Jak zmuszano nas do przyjaźni polsko-radzieckiej..

[default]

Oczywiście wszyscy uczyliśmy się rosyjskiego, a każdy bez pytania stawał się członkiem TPPR. Od początku nauki języka trzeba było prenumerować radzieckie pisemka - od "Wiesiolych kartinek" począwszy, a na "Sputniku" kończąc.
W ogóle radzieckich pism i książek było do bólu i po niskich cenach.
Było też coś takiego, że trzeba było nawiązywać korespondencję z jakimś ruskim dzieckiem (nie pamiętam skąd się brało adresy - w szkole dawali ? czy z jakichś czasopism ?). W każdym razie pani od rosyjskiego egzekwowała od nas pisanie tych listów i trzeba było się wykazać posiadaniem co najmniej jednej odpowiedzi... Za diabła nie pamiętam, co też ja mogłam pisać w takich listach :) - i co mi odpisywano.

[tymon99]

krótko po upadku gierka ni stąd ni zowąd nadeszła pomoc humanitarna. z zsrr. a właściwie z ukrainy - do paczki z jakąś zabawką i słodyczami dołączona była kartka przewodnia, o dziwo, nie wydrukowana ani po polsku, ani po rosyjsku, tylko po ukraińsku właśnie.

[ewa9717]

Z tym "trzeba było" to jednak było różnie. I nas na siłę do TPPR-u nie wciągali (do ZMS-u i owszem), prenumerować ruskich czasopism też nie musieliśmy, były jakieś w szkolnej bibliotece (może w ten sposób szkoła spłacała haracz?), z żadnym Wową ani z Wierą korespondować nie musieliśmy. No i nie łapię się na papiery końbatanta ;(

[jarkoni]

Ja korespondowałem z Wołodią z Odessy, kilka lat.. Przesyłał mi w listach pocztówki z radzieckimi orderami, po kilka w liście, słowo honoru.. W liceum jakoś to zgasło.
A teraz chętnie bym się dowiedział co Wołodia robi, jak rodzina..

[horpyna4]

W jednej z warszawskich podstawówek (może i w innych, ja znam ten konkretny przykład) zapisano do TPPR wszystkich uczniów bez pytania ich o zdanie. Wręczono im też legitymacje, w których było miejsce na fotografię i podpis. Ale nie wymagano ani fotografii, ani podpisu; po prostu szkoła mogła się wykazać ilością wydanych legitymacji...

Natomiast do ZMS-u nikogo w znanych mi liceach w Warszawie nie wciągano na siłę. Ale już w niektórych małych podwarszawkich miejscowościach szantażowano uczniów, że bez przynależności do ZMS-u nie mają co marzyć o maturze. Była to połowa lat 60.

[jarkoni]

Nas w końcu 81, tuż przed stanem wojennym, straszono, że jak ktoś wstąpi do NZS to na pewno roku nie zaliczy..

[horpyna4]

No, ja studiowałam wcześniej, ale przede wszystkim na przyzwoitym wydziale (Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego). U nas nie było żadnych politycznych nacisków, chociaż w tym samym czasie na innych wydziałach zdarzały się. Nawet jak jeden z asystentów dołączył się do strajku studenckiego podczas wydarzeń marcowych i przyszedł prikaz z góry, żeby go zawiesić, to szybko został odwieszony. W tej branży nie dawało się zastąpić fachowca aktywistą partyjnym.

[jarkoni]

Ja tam nie wiem czy mój kierunek był przyzwoity czy nie.. Ale był na tyle wyjątkowy, że ABSOLUTNIE nie dałoby się zastąpić absolwenta aktywistą partyjnym :-)

[horpyna4]

Pisząc "przyzwoity" miałam na myśli zachowania profesorów i asystentów. Pamiętam, jak w marcu 68 jeden wystąpił na jakimś ogólnostudenckim zebraniu plując straszliwie na władze. Inny wprawdzie trząsł się ze strachu i prosił studentów o rozwagę, ale żaden nie popierał jedynie słusznej linii PZPR i myślę, że ta cała kadra naukowa stanowiła niezły parasol chroniący nas przed ewentualnymi naciskami.

[aqua48]

Ja należałam "przymusowo" do TPPR-u, musiałam nabywać "Wiesołyje Kartinki" i inne pisma, w tym "Kraj Rad", który był pięknie drukowany na kredowym papierze i służył masowo do obkładania zeszytów. A po stanie wojennym dołączył do nas na studiach dziwny chłopak, o którym mówiło się za plecami, że to ZOMO-wiec, który w nagrodę za zasługi dostał się na wybrany palcem kierunek, na renomowanej uczelni. Chłopak szybko wyleciał, bo nie dawał rady, łajza była z niego nieprzeciętna i zachowywał się jakby cały czas był na prochach, więc nie wiem czy to prawda była, ale o ile pamiętam ktoś z kadry puścił taką plotkę, więc może...

[jarkoni]

Horpyno droga, bo przyzwoitość siedzi w niektórych i potrafi się uzewnętrznić niezależnie od układów politycznych, nacisków czy po prostu strachu..
I mają farta ci, którzy na takich trafili w czasie swojej edukacji.

Korespondencja z Wowa...

[germanio]

A ja odwiedzilam po upadku ZSRR swoich korespondencyjnych przyjaciol... i nawet milosc tam pürzezylam... wspomnienie calkiem mile...;)

[tamsin]

oprocz obowiazkowego ogladania filmow o poczatkach rewolucji bolszewickiej, to tak naprawde do zadnej przyjazni z Wolodia czy Katia nie bylo mozliwosci. Latwiej bylo dostac sie na kolonie do NRD i zapoznac sie z Hansem niz przekroczyc granice do ZSRR.

[artjomka]

Wydaje mi sie, ze nasilenie rusyfikacji w Polsce mialo rozne natezenie – w zaleznosci od regionu.
W prowincji „zakamuflowanej opcji“ – czyli malo wtedy jeszcze spolszczonym Gornym Slasku – nacisk na nas uczennikof byl „interesujaco-efektywny“. Bogato ilustrowane ksiazki z bajkami rosyjskimi byly w obiegu przedszkolnym. Do tego wizyty w kinie na poranku – na seansach kreskowek radzieckich.
W pozniejszym czasie, imprezy wszelakie w ramach „dni kultury radzieckich“ – od konkursow na roznych szczeblach – ale zawsze z jakimis nagrodami – poprzez pouczajace filmy dla piromanow i podpalaczy (Z iskry rozgorzeje plomien),czy Leninie w pazdzierniku, az do przymusowych wizyt w teatrze na wszelakich inscenizacjach klasykow i wspolczesnych pouczajacych nas dziel braci ze wschodu (tego nam tak bliskiego).
Prowadzenia korepondencji z rowiesnikami w ZSRR, bylo obowiazkiem w ramach nauki jezyka radzieckiego. Do dzisiaj mam w pamieci listy stamtad, pisane jakby fioletowym olowkiem kopiowym (kto wie co to byl olowek kopiowy?) Wiem, ze w srodowisku moich kolegow szkolnych byla to fajna zabawa. W czasach pocztowek dzwiekowych, wysylalaem pare z nich w liscie, do mieszkajacej w Tallinie dziewczyny. Najfajniejsze bylo tlumaczenie tytulow przebojow pocztowkowych, kupowanych u prywaciarza na Wieczorka w Katowicach. A byl i „maljenkij krasnyj pietuczok“ Rolling Stones, jak i „ ja tjebja ljublju“ Beatlesow.
Jakos tak przed matura korespondencja sie skonczyla.
Pazdrawljaju!

[artjomka]

Oczywiscie przeboj Beatlesow zwal sie "ana tjebja ljublju"!

[jarkoni]

"Ana tjebja lubit" :-)

[artjomka]

Spasiba - jarkoni!
Moje "doswiadczenia" z radzieckim zakonczyly sie dosc dawno - choc musze powiedziec, ze przebywajac wsrod Rosjan, po krotkim czasie przypomina sie mi coraz wiecej. Ostatnio nawet opowiedzialem spontanicznie po rosyjsku stary kawal uslyszany kiedys w Polsce o Putinie i "Pitrze". Nie wiem ile tam bylo bledow - ale partnerzy sie smiali.
Pazdrawljaju!

[tymon99]

miałem kiedyś wydaną w sowietach płytę led zeppelin (przetłumaczone na 'swincowyj diriżabl'). oczywiście, przetłumaczone były też tytuły utworów: 'kagda ruchniet płotnica', 'wisielica', 'liestnica na niebiesa', 'piesnia immigrantow'; reszty ni epamiętam!

Do Tamsin;)

[germanio]

Ale moje odwiedziny byly w latach 90tych, czyli jak juz bylo mozna;)

[horpyna4]

No tak, ale my tu opisujemy przeżycia do roku 1989.

[asdaa]

w latach 80. obowiązkowe dla szkół były wizyty w kinie OKA, gdzie wyświetlano filmy "trójwymiarowe": Parada atrakcji i Zabawy zwierząt. Dodam, że był to jedyny repertuar tego kina przez wiele lat....

[kusama]

Uroczyste apele w szkołach z okazji rocznicy Wielkiej Rewolucji. Gala, odświętność, odwołanie lekcji, pochwały dla uczniów biorących udział w przygotowaniach oraz tych występujących z pieśnią, tańcem i słowem rymowanym.

W Warszawie chyba w każdej dzielnicy był oddział TPPR. Czego tam nie było, pokazy, przedstawienia, filmy, spotkania. Obowiązkowe wizyty w tych przybytkach organizowała nam nasza "Bukwa" od ruskiego. Wszystko znakomicie zacieśniało wzajemną przyjaźń (:

[kkokos]

kusama napisała:

> Uroczyste apele w szkołach z okazji rocznicy Wielkiej Rewolucji. Gala, odświętn
> ość, odwołanie lekcji, pochwały dla uczniów biorących udział w przygotowaniach
> oraz tych występujących z pieśnią, tańcem i słowem rymowanym.


ależ oczywiście!
zaliczyłam dwie podstawówki - w jednej chór już w czwartej klasie (choć rosyjski był od piątej) śpiewał radzieckie pieśni po rosyjsku, zapisywałyśmy teksty fonetycznie :) oraz właśnie korespondencje z wową uprawialiśmy; w drugiej cudowny, z lekka zwariowany pan od muzyki ograniczał radzieckie pieśni bojowe do absolutnego minimum, jeśli w ogóle były, a akademie z okazji rewolucji i z okazji pierwszego maja kończyliśmy odą do radości :).
od paru lat myślę o nim jak o proroku :) :)

[kkokos]

a każdy bez pytania stawał się cz
> łonkiem TPPR.

u nas też, a lata były późne 70.

Od początku nauki języka trzeba było prenumerować radzieckie pise
> mka - od "Wiesiolych kartinek" począwszy, a na "Sputniku" kończąc.

nic takiego - choć kilka razy zdarzyło się, że trzeba było kupić konkretny numer sputnika w kiosku ruchu; tak jak piszesz, były supertanie.

> Było też coś takiego, że trzeba było nawiązywać korespondencję z jakimś ruskim
> dzieckiem (nie pamiętam skąd się brało adresy - w szkole dawali ? czy z jakichś
> czasopism ?)

jak najbardziej nauczycielka dawała. ja dostałam kilka i najbardziej napaliłam się na korespondencję z dziewczynką z litwy, ale w pierwszym liście określiła się jako polka i pani od rosyjskiego zakazała mi z nią korespondować, a kazała skupić się na jakiejś innej z rosji. smarkula byłam, to się, głupia, posłuchałam :(
ta inna obsypywała mnie zdjęciami radzieckich gwiazdorów filmowych, nam kompletnie nieznanych, wszyscy jak jeden mąż byli koło pięćdziesiątki (albo tak mi się wydawało :) ), a zdjęcia były wydawane w formie u nas nie stosowanej, czyli miały coś w rodzaju passe-partout z białego, tłoczonego we wzorek papieru.

[kkokos]

w drugiej klasie podstawówki należało zrobić album o republikach związku radzieckiego - na kartkach z bloku technicznego, z jednej strony robiło się dziurkaczem dziurki, przez które należało przeciągnąć kokardę i związać. za namową matki pocięłam jakiś folderek o strojach ludowych różnych republisk, wyszło ślicznie :)

[tymon99]

w 1977 roku we władysławowie dobrowolnie obejrzałem występ zespołu artystycznego północnej grupy wojsk radzieckich. dorowolnie, a nawet z radością, jako że wcześniej tego samego dnia wraz z ojcem odwiedziliśmy scenę zaopatrzeni w kawałek węgla z ogniska. ja patrzyłem, czy ktoś nie idzie, a tatko pięknie wykaligrafował na zastawce napis "жопа".

[artjomka]

tymon99 napisał:

> w 1977 roku we władysławowie ...

O Wy elementy antysocjalistyczne!!
To teraz wiem, dlaczego rosjanie wycofali sie z Polszy. Po prostu sie obrazili! :-)))
Pazdrawljaju!

[tymon99]

trochę im zajęło, zanim zniewaga naszym wybrykiem rozlała się po całej armii :-)))

[trevistas]

Przeczytalem wszystkie posty, wysilajac przy okazji pamiec...: nie przypominam sobie zadnych nachalnych objawow rusyfikacji,/ moze mialem szczescie, uczylem sie w duzym miescie/.
Do TPPR chyba nalezalem, ale z nikim nie korespondowalem, nie prenumerowalem i nie czytalem zadnych radzieckich pisemek.

[artjomka]

trevistas napisał:

> Przeczytalem wszystkie posty, wysilajac przy okazji pamiec...: nie przypominam
> sobie zadnych nachalnych objawow rusyfikacji,/ moze mialem szczescie, uczylem s
> ie w duzym miescie/.
> Do TPPR chyba nalezalem, ale z nikim nie korespondowalem, nie prenumerowalem i
> nie czytalem zadnych radzieckich pisemek.

O szczastliwyj Ty rjebjonka!
Pazdrawljaju!

[ewa9717]

Riebionok ;) Ja toże, choć uczyłam się w pipidówku, a nie w duzym miescie.
A przy okazji: pamiętacie księgarnie z radzieckimi książkami? Za grosze się tam kupowało, koledzy z polibudy różne takie mat. - fizy, a ja mnóstwo pięknie wydanych ksiązek o malarstwie.

[horpyna4]

O tak... zwłaszcza te mat-fizy. Niektóre były radzieckich autorów, ale wiele było przekładów autorów amerykańskich, bo ruskie mieli gdzieś wszelkie prawa autorskie i na dobrą sprawę było to piractwo. Ale w ten sposób za psi pieniądz można było nie odstawać wiedzą od zgniłego zachodu.

W Warszawie taka księgarnia (radziecka naukowo-techniczna) była w PKiN, natomiast wydawnictwa albumowe bywały też i w innych księgarniach.

[tymon99]

ewa9717 napisała:

> przy okazji: pamiętacie księgarnie z radzieckimi książkami?

pamiętamy. zawsze się zastanawialiśmy, z czego oni papier robią, że śmierdzi.

[aqua48]

Oj tak ja tam kupowałam wydania książek w obcych językach z przypisami tylko po rosyjsku. Literatura piękna w oryginale, na to się polowało. A były też płyty, i później kasety.

[ewa9717]

tymon99 napisał:
>
> pamiętamy. zawsze się zastanawialiśmy, z czego oni papier robią, że śmierdzi.
Owszem, "Prawda" cuchnęła jakimś starym smarem czy czymś, ale książki? Do tej pory mam albumy i pięknie wydanego Puszkina, Czechowa, Tołstoja ... i niczym nie smierdzą ani teraz, ani w momencie zakupu, ba, można powiedzieć, że trzymają się o wiele lepiej niż ich polskie rówieśniczki ksiązkowe.
>

[horpyna4]

To nie papier śmierdział, tylko ichnia farba drukarska. Tak samo zresztą śmierdziały ich gazety.

Na potwierdzenie tego przytoczę pewien fakt sprzed ok. 30 lat (dokładnie nie pamiętam). Otóż coś się pochrzaniło z drukowaniem gazet w Warszawie; zabrakło farby drukarskiej i przez kilka dni drukowano je radziecką farbą. Chyba nawet "Życie Warszawy" tłumaczyło się z tego i przepraszało czytelników za smród.

[germanio]

tymon99 napisał:

> ewa9717 napisała:
>

>
> pamiętamy. zawsze się zastanawialiśmy, z czego oni papier robią, że śmierdzi.
>
Kiedys byla audycja na TOKFM i tam mowiono, ze do papieru dodawano maczke rybna, tego akurat mieli pod dostatkiem...

[trevistas]

Pamietam, jak na studiach, na cwiczeniach z analizy matematycznej poczatkowo uzywalismy podreczniki Krysickiego, potem jednak gdy zblizyly sie rownania rozniczkowe - przeszlismy na podreczniki radzieckie, ktore to byly jakby bardziej zroznicowane.

[artjomka]

trevistas napisał:

> Pamietam, jak na studiach, na cwiczeniach z analizy matematycznej poczatkowo uz
> ywalismy podreczniki Krysickiego, potem jednak gdy zblizyly sie rownania roznic
> zkowe - przeszlismy na podreczniki radzieckie, ktore to byly jakby bardziej zro
> znicowane.

Racja, racja! Ja z mlodzienstwa pamietach, ze najwiekszy horror zapadal, gdy matematyk otwieral na sprawdzian "ruska" ksiazke.
Pazdrawljaju!

[horpyna4]

O ile dobrze pamiętam, to dobrym zbiorkiem był "Sbornik zadacz i uprawlenij po matiematiczeskomu analizu", czy jakoś podobnie. Autor - Demidowicz.

[tymon99]

uprawlenij? hm..
może uprażnienij??

[tymon99]

wydaje mi się, że miałem kiedyś zbiór zadań z analizy matematycznej, ale autor nazywał się berman.

[trevistas]

tymon99 napisał:

> wydaje mi się, że miałem kiedyś zbiór zadań z analizy matematycznej, ale autor
> nazywał się berman.
>
Owszem byl taki zbior zadan, ale czy to bylo tlumaczenie z rosyjskiego czy nie, to nie wiem.

[tymon99]

to nie było tłumaczenie. ten zbiór zadań "po kursu matiematiczeskowo analiza" był po rosyjsku.

[trevistas]

horpyna4 napisała:

> O ile dobrze pamiętam, to dobrym zbiorkiem był "Sbornik zadacz i uprawlenij po
> matiematiczeskomu analizu", czy jakoś podobnie. Autor - Demidowicz.
>
Bardzo mozliwe, ale niestety az tak dobrze nie pamietam..:(

[ewa9717]

No to pogódźmy się polskim Opialem: gruby, w miękkich okładkach, świetnie zastępował korkociąg ;)

[jarkoni]

ewa9717 napisała:

> No to pogódźmy się polskim Opialem: gruby, w miękkich okładkach, świetnie zastę
> pował korkociąg ;)

Ewa, lepszy był Bochenek ;-)

[sammler]

trevistas napisał:

> Pamietam, jak na studiach, na cwiczeniach z analizy matematycznej poczatkowo uz
> ywalismy podreczniki Krysickiego (...)

Ha! Ja używałem Krysickiego i Włodarskiego na ćwiczeniach z analizy matematycznej w latach 2001-2002 :-)

S.

[ampolion]

No właśnie: przyjaźń Polsko-zdradziecka...
Zwłaszcza dla dziecka.

[vasilip]

Mam odruchy wymiotne jak to sobie przypominam.