a jednak starsi emigranci zaluja :(

[powracajac-a]

przysluchiwalam sie kiedys rozmowie kolezanki mojej mamy z moja rodzicielka. owa kolezanka lata temu wyjechala do stanow, przyleciala do pl na pogrzeb ojca. moze okolicznosci nie sprzyjajace radosnym plotkom, ale po latach rozmawia sie o wszystkim. no w kazdym razie mowila, ze z perspektywy czasu zaluje, ze wyemigrowala, ze przezyla zycie z dala od rodziny, ze nie warto bylo, ze gdyby mogla wybrac raz jeszcze nie wyjechalaby

moja ciotka, ktora jest lekarzem w szwecji mowi tak samo zaluje, gdyby wiedziala, ze nastapia takie zmiany w pl (wyjechala w glebokim komunizmie) to w zyciu by sie nie zdecydowala na taka tulaczke. mimo, ze jest szanowanym lekarzem, zawsze jest tym lekRZEM II kategorii

no i takich przypadow jest sporo, sporo wiecej
pewnie, kiedy ktos wyjezdza calymi rodzinami z sioatrami, bracmi, rodzicami to wszystko ma inny wymiar, ale kiedy zostawia wszystkich to jednak jest taka sierota cale zycie

moze na starosc ludzie cenia inne wartosci?? moze rozumieja co w zyciu jest wazne? moze z perspektywy czasu, lat i tesknot widza, co warto a co nie warto. i tak sobie mysle, czy nie nalezaloby sie "uczyc " na ich bledach??? teraz kiedys jeszcze czlowiek w miare mlody , by pod koniec zycia nie zalowac i nie plakac, ze sie przezylo zycie nie tam gdzie powinno, z dala od bliskich, od tradycji, od wartosci w ktorych sie wzrastalo??

[mola_84]

Racja ale tesknota cie nie utrzyma. Nie da ci jesc. A tacy dorosli ludzie ktorzy sa na emeryturach? To oni jakby tu wrocili i dostali zagraniczna rente to by tu zyliteraz jak paczki w masle.

[warm_and_fuzzy_logic]

mnie niektore polskie "tradycje" mecza. Np. chamskie klocenie sie politykow, skrajnosci polityczne, przejawy glupoty prawnej, brak orgaznizacji itp.
Tu tez to jest, ale mozna sie od tego odciac i miec swiety spokoj.

[lora_c]

Dodałabym jeszcze: kolesiostwo, korupcja, nepotyzm, kombinatorstwo.

Wszędzie można się od tego odciąć, i robić swoje, jak radził swego czasu Młynarski.

[serce-w-rozterce]

"....by pod koniec zycia nie zalowac i nie plakac, ze sie przezylo zycie nie tam gdzie powinno, z dala od bliskich...."
----
i wlasnie o to mi chodzi..., tylko tego zaluje najbardziej

[jan.kran]

Ja nie zaluje. Nie wiem jakby sie potoczylo moje zycie w PL. Na emigracji wiele sie nauczylam , przezylam.Nie mam problemow jezykowych, teraz moeszkam w trzecim kraju i za kazdym razem po pewnym czasie sie zaaklimatyzowalam.
Nie czuje sie obywatelem drugiej kategorii nigdzie choc pracuje ponizej mojegp wyksztalcenia i mozliwosci. Ale czy w kraju byloby mi latwiej ?
Jestem samotna matka i moglam wyksztalcic dwoje dzieci , corka konczy studia wyzsze syn zaczyna. Patrzac na sytuacje w PL nawet pracujac w moim zawodzie byloby mi trudniej.
Byly lata ze tesknilam ,porzyjazdu do kraju nie byl prosty.
Natomiast dzisiaj w dobie tanich linii lotniczych moge odwiedzac Rodzine i ten czas z nimi spedzam intensywnie.
Czasem slysze ze czesciej spotykam znajomych w PL niz oni spotykaja sie miedzy soba bo sa zajeci , zagonieni i czasem pol roku sie nie widuja.
Mam codzienny dostep do polskich mediow , radio , gazety. Tanie telefony powoduja ze moge dzwoinic czesto.
Nie tesknie za polskim jedzeniem bo prowadzimy zupelnie inna kuchnie. Zreszta w Oslo mozna dostac polskie czy podobne produkty. Natomiast bedac w PL po tygodniu tesknie za tofu, couscous czy bogatym wyborem warzyw ktore tu mam na codzien.
Emigracja otworzyla mi szerokie perspektywy , znam kilka kultur , jezykow. Wszedzie czuje sie u siebie i wszedzie troche obco.
Lubie PL ale bardziej odpowiada mi spokojna norweska atmosfera, uprzejmosc na codzien i bezpieczenstwo ekonomiczne jakie tu mam.
Moze kiedys wroce, Polska bardzo sie zmienia , ale moje aktywne lata spedze w Oslo. Nie wiem gdzie beda docelowo mieszkac moje dzieci , od tego tez zalezy gdzie zamieszkam na starosc.
Ula

[jan.kran]

Powracajaca napisala:

-------------------> ... by pod koniec zycia nie zalowac i nie plakac, ze sie przezylo zycie nie tam gdzie powinno, z dala od bliskich, od tradycji, od wartosci w ktorych sie wzrastalo.

##### Tradycje i wartosci moge kontynuowac i pielegnowac wszedzie. Moje dorosle dzieci sa mimo tego ze nigdy nie mieszkalyw Oj wychowane patriotycznie. Nie tylko ze mowia , pisza i czytaja po polsku to znaja polska kulture , historie i literature niejednokrotnie lepiej niz Polacy w kraju.
Maja bardzo serdeczny i cieply kontakt z poska rodzina i znajomymi.l

[justynany]

ja rowniez jestem samotna matka i wracajac do kraju (po rozstaniu z ex) myslalam ze tutaj bedzie mi latwiej bo rodzina, bo ojczyzna i takie tam ale... niestety nie jest dobrze, nie ma pracy, warunkow do zycia i samodzielnosci i dlatego zdecydowalam sie na wyjazd, tym razem juz duzo blizej wlasnie zebym mogla tutaj czesciej bywac
ale jednak boje sie...
strasznie sie boje ze bede sie czula samotna...