napadowy częstoskurcz nadkomorowy

[elijana]

No i w końcu zdołąłam sobie zrobic zapis EKG podczas mojego napadu
czestoskurczu. W nocy przed świetami nagle złapało mnie serce zaczęło bić
180 /na min.Potem tak ze 140 .Przetrwałam do rana ,a potem na pogotowie i mam
pierwszy w życiu zapis EKG podczas ataku- częstoskurcz nadkomorowy bez
skutków hemodynamicznych. Zrobiono mi wyniki na poziom elektrolitów,były
idealne .Nie był to mój pierwszy taki atak ale ten trwał z 10 godzin ,więc
był najdłuższy .Umiarowono mnie werapamilem i tak nagle jak się zaczęło tak
się skończyło tylko noc nie przespana , no i strachu sie najadłam ,że hej.Na
pewno nie ostatni taki atak -taka moja uroda i już.To zdarza mi się średnio
raz do roku ale biorę propranoli przechodzi, wtym przypadku nie
chciało,ciekawe jaki będzie następny atak .No nic będę musiała po prostu
znowu udać się na pogotowie.Na szczęście nic mi się nie dzieje podczas
ataku ,nie jest mi specjalnie słabo,nie mam problemów z oddychaniem czy
zawrotami głowy,nie omdlewam (nigdy w życiu jeszcze nie zemdlałam).Może ktos
się odezwie z identyczną diagnozą i jak sobie z tym radzi?

[kika294]

Ja mam napadowy czestoskurcz nadkomorowy. Lecze sie lekiem Betaloc (1 raz
dziennie rano) i doraznie metocardem.
Wkrotce czeka mnie zabieg, ktory spowoduje usuniecie ogniska tego
czestoskurczu, bo prawdopodobnie mam takowe w lewym przedsionku.
Ja mam napady czestoskurczu tak srednio 2m3 razy w miesiacu. Jezeli mialabym
okreslic intensywnosc, to 1 jest przewaznie taki "mocniejszy", ze musze brac
dodatkowy lek, a te 2 sa raczej spokojniejsze i wolniejsze, i przewazniem ijaja
szybko same z siebie.
Pozdrawiam

[elijana]

qrczę 2 /3 razy w m-cu to b. często ,ile czasu trwają one u Ciebie? U mnie
wywołuje je zmiana pozycji ciał,nagłe przekręcenie się na bok,nagłe wstanie ,po
prostu nagłe ruchy ,i tak jest zawsze,wiesz co u Ciebie je wywołuje?

[aga_zg74]

2-3 razy w miesiącu to według ciebie często?? ja mam praktycznie codziennie z
tym ,że są to takie "załopotanie " serca po czym przechodzi ,zdaża mi się to
gdy wezmę głęboli oddech. przewracam się na bok leżąc na kanapie, jak się
zaśmieję , gwałownie się zegnę, gwałtownie wstanę itp. z tym że zdażają mi się
też takie napady które trwają dłużej przeciętnie od kilku do kilkunastu
minut ,najdłuższy miałam ponad 1,5 godz. tętno mam wtedy ok. 200 udeżeń na
min. udało mi się zrobić jakieś 2-3 lata temu EKG podczas tego skurczu ale
teraz gdzieś mi się zawieruszyło i go niestety nie mam a kardiolog chciałby to
zobaczyć .i co mam zrobić ?? dodam ,że nie jestem na żadnych lekach i nigdy nie
byłam ,ale chyba acznę sięjuż leczyć bo coraz bardziej mi to zaczyna
przeszkadzać ja do niedawna zwalałam to na ucisk spowodowany
najprawdopodobniej moja przepukliną rozworu przełyku( jeszcze tak do końca
niezdiagnozowaną) ale znajomy lekarz stwierdził na podstawie mojej
wypowiedzi ,że to jednak chyba częstoskurcz i jeśli się jego obawy potwierdzą
to będę musiała mieć wykonaną Ablację ........a to już mnie przeraża.
powiedzcie mi proszę czy jak was "nachodzi" ten częstoskurcz czy wtedy wzięcie
leku od razu pomaga bo mówiąć szczerze próba Valsaby ( nie wiem czy dobrze
napisałam) ostatnio nie przynosi u mnie efektów

[elijana]

Często bo mówię o konkretnym napadzie częstoskurczu a nie o skurczach
dodatkowych - to zupełnie co innego ,to również miewam codziennie właśnie po
zmianie pozycji ciała ,przekręcenie się boku na bok jakiś nagły ruch itp.
chociać częstoskurcze które miewałam również były wywołane zmianami pozycji
ciała /jestem szczupła w klatce piersiowej może to jest przyczyna ?/Mój
najdłuższy częstoskurcz trwał z 9 godzin - także mówie o tych poważniejszych
napadach a miewam takie średnio rak do roku .

[olka9911]

Cześć Wam. Ja męczę się z częstoskurczem napadowym już 22 lata. Ujawnił się gdy
byłam w ciąży.Na szczęście trafiałam na pogotowiu zawsze na bardzo rozsądnych i
kompetentnych lekarzy, więc umiarawiali mnie bardzo szybko.Nikt mi też nigdy
nie wmawiał nerwicy.Chociaż dodatkowe skurcze kiedyś miewałam ale to stara
historia i wyleczona właśnie środkami uspakajającymi.Gdy byłam drugi raz w
ciąży częstoskurcz trzymał mnie 11 godz. to był dopiero horror i nie tylko dla
mnie ale też dla lekarzy.Nie wiedzieli jak go zatrzymać.Teraz nie pamiętam już
jakie leki zażywałam przez te lata, ale od 10 lat biorę biosotal 80 mg. 2 razy
dziennie (jak zapomnę to 1 raz).Z upływem lat jest coraz lepiej tzn.napady mam
coraz rzadziej-raz na 3 mies. A jeżeli już to bardzo krótko i nauczyłam się
przerywać atak.Po prostu gwałtownie zmieniam pozycję ciała bądż wstrzymuję
oddech. To moja metoda, ale nie znaczy że wam pomoże.Miałam mieć ablację w
Aninie ale stchórzyłam i nie zgłosiłam się.Mam dodatkowe drogi przewodzenia i
to blisko węzła,więc boję się konsekwencji w postaci rozrusznika.
Zawsze gdy atak trwał godzinę i nic nie wskazywało na to,że przejdzie-jechałam
bezwzględnie na pogotowie na umiarowienie(dostawałam zawsze giluritmal dożylnie)
i przechodziło błyskawicznie.Częstoskurcz trzeba koniecznie leczyć.Szkoda
serca.Przyzwyczaiłam się do tej wady i nie myślę o niej wogóle. Żyję
normalnie,pracuję,jeżdżę samochodem od 15 lat i mam wszystko w nosie.Właśnie
jadę do Egiptu za 3 tygodnie. Dostałam kiedyś częstoskurczu w trakcie
prowadzenia samochodu i niestety sama dojechałam do szpitala.W czasie ataku
bardzo spada ciśnienie krwi,ciężko namierzyć puls, można dostać zapaści,także
nie warto ryzykować.Faktycznie zmiana pozycji ciała potrafi wywołać
częstoskurcz,ale potrafi mnie też dorwać w czasie snu gdy leżę spokojnie.Nie ma
reguły.Generalnie w czasie napadu należy zachować spokój i nie denerwować się
bo to jeszcze bardzej pogarsza sytuację.Pozdrawiam wszystkich częstoskurczowców.
Nareszcie pokrewne dusze.Macie pytania?-odpowiem.

[elijana]

Witaj serdecznie !
Jak to fajnie poznawać ludzi z podobnymi problemami ,choć niefajnie ,że je
mamy :( Widzę,że jesteś odważną kobietą ,miewasz co 3 m-ce a spokojnie o tym
mówisz, ja jestem w strachu jak mam co 9 m-cy -myslę,że jestem do niczego ,że
zycie mi się kończy,jestem energiczną aktywną osobą a choroby serca kojarzą mi
się z brakiem wysiłku ,zaprzestaniem łażenia po ukochanych górach-no
tragedia ,zero sportu a ja sport uwielbiam ,nie daję się nie rezygnuję z tego
bo np widzę,że umiarkowany wysiłek fizyczny bardzo mi pomaga .Próbuję również
medytacji ,nawet gadam ze swoim sercem jak z kumplem :) żeby mi nie robiło
takich psikusów , Równiez miałam okazję prowadzić samochód podczas
częstoskurczu ,mój najdłuższy natomiast trwał 9 godzin i wtenczas wylądowałam
po raz pierwszy na pogotowiu z tego tytułu i dobrze bo uchwycono go na
ekg /narazie jako jedyny/ reszta trwała tak do 2 godzin i przechodziła po
propronalolu - mimo ,że nie stosowałam naturalnych metod przerywania
napadu.Teraz jednak znalazłam skuteczną naturalną metodę przerywania ataku i
jestem dobraj myśli.

[olka9911]

Witaj elijana!Ja też się cieszę że wreszcie poznałam kogoś z takim samym
problemem.No cóż-taka nasza wada i mamy ją nie z naszej winy.Nie można się
załamywać.Wiem że jest ci ciężko.Ja też miałam takie odczucia i to nawet chyba
mocniejsze od ciebie.Paniczny strach który mnie ogarniał był nie do
przezwyciężenia.Łzy spływały po policzkach i pytania - dlaczego i jak z tym
dalej żyć?Przeszłam serię badań i byłam umówiona z doc. Walczakiem na ablację.W
dni zgłoszenia się do szpitala stchórzyłam - po prostu kategorycznie
odmówiłam.Strach przed operacją i ewentualnymi komplikacjami czy konsekwencjami
był silniejszy niż strach przed następnym częstoskurczem.Z tą wadą mogę
spokojnie żyć i nic mi nie grozi.Tak powiedział doc.Walczak.I to był chyba ten
moment kiedy zaczęłam inaczej postrzegać swoją wadę serca.Trudno,każdy ma coś a
ja mam właśnie TO.Nie wolno ci się załamywć alijano.Żyj normalnie,uprawiaj
sporty(no może nie wyczynowo)łaż po górach(ja w górach czuję się
świetnie).Wyobraż sobie że ja żyję z "przyjacielem" od 22 lat i odkąd go
polubiłam ataki są coraz rzadsze i dosłownie kilkusekundowe.W szpitalu nie
byłam chyba 1,5 roku(pewnie stęsknili się za mną).Od 17 lat jeżdżę do tego
samego szpitala.Mam kilka pytań:
-od jakiego czasu łapią cię napady?
-ile masz lat?
-czy miałaś jakieś badania mające na celu wyjaśnienie przyczyny?
-jaka to naturalna metoda przerywania ataku?
Jestem odważną kobietą i nie mam zamiaru się poddawać.Prowadzę własną firmę i
byle jaki częstoskurcz nie będzie mi podskakiwać.A tym bardzej nie będzie miał
wpływu na moje życiowe plany.Tak było kiedyś, a teraz jest dodatkiem koniecznym
jak pieprzyk na półdupku.Pozdrawiam cię bardzo gorąco i uśmiechnij się.Olka
P.S. Jak chcesz pogadać na żywo napisz maila, wymienimy się
telefonami.Pdtrzymam cię na duchu i wesprę.

[elijana]

Witaj!!

Maila napisałam Ci 05-10-2005r -może nie dotarł :(....

[enjoy25]

Witam!

Mam pytanie do wszystkich cierpiacych na ta przypadlosc. Niedawno urodzil nam
sie synek. Na drugi dzien po porodzie lekarz na obchodzie rano zauwazyl
nieregularna prace serca u dziecka. Zabrali syna na obserwacje i zauwazyli iz
wystapil u niego czestoskurcz (300 uderzen na minute) - jak to lekrz okreslil...
cieszmy sie, ze udalo sie uratowac dziecko bo bylo juz niebezpiecznie. Maluch
zaraz w ten sam dzien zostal przewieziony do Kliniki Kardiologii Dzieciecej w
Poznaniu, gdzie lezy do chwili obecnej. Po przewiezieniu u dziecka wystapil
jeszcze jeden atak. Pozniej dostal lek doustnie (na razie nie pamietam naz lekow
ale dowiem sie jakie dostawal i dostaje w chwili obecnej) i 5 dni bylo dobrze.
Po pieciu dniach znow czestoskurcz dal o sobie znac. Lekarze wiec przerwali
terapie i przeszli na inna grupe lekow. Postanowioni, ze przez tydzien bedzie
dostawal lek dozylnie (do pelnego nasycenia), a po tym czasie zaczna podawac mu
lek doustnie. Dzis wlasnie przerwali lecznie dozylne i u dziecka wystapil
czestoskurcz (samo przerwanie i wystapienie czestoskurczu to oczywiscie moze byc
zbieg okolicznosci). Z przeprowadzonej dzis rozmowy z lekarzem dowiedzialem sie,
ze bedzie dostawal teraz dwa rozne leki odustnie, jednak taka metoda leczenia
staje sie niebezpieczna poniewaz zwieksza sie ryzyko wystapienia skutkow
ubocznych danego leku u dziecka. Stwierdzono rowniez, ze zakladano iz nie bedzie
problemow z wyleczeniem czestoskurczu a okazuje sie ze moze on byc oporny na
lecznie. Po tej rozmowie stasznie sie z zona zalamalismy... Dlatego tez pisze
aby sie dowiedziec jak niebezpieczny jest czestoskurcz oraz czy jest wyleczalny
(czy moze byc leczony) u tak malego dziecka. Ogniskiem czestoskurczu ponoc jak
to jeden lekarz stwierdzil sa dodakowe komorki ktore utworzyly sie w
serduszku.... inny natomiast (juz w pozniejszym czasie) stwierdzil, ze wystapilo
dodatkowe poloczenie pobudzajace serce do pracy.

Pozdrawiam
ENJOY

[elijana]

Jeju z takim dzieciątkiem to na pewno są inne schematy postępowania .Wielu
osobom arytmia ujawnia się nawet w dorosłym życiu /mi po 26 roku życia/ także
trudno wyrokować w takim przypadku .

[joahna]

A ja miałam ablację u Walczaka W 2000 roku. Tak naprawde to robił ją Koźluk -
super lekarz - polecam - teraz przyjmuje na Banacha.
Teraz jest lepiej choć strach pozostał i każde dodatkowe uderzenie to
przerazenie ze znów sie zacznie _ A mam juz 30 lat, więc serce nie jest juz
takie młode...
Co wam mówili lekarze nt uderzeń dodatkowych - bo mi tylko tyle, żeby się nimi
nie przejmować,,, niektóre są tak duże że czuje je w gardle...i weż się nie
przejmuj!!!
A na koniec cos optymistycznego - 11 m-cy temu naturalnie urodziłam dziecko, w
czasie ciąży nie brałam żadnych leków.
Pozdrowionka Joahna

[joanna-z-buw]

Witam serdecznie,

Ablacja u prof. Walczaka - 2003 r.
Gratuluję narodzin dzieciaczka :-)
Mi tak samo jak Tobie mówili, żeby nie zwracać na nie uwagi, dlatego, że to
jest jak syndrom amputowanej ręki. Nie masz jej, a czujesz ból. Tu jest tak
samo. Organizm musi się przestawić i uspokoić.
Moja ablacja została zrobiona głównie pod kątem migotań przedsionków. Wcześniej
występowały, krótkie, co 2-3 dni, przy zmęczeniu codziennie, długie co kilka
miesięcy. Do tego regularna tachykardia i bradykardia - które są nadal, ale też
w mniejszym natężeniu. Od czasu ablacji (ponad 2 lata) migotania pojawiły się
tylko kilka razy i to bardzo nagle i zupełnie niespodziewanie, za to niezwykle
intensywnie i szybko ustępują. Ale nie martwię się. Na razie jest bardzo
dobrze. Mogę robić 2-3 razy więcej rzeczy niż wcześniej, zdecydowanie lepiej
oddycham (to uczucie nie do opisania - kto doznał ten wie), wolniej się męczę.
Ale rzeczywiście jest takie uczucie lekkiej paniki, kiedy człowiek przypomni
sobie jak było i że to może wrócić. Dlatego trzeba skrzyżować palce, nie
zapeszać i wierzyć, że będzie O.K. Nie wiem jak było z Tobą, ale mi wystarczyła
jedna ablacja. (robiona była na razie tylko jedna komora). To ogromne
szczęście, bo poznałam w szpitalu chłopaka po kilku ablacjach, jedna po drugiej
i wszystkie nieudane - częstoskurcze wracały jak bumerang.
Mam teraz 26 lat, a ablacja to jedna z najlepszych rzeczy jaka przytafiła mi
się w życiu. Piszę to dla tych osób, które któregoś dnia trafią na ten post. To
nie jest prosty ani przyjemny zabieg (na "żywca"), czeka się na niego długo,
jest objęty ryzykiem i nigdy nie woadomo ile będzie trwał, do tego trzeba się
potem pomęczyć (ja 72 godziny w bezruchu) i jedzie się o nim na dodatkowych
proszkach ale warto. Ja o niego błagałam, bo wszyscy mieli wątpliwości, czy na
tak trudnym jak moje sercu się uda i czy ma sens mnie w ogóle ruszać. Ciągle
odkładali na potem, bo przypadek trudny już na etapie planowania, a co dopiero
wykonania. A były ciągle bieżace i łatwiejsze. Ale bardzo, bardzo się opłaciło
wysiadywac pod gabinetami (polecam poduszkę pod tyłek i dobrą książkę) i ciągłe
przypominanie się. Na prawdę odmienia jakość życia.

Pozdrawiam ciepło i Dobrego Nowego Roku,

(też) Joanna

[mareklat23]

A ja miewam napadowy częstoskurcz nadkomorowy prawie codziennie! "Choruje" juz 4 lata i są okresy kiedy nie mam "atakow" przez miesiąc, czy tydzien. jest roznie. Najdłuzszy okres kiedy mi to nie dokuczało to ok pół roku. Teraz tj lato-zima2005 mam skurcze dosyc czesto. Zauwazyłem ze objawy nasilaja sie po tym jak pije kawe lub alkohol. (kofeina i alkohol powoduja zaburzenia elektrolitow). Obecnie nie zazywam zadnych lekow, oprocz Asparginu doraźnie.(Aspargin jest bez recepty=magnez+potas) Na początku lekarz przepisał mi staveran, propanolol i concor. Nie pamietam w jakiej kolejnosci i co mi pomogło. Po tych kilku latach zdążyłem juz sie przyzwyczaic do tych dokuczliwych skurczow. Ale pamietam jak niejednokrotnie wstawałem w nocy spanikowany. Cały czas mam nadzieje, że ta dolegliwość całkowicie ustąpi, ale czytając te wszystkie otaczające informacje pozostała mi chyba tylko nadzieja:)
Staram sie prowadzic zdrowy tryb zycia, bardzo zadko pijam kawe ale cholernie trudno mi jest czasem nie wypic wieczorkiem 1 piwka.:) Pozdrawiam