Opowieści dziwnej treści czyli co mi powiedzieli..

[pucka69]

Opowiedzcie coś ciekawego, co Wam sie zdarzyło w związku z epi. Jakąś
historię albo reakcję kogoś na tę chorobę. Uwaga ,zaczynam pierwsza:
1. Mój były znajomy powiedział kiedyś, że biorąc od tylu lat psychotropy
jestem lekomanką. Bardzo mnie wkurzył wtedy, teraz uważam że właściwie to
miał rację, chociaz nie z wyboru nią jestem czyż nie?
2. Mój były chłopak powiedział pod sam koniec naszej hm... znajomości -
cytuję: " Takie dziewczyny jak ty to wogóle nie powinny zajmować się takimi
rzeczami" Bez komentarza to pozostawię, chociaż paszczę otworzyłam szeroko ze
zdziwienia
3. W latach młodzińczych jeździłam na różne koncerty w Polsce i zdarzało mi
się np. zeby oszczędzić czasu i nie łazić nie wiadomo do jakiej przychodni po
receptę na leki, które mi sie kończyły iść na takim koncercie do punktu
medycznego i poprosić o taką receptę, oczywiście musiałam to trochę
podkoloryzować, że już potrzebuję itd. chociaż leki jeszcze miałam.
Najbardziej zaskoczyła mnie ignorancja pielęgniarki, która mi
powiedziała : "Ale teraz to pani tego ataku nie dostanie , dobrze?" Tak
jakbym nad tym mogła zapanować hhehe...
Zdarzyło Wam się coś takiego? Oczywiście parenaście lat temu, kiedy to się
zdarzało zupełnie inne emocje mną targały niż teraz, kiedy sie z tego
śmieję ...

[justyna302]

Mój chłopak ( który jeszcze nie wiedział o niczym ) opowiadał o
znajomym: "Patrz, taki kurczę zdolny, a ma upośledzonego brata..". Ja: "A co
bratu jest? Zespół Downa?"
A mój luby: "Nie, Down to nie, padaczkę ma.."
Oczywiscie dodawać nie musze, że nic mu nie powiedziałam o sobie i juz nie
jestesmy dawno razem.

[kz3]

pelegniarka w szpitalu mówi do mnie :" pani nie ma padaczki bo sie pani nie
posikła podczas ataku"
usłyszałam tez od matki mojego chłopaka ze jestem chora psychicznie bo mam epi
albo od byłego znajomego :" lepiej zebys nie miała ataku na miescie, wiesz bo
to siara wszyscy sie beda na mnie gapic"

[adelka_z_epi]

Współczuję,naprawdę.Po waszych wpisach widać świadomość ludzi i niestety
pielęgniarek też.Chociaż o pielegniarkach nie mam najlepszego zdania,czasami im
się wydaje że są mądrzejsze od lekarzy.

[pucka69]

Ale,Adelko, tu nie ma czego współczuć!!Naprawdę! Zaczęłam ten wątek, żebysmy
się trochę pośmiali, a nie współczuli sobie nawzajem. Współczucia to ja mam już
na zapas. Ta historia z twoim znajomym kz3, to przebiła moje przezycia,
naprawdę:)A wiecie, ile razy ja na moją padaczkę wchodziłam na koncert bez
biletu? No bo jak szłam po tę moją receptę i jak już ją dostałam, to chyba nie
myślicie, że tak od razu wyszłam.

[adelka_z_epi]

Wkurza mnie strasznie że ludzie z epi traktują jak przygłupów.
Ale ludzka głupota nie ma granic,niestety.I nie lituję się nad nikim,jesteśmy
mądrzejsi od tych często zdrowych i na pewno bardziej pracowici.

[pucka69]

Tak, to jest denerwujace, masz rację. Kiedyś zdarzyło mi sie pracować w
szpitalu i pani szefowa salowych opowiadając o swojej siostrze
powiedziała : "Mam siostrę , ale nie daliśmy jej za maż, bo ma padaczkę".Hm...
Oczywiście, że ja też mam padaczkę nie przyszło jej na myśl. Bawi mnie to, gdy
moi dalsi znajomi na przykład mówią coś takiego, albo gdy ktos wpycha we mnie
wódkę mówiąc "No ze mną się nie napijesz?"

[gutek1231]

Jezeli jeszcze jestescie to chetnie do Was dołącze. Najbardziej smieszy mnie
glupota samych lekarzy. Nauczona podręcznikowo przez lekarza prowadzącego,że
kiedy idę z prost infekcją do lekarza rodzinnego uczciwie uprzedzam o mojej
epi/mialam smutne doswiadczenie z interakcja lekow/ i proszę jeszcze nie
spotkalam takiego ktory by mojej informacj, popartej dokumentami nie zignorowal.

[pucka69]

Jesteśmy, jesteśmy... Przynajmniej ja. Smażę kotlety, bo mój luby jutro z
Moskwy wraca i skarżył się na jedzenie, to niech ma te kotlety chociaż!
Wracając do personelu medycznego - parę lat temu przeprowadziłam sie do innego
miasta i nie znałam w nim żadnego neurologa zajmującego sie padaczką, więc
poszłam do piewrszej lepszej prywatnej kliniki i powiedziałam wyglądającej jak
modelka pani w rejestracji ze chciałabym się zapisac do lekarza, zajmującego
się padaczka. Pani wlepiła we mnie wzrok i po dłuższej chwili zastanowienia
wydukała :" To chyba do neurologa, tak?" powiedziałam że jeszcze się zastanowię
i poszłam stamtąd w cholerę!
I jeszcze jedno mi sie przypomniało - poszłam do obcego stomatologa, znów to
obce miasto, z ukruszoną jedynką. Taki młody, strasznie ważny i nadęty. Zaczął
mi opowiadać,że to może się całkiem ukruszyć i ile kosztuje wstawienie zęba itd
mi opowiadał, tak koło tysiaca - tysiaca pięciuset plus minus mu wyszło.
Wreszcie wkurzył mnie i powiedziałam :" Pan mnie postraszył, to ja też Pana
trochę postraszę - mam padaczkę." Zebyś Ty widziała jak facet się zmieszał,
prawie mnie poprosił żebym nie miała ataku! Dupek! I już teraz traktuje mnie
zupełnie normalnie i nie nadyma się.

[gutek1231]

Cześć! Wczoraj poszłam spać, zadziałały prochy. Wiesz ja mam fajnego
stomatologa, jak do niego idę to pyta " jak tam, co teraz ćpamy?"/oczywiście z
humorem/ jest to jedyny specjalista, z jakim mam do czynienia, profesjonalnie
podchodzący do swojej pracy. Poprostu facet ma świadomość, że organizm ludzki
to całość a nie tylko jeden ząb do wyleczenia.Z innej beczki: może to nie
najweselsze ale muszę to napisać, kilka dni temu zmarła moja mama. A teraz jest
ból, tęśknota i koszmarny strach, że jak ten cały stres odpuści to odezwie się
ta "gadzina"/ mam epi gram mall-czyli napady pełne/

[justyna302]

gutek1231, z całego serca Ci współczuje. Nie bede Cie pocieszac, bo to nie
pomoze, powiem Ci tylko, ze autentycznie łzy zakreciły mi sie w oczach kiedy
przeczytałam Twoja wypowiedz. Bądź dzielna. Odnoscie napadów, to spokojnie,
moze tak byc, ale nie musi.. Z napadami tak to jest jak wiesz ze przychodza
kiedy chcą: czasami wielki stres, zyciowy dramat - a one nic. A czasami
wydawałoby sie ze nie ma powodów - a tu bach. Zycze Ci wytrwałosci i zdrowia.
Pa.

[gutek1231]

Dzięki! I nie wiem co powiedzieć wszystko wydaje mi się banalne.

[gutek1231]

Hej gdzie wy się podziewacie!Piszcie coś wesołego jest mi takcholernie źle!

[frida26]

Ale sie usmiałam:D Tylko ta smutna wiadomość o śmierci. Współczuje bardzo.
Chciałam wam napisać ,że Ci co wiedza o mojej chorobie absolutnie normalnie
mnie traktuja ,a czasem wręcz aż za bardzo. Nikt się jakos nie czepia ,że mam
epi.Nawet lekarze czy inni ludzie mi nie bliscy reagują normalnie. Nie mam czym
Was rozweselić.

[frida26]

Kurczę! Przypomniała mi się taka oto sytuacja.Pewna kobieta wiedząca o mojej
chorobie wystraszyła mnie i po chwili konsternacji z przerażeniem powiedziała:
Boże !!Ja nie powinnam Ciebie straszyć!!I zrobiła wielki oczy:)

[pucka69]

Ach, Gutku (chyba Gutko raczej), jak mi przykro... Ale powiem Ci, tak w zwiazku
z atakami po jakichś przeżyciach, że nie dostałam napadu nawet wtedy, gdy matka
mojej pierwszej miłości ( boże, kiedy to było, prawie nie moge uwierzyć, ze tak
dawno!) krzyczała do mnie : " Ty ...( taka i owaka) , to przez ciebie mój syn
nie będzie księdzem ( moja miłosc w seminarium ukryła się przed wojskiem, ale
tego to już mamusi nie powiedział) A potem mamusia owa powiedziała : " Ach, ja
mam takie słabe serce" i wymaszerowała z domu mojej koleżanki"
A moja miłosć, no była, była od tamtej chwili stała za jej placami i mówiła : "
Mamo chodźmy, nie denerwuj sie" Szkoda że najlepsze riposty przychodzą mi do
głowy w tzw. poniewczasie, bo mogłam przecież powiedzieć wrednej babie : " A ja
mam padaczkę i zaraz dostanę ataku, jak Pani nie przestanie wrzeszczeć"
A miałam kiedyś cudną pania stomatolog, która na wieść że mam epi zaczeła mi
opowiadać że w razie gdybym np. straciła zęby i chciała sobie
jakieś "zrobić" ,to tylko takie "na stałe" - bo mogłabym w czasie ataku
zadławić sie sztuczna szczęką i ona poszłaby siedzieć gdyby mi takie wstawiłą a
mnie by się coś stało. I opowiadała mi o swoim pacjencie, z padaczką właśnie,
który zwrócił się do NFZ o refundację do tychże zębów "na stałe" i dostał w
dodatku.

[kz3]

witam wszystkich , dawno mnie tu nie było ...dawno nie miałam ataku strasznie
mnie to cieszy ale czesciej mam jak to nazywam stop klatki wyłaczam sie na
chwile zastygam w jakiejs pozycji i zaczyna mi sie cos snic albo wogóle nic
nie pamietam , przynajmniej ta forma jst mniej bolesna od poprzedniej, wracajac
do temetu opowiesci...majac urlop zdrowotny czesto siedze na necie i czasem z
kims gadam , zchodzi sie czasem na tematy zdrowotne a wyglada to tak:
- a co ci jest?
- mam epilepsje
- a co to jst?
- no p[-adaczka
po chwili milczenia: komuikat3333 sie rozłaczył

[natalka66]

Czesc, tak czytam co piszecie i mnie to przeraza, ja nigdy nie miałam zadnych
nieprzyjemnosci zwiazanych z tym ze jestem chora.Zawsze o tym otwarcie mowie i
nigdy nikt z tego powodu nie traktował mnie inaczej.

[grzesp3x]

rok temu poszedłem do optyka po okulary, byłem sam na sam z dwiema
sprzedawczyniami, chwyciło mnie, bokiem -dokładając stopę do stopy niczym
boczny Michael J.- zaszedłem za ladę nie reagując na uwagi tych pań, usiadłem
na krześle i posiedziałem niczym rzeźba kilka minut. Młodsza zrozumiała w czym
ma się rzecz, a starsza (właścicielka) wezwała policję i pogotowie. Na
szczęście uszedłem zanim przyjechali! O przebiegu całej sprawy dowiedziałem się
od tej młodszej odbierając okulary 2 dni później. Uważajmy więc, bo ściga nas
już policja!!!

[kz3]

alemasz szcescie jeszce by cie zapuszkowali tamdopiero bys miał przezycia hehhe
czesto masz takie zawieszenia w czasie i przestrzeni? pozdrowienia

[justyna302]

W pracy, kiedy np. moim kolegom zawiesi sie komputer wolają "K... padaczki
dostal!" Znowu inny moj kolega uzywa słowa "padaka" jako synonimu zyciowego
niepowodzenia. Nie powiem, mam ochote dojsc, wziac zamach i przywalic im piescia
miedzy oczy. Ale co zrobic.

[pucka69]

A mnie sie właśnie przypomniał z bardzo starego "Przekroju" - baaardzo starego
Konstanty Ildefons Gałczyński - była u niego "padaczka" i
analogiczna ... "stojączka" ...Znacie to? Nie pamietam dokładnie, ale śmiałam
się do łez...

[gutek1231]

Byłam w PZU i oczywiście jest napad.Wiadomo nie wiem co tam się ze mną działo
ale kiedy wróciła mi jaka taka świadomość jedna z Pań /myślę,żę była to jedna z
osób, które starały się pomóc mi/odzywa się do mnie tak:" Jednak nie powinna
być Pani na drugi raz taka uparta i przestać się tak szarpać jak ktoś chce
pomóc!" Najprawdopodobniej na moje głupie, mętne spojrzenie Pani prychneła i
już jej nie było.Kto tu jest śmieszny ja czy oni?

[centro3]

Jesteście wszyscy bardzo sympatyczni! Zawsze mówiłam, że coś za coś. Macie
"krótkie spięcia" ale za to jesteście inteligentni i macie o ten jeden bieg
więcej. Moja siostra od 50-u lat ma padaczkę ale jest super, pisze wiersze, ma
ducha 30 sto latki....no i niestety ma zawsze rację!
Uważam, że to forum bardzo Wam pomoże. Lekarze nigdy nie maja czasu a my możemy
robić statystyki objawów, wymieniać przypuszczenia, szukać w internecie
wiadomości! szukać powodów!

[gutek1231]

Sympatia sympatią ale,że opera na kółkach to fakt. Ludzie dostałam dzisiaj
napad przy obiedzie /pomidorowa z makaronem/ a ponieważ nie było żadnej aury to
się omsknełam twarzą w talerz. Jak wróciłam do świata mąż do mnie: "Ja
wiedziałem, że jesteś pazerna ale przecież tego talerza zupy bym Ci nie
zabrał.Kochanie jak byś wyglądła gdyby to było spagetti?" Powiedzcie czy nie
fajnie? Ja tą cholerę zaczynam lubić!

[ssylwia86]

Nie no...fajnie, że tak do tego razem z mężem podchodzicie...masz rację, to nie
jest takie straszne, ale trzeba to zaakceptować..życzyłabym tego mojemu
Misiowi...
pozdrawiam

[jrychtik]

:) i tak trzymać...

[gutek1231]

Muszę Wam powiedzieć, że to właśnie mąż od początku patrzy na to jak na chorobę
jedną z wielu. Może trzyma fason ale nawet w najtrdnieszych chwilach /stany
padaczkowe/ był mi prawdziwym wsparciem. Nigdy nie wpadał w panikę, każdy napad
traktował jako coś bardzo normalnego najwyżej żartował, tochę kpił /z choroby
nie ze mnie/. Każdemu z Was z całego serca życzę kogoś tak ustawionego do
naszej choroby.

[pucka69]

Zdecydowanie prowadzisz, Gutku, w tym plebiscycie! Mąż- nadzwyczajny. Mój
niemąz też jakoś specjalnie nie przejmuje sie tą moją chorobą, no ale ataku
nigdy nie widział, nie mam pojęcia jakby zareagował.

[frida26]

Mój mąż też ma luzacki stosunek do tej choroby, czasem aż za bardzo;)

[gutek1231]

Dziewczyny to ja Was podziwiam, jak wy sobie radzicie? a może ja jestem
histeryczka?

[justyna302]

O, u mnie jest dokładnie to samo! Z mezem znamy sie od 2002 r i tak sie złożyło
ze ani razu nie widział napadu ( miałam przez ten czas jeden ale była przy tym
tylko moja mama ). Przez to chyba podchodzi bardzo luzacko "wszystko bedzie
dobrze, jestes zdrowa dziewczyna". Zachowuje sie jakby sprawy w ogole nie było.
Kiedy mu marudze ze nasze przyszłe dziecko moze byc chore mowi "lekarz nam
wszystko powie, bedzie dobrze". I takie tam..
Wiecie, predzej czy pozniej on mnie zobaczy w takim momencie i boje sie jego
reakcji, boje sie ze poczuje do mnie wstret, ze bedzie bal sie potem mnie
dotknac..

[szara_w]

> Wiecie, predzej czy pozniej on mnie zobaczy w takim momencie i boje sie jego
> reakcji, boje sie ze poczuje do mnie wstret, ze bedzie bal sie potem mnie
> dotknac..

nie bój się - tak na pewno nie będzie, opowieśći dziweczyno tym świadczą i ja
też dorzucę, że mój Miś zobaczył pierwszy atak 2 lata po ślubie, a w sumie 5
lat po "byciu razem"
i wiesz, co powiedział? że w sumie to dobrze, ze to jest już za nami (choć
niefajnie, że się martwię, że wróciło) bo teraz wie jak to wygląda, wie, że to
nic aż tak strasznego, wie, co się ze mną dzieje i czuje się oswojony i
przygotowany na następny raz
więc będzie dobrze, jak się kogoś kocha, to taki szczegół jak epi nie może w
tym przeszkodzić :)

[gutek1231]

Ludzie dawno tego wątku nie ruszałam, a przypomniało mi sie coś extra. Jak epi
była jeszcze bardzo silna /stany padaczkowe/ i lądowałam w szpitalu w pełnym
odlocie to po jednym z takich pobytów /w szpitalu/ doszłam do wniosku, że muszę
mieć w szafie spakowany zestaw awaryjny odzieży, bielizny. Bo mąz jak mąż
zawsze mi do szpitala przywiózł co znalazł a nie co ja chciałam. Dlatego,
wyszykowałam sobie takie najważniejsze rzeczy. Tylko póżniej nigdy ich już nie
znalazłam /mieszkamy w dwójkę w dużym domu/. Tym sposobem szukam z przerwami
ich do dziś pozostały mi do przejrzenia strychy? To trzeba mieć epi a może
sklerozę?

[ania_1609]

Dwa lata temu pogotowie zabrało mnie do szpitala, przyszła pani doktor mnie
zbadać, po czym spytała: "po co panią w ogóle przywieźli? Przecież jak się
zbliża napad to trzeba więcej leków wziąć i już". Ostatnio trafiłam do tego
samego szpitala i naprawdę bałam się, że przyjdzie znowu ta baba :-))

[pucka69]

... o ja fajne mam... zdarzyło mi się ostatnio, chociaz nie na temat trochę ,
ale co tam...poszłam do apteki z receptą na depakinę, okazało się ze pani
doktor się pomyliła i wpisała depakinę chrono 500 zamiast 300. Moja rozmowa(mam
37 lat) i farmaceuty- Murzyna ( piszę o kolorze skóry ze względu na poziom
stylistyczno-gramatyczny rozmowy) wyglądała tak:
ja - ale czemu chrono 500? ja biorę 300.
farmaceuta - tu jest 500 - patrz.
j. No widzę, ale to pani doktor się pomyliła
f. może ci zmieniła?
j. zmieniła i nic mi nie powiedziała?
f. a jaka ci różnica?
j. taka ze 500 jest prawie 2 razy silniejsza niz 300
f. to napisze mi tu na recepcie ze chcesz 300...

[meti84]

Witam! Niektore wasze opwiesci rzeczywiscie sa smiechu warte:) Moi znajomi,
przyjaciele, chlopak... Wszyscy wiedza o mojej chorobie. I kiedy wiem, ze
przyjdzie mi z kims spedzic wiecej czasu po prostu mu o ym mowie, zeby pozniej
nie bylo niespodzianek, paniki etc. Odpowiadam na wszystkie pytania. Nie
wstydze sie tego, ze jestem chora, bo nie ma sie czego wstydzic. A jezeli komus
to nie pasuje to juz jego problem...
Opowiesc z pomidorowa chyba najbardziej mi sie podobala.
Ja kiedys idac na impreze przez atak zbilam 0,7 wodki. Do dzisiaj nie moge
sobie tego wybaczyc, chociaz nikt nigdy mi tego nie wypominal:)
Ale opowiem wam jeszcze lepsza historie... Kiedys umowilam sie z kumplem w
barze na piwko. I tak sobie ide i bach, czuje, ze sie zbliza. Wiec sobie
usiadlam, coby sie nie porozbijac. Juz po wszystkim, jak zwykle nie bardzo
kontaktowalam, ale wiedzialam gdzie mam isc. Wiec zamaiast pojsc do domku i po
rzadnie sie wyspac poszlam w strone knajpy. Ale za cholere nie moglam sobie
przypomniec gdzie ona dokladnie jest:) Poszlam do sklepu (ktory jest zaraz
obok) z zamiarem kupna karmy dla kota, bo gdzies tam w podswiadomosci
wiedzialam, ze mam ja kupic. Ledwo sie dogadalam z pania za lada i zamiast
wyciagnac portfel wyciagnelam telefon i przegladalam sobie ksiazke
telefoniczna. Ludzie juz tam sikali ze smiechu ze mnie. W koncu sie zabralam i
sobie poszlam...
Na drugi dzien musialam isc do tego sklepu, bo zgubilam okulary i myslalam, ze
moze przypadkiem zostaly tam. Niestety nie bylo ich tam, ale pani okazala sie
wyrozumiala i wszystko zrozumiala, kiedy powiedzialam jej, ze bylam po ataku
padaczki. Powiedziala mi rowniez, ze jakis facet jej powiedzial wczesniej, ze
jakas dziewczyna "lezy pijana pod bankiem". Szkoda, ze sie nie pofatygowal,
zeby sprawdzic co mi jest naprawde... Ale tak to juz jest w naszym kraju.
Zdechlbys na ulicy i nikt by sie nie przejal.
Okularow oczywiscie nie znalazlam:(
Zycze wszystkiego najlepszego, i zeby nikt nie posadzal was o pijanstwo kiedy
macie atak. Trzymajcie sie cieplutko. Pozdrawiam!

[scooby40]

O to chodzi, że mi nic nie powiedzieli :) co idę do lekarza to ten na mnie się
tylko patrzy i nie odzywa słowem !!! Może sam potrzebuje pomocy !!!

[paoloigna]

Witam, moje opowiesci rzeczywiscie sa roznej tresci, hihi:)
1. Moj pierwszy napad wygladal tak, ze ja, 17letnie dziewcze, wypilam pol litra
z trzema kolezankami i nad ranem obudzil mnie widok pana w bialym fartuszku
pytajacego sie mnie jaki jest dzien tygodnia. Przestraszone kolezanki podaly mu
moje dane i on na to, 'a to Pani mamusia pracuje u nas w urzedzie?' Nie bylo
sensu ukrywac prawdy i on, ze 'ojej, mama taka wporzo babka, a Tobie sie wodki
zachcialo...':DDD Dzien wczesniej rodzice odwiezli mnie do kolezanki na
nocowanke, a odebrali juz na pogotowiu. Chcialam zaznaczyc, ze z zadnej
patologii nie pochodze, jestesmy 'wporzo' rodzinka, ale wiadomo, rozne pomysly
do 17letnich dziewczynskich glowek przychodza...:)
2. Kiedys jadac na wycieczke szkolna, mialam napad w autokarze gdzies w
zachodnich Niemczech. Moja wychowawczyni o wszystkim wiedziala, ale moj atak
spowodowal u niej jakies 'Herzklekoty' i atak paniki, a gdy sie uspokoila,
zadzwonila do moich rodzicow i grzecznie zazadala, aby po mnie przyjechali, bo
ona mnie na wyjazd nie chce brac. Oczywiscie rodzice sie nie zgodzili, bo moja
choroba jest do opanowania i ataki mam rzadko, uznalismy wszyscy, ze to ta pani
jest bardziej chora niz ja. Rodzice mnie nauczyli, ze nie mam powodow zeby czuc
sie winna za wlasna chorobe.

[basiulka999]

ja miałam najdziwniejszy przypadek z moją mamą. Dostałam napadu przy niej.
rzadko się zdarza. no ale akurat. Była na mnie zła bo wcześniejs się
pokłóciłyśmy. ja uderzyłam ręka w podłogę (nadgarstkiem) i rozwaliłam zegarek
(nie mówiąc o póxijeszym bólu nadgarstka!). A mama do mnie w trakcie napadu- że
znowu histeryzuję, rozwaliłam zegarek i poszła w długą, zostawiajac mnie samą z
11 miesiecznym synkiem! całe szczęście że "panowałam w miarę nad tym i mam w
komórce w klawiszu wpisanego męża. wystarczy przydusić dłużej. przyjechał kiedy
już byłam prawie po. nie wiedziałam czy jest aż tak zdziwiony czy aż tak
wkurwiony

[margerytka21]

Z góry przepraszam, nie przeczytałam wszystkich histori ale nadrobie wieczorem.Opiszę swoje:
- dostałam ataku w aptece, przyjechało pogotowie, ja już dochodziłam do siebie tzn. łapałam powoli rzeczywystość, nagle mnie ktos łup po twarzy z jednej strony z drugiej, i słysze to ćpunka my ją znamy ( w tym mieście nigdy nie brało mnie pogotowie) ktoś powiedział, chyba w szoku dostałam następne ataki, jak doszłam do siebie drugi raz już w karetce, nie chcieli rozmawiać z rodzicami przez tel. zawieżli mnie na pogotowie i zostawili na korytarzu, bo się bali. Na szczęście gdy przyjechali znajomi znaleźli mnie. Jedynie pani na dyżurce pogotowia , była ok. bo wszeła alarm kto mnie przywiózł, dlaczego bez leków itd. zróbiła przesłuchanie, znależli się winowajcy którzy mnie bardzo przepraszali, na wypisie z karetki bali się podpisać i coś maznęli. Od tej pory boje się jak ognia karetki pogotowia.
Pozdrawiam

[potega_18]

Wiecie u mnie całkiem inna sytuacja mój chłopak zresztą w tej chwili już go nie
ma zginął w wypadku samochodowym... całkowicie akceptował moja chorobe i nie
przeszkadzały mu moje napady... ale kiedy odszedł ja urodziłam nasze dziecko i
przyjechali teściowie z jego strony... mieliśmy wtedy psiaka który zaczął
szczekać... a szczekał głośno...
a niedoszły teściu mówi tak: trzeba zrobić coś z tym psem jeszcze dziecko sie
jakiejś padaczki nabawi...
więc ja powiedziałam na to: i co z tego ja tez ją mam i co inna jestem?? jak
zachoruje to nie od psa ale ode mnie...
i co fajniejsze wiecej już ich nie widzialam conajmniej jakbym miała cos zakaźnego
ale wcale sie tym nie przejmuje bo z takimi ignorantami nie ma co///

[msskn]

byłam ostatnio u mojego lekarza pierwszego kontaktu po receptę. Rozmawiamy
sobie jak zwykle o pierdolach , a ten ni z tego ni z owego pyta jakie mam
wrażenia podczas ataku, bo on słyszał,że jak sie zbliża atak, to jest to
wspaniałe odczucie jak podczas orgazmu. Stary Dupek! Może myślał ,że rozwinę
temat a ja go olałam , pa pa !

[justyna302]

Rozmawiamy
> sobie jak zwykle o pierdolach , a ten ni z tego ni z owego pyta jakie mam
> wrażenia podczas ataku, bo on słyszał,że jak sie zbliża atak, to jest to
> wspaniałe odczucie jak podczas orgazmu.

Rzeczywiscie, ma rację. Ja mam za każdym razem wrażenie jakbym widziała swoje
życie kadr po kadrze, a potem umierała. Taki to orgazm.

[gryf_pomorski]

Dziwne wypadki z padaczka...coz sporo tego ale....
Nawredniejszy to jak przywiezli mnie kiedys w srodku nocy z miasta do szpitala
wojewodzkiego w gdansku po ciezkim ataku i wrzucili bez pytania bez niczego na
sale z pijakami w kolejce do odstawienia na wytrzezwialke nawet nie czekali na
badania krwi a jak chcialem pokazac zaswiaczenia lekarskie to totalny ignor i
pyszczenie ze jestem pijany...oczywiscie bylem trzezwy jak swinia...dzieki bogu
z komorki dalem znac do domu i wpadla matka byla pielegniarka zjechala oboje
pigule i lekarza a jak przyszly badania krwi to tak opierdzielila ze wychodzac
klaniali mi sie w pas


A co do dentysty...to chodze do przychodni studenckiej gdzie mlodociani
dentysci sie szkola bo tam podchodza calkiem inaczej do chorych..zadnych
klopotow nic..studenci robia wywiad ne boja sie jak cos to wolaja lekarza
pilnujacego pytaja co i jak robic,uwazaja zeby zrobic zeby solidnie zeby niebylo
zadnych krzywizn ktore przy szczekoscisku moga trzasnac...pytaja regularnie jak
sie czujesz daja odpoczac wogole jak w grand hotelu

z traktowaniem epi jako choroby psychicznej spotykalem sie wiele razy ale zawsze
dawalo sie wybic z glowy madrym inaczej takie pomysly
W ogolniaku niemialem klopotow z nauczycielami wszyscy wiedzieli ze jestem
chory,mialem pare osob wyszkolonych przezemnie zeby sie opiekowac w razie czego...
a zeby bylo0 weselej obaj kumple w tej chwili chodza z dziewczynami chorymi na
epi jeden jest juz nawet po slubie...

[gryf_pomorski]

a z takich ...mniej wesolych...
to z moja dr...."bardzo szanowana specjalistka od epi"....
mialem takie przejscia ze ...wyszla sytuacja ze kardiolog chcial...
dac mi rozrusznik i prosil neurolog o wyniki wszelkich mozliwych badan
rezonans,eeg ,eeg z wzbudzaniem i wogole co tylko mozliwe...oprocz sekcji...
a neurolog stwierdzila ze niezrobi bo nieuwaza ich za konieczne i 2 lata pisaly
do siebie..w koncu neuro sie zdraznila i powiedziala ze ma w du...kardiolog i
jak ta chce niech se sama robi...a kardiolog pani profesor...stwierdzila ze coooo..
i dostalem skierowanie na klinike za 2tygodnie mialem juz wszczepiony....

.....
podobnie potraktowala okuliste z nerwem wzrokowym...a ja przestalem ja odwiedzac
odstawilem leki i zyje...
nawet lepiej niz z lekami...jak bralem
napewno lepiej kontaktuje...

[justyna302]

Zapomniałam napisać o czymś smiesznym. Zanim moja teściowa stała się moją
teściową, nie wiedziała jak to ze mną jest. Przez długi czas nie informowaliśmy
z moim lubym nikogo z jego rodziny. Ale któregoś razu zdarzyła się rzecz dziwna:
ich owczarek niemiecki zaczął byc osowiały, nie chciał jeść, a parę godzin
później dziwnie wygięło mu na kilka minut wszystkie łapy. W domu przerażenie,
byłam tam akurat, tylko spojrzałam i mówię od razu "Według mnie to może byc
padaczka". Oczywiście zaraz potem teściowie zabrali go do lecznicy dla zwierząt
i po powrocie mówią, że weterynarz potwierdził, że prawdopodobnie to
rzeczywiście epilepsja.
Kiedy w końcu mąż kiedys tam wyznał teściowej że choruję, powiedziała,że się
domyślała od momentu gdy postawiłam diagnozę psu. Mówi, że coś ją wtedy "tknęło"
:)))

[margerytka21]

Też zapomniałam opisać coś śmiesznego mhm, musze się zastanowić.
Moja siostra ma śliczne bliźniczki , dziewczynki maja półtora roku. Ostanio mnie na dłużej odwiedzili,( pierwszy raz jak widziały atak to płakaały, ale po chwili wpakowały się na mnie by mnie przytulić, rozśmieszyć, pocieszyć. Za drugim razem gdy mnie widziały ( straciłam przytomność małe drgawki) to patrzyły na mnie długo cos dosiebie gaworzyły, po chwili namysłu jedna przyniosła mi poduszkę i wtykała pod głowę a druga znosiła mi misie jakie tylko miały, gdy to nie zadziałało to zaczęły mnie tarmosic za włosy uszy nos podobno wygłupiały się, w końcu jak doszłam do siebie otworzyłam oczy i pierwsze co ujrzałam to dwie roześmiane twarzyczki cieszące się że ciocia w końcu się obudziła. Dodam że w większości razy rodzina sie stara aby im oszczędzić widou ataku, to były dwa razy ale wszystkich ich reakcja bardzo zaskoczyła pozytYWNIE.

[justyna302]

Słodkie dziewczynki :)))