Rozróżnić wielodzietność od dziecioróbstwa.

[sloggi]

U nas, w kraju nad Wisłą często nie rozróżnia się wielodzietności od
dziecioróbstwa.
Ludzie wielodzietni to świadomi rodzice, którzy planując liczną rodzinę
zdawali sobie sprawę, ze mogą pozwolić sobie socjalnie i finansowo na
spłodzenie potomstwa. Ich dzieci maja zapewnione spokojne dzieciństwo, miłość,
ubiór, miejsce do życia i wykształcenie.
Wiem, że określenie "dziecioroby" jest wulgarne, ale nie znam innego, które
trafnie określałoby parę ludzi rozmnażających się ze słodką beztroską na
zasadzie "jakoś się wychowa". To ludzie oczekujący na mannę z nieba, pazerni
na przywileje socjalne, często nisko uposażeni i nieposiadający warunków
lokalowych i materialnych do odpowiedniego wychowania dzieci.

[jol5.po]

Nie podoba mi sie takie rozróżnienie. To zakłada, ze ja wiem lepiej, znam prawdę, a ci inni to...
Ludzie >pazerni na przywileje socjalne< są i z jednym dzieckiem i z wieloma. Ludziom zaradnym też zdarza się mieć dzieci z przypadku.
Myślę, że inna jest kolejność, nie: >para ludzi rozmnaża sie beztrosko na zasadzie "jakoś się wychowa"<, a po prostu sa ludzie, których całe życie jest takie - jakoś to bedzie, opieka społeczna da pieniądze - czy jedno dziecko, czy więcej tak by żyli.
Biedni, niezaradni byli są i będą. Liczyć, że to sie zmieni to idealizm, tylko chyba jakaś baaaardzo rozsadna polityka oświatowa promujaca "branie spraw w swoje ręce". A jak genetycznie jesteśmy zróżnicowani i niektórzy z jakiś przyczyn inaczej wypopsażeni wtedy to już klops i musi tak zostać Czytałam gdzieś teorię, ze im wiecej przywilejów socjalnych, im wiecej państwo bierze na swoje barki, tym chętniej ludzie korzystaja i przez to z ich kreatywnością i "braniem spraw w swoje ręce" coraz gorzej.
Wolę więc się nie nakręcać, że inni to pasożytują itd. A zresztą, ja sama mam 5 dzieci (z wyboru) i nie mam samochodu (na razie)- nie wyglada to zapewne dość odpowiedzialnie w dzisiejszych czasach.

[verdana]

Dlaczego 5 dzieci+ brak samochodu to nieodpowiedzialność? Ja też nie mam
samochodu, mam troje dzieci, a czuję się odpowiedzialna jak cholera!
Termin "dziecioróbstwo" też mi sie nie podoba, ale coś w tym jest. Rodzenie
dzieci i liczenie na to, ze ktoś w ih utrzymaniu pomoże nie jest szczególnie
uczciwe. Niezależnie od tego, czy to dzieci "z wyboru" czy "z wpadki".

[jol5.po]

Ale właśnie chodzi o to, że trudno to rozróżnić z zewnatrz.

[plathess]

Kobiety nienawidzą prawdy. Na jednym forum już mnie skasowały za temat o
dzieciróbstwie i nieodpowidzialności tej tzw. pięknej płci (a podobno i
mądrzejszej, ha, ha - to jest kawał, który mnie zawsze śmieszy, ponieważ mam
niejaki kontakt z kobietami (też takim z dyplomem i mądrości w nich... ojejej!
oceany), ale to tyle.
A co do tematu.
Owszem, socjal w Polsce nie jest taki, żeby dla niego opłacało się mnożyć, ale
wielu to robi, bo zawsze są to jakieś pieniądz. Marne bo marne, ale
GWARANTOWANE, a w Polsce to obecnie naprawdę pokusa nieodparta.

postulat skądinąd słuszny,

[judytak]

tylko jak to zrealizować?

raz, że "odpowiedni poziom życia" oznacza dla każdego coś innego - prywatną
szkołę, prywatne leczenie, narty w Alpach i nurkowanie na Karaibach na
przykład... a jakie to maja być "odpowiednie warunki lokalowe"? i w którym
momencie muszą te warunki "zaistnieć"? kiedy które z kolei dziecko jest w jakim
wieku?

i co robić z faktem, że fortuna kołem się toczy?
wychowanie dzieci trwa przynajmniej 20 lat, przez ten czas jedni się
wzbogacają, inni zbiednieją...
i co, przekwalifikować ich wtedy?

często nawet nie jest to kwestia wysokości dochodów, tylko stylu życia, czy jak
to powiedzieć...
często porządne rodziny wychowują 3-4-5 dzieci przy niewiarygodnie niskich
dochodach - i dzieci mają miłość, ubiór i wykształcenie...
w innych przypadkach mogą tego nie mieć nawet będąc jedynakiem...

pozdrawiam
Judyta

[joanka741]

Ja chyba rozumiem o co sloggiemu chodzi,ale faktycznie trudno przewidziec czy
za 10 lat "stac" mnie bedzie na moje dzieci
Niestety tego nie moge przewidziec,na razie widze swoja przyszłosć w jasnych
kolorach ale....
Nie wiemy co nas czeka,nie wiem ile bede zyła,nie wiem co bedzie jutro i
przeciez nikt tego nie wie nawet decydujac sie na 1 dziecko.
Mozna przez 9 msc oczekiwania zostac bez pracy a nawet bez meża.
Dom może sie spalić itd.
Nie bede tu czarnych wizji demonstrować.
Mysle że jesli sie chce, mozna mieć 5 dzieci,najwazniejsze że sie je kocha,a co
bedzie za tydzien czy msc jest i tak tajemnica.
Pozdrawiam wszytskie rodzinki,na które sasiedzi czasem zerkaja ze zdziwieniem
ze sie im chce

[mader1]

tez mam Melanie
Krysie i Zygmusia

Taka sama jak miedzy bohaterstwem a bohaterszczyzn

[praktycznyprzewodnik]

mam!

[jol5.po]

myślałam o sprawach poruszonych na wątku i nie dawało mi coś spokoju. Nie idziałam co.
Chyba już wiem.
Bardzo chciałam mieć dużą rodzinę - zaczęło mi to chodzić po głowie kiedy miałam już 2 dzieci. Teraz mam o 3 dzieci więcej. Sama tak chciałam, może nie zawsze dokładnie planując.
Wiele trudu włożyłam, by jakoś połączyć to z życiem zawodowym, wymyśliłam uczelnie, bo tu jest możliwość układania sobie samodzielnie pracy, bo jest możliwość pracy w domu. Ciągnę to już kilka lat i właściwie kosztuje mnie to wiele wysiłku. Mąż mnie wspiera, sam podejmuje coraz większe wyzwania.
Ale wiadomo, nasze dorabianie sie przebiega wolniej niż naszych znajomych mniej dzietnych, ja w tej chwili nie dostaję już stypendium. Ale dajemy sobie radę, jesteśmy szczęsliwi, mamy poczucie, ze każdy dzień przynosi wyzwania, własciwie harujemy jak woły, a najpewniej do stanu, jaki opsiagnęlibyśmy bez dzieci, lub z 1,2 dojdziemy trochę póniej.
Tylkoe, że w porównaniu z równolatkami bedzie widać, przynajmnie przez pewien czas różnicę, bo tylko jedna pensja, bo dzielimy ją na 7. Nie ma siły. Dajemy sobie radę, ale samochodu np. jeszcze nie mamy.
To wyliczanie, że od takiego dochodu na łebka w rodzinie jest wielodzietność, a od takiego to dziecioróbstwo nie podoba mi się. Nie podobają mi się też stwierdzenia, że najpierw powinno być stać tych, którzy chcą miec więc dzieci, a potem mogą je miec. Takie odwrócenie sytuacji, najpierw mam udowodnić, że mam dostatecznie duzy przychód i jestem usprawiedliwiona przed społeczeństwem, a potem już mam prawo...
Właściwie rozumiem intencje, ale coś mi nie grało w tej konstrukcji, przestałam myśleć o całym społeczweństwie i pomyślałam co mnie w tym myśleniu dotyka, mnie osobiście.
Ja sama wolę traktować wielodzietność jako wyzwanie.

[jol5.po]

i wkładając w życie więcej trudu niż równiesnicy z 1 lub 2 dzieci iść do przodu.
Ale nie chcę, żeby ktoś kto widzi, jak wychodzę z centrum handlowego, wrzucam zakupy pod wózek i zasuwam na piechotę (na szczęście mam blisko) z kilkorgiem dzieci myślał, że skoro wiozę te hurtowe zakupy w taki sposób, a nie dorobiłam sięn środków transportu, aby to przewieżć do domu, klasyfikował mnie jako dziecioroba, a nie wielodzietnego z wyboru.
Szczerze mówiąc nie specjalnie mnie to obchodzi, co myślą patrzący z boku, bo nie mam wglądu w ich myśli, ale nie będę się przykładała do budowania stereotypu, o którym mowa w tytule wątku. Więc jeszcze raz mówię, nie, nie zgadzam się z takim rozróżnieniem.

[jofin]

jol5.po napisała:
, nie, nie zgadzam się z
> takim rozróżnieniem.

I masz racje. Nikt z nas nie ma prawa sadzic innych i ich zycia. Kazdy buduje
to swoje zycie tak jak potrafi.

Rowniez dziala to w odwrotna strone. Wielodzietni nie powinni ukladac i glosic
jakichs stereoptypow dot. rodzin bezdzietnych , czy z jednym dzieckiem.

Jofin

[jol5.po]

oczywiście masz rację, tylko nas duzo mniejsza mniejszość, nie specjalnie nas słychać, kiedy chcielibyśmy dopiec komuś. Poza tym nie jesteśmy z różnych planet, bo na początku też byliśmy bezdzietni, potem mieliśmy z reguły jedno, no a potem więcej, chyba, że wieloraczki od razu.
Chyba nie jest tak źle z tym głoszeniem przez wielodzietnych stererotypów o małych rodzinach.
Ale jak najbardziej się z tobą zgadzam, to co napisałam powinno działać bez 2 zdań w dwie strony.

[ewax3]

i w Pani przypadku to jest wielodzietność a nie dziecioróbstwo. Bo Pani robi
wszystko żeby dzieciom zapewnić lepszą przyszłość. Uczy sie Pani żeby w znaleźć
dobrą pracę a przez to zapewnicie swoim dzieciom wykształcenie. A dziecioroby co
rok prorok siedzą w domu i tylko do MOPsu po pieniądze co miesiąc przychodzą jak
po wypłatę bo przecież oni mają dzieci. Do pracy sie nie wezmą bo dzieci małe i
matka i ojciec muszą sie nimi opiekować a za becikowe kupują nowe DVD i telefon
komórkowy. To właśnie to ja nazywam dziecioróbstwem a nie wielodzietnością. Znam
wiele rodzin wielodzietnych ale znam też dziecioroby które z dzieci zrobiły
sobie źródło dochodów.

[spytaj]

sloggi napisał:

> U nas, w kraju nad Wisłą często nie rozróżnia się wielodzietności od
> dziecioróbstwa.
> Ludzie wielodzietni to świadomi rodzice, którzy planując liczną rodzinę
> zdawali sobie sprawę, ze mogą pozwolić sobie socjalnie i finansowo na
> spłodzenie potomstwa.

Chciałoby się parafrazować B.Lindę "co Ty wiesz o wielodzietności???"
Z tego zdania wynika czysto pragmatyczne podejście do życia i bije nudą.
Jest pewne że większość rodzin wielodzietnych nie planowała ilości dzieci,
natomiast z pełną odpowiedzialnością podejmowały tę trudną decyzję o
powiększeniu rodziny. Jakie jest w tym kontekście rozróżnienie pomiędzy
stanem "socjalnym i finansowym" ?

Ich dzieci maja zapewnione spokojne dzieciństwo, miłość,
> ubiór, miejsce do życia i wykształcenie.
> Wiem, że określenie "dziecioroby" jest wulgarne, ale nie znam innego, które
> trafnie określałoby parę ludzi rozmnażających się ze słodką beztroską na
> zasadzie "jakoś się wychowa". To ludzie oczekujący na mannę z nieba, pazerni
> na przywileje socjalne, często nisko uposażeni i nieposiadający warunków
> lokalowych i materialnych do odpowiedniego wychowania dzieci.

bez komentarza,
Jola, Twoje odczucia są mi bliskie pozdrawiam

[zinka3]

Ja osobiscie nie planowalam swojej wielodzietnej rodziny /5 dzieci/ kazda ciaza
byla dla mnie ciosem ale cios ten nie zwalal mnie z nóg tylko wzmacnial mnie do
walki.

[wiga1968]

Niestety zazwyczaj rodzice "poprawnej politycznie", czy też modnej liczby
dzieci tworzę teorie o "dziecioróbstwie", tylko nie wiem dlaczego? Czyżby po
to, żeby siebie usprawiedliwić? Czy dlatego, że zabrakło w ich sercach miejsca
na miłość do kolejnego dziecka, muszą wytykać nam większą ilość dzieci? Czy
mając jedno, czy dwoje dzieci wiedzą, co ich czeka za rok, dwa, dziesięć? Może
wtedy nie będzie ich stać nawet na skromne utrzymanie i także ktoś może ich
wtedy posądzić, że są nieodpowiedzialnymi dzieciorobami, bo czekają, że ktoś im
pomoże.
Moja rodzina wielokrotnie była i jest wytykana palcami i wyśmiewana
przez "odpowiedzialnych". Nie czekam na pomoc, nie chodzę do opieki społecznej,
bo narazie wystarcza nam na utrzymanie (dodam, że ja nie pracuję zawodowo, a
mąż zarabia troszkę powyżej średniej krajowej). Żeby dolać jeszcze oliwy do
ognia... - nasze najmłodsze dzieciątko Szymonek, który ma 2,5 mies. był
dzieckiem planowanym, mimo że jest 7 dzieckiem w naszej rodzinie.

[jol5.po]

a ja nie planowałam pierwszego i drugiego, a zaplanowałam piate, mój mąż powiedział wtedy, że teraz to znajomi wezmą nas na pewno za wariatów, a prawdą była taka, że znajomi stracili rachubę tak od trzeciego i pytali się np. to macie 4 czy 5, nie mówiąc o imionach, które mylą sie im notorycznie, (mi zresztą też pozdrawiam Jola

[eury1]

Och Jolu poicieszyłaś mnie z tymi pomyłkami-imion oczywiście )
Fakt faktem że określenie "dziecioroby" działa na mnie jak przysłowiowa płachta
na byka....A bzdury pt.że opieka społeczna cokolwiek "daje" jest poprostu
śmieszne.
Żyjemy w takim państwie które niczego nie daje.Jak już to zabiera.Szlag mnie
trafia że nie mamy żadnych ulg podatkowych.Trzeci próg podatkowy szczerzy na
mnie zęby - do nikogo w tym kraju nie dociera że aby utrzymać tak liczne
rodziny trzeba sporo zarabiać,a jak sporo zarabiasz to płać podaki takie że aż
dech zapiera jak się policzy ile to wychodzi w skali roku.
Do licha,jakoś jeszcze niczego od nikogo nie dostałam - nie mieścimy się w
progach nawet do zasiłku rodzinnego.
I wiecie co,mam w nosie gadanie moich sąsiadów i całe to "wielce zdziwone
otoczenie" - jestem dumna z mioch dzieci i męża,bo potarfi nas wszystkich
utrzymać...hehehe z siebie też troszeczkę,chociaż dzisiaj jestem bojowo
nastawina do świata,po rozmowie z moją mamą,która oczywiście jest na mnie
obrazona że "znowu jestem w ciąży".
Zebrałam zresztą za to "opierdziel" od mojego pracusia że stresuję bzdurami
maluszka.Za nerwy oczywiście )
Ech,nie ma to jak wkurzona kobieta w ciąży
Pozdrawiam
Eury z Wojtkiem21tc

[praktycznyprzewodnik]

Potwierdzam.
Rodzina bliższa obraża się, a dalsza najpierw stuka palcem w czoło, a potem
traci rachubę.
Wyrazenie "myla mi się te twoje dzieci" w ustach osób z bliższej rodziny
zawsze przełykałam jak gorzką pigułkę. Sasiadami nie zawracałam sobie głowy.
Ale akurat nasza sasiadka doskonale odróznia nasze dzieci i jest dosc dobrze
zorientowana w ich perypetiach.

[wiga1968]

Całe szczęście, że moja rodzina, choć dosyć liczna rozróżnia moje dzieci, ale
znajomym idzie to gorzej. A myślałam, że mylenie imion moich dzieci tylko mnie
się przydarza, ale jak widzę nie jestem w tym osamotniona. Kiedyś śmiałam się z
mojej babci, która zanim zawołała jedno z nas, wyliczyła wszystkich. Teraz sama
czsem tak robię. Dzieci śmieją się, że to za karę, że ja śmiałam się z babci.

[jol5.po]

Mi zdarza się wołać: O-Ma-Agnie-Mi-Jasiu, tak, Jasiu o ciebie mi chodzi
A co do podatków, tu jest wątek (trochę spadł), który, jeśli nastapi dalszy ciąg, może coś zmieni. Przynajmnie sa dobre chęci
forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=16714&w=15747076&v=2&s=0

[justinka_27]

Mnie również niezbyt podoba się takie rozróżnianie.Mam 5dzieci,nie wszystkie
planowane.Znam osoby z "przyzwoitą"ilością dzieci notorycznie korzystające z
pomocy społecznej.Mnie również zdażało się zwracać z prośbą o taką pomoc ale
tylko kiedy było to naprawdę konieczne.Zdażało się też że pracownik socjalny
sam do mnie przychodził z pytaniem dlaczego nie przyjdę po jakiś zasiłek,a ja
poprostu nie chcę.To moje dzieci i sama chcę im zapewnić to czego
potrzebują.Nie zaplanowałam może odpowiedzialnie swoich dzieci,ale staram się
sprostać sytuacji w jakiej się znalazłam.Lekkomyślne jest według mnie płodzenie
dzieci,które chodzą pózniej głodne,brudne albo są odbierane nieodpowiedzialnym
rodzicom.Nie jest sprawiedliwe osądzanie ludzi,którzy dla swoich dzieci(nawet
nieplanowanych)są gotowi na wszystko.

[mader1]

Popieram Jole calkowicie.
Pamietam " dzieciorob" uslyszalam o jednym znajomym z 5 dzieci - rodzice
ciezko pracuja, roznie u nich bywa, akurat mieszkanie wlasnosciowe i jakis
samochod maja, ale na codzien roznie, choc nikogo o nic nie prosza. Ten, co
wypowiadal to paskudne slowo mial troje dzieci, zarabial tyle co nic. Rok
pozniej rozwiedli sie i zoan zostala sama z problemem. A dzieciorob dalej
dzwiga swa gromadke... nieodpowiedzialny jakis !
Pare lat temu przez pare lat jezdzilismy na narty do Austrii, w tym roku byc
moze nigdzie sie nie wybierzemy... Nie wierze w bezpieczenstwo finansowe, ktore
bedzie trwalo cale zycie. Raz jest lepiej, raz gorzej. To odpowiedzialnosc za
dzieci kaze szybko sie podniesc i brac do pracy. To strach o nie nie pozwala
sie poddac...
I zle czasy mijaja. I dzieci sobie radza. Tez raz lepiej, raz gorzej. Ale same,
nie uchylajac sie od odpowiedzialnosci.

[wiga1968]

Mader, popieram Twoje zdanie.

[marta_i_koty]

W mojej rodzinie jestem jedyną kobietą, która ma jedno dziecko, ba, przy tym
jednym pozostanie. I wcale nie czuję się mniej wartościowa niż mama 3 czy 4, to
wszystko zależy od nastawienia. Ja realizuję się doskonale jako matka i nie
potrzeba mi kolejnego dziecka, aby stwierdzić, że jestem "pełniejszą" mamą.
Poza tym wyglądam świetnie, a niestety ciąża rujnuje mi figurę, więc wolę być
szczupła, niż mieć kolejne dziecko... Wszystkie moje wielodzietne znajome
wyglądają jak stare torby, to przerażjące, że stają się tylko matkami... A
gdzie miejsce dla kobiety i żony?

[mama_kasia]

Pewnie nie będę tu jedyna, która powie, że jest i kobietą, i żoną
i mamą. No, ja w każdym razie jestem z pewnością
A gruba to jestem tylko w ciąży. I nijak nie mogę nabrać ciała

[marzek2]

Widzisz Marto, a ja wolę mieć kolejne dziecko, niż zachować figurę...
I najważniejsze, żebyśmy wszytkie tutaj i w życiu dawały sobie prawo do innego
patrzenia na to co ja "wolę mieć" w życiu, a nie uznawały tylko jednej opcji za
dającą szczęście i spełnienie. Ja też, tak jak Mama-kasia jestem i mamą, i żoną
i kobietą, zresztą, może dałabym inną kolejność, ja jestem przede wszytkim żoną
swojego męża. I chcesz w to wierzyć, czy nie, obecna najtrudniejsza jak do tej
pory ciąża umożliwiła nam z mężem nadzwyczajny rozwój naszej relacji intymnej i
śmiem twierdzić, że gdyby nie ta ciąża, być może nie dowiedzielibyśmy się o
sobie różnych rzeczy z tej dziedziny... Poza tym mój mąż kiedyś gdy pytałam go
co zrobi, gdy będę w ciąży i będę mieć np 100 cm w pasie (dodam, że teraz pod
koniec 3 ciąży mam ponad 100 ) - odpowiedział "to proste - wtedy mój ideał
seksu będzie miał wymiar 100 w pasie i już".

Pozdrawiam

marzek

[justinka_27]

Ja również nie jestem jakimś zaniedbanym babolem.Kiedy byłam jeszcze mamą
jedynaka poznałam dziewczynę bardzo młodą z trójką dzieciaków i było widać że
trochę brak jej czasu na zadbanie o siebie.Pomyślałam wtedy że choćbym nie wiem
ile dzieci miała nie będę tak wyglądać,no i udaje się.To kwestia podejścia,ja
potrafię znalezc czas dla,męża,dzieci i dla siebie również.Co do figury to ja
po pierwszym dziecku schudłam zamiast przytyć,a teraz 9 miesięcy po urodzeniu
piątego mam problem ze znalezieniem na siebie spodni z rozmiarówki
damskiej.Kupuje najmniejsze jak gdzies trafię,albo w sklepach młodzieżowych bo
nie jestem zbyt wysoka.

[marta_i_koty]

A ja przede wszystkim chcę być sobą...i Wam też supermamy szczerze tego życzę!
Lubię ładnie wyglądać : dla siebie, dla męża i dla syna. A Wam nie zalezy na
dobrym wyglądzie? Nie wierzę....

[jol5.po]

ten temat już był wałkowany, co by nie strzępić klawiatury jałowo podsyłam link
forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=16714&w=12345475&v=2&s=0

[praktycznyprzewodnik]

Mnie tez zalezy, ale kryteria tego, co uznajemy za zadbany wyglad sa szerokie.
Gdybym miała jedno dziecko tez bym prawie nie stosowała makijazu, czesała sie w
konski ogonek, nosiła wygodna sportowa odzież.

Po prostu tak lubie.

[libra.alicja]

marta_i_koty napisała:
A Wam nie zalezy na
> dobrym wyglądzie? Nie wierzę....

Ja myślę, że kobiecie, dla której wygląd jest najważniejszy, najtrudniej
zdecydować się na pierwsze dziecko. Bo ciąża, poród i długie karmienie piersią
wiele w tym wyglądzie zmienia. Potem jest juz łatwiej. Nawet gdybym posiadanie
dzieci chciała rozpatrywac w kategoriach wyglądu, to i tak mam już niejędrne
piersi, 2 razy cięte i szyte krocze, rozciągnięte mięśnie brzucha (ale wcale
nie wyglądam najgorzej), więc następne ciąże nie zmienią już wiele.

Kazda....

[mader1]

Poniewaz Grrrw cos zajeta - pewnie robi pierwsze klasowki, to ja odpowiem w
jej stylu " Kazda potwora znajdzie swego amatora " ))))
To na nasze usprawiedliwienie ))))
a powazniej - odkad urodzilam trzecie staram sie miec lekki makijaz, dobre
ciuchy, czesciej chodzic do fryzjera i pilnowac farbowania.
Z tym wygladem jest prosciej, niz myslisz.Prawda jest banalna.
Przykro to stwierdzic, ale to jest tylko kwestia kasy i genow.
Znam mamy, ktore dzieki swietnym ciuchom i masazystom nie wygladaja na to, zeby
urodzily nawet jedno dziecko, a maja pare i...
Jezeli kobieta biedna, nie stac ja na fryzjera,jest niezbyt ladna z urodzenia,
duzo pracujaca i jeszcze niekochana, to nawet jezeli nie urodzi ani jednego
malucha, podda sie i bedzie brzydka i zgorzkniala
Ciesze sie, ze jestes fajna mama

[mamamalina]

No przepraszam,mam 4 dzieci,ciąglę jestem przed 3o,planuję piątego maluszka,a
nie czuję się "dzieicorobem".Ok,nie mam willi z basenem,jakoś się żyje. Moje
dzieci chodzą na zajęcia dodatkowe,angielski itp,ubierają się czasami w markowe
ciuchy,żyjemy jakbyśmy mieli dwójkę,tylko weselej

[aa17]

Zastanawiam się czy jeszcze zaglądać na to forum zaczynam się tu źle czuć, bo
widzę, że również tutaj zaczyna byc ważna tylko "kasa, fura i komóra"..

[apsik1]

nie tylko ale musisz mieć tą kasę na jedzenie coraz droższe, opłaty i ciuchy bo
maluchy szybko rosną. Za darmo to można tylko w g..zarobić w ciemnym rogu

[agnieszka35]

Moim zdaniem dziecioroby to są dwa gatunki osób.Beztroscy tatusiowie,którzy
robią sobie dzieci,potem zostawiają te dzieci z mamusią i odpływają w siną dal
robić kolejne dzieci.Na te już narodzone płacą co najwyżej alimenty albo i
nie.Drugi gatunek to mamusie które rodzą kolejne dzieci i te dzieci trafiają
potem do domu dziecka totalnie zaniedbane,a mamusie rodzą sobie następne.(Nie
mówię tu o kobietach które oddają dziecko do domu dziecka z jakiś poważnych
przyczyn losowych,tylko o tych które traktują to jako sposób na życie.)
Wielodzietni to dla odmiany ludzie,którzy każde pojawiające się dziecko
przyjmują z miłością a potem dbają o zaspokojenie jego potrzeb i
odpowiedzialnie wychowują.Nie ma tu moim zdaniem większego znaczenia czy
dziecko było zaplanowane czy nie,tylko jak zostało przyjęte.Co do pieniędzy to
korzystać z opieki społecznej może każdy,taką niestety mamy w kraju sytuację,że
niczego nie można być pewnym.Moim zdaniem do tego by dobrze wychować dzieci
duże pieniądze nie są niezbędne.Oczywiście bardzo ułatwiają one zadanie,ale nie
jest tak,że bez pieniędzy to się dzieci dobrze nie wychowa.Jeśli dziecko może
chodzić na prywatne lekcje angielskiego to super,ale jeśli nie może to
niech dobrze wykorzysta to co daje państwowa szkoła.Książki są drogie,ale są na
szczęście biblioteki i nawet niezbyt zamożne dziecko może być oczytane.
Natomiast co do wyglądu mamuś wielodzietnych,to z moich obserwacji wynika,że
figurę może zrujnować już pierwsza lub druga ciąża(niestety na geny i przemianę
materii nic się nie poradzi),zaś czasem i po szóstym dziecku ma się super
figurę,płaski brzuch i ładny biust(jak matka natura łaskawa).Natomiast co do
dbania o siebie to można być zaniedbaną mamą jednego potomka i zadbaną mamą
wielodzietną.To nie zależy od ilości dzieci tylko od tego czy się człowiekowi
chce i czy potrafi zorganizować sobie czas.Ponadto kwestia zadbania bądź
zaniedbania zależy od punktu widzenia.Nie koniecznie trzeba mieć codziennie
fryzurę prosto od fryzjera,pełny makijaż i wysokie obcasy oraz czerwone
paznokcie na wysoki połysk.Dla wielu kobiet dbanie o siebie to codziennie umyte
włosy,tusz na rzęsach i estetyczne ubranie.Wszystko zależy od tego z czym lub w
czym się człowiek dobrze czuje.No to by było na tyle.Pozdrawiam wszystkie
wielodzietne wspaniałe mamusie.Agnieszka.

[andaba]

Mądre słowa, Agnieszko!

[agnieszka35]

Dziękuję.

[zurr123]

"zaś czasem i po szóstym dziecku ma się super
> figurę,płaski brzuch i ładny biust(jak matka natura łaskawa)"
nikt mi nie wmówi,że można mieć płaski brzuch po tylu porodach-widzę to po
moich ciotkach,mamie ,kobietach obserwowanych (szczególnie na plaży)-niby
szczupłe ale brzuchy porozciągane (a większość z nich to matki 3-4 dzieci).
Nie oszukujmy się płaski brzuch można osiągnąć tylko dzięki systematycznym
ćwiczeniom na te partie mięśni-a matka natura wcale nie jest taka łaskawa tym
bardziej,że właśnie z natury oragnizm kobiecy gromadzi tłuszcz właśnie w
okolicach brzucha.

[eleanorrigby]

Za płaski brzuch odpowiadają nie tylko męśnie-może być tak,że masz je super
wyćwiczone,ale skóra jest rozciągnięta i obwisła.A to,w jaki sposób reaguje
skóra,jest już sprawą genetyki.Ja np. po 3 porodach dużych dzieci (ostatnie
4350g i 62 cm),nie mam ani jednego rozstępu -ale to nie moja zasługa,tylko dar
od losu-na twarzy też prawie nie mam zmarszczek mimo 38 lat.
Kasia

[mamamonika]

Ja też po trzech porodach figurę i skórę mam super Kwestia genetyki na
pewno, ale też pomagam tej genetyce

[jol5.po]

zurr123 widzę to po
>moich ciotkach,mamie ,kobietach obserwowanych (szczególnie na plaży)-niby
>szczupłe ale brzuchy porozciągane (a większość z nich to matki 3-4 dzieci).

no i co z tego? naprawde martwisz się tak strasznie o te brzuchy, dlaczego Cie to tak boli i dlaczego jeszcze hurtem martwisz się o anonimowe osoby z netu??
W życiu juz tak jest, że przemijanie to jego część. Kobieta z płaskim brzuchem też się zestarzeje. Świat jest różnorodny, na plaży, ale nie tej z reklamy, przechadzają sie mamy z jedynakami i rozciągniętym brzuchem, te szczupłe, te za chude, a z trójką dzieci itd. itp.
Jeżeli naprawdę jest to dla Ciebie problem, to juz Twój problem, i już współczuję Ci przerażenia, które doświadczysz kiedy dopadnie Cię świadomość, że przeminęła uroda i młodość - bo ono dopada tych właśnie co tak silnie są przywiązani do panującego w dzisiajszy świecie kultu młodości.

[eleanorrigby]

Jolu,z ust mi to wyjęłaś,właśnie chciałam coś takiego dopisać,siadam do kompa-a
tu Twój post.Zagadzam się z nim w 200%!
A co do plaży-dwa lata temu widziałam na Bornholmie wycieczkę niemieckich
staruszek.W kostiumie kąpielowym weszła do wody po kolana
staruszeczka,pomarszczona,przygarbiona,(tak,tak,z obwisłym brzuchem i na
dodatek biustem),pod rękę z drugą,trochę młodszą.I wiecie co? Obydwie były
piękne,tak jak piękna może być starość,która ma odwagę nie rezygnować z życia.
I nikt się na nie nie gapił,nie śmiał,nie pokazywał palcem,może dlatego,że nie
było tam polskich turystów...
Kasia

[jol5.po]

telepatia Kasiu?)
ładnie napisałaś

[eleanorrigby]

Czy telepatia to nie wiem,ale na pewno jakaś wspólnota poglądów i wyznawanych
wartości,jaką już od jakiegoś czasu obserwuję )
Pozdrawiam
Kasia

[zurr123]

naprawde martwisz się tak strasznie o te brzuchy, dlaczego Cie
> to tak boli i dlaczego jeszcze hurtem martwisz się o anonimowe osoby z netu??

Jeśli już to martwię się o swój brzuch (chociaż bardziej pasuje słowo "dbam").
Nic mnie nie obchodzi czy komuś wisi do kolan czy nie -napisałam tylko swoje
spostrzeżenia ;

"Kobieta z płaskim brzuchem
> też się zestarzeje"

A gdzie ja napisałam,że płaski brzuch to gwarancja wiecznej młodości?

"już współczu
> ję Ci przerażenia, które doświadczysz kiedy dopadnie Cię świadomość, że
przemin
> ęła uroda i młodość - bo ono dopada tych właśnie co tak silnie są przywiązani
d
> o panującego w dzisiajszy świecie kultu młodości."
daruj sobie te frazesy;
PS
uderz w stół a nożyce się odezwą...

[apsik1]

urodziłam trójkę dzieci, przy każdej ciąży zatrzymywałam tonę wody w organiźmie
i "przytyłam" w ciąży po 30 kg. Po porodzie masz tyle roboty przy dzieciach że
wszystko szybko spada. Ja nie mam rozstępów ani jednego i opadającego brzucha.
Po prostu tak czy inaczej trzeba ćwiczyć mięśnie brzucha bo one trzymają i
odpowiadają za prawidłową funkcję kręgosłupa. Też nie lubię kobiet
zapuszczonych brudnych ale to nie zależy od ilości dzieci. Grubasy mają
problemy ze stawami, zawiązywaniem butów itp. Widzicei więc że nie chodzi o
urodę i młodość ale o zdrowie w szerszym tego rozumieniu.

[jol5.po]

Zurr
to zajmij się swoim brzuchem,
i daj sobie spokój z pouczaniem i żałowaniem nas - ciekawe, że rozmawiasz o urodzie i fałdach brzusznych osób,
które nigdy na oczy nie widziałaś
(ps. a prawda w oczy kole)

[magduniar3]

Właśnie miałam się dopisać.
Nie martwcie się dziewczyny. Chyba nie musimy udowadniać, że nie jesteśmy
wielbłądami. Bo co kogo obchodzi mój brzuch, moje życie. Jak najważniejsza jest
dla kogoś skórka i fałdeczki na brzuchu to niech się na tym skupia i nie traci
czasu na czcze gadanie.

[tola29]

tak nie martwcie się dziewczyny!co za nietakt-to tak jakby wejść na forum dla
ludzi niesłyszących i napisać:a słyszeliście ten przepiękny utwór?
Wy macie ważniejszą misję w życiu do spełnienia ,nie to co te zakochane w
sobie,puste baby.Tak trzymać!

[bemari]

A mnie tam chyba dzieci służą.Najwięcej męskich komplementów usłyszłam już po
urodzeniu trójki.Teraz latka mam swoje, ale nawet często coś miłego
usłyszę.Najważniejsze, że mój miły ciągle traktuje mnie jak najcudowniejszą
dziewczynę.I pewnie w tym klucz do bycia atrakcyjną mimo upływu lat.No i
dzieci, które spontanicznie mówią: mamuś, ty jesteś tak śliczna!Lusterko mam,
więc prawda o zmarszczkach nie jest mi obca, ale nie zaglądam do niego zbyt
często.Wolę przeglądać się w oczach moich bliskich.Fajne uczucie!

[zuzanna56]

A w sumie to po co o tym rozmawiać. Dziecioróbstwo to straszne słowo.
Podziwiam wszystkie rodziny mało- i wielodzietne które uczciwie pracują i
starają się swoją miłością wychować swoje dzieci na porządnych ludzi.
Ludzie dziwią się różnym rzeczom. Jak ktoś ma duzo dzieci, inny kolor
skóry ,jest innej wiary. Jak jest mała róznica wieku między dziecmi albo wręcz
przeciwnie jak jest za duża. Albo że ludzie w ogóle nie mają dzieci. Grunt to
się nie przejmować. Wiem, łatwo to powiedzieć. Sama to sobie ciągle tłumaczę.

generalizacja? dlaczego?

[zwiatrem]

a ja do pierwszych się nie zaliczam z tym no planowaniem i tym jak by to ująć
finansowym i socjalnym pozwoleniem na płodzenie

[embro1]

o coś starego a jednocześnie gorące i na czasie pamiętając artykuł w WO...
wygrzebałam

[efciaeb]

Głupi podział, bo są rodziny wielodzietne, w których 2.5tys. wystarczy na godne
utrzymanie 5 dzieci ( w tym również te takie modne dodatkowe płatne zajęcia),
samochodu i wystarczająco dużego mieszkania, a są rodziny nie-wielodzietne, w
których ciągle się słyszy narzekania, że 6tys. to zam mało by się utrzymać, bo
nie starcza by co roku kupować nowy samochód, lub inną "bardzo potrzebną rzecz"
To w wielu przypadkach kwestia umiejętnego gospodarowania posiadanymi środkami.
Są ludzie, którym zawsze będzie mało i są ludzie, którzy przy zmianie warunków
dostosowują się do tego co muszą zrobić. Czy tych narzekających na wieczny
niedostatek też mam nazywać dzieciorobami, bo mają jedno lub dwoje i im nie starcza?

[mamamonika]

2500/7 daje lekko ponad 300 PLN na osobę na miesiąc. Jakoś kwestia przestronnej
chałupy i dobrej edukacji wydaje mi się w tych rejestrach wątpliwa. Troszkę
chyba pleciesz ))

[embro1]

Być może niektórym to wystarcza, może np odziedziczyli duży dom po dziadkach,
wiadomo podatek od nieruchomości nie jest wielki, może np. samochód kupili gdy
mieli jeszcze dwójkę i nadal dobrze służy, może np. od czasu do czasu trafia się
dodatkowe zlecenie lub premia, może mają dużą rodzinę i wymieniają się ciuszkami
tak, ze nie wydają na to zbyt wiele, zajęcia dodatkowe dzieci może mają ze
studentami, lub też jest wymiana znajomi, rodzina, a nie w drogich prywatnych
"klubach zajęciowych", Może nie jedzą serów roquefort i kozich ale zwykłą goudę
i szynkę z pomidorem lub ogórkiem kiszonym, tak jak ja w dzieciństwie na okrągło
i uwielbiałam to... Może....
Ja niestety będąc jedynaczką, która nie odziedziczyła jeszcze niczego, dom ma w
kredycie 100%, za ogrzewanie płacąc 6000 w sezonie, samochód tez w kredycie...
no cóż, na 4 dzieci myślę, że to maksimum,co mogę planowac, a i tak jestem pełna
obaw i lęków

[efciaeb]

Nie odziedziczyłam chałupy po nikim, zbieraliśmy na nią pieniądze od ślubu (nie
od razu ma się 5-kę dzieci) przez 7 lat uzbieraliśmy na mieszkanie 81 m2 (trzy
pokoje, duża kuchnia, łazienka, ubikacja i garderoba). Mamy dwa samochody i
nasze dzieci (na razie najstarsza dwójka) chodzi na płatny angielski i płatne
zajęcia taneczne. Od września na angielski zacznie chodzić trzecie dziecko i nie
widzę problemu z wygospodarowaniem na niego pieniędzy. Zarabia tylko mąż 2600 na
rękę. Więc jak widać można.

[agnieszkas72]

Nie spotkałam się na tym forum z drobiazgową analizą zawartosci cudzych portfeli
i zakupów uprawianą namiętnie na emamie,więc też nie będę jej rozpoczynac.Ale
nie mogę się powstrzymać,żeby nie napisać,że jestem pod wrażeniem cudu
gospodarczego,którego dokonujecie wraz z mężem ;P.

[efciaeb]

Dla Ciebie to cud gospodarczy, dla mnie konieczność. Po prostu nikt nie nauczył
mnie żyć ponad stan i MUSI mi wystarczyć to co mam. Znikąd więcej pieniędzy nie
dostanę, więc zamiast narzekać robię co mogę by wystarczyło. Nie jestem
politykiem i nie mogę mieć dziury budżetowej

[nata76]

rozumiem,ze zarabiacie ponizej 580 na osobe w rodzinie....hmmmmmmmmmm........

majac na utrzymaniu dwa samochody+mieszkanie wydaje mi sie cudem gospodarczym
wyzycie WYLACZNIE za te 2600 bez DODATKOWEJ pomocy....ni wspominajac o zwykłym
zyciu,i nie chodzi,jak piszesz o codzienne restauracje,ale nawet tego
cytowanego mcdonalda(bo na 6 os.rodzine to pewnie50-100 zl trzeba liczyc za
obiad).ubranka,nawet uzywane kosztują, ksiazki....nie ma co pisac...
chya,ze sie da i ewcia,ty jestes mistrzynia i powinnam sie uczyc od Ciebie...


w sumie,to nie lubie takich osobistych wycieczek,ale Ty,ewcia, prowokujesz
takie podejscie...
wszystkie posty traktujesz jako atak na swoja osobe i udowodnienie,ze mozna,ze
TY umiesz itp.

[agnieszkas72]

Uważam się za osobę oszczędną.Staram się ,jak najlepiej gospodarować tym,co
mam,bo na żadną pomoc z zewnątrz typu:babcia kupi dzieciom buty i pożyczy
gotówkę,jak zabraknie, nie możemy liczyć.Wiem,jakie są ceny.I dlatego uważam że
6 osobowa rodzinie z dochodem,jaki podałaś,bez pomocy musiałoby być
bardzo,bardzo ciężko.Nie znam też nikogo,kto by "uzbierał" sobie na
mieszkanie,nawet wśród ludzi zarabiających całkiem sporo,ot tak sobie(na
samochody też??).Nie wiem,jaki sens ma pisanie takich postów,naprawdę.

[zuzanna56]

Chętnie nauczę się jak w ciągu 7 lat kupić duże 3 pokojowe mieszkanie i dwa
(nawet używane) samochody. Ile trzeba by odkładać co miesiąc (bo kredytu nie
było)? Do tego oprócz odkładania, jak żyć za taką pensję?

[efciaeb]

Nie traktuję tej rozmowy osobiście, podałam po prostu siebie jako przykład i na
pewno nie ja jedna żyję podobnie.
Jest ciężko. Nie twierdzę przecież, że jest mi wspaniale i cudownie, ale że się
daje. Często boli, że nie można sobie czegoś kupić ot tak bo jest potrzebne,
tylko muszę na to zbierać rok, dwa lata, . Na samochody też trochę czasu
zbieraliśmy (jesteśmy po ślubie 11lat), i kupiliśmy ponad dziesięcioletnie więc
kosztowały malutko. A z mieszkaniem mieliśmy to szczęście, że kupiliśmy jeszcze
przed tym potwornym skokiem cen, w tej chwili to ledwo by na kawalerkę
starczyło. Na początku małżeństwa przecież nie było dzieci, więc i odłożyć można
było więcej.
Może i mieliśmy więcej szczęścia niż rozumu, ale utrzymujemy się. Nie udowodnię
nikomu, że nie jestem wielbłądem, wiem ile mam pieniędzy na miesiąc i ile muszę
się nakombinować by starczyło. Jednak żyję.

kredyty

[efciaeb]

Ale mnie na kredyty nie stać, więc długów sobie nie robię i nie muszę się
martwić, że co miesiąc pół pensji idzie na odsetki. A jemy różnie, na pewno nie
codziennie w restauracji, ale zdarza nam się pojechać do Mc czy KFC, czy na
jakąś pizzę, i na lody z dziećmi wybrać.

[zuzanna56]

co miesiąc pół pensji na odsedki...

[nata76]

ewcia jest lepsza niz salomon,uczmy się my wszystkie, ktore boimy sie miec
wiecej dzieci ze wzgl. finansowych

[nordynka]

hehe, rozmowy bezsensowne)))))

[jol5.po]

bo z pieniędzmi to tak zawsze, jak wyjdą w rozmowie, to atmosfera siada - no bo
zaraz ludzie sie porównują, a to komus się przykro zrobi itd., podobno prawdziwi
dżentelmeni o pieniądzach nie rozmawiają, pewnie dlatego.
jeszcze gorzej niż w rozmowie, jesli chodzi o temat pieniędzy jest na forach
internetowych.
Pamiętacie, wystarczyło niewienne (choc zapewne z intencją wcale nie niewienną)
zadane pytanko, a ile wy własciwie na te dzieciaki macie miesięcznie. Im ktos z
odpowiadających starał się dokładniej wyliczyc, tym temperatura w wątku
wzrastała. Za dużo źle - bo nieprawdopodobne, za mało źle, bo tak się nie da
życ itd.
Ja myslę sobie, że gdyby naprawdę chciec sobie przeanalizowac nasze wydatki, to
jeszcze i miejsce zamieszkania trzeba wziąśc pod uwagę, no bo życie w W-wie i
życie w małym miasteczku może kosztowac inaczej, a podam drobiazgowo się pobawic.
Pytanie tylko czy efekt byłby nam do czegoś potrzebny - średnia życia dużej
rodziny by wyszła jakaś czy coś takiego, emocji w trakcie byłoby co nie miara.
Gra chyba nie warta świeczki, znaczy się chyba juz nie warto ciagnąc tematu,
znaczy się dac spokój z zastanawianiem się czy te 2600 to naprawde starcza czy nie.
Mnie zdarzało się kilka razy w zyciu brac udział w cudzie gospodarczym, to
znaczy życ za tyle ile inni uważaliby za niewystarczające, w innym momencie
zycia uczestniczyc w obliczaniu PIT-u, którego wysokośc zaskakiwała mnie i męża
(in plus). Przezywac moment powierzenia mojej rodzinie w formie kredytu
ogromnych pieniędzy, widac udało nam się udowodnic, że nas na to stac, no tylko,
ze inni to najpierw postaraliby się o samochód. Ach róznie było i jest, ciekawa
jestem co będzie dalej...
W dokładnym opisie, gdyby nam się forumowo chciało tak bawic, musielibyśmy
jeszcze uwzględnic wiek, posiadany zawód, wykształcenie, no i cechy osobowiści
też przydałoby się jakos porównac. Jeden może życ za połowę tego co inny, kredyt
bierze się z reguły mając trochę nierówno pod sufitem, no bo kto potrafi
przewidziec, jak bedzie przebiegło jego zycie przez następne 35 lat itd, itp.

A wątek staruśki już, z 2004. Ale aktualnosc zachował, może dobrze tak czasami
byłoby pogrzebac w tych forumowych dyskusjach, było troche ciekawych, dzięki
Embro

Jola

[zuzanna56]

Pisałaś o kredycie. Jak tam wasz dom? Rośnie?

[jol5.po]

rośnie, rośnie.wiesz Zuzanno, to był dobry moment ma wzięcie kredytu dla nas,
teraz chyba byśmy nie dostali, a rok temu, kiedy mąż zaczął to byl dobry moment
na rozpoczęcie budowy. w tym roku i z materiałami gorzej i z pracą, ceny idą w
górę.
Dlatego myślę, że podjęcie ryzyka w niektórych wypadkach ma większy sens, trzeba
rozeznac dobrze moment, to najważniejsze
(inna sprawa, że ja nawet nie jeżdżę na budowę, a że aparat mi się zepsuł, to
nawet po zdjęciach nie mogę rozeznac jak tam postępy, wiem więc tyle co Ty
a jak Wasza budowa (też budujecie, prawda?)?

[zuzanna56]

U nas też czyste szaleństwo. Ty wiesz, Jola, że ja mało szalona jestem i muszę
mieć wszystko zaplanowane. Więc jak na mnie to jest jednak ogromna odwaga.
Mieliśmy kupić gotowy dom w listopadzie po bardzo przyzwoitej cenie. Okazało
się że blisko ma byc za 10 lat budowana jakaś obwodnica. Obwodnica ta ma jednak
3 warianty ale my baliśmy się, że wybiorą wariant dość blisko tego domu. Potem
ktoś ten dom kupił a o konkretnym wariancie drogi gmina powiadomi nas w
grudniu. Oczywiście w planach nie ma żadnej drogi, jest zgoda na budowę, a o
drodze mówi zarząd dróg krajowych. Okazało się że ten deweloper będzie budował
jeszcze 3 domy obok. Załapaliśmy się na ostatni po całkiem jeszcze korzystnej
cenie.Deweloper ma jeszcze zapasy materiałów budowlanych i dużo znajomości w
hurtowniach. Dom więc jest w budowie i ma być gotowy na lipiec.
Udaje wam się kupić materiały budowlane i znaleźć ludzi do pracy? Co to się
porobiło, ceny rosną jak szalone i ludzi do pracy brak.

[jol5.po]

no to fajnie (że juz w lipcu bedzie dom), jakby nie było posuwacie się do przodu
i o to chodzi.
U nas stan surowy ukończony, teraz wykańczanie tzn. tynkuje sie, kominek
zamówiony (o niego oparty system grzewczy). Z materiałami rzeczywiście mieliśmy
problem, okna zamiast w IX zostały założone dopiero w styczniu. To dom w małej
miejscowości ekipa jest tamtejsza, dlatego wolno idą prace, bo ekipa robi różne
inne zlecenia po drodze, ale jednak jest. Do tego ludzie stamtąd dopilnują domu
i obejścia jakby co.
Co do szaleństwa budowlanego, to myślę, że na Dolnym Sląsku będzie jeszcze
"weselej", wszak Euro będzie między innymi we Wrocławiu.
Dobrze, ze na pomysł budowy wpadliśmy odpowiednio wcześnie

[heloiza74]

Przeczytałam cały ten watek i zrobiło mi się jakoś niefajnie. Mam wrażenie, że zbyt wiele tu
kompleksów, pesymizmu i nieustannej krytyki innych. No i dwa odwieczne problemy - kasa i wygląd.
Jestem w czwartej ciąży i muszę powiedzieć, źe jeśli chodzi o kasę to obecnie wiedzie nam się najlepiej
od początku małżeństwa - budujemy dom, mamy samochód i planujemy kupić drugi (większy,
używany), dzieci są dobrze ubrane, ja i mąż też nie najgorzej. Może nie stać nas na wakacje w Alpach,
ale to kwestia priorytetów - wolimy inwestować w firmę i skończyć budowę domu. Wszystko ma swój
czas i swoje miejsce. I to właśnie dzieci mobilizują nas do pracy, do brania spraw w swoje ręce i nie
ogladanie się na to czy ktoś nam na nie coś da czy nie. Jeśli chodzi o wygląd, to właśnie po trójce
miałam najlepszą figurę od szóstej klasy podstawówki i nie jest to wynik ciężkiej harówki przy licznej
rodzinie, ale zwykłe dbanie o siebie. Znam kilka rodzin z jednym czy dwójką dzieci, których nie stać na
nic, a mamusie wygladają jak zaniedbane, stare baby. I znam też rodziny z 4 dzieci, które mieszkają we
własnych dużych domach, mają po 2 samochody, a matki są piekne, zadbane i z płaskimi brzuchami
(skoro to takie dla niektórych istotne). Uważam, że bardzo wiele zależy od nas samych, od tego ile nam
się chce i ile mamy odwagi, by podejmować ryzyko zarówno wielodzietności, jak i szans, które życie
przed nami stawia (choćby podjęcie innej lub dodatkowej pracy czy zmiana miejsca zamieszkania).
I nie ma co się kłócić i licytować, każdy ma swoją wizję i plan na życie, jeden woli mieć dużo dzieci inny
zwiedzać świat a jeszcze inny robić karierę. Niech się każdy dobrze zajmie swoją "działką" i nie ogląda
na innych ani na państwo. I przestańmy się wreszcie nawzajem tak ciągle krytykować. Więcej
życzliwości i otwartości na innych by nam się przydało!

[wiga1968]

Nic dodać, nic ująć. Dziękuję za ten wpis.