co wam daje poczucie sily i pewnosci ?

[malvvina]

czy sprzyjajace elementy zewnetrzne ? czy sila charakteru ?

[empeka]

Nie znamy takiego poczucia...
ale co szkodzi poudawać...

[kamfora]

malvvina napisała:

> czy sprzyjajace elementy zewnetrzne ? czy sila charakteru ?


Na razie znam tylko poczucie słabości. ...Ale nie jestem pewna kiedy (i czy )
będę mogła z czystym sumieniem powiedzić, że "w słabości moc moja"

[malvvina]

no to jak bez sily i pewnosci dalej isc ? toc trza energii ....

poczucie czucie zucie ucie cie ie e

[kamfora]

malvvina napisała:

> no to jak bez sily i pewnosci dalej isc ? toc trza energii ....

Mnie się wydaje, że to nie ja idę, tylko horyzont się sam przybliża
Coraz szybciej zresztą...

Ha - przypomniało mi się: Ponieważ nie mam nawet tej odrobiny pewności siebie,
która większości ludzi pozwala na jeżdżenie za kierownicą swojego samochodu,
jeżdżę autobusami lub tramwajami. Usłyszałam niedawno, że to "świniobusy".

Chyba jednak prawdą jest, że aby nie być uważanym za nienormalnego - należy
pewność siebie udawać. Pytanie - czy warto zwracać uwagę, za kogo jest się uważanym?

[scand]

> Chyba jednak prawdą jest, że aby nie być uważanym za nienormalnego - należy
> pewność siebie udawać.

Bardzo celne spostrzeżenie.

> Pytanie - czy warto zwracać uwagę (na to), za kogo jest się uważanym?

Niestety, wymóg życiowy.

[kocibrzuch]

Siłownia. Serio.
Byłem w sumie może kilkadziesiąt razy w życiu, ale jak "uczęszczałem" to dostawałem tzw. "psychiczny power".
Trzeba pochodzić tak z dwa-trzy tygodnie przynajmniej.
Przez fizyczność do duchowości

[malvvina]

no mam jedna pewnosc - ze ide . A ze i horyzont sie przybliza to rezultat obu
dzialan - horyzontowego tyz.

[witekjs]

Horyzont się do Ciebie jednak nie zbliża, on się stale oddala.
Zbieram się żeby napisać wiecej.
Teraz nie mogę. Pozdrawiam Was Witek

[jaro_ss]

Jakieś głębsze zaufanie do rzeczywistości...

[przyjaciolka1]

Pytanie - czy warto zwracać uwagę, za kogo jest się uważanym?

Nie warto.

Nad pytaniem zasadniczym musze jeszcze pomyslec.Nielatwe pytanie.

Moze asertywnosc ?

[przyjaciolka1]

"Teoria i praktyka asertywności opiera się na podstawowym założeniu, że każdy
człowiek ma takie same prawa i może z nich korzystać dotąd, dopóki nie zaczyna
ograniczać praw innych. W rzeczywistości zasada jest bardzo stara i ujmuje ją
powiedzenie: „Nie rób drugiemu, co tobie niemiłe” albo: „Miłuj bliźniego swego,
jak siebie samego”. Różni autorzy różnie definiują te prawa.

Anni Towned określa je następująco:

Mam prawo wyrażać własne myśli i opinie, nawet jeśli różnią się one od poglądów
innych ludzi.
Mam prawo wyrażać własne uczucia i być za nie odpowiedzialnym.
Mam prawo mówić ludziom „tak”.
Mam prawo powiedzieć „nie” bez poczucia winy.
Mam prawo powiedzieć „nie wiem”.
Mam prawo powiedzieć „nie rozumiem”.
Mam prawo zmieniać zdanie bez konieczności usprawiedliwiania się.
Mam prawo do popełniania błędów i do tego, by czuć się za nie odpowiedzialnym.
Mam prawo prosić o to, czego chcę.
Mam prawo do szacunku innych ludzi oraz do tego, by ich szanować.
Mam prawo do tego, by mnie wysłuchano i traktowano poważnie.
Mam prawo do niezależności.
Mam prawo odnieść sukces.
Mam prawo zdecydować się na brak asertywności.
Prawa te wydają się oczywiste, podobnie jak prawo otwartego wyrażania uczuć,
opinii itp. Jednak w praktyce bardzo często okazuje się, że ludzie mają z tym
problemy.

Prawa człowieka zawierającego istotę asertywności określił także Herbert
Fensterheim:

Masz prawo do robienia czegoś dopóty, dopóty nie rani to kogoś innego.
Masz prawo do zachowania swojej godności poprzez asertywne zachowanie - nawet
jeśli rani to kogoś innego - dopóty, dopóki Twoje intencje nie są agresywne
lecz asertywne.
Masz prawo do przedstawiania innym swoich próśb dopóty, dopóki uznajesz, że
druga osoba ma prawo odmówić.
Istnieją takie sytuacje między ludźmi, w których prawa nie są oczywiste. Zawsze
jednak masz prawo do przedyskutowania tej sprawy z drugą osobą i wyjaśnienia
jej.
Masz prawo do korzystania ze swoich praw.
W celu poznania istoty zachowań asertywnych warto zastanowić się na czym polega
obrona swoich praw. Jednym z najważniejszych praw każdego z nas jest prawo do
bycia sobą."

To cytat z wiekszej calosci ( zaraz wkleje link ).

[przyjaciolka1]

www.media.edu.pl/przedsiebiorczosc/asertywnosc.htm
Moim zdaniem asertywnosc to nieglupia sprawa.

[kamfora]

jaro_ss napisał:

> Jakieś głębsze zaufanie do rzeczywistości...

Czy można to nazwać po prostu: wiarą?

[malvvina]

nie , nie mozna ))

[kamfora]

malvvina napisała:

> nie , nie mozna ))

Dlaczego uważasz, że nie można?

Czym jest według Ciebie zaufanie do rzeczywistości?

[malvvina]

to taki kredyt zaufania na ktory nas stac lub nie.
jak i zaufanie w ogole - do ludzi rowniez - trzeba podjac ryzyko na slepo bo po
prostu chce sie to zaufanie komus w rece zlozyc.
No i liczyc sie z przykrym rezultatem czasami.
niby dlaczego wszystko mialoby byc pewnie i porzewidywalne ? no i zalezec tylko
i wylacznie od nas ....? Bo co, bo ja chce ? eeeee

[kamfora]

malvvina napisała:

> to taki kredyt zaufania na ktory nas stac lub nie.
> jak i zaufanie w ogole - do ludzi rowniez - trzeba podjac ryzyko na slepo bo
> po prostu chce sie to zaufanie komus w rece zlozyc.
> No i liczyc sie z przykrym rezultatem czasami.
> niby dlaczego wszystko mialoby byc pewnie i porzewidywalne ? no i zalezec
> tylko i wylacznie od nas ....? Bo co, bo ja chce ? eeeee

Czyli jaki wniosek? Niepewność jest źródłem poczucia pewności?
I jak bumerang wraca: "W słabości moc moja"...

[malvvina]

nie, nie w slabosci lecz w conscience slabosci (przepraszam)


I jak bumerang wraca: "W słabości moc moja"...
>

[kamfora]

malvvina napisała:

> nie, nie w slabosci lecz w conscience slabosci (przepraszam)

No wiesz...bez świadomości to raczej się takich słów nie wypowie
A świadomość czegoś rodzi się "w chwilę po", a nie "na chwilę przed"

[szycha216]

kamfora napisała:
> A świadomość czegoś rodzi się "w chwilę po", a nie "na chwilę przed"
>

Czytałem raz o badaniach pt. "czy możliwe jest przepowiadanie
przyszłości", które były realizowane przez jakiś ośrodek naukowy
w stanach. Do problemu podchodzono z wielu stron, jednakże
najbardziej zaskakujące okazały się wyniki jednego takiego
doświadczenia.
Polegało ono na badaniu poziomu adrenaliny u osoby oglądającej
losowe slajdy z różnych stron świata, pogodne, przyjemne, itp,
dodatkowo pośród nich wstawiono slajd pokazujący zmasakrowane
zwłoki, czy też jakąś inną dobitnie okrutną scenę - ale o jej
istnieniu oglądający nie miał pojęcia (jak zawsze przy takich
doświadczeniach, oczywiście).
Okazało się, że prawie u połowy badanych poziom adrenaliny
wzrastał diametralnie nie w trakcie, lecz jeszcze na chwile przed
wyświetleniem tego jednego slajdu.
Głębsza analiza tego faktu pokazała, że nie tylko poziom adrenaliny,
ale i cały organizm człowieka (pot, krążenie, itp.) sam się
"przygotował" na szokującą sytuację jaka miałaby zajść za chwile.

Takie są fakty.
Pytanie jednak pozostało nierozstrzygnięte: czy sam człowiek - w sensie
świadomości, a nie tylko jego organizm - wie o zdarzeniu które miałoby
zajść za chwile?

PS. Pytanie dodatkowe:
czy organizm zmienia swój stan chcąc złagodzić za chwile nadchodzący
szok w psychice człowieka ?
a jeśli tak, to czy organizm człowieka sam posiada własną świadomość,
w dodatku z możliwością pokonania czasu (lub jego nieistnienia w sensie
kierunkowym) ?
a jeśli nie, to czy jesteśmy jedynymi właścicielami własnych
świadomości, czy tylko obserwatorami pokazanych możliwości ?

[witekjs]

Podaj źródło, proszę.

Witek

[szycha216]

aktualnie nie mam, było dawno,
ale sądze że nie trudno o nie w sieci
ok, poszukam...

[kamfora]

szycha216 napisał:

> Okazało się, że prawie u połowy badanych poziom adrenaliny
> wzrastał diametralnie nie w trakcie, lecz jeszcze na chwile przed
> wyświetleniem tego jednego slajdu.
> Głębsza analiza tego faktu pokazała, że nie tylko poziom adrenaliny,
> ale i cały organizm człowieka (pot, krążenie, itp.) sam się
> "przygotował" na szokującą sytuację jaka miałaby zajść za chwile.

Czy przy opracowywaniu wyników tych badań założono, że jedynym źródłem
poznania rzeczywistości są oczy?

[ord]

Znam pewnego wloskiego biznesmena. Uwazam, ze jest aroganckim grubianinem i
bufonem, ale tez podziwiam jego pewnosc siebie. Ma w sobie cos, co powoduje, ze
ludzie jakos inaczej go traktuja... powiedzialbym, ze staraja sie mu dogodzic
ze strachu. Najdziwniejsze ze reaguja tak nie tylko ci co go znaja, ale
zupelnie obcy, spotykajacy go pierwszy raz w zyciu. Jest w nim jakas agresywna
pewnosc siebie. Spytalem sie go kiedys skad sie to u niego wzielo.
Odpowiedzial, ze bedac malym chlopcem, wszyscy go zle traktowali i lekcewazyli,
(jest niskiego wzrostu) az w pewnym momencie, w porywie rozpaczy rzucil sie na
wiekszego chlopaka, ktory mu wlasnie zalazl za pazur. Ku swojemu zdziwieniu,
zobaczyl, ze po tym wypadku, inni zaczeli traktowac go z pewnym szacunkiem o
ile nie obawa. Dla pewnosci pobil jeszcze kilku innych i spodobalo mu sie to.
Nawet dzisiaj - mowi - jak czuje ze zaczyna byc wrazliwy lub zbyt delikatny, to
wrecz prowokuje scysje z jakims nieznajomym, aby wydrzec sie na niego... jemu
to pomaga...

Zastanawiam sie czy wlasnie filozofia ugody, poszanowania innych i pacyfizm,
nie pozbawia nas tych przyslowiowych "jaj" i w konsekwencji stajemy sie
ofiarami... pisze my, jako ze sam jestem zbyt ugodowy )

[przyjaciolka1]

Takim aroganckim bufonem,pewnym siebie oszustem i lgarzem na dodatek , jest moj
szef.Za dwa miesiace ex-szef.Mysle,ze taka pewnosc siebie mozna sobie darowac.
To w ogole nie jest pewnosc siebie jak sie glebiej nad tym zastanowic.To
zdobywanie sobie autorytetu przez agresywnosc,podnoszenie glosu,wymuszanie
respektu.Tacy ludzie nie maja przyjaciol.Nawet dobrych znajomych,bo wszyscy ich
unikaja jak sie da.Maja byc moze pieniadze,ale jak ogolnie wiadomo - pieniadze
to nie wszystko.
Dla mnie tacy ludzie sa pozalowania,a nie podziwu godni.
I koncza zazwyczaj nie tak , jakby sobie tego sami zyczyli.
" Kto mieczem walczy ten od miecza ginie " - tak to bylo ?

[przyjaciolka1]

"i w konsekwencji stajemy sie
ofiarami... "

Ofiarami stajemy sie tylko i wylacznie z wlasnej woli.Chce przez to
powiedziec,ze nigdy nie jestesmy ofiarami,jezeli sie sami za takowe nie
uwazamy.A lagodnosc,wyrozumialosc,pacyfizm jest w gruncie rzeczy sila a nie
slaboscia.
Takie jest moje zdanie na ten temat.

[ord]

przyjaciolka1 napisała:

> "i w konsekwencji stajemy sie
> ofiarami... "
>
> Ofiarami stajemy sie tylko i wylacznie z wlasnej woli.Chce przez to
> powiedziec,ze nigdy nie jestesmy ofiarami,jezeli sie sami za takowe nie
> uwazamy.

Mam pewien problem z taka interpretacja pojecia "ofiary" - przykladowo;
przyjmujac z usmiechem czyjes wyzwiska, postronni obserwatorzy uznaja to za
slabosc a nie za sile. W konsekwencji brak riposty, moze sprowokowac jedynie
wiecej atakow przeciw danej osobie, niezaleznie od jej mniemania o sobie.

Uwazam, ze umiejetnosc samoobrony jest istotna zwlaszcza w srodowiskach stalych
typu praca, miejsce zamieszkania, szkola, a w przypadkowych konfliktach mozna
sobie bardziej pozwolic na "olanie" drugiej strony. Przy pierwszym musimy
ustalic wlasna pozycje i status wzajemnych praw i obowiazkow, gdy w drugim
przykladzie jest szansa, ze bedzie to jedynie niewazny epizod kolejnego dnia w
zyciu.

O ile zgadzam sie z Twoja opinia ze cechy Twojego szefa i mojego znajomego sa
pozalowania godne, to jednak czuje zazdrosc, ze nie umiem po prostu kogos tak
od serca opieprzyc jesli na to zaluguje. Temat tym bardziej aktualny, jako ze
mialem dzisiaj okazje i co najwazniejsze racje do powiedzenia co mysle (a nie
mysle ladnie ) Otoz dwa miesiace temu umowilem sie z fachowcen na maly remont
w domu. Ustalilismy cene i termin. Na podstawie tej ustnej umowy, nie szukalem
innych rzemieslnikow, uwazajac sprawe za nagrana. Wczoraj mial zaczac.
Przyszedl, ale zameldowal mi ze bedzie to kosztowalo ponad dwa razy wiecej niz
ustalilismy poprzednio. Grzecznie odpowiedzialem ze nie i... plany szlag
trafil, musze szukac nowego kontraktora, remont sie odwlecze... czyz nie jestem
tu ofiara klamstwa? Czy uwazasz ze mam czuc sie dobrze ze bylem grzeczny?
Bylem, ale nie czuje sie o tym przekonany, jako ze wiem, ze ten moj znajomy,
zbluzgalby dziada od najgorszych i wyegzekwowal wykonanie pracy za umowiona
cene. Ja tak nie potrafie i dlatego jestem zazdrosny jak ktos tak umie.

[malvvina]

ale ile nerwow to kosztuje ! trzeba sie nakrecic, ryknac krzyknac zdenerwowac
cisnienie podskakuje neurony grzeja no i zdrowie dostaje kopa
czy to warto gdy jest wybor ?
wziac konkurenta i koniec. A dziad straci kontrakt. No i komu pod koniec
miesiaca (roku) cisnienie podskoczy ? przy bilansie finansowym ?


Bylem, ale nie czuje sie o tym przekonany, jako ze wiem, ze ten moj znajomy,
> zbluzgalby dziada od najgorszych i wyegzekwowal wykonanie pracy za umowiona
> cene. Ja tak nie potrafie i dlatego jestem zazdrosny jak ktos tak umie.
>

[przyjaciolka1]

To co napisala malvvina,to po pierwsze.A po drugie,czy ten Twoj znajomy by
wykonanie pracy wyegzekwowal,to jest jeszcze duzy znak zapytania.Trafila kosa
na kamien.
Popatrz na to jeszcze z innej strony.Czy nie trzeba bylo wziasc kawalek
papieru,spisac te slowna umowe i dac do podpisu gosciowi ? Rozmowa potem
wygladalaby zupelnie inaczej.
Wiesz ile razy ja sobie w brode plulam,ze tego nie zrobilam ? I to jeden raz
niczego mnie nie nauczyl.Pare razy trza bylo wtopic,zeby zajarzyc,ze sa
ludzie ,z ktorymi tak wlasnie trzeba rozmawiac.I juz wscieklosc na faceta
powinna Ci troche przejsc.Dzieki klopotom czegos sie nauczyles.

[ord]

Myslalem wlasnie tak jak opisala Mavvina i kij dziadowi w oko a z tym
spisywaniem umow to racja, aczkolwiek nie sadzisz ze zaufanie do blizniego jest
jednym z fundamentow koegzystencji? Uwazam siebie za cholernie ucziwego i tego
samego oczekuje od innych a ze sie czasami zawodze, to balans wychodzi jednak
pozytywny; ludzie sa w gruncie rzeczy dobrzy

[przyjaciolka1]

Wlasnie.Kazdy sadzi po sobie.Dlatego tez jezeli ktos posadza mnie nieslusznie
( teoretyzuje w tej chwili ) o klamstwo,kradziez,zdrade....wiem juz cos na jego
temat.To z pewnoscia nie regula,ale bardzo czesto bywa tak,ze ten ktos sam nie
jest w porzdku.

[ord]

Dokladnie

[kamfora]

ord napisał:

> Odpowiedzial, ze bedac malym chlopcem, wszyscy go zle traktowali
i lekcewazyli, (jest niskiego wzrostu)

Czy wzrost jest czynnikiem gwarantującym poczucie pewności? Czy poczucie
pewności ludzi niskich budzi zdziwienie(złość?) i jednoczesnie podobne
zdziwienie budzi poczucie niepewności ludzi wysokich?

[przyjaciolka1]

Jezeli chodzi o kobiety,wzrost nie ma zadnego znaczenia.U mezczyzn jednak
wyglada to zupelnie inaczej.Baaaardzo czesto,niscy mezczyzni nie lubia tych
wysokich.Sa w stosunku do nich "zakompleksieni" - choc oczywiscie nie przyznaja
sie do tego ( jak juz sa dorosli Ci wysocy natomiast,traktuja niskich z gory.
Taka jest moja kobieca teoria.Ciekawe co panowie sadza na ten temat.
Dam sie przekonac , ze jest inaczej - ale nie bedzie latwo Moj ojciec jest
wyjatkowo niski jak na faceta.( za to mama jest wysoka.Mysle,ze miedzy innymi
dlatego sa juz 30 lat po rozwodzie )

[ord]

To akurat jest nawet naukowo udowodnione, ze ludziom przystojnym, wszystko
przychodzi latwiej a u mezczyzn wysoki=przystojny, bo facet nie musi byc
ladny Jesli moge byc na tym forum ciut kontrowersyjny w porownaniach, to
wzrost u mezczyzny, jest tym samym co wielkosc piersi u kobiety; jest ogromnym
atutem w robieniu pierwszego wrazenia, ktore jak wiadomo ma ogromne znaczenie.
Nawet bylo jakies doswiadczenie z niemowletami, ktore smialy sie na widok
"ladnej" twarzy a plakaly na widok tej mniej. Czy jednak wiecej znaczy lepiej?
Wysocy i przystojni sa rozleniwiani przez zycie a ci z poczuciem braku tych
kilku centymetrow, zmuszani sa do wiekszych wysilkow w drodze do sukcesu.
Chociazby przyklad Napoleon'a czy nawet ten moj Wloch - niezwykly sukces!

Jednak pomimo powyzszego; prawdziwa wartosc czlowieka to cos czego nie widac od
razu, ale i tak jest najwazniesze

[przyjaciolka1]

"Jednak pomimo powyzszego; prawdziwa wartosc czlowieka to cos czego nie widac
od
razu, ale i tak jest najwazniesze "

Dokladnie tak wlasnie.

A co z zaproponowana przeze mnie asertywnoscia ? Zostala pominieta milczeniem,a
wydaje mi sie,ze jest podstawa dobrego samopoczucia.A moze dla wszystkich to
absolutnie oczywiste ? To jestem do tylu,bo dla mnie to nie takie proste.Nie w
kazdej sytuacji w kazdym razie.

[malvvina]

pomijam asertywnosc poniewaz nikt mi przyzwoicie nie wytlumaczyl co to slowo w
jezyku polskim znaczy (a wyglada mi na to ze nie to samo co we francuskim)

[przyjaciolka1]

malvvina napisała:

> pomijam asertywnosc poniewaz nikt mi przyzwoicie nie wytlumaczyl co to slowo
w
> jezyku polskim znaczy (a wyglada mi na to ze nie to samo co we francuskim)

A co znaczy we francuskim ?

[malvvina]

wlasciwie to nic bo w ciagu stu lat pobytu nie uslyszalam ani razu tego slowa w
uzytku. W slow(n)iku pisza ze to umiejetnosc transformacji sytuacji - wygrany -
przegrany na stytuacje gdzie wszyscy odnosza pozytywne korzysci.Jeszcze tam mi
uczciwosc i umiejetnosc wyborow dorzucili.

[witekjs]

Asertywność wszędzie znaczy to samo.
Jest to pojeęcie od niedawna używane. Ostatnio chyba nadużywane...
Nie istnieje np. w Słowniku psychologii, Norbert Sillamy, wydanym we Francji w
1989/Librairie Larouse/ wersja polska 1994, ani w Encyklopedycznym Słowniku
Psychiatrii, red Korzeniowski i Puzyński 1986.
Słownik Psychologii, A.S.Reber 1985, 1995 wersja polska 2000 - asertywności
trening/assertiveness training/
Leksykon psychiatrii red. Pużyński 1993 -assertiveness training -> trening
umiejetności społecznych

www.google.pl/search?hl=pl&q=asertywno%C5%9B%C4%87&btnG=Szukaj+z+Google&lr=lang_pl

Pozdrawiam. Witek

o asertywnosci

[przyjaciolka1]

Dlaczego uwazasz,ze naduzywane ? I czy dlatego,ze nie figuruje w slownikach
psychologicznych i psychiatrycznych znaczy ,ze jest nic nie warte ? Psychologia
i psychiatria to nauki rozwijajace sie i czegos takiego jak asertywnosc bardzo
im brakuje - moim skromnym zdaniem.
Mam wrazenie,ze w moim pierwszym poscie tutaj na ten temat jest duzo jasniejsze
i "przyzwoitsze" wyjasnienie czym jest asertywnosc niz "trening umiejetnosci
spolecznych".
Ale O.K. Zostawmy asertywnosc.Nie rozumiem tylko za bardzo dlaczego sie przed
nia tak bronicie.

[witekjs]

Widocznie napisałem niejasno, bo źle mnie zrozumiałaś.
Nie neguję wartości asertywności. Niekiedy jednak określają tak ludzie nawet
gwałtowny i wcale nie unikajacy konfliktu sprzeciw.
Nie pisano o niej jeszcze kilka lat temu.
Obecnie w dwóch słownikach już jest to pojęcie,
Dokładnie co ono znaaczy mozna przeczytać równiez w google.
Witek

[przyjaciolka1]

To w sumie nic nowego Ktos nadal tylko temu nazwe "asertywnosc".A ja nie
powinnam sie byla upierac.

[malvvina]

ja to bardzo bym chciala dyskutowac o asertywnosci ale dlaczego w tym temacie ?

[scand]

> czy sprzyjajace elementy zewnetrzne ? czy sila charakteru ?

Chciałem napisać że wystarczy siła charakteru, ale elementy zewnętrzne są jednak ważne.
Potwierdzają bądź nie siłę charakteru..