nie chce byc wyrodną matką.wiec w ogole nią nie bede..