....Moze trza.... ba wom ta powiym...krzesny....

[Gość: Ciupazka]

Moze trza?

Moi Rodni Podhalanie!

Dzieje sie, co sie dzieje. Ludziskom zaćma siado na ocyskak, dryntwota chyto
za sercyska, zaś świat staje sie niepili. Dzieje sie, boć przecie i jakoz,
kie dnia cłek nie uświadcy bez wieści, by ftosi, kajsi i z kimsi nie krod i
noroda nie cyganiył. Kradnom i cyganiom ci i tamci. Cyniom i krzycom, jako
wej tyn cygon na jarmaku, co kie ze stragana kapelus ukrodkiem pochyciył, na
łeb go nadzioł i zrazu pocon wrzesceć, by złodziyja chytać. I pokazujom tom
obycajność, jakby nigda nic. Pokazujom i niby brojom za Prowdom. Niby! Boć ta
Prowda z tyk iknik sondów nagućko wychodzi. Noród nijak ni moze sie ni
dockać, ni uświadcyć, coby jom doźreć.I tak wej Kochani ciymnieje w tym ku
Prowdzie odniesiyniu. I nie dziwota, kie to niby lawinisko tocy sie z
wiyrchów w doline ku nom. A moze wypodo jakosi temu radzić? A moze trza
przybacować tym omamiacom śpiywke?

Jo chłopiec bogaty
mom se kamienice,
kryminoł i śpytol,
cekom siubienice.

Moze Ostomieli trza, by rzetelnie we lico Prowdy poźreli. By jyj nagość
smatkom prawości przyruciyli. By Óna choć chudobno, ciesyła sie nowym zyciem
i nowom siyłom. A moze trza, lo odmiany tyk syćkik, co sami wedle Prowdy
swojyj skóry zmiynić ni mogom..

STANISŁAW A. HODOROWICZ

Nei , dobrze krzesny pisecie o tyj prowdzie, hale kie sie przypatrzycie,
kielo tyk prowd nom pokazujom, i to fałszywyk prowd, to i nie dziwota,
ze ludziska het pogłupieli i juz nie wiedzom ka ta prowda, i cyjo prowda
A jesce wozne, coby wiedzieli komu wierzyć i kogo słuchać, jak im padnie
podejmować decyzje opartom na prowdzie, a nie fałszu. Trza o tym
pisać , godać i nie ustawać w robocie nad nadrzędnymi wartościami, takimi
jak prowda i honor.
Telo.Pozdr.

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Co sie stało?
Po mojemu, nic takowego, coby nos miało smucić. Nie dogodali sie. Óni ciongli
swojom nute, Nasi nasom. Nie nałozyły sie i trza bee dopiyro ku temu krocek po
krocku przykrocać. Zaś nie syćka to pojmujom i juz powiadajom, co nos cekajom
dopusta. Nie bee takowych dutków, jakowe być miały. Po mojemu zaś, to nie tak.
Uwazuje, co ku Unije krocać wypodo. No dyć i godnie i za pozwolyniem nie ino
skróny dutków. Jakby ino dutki miały tymu zespolyniu przewodzić, to Boze sie
śnim pozol. Po gwarze moznyk z tamtyj stróny uwazuje, co Óni tyz tak wej i
uwazujom. Ino miyndzy nami, ponieftorzy tak wej banujom. Widno im mamóna
biylmym na ocyska siadła, a tyz i we wnuku sercyska przydryntwiyła. Z tyk
takowemu poniejednymu pasuje śpiywke zaciongnoć:
"Pinionzki, pinionzki
tak cie omomiyły,
co ci polskom duse
calućkom przykryły".
Pasuje zaśpiywać, no dyć tyz i ik we rozumie utrwolić. Ftorzy to óni. Utrwolić
Kochani, boć przecie sie za cas jakisi nowymi japostołami okazywać sie mogom.
Fte zbacowacka jak roz sie przydo.(STANISłAW A. HODOROWICZ)

Ej, kieby sie zastanowiyli a słuchali mondrzyjsyk od sie, to by i było,
krzesny. Kie pore razy walnom sami w mur, to moze bedom na drugi roz
inacyj śpiywać i jako to u nos godajom: " rybki nie przesrajom". A poza tym
lic na sie! Widzi mi sie, abo mi sie ino zdaje, ze tyj UE my som barzyj
potrzebni, jako oni nom...
Telo.Pozdr.
Telo.Pozdr.

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Na tyn świyntalny cas

Momy świyntalny cas Bozego Narodzynio i Roka Nowego. Na tyn to cas, jako kazuje
naso obycajność, pasuje se winsować. Nim Kochani ku temu dońde, na kwilecke
przystońmy nad tym rokiym, co sie juz nom prawie kiwnon. Nad tym rockiem, we
ftorym dlo kozdego podzioło sie wiela. Przecie w zespolyniu noroda opedzieli my
sie za unijowom wspólnotom. Przecie w zespolyniu noroda, przezyli my radoś i
duchowom moc, ćwierci-wiekowego bytowanio na japostolskim stolcu nasego Oćca
Świyntego. A kieloz było drugik dobryk rzecy we naskik pomniyjsyk zespolyniak?
Tyz tyk nom noblizsyk: na roli powiatowyj, gminyj, włosnyj gazdówki, zycio we
rodzinie i zycio włosnego. Nazbiyrało sie tego. I za to nagodzone dobro fce
syćkim i kozdemu z osobna pedzieć: "Bóg zapłoć!". Som dobra. Óne nos
wiyrchujom. No dyć były i som tyz krzyze i dopusta. Óne to gnom kozdego cłeka,
nase wselinijakie wspólnoty i calućki noród. Gnom, rodzom troske i
zapytanie: "Jakoz bee?". I tu sie nom trza Ostomiyli zadumać nad tym
świyntalnym Opłateckiem. Nad tym, co Ón niesie, co Ón pokazuje? A pokazuje
dokumyntnie syćko, co sie cłeka tycy: Boga, nowe zycie, radoś, miyłowanie,
nodzieje, drugie cnoty i dobra wselinijakie. Ale tyz bez Jezuska, Matke Jego i
Józefa, pokazuje samego cłeka z jego stropacyjami, biydami, cy bezdomnościom.
Pokazuje krzyze Boga i nase. Bez to syćko, w tyk świyntalnyk powinsowaniak ku
Wom, fce sie podepreć tym malućkim, biylućkim i kruchućkim Opłateckiem. Przeto
na te Świynta, na tyn Rok Nowy winsuje, by kozdy, od samego wiyrcha w doline i
od spodka hetki na som śpic wiyrsycka i norodowego i światowego, mioł Jego
rozumność. By mioł rozumność znaków Boga, cłeka, dobra i krzyzy ftore Ón
niesie. Z takowom zaś rozumnościom, by bez tyn Nowy rok calućki, kozdy z osobna
i syćka pospołu, włosnym zyciem, jego cynem, do świata i ludzisk sercym,
krzepotom i powodzyniym, jechali śtyryma kónickami. Jak zaś nie śtyryma, to
trzóma. Jak nie trzóma, to dwoma. Kie nie dwoma, to jednym. Jednym - no dyć
godnym! Godnym Ostomiyli! STANISŁAW A. HODOROWICZ

Krzesny!
Piykne te Wase zycynio, coby ino jesce na codziyń kozdy z nos o nik bocył.
Niek Wom Pon Bócek wynagrodzi za nie. Scyńść tyz Wom Boze!

[ciupazka]

...furt a furt przybacowac o tym. Piykne Wom Bóg zaploć za to, ze to
robicie na łamach prasy.

"Moi Rodni Podhalanie. Jubileus i usłysane "Strzeżcie!"

Hej, Boze Kochany! Był Jubileus. Nie byle jaki i mocarnego Jubileuśnika. Dyć
przecie nasego we duchu Oćca - Franciska Kardynoła Macharskiego, ftory od
ćwierci wieka bacuje nom na Arcybiskupim Stolcu. Minione dwaścia i piynć roków.
Kieloz sie podzioło? Zboccie Kochani, kieloz było w codziynności styrmacki i
zokryntów? Dlo kozdego z nos, dlo Podhola, noroda i nasyj Polski. Hej, bywało
Boze róźnie. Ale tyz było ku nom światełko. Hań, we Krakowie, na
Franciskańskiyj 3. I był On, z Jego wiarom, prowdom i miyłościom. Jako wej głoz
o ftory kozdy cłek móg sie podepreć i utwierdzić we zywobycio siyle. Taki to
wej Jubileus. Jako przystało na takowom okazyjom, oddali my pokłon nasemu
Ksiyndzu Kardynołowi ze Zwionzkowom Podholańskom Fanom i wiyrchowom nutom. I
usłyseli my:

"Strzeżcie Waszej tradycji i kultury! Strzeżcie i rozwijajcie!"

Tak wej Ostomiyli. To przesłanie, by zyciem znacyć miyłość do wiary, mowy,
zwyka, rodnyj ziymie i calućkiyj tyj spuścizny, ftorom po przodkak dzierzymy.
Strzyc tego dobra i niyść ku wyrostowi.(STANISŁAW A. HODOROWICZ)


Krzesny do Wasyj przemowy nie do sie juz nic dodać, ani ujońć ino:
S T R Z E Ż C I E !!! SYĆKA S T R Z E Ż C I E !!!
Telo.Pozdr.

[ciupazka]

Dziennik podhalański 31-01-2004

Moi Rodni Podhalanie!

Prawo to prawo

Starodowni Telijanie (cytoj Rzymianie) powiadali: "Dura lex, sed lex". To sie
mo na nase: "Twarde prawo, dyć prawo". Coz mie tak na tyn wspominek wziyno? Je
dyć za przycynom tego, co nasi ponieftorzy z wiyrcha przepowiadali kromie "wiz"
za wielkom wode. Tak powiadali, jakoby starcyło sie "pozdrówkać",
rzec "przyklepać" i bee. I coz? Nie starcyło, bo tam prawo znacy prawo. Tycy
ono tyz kozdego. Jedyn cy drugi wielki to pocuł, kie mu buty zobuć przisło. Ni
ma sie co obrusować, bo i u nos drzewiej tyz tak bywało. Zboccie ino chłopa
Ślimoka z "Placówki". Prowda co cas był lo Noroda okrutny, bo i niewolom
znacony. Gnietli Ślimoka Prusoki. Gnietli i zapucyć ni mogli. Bez co? Siyły ni
mieli? Sposobności im chybiało? Kochani, ino bez to, co prawo nie puscało. Tak
wej nie puscało Ślimoka zadowić, jako i ziandarowi sjonć flinte ze ściany u
Pradziada na Łysej, kie jom prziseł zarekwirować. Prawo stoło, co kie se na
ścianie wisi to przystympu ku niyj ni mo. To tyz jako Babka mi powiadała,
ziandar bez flinty wróciył sie nazod, zaś Pradziad juz z flintom ku kozickom.
Tego sie nom trza na nowo ucyć, zaś tym z wiyrcha i ucyć i bocyć.(STANISŁAW A.
HODOROWICZ)

Dyć dobrze Krzesny godocie: "Dura lex, sed lex". Hale cemu wobec prawa som
jest równi i równiyjsi, a przecie dziyn na dziyń to widzimy i słysymy. Ryba
śmierdzi od głowy, a kie tak jest, to moze sie syćka weźniemy wreście za
te śmierdzące głowicki, he? Cas przyseł juz na to, haj!
Hej syćka wroz i flinty za pos. Moze trza...ba ta Wom powiym...krzesny.
Telo.Pozdr.

[ciupazka]

P A S J A Gibsonów - ocynio Wanda Czubernatowa

Dobrze godajom ludzie na świecie, ze amerykańskie biznesy pieniądze wyciągnom
nawet z Męki Pańskiej! Ojciec Gibson tłamsi papieży, wygaduje na Nich
niestworzone rzeczy, som się koze nazywać papieżem. Meluś syn, jaki jest, kozdy
widzi. Porządny i przystojny chłop, ogarnięty pasjom robienia grosa,
zdeklarowany katolik, co im nic obydwom nie przeskodzo powoływać się na Jana
Pawła II, który po obejrzeniu Pasji mioł rzec: "tak było". I to nie jest
prawda. Nic takiego "tak było" nie było, ale reklama posła we świat i nawet
małe dzieci powtorzajom "tak było"... Jak łatwo w dzisiyjsym casie włożyć w
usta Autorytetu, co się ino kce. Hej...

A my co? My ludzie potrafimy ukrzyżować Boga i dryć się przy tym:

"tłuszcza woła krzyżuj! Z wolności Go wyzuj! Ukrzyżuj Go ukrzyżuj!"

I patrzeć, jak okrutnie umęcony i pohańbiony człowiek ginie na krzyzu. Za co?
Za nic. Za takie NIC jako my ludzie!(WANDA CZUBERNATOWA)

Ba Ci ta powiym, cłeka juz pohańbiyli telo, co nie trza go ani na krzyz
wiysać, a im dalyj nic...

[Gość: Gocha]

Pasja - raport Gazeta.pl

Od oburzenia po zachwyt - takie reakcje widzów budzi najnowszy obraz Mela
Gibsona - "Pasja". Jest to filmowa opowieść o ostatnich kilkunastu godzianch
życia Jezusa Chrystusa - od modlitwy w Ogrójcu do śmierci na krzyżu. Jeszcze
przed pokazaniem "Pasja" budziła wielkie kontrowersje. Zarzuca się jej
przesadną brutalność i antysemityzm. Wielki rabin Izraela zaapelował o bojkot
filmu. Krytyk filmowy z "New Yorkera" napisał, że "Pasja" jest "jednym z
najokrutniejszych filmów w historii kina. Obraz Gibsona ma też rzesze
zwiolenników. Film obejrzał papież Jan Paweł II. Ksiądz Waldemar Chrostowski
powiedział po projekcji: - To arcydzieło, owoc głębokiej wiary. A zarzuty, że
epatuje okrucieństwem są obłudne. Jak jest naprawdę? "Pasja" w kinach od 5
marca. (strem, 02-03-2004 )
Pójdę to zobaczyć i napiszę.

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie: Portek ni gorsetów nie trza pozycać

Juz na dniak to "europejskie" Zespolynie nos zaobyjmie. I trza sie nom godnie w
tym znalyźć. Nie ino bez utwardzone bytowanie, ba i tyz tym, co stanowi, po
pańsku pedziawsy, nasom "kulture ducha i tradycji". Ku temu cłek musi mieć
rozumność korzyni i ku nim serce. Wortości te wykrzesane krwawicom dziadów i
ojców, cłek moze ino wyssać z mlykiem matki. Tak było i tak jest. I choć
kiejsi, by krocać we świat, trza było ponieftorym wyskakować z góralskik portek
cy gorsetów, we wnuku nosiyli rzetelne umiyłowanie naskiej Dziedziny. Dzisiok
dokumyntnie na obyrtke - w bukowyk nos uwazować fcom i bedom. No dyć NOS! Nie
ino bez bukowe cy gorset, ba tyz i bez to, fto w nik krocać bedzie. Po tyj to
Moi Kochani przycynie, nie pozycojmy naskik góralskik portek ni gorsetów. Stać
nos przecie, by nasi ludziska z krwie i kości wierchowali za nos temu nowemu
bytowaniu. Fte nos bedom uwazować i bedziymy Kimsi dlo ludów drugik. Fto tego
nie pojmuje, śmiym rzyc, co góralscyzny i jyj honorności we wnuku nie dzierzy.
(STANISŁAW A. HODOROWICZ)

Ba Wom ta powiym krzesny, że juz nojwyzsy cas, coby portki bukowe i gorset
nie ino mieć w biołyj izbie na zyrdce, ba na swojom rzyć włozyć i
piyknie sie nosić nie ino po wiyrchu cłeka , ba i we wnuku, ba jako!
Trza o tym furt przybacować, zwłosca młodym, haj.
Telo.Pozdr.

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie - Bez coz tak?

Stoł sie u Hiśpanów dopust. Nijak go i tłumacyć, boć przecie takowe kantrzynie
Bogu Ducha winnyk ludzisków, okrutność stanowi na miare sprawki somego Lucypera.
Nie dziwota tyz, co cłeka ciorki przechodzom i poniejedyn sie zapytuje: "Panie
Boze bez coz tak?" Tak wej zapytuje, jako u Tetmojera sietniokowaty Waluś ze
Zymbu, ftoremu zycie ino krzyzicki niesło. I kie sie tak spytoł Pana Jezusicka
Stropionego, stojyncy przed kaplicoskom, zdało mu sie co i tyz usłysoł: "Bez
cos tak?".

Dyć w samyj rzecy. Trza sie przecie ludziskom zadumać, locego telo wedle nik
nieprawości wselinijakiej: złości, cygaństwa, zozdrości, sarpacki, zabijacki.
Cemuz cłek cłekowi wilkiem stoi? Cemuz jedni płacom i niescynścio dostympujom,
zaś drudzy tego abo nie widzom i nie cujom, abo tyz na tom sposobność prógujom
swoje interesa na wiyrk wyniyść. Jako wej i ci wielcy "europejczycy", co po
hiśpańskim dopuście zrazu sie śtretnyli, po plecyskak sie klepiom i radujom, co
teroz kie Hiśpanów do sprawy "konstytucji" ubywo, z nami samymi bedzie lekcyj
uwinonć sie.
Popotrzcie Ostomiyli! Wielcy, przewodzić fcom, zaś małość w nik siedzi. Dobro
głosom, no dyć we sercak go nie nosom. I kie sie za Walusiem spytomy "Bez cos
tak?", dokumyntnie usłysymy: "Zje dyć bez coz?". W tyn postowy cas Moi Kochani
pasuje sie nom nad tym zadumać.
(STANISłAW A. HODOROWICZ)

Dumacka Krzesny dumackom, hale cy to pomoze, he? Nie trza sukać dalyko, bo
u nos jest to co jest i to co momy i widzimy , a cy sie ci, co powinni nad
tym zadumajom? Ba jako! Dumacke robiom ino nad sobom, haj!
Telo.Pozdr.

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie. Coby nie kiwnyno...

Dzisiok Moi Kochani krótko gwara o noroda momiyniu. Ćmiom nos na kozdym kroku.
W rzecak wiynksyk i pomniyjsyk. Pore niedziel nazod było postanowione, co ino
Niceje sie nom trzimać. Teroz powiadajom, jakoby juz był to przezytek. Roz po
roz ftorysi rzece, co demokracyjo samym dobrem stoi. Telo ino, co zrazu uwazuje
ze je fte, kie "nasyk" obiyrajom. Ku cnocie sie niesie miyłowanie chłopa z
chłopem, abo i baby z babom. Wojny nom pokazujom jako sprawiydliwe.
W gazdowaniu cym sie gorzyj okazuje, tym lepiyj ponoć jest, choć ta ludziska
nijak tego nie cujom. Kie dutków ci chybio by co kupić, tyz nie dopust. Przecie
oko mozes uciesyć. I tak wej by to mozno było wycytywać i wycytywać. My zaś to
śklenie cujemy. Wiary po prowdzie nie dajemy, no dyć przyzwolenie dopuscomy.
Jakosi wej dopuscomy, by ponieftorzy, po nasyk plecak do góry sie styrmali.
Styrmali i nos momiyli. I oślywajom sie wej nom takowi niby robactwo. Pasownie
by było śniego sie otrzepać. Bo kie Ostomieli robactwu ozplynić sie
przyzwolimy, to jego prawa nastanom. Fte zaś i nos ku robactwu kiwnie. Coby ino
nie kiwnyno!(STANISŁAW A. HODOROWICZ)

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie. Zapamiyntać!!!

To ze polityka cygaństwem stoi - to i wiymy. Wiymy tyz, co radzi przicyganiom
ci, ftorzy śniyj zyjom. Syćko jednakoz mo swojom miare. Co inkse przicyganić,
zaś co inkse cyganić tak, co cłowiek poćciwość traci. Tom przecie i polityk
jakomsi mieć musi. Kie ni mo, to nie uwazuje i siebie, i noroda, ftory go na
stołek zwyzsył. Poślednie dni pokozały, co wej i tak momy. Bo i jakoz Kochani,
kie cytom w "Polityce", kany stoi "Co cuje chłop kie końcy", jako to
nas "piyrsy" kroco od "socjalizmu do liberalizmu". Pedziołbyś, dyć dobrze:
przecie kozdemu wolno. Telo ino, co fana ku temu winna być pasowno. Kie sie zaś
okazuje, co nie jest, to poćciwości ftym ni ma. Ni ma tyz i fte, kie sie nom
powiado: "Myślę, że ludzie nie umieją odróżnić retoryki od rzeczywistych
programów. Wielkie oczekiwania, wielkie rozczarowanie i wielkie poszukiwanie
nowych wielkich obietnic". Ni ma poćciwości, bo i nijak nie pasuje winy na
ludzisków przenosić za to, ze zawierzyli. Dyć przecie poniejedyn zawierzył
mowie, bo nad niom stoła ta, nie zaś drugo fana. Nie przypuscoł tyz, ze wargi
niesom jedno, zaś we wnuku siedzi drugie. Nie przypuscoł takowego wyrachowanio
i kiepkowanio. Coz na to rzyc? No dyć ino zaśpiywać: "Aniś ty nie zbójnik, dyć
i nie zbójnicek, inoś dlo noroda marny przewodnicek".

Śpiywka ostaje i pamiyntliwość. Trza, Kochani, zapamiyntać.
(STANISŁAW A. HODOROWICZ)

Nydyć tyn nas przewodnicek (nie jedyn!) telo sie ozbuchoł, ze on daje
termin narodowi , kie mo skońcyć i nifto ni mo go prawa wceśniyj odstawić od
złobu , bo jesce nie załatwiył se tego, tamtego i hawtego , haj! Nie
zdązył...?! I trza nom cekać, jaze pozałatwio syćko po swojyj myśli, ba
jako!
Telo.Pozdr.

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie. "Po mojemu"

Widno cłek sie dokumyntnie starzeje, bo i roz po roz nerwica go chyto. Ino
poźres, abo i posłuchos, abo cosi poślabikujes, zrazu wontrobiskiem ci ruso. A
tak po prowdzie, cy fces, cy nie fces, świata nijak nie przekopyrtnies. Ón sie
nacyniył ogromniasty i furt rośnie. W rzecy samyj rośnie, bo i jakoz, kie to co
sie dzieje niby het daleko, ciyngiem nos sie tycy. Tako wej ta "cywilizacja
globalna", ku ftoryj cas nos wybroł. Jako zaś powiadajom: "kieś wybrany to noś
krzyze". Bez to radzi nieradzi musimy im podoleć. Podoleć dźwigajyncy ik na
casie i godnie. To koze rózne rzecy wozyć i mieć ku nim pasowne odniesiynie.
Pasowne! Jakiez óno po mojemu? No dyć uwazuje by ku ludziskom być "socjalistą",
ku gazdówce "liberałem", zaś "konserwatystą" ku obycajności. Jak sie to do kupy
zdo, to myśle ze cłek nicego bedzie. Moze worce sie tego uchycić? A tak po
prowdzie, to kozdy w zyciu cegosi trzymać sie powinien. Bo i kimze bedzie
cłowiek, ftory takowego postanowiynio ni mo? Na sto dusiu biydokiem i dlo sie i
dlo ludzisk. Takowy choć i zyje i mo sie nicego, tak naprowde zycio wierutnego
nie dostompi. Tak se ta po mojemu dumom. STANISŁAW A. HODOROWICZ


Dobrze dumocie Krzesny ino wortało by zadbać, coby cosi kansi z tyj
dumacki było, ba jako. Trza z ludziami o tym ukwalować , ka sie ino
do, bo ludziska juz het pogłupieli słuchajęcy tego, cym ik w mass
mediach dziyń w dziyń kormiom, a skońcy sie na tym , ze bedom mieli syćko
i syćkik głęboko w rzycisku i nie pódom na wybory wcale, ba jako. A juz
wte nic gorsego ni mogło by być, haj.
Telo.Pozdr.

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie! Stropacyjo biere...

Choć jo se nieładno,
choć jo se niegładko,
komu sie nie widzem,
niek so ocka zatko.

Tak wej nom Moi Ostomiyli na wiyrchu śpiywajom. I choć ludziska cekajom, kie
juz tyn cy owy rzondów popuści, śpiywka cie ciongnie. Wiedom jom zaś i z lewa i
z prawa, ze środka, przodka i zadka. Jedno godajom, drugie robiom, abo tyz i
nie robiom. Bo i jakoz, kie niby majom być, zaś ik ni ma? Widno potrzeba ik fte
spiyro i miast rzecy dokónać, to jom za przeprosyniem przesrajom. Wiera, co
temu nijak cłek sie prociwić nie zdole. Kie go zepre to i dyrdkiem wyskocy.
Potrzeba to potrzeba. Zaś óna Kochani jest i to nie byle jako, bo mo
przywilejom ZŁOBU, abo i KORYTA. Ku nim wej ciongnie kozdom zywizne. Bo kie
ciongnie i ośline i prosiencisko, to i cozby poniejednego cłeka pociongać ni
miało? Nie dziwota. Telo ino, co kie do złobu pcho sie osieł, to rycy jako wej
osłu przystoi. Wieprzek ku korycie krzonko jako wieprzek. Nasi zaś ponieftorzy
nie becom, nie rycom, nie krzonkajom, ino przewrotnie godajom i za harnasiów
udajom. Cas harnasiów niby na casie, bo inko, inko i za bucki nom krocyć
padnie. No dyć cy pod takowymi harnasiami cosi nazbijomy, to po prowdzie
niejednego stropacyjo biere. Mie tyz.(STANISłAW A. HODOROWICZ)


Hej! Krzesny, co Wom powiym, to Wom powiym, hale Wom powiym, ze przecie
sami pomogomy nieftorym nieodpowiedzialnymm harnasiom wiyrchować i to
bez kiele casy. A jakie godane majom, jaze dziwota biere, ze ludziska
tego nie słysom, cy nie fcom słyseć. Abo słuchajom , bo tak fcom słyseć?
A zaś Ci, co radzom do nik, wiedzom co nase głuptoki fcom słyseć,
ba jako, nei mącelina gotowo. Syćka do imyntu pogłupieli i ci na gorze ,
i ci na dole . Jesce triche i uwidzimy jak nos zaś wyonacom ci nowo -
starzy, ba jako. Moze trza tyk mówców choć na na kwile przymknąć , niek
nie bałamucom narodu, haj!
Telo.Pozdr.

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie


Widziało sie


Widziało się, Kochani, co bee inacyj po tym syćkim, bez co my rokami minionymi
prześli. Inacyj! Przecie to zespolynie we ftorym my byli miało wyplynić
pychote, sobkostwo, prózność, znieculice, złodziyjstwo, ludzisków marnowanie.
Hej, Boze Drogi! Długo by jysce wycytywać. I jakoz sie wyrtło? No dyć syćko na
opak. Coz cłek słysy, abo i widzi? Moc biydy i stropacyji. I to ruso. Bo i
jakoz, kie jedna cy drugi ratunku we zdrowiu dniami cy tyźniami sukajom i
słysom, co dutków ni ma. Ni ma, to niek skapiom! I kie tak na to poziyrom, to
se myśle, co tyn nas noród mo ciyrpliwość. Przisam Bogu mo! Boć przecie to i
sarpie i ruso. Jakosi ino nie ruso tyk, co ku temu powódke majom. Cyzby
zabocyli, co fundamynta kozdego noroda i jego państwa, zasodzajom sie na
jedności, a i kazdego cłeka posanowaniu? Zabocyli, cy nie fcom bocyć? A moze
sie im widzi, co ojcyzna fte scynśliwo, kie im sie hrubo zyje? Przyboce Moi
Kochani słowa nasego Augustyna Suskiego:

"Zginą twe syny - to nic.

Ale zostanie serce narodu,

co bije, woła przez krew,

tyranię i łzy -

Przetrwamy!"

Tak Ostomiyli! Mocno pedziane. Ale som w norodzie łzy? Som! Jest krew kie
poratowanio ni ma? Jest! Nie tyranio kie pedziane, co mos prawo, a go ni mos?
Nie tyranio, kie sie cłeka w godności zycio naćciwio? Tyranio! Trza to
zduchnonć. Zduchnonć i przetrwać! (STANISŁAW A. HODOROWICZ )

Coz wom powiym Krzesny? Refleksje po wejściu do Unii kozdy mo inkse i mo
prawo je mieć , musimy sie syćka pilnować, coby nos nie zduchli ka w
diaski i zapiyrać dobrze dźwiyrze przed cwaniakami unijnymi. Temu musimy
sie przypatrzyć sie dobrze tym, ftoryk do Parlamentu Europejskiego beemy w
cyrwcu wybiyrać, ba jako. Tu juz nie bee tak, ze na dwoje babka wrózyła,
haj! Sami musimy dobrze wiedzieć kie i co fcemy a poza tym bocyć, ze w
jedności siyła! A tyn ftory nos reprentuje ni moze być roz głupi, a dwa
sprzedajny! I trza o tym ludziom wsędy do głowicek juz kłaść i im o tym juz
godać.
Telo.Pozdr.

[ciupazka]

...przybocyć wiyrs K.Przerwy Tetmajera" Patryota" z 1898 roku


W zdrowym ciele zdrowa dusza!
Hoc! Hoc! Hopsa! tylko śmiało!
Jeszcze Polska nie zginęła!
Co się stało, to się stało!
Jak Bóg da, to odbierzewa!
Hulaj dusza bez kontusz!
Huha! Vivat "patryota"!

Rozum, wiedza, talent, praca
U nas, bratku, nie popłaca!
Postęp i cywilizacja
W kąt, gdy wchodzi do gry nacya!
I "guanem" wnet dostanie
Kto nie z nami, mocium panie,
Bo jest jedna tylko cnota,
Byś był, wasze, "patryota"!
Możesz kpem być i cymbałem,
Możesz dureń być siarczysty,
Byleś z mocą i zapałem
Kraj miłował macierzysty!
Co się stało, odstać może!
Jedno, drugie, trzecie morze...

Huha! Hopsa! Każdą nową
Myśl witamy krzyżem pańskim
Precz z geniuszem Europy
Farmazońskim i szatańskim!
My o jedno tylko szlemy
Modły k niebu z naszej chaty:
By nam buty mogły śmierdzieć,
Jak śmierdziały przed stu laty!

Gdzieś tam jakiś Francuz wściekł się –
Bęc! Już sterczy na indeksie!
Ojciec święty siedzi w Rzymie,
Na plebanii ksiądz Walenty –
Wara, chłystku, mi tu wnosić
Swoje "ludzkie dokumenty"!
Londyn, Berlin i Warszawa
Niech Ci krzyczy: Sława! Sława!
Chociaż wiem, jak ci zależy,
Abyś u mnie był przyjęty,
Ja ci domu nie otworzę
Nie dla takiej on hołoty!
U mnie w duszy cnota leży –
Vivat skromność "patrioty"!

Hoc ha! Hopsa! Byle zdrowo,
Zdrowa dusza - zdrowe ciało!
Niechaj śmierdzi, jak śmierdziało,
Byle tylko narodowo!
Wolę polskie g... w polu
Niż fiołki w Neapolu!
Swojsko, polsko, po naszemu,
Hoc! Hoc! Hopsa! Tak jak wtedy,
Gdy nas naprzód tłukły Szwedy,
Potem Niemcy i Moskale –
Hoc! Hoc! Hopsa! Doskonale!
Po swojemu! Po staremu!
Lepiej dostać w łeb w kontuszu,
Niż we fraku natrzeć uszu!
Niechaj żyje stara cnota!
Daj nam dalej kisnąć Boże!
Jedno, drugie, trzecie morze –
Vivat "prawy patryota"!...

„Patryota” K.Przerwa-Tetmajer.

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Nasa przywilejo, nasa, bo my tu stela. Spode Tater i bez to kozdego z nos tycy
sie mowa Kazimiyrza Tetmojera:

"Ku mej kołysce leciał od Tatr
o skrzydła orle otarty wiatr".

Ta przywilejo i ta, bo nom poziorno na Giewontowy Krzyz ftory ku niebu strzylo
i zbacuje, co nic nade Niego. Koze tyz być ku ludziom, bo ino fte blizyj Boga.
Nasa przywilejo i wiano na tyn cas rozmontwiony, poplontany, posprzycany, taki
na syćkie strony. Cas we ftorym niejednemu sie widzi, co "nimos w nim ni
zbójników, ni Pon Jezus fnim po świecie nie barz hodzuje", jako to wej we
powiostce stoi. Syćko Kochani mo swój cas. No dyć nom bez to wiano ku ftoremu
my wybrani, do tego casa wypodo mieć nolezne odniesiynie. Byle cego do sie nie
dopuscać, choć ta i modła takowo jak roz sie panosy. Boga sie trzimać, boć
przecie, jako Sabała powiadoł: "Kie Pon Bóg mocny zekce - to grule i na
Cyrwonym Wiyrchu urosnom". Cłeka drugiego mieć posanowanie i tym zycie
świyncić. Nei styrmać sie, bo ino fte ocyskom źracniej poźreć do nieba. Dano
nom przywilejo. Jako jom spozytkujes Bracie i Siostro, ino od Cie zolezy.
(STANISłAW A. HODOROWICZ)


Tak se myślem Krzesny, ze kieby tak moze wziąść trza by było i powiązać
w pęcki, nie ino góroli, ba i ceprów a pote dobrze ik wymiędlić i
wycechrać, to by sie ta ocyściyli i wreście wzajymnie sanowali. Sacunkow i
przywilejów nifto nie ozdaje, ba trza se na nie cięzko zapracować.
I tak sie mi widzi, ze i nasi za mało przykładajom sie do nauki, a kie
tak jest, to bee jedyn drugiygo sanowoł, he? Nie dziwota pote, ze rzyć
wysyj nosom od głowicki, haj.

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie. Usłysołek
Pore dni nazod redaktórka przepytywała miniśtra ode wojska ło nowości ftore we
Iraku sie dziejom. Powiadoł to i tamto. No dyć baba jakto baba, na koniec sie i
spytała, cy kieby mioł syna to by go tam posłoł Tyn rozumnie odpedzioł, ze kie
przecie chłopcysko roki swoje mo, to i som musi uwazować co robić. I w rzecy
samyj. Telo ino, co sie mu dopedziało, ze takowy postympek otwiyro cłekowi
wrota ku wierchom. Po pańsku to sie zwie "drogę do kariery". I to mie Kochani
kapecke rusyło. Bo i jakoz to? Przecie chłopcyska nasi jechali niby dlo rzecy
prawyj. Jechali by zło plynić. A tu mos! Wedle tegoz panoska na miyjscu piyrsym
stoi wierchowanie dlo wierchowanio. Prowda, co w zyciu cłeka ambicyjo mo sie
objawiać. Wozno tyz wólo wierchowania. Óne pchajom i kozom sie styrmać. No dyć
nie fte, kie moze to zbyć zycio ludzisk drugik. Na takowom okolicność trza cuć
we wnuku potrzebe prawości. I ino prawości. Jako wej tyn Tetmojerowski chłop,
ftorego napadło by sie ku chochołowskiemu poruseństwu nazdać. Napadło, wnukiem
mu sarpło i poseł. Zaś po rokak hereśtanckiyj poturacki nie naloz ni gazdówki,
ni dziecisk, ni ślubnyj. I choć telo dopustów go przysiadło, nijak nie załowoł,
ba powiadoł: "Co jek cuł fte kiek seł, to mi syćkie biydy zapłaciyło". To wej
było rzetelne dusy zawołanie. Coz przeto ło miniśtra mowie rzeknonć? Widno
som , ze łon tego nie cuje, zaś i pewnikiem Tetmojera godki nie cytoł.
Tok pomyśloł kiek usłysoł to, cok usłysoł.(STANISŁAW A. HODOROWICZ)

NYdyć wypodo nom moze juz usy zatkać casami, bo to co clek słysy, to nie
daje wiary temu, a jesce we wnuku od tego boli. Hale... cy to jest dobro
recepta na to. Dobrymi chęciamiUSA wybrukowało piekło inksym i nom.

[ciupazka]

...pogratulować tyj nagrody! Piylnie Wom GRATULUJYMY!!!

Stanisław Hodorowicz został pierwszym laureatem niedawno ustanowionej przez
Radę Gminy nagrody wójta Bukowiny Tatrzańskiej. Wręczenie statuetki nastąpiło
podczas II Gminnego Festynu "Lindada 2004", na plenerowej scenie w Jurgowie.

Nagroda wójta jest przeznaczona dla osób, które w sposób szczególny zasłużyły
się dla regionu w dziedzinie kultury czy twórczości regionalnej. Laureata ma
wybierać raz w roku Komisja Kultury i Oświaty na wniosek organizacji i
stowarzyszeń, działających na terenie gminy - jednak zawsze ostateczny głos ma
wójt.Pierwszą osobą uhonorowaną nagrodą został prof. Stanisław Hodorowicz. -
Jest to osoba znana i uznana na naszym terenie - stwierdził Bartek Koszarek,
radny gminy Bukowina Tatrzańska. - Chcieliśmy nagrodzić pana profesora za
wszystkie zasługi, a szczególnie za działalność Podhalańskiej Państwowej
Wyższej Szkoły Zawodowej, której jest rektorem, a która gromadzi studentów od
Pienin aż po Tatry.W czasie festynu "Lindada", spotkania trzech kultur,
skupionych na terenie gminy, radni wręczyli sympatyczny prezent swojemu
wójtowi, Józefowi Milanowi-Modle: bukowe portki o niezwykłym wyglądzie. Na
jednej ich nogawce znalazła się parzenica podhalańska, na drugiej zaś -
spiska. - Chcieliśmy w ten sposób podkreślić - dodaje Bartek Koszarek- że wójt
naszej gminy skupia wsie i spiskie, i podhalańskie. Takich portek nie ma nikt
na świecie!Na "Lindadzie", zorganizowanej na jurgowskiej scenie, wystąpiły
zespoły reprezentujące trzy przenikające się w gminie Bukowina
kultury: "Ślebodni" i "Zawaternik" z Leśnicy Gronia, "Dolina Białki" z Białki
Tatrzańskiej, "Mali Białczanie" z Białki Tatrzańskiej, "Ciardasie" z Czarnej
Góry-Zagóry, "Podhale" - grupa spiska z Jurgowa, "Mali Brzegowanie" z
Brzegów, "Orlęta", "Mali Wierchowianie" i "Wierchowianie" z Bukowiny
Tatrzańskiej, Orkiestra Dęta z Jurgowa oraz zespoły folkowe - "Kałe
Bała", "Zawierucha". "Huc Mi Ta Huc" i "Rzoz".
Telo.Pozdr.

[ciupazka]

...ciesyć sie z tego co jest i ba i co sie przy tyk wyborak okozało,
hehe, haj. Nydyć zaś przytoce te Wase słowa na tom okazyje, telo , ze
jo nie pise okazyjo, przez ł - łokazyjo, bo tak po prowdzie, takie pisanie
mie droźni , pisem owca, a górol se przecyto łowca itd. w podobnym
słownictwie zacynajęcym sie na litere o.... Na tyn temat som jest róźnice
w zdaniak. Hej! Hale cytujym Wos tak, jako Wy pisecie:

"Moi Rodni Podhalanie. Bez co sie tak łokazuje?


Przezylimy wybory. Poseł co pionty. Bez coz tak? Moi Ostomieli, niedziele nazod
pisołek, co w tym naskim casie poniejednemu sie zdaje, jakoby we świecie
zbójników nie było. Dyć tak Kochani, bo cłek by fcioł, by sie zdorzali takowi,
we ftoryk cnoty siedzom. Ftorzy nie ino urodnościom, postawnościom i
mocarnościom łoko ciesom, ba i nie precki ode nik śmiałość, dobroć, prawość i
ku ludziom nicego odniesiynie. Tak wej ludziska se wydumali Janosika i we nuku
nosom potrzebe, by takowyk Janosików śtretnonć. Nei w rzecy samyj barz by to
pasownie było. Fte byłoby komu te wselinijakie przywary nasego casa tłamsić
cnotami śnimi sprzycnymi. Bez to poniejedyn krocołby ku górze, zaś śnim i
drudzy i syćko to, co sie zwie "państwem". A tu mos jako mos. Bez to tyz
łokazuje sie tak, jako sie łokazuje. I kie poniejedyn dyć i ze samiućkiego
wiercha powiado, ze my przecie byle jacy, kie nie krocomy głosować, to sie
rodzi zopytanie: "Dyć na kogoz?". Jakikze nom Janosików pokazujom? Ftoryz śnik
mo siyłe ftoro noród zespolić zdole? Ftoryz śnik krzize ludzisków drugik na
swoje plecyska biere? Ftoryz pospólne dobro nade swojom dóle przekłado? Dyć ta
moze i takowy sie trefi. No dyć ino trefi, a pasowałoby takowyk ka sie nie
obrócić. Bez to wej i tak sie łokazuje, jako w poślednim niedziele sie łokozało.
(STANISłAW A. HODOROWICZ)"

[ciupazka]

MOI RODNI PODHALANIE


Cemuz im nie po nosie?


Cemuz to ponieftorym nie po nosie, coby godać ło nasyk korzeniak? Niby prawi i
sie sumitujom, jakoby ku ludziskom syćkim fcieli mieć serca. Niby bez to. Dyć
byk im i przyświadcył, kieby to prawościom stoło. Nale tak sie rzec ni mo, boć
przecie rzetelno prawość nakazuje by nie cyganić, nie kryncić, ba jako było
godać. Kie my na nasyj wierze urośli, kie jyj brzemioncko roków dwók tysioncków
na grzbiecie nosimy, nie godzi sie tego nie cuć i nie widzieć. Bez to lo mnie
oni fołsywcy. Fołsywiec i tyn ftory ło tym wspominka nie fcioł, fołsywiec tyn
ftory na to przystoł i fołsywiec tyn, ftory powiado, ze winy ftym nasyk ni ma
kie sie stało jako sie stało. Syćka do kupy ku prawości som sprzycni. Kimby ta
nie byli i na jakowym by urzyndzie nie stoli. Bo i jakoz? Kieby piyrsi rzecy
basowali, toby cnoty prawości u drugik i trzecik nie trza było. Tak zaś jednyj
oni natury i jednego duka na peckak fołsu postawionego. I kie sie zadumać cemuz
tak, to i ino jedno łodpedzieć przydzie: fcom by my sie zatraciyli. Kie sie
ludziska zatracom, kie miast prowdy mont i plontacka perci im tycom, fte som
jakoby te barany zestrochane, ftore fto zafce i ka zafce, tam ik i pociongnie.
I ło to idzie. Za takowy kierdel fcom nos uwazować. Temu im nie po nosie by my
stoli tym cym stoimy. By my byli zakorzyniyni spuściznom nasyk oćców i dziadów.
Miyjmy to Ostomieli na uwodze.(StanisŁaw A. Hodorowicz)


Nic to krzesny, nie domy sie, a kieby co, abo co , to my som! Kie
bęcniemy pięściami w te krzoki, to moze wte sie osotajom, ze my pnioki
to som jest my i nazywo sie do nos, haj.
Telo.Pozdr.

[Gość: Ciupazka]

Ku 100 - leciu Góralskiego Ruchu Regionalnego na wiyrch!

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Zwozmy se

W pośledni cwortek we Łopusnyj było paradne świynto. Mineno piynć sta roków ode
kwili konsekrowanio kościółka Świyntyj Trójcy. Uwazujecie Kochani? Piynć sta
roków! Przecie bez tyn cas bywało wselinijako. Ludziska jedni sie kopyrtali,
drudzy rośli. Roki krocały ku nowemu, zaś po dródze kromie wesołości, roz po
roz nastympowały dopusta, ftore nie scyndziyły ni ludzisk, ni tegoz kościółka.
Tak było! Wody go topiyły, zmurselina chytała, a on malućki, drewniany, gontem
pobity, stoł niby wancisko mocarne i wielgaśne. Stoł on i ludziska przy nim.
Niby nic, zaś tako moc, taki ściong i bez takowy wiekowy cas. Trza nom to
Kochani zwozyć. I nie ino łopuśnianom, ba kozdemu. Trza nom se to zwozyć, fte
nase casy, kie ponieftorzy korzyni nie cujom. Kie zabacujom na cym my urośli i
cym sie chełpić momy. Kie uwazujom, co dzisiok nowe zabocyć kazuje. Nie trza
sie nom dać zwiyść i odpuścić to, co utwardzone takowym casem i dobrom wólom
dziadów i pradziadów. Przecie te rocyska pokazujom, co mo wortość i kany cłek
we zyciu podpory mo sukać. I kozdy niegze se to zwozy. Zwozy i choć zycie go
przygino, niek sie prości, bo i mo sie ło co łopreć.
(STANISłAW A. HODOROWICZ)

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie. Łotrzepmy sie!

"Corny świat, corno noc
Poli się choć leje
Diebli burzom w okna
Lucyper się śmieje"

To wiyrsycek nasyj dostojnyj "Cubernatki". Kieloz on pasowny do nasego casa.
Roz po roz leje, zaś wedle nos co rus to sie poli dopustami wselinijakimi. Tyn
tego, tyn tamtego, tyn z tym, tyn ze tamtym i wsyndy: na wiyrsku, w dolinie, po
całyj Dziedzinie. Tak to wej nom zycie niesie. Bez to wej widzi sie nie ino noc
cyrniato, ba i dziyń. Djabliska burzom, zaś i wiera co Lucyperowi uciecha. Cy
wej tak by musi? Cyby sie jako tako z tego syćkiego nie łotrzepać? Moi Kochani,
roki nazod ku Polokom przeciwny Giermaniec Bismarck rzók: "Śnimi sie nie trza
bić. Trza ik łostawić samyk sobie to sie zapucom." Cyzby tak wej być i miało?
Łotrzepmy sie!(STANISŁAW HODOROWICZ)


Bieremy trzepacki i kogo ta trza wytrzepać a dobrze i biermy sie za
to trzepanie. Ino cy starcy nom trzepacek???

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie.

Góralskości potrzebunek.

Momy tyn nas cas poplontany, na sprzycki cieknoncy we strony wselinijakie. To
sie ta i niejednemu widzi, co ludzisków rzetelnyk biyda doźreć. Jakoz fnim nom
być? Moi Kochani, rzetelnie po góralsku. Rzetelnie! Cymze sie to znacy?
Nasomprzód godnom wiarom. Kie cłek godnie wierzy, to nie wiare do sie nagino,
ba som sie wedle niyj trzymie i cuje, co je Boski. To przecie poświadco i
Złóbek i Krziz, ftore powiadajom, ześ cłeku kochany. Po ftore, góralskość nasa
mo sie łokazywać we starunku o ślebode. Momy jom w rzecy samyj. No dyć przecie
śleboda to jako dzicie na ftore furt bocynie trza dawać, by jyj nie zmitrynzyć.
Nowoźniyjse ftym, to mieć rozumność bycio samego sie we ślebodzie. Hej Miełyz
Mocny Boze! Kieby to kozdy cłek mioł tom wóle, by sie widzieć rzetelnie we
ślebodzie? Góralskość mo sie tyz łokozać ftym, co cłek cyni. Cyni dlo sie, dlo
cłeka drugiego i dlo nasyj rodnyj Dziedziny. Ftym siedzi tyz i nase
góralskie "Jo". Honorne! Takowe, ftore koze sie cłekowi nie trzonść, zaś i w
mowie i robocie trzymać sie nie basowanio drugim, ba prawości. Tego wej
syćkiego potrzebunek momy. Fte, jakoby zyngry, bedziymy nieciyli watrzyska
nowego zycio lo nasyj podholańskiej Skolnicy. (STANISŁAW A. HODOROWICZ)

Moze trza to nase "jo" , "nase", "do nos" i "o nos" zacąć sanować piyrse
przez samyk nos, bo kie sie som cłeku nie bees sanowoł, to ta nie
ocekuj sacunku od inksyk, haj!

Telo.Pozdr.

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie. Niegby sło na TAK

Popotrzcie Kochani jaki wej tyn świat. Jedni sie rodzom, drudzy mrejom. Ci
śperujom, zaś tamci hasen majom za nic. Tyn buduje, tamtyn patrzy jakoby
zburzyć. Moc ludzisk dumo jako sie przed dopustami ustrzyc, a som i tacy, co
ino śpekulujom jako ik przysporzyć. I tak wej cegoz nie tknies, sprzycność ku
sprzycności kroco. Taki to świat. Ta sprzycność ku sprzycności tycy sie i
postympka, roboty, mowy i kozdyj rzecy. Mo tyz odniesienie i ku samym
ludziskom, boć naprociwko dumaca stoi głuptok, rabusiowi sprzycny cłek poćciwy,
gramole zwyrtny, ułozony durbokowi, śmiałek trzynsi portce, jest tyn co
krzywdom stoi i tyn ftorego ona pucy. Takowyj wycytywacce końca ni mos. Po tyj
to przycynie zycie cłeka wyborem stoi. Mos ślebodnom wóle to wybiyroj. Moze
cłek i tu i tamok, wedle prawa i jemu prociw. Ftym wyborze cnota sie moze
okozać i moze być akuratnie na obyrtke. Tak i siak. Podumojmy Ostomieli coby w
naskim zyciu sło na tak. Na tak lo drugik, lo dziedziny, swoik, a tyz i samego
sie.(STANISŁAW A. HODOROWICZ)

Niek by sło! Taki malućki wyraz TAK , a telo moze znacyć w zyciu
kozdego z nos, nie wozne kaś. A cemu TAK trudno realizować? Cemu TAK
cięzko wypedzieć nieftorym przy realizowaniu syćkik mądryk
przedsiewzięć? Cemu głuptokom godomy TAK ? Cemu przy demokracji
głosowacka idzie na TAK dlo tyk, co nie powinni rządzić nami, cemu? A pote
za to TAK syćka cierpimy?

TAK - słowo moze narobić i duzo skody i trza go wiedzieć kie go
wypedzieć, ba jako!

Telo.Pozdr.

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Po Sabałowyk

Jako co roku, tak wej i tego, Bukowina zyła Sabałowymi Bajaniami. To juz roz
trzydziysty i ósmy. Przewinyno sie bez te rocyska ludzisk niemało. Woznyk i
takowyk co ik zycie codziennościom pucy. Hrubyk i przysknionyk. Wzrosta
słusnego i mizernego. Wiekowyk i jysce bajtloków. Wselinijakik. Rośnie tyz
zbójnicko gromada. Rośnie siuhajami, ftorzy bez zycie krocajom górnie i nie ino
lo sie, ba i lo drugik. Tak koze tradycyjo. Bo zbójnik Moi Kochani, to był
cłek, ftory we sercu dzierzył miełość do ślebody i rodnyj dziedziny, cuł tyz
ludzkom biyde i krziwde. Bez to kcieli zbójnicy świat równać. Bez to ci, co
takowe przymioty nieśli, ostoli nom we śpiywkak i godkak, ftorymi Sabałowe bez
te syćkie roki hucały i huceć bedom. Tegoz nom trza było i tego trza bedzie.
Nie ino coby zbocyć, ba bez zbocacke nie zabocyć. Nie zabocyć jakowi bywali
nase oćce i dziady. Nie zabocyć, co kromie dostatka i spokojnego zycio, som
wortości lo ftoryk nie skoda ik naćciwiać, a moze i ze samego zycio okfiare
złozyć. Prowda, co dzisiok takowyj darowizny nikto cynić nie musi. Momy ślebode
i starcy ino nolezny o niom starunek. To sie tycy ino ślebody. Bo kie rzec
idzie o biyde i ludzkom krziwde, to i w naskim casie jyj moc. Niegze by po
Sabałowyk tako dumacka choć do jednego przystymp miała.(STANISłAW A.
HODOROWICZ )

Trza przybacować fórt krzesny, coby nie zabocyć, wiera, coby nie zabocyć. A
moze i cynić staranio, coby tyn pomocnicy język ( gwara, godka) w skole
ucyli tyz, bo za pięćdziesięć rocków moze nie być gwary, ani godki
regionalnyj. Juz teroz, kie sie spytocie młodego cłeka co znacy taki , cy
inksy wyraz w gwarze, to nie wie... Cas nagli, ba jako.
Telo.Pozdr.

[ciupazka]

Moi rodni Podhalanie . "Przydołby sie"

Przydołby sie nom Ftosi. Przydołby sie norodowi. Bo narazie ino cłek widzi jako
tyn z tamtym, tyn to, zaś tamtyn tamto, tyn tego, tamtyn tamtego. I tak sie to
syćko plonce i onacy, co i biyda sie pozbiyrać, a krzyzy nie ubywo, ba
przybywo. Wselinijakik. Malućkik, nicego se i duzyk. Takowyk, co zrazu świyrcki
rodzom i takowyk, co poniejednego cłeka niscom i ku niescynściu wiedom. To wej
Moi Ostomieli dopusta ftore nos tropiom. Bez to przydołby sie Ftosi. Takowy, by
świyciył miyłościom, rozumnościom, sprawiydliwościom i rzetelnom rzetelnościom
ku ślebodzie. Cy nońdzie sie miyndzy nami takowy? Cy nońdzie sie takowy, ftory
pokoze jako sie oderwać ode codziynnyj chodzy byle jakiyj? Takowy, ftory pokoze
jako skocyć dusom ku górze? Jako sie zbiyrać w sobie na tyn cas, by jako poeta
wołoł: "Uwidzieć świat w ziorynku piosku, zaś niebiosa w jednym kwiotecku z
lasa"? Sukać nom Takowego. Pokiela zaś co to bocyć, ze jako niejaki Angelus
Silesius rocyska nazod powiadoł:
"Do kogo sie przyłączysz, tego istotę wchłoniesz;
Do Boga - staniesz się Bogiem,
Do diabła - diabłem będziesz."
W dródze my Moi Kochani. Niegze nos Bóg wiedzie! (STANISłAW A. HODOROWICZ)


Ech, Krzesny! Sami widzicie , ze nie ino nom by sie Ftosi przydoł, bo
kie smutny piątek wrześniowy cały świat postawiył na nozki, to tyn FTOSI
potrzeny jest we świecie TYZ, nie ino u nos, ba jako. A ka go sukać?
Cy nońdziymy go nie ino u nos??? Ftoz wie, moze tak, a moze nie??? I co
wte??? He?

Telo.Pozdr.

[ciupazka]

Moi rodni Podhalanie

Beblacka

Fciałoby sie, by mowa była mowom, zaś słowo słowem. A tu jak roz akuratnie na
obyrtke. Powiadali nom, co wojna we Iraku to nie wojna, ba ino interwyncyjo.
Nasi ponoć jechali nie wojne cynić, ba niyść pokój. Ze ik ta nie za barz tamok
witali, a zaś i nie barz fcom, to widno pokracnioki, ftorzy tyj dobryj wóli nie
poculi. Dyć mało pokracnioki i niewdziyncnicy, ba bandziory i terorysty, jako
ponieftorzy ik zamianowali. Cy tak, cy tak, telo ino, co oni som nie u nos, ba
u sie, zaś my u nik. Nale niegze. Moze w rzecy samyj sło nie o ik dobra, ba o
ik dobro. Kie tak, to nijakim sposobem ni ma teroz prawa sie domogać, co nom
tego cy tamtego zzo Wielkiej Wody nie dajom. Dobro, kie cie stać, cyni sie lo
dobra, nie zaś lo dutków, cy inksyk dogodności. Skoro piyrsi, ftorzy ku wojnie
parli i mowe o jyj potrzebunku trzymali, naroz jakoby cosi na drugom nute
pocynajom mruceć, to i widno raniyj jedno godali, zaś drugie na uwodze mieli.
Tak wej przeto ik mowa nie była mowom ino skrzekotem. Malućkie to pociesynie,
co po casie cłek to zmierkuje. Fciałoby sie, by nie beblacka z wiyrcha ku nom
ciekła, ino mowa rzetelno. Fciałoby sie. Telo ino Kochani, ze ku temu potrza
nie beblacy, ba chłopów, lo ftoryk i słowo i mowa worcom to, co worceć majom.
(STANISŁAW A. HODOROWICZ)


Nei Wom powiym Krzesny, ze tu ani, ani sukać chłopa, to i nie dziwota , ze
ni ma tyz i słowa....

Telo.Pozdr.

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie.

Do skoły
Zaś mie Moi Kochani sarpie. Sarpie, bo i jakoz, kie inakso gwara była, zaś rzec
sie mo po drugiemu. Bocycie, jako downiyj i lem co nie co, panowie z wiyrcha i
z prawa i lewa powiadali, ze nijakiyj sprawy wedle Giermańców ni ma i nie
bedzie? Syćko niby uładzone i nikto, do tego co momy, nijakiego przystympu mieć
ni moze. I coz sie dzieje? Mowa sobie, zaś sprawa sobie. Cłek som sie zapytuje
cy to głupota, cy momiynie, cy interesa, cy co? Coby ta zaś i nie było, po
mojemu takiemu jednemu z drugim nijak włodarzyć. Nijak, a w rzecy samyj furt,
jak nie ci to ci, tego nie pojmujom i prom coby ino na wiyrsycku stoć. Prom i
zaś próznom gware trzimiom. Moze być, co im biyda rzetelne słowo nojść. Juści
to musi być. Dyć prowda, ze kie sie słowa nie pojmuje, to i źle sie go uzyje.
To zaś rodzi nie to, co sie nolezy. Nei co z tego ciurko? Ano Moi Ostomieli
rada, by tyk nasyk panosków, ftorzy som tym co sie zwie "elitom politycnom", na
nauke do skoły posłać. Podstawówke moze im trza odpuścić, cy zaś wysyj tyz, to
juz pasuje sie zadumać. Pokiela co, to se zaśpiywojmy:

Do skoły, do skoły
wypodo wom wrócić,
coby choć krztynecke
rozumu przyrucić.

(STANISŁAW A. HODOROWICZ )"

Coby... choć krztynecke... przydało by sie, ba jako.

[ciupazka]

A cemu tak zaśpiywoł nom St. H.? Nydyć temu:


dzis.dziennik.krakow.pl/?2004/09.18/Podhale/0102/0102.html

Obiecanki cacanki a głupiymu radość, ba jako.

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie - "Cas śtuderowanio?"

Tak sie mi widzi, co ponieftorzy juz śtuderujom, jakoby ta noród omomić. Po tyj
to widno przycynie z wiyrcha roz po roz cieknie jak nie tako, to tako nowina.
Dyć i dzisiok (we środe na wiecór) przepedzieli, co jednym trza dodać, drugim
ujonć. Syćko temu, coby niby po sprawiydliwości było. Dyć w rzecy samyj niegze
by ta było. Telo ino, co jo nie barz wierze temu starunkowi, a tyz cy ftym
sprawiydliwość sie okoze. Przecie biydokowi wse wiater w ocyska duchnie, zaś
dostatni zaśtuderuje tak, jako śnim śtuderke zamiarujom. Zaśtuderuje i na swoje
wyńdzie. Taki siakim sposobem, no dyć wyńdzie. Co sie zaś tycy starunku, toć
przecie był cas, coby o tym stropacyje cynić. Nie teroz, kie wybory juz za
miedzom. Bez to wej jo upatruje nie scyrom wóle, ba śtuderke. I nie ino to!
Przecie jysce pore tyźni nazod powiadali nom, co tego roku wedle śtrafów juz
nijakik dopustów i nowości nie bedzie. Pore tyźni i zabocyli. Kanyz tu jakie
takie chłopskie słowo? Ni mos go! Jest ino zatacowanie sie ode ściany do
ściany, jakoby po pijoku. I tak se dumom, co ftyj tocacce i śtuderka nie
pomoze. Bez to pasuje zaciongnonć:

Śtudery, śtudery,
nic juz nie zmozecie.
Śtuderke ostowcie
w doline sie biercie. (STANISŁAW A. HODOROWICZ)


Ej, Krzesny, to jesce nic, uwidzicie pomalućku kielo nom dobrze bee od
Nowego Rocku, kie to syćko ogłosom, a ludziskom do kiesonki dość dobrze
pozaziyrajom, to tyn , co mioł dość komuny zacnie jom nazod przywoływać,
a przecie ona jest cały cos, ino sie teroz troske inacyj nazywo - teroz
momy UE. I do branio momy ik troske więcej, ba jako! A coby im dać, to
trza komusi zabrać. Nei tak w koło Macieju....
Telo.Pozdr.

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie - Wziyno mie na śpiywanie

W rzecy samyj wziyno. Coz mie zaś tak napadło? Dyć bez to, cok mioł okazyjom
przysłuchać sie gwarze ftorom prokuratory wiedli na sposobność ik przepytywanio
skrony "orlenowskiej afery". Uznołek, co to biydoki. Nijak nie bocom co, cemu i
kie. Bez to fce sie zaciongnonć śpiywke:

Ty mój parobecku
musis wyrozumieć,
kie se fces tańcować
musis dobrze umieć.

Tak wej! Kie we zyciu prawości cłek zamiaruje tańcować, przecie pasuje mu mieć
ftym rozumność i przytomność. Tu zaś śnik tonecniki zodne. Mało tonecniki.
Deptace, co ledwo łazom. Niemoc nie ino we cłonkak, ba tyz i pomyślunku. Dyć
prowda, ze i cłekowi kieby przisło za parobka robić i na przimus hipkać, tyz by
ta było choćjako. We rzecy samyj prowda! Bez to ta nie barz sie biere ni do
tońca, ni do cego inksego. Nie biere sie i nie siepie sie, zaś na pamiynci mo:

Kie nie zmozes,
nie podskakuj!
Siedź na d....
i przytakuj.

I to drugo śpiywonka na ftoroyj dudniynie mie wziyno.(STANISŁAW A. HODOROWICZ)


Hehe, Krzesny wyboccie, ze sie śmiejym, a cy Wom teroz lzyj, he? Hehe...

[ciupazka]

dzis.dziennik.krakow.pl/?2004/10.09/Podhale/a5/a5.html


..przede syćkim Wom Krzesny Stanisławie Hodorowiczu barz piyknie trza
pedzieć: Bóg zapłoć za to syćko, co zrobiyliście, robicie i jesce beecie
robić dlo nasyj rodnyj ziymecki. Taki wielgi Wom Bóg zapłoć!!! Juz z
dalyka słyse, jako mi godocie: "za malućko", Nie takie "malućko" nie...Bóg
zapłoć!

Telo.Pozdr.

[ciupazka]

....bee przegodać tyz do syćkik na tyj Konferencji tak po nasemu, ba
jako. A jest o cym godać... Licymy na Wos i tu! Barz piyknie do tego Wos o
to pytomy.
Telo.Pozdr.

[Gość: Ciupazka]

Dopust
Pore dni nazod śtretnyłek sie z przyjoznym mi cłekiem i krapke my se przegodali
o tym i owym. Co słychno we świecie i co sie zaś pokazuje u nos na dziedzinie.
Tam i tu niby nicego, no dyć i niezgody tyz nie chybio. Cyz to tak wej być
musi? Przecie powiadajom, co zgoda buduje, zaś niezgoda rujnuje. Przeto ino
zgodom pasowałoby zyć. W rzecy samyj pasowałoby. Telo ino, co ponieftorzy cujom
prociwności potrzebe. Po jakiegoz smyntka? No dyć bez to, by wierchować. Ku
temu przydatny i tyn, co za plecyskami stoi i wierchownika podpiyro i tyn, co
sie mu prociwi. Tego wej drugiego temu piyrsemu sie pokazuje, zaś samemu siedzi
na stolcu wedle downyk teliańców mowy: "dziel i rządź". To wej Kochani dlo
niejednego powódka, by mieć nie ino towarzysiów, ba i wrogów. Na nik mozno
niejedno srucić i pedzieć, co oni temu cy tamtemu winowaci. Kieby nie te
wiarołomce, co mi to, cy tamto wycytujom, tobyk to i owo dokozoł. Tak to wej!
Tak to wej poniejednemu kiełzo. I choć kiełzo, to przecie syćko do casu. Do
casu Ostomieli, bo ftym ni ma serca ku ludziom i ni ma rzetelnyj przyjoźni. Ni
wedle piyrsyk, ftoryk sie momi, ni wedle drugik, ftorym sie nijakowego posłuchu
nie daje. Biyda takowemu. Mało biyda. Dopust. Dokumyntnie dopust, bo ka
rzetelnyj przyjoźni nie uświadcys, to i rzetelnego scynścio nie doświadcys.
(STANISŁAW A. HODOROWICZ )


Moze trza im Krzesny odpuścić...

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Niegze sarpie

Bywo Kochani, co prawość wycieko ze zowiści. Fte wej ta niby prawość pcho
poniejednego, by rzetelnyj prawości sukać. Telo, co po prowdzie to ino niby
prawość, boć ta przecie mo musowo stoć cystom prawościom. Cymze sie to znacy?
Dyć nade syćko sercyskiem ku ludziskom i światu. Kie cłek, jako powiadajom, mo
serce i go słuchać potrefi, doźre co prawość stanowi i bee cuł, co to miełość,
zycliwość, przyjazność i miełosierność. Doźre i dosłysy to syćko, co zycie godne
stanowi. Bez to wej usy trza nadstawiać na nute, ftoro we nuku cłeka gro. Ona
podpowiy, co sie nolezy i jako sie nolezy. Prowda, co nie kozdemu i nie wse sie
ta słuchacka udaje. Hej kieby! Kieloz by ta świat pojaśnioł i miast ludzisków
przebiyrańców, krocali by po nim ludziska mocarne. Krocali i nieśli prawość,
ftoro świat prości. Tego wej nom trza co rus. Ku temu tynsknica poniejednego
sarpie i do przytomności budzi. Niegze ta sarpie. Zdało by sie to nom dlo drugik
i sie samego tyz.(STANISŁAW A. HODOROWIC)

Tak po prowdzie Krzesny kieby tak sarpło roz a dobrze... to było by
wej tótó, wiera, ej było by...

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Dzisiok pisanina ku syćkim

Jako roz Moi Kochani, gościyli my wcora Prezydynta Słowacyje. Na tom sposobność
trza było cosi przepedzieć. Cok we witacce ku Niemu pedzioł, fcym i Wom
rzeknonć. Bez to ta dziysiyjso mowa pisano "ku syćkim". A słowej tak:

Dostojny Panie Prezydencie z Małżonką, Panie i Panowie,

Historyczna to dla nas chwila i wielki zaszczyt gościć Prezydenta Republiki
Słowackiej w murach Podhalańskiej Uczelni. Uczelni wprawdzie młodej, lecz
zrodzonej aspiracjami i wolą Ludu ziem Podhala. Tego Ludu, którego przodkowie,
by zdobyć wiedzę i krzepić serca i umysły prawdą naukowego poznania, przez
wieki całe kroczyli nie tylko do Krakowa i Lwowa, lecz także do uznanych
placówek edukacyjnych na ziemi słowackiej. Jesteśmy świadomi tego historycznego
faktu. Dziś Podhalańska Wyższa wpisując się w pejzaż społecznego, kulturowego i
gospodarczego oblicza pogranicza polsko-słowackiego, pragnie je zmieniać na
miarę współczesnych wyzwań cywilizacyjnych, współpracując w tym dziele z
uczelniami słowackimi. Świadomi tej misji, z odczuciami więzów słowiańskich
korzeni, wspólnoty rodowodów ludzi pogranicza, bliskości mowy i dziejów,
składamy Panu, Panie Prezydencie, głęboki pokłon i wyrazy szczerego szacunku.
Wizyta ta napawa nas dumą i niesie nam radość. Równocześnie ukazuje fakt,
doceniania przez Pana Prezydenta, roli tego regionu w historii, kulturze i
tradycji obu naszych narodów. Narodów złączonych czasem przeszłym, lecz również
łączonych dzisiejszym wielkim wielonarodowym zespoleniem, które tym bardziej
każe rozwijać i umacniać miłość braterstwa. W duchu tej miłości oraz
zrozumienia przesłania i powinności naszego pokolenia, gorąco Pana Prezydenta
witając, wedle podhalańskiego obyczaju, gromko wołamy:

Niech żyje Republika Słowacka i Jej Prezydent!

STANISŁAW A. HODOROWICZ


Krzesny , nic dodać, nic ująć . Somsiod to somsiod i na niego trza i musimy
licyć hale on na nos tyz powiniyn. Trza sie wspiyrać i sanować wzajemnie.
Razym mozno kształcić, razym budować, razym duzo dokonać. Zycmy se przy
tyj witacce: RAZEM !
Telo.

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Jacy my

Powiadajom o nos choćjako. Choćjako tyz nos widzom. Przywary wycytujom. Choćby
swarzynie, casu kieltunek, do bitki skoroś, do kieluska pociong.. Boze Kochany!
Doś godnie by zesło, by syćko wycytać. No dyć cy ino nos sie to tycy? Przecie u
nos, jako i u drugik, bywo i tak, i siak. Som tacy i tacy, zaś przymowa głosi,
co porwisia okazyjo cyni. I tycy sie to nie ino tyj przypadłości. Ftoz nie
bocy, jako ludziska se bynzyne spuscali, kie jyj chybiało. Abo tyz, jako my sie
kłopociyli, kie sie fciało nabyć jakowesi dobro. No dyć to wej samiućko
widziołek w Hamaryce. Starcyło, co ino dopust zimy przykrocoł, co tego, cy
tamtego nie dowieźli, nei zrazu Hamaryka sie kajsi traciyła. Zrazu było po
nasemu. Swojsko. Pore dni nazod we patrzadle pokozali, jako Hamarykanie stusali
sie, bo fcieli cojsi toniyj pokupić. Dokumyntnie, jako wej u nos bywało, a i
roz na cas bywo. Jakoz nauka z tego wycieko? Zje dyć ta, co my po prowdzie
syćka jednacy. Bez to nie telo sie nom po piersiak bić, ba o tym bocyć. Bocyć,
ze cłek mo być cłekiem w kozdym casie i na kozdom sposobność.(STANISŁAW A.
HODOROWICZ)

Tak po prowdzie i to i Krakusy tyz śpiywajom:" Abośmy to jacy tacy,
jacy tacy ... chłopcy Krakowiacy..." I tak, na mój dusiu , syćka tacy,
owacy, jacy, syćka, syćka, ka ftory - syćka jednacy ?!
Krzesny! Co to godocie? Moze nieeeee! He?
Telo.Pozdr.

[Gość: Ciupazka]

Moze trza witacke zrobić... i se powinsować...

Moi Rodni Podhalanie. Winsujmy se...


Momy Kochani Gody. Opłatecek biyluśki, Bozo Dziecina, siwy Rok Stary i
młodziućki Nowy, co na progu stoji. To wej niesom Gody. Cas wesołości,
nodzieje, miyłości i dobra. Cas winsowanio ludziskom i sobie. Na tyn to cas,
wedle nasyj downyj obycajności, kce tyz ku Wom syćkim przepedzieć.

Niegze syćkim dziywkom, ftorym do wydawacki pilno, świnie we corku po Wiliji
zrazu krzonkajom. Znacy sie zrazu tyz chłopa mieć bedom.

Niegze tyz kozdo o północku zielonom żabe nondzie, coby chłopcysku na
miyłowanie dać mogła.

Niegze chłopcyska krwie upusta nie załujom i niom dziywki przyniewolom.

Niegze nase Babiny hucom rześko (kie baba hucy, to sie mo zdrowo), zaś nom
Panie Boze dej, cobymy mieli ciyrpliwość babskiego hucynio nie słyseć.

Kozdemu wedle jego zyciowyj polowacki zyce, by mu sie darzyło.

Temu, co śperuje, niek naśperuje.

Tyn, co cosik fce dopaść, niegze dopadnie.

Temu, co miyłościom zyje, niek miyłości nie chybio.

Wiyrchownikom, rzetelnego wiyrchowanio. Skolnikom, do nauki rozumności.

Farorzom, by nie musieli sie sumitować przed Panym Bogiem za swoje owiecki.

Mo sie tyz rozumieć, by przy kozdym było zdrowie nicego, hasyn z gazdówki i
rozumność zycio.

Tego Moji Ostomieli winsuje syćkim i kozdemu z osobna, na to Boze Narodzynie,
na tyn Nowy Rok. Hej kolynda, kolynda!

Niegze nom zahucy, do kozdego serca, drózecke wytycy.

STANISłAW A. HODOROWICZ

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie


Hurmom do dochtorów


Nase porzykadło powiado: "Bedzie pod górami biydzicka panować, kie sie nie
bedziymy górole sanować". To wej naska mondrość, no dyć przecie tycy sie nie
ino nos. Nolezne posanowanie cłeka do cłeka, wse i wsyndy mo sie jawić. Barz
skoda, co tak i nie jest. Tak dokumyntnie jek pomiarkowoł, kiek wysłysoł jako
redaktór z ministrem o zdrowiu ugwarzowali. Jedyn sobie, zaś drugi sobie. Kie
piyrsy sie pytoł cemuz to ludziska ka nie ka zrazu ni majom do dochtorów
przystympu, to drugi sie chełpiył, ze teroz to wej dopiyro wiymy, jako sie rzec
mo. I to samo dobro stanowi. Widno dowieruje pogworce drugiyj: "Co sie odwlece,
to nie uciece". Jako sie ona mo ku zdrowiu, to kozdy poświadcy, ftory w nim
uscyrbka doświadcył. Widno minister tego nie pojon. Moźliwe by nie pojon? A
moze rzec ino w tym, ze ta jego mowa pokazuje, co: "Gwara, gwarze nierówno".
Tak Kochani! Nierówno i ni mos fniyj ku ludziskom uwazowanio. Bez to Moji
Drodzy nic ino se pedzieć: "Mos zdrowie, to piyknie, ni mos, to coz poradzis".
Jako rada? Ne dyć juz dzisiok kozdemu do dochtorów sie pisać. Akuratnie, za
pore miesioncków, abo i rocków, bedzies cłeku mioł jakobyś znaloz. A jak przi
Boskiyj pomocy dochtora ci nie bedzie trza? Dyć sie tyz hasen moze okozać, bo
swój zopisek za dutki odpuścis. Bedom i dutki i ku drugiemu przysługa. Ni ma co
śtuderować, ino rychło sie do dochtora zapisować. Hej, Kochani! Hurmom!
STANISłAW A. HODOROWICZ

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie
Hurmom do dochtorów
Nase porzykadło powiado: "Bedzie pod górami biydzicka panować, kie sie nie
bedziymy górole sanować". To wej naska mondrość, no dyć przecie tycy sie nie
ino nos. Nolezne posanowanie cłeka do cłeka, wse i wsyndy mo sie jawić. Barz
skoda, co tak i nie jest. Tak dokumyntnie jek pomiarkowoł, kiek wysłysoł jako
redaktór z ministrem o zdrowiu ugwarzowali. Jedyn sobie, zaś drugi sobie. Kie
piyrsy sie pytoł cemuz to ludziska ka nie ka zrazu ni majom do dochtorów
przystympu, to drugi sie chełpiył, ze teroz to wej dopiyro wiymy, jako sie rzec
mo. I to samo dobro stanowi. Widno dowieruje pogworce drugiyj: "Co sie odwlece,
to nie uciece". Jako sie ona mo ku zdrowiu, to kozdy poświadcy, ftory w nim
uscyrbka doświadcył. Widno minister tego nie pojon. Moźliwe by nie pojon? A
moze rzec ino w tym, ze ta jego mowa pokazuje, co: "Gwara, gwarze nierówno".
Tak Kochani! Nierówno i ni mos fniyj ku ludziskom uwazowanio. Bez to Moji
Drodzy nic ino se pedzieć: "Mos zdrowie, to piyknie, ni mos, to coz poradzis".
Jako rada? Ne dyć juz dzisiok kozdemu do dochtorów sie pisać. Akuratnie, za
pore miesioncków, abo i rocków, bedzies cłeku mioł jakobyś znaloz. A jak przi
Boskiyj pomocy dochtora ci nie bedzie trza? Dyć sie tyz hasen moze okozać, bo
swój zopisek za dutki odpuścis. Bedom i dutki i ku drugiemu przysługa. Ni ma co
śtuderować, ino rychło sie do dochtora zapisować. Hej, Kochani! Hurmom!
STANISłAW A. HODOROWICZ

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Kómedyjo
Zaś sie nom sykuje. Jysce jedna nie przesła, ta co jom "orlenowskom" zwiom, juz
drugo po porzondku stoji. Niby wedle porzykadła: "Cas na syćko przykroco". Dyć
moze i tak mo być. Przecie bywo, ze co inkse widzis, zaś co inkse jest. Bez to
trza zaźreć, by sie przekonać. I syćko byłoby nic, kieby ci, ftorzy w tym
syćkim siedzom, byli rzetelni. Co sie tego tycy, to takowego utwierdzynio ni
mom. Cemuz tak? Bo sie mi pokazuje, jakoby ponieftorzy zabacowali, co: "Do
sceci nie śtuka nasr.., ba śtuka śniyj wylizać". Ludziska to cujom i miast
prziklaskować, to im roz po roz śmierdzi. Ludziska cujom, "Ci" niy. Dyć zaś
moze i nie dziwota, bo swojego smrodu cłek nie cuje. Tak wej se to do rozumu
przedkładom. I choć cłek to jakosi pojmuje, to przecie "Kie cego za wiela, to
nie hasnuje".
Tak Kochani! Nie hasnuje i poniejedyn juz ani nie poziyro i poziyrać nie fce,
ba syćkik i syćko do jednego worka wruco i powiado: "Bajto!". Ni ma sie cym
radować, No dyć wse tak bywo, ze kie sie furt zbyrko i zbyrko, to sie wyzbyrko.
Tak i ftyj mierze. Kie miast rzetelnyj gwary kómedyjo kómedyjom goni, ludziska
kómedyje cujom. I ftym cało biyda. Kwałaz Panu Bogu, ze nom, górolom, nasa
fantazyjo koze powiadać: "Choć cie biyda bije, śpiywki nie zabije". Hej!
(STANISŁAW A. HODOROWICZ )

Krzesny! Jo tak myślem, ze to pranie nasyk mózgów to po to, coby nom het
obrzydzić syćko i syćkik , dopiekom nos telo, ze zodyn z nos nie podzie
na wybory. Cosik mi sie widzi, abo mi sie ino zdaje, ze to kormiynie
nos dziyń po dniu tymi aferami mo swój cel. Ino my sie nie dejmy
het ogłupić, kie bedom wybory, trza przegnać nieftoryk roz a dobrze, ba
jako.
Telo.Pozdr.

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie - Kiejsi i dzisiok

Moi Kochani, narzykomy choćkie i choć jako na to, co sie wedle nos dzisiok
dzieje. Narzykomy na tyk, co nom rozum moncom, ku sie jako potrefiom ciongnom,
obiecujom, zaś pote zabacujom. Narzykomy na tom naskom ślebode. Narzykomy, dyć
nie zbacujymy, jako wej bywało. Jako było jysce niedowno, jako było za nasyk
ojców i dziadów. Zbocmy! Moi Drodzy, kie Homolaca wybiyrano na "delegata" z
Podhola do "wydziału krajowego we Lwowie", przysiynzny dawoł chłopu do rynki
kartecke na ftoryj stoło "Homolac", dwók ziandarów wiedło go stołu, przi ftorym
wójt pytoł sie jako sie zwie, zaś feldfebel broł kartecke i wrucoł do puski.
Prowda, za mitrynge dostoł jysce dziesiynć grajcarów, ftore padło mu przepić w
Homolacowyj karcmie. Tako to wej była demokracyjo i tako to wej była śleboda.
Bez to kie borosymy na nase casy, trza se zbocyć porzykadło: "Ni ma takiego
casa, by ni móg być gorsy!". W rzecy samyj, co kozdy kce by był lepsy. No dyć
to idzie bez nas rozum i nase rynce. O tym mus bocyć. Bocyć! Nie powiadać: "Co
mo być, to bedzie!". Niy Ostomiyli, boć przecie na to rzekne: "Co sie stało, to
sie nie odstanie!". Niegze sie przeto dzieje wedle nasyj wóli. Mo prawo, bo to
nase "dzisiok", het drugie od tego "kiejsi".(STANISŁAW A. HODOROWICZ)

Ej ! Prowde godocie Krzesny, wóla to fcieć, i musimy syćka fcieć jesce i
dzisiok. Bo kie nos nie bedzie, to fto inksy bee robiył co fcioł. A
przecie i my rozum do rozumu momy i wiymy co fcemy, nie inacyj.

Telo.Pozdr.

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie Prawo sie kiwnyno

Moi Kochani w rzecy samyj sie kiwnyno. Przecie bywało jakiesi inkse. Cemuz tak
dumom? No dyć sami pomierkujcie. Mioł Sabała flincicki? Mioł. Strzyloł kozicki?
Przecie ze. Nei nie ino kozicki, ba syćko co pasowne było wedle pogworki: "Nie
pozondoj ni wróblicka, ni scygiełka, ni nicego takowego co na ramie nie
zarucis". To tyz zarucoł i rogoca, świstocka, jelynia i niedźwiedzine.
Robsikowoł i to Go w zyciu ciesyło. Uznawali o tym ludziska, leśni, ziandary,
filance i fto ta jysce z tyk, co na urzyndak byli. Uznawali, a dyć przecie do
hereśta Go nie ciupasowali, bo Go na przestympku nie chyciyli. Były ino
poślaki. A jakoz teroz? Do znaku nie barz pojmuje. Telo ino, co pore dni nazod
wysłysołek jako nowoźniyjsy oskarzyciel pedzioł: "Poszlaka jest ważniejsza od
bezpośredniego dowodu". I to mi zamiysało. Kie tak pado, mus prawo sie kiwnyno.
Dumołek, co prawo twardo mo stoć prawem. Moze i stoji. Telo ino, co ono
beskurcyjo sie kiwnyno i stoji na bakier. Moze tyz dobrze?(STANISŁAW A.
HODOROWICZ)


Pasowało by przyciupazyć mu Krzesny, nie inacj, hehe...i go wyprościć!
Telo.Pozdr.

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie - Honor nie kapota

Porzykadło głosi, co "Hobit nie cyni mnicha". Zbocyłek se to na okazyje tego,
co ponieftorzy nom na wierchu pokazujom. Roz som z lewa, abo z prawa, to zaś do
środka sie pchajom. Ka zaduje, tam ik wduje.

Jakoz Kochani dumocie, o coz w tym idzie? Sami powiadajom, co niby o nos.
Troska o nos tak wej nimi biydokami pomiato, jakoby plewami na wietrze. Bez to
tyz i roz po roz wdziywajom hobita to takie, to takie. Jo zaś uwazuje, ze rzec
po drugiemu sie mo. Wedle porzykadła: "Tam biezy, kany gros lezy". To wej ik
korci. I choć starzy powiadali, co "Honor drogsy niźli dudki", to ci tego nie
cujom, ba se nim handlujom. Za nic widno go majom, bo go i ni majom, zaś nom
głupote wmowiajom. Do tego juz przywykli na telo, co tako wej ik natura. Coz
poradzić? No dyć przydzie cas, przydzie rada. Byle ino nom nie zabocyć. Wte sie
okoze, co "Oliwa sprawiedliwo i na wiyrk wypływo". Nie zabocyć i tym syćkim
rzeknonć: "Honor nie kapota, to i śniego nijak spłuknonć błota".

STANISŁW A. HODOROWICZ

O honorze nasym nigdy dość. A cóz to tyn honor? Dobre imie, pocucie włosnyj
wartości, godności, coby cie inksi mieli w zocy i cobyś włosnym imieniem móg
zaręcyć godność nie ino swojom ba i bliskik, kie by ci padło.
Telo.Pozdr.

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie - Nowe baby

Jakiez to? Dyć choćby te, ftore powiadajom, co jakoz to sprawiydliwość i ku
chłopom równo miara, kie ci we spodnicak sie nie nosom. Coz na to cłece
rzeknies? Nic nie nagodos, ba kie ik dobro ci na sercu lezy, to portki na kołek
i spodnice wdziywoj. A w rzecy samyj nie barz uznajem, co ik ta pili, by
chłopów do spodnic nagnać. Moze cojsi kajsi i w tym być. Przecie porzykadło
głosi, co "Baby wse som ciekawe". Moze to być, boć przecie spod spodnice zawdy
pryndzyj łysknie, jako z portek wyskocy. No dyć to nie syćko moje kochane
chłopy. Ni mos równości i bez to, bo to nie my rodzimy, ba baby. Tu rzec gorso,
boś chłopie ułomny i nijak baby w tym nie wyryncys. Zboc se ino chłopuśku
drogi, jako starzy powiadali: "Babie bez brzucha, jako gorckowi bez ucha". Wis
pokracnioku! Kie jyj bez ucha, to tobie bez dwók. Tak wej! Pogworka dziadów,
co "Baba i młyn wse reperunku potrzebujom", tycy sie przeto nie bob, ba ciebie
wyrodku. I nic sie nie nabronis. Choć byś ta i rzók "Babskiyj gwary ni mos
miary", abo ta i uznoł, co "Baba stworzonko siute i okpiśne", to co prowda, to
prowda. Takim to sposobem jysce roz sie pokazuje, jako "Baba zdole chłopa nie
jyno wyonacyć, ba i bez rozum przewiyś". Moze nie kozdo. Moze Kochani, bo
przecie "Baba babie nierówno". Wselinijako, te nowe baby, na sto dusiu zdolom.

STANISŁAW A. HODOROWICZ

Dostało sie i nom , babom z okazji 8 marca, hehe...Bóg Wom taki wielgi
zapłoć Krzesny!!!

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie - Postowy wspominek

Na tyn cas Posta worce Moji Kochani zbocyć Judosa. Zbocyć postympek zdrady.
Przecie był we wspólnocie razem Śnim. Był do Niego dopuscony. I co? I Go wydoł.
Pedzioł ka jest i ftory to jest. Pedzioł, by Go zniewolić i wzionć marne dutki.
Tak to wej wte okozała sie nieobycajność zdrady i wólo zniewolynio drugiego. I
nase casy tyz to pokazujom. Kieloz było zdrady w cas wojny, po wojnie i wte kie
my sie budziyli do nowego. Był Judos Śnim i jest ik moc wedle nos. Dyć sie cłek
ani tego spodzioł. Tyz niby stoli z nami we wspólnocie, zaś po prowdzie jom
ozruwali. Gnojyli jom i ludzisków. Gnojyli tyz siebie samyk. Cy to pojyni?
Judos to Moji Ostomieli pojon. Na telo pojon, ze se do sercyska i rozumu
przibroł, śrybniki prasnon i sie obiesiył. A jakoz nom pospólne judoski? Tyz by
im pasowało pojonć, boć przecie nikto ik nie wiyso, ani tego nie kazuje im
cynić. Starcy, by po ludzku rzeksy, jako mieli wóle cynić zło, teroz pokozali
wóle pedzieć: "Bracie i Siostro piyknie przepytujem - wyboc!". Wyboc i dej
odpuscynie, byk sie móg zwać cłekiem. Starcy ino telo i w rzecy samyj jaz telo,
bo ku temu trza wyzwolić siyłe bycio Cłekiem. Nie kozdego na to stać. Prowda!.
Dyć nos mo być stać, by tego cekać. Postowy cas jak roz ku temu sposobny.
(STANISŁAW A. HODOROWICZ)

[Gość: syr]

Moi Rodni Podhalanie "Boskiś cłeku"

Momy Kochani Świynto Zmortwykwstanio. Świynto, ftore cłekowi niesie dobro
nodzieje zycio po zyciu. To dobro, no dyć tyz dobro dokumyntnyj ślebody.
Ślebody zycio, ftore wziyno góre nade śmierzciom. To pokazuje nom prózny Grób
Pański. Grób przyparty raniyj wantom, teroz pusty, zaś głoz odrucony. Śniego
wyfurgło zaparte zycie i jego wiekuisto śleboda. Wykluły sie, jako te kurcontka
z jojecek, ftorymi se winsujemy na sposobność tyk Świont. To syćko nom
pokazuje, jako trza i w docesnym zyciu sie sposobić. Dlo Boga cłek to niby
perła, ftoro majontek worce. Worce, bo wortała jaze okwiary Odkupiynio. Tak
uznoł i tak zrobiył. Zrobiył i pokozoł, ze jako to kurce skorupe jojka, tak ty
cłeku mos ozkluć skorupe tyj musielki twojego zycio, we ftoryj niby ta perła
siedzis. Ozkujes i przydzies do Jego stołu, zaś fte dostompis zycio w całyj
jego pełności i pocujes sie prowdziwie ślebodny. Pocujes sie ześ Boski, boś w
rzecy samyj cłeku przecie Boski. Pon cie odkupiył, to cie i zaujon. Boskiś
cłeku! Nie zabocyć nom o tym. Tyn cas Świont Pańskiego Zmortwykwstanio, jak roz
ku temu niesie rzetelnom sposobność.(STANISŁAW A. HODOROWICZ)

[ciupazka]

Dziennik podhalański 02-04-2005
Moi Rodni Podhalanie "Wedle prawa"

Moze ta i wedle prawa uchyłku ni było, dyć wedle prawości uwazujem co jest. O
cym godom? Dyć Kochani godom o tym, co Hamaryka światu pokazała. Pokazała
powólnom śmierzć choryj niewiasty, w myncarni bez strowy i picio. Strasecno
śmierzć w mojestocie prawa.
Rzekne Wom, co tegoz mojestatu nie widzem i go bez to nie pojmujem. Przecie
lzyjsom śmierzć zadaje sie takiemu, ftory swojimi postympkami na niom zasłuzył
wedle ludzi i prawa. Jakoz sie to mo do tego, co nom pokazywali? Tu nijakiyj
łaskawości nie uświadcys. Ponoć jyj nie trza było, bo ta babina "skozaniec"
niby nic nie cuła. "Cłecy zezwłok" jako powiadali. Moze i nie cuła. Moze ino
zezwłok. Moze! A jak choć krapecke cuła? Cyz fto cuł, co tyn "zezwłok" cuł?
Jale w tym mordzie sło nie ino o to. Sło tyz i o to, ze ftym syćkim nie było
widać nijakiego posanowanio cłecyj śmierzci. Trza jom było pokozać i głosić
całemu światu. Niek sie ludziska ciesom tom kumedyjom z prawości. Byle jako to
uciecha i na sto dusiu, kwalby Hamaryce nie niesie. Musowo tyz byle jakie
takowe prawo, ftore powiado: "Niek zdycho!". Niek zdycho, zaś wy sie
przipatrujcie. A syćko wedle prawa!(STANISŁAW A. HODOROWICZ)

Nydyć, ba Wom ta powiem,Krzesny, to mo być i to jest ta wysoko
kultura "dobryj śmierzcii" o ftorom sie syćka Ci co som jest przy władzy
dopominajom. Moze od sobie niek zacnom, nie inacyj...
Telo.Pozdr.

[ciupazka]

Pozegnać ukochanego nasego Papiza. Piyknie to robicie.

"Prziseł, był i useł"...Karol Wojtyła(1920-2005)

"Ode Oćca jak wyseł i na świat jak prziseł; świat zaś opuscom i do Oćca krocom"
(J 16,28). Prziseł i był. Bez tyn cas doł nom zycie, nauke i słowo: Dźwignijcie
sie i podźmy! Useł. Ostało to syćko co ucyniył, ze się stajymy "uprawnom rolom
Bozom" (1 Kor 3,9). On moze przeto pedzieć: "Nie calućkik umar". My zaś
wołojmy: Dziynki Ci Panie Boze, ześ nom Go doł! Bóg zapłoć Ci umiyłowany Ojce
Świynty ześ był!(STANISłAW A. HODOROWICZ)

Do raju...

opuściła umęcone ciało
siadła na oparciu tronu
- Hej Miły Mocny Jedyny!
- Kciałabyk do domu...
- Góry juz srucajom kozuchy śniegowe
Wiater holny zaciągo nucicki wiyrchowe
Ponad moje Taterki
Ponad moje polany
- Pozwól ze mi pofurgać
Mój ty Boze Kochany
Ponad Rynek krakowski
Do Wadowic skokiem
Pozwól Gazdo Syroki
Pojrzeć dusy okiem
Ponad Polskom wzdłuź i wsyrz
Przefurgać jak te ptoski
- Hyboj Duso do Raju!
- Taki jest wyrok boski!
urbi et orbi - otwarte okienko
siwym gołąbkiem opusco ciało
znane i mądre, przez Boga dane
zwycajno dusycka, tako mało...
---
Zabrołeś słowa
Cas zacąć cynić
Natchnij i pomóz
Boze Jedyny
---
Nie ma takich słów, aby wyrazić, co się czuje w chwili odejścia Papieża Polaka,
Wielkiego Człowieka, zwyczajnego przyjaciela...
Zdanie to dedykuję arcybiskupowi Stasiowi Dziwiszowi.(WANDA CZUBERNATOWA)


Iskra Bożego Miłosierdzia

Dzień 16 października
wiadomość że jest...
z dalekiego kraju
z różańcem w ręku
Pierwsze słowa
nie lękajcie się...
do biednych
zawiedzionych
szukających
do wszystkich
którzy chcieli
którzy umieli słuchać
a potem przez lata
krok po kroku
drzwi
otwierane Chrystusowi
i dłoń wyciągnięta
do białych
czarnych
żółtych
i tych co wierzą inaczej
Jest tylko jeden
taki biały cień
którego nie da się zapomnieć
bo tak bardzo kochający
ojcowski
zatroskany o każą duszę
nawet tę która spalając się
kopci czarnym płomieniem
Dzięki Ci Boże
za ten pontyfikat
bo stał się dla świata
Iskrą Twojego Miłosierdzia.

(Ks. GRZEGORZ ŁOMZIK)

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie - O przyjoźni nauki

Moi Kochani, tyn pośledni tydziyń siedze we Rzymie, by tu sie podskolić we
cnocie, co sie zwie przyjoźniom. Podskolić na nasyk podholańskich naukak.
Tegorocne nie som zwycajne, boć przecie ino co pochowali my Tego, ftory zyciem,
posługom i naukom pokazowoł do kwili ostatnik, cym jest przyjoźń. Mioł do
przyjoźni ku ludziskom syrokie serce. A my jakoz? Cy tom drógom krocomy abo
pódziymy? Cy choć potrefimy wycytać nasyk przyjocieli? A moze nos sie tycy
dziwota myndrola Sokratysa, ftory prziuwozył, co ludziska potrefiom pedzieć
kielo dzierzom owiecek, zaś nie zdolom uznać kielo i ftoryk ludzisków za
przyjocieli majom. Moze tak wej i nie jest i mos Bracie i Siostro godnyk
towarzysiów. Godnyk, to nie ino dlo hasnu, nie ino dlo jakiksi radości, ba
takowyk, ze cujes śnimi zespolynie, ftore piyrsiyństwo daje nie "jo", nie "ty",
ba "my". My wroz we prowddzie, hojności, równości, odwodze, scyrości, ślebodzie
i miyłości. My wroz ku sie i ku ludziskom, ze syćkimi tymi cnotami, ftorymi
cnota przyjoźni stoji. Tako przyjoźń to nie bajto. Za niom trza w zyciu banować
i śperować. Jako poeta rzók, "sukać ze świycom nocom, na wietrzysku, miyndzy
głazami". Sukać, bo ona cestom prościućkom wiedzie cłeka ku scynśliwości
Mojżesa: A Pan rozmawiał z Mojżeszem twarzą w twarz, jak się rozmawia z
przyjacielem (Wj 33,11). Jak z przyjocielem Moji Ostomiyli!
(STANISŁAW A. HODOROWICZ)

Wiera Krzesny, przyjaciyli sukoć nom trza, wiary, nadziyji i miełości.
Bez cale nase zywobycie musimy ik nie ustajęcy sukać. Syćka....

Telo.Pozdr.

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie! Godzi sie.

Za nami, Moji Kochani, juz ósme Rekolekcyje Podholańskie we Rzymie. Opatrzność
sprawiyła, co ik cas przypod na świyzucki wspominek nasego Oćca Świyntego Jona
Pawła II. Na Jego co dopiyro przechód do Pana z tego padoła codzinności
ziymskiyj.

Syćka my tyn przechód widzieli. Widzieli my nie odynście, ba blizyj ku Niemu
przynście z wiarom, nodziejom i miyłościom. Te cnoty ostawiył tyz dlo nos, bo
przecie bez swoje zycie i swojom nauke pokazowoł nom, ludziskom i światu, jako
cłek mo miyłować i być ku drugim we przyjoźni. Przyjoźń! O niyj to wiedli my
dumacke na tyk wypomnianyk rekolecyjak. Ta bliskość tego przechoda i tyn
świyzucki wspominek Jona Pawła II, tymbarzyj pokazowoł wortość cnoty przyjoźni
i tyk cnót, na ftoryk ona osadzono niby na wantak. A som to, Ostomiyli: prowda,
scyrość, odwoga, śleboda, hojność, ufność, równość i miyłość.Popotrzcie, kielo
tego trza we sobie nosić, by wierutnie rzetelnom przyjoźń okozać1 Pasuje sie
nad tym zadumać i pasuje se zbocyć, z kieloma ludziskami we przyjoźni sie zyje.
Ku komu takom przyjoźń jo mom i fto mo jom ku mnie. Zbocyć i porachować. Kiejsi
rocyska wielkie nazod, myndrol nad myndrole, co sie zwoł Sokratys, tak
pedzioł: "Jakoz to dziwota, co ludziska potrefiom pedzieć kielo majom owiec,
zaś barz im biyda wycytać fto im za przyjocieli stoji. Cyzby tak mało zwazowali
na tyn skorb zycio?". Przeto na tom okazyje przechoda nasego Oćca Świyntego,
zbocmy Kochani i zadumojmy sie nad nasom przyjoźniom, a bez to i nad sobom.
Godzi sie to cynić ku Jego pamiynci.
(STANISŁAW A. HODOROWICZ)


Dumacke kozdy mo nad cym robić, nie inacyj. A cy bedzie? Miyjmy nadziyje...

Telo.Pozdr i taki wielgi Bóg zapłoć za te Wase przemyslynio i słowa ku nom.

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie. Idzie o cłowieka

Dzisiok, Moji Kochani, na pocontek malućko opowiostka. Staro i mondro.

A stało sie tak, ze razu pewnego jedyn cłek kanysi postrodoł siykiyre.
Przepadła i dobre. Zrodziyło sie w nim mierkowanie, ze moze spólnik mu tom
siykiyrcyne zaujon. To tyz zacon sie mu uwoźnie przipatrzować. I coz postrzóg?
Dyć to, ze spólnik i na gymbie i we ruchak pokazowoł sie jako takowy, co w
rzecy samyj siykiyrke wzion. I jakosi sie w tym przekonaniu utwierdziył. Telo
ino, ze po casie siykiyrka sie nasła. Spokojniućko lezała se w dziurze, co
wedle chałupy była. Nasła sie i sercysko cłeka uciesyła. I kie nazajutrz
śtretnon sie ze spólnikiem, to fnim ani we jego ruchak, ani na gymbusi,
nijakiego złodziyjstwa sie nie dopatrzoł.

Opedziołek Wom, Drodzy, tom przypowiostke, bo nastoł nom cas ozrachunka z tymi,
co drugik wyzdrodzali. I na jedno dobrze. Ale tyz trza przi tym bocyć, by bez
powódki ludzisk nie łomać. Barz lekućko posondzić, biyda odsondzić. Bez to nim
sie rzeknie, rozwoga być musi. Stare telijońskie porzykadło powiado "festina
lente", co znacy: nie rób norymnie. Nie rób norymnie, bo za tym stoji nie
bajto, ba cłowiek.

I nie ino to downi myndrole powiadali. Powiadali tyz "audiatur et altera pars",
a zaś to sie tłumacy, ze trzeba wysłuchać i drugiej strony. Kie tak poziyrać na
to, co sie nom pokazuje, to i bywo, ze i jednyj i drugiyj mondrości co nieco
roz na cas chybio. A przecie jysce roz przibacuje, co nie o bajto idzie, ba o
cłowieka.(STANISłAW A. HODOROWICZ)

Nei sie narobiyło Krzesny, lista listom, a cłek cłekiem. Łatke przysć łatwo,
gorzyj jom pote spruć. Nojgorse w tym syćkim to tótó, ze na tyk łatak
prógujom jechać.

[ciupazka]

I zaś przy niedzieli Krzesny nom pore słów do słuchu gwarzy:

Moi Rodni Podhalanie. Djaboł nie śpi

Hej cujny on. Nie śpi i monci. Jakosi mu zolezy by moncić. Tak to Kochani
widze. Cemuz? No dyć sami mierkujcie. Bez te ostanie tyźnie ziymskiego
bytowanio nasego Oćca Świyntego, stało sie to co sie stało. We siyłe urosły:
wiara, nodzieja, miyłość i zespolynie ludzisk. Urosły, bo naocnie pokozoł nom i
światu to syćko, bez swój przechód od nos ku Niemu. I choć nom było i jest
luto, choć świyrcki w ocak stawały i stajom, to przecie my tymi cnotami urośli.
I coz sie dzieje? Kogosi bez to stropacyjo biere. Trza zamiysać i co tchu brudy
wyciongać. Akuratnie teroz, jakoby nie było ku temu sposobności ani wceśniyj,
ani za cas. Jakosi barz sporo i barz lekućko sie te brudy głosi. Pono i prawo
sie przi tym łomie i śpiesno robi syćko, by ludziska sie kupy nie trzimali, by
nie było im dane mieć w kimsi jakiyj takiyj podpory. A djablisko sie ciesy, bo
przecie sie ciesy, kie sie fto śpiesy. Skoce jako kot za mysom. Prowda Kochani,
ze co sie komu nolezy, to sie nolezy. Prowda, ze kie jest dym, musi być i
ogiyń. Prowda tyz, ze prowda prowdom stoji. No dyć był cas i bedzie cas.
Spokojniućko i wedle prawa, bo co nagle, to po djable. A nom zaś trza bocyć, by
my jako wej te psiska nie byli, co kie ftory zasceko, to drugi juz na to ceko.
Kie djablisko nie śpi, to mu lekućko posłuchu nie dejmy.
(STANISŁAW A. HODOROWICZ)

[ciupazka]

A jo dopowiym słowami Tetmajera:

"Syćko juz przesło, syćko przeminyno
i nigdy, nigdy nie powstaniy;
syćko w grobowca runyno otchłanie,
na wieki wieków, na wiecność runyno...

Milcące, ciche, strasne śmierzci dzieło...
Nei cymze scęście? Nei cym kochanie?
Nicym ból?... Nicym!...W głuchym oceanie
kieloz okrętów bez śladu zgineno...

Trzy siostry były, trzy siostry, jak Psyche
przecyste, jasne, bojaźliwe i ciche;
Wiara, Nadziejo, Miełość - ik imiona...

Z tyk dwie pomarły, a trzecio nad nimi
w niymyj boleści, z ręcami zwiysonymi,
Miełość, stanyna jako słup z ręcami zdryntwiałymi.

K.Przerwa-Tetmajer w: "Najpiękniejsze wiersze"
( w moim tłumacyniu na gware)

(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)

Trza pytać Pana Boga coby razym z JP II pilnowoł nos od tyk djabłów. Nie
inacyj.
Telo.Pozdr.

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Sami momy o sie stoć

Pore dni nazod było świyntowanie rocnicy końca wojny. Podniós sie krzyk, co nos
wte nie wypomnieli. Mozno było? Przecie ze mozno. W rzecy samyj dyć i pasowało.
Pasowało teroz i pasowało nieroz wceśniyj, bo bywało z tym róźnie. Akuratnie
cytom ksionzke, co sie zwie "Sprawa honoru". Rzec idzie o nasyk lotnikak,
ftorzy wiedli bitke o Anglije. Posłuchojcie, cok wycytoł:

"Maszerowali dwunastkami, równym krokiem, przez podziurawiony lejami po bombach
Londyn. No honorowym miejscu, na czele prawie piętnastokilometrowej kolumny,
szli Amerykanie, a za nimi - w iście kalejdoskopowej paradzie mundurów,
sztandarów i wojskowej muzyki - Czesi i Norwegowie, Chińczycy i Holendrzy,
Francuzi i Irańczycy, Belgowie i Australijczycy, Kanadyjczycy i
Południowoafrykańczycy. Byli też sikhowie w turbanach,... greccy gwardziści...,
Arabowie..., grenadierzy z Luksemburga i artylerzyści z Brazylii. A na
końcu. .. kroczyło co najmniej dziesięć tysięcy kobiet i mężczyzn z sił
zbrojnych i służb cywilnych Jego Wysokości Jerzego VI, króla Wielkiej Brytanii."

Tak krocali, bo rok wceśniyj był koniec wojny. I była na tom okazyje radość i
świynto. A kaz fte byli Nasi? Kaz byli Ci, co stanowiyli drugom siyłe, ftoro
ramie w ramie z Anglicanami mocowała sie z Niymcami i w powietrzu, i na wodzie,
i na ziymiak róznyk? Autory dalyj tak pisom:

"Przy trasie parady stał tamtego dnia wysoki, szczupły blondyn... Młody polski
pilot, który patrzył w milczeniu na przesuwającą się defiladę, odwrócił się,
chcąc odejść. Stojąca obok staruszka spojrzała na niego zdziwiona. Dlaczego pan
płacze, młody człowieku? - spytała."Tak Kochani! Świyrcki z ocu tocyły sie
jednemu z nolepsyk lotników, bahatyrowi, ftory nie scyndziył krwie i zycio za
sprawe Ik i nasom. Teroz padło Mu, jako i Drugim nasym, być na ubocu. A syćko
bez polityke. Tak Moji Drodzy było i tak jest. Jakoz dlo nos z tego nauka? Ze
my sami momy sie uwazować i sami momy o sie stoć. I to musowo cynić majom ci co
nom wiyrchujom i nom musowo tyz tak bez zycie krocać. Momy o sie stoć Ostomiyli!
(STANISŁAW A.)

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie. Dus podniesiynie

Sercyskami i wspominkiem syćkim nom bliski Władysław Orkon roki nazad we
hyrnyk "Wskazaniach" tak wołoł: "Gdy Was się zejdzie trzech Podhalan, niech
będzie podniesienie dusz! Jakby całe Podhale w Was było".

Moji Rodni i Kochani, juzek to przibacowoł. No dyć zbacuje i dzisiok, bo
przecie jako roz to na casie. Tu i tam momy wselinijakie śtretniyncio: posiady,
narady, radosne "majówki", a tyz i cas, we ftorym zamiarujymy, cy tego, cy
tamtego na jakisi stołek nie zwyzsyć. Cas, we ftorym nie ino trzók Podholon sie
schodzi, ba cało kupa. I piyknie, i tak trza. No dyć trza tyz bocyć o tym
orkanowskim zawołaniu, bo i nie wse to podniesiynie dus do sie uwidzieć. Nie
wse w nos siedzi to całe Podhole, ba my som z nasym sobkostwem, niechynciom,
złościom, zowiściom i tym syćkim, co niepilokom i djabłu radość niesie. Odrućmy
przeto z nasego "jo" to "jo" znacone przywarami. Ucmy sie rozumnie radzić i
rozumnie słuchać. Radzić rzetelnie, nie by sukać dziury w całym. Słuchać nie
ino tego, co sercysku miodem, ba i tego, co gorzkawe. Prościć rzecy, kie my we
dwók, prosto w ocy. Kie my zaś juz we trzók, niegze bedzie dus podniesiynie i
dumacka nie o sobie, ba o całyj Dziedzinie.(STANISŁAW A. HODOROWICZ)

Nei my sie tyz ześli i urodzali...Jest o cym.

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

"Nie!" pohasnuje

Nei stało sie. Ludziska rzekli "Nie!" Rzekli ci, ftoryk wiyrchowniki wydumali
to, co wydumali. Kiwnyli sie i naucke majom. A syćko bez to, co słuchać nie
kcieli. Ludziska zaś poculi, ze to nowyzse unijowe prawo jakiesi nie takie. Bo
i jakoz inacyj, kie fnim brakło wspominka kim my som, jakie som nase korzynie i
jakie wartości stanowiom pecke na ftoryj stoji to nase zespolenie. Po mojemu
stało sie barz dobrze i jakoby we zgodności z nasym porzykadłem: "Fto we
chorobie, jako moze cyni zdrowie". Tak se uwazujem, ze to "Nie!" zdrowio
Unijowemu Zespoleniu przyczyni. Prawda ze nie zaroz. Trza ku temu casa i trza
roboty. Roboty pospólnej, no dyć na pocontek tyk syćkik, ftorzy powódke ku temu
dali. Dali, bo i jakok rzók, posłuchu dać nie kcieli. Ku nim to jak roz pasowne
drugie porzykadło, ftore powiado: "Fto zmocoł niek susy". Niegze przeto susom
jaze wysusom. Nie nom sie teroz ku temu wrozać, choć ta nase wiyrchowniki barz
ku temu ochotni. Nie wiada cemu. Nom trza dać temu odpór i bocyć, co ojce
powiadali. A zaś powiadali: "Ludziska kie sami nie krocajom, to sie ik za nos
wodzi". Teroz nom przeto tak krocać, by ku temu przesusowaniu nie pokrocać. Kie
zaś jako tako obsusom ci co zmocali i cas zwózki przydzie, to i wiera, co ku
tyj robocie ochotności nom nie braknie. Nie braknie, bo dowiaruje, co to nowe
prawo bedzie bez tyk pochybności ftorymi sie teroz znacy. Tak wej to "Nie!"
pohasnuje.(STANISłAW A. HODOROWICZ)

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Cas desperowanio

Roki nazod ludziska sie zespolali i sposobiyli państwo. Sło o to, by sie
pospólnie przed niepilokami i złymi chronić i bronić. Starunek przeto o państwo
mieli i dutki na nie łozyli. Nas cas to przekopyrtnon. Dzisiok cłekowi
przychodzi sie uchylać przed państwa pazernościom. Jako downiyj wraze narody
ludzisków łupiyly, dzisiok ik łupi państwo. Uwazujcie ze moze cosi naćciwiom.
Sami ozwozcie. Pół roku cłekowi przychodzi robić, by zajozić śtrafy ftore
państwo mu nakłado. I to nie syćko, bo kie fces co mieć, nabyć, zbyć, pociarać
bondź przyonacyć, to wedle niby prawa państwo cie zrazu wyonacy. Starcy ino
byle jakowe dokumynta wyrobiać. Ik sposobiynie stoji złotyk pore, zaś wołajom
krocie. Takowy obycoj wiedzie ku cygaństwu. Ludziska jako mogom, tak się przed
państwem uchylajom i lecom do tego co sie "szarą strefą" zwie. Nie dziwota.
Desperuje państwo, to i państwu sie desperuje. Taki to cas desperowanio momy.
STANISłAW A. HODOROWICZ

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie. Byle nie byle jak!

Powiadajom, co mowy casa trza sie naumieć. Bo tyz i kozdy cas mo swojom gware.
Juści nas tyz. Ta jego gwara wselinijako. Bywo do ucha pasowno i bywo Boze sie
pozol. Pono tak mo być, bo tako wej przywilyjo tego, co sie demokracyjom zwie.
To tyz ludziska godajom, by godać. Jedni majom co pedzieć, drudzy ni majom, no
dyć ino fcom. Godajom i we łbak trociny robiom. Jakosi trza sie ftym cłekowi
pozbiyrać, by nie pokracnieć. Zaś o to nie ciynzko. Ani sie cłek spostrzeze i
juz spokracnieje niby kosówka. Tak Kochani, bo przecie kie sie co kotwi i
kotwi, to sie wykotwi. By sie nie wykotwiyło, musowo mozół noleznego słuchanio
pasuje naconć i fcieć słuchać tego, co słuchać worce. Momy tom przywilyjom, co
mozymy słuchać tego, cego fcymy. Ozwozyć nom, cegoz to słuchomy. Cy my wej
jakoby barany, cy swoje uwazowanie momy. Sami go mieć musimy, bo przecie i
nocudniyjsy dzwon darmo by sie kołysoł, kiejby jego serca nik nie słysoł. Tak
wej przeto noleźnie słuchać to rzec piyrso. Wysłuchane przemieryndzać to zaś
drugo rzec. Kie zaś z tego jaki taki owiesek sie nagodzi, to i miarka sie ku
niemu nondzie. Takim to sposobem jakosi bedzie. Mo zaś być jak nie tak, to tak,
byle nie byle jak!(STANISłAW A. HODOROWICZ)

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie. Juz dzisiok


Idom casy za casami. Kroco cas, bo takie jego prawo. W zyciu cłeka cas kroco
róźnie. Roz pomalućku i fte sie cłekowi dłuzy. Drugi roz sporzyj, a bywo tyz,
co mignie jakobyś z bica strzelył.

Taki to wej cas. On ino wiy jak długo ciurcy. On tyz ku zyciu i rzecy kozdyj we
sprzycności, bo sposobem nijakim wyrtnonć sie nie do. Kroco i swojom mowe
niesie. Ta jego mowa sposobno na kozdziućkom kwile. Ej, Boze Kochany! Kieby tyz
cłek umioł do cna cytać mowe casa. Kieby do cna go uznawoł. Kieloz dopustów
ludzisków by minyno. Kieloz dobrego by sie mogło nagodzić. Kieloz? A tak jest
tak, jako jest. Był i przeseł. Było i minyno. Po niefcasie dopiyro niejedno
cujemy. Poniefcasie my mondrzy. Dlo rzecy róznyk, cas sie znacy róźnie. Róznom
mo woge. Barz pasuje uwazować, kie ta woga mo swojom woge dlo nos i nasyk
dziecisk. Nie het precki cas, kie przydzie nom ozwozyć, fto nom bedzie
wiyrchowoł. To niby przed nami, dyć juz pasuje słuchać mowy tego casa, co mo
być. Słuchać i być przed nim z nasom wólom choć malućki krocek. A syćko
Kochani, by nie przypuścić, co bedzie jak nie tak, to tak, dyć zaś byle jak.
Zaś byle jak! Ku temu krocyć nolegcyj. A przecie nie o to idzie i bez to trza
słuchać mowy casa i trza podumać. Powiadajom, co kie podumies, to i umies.
Umies! Juz dzisiok sie nom ku temu sposobić.(STANISŁAW A. HODOROWICZ)

[ciupazka]

...pore słów Podhalańcom przy Walnym Zjeździe ZP pedzieć i dobrze, ze to
robi swój cłek. Bóg Wom piyknie zapłoć za tyn winsunek!

Moi Rodni Podhalanie - Winsunek na Zjazd Podholańców

Rok 1919. Śleboda po rocyskak zniewolynio. Nase podholańskie Miasto - Nowy Torg
i cworte Podholańców śtretniyncie, i piyrsy walny Zwionzku Podholon Zjazd. Był
to cas, kie załozono pecke pod nowom Rzecypospolitom. Była ku zyciu wesołość,
i była rozumność, by sie ku górze styrmać i jako ludziska, i jako noród.
Styrmacka ku górze niesła potrzebe rzetelnego zespolynio. To tyz nie darmo
Tetmojer wołoł o wielkom "Ziemię Podhalańską", zaś Galica nie ino Mu ftym
basowoł, ba od sie dopowiadoł, ze Podhole mo być "strażą kresową całej
Rzeczypospolitej Polskiej u południowych jej granic", zaś góralscyzna mo
być "siłą przyciągającą dla wszystkich ludów zamieszkałych na tych kresach".
Tak było Kochani te roki nazod. Pokrocały casy za casami. Bywały choćjakie. No
dyć dzisiok tyz momy cas ślebody. I nas cas połozył pecke pod nowom budowe.
Budowe wiynksom i ku światu sposobniyjsom. Bez to i nom, kozdemu z osobna i
pospólnie syćkim, trza rozumności styrmacki do wiyrcha. Trza tyz, by dzisiok,
kie po rokak momy juz śtyrdziysty i drugi Zjazd Zwionzku Podholon, ta mowa
Tetmojera i Galice, tymbarzyj nom we sercyskak źwincała. Niegze by sie tak
dzioło. Winsuje tego na tom sposobność dzisiyjsego Zjazda. Winsuje tyz, by to
dzisiyjse śtretniyncie iściyło orkanowskom mowe: "Gdy Was się zejdzie trzech
Podhalan, niech będzie podniesienie dusz! Jakby całe Podhale w Was było." Dus
podniesiynie! Bocmy! Bo ino fte nasa góralskość swojom rzetelnościom zaujmie
wselinijakie góralskie ludy i bedzie krzepła calućko Górno Dziedzina. To nom
wypełniać ku pamiynci tyk co byli, dlo sie samyk i tyk co bedom.(STANISŁAW A.
HODOROWICZ)

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

I zrób!

Ludziska pokracniejom niby kosówka. Tak powiado nase stare porzykadło.
Pokracniejom i nie puscajom odrostków do wiyrcha, ba sie po ziymi plozom. A
syćko bez to, ze sami krocać nie kcom, ba sie dajom za nos wodzić.

Zabacujom, co lepso chudo zgoda, jako tłuste prawo, lepso jednacka, jako
spiyracka. Ni mos ik teroz. Co rus to cłek uźre, co kozdy sobie rzepke skrobie,
a zaś rycy niby krowa na kiepskiyj posy. A przecie nie ta krowa daje mlyko, co
wiela rycy. Wiymy to i nie wiymy to. Bo i jakoz wiymy, kie na takowom chwolbe
przyzwolynie dajymy tym, ftorzy nos już nie roz do wiatru wystawiyli.
Przyzwolomy i jakosi nie potrefimy doźreć, co ta chwolba worce i co ona niesie.
Cyzby nos sie nie tycyła pogworka ftoro powiado, co poznos po słowie, kielo fto
mo w głowie?

Nie uwazuje tak Moji Kochani. Przecie my do rzecy. Trza sie ino ze mnogości
wselinijakik płoscyc otrzepać, trza uwoźnie posłuchać, rozumnie mierkować i
chciyjbe we sie wykrzesać. Tak Ostomieli! Trza nom ku nowemu chciyjby, bo kie
ta sie w nos pokoze, to i moc sie okoze. Ni ma rady, ba kie momy ku nowemu iść,
to trza iść i iść. Cas momy taki, co gore nom ojcyzna i ta blizko i ta dalso,
Polskom zwano. Kie gore, to nie trza krziceć, ba wode loć. Loć tak dokumyntnie,
by spłukała syćko, co spłukanio worce. Spłukać i gazdówke dać ludziskom ftorzy
gazdować potrefiom. Tak Bracie i Siostro. Kie tego zekces, to i zrobis. I zrób!
STANISŁAW A. HODOROWICZ

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie. Robota

Powiadajom, co rzetelno cłeco prowda. Juści tak! Telo ino - co kaz ona? Kaz
ona? Dyć przecie nie u nasyk wiyrchowników. Ik prowdy nie barz ludziska cujom.
I nie dziwota, kie inacyj ci godajom, zaś inacyj jest. Zaś cłekowi, kie co
corne, to biyda głosić ze doźroł biołe. Choć ta ponieftorzy i na to przystajom,
byle ino złoba nie popuścić. Lepiyj im siedzieć we mule, jako wyrwać sie wedle
sumiynio. Coz pocniez, kie nie kozdy w zyciu Janosikiem. A tak po prowdzie,
choć poru siuhaji by sie przydało. Rzetelnyk! Nie akuratnie tyk, co sie za
takowyk uwazujom, abo i na takowyk sie uzdajali. Tak wej! Oni sie uzdajali, zaś
nos wyzdajali. Jakby zabocyli, ze syćko mo swój pocontek, środek i koniec.
Syćko mo tyz swój cas. Niegze by tyn teraźni juz przeseł i jakie takie nowe
przikrocało. Niegze by nodzieja, nodziejom sie stała i rzetelno robota wreście
pokozała. Przecie ino takowo kozdemu pasuje, bo tyz i z takowyj, kozdy hasynt
cuje. Dyć to wej to - robota. Ona, bo samym godaniem głodu sie nie zajozi, to
tyz i samym godaniem zyć sie nie do. Robota!
(STANISłAW A. HODOROWICZ)


Nydyć do tyj roboty Krzesny trza nom dobrze wybrać, nie inacyj.

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Rozumność

Rozumność po nasemu, zaś po pańsku - "inteligencja". Coz to takiego? Wyboccie
Kochani, dyć Wom nie powiym, bo wypedzieć nie barz zdole. Cłek to cuje i
uwazuje, zaś króciućko wyłuscyć nie potrefi...

Kiesik przecytoł ksionzke niejakiego Douglasa R. Hofstadtera. Tynze to, nie
byle jaki myndrol, przytocył tam przesło śtyrdziyści wselinijakich powiostek,
co to wej ta rozumność. I co? Dyć to, ze zodno śnik do cna nie powiado tego
dokumyntnie. W rzecy samyj tak być musi, bo kie ik telo jest, to sie znacy, co
syćkie som ułomne. Jakoz z tego nauka cieknie? Ta, Moji Ostomiyli, co nie telo
wozne, by umieć pedzieć, co to wej ta rozumność jest, ba tom rozumność mieć.
Kie jom momy, to i u drugik potrefimy jom tyz doźreć. Na casy dzisiyjse mo to
swojom woge, bo głuptoków wedle nos nie brakuje. Bo i jakoz inacyj pedzieć o
takim, ftory sie rwie ku wiyrchowi i ludziskom tu cy tam przewodzić zamiaruje,
zaś ku temu ni mo ni matury, ni włodzy, ni nijakiyj wyćwiki. Mo ino chynć. Moze
ta i scyrom. I choć ona scyro, to przecie powiadajom, ze "mimo scyryk chynci, z
gówna bica nie ukrynci".

Tak, Kochani! Za cas nie nazbyt przydługawy, przykroco nom powinność doźreć,
fto mo ku temu noleznom rozumność, fto zaś jyj ni mo. Fto zamiaruje kryncić
bic, ftory bździne bedzie wortoł. Trza to bedzie doźreć i wybrać po rozumności.
Ku temu juz dzisiok trza otworzyć ucho i sercysko, by rozumność sie okozać
mogła.(STANISŁAW A. HODOROWICZ)

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie . "Trza stusić"

Kie tak poźreć jako nase wiyrchowniki godajom i na odchodne roz po roz jakiesik
dobra komusik lekućko przyrucajom, to by cłek uznoł, co to w rzecy samyj
ludziska rzetelne. O tyk pomniyjsyk stojom i sercyska ku nim we nuku nosom.
Taki to wej pozierunek we pośledni cas sie pokazuje. Dyć kwałaz Panu Bogu, co
na odchodne poniejedyn śnik przeźroł. Choć ta cemuz teroz? Cemuz na odchodne?
Moze ta nie telo ftym starunku o drugik, jako stropacyje o włosny złób? Moze ta
ik sercyska ku drugim ino roz na cas sie pokazujom, by kupić sercyska ludzisk i
jakosi przi tym wiyrchowaniu obstoć? Moze tak wej jest Kochani i moze być
inacyj. Trza by to uznać. Bez to kie bedom ku nom sercyska pokazować, to nase
trza nom na tyn pokoz naryktować. One nom pokozom prowde, bo jako stare
porzykadło głosi: "Serce pokazuje, cy cygana cuje". Tak wej przeto na sercyska
pasuje sie nom i wedle nik wóle okozać. Wóle rzetelnom, nasom chłopskom wóle
Podholańców. Ona wej mo być tako, by z nasyk sercysk parobków nie robiyła. Cas
juz nowyzsy, by ponieftorzy, co nami ftorysi rok juz kryncom, sami pocyni sie
kryncić za jakimsi rzetelnym zojynciem. Teroz pasuje nom nimi zokryncić i ku
temu stusić. Trza stusić!(STANISŁAW A. HODOROWICZ)


Nie inacyj, hehe... i to tak po nasemu Krzesny!
Telo.Pozdr.

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Takowyk

Kozdy fce by go uwazowali. Uwazować kogosi, to i go słuchać. Słucho sie go zaś
fte, kie cosi godo. Kie zaś godać zdole? Kie je som nie jest głuchy. Głuchy
cłek nic nie nagodo, bo przecie głuchota rodzi niemote. Kieloz ludzisk o tym we
zyciu zabacuje i ku drugim głuchote pokazuje. Głuchote na ik stropacyje, ik
stynkacke, biyde i wselinijakie dopusta. Nijak tego syćkiego do ucha nie
dopuscajom. Bajto do ucha. Dyć i do oka tyz. I ciurko im takowe zycie, zaś oni
kcom cosi rzeknonć. I godajom. Ej, Boze Kochany, kieloz to ta ponieftorzy nie
godajom. Godajom, zaś ludziska tyj mowy nie cujom, bo ona pusto i niymo, bez
duse i nie cłeco. Spokracniała! I trza by im od nowa ucyć sie mowy. Jako
dziecku. I trza by im sie spytać samyk sie, co sie z ik mowom podzioło. Kaz ona
uleciała? Kaz pociekła? Trza im na nowo krocyć do powsedniości zycio. Krocek za
krockiem, niejako od płyciućkiyj wody ku głymbi. I pocuć wielkom wode tegoz
zycio, ftore wedle nik sie oślywo. Fte dopiyro ik mowa stanie sie rzetelno i
ludziska jom wysłysom. Niekozdy zdole tak pokrocać. Niekozdy fce tak pokrocać.
Niejednego to przerosło i przerośnie, bo tyz nie kozdy cuje, abo i pocuje, ze
je kimsi, ze fnim dokumyntnie siedzi CŁEK. Nie kozdy! Nom zaś za takimi sie
obziyrać i takowyk obiyrać, ftorzy to cujom i cuć bedom. Takowyk!
(STANISłAW A. HODOROWICZ)



Ino ka ik Krzesnoojce Profesorze nońść? Tyk takowyk? He?

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Te śpasy nie s nami

W pośledni cas ochotnyk by nom cy tu, cy tam wiyrchować, pokazuje sie niemało.
I niegze ta niegze. W ochotności zdrozności ni ma i pasownie by było
przyklasnonć. Dyć juści, ino telo, co ci ochotni som barz róźni. Po prowdzie i
tacy, i tacy, siacy, a i tyz byle jacy. Jedni słowo majom, drudzy nim
siastajom. Tak wej! Siastajom i mowom i sobom, zaś na widoku korytko majom do
ftorego sie pchajom. Ftyj to pchacce zabacujom i jakosi nic nie cujom kim som i
jacy som. Na bok kładom honorność, a tyz i góralskie i chłopskie "Jo". Bez to
kryncom sie niby fana na ftorom wiater ducho. Ka zaduchnie, tam ik dmuchnie.
Roz som tu, roz som tam, byle ino było "ham!". Jakim takim sposobem dopaść,
pochycić i sie pote oblizować, zaś z ludziami dokazować. Cas Moji Kochani, by
takowyk posukać i dokumyntnie przeźreć. O to nie barz ciynzko, bo przecie
takowyk nie chybio, zaś fto suko to i nondzie. Tak wej nonść, ozwozyć i twardo
im rzeknonć, co te śpasy nie snami. Kie śpasujom, niek śpasujom, nasyk głosów
nie pocujom.(STANISłAW A. HODOROWICZ)

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie.

Wytykacka hasnuje

Powiadajom, co bez jedyn kliniec koń traci podkowe, zaś cłek koniusia.
Popotrzcie, starcy jedyn kliniec i dopust mo przystymp. To porzykadło syrokie,
bo we zyciu nie ino o kliniec idzie. Som przecie wselinijakie sprawki, bez
ftore jedyn utreci ślebode, drugi majontek abo i co inkse, zaś trzeciemu
honorności ubyndzie. Tak wej to i jest i ni ma sie co pytać bez coz tak, kie
tak. Po prowdzie wiela ludzisk jakosi o tym zabacuje i kie okoze sie biyda
ftorom sami se napytali, to sie dziwujom, abo i ohurzajom. Dyć i temu nie
dziwota. Tako to wej cłeco matura. Telo ino, ze co przystanie jakiemusi
Wojtkowi cy Kubie, to nijak nie przystoji temu, ftory sie pcho na piyrse
urzynda i wiyrchować ludziskami zamiaruje. Takowy honornościom i prawościom mo
sie znacyć. On przecie mo pokazować jako zyć i cym zycie cłeka mo stoć. Cym mo
stoć, by cłek był "Cłekiem".
Momy teroz Kochani cas wytykacki, ftorom rodzi potrzeba obranio wselinijakik
wiyrchowników. Ponieftorzy sie na tom wytykacke nerwujom. Jo zaś Wom powiem, ze
ni ma cemu. Momy przecie obrać ludzisków rzetelnyk. Bez to trza sie im prociwić
i dokumyntnie ik przeźreć. Trza, bo barz cynsto bywo, ze co inkse widzis, zaś
co inkse jest. Bez to wytykacka hasnuje.(STANISŁAW A. HODOROWICZ)"


Wybiyracka, głosowacka a i dumacka przed nami!

Nei trza nom Krzesny jesce dodać, ze ponieftoremu wytykacka nie bedzie
hasnować, haj! I o to chodzi! Wybiyrać w demokracyji tyz trza umieć i
głuptoków nom nie trza wybiyrać. A kozdy głos przy wybiyracce na woge
złota teroz. Dumacke trza juz nom robić i jako to u nos godajom, co by
my syćka "nie przesrali rybki", bo ostanie narzykać nom ino na sie.
Telo.Pozdr,

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie.

Cłek nie som

Juści! Przecie ludzisk wedle nos moc. Dyć nie o to idzie. Sługa Bozy Ociec
Świenty Jon Paweł II tak wej to wyłuscył:

"Człowiek nie jest sam, żyje z drugim, przez drugiego, dla drugich. Cała ludzka
egzystencja ma właściwy sobie wymiar wspólnotowy-wymiar społeczny. Ten wymiar
nie może oznaczać redukcji osoby ludzkiej, jej talentów, jej możliwości, jej
zadań."
Tak zyć! A jakoz zyjemy? Jako zyjes Bracie i Siostro? Cy w rzecy samyj jest tyn
drugi z ftorym rzetelnie zyjes? Cy zyjes dlo niego? Cy tego drugiego ni mos ot
Cie za podlyjsego? Pasuje to ozwozyć, by sie ugruntować ześ nie som. Jak roz
sposobność ku temu przednio. Przecie co dopiyro mineno dwaścia i piynć rocysk,
jako ludziska poculi ze som nie sami. Poculi zespolynie wedle ślebody i
pospólnego dobra. Poculi to i na tom ślebode wybiyli sie. Byli mocarni, bo nie
byli sami. Bez to nom tak zyć, by samym nie być. Cłek przecie nie som!
(STANISłAW A. HODOROWICZ)


Nydyć tak powinno być, hale cy jest? Cy cłek widzi drugiygo cłeka??? Cy
cłek dzisiyjsy mo duse?

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Płakać cy sie śmioć?

Jysce my do obiora nie dośli, a już sie on zacon. Wykrusajom sie ponieftorzy.
Bez to jedni sie ciesom, zaś drudzy wołajom: "Dopust! Zamach na demokrację!".
Płakać, cy sie śmioć? Moji Kochani, nie widze ftym ni radości, ni smutku. Samo
zycie. Nie widze smutku, boć przecie kaz przódy byli ci, co teroz sie
ohurzajom? Kaz byli fte, kie ludzisków po hereśtak włócono ino bez to, ze
fcieli ślebodnie zyć i sami o sie stanowić? Nie widze smutku, bo przecie płony
wiyrchownik tyn, ftoremu chybio pamiynci wedle sie samego. Ni moze tyz ohurzać
sie na noród, kie nim zamiaruje rzondzić. To tyz, kie sie stało, to sie stało i
lepiyj co teroz, jako po niewcasie. Powiycie przeto, co sie nom ciesyć. Tyz
Kochani niy. Niy, bo przecie tyn cas obiora nie barz raduje. Jakoz mo ciesyć,
kie barz cynsto jedyn ku drugiemu pokazuje sie wilkiem. Kie wychodzi ludzko
małość, złość i fołs. Kie jedyn drugiego plakaty zalypio, zruwo, maluje wonsy,
wydłubuje ocy. Kieby móg, toby go utopił w łyzce wody. I bez to biyda o radość.
Bo przecie kie on teroz taki, jakiz bedzie po obiorze? Jakiz bedzie fte, kie
utwardzimy jego wiare we sie? A fciałoby sie po drugiemu. We pośledni cas niby
syćka podpiyromy sie naukom Jona Pawła II. A przecie fniyj stoji, co cłek mo
prawo i powinność pedzieć "Niy!". No dyć to "Niy" cłeka mo stoć na piyknie i
miyłości, na jego boskości i zrozumiyniu, co dróga zycio wiedzie do Krzyza bez
krzyz. Ni ma co płakać, ni ma co sie śmioć, ba wedle tyj nauki godnie sie
trzimać.(STANISŁAW A. HODOROWICZ)

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie. Trza obrać!

Trza Kochani jako tako sie zebrać, pokrocać i wedle noleznyj obycajności
kartecke z obiorem do skrzynki rucić. Powiadom wedle obycajności, boć przecie
jako świat światem, fto jako fto, no dyć rzetelny cłek przed powinnościami sie
nie uchylo. Nie uchylali sie tyz ojce i dziady, nie pasuje i nom. Poniejednemu
sie moze widzi, co nie worce. Poniejednemu sie nie barz kce i jakowyjsi wymówki
suko. Jysce ftorysi powiy, co syćko to bajto. Jo Wom zaś Drodzy rzekne, co tyn
obiór to nie bajto i cosi worce. Przecie cłek cłekiem, nie zaś baranem. Przeto
ni mo sie dawać wiyść bez zycie jako wej tyn baron na postronku i byle komu
sobom komynderować. Nic za nos bez nos! Tak nom koze nasa góralsko matura. Trza
obrać. Prowda, co syćkiego cłek nie przepatrzy i moze źle obiere. No dyć bedzie
sumiynie cyste i bedzie nauka na cas przysły. We zyciu przydo sie i jedno i
drugie. Do reśty nie nom sie obiora boć, ba go robić śpiywajyncy:

"My chłopcy górole,
my sie nie strochomy.
Obiór jak sie patrzi,
jutro dokonomy."

Na sto dusiu zróbmy to gromadnie i rzetelnie. Niek drudzy uwidzom i pocujom, ze
momy rozumność: "TRZA OBRAĆ!" (STANISłAW A. HODOROWICZ)
Trza!

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Winsuje!

Krzizycki my dali i juz Ik obrali. I nałozyli my Im tyz krzizycki. Miyły Mocny
kany! W rzecy samyj nie krzizycki, ba nicego krzize. Nie byle jakie. Przecie
być noroda śpicom, to nie ino honorności i uwazowanio zbiyrać. To nade syćko
robota i sarpacka, dyć i bacówka nie byle jako. Nom pasuje sie dzisiok radować.
Momy, jako my obrali. Nom Podhalańcom trza sie tyz radować tym barzyj, ze
przecie nasyk śtyrek wiyrchować bedzie. Babuśka i trzók chłopów. A ze babina
nicego, zaś chłopy niepłone, to wrózba dobro. I niekby ta tak było. Moji
Kochani: Ty Hanuś i Ty Franuś, Ty Jyndruś i Ty Eduś, mocie sie trzimać wedle
podholańskiyj fantazyje. My zaś wraz z Wami dziynkujemy Bogu, co sie nom udało.
Bedzie Wos Tam śtyrek, jakik drugik mało. Niek sie tak dzieje. Tego winsuje
Wom, nom i Dziedzinie. Winsuje i bośkom (mo sie rozumieć, ze Hanusie nobarzyj,
bo tako to wej cłeco matura). Niek Wom kiełzo, zaś nom i Stronie przibywo! Ino
honornie i pospólnie Kochani. Tego tyz winsuje!"
(STANISŁAW A. HODOROWICZ)

Hehe, piyknie zeście Krzesny tym nasym wybrańcom pogratulowoł, tak po
nasemu i do roboty "nietoty". Winsuje i jo "nietotom"! Nei co Wom tu
zycyć? Malućko: w tyj sarpacce scęść Wom Boze! I dej nom efektów
sarpacki Boze!!!
Telo.Pozdr.

[ciupazka]

Moi rodni Podhalanie

Prógacka

Prógacke momy jako sie patrzy. Jak jedyn tak, to drugi siak. Jedyn w doline,
drugi we wiyrk. Tyn hejta, tyn wiśta. Jedyn drugiemu niedbo tyz zaśpiywać:

"Siadoj stary siadoj,

Siadoj na te toki,

jo ci dopomoge

i wywieze w krzoki."

I pedziołby cłek, co z tego syćkiego nijakiego hasnu nie bedzie. Jo Wom zaś,
Kochani, powiadom, co bedzie. Dobrze ze sie kocórujom teroz, jako pote. Co se
majom rzeknonć, niek se ta i rzeknom. Co wyśpiywać, niek wyśpiywajom. Wse
lepiyj przódy, jako poniewcasie. Przecie i przi ozynku trza sie dotrzeć, zanim
ta kiełzać bedzie. Zaś to zespolynie stoji nie chłopem i babom, co sie ku sie
majom, ba ino chłopiskami, ftorzy sie za pasy włócom i jedyn drugiego prasnonć
zamiaruje. Dyć syćko do casu. Jysce kwila i sie zafucom, zeznojom i równym
ciongiem orzbe bedom kcieli naconć. Bez to sie nom nie trza nerwić, nie trza
biśtatować, ba spokojniućko pockać nim sie poukładajom, pozdajajom i
pozaprzongajom.

Tak wej Ostomiyli! Teroz zaś prógacka, to prógacka. Jyj cas i jyj prawo.

(STANISłAW A. HODOROWICZ)



Krzesny! Moze tak zamiast progacki od razu zrobić głosowacke? I tak po
nasemu: "Roz kozie śmierzć", a jesce tyz godajom, że kie "pies sprógowoł
to zdef". A mądryj głowie dość po słowie! Syćko wyńdzie na wiyrch, tóto,
kielo ludziska som jest mądrzy tyz!
Telo.Pozdr.

[Gość: Ciupazka]

Moi rodni Podhalanie. Niegze by!

Biyda sie im było dogodać. Nei momy, co momy. Dziwota? Dziwota, kie poźreć na
dobro pospólne i Noroda i Strony. Nie dziwota, kie zbocyć, co to dobro moze nie
we sercyskak nosone, ino w mowie głosone.

Co zaś we nuku? Roków temu nazod przesło trzidziyści, Henry Kissinger,
hamarykański nie byle jaki wiyrchownik, tak pedzioł: "Zarówno w przypadku
młodych wilków, jak i starych capów, sukcesy polityczne wzmagają pychę i
podnoszą poziom hormonów". I to sie nom jak roz pokozało. I tym, i tamtym to
zagrało i ku zgodzie nie prziwiedło. Jakoz bedzie? Będzie, kochani. Bedzie sie
pucyć i onacyć. Pozyjymy, uwidzimy. Choć ta juz sie onacy. Onacy, bo kie
przecie piyrsy powiado, co "Trzeba przywrócić honor", to pasownie sie
spytać: "Komu?". Wyrtnie sie honor temu, fto go we nuku mo. Bez te piyrse kwile
nie u syćkik go widno. Przecie juz na pocontek nieftorzy pokozali sie być
kwiejami. I choć powiadajom jakie to dobro na sercysku im siedzi i do wiyrcha
pcho, ludziska uźreli to, co uźreli. Moze ta ino to do casu i syćko sie jakosi
uładzi, a rzetelny honor weźnie góre?

Niegze by, bo przecie my nie z tyk, co uwazujom, ze lepiyj kie gorzyj. Niegze
by i tego winsować pasuje. Niegze by!(STANISŁAW A. HODOROWICZ) 05.11.05

[Gość: Ciupazka]

Cas pokoze

Nei momy wiyrchowom:

Telo sie porzyli,

telo sie cepiyli,

ze sie het na dobre,

jaze posfarzyli.

Zaś tak po prowdzie to Wom rzekne, cok mioł przekonanie, ze i tak bedzie.
Nijako nie dziwota. Przecie "Platforma" rodzaja babskiego, zaś "Prawo i
Sprawiedliwość", to połówka "Onego" i połówka "Onyj". Jakoz im rzetelny ślub
było wzionć. Kieby sie sprzongoł chłop z chłopem, to by sie ta moze
pokłopociyli, moze i jedyn drugiego by w kufe wycion, no dyć na koniec po
gazdowsku rynke rynkom by przybiyli i razem orzbe wiedli. Kieby zaś porzył sie
chłop z babom, byłoby sie tyz nicego dzioło. Abo baba bez rozum chłopa by
przewiedła, abo zaś porzykadło by sie sprowdziyło: "Baba stynknie, chłop juz
miynknie". W rzecy tyz samyj, juści i baba by cuła, co jyj bez chłopa, jako
chałupie bez płota. A tak "Ona" i "Ono z Onom" przecie ze sie dogodać nie
zmogli. Bez to wej momy, co momy. No niby ta momy jakomsi dogworke, bo to "Ono
z Onom" mo skrzepunek ode dwók "Onyk". Co uwazować? Dyć bocyć, co baby momiom
ludzi i świat, zaś babskie nosiynie przechyrnościom stoji. Bez to zespolyniu
temu wrózba nie nolepso. Byle sie ino rychło nie pokozała jysce jedna
rozumność, ftoro powiado: "Baba babe poklepuje, poza ocy obgaduje". Cas
przykroco i pokoze.(STANISŁAW A. HODOROWICZ)

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie. Noród nie fce

Kie tak poziyrom na to, co na wiyrsyckak sie dzieje, to wej sie mi widzi,
jakoby Samoobrona ku PiS-owi wiedła śpiywke: "Zgrabnyś ty se zgrabnyś, składne
kości w tobie. Nie zol cie obłapić, przigarnonć ku sobie."

Tak wej ciongnie i powiado, ze je na chojco prziryktowano, zaś nade syćko
choćby na jaki taki, dyć byle nicego zogonecek, na ftorym gazdówecke by sie
onacyło. I choć ta jysce do wiesny obdalno, zogonecek juz by sie przidoł. I nie
dziwota, bo co sie mo, to sie mo... Jakoz bedzie, do znaku biyda uznać. Jakosi
PiS-owi do tyj obłapiacki nie śpiesno. Widno mo przekonanie do
śpiywki: "Kochanecki ni mom, dyć jyj mieć i nie fcem. Teroz jek ślebodny,
obróce sie ka fcem".

I tak wej se prześpiywujom. Prześpiywujom, choć ta cas kroco. Na razie i
dziwoty ftym ni ma, bo przecie, co "nagle, to po diable". No dyć dziwoty ni ma
do casa. Uładzić to jakosi padnie, bo inacyj rozumność jysce jednyj śpiywki sie
nom moze pokozać. Ona zaś głosi: "Wysoko sie zagibała, bez potócek gynsi gnała.
Nom jakosi dziwno było, bo jyj cosi widno było".

Po nasemu to wicie tak. Po pańsku zaś znacy sie telo, co pedzieć "Król jest
nagi". Niegzeby niy! Na sto dusiu noród tego nie fce. Kozdy rozumny tego nie
fce i nie winsuje.(STANISŁAW A. HODOROWICZ)

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie


Dzico nauka


Kozdy mo cosik, co go uwodzi. Jednego karcma, drugiego muzika, trzeciego
jakiesi śpasy. Mnie zaś? Mnie zaś Kochani ciesy polowacka. Polowacka to wej to.
Kroco cłek chyłkiem bez las, źwiyrza przepatrzuje i chytrościom zmóc go
próguje. Bywo zaś, ze i cas niemały trza przecympieć i niejedyn pociórecek
zgodać, nim ta Świynty Hubert to cy owo nagodzi. Takowo wej polowacka to tyz
okazyjo, by lasowe zycie pocuć i przyźreć sie obycajności jego domowników. Tak
wej i było pore dni nazod. Jak roz cas do polowacki het sposobny, bo przecie
przyzwolynie jest bez mała na syćko co sie ruso. To ta tyz na jambonie cichućko
siedze, ocyska wytrzescom, a ucha nadstawiom. I tak wej sie przydarzyło, co na
polane przykrocały dziki. Cało ik wataha. Nie dziwota, bo akuratnie momy cas
hucki, to sie mo ik godów. Drobne plontały sie tu i tam, zaś dorodny samiec
trzimoł sie nicego babuśki, ftorom lekućko stusajyncy, roz po roz jom raciom
dropoł i mrucyncy nurem po nurze wodziył. Tak Ostomiyli! Niby dzik, a nie dzik,
ba nicego miyłośnik, by potomstwo wydać. Zadumołek sie i kule usły. Nic to!
Nic to wedle nauki jakom pokozały. Tak Kochani! Pokozały jako we miyłości
płodzić i we miyłości zyć. Niejednemu by sie przydała ta dzico nauka.
(STANISłAW A. HODOROWICZ)

A godajom Krzesny, ze dzik jest dziki, dzik jest zły i mo mo barz
wielgie kły... Ba godo sie tyz, ze ludzie chetki juz do imyntu zdziceli.
To jako to nom sie wzorować na dzikak, he?

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Dzisiok o sprawiedliwości

Jakoz to z tom sprawiedliwościom? Jes je, cy ni ma? Cy sonda som sprawiedliwe?
Ze choć jako być moze, to juz nasa junacko śpiywka powiado:

Kieby jo był syndziom,
tobyk i tak sondziył,
zapłoć dziywce chłopcu,
za co ci wygodziył.

Poniejedyn rzeknie, to wej ino tako bzdura. Prawa sie trzimać nolezy, bo co
wedle niego to i sprawiedliwe. Nie ze syćkim Kochani. Przecie wej samo prawo
moze być niesprawiedliwe. Juz my nieroz doświodcyli tego we casak przesłyk.
Rzec tyz i ftym, ze co wedle jednego stoji za dopust, wedle drugiego nijakim
dopustem nie tronci.
Zbocmy ino za Tetmojerem (K. Tetmajer, Zbójecka Chałupa) sprzycke janioła i
djabła o duse polowaca Wojtka Samka. Kie djaboł powiado: "Krod!". Janioł mu na
to: "Złodziyjstwo chłopsko rzec. Nie ukradnie tyn, co nie potrefi." Kie zaś
rzece: "Piył!", to zrazu usłysoł: "To za swoje. Cyś mu pozycoł?" Abo zaś na
przewine, ze jakoby Samek: "Kie sie ozezłości, klnie", janioł zrazu
wyłuscył: "E to na tobie! Dobrze robi". Tak wej to Kochani momy! Bez to, choć
przecie sprawiedliwości fcymy i nieroz wyziyromy, to trza ku niyj mieć nolezne
odniesienie.
Pise o tym, bo co roz i z wiyrcha i wedle nos słysymy gwarzbe o
sprawiedliwości, a zaś tak na ozaist, to i kozdy na swojom modłe o niyj
uwazuje. I doźreć sie to do i dzisiok. W rzecy samyj, co biyda zyć bez jakiyj
takiyj sprawiedliwości. Biyda! Choć ta dlo cłeka, świata i nos syćkik
nasomprzód nowoźniyjse som: zycliwość, przyjoźń i miyłosierdzie. Ik chybio.
Chybio tego, co Boskie! (STANISłAW A. HODOROWICZ)

Mało pedzieć: chybio... Ni ma!

[Gość: ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Zdowić plute

Roz pokurzuje, to zaś pokrapuje. Kwasi. Pluta na polu. Tak wej samiućko i w
nasyj codziynności. Ona nasomprzód pokazuje nom byle jakom obycajność. Ta za
nic mo słowo, za nic bocynie, by drugiemu cłekowi na honorze i godności nie
naćciwiać. Lekućko sie pomowio, lekućko obelge ruci, zaś ni ma komu
pedzieć: "przepytuje - wyboc!". Ona tyz znacy sie swarzbom i wselinijakimi
dopustami. Syćko bez to, co miyndzy ludziskami serca chybio.

Tak Kochani! Tego wej chybio. Dziwota, bo przecie nie ino momy powinność mieć
serce ku drugiemu, ba i kozdy som serca tyz mo potrzebe. Biyda przecie zyć
cłekowi, kie serca niedoświadcy. Biyda mu ku niebu krocać, kie serca mu chybio.
Jakosi o tym zabacujemy. Przed nami ino co Świynta. Syćka momy nodzieje, co na
tyn Boski cas pogoda bedzie sykowno. Sykowno pogoda! A jacy my bedziemy? Cy
nase sercyska bedom sukać nieba i kopyrtać obycajność tyj nasyj codziynności?
Przed nami robota: zdowić jyj plute! STANISłAW A. HODOROWICZ

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Nom to starcy

Wselinijakie wiyrchowniki - jedni powiadajom tak, drudzy inacyj. Sporzom sie i
kozdy niby na uwodze mo nase dobro. Cłekowi zaś biyda sie ftym pozbiyrać i
uznać, ftoryk mowa na sto dusiu rzetelno.

Bo kie na tyn przykłod ftorysi głosi, co kozdy mo mieć jednakie prawo do
gruntowanio swojik tolentów i bez to nauka mo być darmowo, to przecie cłek temu
po sprawiedliwości przyświadcy. Dyć i nie dziwota. Telo ino, ze kie temu sie
przyświadcy, to trza tyz na uwodze mieć i to, co z tego wycieko. Wycieko zaś,
co ni mo być zodnyk skół prywatnyk. W nik przecie nauke sie kupuje, zaś to juz
niesprawiedliwościom pochnie. Niegze przeto bedom darmowe skoły dlo syćkik
jednakie. Widzi sie, co fte bedzie sprawiedliwie.

No dyć cy jest? Nie ze syćkim. Bo przecie kozdy cłek ślebodny, kce mieć
ślebodność włosnego postanowiynio. To wej zaś rodzi potrzebe bytu prywatnyk
skół i nauki, za ftorom trza płacić. Ino fte cłek moze se wybrać to, co
uwazuje, co mu dogodzo. Momy sprawiedliwość ślebodności sprzycnom ku tyj
piyrsyj. Jako nauka z tego? A no ta, Moji Kochani, ze kie jedni nom tak głosom,
zaś drudzy na odwyrtke, nim temu, cy tamtemu przyświadcymy, ozwozmy sprzycność
ik mowy. To momy my cynić. A co ci, ftorzy ku nom z wiyrcha powiadajom? Starcy
by sie Jewangieliji trzimali. A tam wedle św. Łukosa (6, 31) stoji: "Jak
chcecie, żeby ludzie wam czynili, podobnie wy im czyńcie." Nom to starcy!
(STANISłAW A. HODOROWICZ)

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Winsuje i scynść Boze wołom

Momy cas Bozyj Dzieciny. Cas biyli opłatka, radości z nowego i nodzieje. To wej
tyz cas i sposobność, by cłek sercyskiem i dusom siyngnon ku cłekowi drugiemu,
ku światu i jego zywiźnie. Na tyn to cas kozdemu z Wos winsuje takowego
siynganio. By kozdy mioł ku temu wóle i rozumność, by siyngnonć. By pocuł tom
mocarność, jako sie fte fnim rodzi. Winsuje Wom tyz Moji Ostomiyli, byście we
zyciu culi zeście som. Wiedzieli ka i jako krocać, by sie nie zatracić. Byście
na codziyń bocyli nasom śpiywke ftoro sie zapytuje: "Chłopcy Podholanie, coz po
wos ostanie?" Bocyli jom tak, by móc odpedzieć jyj dalsom mowom: "Po górak
śpiywanie!" Tak Kochani! Śpiywanie po Dziedzinie o Wos za takowe zycie, ftorego
mozół i plon, niby krzepkie ogniwo w łańcuchu, zespolo robote przesłyk i
przysłyk pokolyń. Niegze Bozo dziecina ftym dopomogo. Niek Dobro Nowina, ftorom
te Świynta niesom, krzepi Wos i znacy ceste na tyn Nowy Rok i cas co bedzie. Ze
serca i duse nuka tego syćkiego winsuje i wedle nasego zwyka "Scynść Boze"
wołom. Bywojcie Ostomiyli. Scynść Boze! STANISłAW A. HODOROWICZ

Taki wielgi Bóg Wom zapłoć krzesny za te piykne zycynio!! Wom tyz zycymy
coby sie Wom darzyło i mnożyło w Szkole Podhalańskiej, w kozdym kątku po
dziesiątku, przy toblicak zdolnyj, ucziwyj młodzieży a i na kształcynie
jyj setki tysięcy EURO!!! Hej!

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Bóg zapłoć Ksiynze Arcybiskupie!

Nas Arcypastyrz napomnioł nos, by Boskiego Słowa góralskom mowom nie głosić.
Ponieftorzy zapytujom mie, co jo na to? Cemuz to tak? Cy to w rzecy samyj bez
tom Paniusie, ftoro na Mse trefiyła i niby ta owiecka zabłonkano ni mogła
pojonć o cym mowa stoji? Nim Kochani odrzekne co jo na to, kce, by my mieli to
przeświodcynie, ze kogo jako kogo, cyje ucho jako cyje, no dyć Jego, gwara
góralsko nie razi. Nie razi na ozaist, bo i ni mo prawa. Ni mo prawa razić
Jego, korzyniami i krwiom z nami zrośniyntego. To bez coz tak rzók?

Moji Kochani, dyć przecie nie telo pokrony tyj Paniusie, jako z troski o nos.
Rzec ftym, ze przecie Boskie Słowo mo być dokumyntnie Boskie. Mo dać cłekowi
tom rozumność, ftorom w rzecy samyj niesie. Kie momy Jewangielijom na naskom
mowe przewiyźć, to nie ino słowo słowym zastompić, ba zastompić tak, by nie
zatracić tyj rozumności, ftorom we sie chowo. Po pańsku powiymy, by "nie zgubić
i nie zmienić teologicznej treści pojęć i nauki biblijnej". By takowego
przewoda robote uładzić, trza znać nie ino gware, ba i mieć nie byle jakom
rozumność tego Pisma nad Pismami.

Tak Ostomiyli! O to wej idzie! I to Arcypastyrzowe przibocynie i na casie i nie
bez powódki. Nie prociwi sie ono tyz temu, by po góralsku zakolyndować, abo i
po góralsku do Pana przegodać. To słowo od nos do Niego i co cłek kce to
rzeknie, jak nie jynzykiem to dusom. Kie zaś nauka idzie od Niego ku nom, o
Jego rzetelne Słowo trza mieć nolezny starunek. Tak jo wej to pojmuje. To tyz
za tego starunku przibocynie powiadom: Barz piyknie Bóg zapłoć Ksiynze
Arcybiskupie! STANISŁAW A. HODOROWICZ

Nydyć, pokora to pokora. Nie syćko nom krzesnomatki i krześni wolno. A jo sie
pytom we ftorym to kościyle bedom śpiywać po góralsku pieśni, cy w
kozdym ? Takie pytania Goście nom zadajom.
Telo.Pozdr.

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Bóg zapłoć Ksiynze Arcybiskupie!

Nas Arcypastyrz napomnioł nos, by Boskiego Słowa góralskom mowom nie głosić.
Ponieftorzy zapytujom mie, co jo na to? Cemuz to tak? Cy to w rzecy samyj bez
tom Paniusie, ftoro na Mse trefiyła i niby ta owiecka zabłonkano ni mogła
pojonć o cym mowa stoji?

Nim, Kochani, odrzekne, co jo na to, kce, by my mieli to przeświodcynie, ze
kogo jako kogo, cyje ucho jako cyje, no dyć Jego - gwara góralsko nie razi. Nie
razi na ozaist, bo i ni mo prawa. Ni mo prawa razić Jego, korzyniami i krwiom z
nami zrośniyntego. To bez coz tak rzók? Moji Kochani, dyć przecie nie telo
pokrony tyj Paniusie, jako z troski o nos. Rzec ftym, ze przecie Boskie Słowo,
mo być dokumyntnie Boskie. Mo dać cłekowi tom rozumność, ftorom w rzecy samyj
niesie. Kie momy Jewangielijom na naskom mowe przewiyźć, to nie ino słowo
słowym zastompić, ba zastompić tak, by nie zatracić tyj rozumności, ftorom we
sie chowo. Po pańsku powiymy, by "nie zgubić i nie zmienić teologicznej treści
pojęć i nauki biblijnej". By takowego przewoda robote uładzić, trza znać nie
ino gware, ba i mieć nie byle jakom rozumność tego Pisma nad Pismami.

Tak Ostomiyli! O to wej idzie! I to Arcypastyrzowe przibocynie i na casie, i
nie bez powódki. Nie prociwi sie ono tyz temu, by po góralsku zakolyndować abo
i po góralsku do Pana przegodać. To słowo od nos do Niego i co cłek kce, to
rzeknie, jak nie jynzykiem to dusom. Kie zaś nauka idzie od Niego ku nom, o
Jego rzetelne Słowo trza mieć nolezny starunek. Tak jo wej to pojmuje. To tyz
za tego starunku przibocynie powiadom: "Barz piyknie Bóg zapłoć Ksiynze
Arcybiskupie!". STANISłAW A. HODOROWICZ


Barz piyknie, bo my som jest tyz nie barz piykni, hehe...
Telo.POzdr.

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Trza fcieć

W mowie miód, we sercyskach lód. Tak jo to uznaje, kie poziyrom na to syćko, co
sie na wiyrsycku dzieje. U Ftoryk dokumyntnie lód, a zaś u Ftoryk miód, nie mie
ozsondzać. Trzaby we środku siedzieć. Doś, ze jest wej tak, jako jest.
Ludziskom juz sie to het przejadło i tyj sarpacki cyje mo na wiyrchu stoć,
majom wysyj usów. A tak po prowdzie, to jysce roz sie pokazuje, co do syćkiego
trza mieć udałości i rozumności. Kie ik chybio, to i chybio tyz iście
rzetelnego pomyślunku, ze na gazdówce fte ładnie, kie ona idzie składnie.

Powiadajom, ze kie Pon Bóg fce pokorać, to rozum odbiyro. Tak wej bywo fte, kie
cłek wóli ni mo. Ni ma wóli, to nie pomogom i modły ludziskom pokazywane to tu,
to tam. Takim to sposobem cas o nicym cieknie, jako i cieknie, a potuche niesie
tym, co tyj nasyj norodowyj gazdówce juz doś choćjako sie przysłuzyli. Kie
zasiejes, to zeźre. Nie zasiejes, nie bedzie nic. Pasowałoby ryktyk sioć, bo
przecie co rus biyda wselinijako sie plyni. To wej to zło, ftore na dobro trza
przemiyniać. Rzec to mozolno, bo jako i kozde zło, pryndziućko przikroco, wolno
ulatuje. Rada na to syćko jedna: FCIEĆ! Do Miasta dróg wiela. Do ugody tyz,
byle fcieć. Prowda, ze kie watre rusys, to zyngry lecom. Ponieftoro i cłeka
spiece. No dyć kie cłek mo potrzebe jakom takom grulke upiyc, abo i grzbiecisko
przygrzoć, to przecie na to nie zwazuje. My momy nie potrzebe, ba mus. Trza ino
fcieć. (STANISłAW A. HODOROWICZ)

Coz dodać...Dlo kcącego nic trudnego, hehe, hale na mój dusiu,
trza fcieć.

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie Sprawiedliwość Dz.P. 28.I.

We pośledni cas jest jak roz na casie SPRAWIEDLIWOŚĆ. Furt sie o niyj słysy,
nie mało ludzisk uwazuje ze jom we sercyskak nosi, niemało drugik fce jom sobom
nosić, a zaś do reśty syćka fcymy, by codziynność niom stoła. Barz to piyknie,
bo przecie SPRAWIEDLIWOŚĆ to w rzecy samyj nie bajto, ba cnota. Ona tyz, jako i
kozdo cnota rzetelno, przydaje powobu i blasku cłekowi i zespolyniu. I niby
piyknie, i byłoby syćko nic, kieby była rozumność, co to wej ta SPRAWIEDLIWOŚĆ
jest. Niby jom cłek cuje, a przecie biyda jom wyrozumieć. Doś prziuwozyć, ze
taki cy drugi ucynek, dzisiok sprawiedliwy, jutro pokazuje sie niegodny.

Tak Kochani, bo przecie prawo cas rod kiwnie, bo rod kiwnie sie obycoj, bo to,
co wcora nie uchodziyło, dzisiok staje sie codziynnościom. Bez to Ostomiyli
wortości tyj cnoty trza sukać w odniesiyniu cłeka do cłeka. Ono zaś, wedle
nasyj wiary i tego, cego ludziska i my sami fcymy, mo stoć na pecce miyłości,
ftoro rodzi przyjoźń, zycliwość i miyłosierdzie. Ino fte SPRAWIEDLIWOŚĆ bedzie
rzetelnie sprawiedliwo, kie tymi przimiotami bedzie sie znacyć. Za takowom wej
sprawiedliwościom bedzie krocać przebocynie, zabocynie i słowo. Takowyj to
SPRAWIEDLIWOŚCI potrzebe momy i takowo SPRAWIEDLIWOŚĆ prowdziwom mocarność
pokoze. (STANISłAW A. HODOROWICZ)

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Zabocymy, cy niy?

Siepło nami! Tak Kochani! Siepło! Siepnon nami tyn dopust, niescynście i ludzko
śmierć. Na telo siepnon, co i na wiyrchu i miyndzy nami pokozały sie sercyska,
pokozała sie cłeco obycajność i nolezne cłece zespolynie. Nastała cichość,
milckiem stały sie swary i jakoby mniyj pazerności ludzie pokazujom. Poniejedyn
pocuł, ze biyda i dopusta dopaść cłeka zdolom byle ka. Bo przecie zdolom i
cłeka rozumu ucom. Tak wej to! Huziajom ludziskami, jako wietrzysko smrekami.

Kwałaz Panu Bogu, co we takik to kwilak pokazujemy sie być Cłekami. Kwałaz
Panu, bo cłek jest miarom kozdyj rzecy. No dyć przecie kieloz by było syćkim
lzyj, kieby tom cichościom, tom obycajnościom, tymi sercyskami cłeka do cłeka,
znacyła sie nom codziynność. Tyn dopust, jako i kozdy dopust siedzi we grzychu.
Tak Ostomiyli! Był grzych pazerności i głupoty. To wej ta prowda bez ftorom
prasło! Prasło tak, co my poculi. Powiadajom, ze sie łatwo zabacuje cego sie
nie cuje. Tutok syćka my poculi. Trza sie nom przeto ino spytać: zabocymy, cy
niy? (STANISŁAW A. HODOROWICZ)

A teroz następny dopust Bozy? Coz Ci ludzie zawiniyli, kie z pielgrzymki do
Mekki sie wracali?

"Około tysiąc osób mogło zginąć w katastrofie egipskiego promu, który w nocy z
czwartku na piątek(2/3 luty) zatonął w Morzu Czerwonym, 70 km od egipskiego
kurortu Hurghada. Do tej pory zdołało się uratować 314 rozbitków - poinformował
w piątek wieczorem rzecznik egipskiego ministerstwa komunikacji i transportu.

Prom "Salam Boccaccio 98" z 1272 pasażerami, stuosobową załogą i 220
samochodami na pokładzie wypłynął z saudyjskiego portu Dubah w czwartek o
siódmej wieczorem. Zdecydowaną większość pasażerów stanowili wracający do domu
egipscy robotnicy z Arabii Saudyjskiej.Wśród uratowanych jest trzyletnie
dziecko - podano. Akcja ratunkowa nadal trwa.

Do odległej o 100 km i położonej na przeciwnym brzegu egipskiej Safadży prom
miał dotrzeć o trzeciej w nocy. Gdy wyruszał w nocny rejs, pogoda na saudyjskim
wybrzeżu była fatalna. Szalały tam burze piaskowe i wichury. Niespokojne było
także morze.

Właściciel promu zapewnia, że statek, choć pływał już od 35 lat, wciąż
znajdował się w znakomitym stanie technicznym, a niedawno był nawet
remontowany. Nie był też przeciążony - mógł bowiem przewozić nawet 2,5 tys.
osób.

Francuski ekspert morski Yvan Perchoc twierdzi jednak, że "Salam 98" to stary
prom włoski, które pierwotnie był przystosowany do przewozu jedynie pół tysiąca
pasażerów. Egipski armator przebudowywał go jednak, dodając coraz to nowe
pokłady, by zwielokrotnić liczbę pasażerów."


Ej, krzesny, profesorze, cosi mi sie widzi, ze tu tyz ludziska winowate.
Wiecne odpocywanie... nasym i tym z promu "Salam Boccaccio 98"(*)(*)(*) bo
ino telo mozemy, nei trza nom ik wesprzeć duchowo i materialnie.

[ciupazka]

Moi rodni Podhalanie

Janieli płacom

Tydziyń nazod pisołek, jako to nami dopust we Chorzowie siepnon. Pokozały sie
fte cłece sercyska i pokozało sie cłece zespolynie. I widziało sie, co choć
była śmierzć, boleść, płac i zol, to przecie ftym syćkim widno było Dobro i
Cłeka z jego rzetelnymi przymiotami, zdajanymi na Boskom modłe. I jaz pasowało
sie pytać: zabocymy to, cy niy?

Tak, Kochani, pasowało sie pytać, bo przecie objowiało sie to jakoby na modłe
porzykadła: Bóg dobry, to wej i świat takowy. Nie minyno dni pore i co sie
pokazuje? Pokazuje sie, ze bywajom ocy, co nie śpiom nie ino w nocy, ba i fte,
kie drugiego niescynście siyngło. Jakosi ni moge tego we łbie se uładzić. Wiera
trza barz długo na świecie zyć, by pojonć tom cłecom nieobycajność. Siepie ona
nami nie lzyj, jako wej tyn dopust. I kce sie to syćko zrazu do cna zabocyć.
Blaknie tyz to calućkie Dobro, ftore sie fte u ludzisków pokozało.

Powiadajom, co biyda, kie janieli płacom. W rzecy samyj: biyda, Ostomiyli! Tak
dumom, co janiołom zapłakać przysło, bo pokozało sie samo dno Zła, na ftore
krocył cłek na dusy pokracny. Krocył i siepnon Bogiem, nami i sobom. Janieli
płacom! (STANISŁAW A. HODOROWICZ)

[Gość: Ciupazka]

Dziennik podhalański 18-02-2006
Moi rodni Podhalanie

Wystrzygać sie

Porzykadło powiado: "Co inkse widzis, zaś co inkse jest". Bywo tak Kochani, bo
przecie ludziska we nuku bywajom róźni, zaś zycie, cy ta fcom, cy nie fcom, roz
po roz koze im sie ze sobom pasować. I jako ta ftory potrefi, tak sie wej
pasuje. Bywo, ze wydoli, bywo, ze go zmoze. Tak było, tak wej jest i tak
bedzie, bo cłek ino cłekiem. Bez to "ino", cłek nie barz tyz rod pokazuje,
jakom mo duse i kielo złego ona nosi. I nie dziwota, bo przecie ftoz sie rod
ułomnościami przekwaluje. To wej powódka, ze janiołem go widzis, zaś po
prowdzie siedzi fnim jak nie djaboł, to byle co. Pociecha Ostomiyli tako, ze
świat Boski i bez to na nim nie do sie do cna cyganić. Bo przecie choć
ludzisków drugik sie pocygani, to sumiynio sie nie kiwnie. Jemu to cłek nie
przegodo ze je prawy, kie tyj prawości ni mo. Cało śtuka rzetelnego zycio, to
słyseć włosne cłece sumiynie. I choć mu ta poniejedno zło za dobro wmowiomy,
jego sie nie przekaboci. Słuchać włosnego sumiynio trza kozdemu. I temu,
ftorego zło w zyciu przycapiyło i temu, ftory to zło drugiego niby pokazuje.
Jemu tyz, by doł rzetelnom miare porzykadłu ftore zaś powiado: "Co inkse sie
zdaje, zaś na ozaist co inkse jest". Tak trza, by jednyk bez potrzeby nie
łomać, zaś drugim nie kieltować nodzieje dobrego na tym świecie. Trza tyz
jednym i drugim bocyć Boskom mowe: "Strzeżcie się, żebyście sprawiedliwości
waszej nie czynili przed ludźmi po to, aby was widzieli" (Mt 6,1). Tego sie
kozdemu we sumiyniu wystrzygać! (STANISłAW A. HODOROWICZ)

Nei trza by było jesce nieftorym przybocyc słowa Ewangeliji podług św.
Łukasza: "Powściągliwość w sądzyniu", trza je bedzie przybocyć na inskym
wątku...
Telo.Pozdr.

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

O przyjoźni (1)

Nachodzi cas Moji Ostomiyli, kie pasuje głowe popiołem posuć, dyć zaś pote
zadumać sie, jako ta krocomy bez codziynność zycio. To zaś ku temu, by kie
padnie głosić "Jaleluja!", cynić to zdrowom dusom i sercyskiem. Na tom to
okazyje, bez pore noblizsyk śtretniynć, zamiaruje Wom co nieco opedzieć o
przyjoźni cłeka do cłeka. Cemuz akuratnie o przyjoźni? Dyć temu Kochani, ze jyj
dzisiok chybio. Cemu zaś ino co nieco? Ano temu, bo kie padnie cłekowi pedzieć,
co to takiego ta "przyjoźń", to na sto dusiu mo kłopot. Po mojemu to wej tak,
jako i z babom. Niby kozdy wiy, co to baba. Niby cłeku wiys, dyć zaś po
prowdzie nie wiys. Bo i jakoz wiys, kie jyj do imyntu nie znos. Bez roki koło
niyj depces i jak roz padnie, nic nie wydepces. Abo zaś jedna kwilecka i ani
sie spodziejes, kie okpiśność pokoze i bez rozum cie przewiedzie. A przecie nie
ino to, bo tyz wselinijakie i dobra i stropacyje potrefi rodzić. Ciyngiem zaś
starunku i reperunku mo potrzebe. Moc tego! To tyz nic ino rzeknonć: "Baba, to
baba!". W rzecy samyj nic rzeknonć, telo ino, ze jakiś cłeku mondry był, takiś
wej i jest. Het dokumyntnie mo sie rzec i ze przyjoźniom. Nie dziwota przeto,
ze od poru tysioncek rocysk, jaze po dzisiok, myndrole i wiynksi i pomniyjsi
dumali i dumajom, co to wej ta przyjoźń. Przyjoźń! Na pocontek pasuje zbocyć,
ze coby ta o przyjoźni nie godać i jako jom ta nie pojmować, to przynolezy ona
do tyk wortości, ftore zwiymy cnotami. Cnoty zaś, to wej te dobra, ftore
cłekowi dajom uwazowanie, jakie on mo mieć odniesiynie ku ludziskom drugim. Juz
downi Greki pospołu z takimi cnotami jako rozumność, prawość, odwoga cy
powściongliwość, wycytywali tyz i przyjoźń. Tak wej przeto przyjoźń, kie jom ku
babie zrównać, to sie pokazuje, co je babina nie ino staro, ba do cna
starusicko. Na dzisiok niek starcy! STANISłAW A. HODOROWICZ

[rita100]

:) Dopiero teraz zauważyłam jakie piękne są te opowiadania i jakie życiowe.
Stopniowo je czytam. Bardzo dobry pomysł z ich zamieszczaniem miałaś Ciupazko.

[ciupazka]

Bo sam autor, nas prof.dr hab.St. Hodorowicz do nos przemowio do słuchu
i nasom piyknom gwarom, choć jest on uconym i rechtorym Wyzsyj Szkoły.
Krzenoociec wie co robi, bo nase młode pokolynie juz gwarom posługiwać
sie nie umie...Nie syćka, ale som jest tacy i nie mało ik pośród
młodyk.

[rita100]

Naszemu warmińskiemu gwarzyście , zresztą wspaniałemu i ostatniemu musze taki
pomysł pisania podsunąć. Czym więcej uwieczni dzwięk gwary tym lepiej.
Właśnie miałam się zapytać kim jest Stanisław Hodorowicz ale już Ciupazko
napisałas.
dzięki
będę śledzić ten wątek, bo mądre slowa są napisane.

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

O przyjoźni (2)

Było juz Kochani, co pojmowanie przyjoźni stare jako świat. Dumali o niyj
myndrole wselinijacy. Jedyn śnik, Aryśtotelesem zwany, wycytoł trzi przyjoźnie.
Piyrsom rodzi obopólny hasen. Za drugom stoji obopólno radość. Trzecio zaś
wycieko bez zespolynie, ftore wiedzie do jego pospólnego dobra. Aryśtoteles
uwazowoł, co dopiyro ta trzecio przyjoźń jest we swojyj istotności dokumyntnie
rzetelno. Ona wej i jako ta pecka na ftoryj budynek zespolynio siedzi i jako
tyz i cimynt, ftory to zespolynie wionze. Śniyj to rodzi sie nolezne
odniesiynie do sie ludzisków i koze im godać: "rod cie widze", abo i "barz rod
cie widze".

Po prowdzie trza dopedzieć, ze nie syćka myndrole byli ku Aryśtotelesowi
zgodni. Nieftorzy śnik powiadali, co takowo przyjoźń sprzycno ludziskom, boć
przecie cłekowi na sercysku siedzi nie telo dobro pospólne, ba wej włosne. Tak
ta i pokazuje świat nasego casa. Zbocmy przecie jako to, nie jaz tele roki
nazod, pokozała sie wólo wyrwanio ze zła cygaństwa i pohyby ślebody. Na tym
zasadziyło sie zespolynie, ftoremu przydano zwanie "Solidarność".

Siła "Solidarności", to była siyła pospólnego dobra. Ona zmogła zdowić moc zła.
I kie go przemogła, piyrsyństwo wziyno nie "my", ba "jo" cy "ty". I stało sie,
jako sie stało.
Momy to, co momy. Momy tom codziynność, ftoro poniejednemu na piersiskak
skałom siedzi, zaś norodowi kładzie zopore ku wyrostowi. Cyzby przeto Kochani w
tym dzisiyjsym casie nie było rzetelnyj przyjoźni? Cyzby nie było ku niyj
sposobności? Nie uwazujem tak. I choć nie uwazujem, to przibacuje, co pedzioł
myndrol Sokratys. A pedzioł: "Jak dziwną jest rzeczą, że ludzie zawsze umieją
odpowiedzieć na pytanie, ile posiadają owiec, natomiast nie umieją podać liczby
przyjaciół ani ich wymienić." A Ty Bracie, abo i Ty Siostro? Wiys to? STANISłAW
A. HODOROWICZ

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

O przyjoźni (3)

Kieloz to cłek mo wedle sie ludzisków, co ik za rzetelnyk towarzysiów, na dobre
i złe uwazować moze? Tak Kochani! Krocomy bez zycie i jakosi nie bocymy, by to
do cna pocytać. Bez to wej choć jako ze przyjoźniom bywo. Dyć prowda! Jednako
coby ta i nie godać, ze wej jest tak abo i siak, to przecie przyjoźń to nie
bajto, choć ta nie wse jom cujemy i nie wse jyj sukomy. Ona zaś sama nie barz
sie pcho do cłecego zycio. Nom przeto o niom pasuje zabiygać i mieć jom we
noleznym starunku. Cynić to trza dlo nos samyk, bo jako wej to przepedzioł
Konstanty Gołcyński: "Pieniądze? Jak ćmy się rozlecą. Sława? Nieraz płakał, kto
ją miał. Przyjaźń? Szukaj jej ze świecą nocą, na wietrze, wśród skał". Zaś św.
Augustyn do sukacki przyjoźni ludzisków nukajyncy, zwoł jom "najsłodszą
słodyczą ziemi". Sukać! No dyć by nojść, trza uwazować cego i jako.

To tyz spróbujymy wycytać, cym sie ta rzetelno przyjoźń znacy i kie ona sie
rodzi i krzepi. Piyrsom takom rzecom jest, by we przyjoźni mieć jednakom
dumacke i jednakie cucie. Sporować sie tak, by kcieć to, co i on, zaś on mo
kcieć to, co i jo. Przyjociel - to jakoby drugie jo. Nie wse takowe sporowanie
być moze i bez to nie kozdy w kozdym towarzysia nondzie. We rzecy samyj i sukać
tak ni ma co. Nase porzykadło przecie nie po próźnicy powiado: "We kozdym cłeku
towarzysia musowo nie sukoj, bo wte nie nondzies go we zodnym". To tyz kie sie
kroco perciom zycio i ludzisków mijo, trza dawać bocynie, by nie minonć tego
akuratnego, ftory ku cłekowi przyjoźniom sie zaznacy. Bocyć o tym i bocynie
dawać! (STANISłAW A. HODOROWICZ)

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie O przyjoźni (4)

Tydziyń nazod rzekli my, co "dwie duse, jedno ciało", to piyrso rzetelno
przyjoźni oznaka. Co kromie tego? Drugom takom oznakom Kochani, to hojność. Ona
wycieko z tegoz dus zespolynio. To przecie ona rodzi przeświodcynie, ze moje
dobro nie ino wej moje, ba i mojego towarzysia. Jego zaś dobro i mnie sie tycy.
To tyz kie trefi sie radośność, to momy jom mieć pospołu. No dyć trza zbocyć,
co tak wej samiućko mo być i ze stropacyjami. Jako dobra, tak i stropacyje,
majom przynolezeć do tyj spólnoty przyjoźniom zespolonyj.

Bez to kie przyjociel w potrzebie, cłek mo potrzebo go skrzepić. Ni mieć
zasytyj kiesyni, ba okozać scodrobliwość. Ku temu starcy mieć ino na pamiynci
Pana Jezusa słowo: "Więcej szczęścia jest w dawaniu aniżeli w braniu". I nie
idzie tu akuratnie o dawanie grosa, cy drugom jakom rzec. Idzie Ostomiyli nade
syćko o podpore i ucucie, ftore hojnościom sercyska som znacone. Przyjoźń
niesie scynśliwość i radość, dyć niesie tyz potrzebe ofiary.

Rzók o tym Świynty Paweł: "Jeden drugiego ciężary noście, a tak wypełnicie
prawo Boże". To "jedyn drugiego" nakazuje, by cłek zył nie ino dlo sie, ba i
dlo drugik. Ku temu trza mieć nolezne sumienie, ftore rodzi z ludziskami
wiynźbe. Takowe sumiynie abo sie juz mo, abo musowo trza go we nuku zrodzić,
odrucajyncy swoje sobkostwo i źle pojmowane swoje "jo". We natycyniu na
drugiego, wiyrsycek pokozoł Pon Jezus. On tyz przepedzioł: "Nikt nie ma
większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich".
Ftyj nauce nie idzie ino o ofiare tego zywego zycio, ba i woźniyjsom od tego
ofiare dusy. Zbyć zaś zycie i duse dlo przyjociela, to niejako iścić modlitwe
Pana Jezusa do Ojca: "A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni
byli uświęceni w prawdzie". STANISłAW A. HODOROWICZ

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie - O przyjoźni (5)

Juz my co nieco przepedzieli, cym to wej rzetelno przyjoźń mo stoć. No dyć to
het nie syćko. Z prziboconyj tydziyń nazod mowy Pana Jezusa: "A za nich Ja
poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie",
wycieko przecie, co rzetelno przyjoźń mo tyz stoć prowdom. Piyrsom istotnościom
tyj prowdy to, by cłek ku przyjocielowi był taki, jaki je w rzecy samyj jest.
Cłek mo być sobom. Mo być nie pocyganiony i ni moze przyjociela cyganić.
Dokumyntnie pokazuje to zbójnicko przysiynga: "Przysiyngom ci Matko Bosko,
Panie Jezu, świynty Józefie, świynty Michole i wy syćka świynci, ze nikogo nie
wyzdradze." Tak Kochani! Nikogo nie wyzdradze!

Tetmojerowski zbójnik Józek Smaś tak sie przeto spowiado: "Nie pokłamołek
nikogo, nie zdradziyłek nikogo, wse jek wierności dotrzimowoł, cy my co ka
ukradli i sowali, cy sie na bitke smówiyli, cy cosi kajsi. Nigda jek
towarzysiów, cy przi dzielbie po rabunku, cy przi świstokak, nie ukrzywdziył,
jescek ze swojego dołozył." Moji Ostomiyli, ftym co tu pedziane, nie idzie o
pokwałe zbójnickiyj profesyje. Idzie o to, by zbocyć takowom ufność, ftoro
rodzi scyrość. Tak wej, bo bez noleznyj scyrości, przyjoźń nie worce nic.Ufność
i scyrość niesom cłekowi ulge, bo sie mo przed kim otworzyć ze zgryzami,
stropacyjami, a dyć tyz i wesołościami, kie takowe Bóg nagodzi.

Prowda we przyjoźni mo potrzebe być jesce i bez to, co ona koze przyjociela
zaśtopować i wyrtnonć, kie kroco nie tom cestom zycio. Nie przytakiwać wte, ba
rzeknonć prowde. Kartezjus, dumac i myndrol nie byle jaki, tak rzók: "Bardzo
powinny być nam podejrzane sądy przyjaciół, kiedy padają na naszą korzyść". Nie
ciesyć sie nom przeto kozdemu schlybianiu, ba sie nad nim zadumać i zadumać sie
nad sobom. STANISłAW A. HODOROWICZ

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

O przyjoźni (6)

Rzekli my, co przyjoźń bez prowdy nie worce nic. Być prowdziwy ku towarzysiowi,
to sie mo telo, co być tyz ku niemu równy. Downy Telijaniec Kurcjus Rufus
pedzioł: "Nie ma prawdziwej przyjaźni między panem i niewolnikiem." Być jako
równy z równym, to sie we przyjoźni znacy telo, ze jedyn nad drugim nijakim
sposobem ni mo wiyrchować. Sprzycność ku temu przyjoźń śtopuje. Prowda i takowe
odniesiynie cłeka do cłeka bedom fte, kie jest i miyłość. Przecie miyłujom sie
ino ci, ftorzy som do sie prowdziwi we prowdzie. Przyjociele sie miyłujom. Z
tego wycieko ik śleboda. Śleboda jednego ku drugiemu. Popotrzcie Ostomiyli jako
sie to mo! Kie prowdziwi, to równi. Bez to we miyłości utwardzyni. Kie zaś we
miyłości do sie, to i ślebodnościom tyz do sie naznacyni.

Tak wej to Kochani, wycytali my te syćkie cnoty, ftore przyjoźń znacom. Kie one
som, to i ona nastanie. Nastanie, no dyć by była jako wej ta skała, wymogo by
jom gruntować. Gruntować, by sie nie zakwioła. Zycie niesie wselinijakie
dopusta. Te zaś rade łomiom cłeka i jego przyjoźń ku ludziskom drugim. Bez to
trza z towarzysiem o tym godać i trza go tyz słuchać. Rzetelnyj gwary potrzebe
mo kozdy cłek. Moze bez jakowesi dopusta, moze bez radości, moze bez to, ze mu
otympno. Przyjociel mo mus uznać to i przegodać. Ta gwarzba mo być obopólno. By
ona i takowom była, cłek ku temu musi być źrały. Źrałość niesie zycie, zaś to
wymogo casa. Przyjoźń rzetelno mo potrzebe casa, by urosnonć, ozkrzewić sie i
utwardzić. Fte dopiero ucieko niepilość i fte dopiyro dozno cłek nomiostki
tego, co daje som Bóg. A daje miyłowanie w bytowaniu przi kochanym. Takowe wej
bytowanie som wiyrsycek przyjoźni stanowi, na ftory kozdemu cłekowi w zyciu
trza sie styrmać. STANISłAW A. HODOROWICZ

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Na te Świynta

Winsuje Wom syćkim Moji Ostomiyli wselinijakiego Dobra, Radości i Bozego
Starunku. Tyn świontalny cas, to cas modlitwy, a dyć i dumacki o Bogu i cłeku.
Dumacka o Bogu i cłeku! Ku niyj to sposobność niegze Wom Kochani przidadzom
słowa śpiywki, ftore, wedle pomyślunku Ojca Knabita, uzdajołek na góralskom
modłe na tegorocne Światowe Rekolekcyje Podholańskie w Rzymie. A idom one wej
tak:

I

Modlitwa i miyłość, u źródła wracajom. Z Beskida i Tater, duchnon nami wiater,
do Miasta Wiecnego, Rzyma chwolybnego, do Oćca Świyntego, w sercak nosonego.

II

Wse na nos rachujes, choć ta róźnie bywo. My tego i kcemy, by wiara ta zywo,
het nos zespolała, na tyj rodnyj ziymi, ftoro Twojom mocom, cłekowi sie miyni.

III

Góralsko śleboda, ku Bogu tycono, dlo Dziedziny dobra, miyłościom znacono.
Mowom Jona Pawła, walnie pokrzepiyni, wyzdajemy lico, tyj to nasyj Ziymi.

Bóg i Jego moc, modlitwa, miyłość, dobro wiary, piykno świata, prawo śleboda,
nauka Sługi Bozego-Papiyża, nase na tym padole posłannictwo. Jest sie nad cym
zadumać i zawołać: Panu na wysokościak kwała! (STANISłAW A. HODOROWICZ)

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Ftoro modlitwa?

Zbójnicy radzi śpiywali: "Dopomóz wiaterku w dródze zbójnikowi", a i
tyz "Wiaterku od pola, nie wiyj ku dolinom, kie jo ide zbijać liptowskom
dziedzinom". Takom wej śpiywke poniejedyn zbójnik ciongnon. Tak było! A jakoz
jest? Dyć sie mi widzi, co i dzisiok tyz tom śpiywke jakoby słychno, zaś wiedom
jo ci, co niedbajom stoć nom takimi, cy siakimi harnasiami. Harnasiami
niedbajom być, a jakosi juz zrazu dogodać sie ni mogom. Widno wiaterka ku temu
chybio. Cyzby był on nijaki, abo nie taki? A moze rzec sie mo nie we wiaterku,
ba we modlitwie? Jakiyj? Dyć choćby tyj: "Boze nas, Boze nas, nie opuscoj ze
nos", abo i drugiyj: Jaworu, jaworu, syrokiego liścia, dejze Panie Boze nom
zbójnikom scynścio". Nie opuscoj, scynście dej i moze znak okoz! Nie od rzecy
nom mierkować, ze to takowyk modłów odprawianie i cekacka na znak jakowy, som
powódkami, ze do tyj zbójowacki ryktyk gotowości nie widno.

Prowda wej! No dyć kie cłek poziyro na to syćko, jako to wej idzie, to nie od
rzecy tyz uwazować, ze powódkom ku temu i het inkso modlitwa. Stoji zaś ona
tak: "Dejze Boze, dejze, coby sie udało, by my na tyk rzondak, nie nabrali
mało". Ta modlitwa i śtuderka, by sie ona ziściyła. Moze wej i to być. Nie
powiadom Ostomiyli ftoro tyz ta modlitwa na ozaist rzetelno. Swoje uwazuje! Wy
tyz Kochani uwazujcie wedle włosnego uznanio!

STANISłAW A. HODOROWICZ

Nie inacyj, Krzesny, nie inacyj.... ino:

"Dejze Boze, dejze, coby sie udało,
co by my na tyk rzondak, nie nabrali mało".

[Gość: ciotki]

Moi Rodni Podhalanie

Zbocyć, podumać i Boga pytać

Przed nami godny świontalny cas. Cas, ftory kazuje zbocyć to syćko, co było.
Dyć jest co zbacować. Przecie bywało radośnie, bywało i mrocnie, kie na
piersiak siedzioł ciynzor zniewolynio, kie śleboda była spyntano. Zbacowacka,
to tyz Kochani okazyjo, by podumać o dniu dzisiyjsym. O cłeku i o Dziedzinie. O
cłeku z jego zyciem na codziyń, goniackami, dobrociami, złościami,
mocarnościami i byle cym. Syćko to dzisiok widno. Tycy sie to i Dziedziny. I za
jedno, i tyj nom noblizsyj, i tyj, co sie zwie Polskom.

Roz po roz jakosi nom na tyj Dziedzinie ino sie dudłacy. Tu radzom, tam sie
sporzom. Tyn tego, tamtyn tamtego. CI powiadajom: to ONI! ONI pokazujom: to CI!
Końca tego cłek nie dońdzie i końca tego nie widać. Zycie zaś ciurko i ruso
peckami, na ftoryk "To nowe" jakim takim sposobem było budowane. Hej, Boze
Kochany, kieby fcieli sie pobudzić zaśpiyni rycerzowie! Pobudzić, zbroiska
srucić i robote pokozać! Kanyz podzieli sie te Wyrwidymby i Waligóry, ftorzy
przekopyrtli naski świat i ku ślebodzie nos wywiedli? Kanyz som rzetelni
budorze? Biyda ik uznać. Prowda, ze bywo i tak, co trza burzyć to, co sie
uładziyło. We "Reducie Ordona" stoji: "Bo dzieło zniszczenia, w dobrej sprawie
jest święte, jak dzieło tworzenia". Bywo tak! Dyć cy teroz akuratnie trza? Cy
sprawie nie chybio świyntości? Jest co zbacować, jest o cym podumać, zaś Boga
pytać, by dróge racył nom syćkim pokozać. (STANISłAW A. HODOROWICZ)

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

To sie licy

Powiadajom, co cłek ucy sie do końca dni jego. Rzetelno prowda! Dwa dni nazod
we telewizórze pokozali, co wedle nos w zyciu nowoźniyjse. Jo se dumoł, ze
ludziska moze bedom uwazować miyłość, wiare, przyjoźń, honorność, rozum,
zdrowie, zespolynie abo i nolezne ku drugim odniesiynie. Jakoz Kochani Wy
uwazujecie? Coz z tego? Het malućko! Dyć ino co dziesionty uwazowoł, co
miyłość. Tyz co dziesionty za wortość pocytywoł se bycie cłekiem. Ino zaś co
piyndziesionty mioł przekónanie do przyjoźni. O wierze, honorności cy rozumie
godać skoda.

Spytocie sie, to coz przecie nos tak urzekło? Dyć dutki, Kochani! Dutki! To wej
sie ponoć licy i to wej noleznemu zyciu przymiota stanowi. Nie powiem Moji
Ostomiyli, by mie nie siepło, kiek to wysłysoł. Jakosi otympno mi sie zrobiyło.
Przecie na pamiynci mom cas, kie było choćjako. W mojyj rodnyj Bukowinie po
chałupak polywka była ino od świynta. Na codziyń zaś grule z mlykiem, kapusta i
moskol. Dutków co roz to chybiało. Wte ludziska, na nas cas, zyli het biydnie,
dyć za to było moc wiyncyj honorności, fantazyje, nie udawanyj wiary cy
zespolynio. I to syćko niesło w zyciu moc wiyncyj radości i spokoja. Słychno
tyz było i śpiywke: "Coz mi po pinionzkak na tym Bozym świecie, kie mie ze
smyntorza ludzie odyńdziecie". Dzisiok widno drugo nuta nom gro, zaś stoji
ona: "Pinionzki, pinionzki, byście sie kociyły, dlo dobrego zycio, byście
ciyngiem były". Hej, dutkusie kochane! To sie licy! Taki wej cas momy.

STANISłAW A. HODOROWICZ

Teroz to dopiyro beemy dudki licyć, hehe... kie nom fiskus policy syćko...

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Trza, bo trza!

Nei stało sie, jako sie stało. Poniejednyk to turbuje, drugik zaś raduje. Jo
nie rzekne ani tak, ani siak. Przecie jako bedzie, dyć bedzie. Choćjako juz
bywało, a wej my tu. To tyz gwołtu wołać ni ma co, ba poziyrać i swoje
uwazować. Nade syćko wiedzieć, ze rzonda trzimie nie tyn, cy tamtyn, ba ik
trzimiom "interesa" i dopust "jako padnie". Takowe były interesa i tak padło.
Bez to momy, co momy. Kie zaś juz momy, to do tego momy trza mieć noleznom
fantazyjom i śniom do przodka krocać wołajyncy: Cy to ni ma cym, cy kany, cy to
ni ma cym, cy co?". Tak wej wołać i tak onacyć i tak zdajać, by było i cym, i
kany, i co.

Tak Kochani! Nie biadkać! Idom casy i one pokozom. Hej, wiera pokozom! Moze nom
padnie zaciongnońć: "Bijom na mnie dysce, bijom na mnie grady, bijom tyz mnie
bijom i panowie dziady". A moze akuratnie pokoze sie śpiywka na drugom
modłe: "Ej, na tyj polskiyj stronie, na tyj nasyj ceście, dołeś Boze zdrowie,
dołeś Boze scynście". A na dzisiok jest, jako jest i kozdemu zyć trza, bo trza.
Tak Ostomiyli! Trza, bo trza! (STANISłAW A. HODOROWICZ)

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

A co sie pokazuje?

Choć jako miyndzy ludziskami bywo. Bywo zgodnie i radośnie, bywo sprzycnie i
mrukowato. Takie wej to zycie. Bez to i kozdy rozumie, ze choćjako fnim padnie.
Padnie i na tom, i na drugom modłe. Wselako choćby ta i jak nie było,
rzetelnemu cłekowi, kie je na widoku, nijak nie przystoji pokazować, co mu
chybio nie ino obycajności, ba dyć i jakiyj takiyj ogłady.

Powiadom o tym, bo mie zaś siepło. Bocymy, jako nie tak het daleko nazod, jedyn
z dzisiejsyk nasyk Piyrsyk niedboł w kufe strzelić redachtóra, ftory w mowie
był ku niemu domolny. Jakosi to przesło i juz cłek mało co i zabocył, to zaś w
pośledniom środe drugi z tyk Piyrsyk na stawiane zarzuta powiadoł: "Odczep
się...!".

Moji Kochani, jakosi to nie tak. Przecie to chłopiska, co stojom het na
wiyrchu. Poziyro na nik krocie ludzisków. Poziyrajom tyz młodzi. I co
wypoziyrajom? No dyć na sto dusiu nie wypoziyrajom obycajności? Mo sie
rozumieć, ze cłekiem nerwica trzynsie, kie sie utyro i tego nie widzom, zaś
chojco wytykajom. W rzecy samyj niby nie dziwota. Telo ino, ze fte nie trza sie
na widok pchać. Kie bracie mos siyłe sie pchać, to mos i mus na wodzy sie
trzimać. Zaś kie ci przyrodzonyj obycajności chybio i tego nie cujes, to mos
mus pokazować choć ogłade noleznom stołkowi, na ftorym siedzis. Stołek nie
piyrsy lepsy i takowo wej winna być i ogłada. A co sie pokazuje?
(STANISłAW A. HODOROWICZ)

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Chytać i dzierzyć

Cas momy radosny. Zawitoł ku nom som Ociec Świynty. I kie sie tak nad tym
zadumać, to przecie trza rzeknonć, co my wybrani. Tak Kochani! W rzecy samyj
wybrani, bo przecie bez to nowiedzynie pokazuje sie przywilejo zespolynio: My
Jego, On nas! To wej sie pokazuje. Widome dobro tyj jedności, do ftoryj my
przywykli za przycynom Jona Pawła II. Teroz to dobro trza nom tymbarzyj
noleźnie spozytkować. Noleźnie spozytkować go nie ino na dzisiok, ba tyz i na
zaś!

Spytocie jako? Dyć dawać odpór temu syćkiemu, co pecke tego zespolynio próguje
ozkiełtać. Takowom prógacke roz po roz choćkany widno. Bo i jakoz, kie w tyk
nasyk casak, to tu, to tam, jakim takim sposobem fce sie nie ino cłeka od wiary
i Kościoła odciongnonć, nie ino ksiyndza od ludzisków odegrodzić, ba jysce
miyndzy ksiyndzem i ksiyndzem jakom takom zopore postawić. Syćko to zaś
przystrojone w piórka niby prowdy, ślebody i drugik wortości. Bez to wej tyz to
i groźne i poniejednemu cłekowi we łbie zamonci. Lycebność niesie przibocynie,
co Bóg nie jest wojnom, ba miyłościom, zaś prowdziwy pokój niesie rzetelno
gwarzba, przebocynie i zespolynie. Takom nauke Ociec Świynty głosi, a nom jom
chytać i dzierzyć. Chytać i dzierzyć nie ino teroz, ba i jutro, pojutrze i bez
zycie. (STANISŁAW A. HODOROWICZ)

I nie trza sie pytać ka był Bóg, kie go nie było w cłeku, ftory wymyślył
Oświoęcim i inkse obozy zagłady dlo ludzi róznyk nacji.

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Bez potrzeby łomanio

Jysce nie ostudziyły sie kroki Ojca Świyntego na nasyj dziedzinie, a juz wre i
idzie gwara, co tyn taki abo zaś siaki. Roz po roz pokazujom sie tyz cnotliwi,
ftorym barz lekućko rzeknonć co prowda przy nik. Nie uwazujem, by prowde dowić.
No dyć uwazujem, by jom głosić fte, kie je dokumyntnie prowdom.

Tak Kochani! Kie nie ino sie cłekowi widzi, co prowda prowdom, ba kie rzetelnie
niom jest. Ku temu zaś by to uznać trza casa, trza spokojności i zimnego
ozpatrunku. Tak sie nolezy, by nie było jako we pogworce. A powiado
ona: "Przydarzyło sie chłopu, co straciył siykiyre. Kie sie po casie ozpatrzył,
co siykiyry mu chybio, zdało mu sie, ze widno porwoł jom somsiod. Bez to tyz
pocon sie mu przipatrzować. I co dojrzoł? Ze somsiod i na gymbie, i we ruchak,
i byciu, het sie złodziyjem pokazuje. No dyć za cas przypodek zrzondziył, ze
siykiyre znaloz. Lezała se we fosie. Kie zaś pote napotkoł somsiada, nijakiyj
oznaki złodziyja nie dojrzoł ni na jego gymbusi, ni we ruchak, ni tyz byciu."

Tak wej bywo z prowdom. Cesta do do niyj krynto i powolno, zaś cłeka drugiego
het lekućko sponiewierać. Bez to, Kochani, nie dziwować sie nom tym, ftorzy
powiadajom: "Pomalućku, pomalućku, bo i świynty Tomos polce do boku Pana Jezusa
wstórzył nim dowierzył". Pomalućku, by prowda była całom prowdom. Boć przecie
kie bedzie ino po cynści, to nie będzie prowda, ba g...o prowda. Do reśty
pomalućku tyz, bo przecie kie my juz telo prześli, to i do tyj prowdziwyj
prowdy dondziymy bez potrzeby łomanio ludzisków po dródze.
(STANISłAW A. HODOROWICZ)

Pomalućku, pomalućku a wse, a wse... dopadniymy cie. Fto by to wycuł, na co
som i komu bedom potrzebne w przysłości takie tecki? Syćko sie przydo,
hehe...

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie - Śleboda i grzych

Zbocmy se Kochani jako Pismo powiado. A powiado: "Na rozkaz Pana wyrosły z
gleby wszelkie drzewa miłe z wyglądu i smaczny owoc rodzące oraz drzewo życia w
środku tego ogrodu i drzewo poznania dobra i zła", (Rdz. 2.8).

Ozwozcie! Drzywko dobra i zła. Bez coz Pon Bóg przizwolył, by wedle dobra
urosło zło? Ano pokrony tego, ze cłeka stworzył na swojom modłe bez miyłość i
zekcioł mu dać syćkie dobra zycio. Takowym dobrem jest śleboda. Ta śleboda,
ftoro cłekowi przizwolo wybiyrać. Kie ni ma sposobności wybora ni ma i ślebody.
Takowym to sposobem przidanym samym Bogiem momy i dobro, i momy zło. Cłek se
moze wybiyrać i tak, i tak. Moze ślebodnościom znacony krocać w zyciu jako wej
tyn gazda, ftorego kie milicyjant sie spytoł ka jedzie, zrazu odpedzioł:

"Dyć coz ci chłopce do tego? Koń mój? Mój! Dusa moja? Moja! To i jade ka kcem."

Tak, Ostomiyli. Mozno choćjako. No dyć w tym choćjako worce bocyć, by drugiego
cłeka nie sponiewiyrać. Nie sponiewiyrać tymbarzyj, ze tego zła cynić w zyciu
nijakiego musu ni momy, zaś w ślebodności cynić go i het nie pasuje.

STANISłAW A. HODOROWICZ

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Bocynie

Hojco cłek w zyciu bocy. Dyć bocy kie sie pocon, abo tyz jakie mo podotki. Het
do imentu rod bocy fto z kim i kie. Musowo tyz bocy syćkie wedle sie urazy i
przewiny cłeka drugiego. Hojco rod cłek se tyz przibacuje. Tego chojco po
głowie sie plonce dość a dość. To tyz pedziołbyś, ze cłek bocy nie mało. W
rzecy samyj prawda Kochani. We zyciu nie mało sie bocy. No dyć cy syćko bocymy?
Cy bocymy, by być cłekiem? Cy bocymy, by drugiemu nie naćciwiać? Cy bocymy, ze
cłek drugi przecie mo sercysko, rozum i cucie? Ze go niejednym nasym słowem
niby śpikulcem źgnonć zdolemy? Cy bocymy, by nie źdźbła sukać w oku bliźniego,
ba troma ftory w nasym siedzi? Sporo Kochani bocymy, dyć i kieloz niedobocymy.
Kie poziyrom na tyn dzisiyjsy świat, na tom nasom codzienność, to sie mi widzi
ze tego kieloz hurma okrutno. Trza sie nad tym zadumać, by kiejsi, kie przidzie
cas, nie było jako w tyj śpiywce ftoro powiado:

"Kie se póde na sond Boski, zatrzynsom sie moje nozki. Zatrzynsie sie dusa,
ciało, cemuk bocył w zyciu mało".

Dyć w rzecy samyj cemu?

STANISłAW A. HODOROWICZ


Hehe, ej bocom, bocom Krzesny, hale juz i bocawo patrzom... Nie dziwota...

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Het biyda

Kroco biyda za biydom, jo tym biydom zabiygom. Tak wej powiado nasa śpiewka.
Powiado tyz i to: kie mie ftoro dopadnie, jo uskoce jyj składnie.

I kie tak, Kochani, popoziyrać na to, co sie na wiyrchak nasyk dzieje, to co
rus momy i to zabiyganie i to uskakiwanie. Bywo ze roz wej som składne, zaś
drugi byle jakie. Tak wej sie to dzieje. I nie dziwota, bo przecie takowe i
zycie. Roz sie poskłado, drugi ostrzepie.

No dyć cy tak, cy tak, byle sło do przodka. Byle hasen był choć jaki taki.
A jakoz momy? Nie mnie to wyrokować. Przecie kozdy jakosi cuje i wedle tego tyz
i uwazuje. Jedno ino powiem co powiem: dość tyj sarpacki! Tom co rus cłek słysy
i widzi. Jak nie tu, to tam. Jak nie tyn z tym, to tamtyn z tamtym. Jak nie tyn
tego, to tamtyn tamtego. Kasie nie obrócić, to idzie wyproscanie. Jednego dnia
tak, drugiego na odwyrtke. Jednego dnia Piyrsy powiado: fora ze dwora! Drugiego
zaś wrota otwiyro i przywołuje: wróć sie! I tak to syćko cłekiem monci, ze i
biyda sie dorozumieć cemuz to tak wej mo być. Mało biyda. Het biyda!

STANISłAW A. HODOROWICZ

[Gość: Ciupazka]

...zaś do słuchu, nasym, pore słów przepedzieć, hehe... Nie zawadzi, kie se
przecytocie, co Krzesny do Wos tuko, haj! Nei, to cytojcie syćka, ka ftory,
kaście tam som jest po świecie ozrucyni, bo Wos sie to syćko tyz
tycy...Bajako!

Moi Rodni Podhalanie

Taki to wej cas

Starodowni telianie powiadali, co ludziskom trza chleba i uciechy. Kie to
majom, fte som kontyntni. I tak to wej sie i dzisiok pokazuje od samiućkiyj
góry. Bez to widno roz po roz cosi nom przirucajom. Jak nie jakomsi pieluscyne,
to ftorysi cwancygier to temu, to tamtemu. Takim to sposobem som okrusyny
chlebusia. Jest tyz i dbałość, by jedyn z drugim mioł jakom takom zabawe. Widno
bez to na wiersyckak sie i sporzom, i figle wselinijakie pokazujom. I niedaj
Bóg, by fto ludziskom tyj potuchy do uciesności poskompiył. Fte go zaroz!
Starcyło, co sie pokozało, ze piyłka jest w rzecy samyj okronglućko i sie
potulała nie tak jako pasowało, zrazu syćkik woznyk od tyj piyłki pocynto
egzycerować. Nei niegze ta, niegze. Przecie biyda i stropacyjo nie jednemu
pisano. One zaś sie przecie nie takik chytajom. Choćby świyzo na pamiynci momy
nasom Paniom od dutków. Hej tak! Ino zaśpiewać: "Kanyz ta owiecka, co przodek
wodziyła? Wysła na wiyrsycek, skałka jom zabiyła". Tak wej to tak! A w rzecy
samyj na tyk wiyrsyckak dopusta nosrozyj dokazujom. I kie sie tak nad tym
zadumać i cas ftory przesed pozbacować, to nic ino zaciongnoć: "Te nase owiecki
sytko pobekujom, do wiyrsycka idom, zdychać obiecujom". Taki to wej cas!

STANISłAW A. HODOROWICZ

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Mondrości przibocone

Zycie kozdego cłeka ucy. Roz po roz ucy i koze na pamiynci mieć rozumności dane
przodkami. I tak wej na dzisiok piyrso śnik to ta, ftoro powiado: "Chojco cłeka
nie boli, kie go nie tyko". Akuratnie to pokazuje dopust nasyj do niedowna Pani
od dutków. Dyć lustracjom momy nie od dzisiok. Jako ona jest, tako jest. Nie
chybio jyj ułomności. I jakosi bez to Pani ta przódy breweryje nie cyniyła. Dyć
i moze za niom rynke dźwigała. Teroz i Ona i drudzy gwołta wołajom, bo ik samyk
te ułomności pucom. Tak to wej dopusta, choć po niewcasie, oliwy do głowicki
przicyniom. Tak se wej i dumom, co pośledni cas przisporzył olejów i nasemu
Piyrsemu, ftory nim być przestoł. Dyć zabocył, ze kie cłek kroco w zespolyniu,
to wedle downyj rozumności: "Nie ino przed przodek rychlić sie nie trza, ba i
we środku podskakować tyz ni ma co". W rzecy samyj cysto prowda, bo przecie
zepolynie mo moc w zespolyniu. I tak to Kochani w tyn pośledni cas pokozały sie
nom oćców mondrości. Samo zycie ik przibocyło i dlo nasyj nauki hasen dało.
STANISłAW A. HODOROWICZ

Krzesny! Jesce kieby była jako recepta na to zespolynie, to by i moze
było... Hale ni ma...

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Dołby Bóg

Z Józkiem znomy sie od dziecka. On ostoł na Dziedzinie. Mie zaś śniyj wyduło do
świata. Teroz po rokak roz na cas jest okazyjo nom sie śtretnonć i co nieco
pogwarzyć. Pogwarzyć i o casie przesłym i tym dzisiyjsym. Tyn dzisiyjsy! Miyły
Boze! I Jemu i mie jakosi nie ze syćkim nom pasuje. Niby malowany, niby
ślebodny, a przecie jakisi taki het do imentu pokryncony. Pokryncony i dlo
Józka ftorego pańskie zycie nie tykło i pokryncony dlo mie. Momy swoje roki i
widno one przyzwolajom to doźreć. Choćby doźreć, jak roz po roz to jedyn, to
drugi, prógujom cłekiem kryncić. Młodość i jyj wesołość tyn poziór jakosi
przysłaniały. Cyzby my sie do cna zestarzeli? Moze nom padło juz ino śpiewać:

Wesoło nom było, teroz zaś nom nie jest.

Ta nasa wesołość zapisano w rejestr.

Zapisano w rejestr? A moze jysce nie ze syćkim? Moze cosi kajsi hnie i to tam,
ka hnonć by pasowało, by sie sercyska uciesyły? Dołby Bóg!

STANISłAW A. HODOROWICZ

Cobyście mi cysto, piyknie nie zdziadzieli, Krzesny, to sie ino rusojcie,
piórym tyz!! Trzymojcie sie, nie dejcie sie biydzie zmieryndzać, haj, sami
wiycie, ze my, som jest my i nazywo sie do nos!
Telo.Pozdr.

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Boga pytać

Spytoł sie mie krajon jakoz uwazujem? Cy ino momy śpiewać: "Dzisiok juz
choćjako, gorzyj bedzie jutro. Furt tak masierować, het sercysku smutno." Coz
rzeknonć? Dyć kiebyś cłeku wiedział ze sie kopyrtnies, tobyś se siod. Cy tak,
cy tak, widno jedno. Miast pospołu krocać w tyn nowy świat, mozolimy sie na
sprzycki miyndzy sobom. I tu świyntyk ni ma ani od prawa do lewa, ni tyz od
lewa do prawa idyncy. Za wiela w nos do sie jodu. Dziwota biere cemuz to tak?
Cyzby to tak, jako w tym powiedzeniu, ze "kozdo baba jod we sie nosi"? Moze to
nie ino bob sie tycy, ba kozdego co sie zwie Polokiem? Wyplenić cłekowi ze sie
złość, wytykanie, wyzywanie, wzgarde, wywyzsanie, cygaństwo. Moźliwe to? "Mało
takik, mało, skond by sie nabrało", powiado śpiewka. Mało takik, a przecie nie
trza ik wiela. Starcyłoby ino, by ci ze samego wiersycka takowi byli. Posłoby
nizyj, jako ta wodzicka na wiesne. Posłoby! A pokiela co Boga pytać, by i to
włodarstwo nie okozało sie na modłe przódy pokozanom. STANISłAW A. HODOROWICZ

PonBócek sie na nos Krzesny pogniywoł i nos syćkik korze! Mo za co? Mo! Za
głupote, ftoro jaze fyrcy! X Profesor J. Tischner tyz z nieba woło, Ka
syćka momy rozum do rozumu? Ka? W jedności góralskiej sieła!

[Gość: Ciupazka]

Na jesiewni wybory samorządowe, moze pore słów do słuchu od Krzesnego tyz
nie zawadzi, ftoz wie cy słuchajom:

Moi Rodni Podhalanie

Cy lepiej?

Bocycie Kochani pogworke, ftoro powiado: "Rzetelno cnota nijakiej gany sie nie
lynko"? Widno nase wiyrchowniki o tym nie bocom i furt jedyn na drugiego sie
bocy, bo tyn pedzioł to, zaś tamtyn tamto. A moze nie pamiynci im chybio ba
cnoty? A moze i jednego i drugiego? W rzecy samyj moze wej tak i moze wej tak.
Dondzies tego cłeku? Dyć nie dondzies, bo i jako? Prawdy ci nie wyjawiom i
mowom ci tego nie rzeknom. Ku temu trza we cłeku prawdy, zaś ku tyj teroz we
świecie matury ni ma. Choćftory ta choćjaki, no dyć sie mu widzi, co je het nie
byle jaki. I takowe to wej o sie mo przekonanie, choć ta je het choćjaki.
Oślywo sie nom ta choćjakość po Dziedzinie i próguje nos i tyn świat na swojom
modłe uładzić. A ludziska? Dyć ludziska, jako wej ludziska: "Kozdy sobie rzepke
skrobie". I tak se to wej ciurko. Ciurko cas i ciurko śnim zycie. Bez to tyz
Kochani, kany sie nie zwyrtnies, ludziska krocajom, no dyć rzetelnego cłeka,
cichućko mijajom. Mijos Ty i mijom jo. Tak w zyciu poryncniyj. Ej, na sto dusiu
poryncniyj! No dyć cy lepiej? .STANISłAW A. HODOROWICZ

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Ej, przidowić

Kie tak słuchom jako tyn i ów do nos przegaduje to i owo, to i nie barz rzodko
nachodzi mie dumacka, ze co rus wedle nos som śpicyfindry. Spytocie, dyć coz to
za jedni? He, Moji Kochani! Śpicyfinder to wierutnie śpicyfinder. Kie cłek do
niego tak, to on siak. Wy do niego przodkiem, on ku wom zadkiem. Widać prawe,
on rzeknie lewe. Biołe uzno za corne, zaś corne za biołe. Ka wiaterek
zaduchnie, tam go i zwyrtnie. Z grzycha, ino roz i cnote uładzi. Zamiyso, dyć
nie wypije, ba sie ino otrzepie i rynce zatre, kie drugiemu sie dostanie. Jego
mo być na wierchu i on som tyz. Syćko robi, by i tak było. Kie tak nie jest,
nie pise sie w rejestr. I tak wej Ostomiyli mozno wycytywać te przymiota
śpicyfindra. Dyć starcy! Momy tyk śpicyfindrów het nie malućko. Som duzi,
bywajom mali, wiynksi i pomniejsi. Wselinijacy, jako wej i ciorci, ftorzy tyz
som maści norozmaitsyj. A moze to nie przypodek? Moze te śpicyfindry i
śpicyfinderki za jedno z ciortami stojom? Kie tak, to moze przeto pasowałoby co
nieco jakiego świynconego pokrapunka? Wortałoby sprógować, by choć jakom takom
krapecke śpicyfindrów przidowić. Ej, przidowić! STANISłAW A. HODOROWICZ

Nie do sie Krzesny przydowić, nie do sie... i tu sęk!

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

I zaś sarpacka

I zaś sarpacke momy. Teroz ftory ftorego za garło hyci, by ta na jego z
wyborami wysło. I tak sie na ocak pasujom. Niby przecie nie dziwota. Telo ino,
co jakosi przi tyj pasowacce zabacujom, ze przecie i noród cosi mo do godanio.
Mo, i moze rzeknonć het na obyrtke temu, co tyn cy tamtyn zamiaruje. Dyć to
sarpacce nie koniec. Momy tyz sarpacke pokrony pomowy. Lekućko sie jom na
drugiego cłeka ruco. No dyć kie to nie byle jaki wiyrchownik cyni, to przecie
nie barz pasuje. Słowo musowo mo wozyć. Przecie my nawykli, ze chłopskie słowo,
gazdowskie słowo, cłece słowo, to w rzecy samyj słowo, nie zaś scekanie. Widno
na wiyrsyckak po drugiemu. Widno drugo tam obycajność. Cy ino te sarpacki nos
sarpiom. Het Kochani niy. Momy ik co rus. Winksyk i pomniyjsyk. Na wiyrchak i
po dolinak. We świecie i u nos. Furt sarpacki nom idom i furt nimi zyjemy. Bez
to i chybio casa, by spokojniućko uradzić nie ino jako było, ba i jako jest, i
jako bedzie. Bóg jedyn wiy kie sie to skońcy. Narazie nijak tego nie widać.
Cyzby juz tak przisło nom w tym dopuście bytować? Cymze my se na to zasłuzyli?
Panie Boze dejze nie ino bytowanie, ba i rozum i obycajność!

STANISłAW A. HODOROWICZ

Ej, Krzesny, moze kie sie tak usarpiom, to wreście padnom abo choć siednom
na rzyci i bee spokój. Na moj dusiu, nie idzie wytrzymać, a nobarzyj kufke
otwierajom Ci, ftorzy Polske zniscyli. Jo sie śmiem spytać, ka wstyd, cy
juz go nic ni majom a poza stołkami nic nie widzom. Byli na stołkach,
byli, no to teroz spieprzać dziady i telo. Robić sie nic nikomu nie fce, hale
kufki otwierać to umiejom i piyrsi miysajom. A fto mo po nim to syćko, co
napsuli w Polsce, naprawić? Oni nie...

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podholanie

I orły spadujom

Roki temu zył se tetmojerowski Bartek Gronikowski z Bukowiny. Hej, był z Bartka
robsik het nie bylejaki. I nie ino bez samom udałość do tyj profesyje, ba i bez
to, ze mioł fniyj swoje przykozanio, wedle ftoryk sie stosowoł. Choćby
takowe: "Telo baba, co i źwiyrz, ino ka trza dobrze miyrz". Cy zaś: "Nie bees
wołoł leśnego nadaremno, ba go zrazu śrutem po kolanak". Było i
takie: "Robsikuj, dyć tak, by cie nie chyciyli".

Trzimoł sie Bartek tyk mondrości, jaze roz padło, ze go leśnicki Dobrowolski w
lesie przichyciył i dość nieobycajnie i nielekućko poturbował. Przecie tak zaś
nie musioł, ale był zowziynty i ta zrobiył. I to Bartka nowiyncyj ubodło i
zemste poprzysiong. Jom tyz wypełniył. Leśnego prziwaciowoł, do oklypca
chyciył, a pote gołego w kopcysku mrówek posadowiył. Dzieła napocyny mrówki,
zaś wilcek dokońcył. Ta i kostecki z leśnego nie barz uświadcył. W tym dziele
Bartek cały coz mioł ufność do Pana Boga i uznoł, ze to za Jego pomocom nie ino
leśny do gorzci mu sie dostoł, ba i jysce na koniec wilki nasłoł, by śladu
znaku nie było. Popotrzcie, co to znacy mieć do Boga ufność! Bartek jom mioł.

I tak se dumom, ze i dzisiok nie brak ludzisków, co takom ufność w Bogu
pokładajom i cyniom het na podobieństwo Bartka. Widno jednakie do Bartkowego
sumiynie we nuku nosom. Coz poradzić? Pockać, bo przecie za cas i orły
spadujom.

STANISłAW A. HODOROWICZ

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Cas sprzongacki

Momy cas sprzongacki. To tu, to tam, na wiyrskak i po dole, ci sprzongajom sie
z tymi, zaś owi z tamtymi. Ne dyć niby i dobrze. Przecie sprzongacka, to
obycajność uznano i cyniono, i ojcami, i dziadami.

Sprzongali fte, kie był przed nimi mozół ciynzkiyj roboty. Choćby ta orzba tyj
nasyj rodnyj skalnice. Nie dziwota, dyć co dwók, to nie jedyn. We dwók wse lzyj
i hasen dlo obu. W samyj rzecy prawda, choć ta rzetelno sprzongacka, by takowom
była, mo tyz swoje prawa. Jakiez one? Trza fniyj odrzucić zozdrość, pazerność,
głupote, swarliwość, zaś mo stoć scyrościom, wyrozumiałościom, ucynnościom i
posanowaniem. Na takik to peckak zasadzono sprzongacka cosi worce. I to nie ino
na dzisiok, ba i na jutro. Włośnie, na jutro! To jutro, ftore mo dać plon. Trza
o tym Kochani Sprzongace bocyć. By sie nie stawało, jako w mojej rodnyj
Bukowinie rzec sie miała pół sta roków nazod, kie do sprzongacki wziyno sie
dwók rzetelnyk gazdów: Skiba i Lach. Sprzyngli i pocyni orać pospołu. Telo ino,
ze pogoda wikrowała i tak jakosi sie dzioło, ze świyciyło, kie byli na zogonie
Skiby, zaś kie u Lacha, to padło na psote. Zeźliło to Lacha i pocon Skibie
wymówke cynić. Fte usłysoł: "Kie pogoda jakoby siba, orze Skiba. Kie kapie z
dachu, to órz ty, Lachu". I tak sie skońcyła ta sprzongacka. Jakosi ta
samostajyncy orzbe dopucyli. Jakiesi ta zbórki tyz mieli. No dyć jak było, tak
było, kozdy śnik ino za sie odpowiadoł. Ta dzisiyjso sprzongacka tycy sie nie
ino dwók gazdów. Ona na miare noroda i jego jutra. Takowom tyz mo stoć wogom.
STANISłAW A. HODOROWICZ

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Hasen momy

Bywo ze i karcma dlo cłecyj obycajności przydatno bywo. Boce, kiek był jysce
chłopcyskiem, jako sonsiod ze sonsiadem sprzycke we karcmie uładziyli. Rzec
posła o to, cy jeden drugiemu zakosiył, cy nie zakosiył. Tyn, co nie uwazowoł
jakoby tak być miało, rzók: "Kie mos co do mnie, to poć do karcmy i sprawe
wyprościmy". Tak sie wej i stało. Do karcmy pośli, przepiyli i do ładu dośli.
Dośli Kochani na telo, ze pospołu i śpiywajyncy do chałupy krocali. Mało, dyć
na odchodnym sie i pobośkali. W samyj rzecy rozumnie zrobiyli, bo trowa i tak
juz była skosono i sporzyć sie tego roku juz nie było o co. No dyć do casa, bo
za rok nowo trowicka urosła i rzec odzyła. Na telo odzyła, ze do prawa pośli.
To zdorzynie o tyk sonsiadak, przibocyłek se kiek usłysoł, jako w pośledni cas
nasi Piyrsi Wierchownicy tyz sie we karcmie śtretnyli. Co ta ugwarzowali, nie
barz ludziskom pedzieli. Cy sie wybośkali, tyz nic nie godali. Coz ta bedziymy
tego dochodzić. Jako było, tak było. Dość, ze ponoć było i nicego, i radośnie.
I niek ta! Byle by ino za jakisi cas nie pokozała sie powódka, bez ftorom do
prawa przidzie Im pokrocać, jako drzewiej tym sonsiadom. Ba na tyn cas, co
prowda, to prowda, ze z tego bytowanio we karcmie i my jaki taki hasen momy.
STANISłAW A. HODOROWICZ

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Ino kapecke kciejby

Cieplućko, nie dusno, jelyń w lesie rycy, jesiyń sie zacyno. Piyknie wedle nos,
jaze fce sie zyć.

Tak wej! Dyć piyknie wedle nos. I by syćko było, kieby było, kieby nie ta
moncelina ftoro co krok. Kieby tak piyknie jako wedle nos, było tyz miyndzy
nami ludziskami. A tu het na drugom modłe. I kanybyś nosa nie wsturzył, to wej
jom cłek doźre. Choćby na samym wiyrchu. Widziało sie, ze jakosi do ładu dośli.
Przecie i we karcmie byli, przecie i cosi przepiyli, i poradzili. I niby było.
Dyć ino kwilecke. I juz od nowa sarpacka i prógacka, ftory ftorego wyonacy.
Nizyj tyz nie lepiej. Ka sie nie obrócić, tam wej moncelina jest. Jak nie tako,
to tako. Jak nie o to, to o to. Choćkie o byle co. Choćkie ino o włosny
pularys, choć ta powiado sie ze o pospólne dobro. Nie brakuje tego. I u nos na
Dziedzinie tyz.

Hej, świecie nas, świecie nas, cemuz takik nos mos? Jaze złość cłeka pucy i
dowi, kie widzi jako to zło sie plyni. A moze my wej tacy juz do znaku? Moze
wej tako nasa przywilyjo, ftoro koze nom tak a nie inacyj? Jakoz Kochani
uwazujecie? A moze by sie dało tyj plugawicy swarzbie dać choć jaki taki odpór?
Moze ino kapecke kciejby ku temu starcy? Moze spróbować! Ino kapecke kciejby
Kochani! STANISłAW A. HODOROWICZ

Z kciejbom to tak jako i z babom Krzesny, nigdy niewiada, kie i co ona kce...

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Śpiywki na dzisiok

Dwie niedziele nazod powiadołek jako to ze sprzongackom bywo. Powiadołek tyz by
sie ino rychło nie pokozało, ze do prawa sprzongacom przyidzie pokrocać. Ledwie
minyno tyk pore dni i co sie nie robi? Dyć zaś nowe porusyństwo. Na jakom takom
zgode juz i karcmy mało. I kie tak cłek na to syćko poziyro, to het sykownie
pasuje sie spytać: "Pokiela tak kiwać sie bedzie?". Nijakiyj dobryj wrózby to
nie zwiastuje. Jedno co, to śpiywka sie przibacuje: "Dziś ta jako tako, gorzyj
bedzie jutro. Coz cłeku poradzis, choć we nuku smutno".

Tak, Kochani! Smutno! Po prowdzie i na sto dusiu. Bo i jakoz mo być? Kanyz
pospólne dobro? Kanyz nolezne gazdowanie? Przecie kie go chybiać bedzie, to wej
to dzisiyjse "jako tako" rychło wyrtnie sie na "nic po te". I co fte? Biyda nos
rozumu ucyć bedzie. Tak wej! Wychodzi na to, ze choć my turnicki prześli,
doliny zmóc nom biyda. I zaś pasuje zaciongnonć: "Ej, biydo, nasa biydo, coz
sie po nos hukos. Cemuz ka we świecie, kwatyry nie sukos".

Takie to wej śpiywki cłekowi na pamiynć przichodzom. Śpiywki na dzisiok!
STANISłAW A. HODOROWICZ

Abo:
"Biydo, moja biydo, nikt mi chleba nie do
chyba, ze som sobie na niego zarobie"

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Ozwozcie to!

Wiela sie bez te poślednie dni przydarzyło. Po tym syćkim jedni powiadajom tak,
drudzy siak. Jako było, kozdy widział i kozdy słysoł. Kozdy tyz mo prawo
uwazować o tym wedle swojyj wóle. Bez to nie rzec mi byk to dokumyntnie
oztrzonsoł. Godzi sie ino zbocyć, ze by wiyrchować, to trza być cłekiem. Być
zaś cłekiem, to nie być poplontany, cuć wortość słowa i być prowdziwy we
prowdzie. Ino takowy cłek mo prawo powiadać, co to jest prawość, prawo i
śleboda. Tak Kochani! Ta śleboda, ftoro mo potrzebe nie pana, ba rzetelnego
prawa. Tokowo wej musowo mo być, bo ino fte zdolemy jako noród wiyść budarke
tego, co sie zwie WSPÓLNOTOM.

Tom Kochani wspólnotom, o ftoryj nas podholański Plebon nad plebany, ks.
profesór Józef Tischner, powiadoł, ze jest je ona ślebodom, bez ftorom
przichodzi na świat dobro pospólne. Ozwozcie to syćko Moji Ostomiyli! Ozwozcie,
ze bez prowdy ni ma prawa. Kie jego chybio, ni ma ślebody. Bez ślebody, ni ma
co ozprawiać o udałyj wspólnocie. Kie zaś takowyj nie bedzie, to i dobra
pospólnego tyz nie uświadcymy. Ozwozcie to! STANISłAW A. HODOROWICZ

Ej, krzesny, coby tak nie było... "godoł "dziod" do obrazu...(...)"
Telo.Pozdr.

[ciupazka]

a jesce Wom przyboce, coście Krzesny godoł downiej, bo na casie...:

Moi Rodni Podhalanie

"Cyje mo wiyrchować"

Furt i od lewa i od prawa, ze zadka i przodka, no dyć tyz i pośrodku, idzie
sprzycka cyjez to na wiyrchu. Kozdy z kozdyj strony rzece co ón mo lycebność na
biyde, na cygaństwo, na bylejakość, na to syćko co nos dowi i ku wyrostowi
dróge zastawio.

Tak wej powiadajom i ludziskami moncom, zaś jako cesty sposobnyj nie było, tak
ta i nie widać. Wedle nieftoryk winowato demokracyjo. Za duzo jyj. Drudzy
powiadajom, co óna u nos jako to dzicie do roboty jesce niezdałe. Dopiyro trza
ku niyj dokrocać i fte bee roj. Trzeci uwazujom, jakoby jyj nie było. Niby ino
była i sie cofnyna.

Coz Kochani powiycie? Nie moncelina? W rzecy samyj iście tak wej. Cłek by
rzók "bajto!", rynkom machnon i na swoje upodobanie cyniył. I by było, kieby
ftym zyć nie padło. No dyć padło nom i padnie dzieciskom. To ta i nijak
nieprzystoi lekućko na tom burske poziyrać. W takowym postanowiyniu trza sie
utwierdzić i odpustu nijakiego nikomu nie dawać. Nomniyj zaś tym, co wiyrchować
radzi. Kie radzi niek to cyniom wedle nasego downego porzykadła: "Nie wozne cy
bee wiyrchować moje cy twoje, ba niek wiyrchuje nase!".STANISłAW A. HODOROWICZ


p.s. Nic dodać, nic ująć, ino trza zycyć sobie, ze kie juz wiyrchujys to
patrzoj, coby zawse wiyrchowało nase i dlo POLSKI!!!
Telo. Pozdr.

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Śtyl w nasyk ryncak

To sie juz godać nie fce. Swarzba, swarzbe goni i jedyn drugiego próguje w tym
przebrać. Niesie sie to od prawa do lewa i od lewa do prawa. A jako my z tym
syćkim? Dyć Ostomiyli tak wej, jako w tyj pogworce o chłopie i dwók babak. Tom
piyrsom mioł juz starsawom. By se poprawić, to se wzion drugom. Mo sie
rozumieć, co młodsom. I jakoz mu było? A no tak, ze ta starso fciała by był
starsy i ze łba wyrywała mu corne włosy. Ta młodso zaś na obyrtke. Dlo niej
sykowniyjsy był młodsy, to tyz ona siwe włosy targała. I takowym to sposobem
chłopisko stało sie łyse.

Tak Kochani! I oni nos tyz tak. Rwiom i z tyj, i z tyj strony. Ino cekać, skoro
goli ostaniemy. Tak! Krzesom noród kiejby budorz troma. Jest jako na to rada?
Jest, bo przecie trzonecek tyj siekierecki ftoro nos krzese, to my w ryncak
dzierzymy. Śtyl w nasyk ryncak, byle o tym bocyć na tom chwile, kie padnie
wybierać. (STANISłAW A. HODOROWICZ)

Tak wej Krzesny,prowde prawicie, ryktować śtyle nom trza! A cy nasi
ludzie to rozumiejom??? Moze trza, coby ino te śtyliska fto im w ręce doł?

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Dej tom rozumność!

Targo nos i siepie nami ta nasa codziynność. Kozdy dziyń, jakoby pioscyskiem po
ocyskak, suje złościom i obrazami. A przecie? A przecie Ostomiyli i jedyn, i
drugi, i tyn, i tamtyn, niegze ta by se przibocyli, co wypedzioł nas wiesc Adom
Mickiewic. A pedzioł: "A każdy z was w duszy swej ma ziarno przyszłych praw i
miarę przyszłych granic. O ile powiększycie i polepszycie duszę waszą, o tyle
polepszycie prawa wasze i powiększycie granice wasze".

Som jakoby chynci, by prawo stoło prawościom. Som jakoby chynci, by sie
pokozały nowe granice noleznego nowego. I dobrze! No dyć kanyz duse? Kanyz jaki
taki mozół, by ik poprawić? To biyda doźreć! Ta codziynność nijak tego nie
pokazuje. Tak wej i biyda bedzie sie dockać, by sie pokozała na telo godno
robota, by ona wiedła ku takowemu zespoleniu, ftore to nowe naznacy. Biyda! Bo
kie chybio roboty cłeka nad sobom, nad dusom ftorom nosi, to i chybiać bedzie
pospólnyj roboty cłeka z cłekiem. A przecie ino tako robota cosi worce. Nas
Wielki Ociec Świenty Jon Paweł II rzók: "Praca jest siłą budowania wspólnoty".
Tak wej! Rzetelno wspólnota, mo potrzebe rzetelnyj roboty, ftorom cłek od
swojego nuka mo pocynać. Pocynać od nuka! Hej, Boze Kochany! Dejze im
rozumność, by to pojeni. Dej tom rozumność!

STANISłAW A. HODOROWICZ

[Gość: Ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

O zbójnictwie

Godomy o nim bez te pore poślednik dni. Pocyni my w Krakowie, zaś teroz w
Bukowinie. Godomy, bo jest o cym. Przecie na sto dusiu ono było. Godomy, bo
jedni widzom fnim zło i krziwde, zaś drudzy dobro, ftore rosło, bo poniejedyn
kcioł równać świat i mioł wóle krocyć prociw temu, co dowiyło ducha i kładło
sie zoporom ku wyrostowi. Godomy, bo przecie ono wrosło w nas obycoj i zwyk. Bo
o nim wiela ludzisk mocarnyk i co nieco rzekło, i napisało, i światu malunki
dało. No dyć Kochani godomy i tyz bez to, ze i ku nasym casom mo ono
odniesienie. Mo!

Przecie i dzisiok nieroz fce sie cłekowi śpiewać: "Muse jo być zbójnik, bo
krziwda wielika". Bo i dzisiok, kie codziynność przidowi i sie zdaje, co juz
cłek zycie przetyrmaniył, pasuje se zbocyć słowa: "Janosicku polski, nie bój
sie nicego!". Tak Ostomiyli! Zbocyć i krocyć ku nowemu, jako roki temu
ci "dobrzi chłopcy", ci siuhaje. I krocyć "wiyrskiem ino, wiyrskiem, górnym
jaferniokiem". Tak wej! Górnymi perciami, ka "wiater orły wodzi". Bez to syćko
jest ku cemu sie wyrtnonć. I worce sie wyrtnonć, pogwarzyć, nad cym sie zadumać
i śpiewajyncy "Byli chłopcy, byli, dyć sie juz minyli", tyz i poźreć, cy i
dzisiok takowyk wedle nos ni ma. (STANISłAW A. HODOROWICZ)

Nei, ugodali my sie o tych zbojnikak, a zwłosca o jednym - Janosiku, hale nie
ino...O zbojowaniu i ozbojak, a zbój to zbój, śpiywka o nim wiecno, hale
zbój - to śleboda, ftoro mo być wiecno.

"Idzie zbój zzo Liptowa,
Ciece mu krew zzo rękowa,
Zzo rękowa i głowicki,
Syćko za zdrade dziywecki."

[ciupazka]

Moi Rodni Podhalanie

Niek nie poprawio

I zaś mie ochurzyło! Wse cosi być musi. Widno juz tak cłekowi w tyk nasyk casak
pisane, ze roz po roz fce go ze złości potargać. Co zaś tym razem? A no dyć
głupota i zarazem butność. Moze cłek cłekowi głupote pokazować? Po prowdzie
moze. Tymbarzyj moze, ze przecie nifto na rozumność przywilyje ni mo. Nase
porzekadło tyz powiado: "Głupi sie cłek rodzi i głupi umiyro". Tak to wej
głupote strowić mozno i bywo ze i trza. No dyć kie drugi nie ino głupote, ba i
butność pokazuje, to mo prawo cłeka sarpać. W pośledni cas tak to wej sie
pokozało, kie jedyn z nasyk wiyrchowników rzók, co trza skończyć z naukom
o "ewolucji". I w takowyj postawie siedzi nie ino głupota, ba i wypomniano
butność. Tak Kochani! Tak, bo w nauce som prawa i trza ik sanować, choćby i
cłekowi nie po nosie były. Ona Kochani mo krocać wedle tego jako jest, nie zaś
wedle tego, jako sie co komu widzi. I bez to w nauce ni ma wóli, ba jest
niewola prow Boskik, ftore ludziska przidanom im rozumnościom, prógujom krok po
kroku wyjawić. I juz bez te tysioncne roki co nieco wyjawiyli. Sami bez tyn cas
tyz prześli dróge, ftoro ik od dziury we skale, przywiedła do tego, co momy
dzisiok. I nie rzec rozumnemu cłekowi powiadać, ze tyj drógi ni ma. Kie zaś
powiado, niek se powiado. Niek i wierzy. No dyć wara mu, by wedle swego
widzimisie drugim tom wiare nakazowoł, a zaś prowde skrywoł. Tak Ostomiyli!