To nie tak mialo byc... :(

[4ukamisia]

Zawsze zazdroscilam widzac kobiete w ciazy i mowilam mezowi ze jak
ja bede w ciazy to bede paradowac z brzuchem taka bede dumna.
Kojarzylam ten czas z czasem radosnego oczekiwania a tymczasem
rzeczewistosc okazala sie zupelnie inna.
Zyje, a raczej wegetuje, leze w lozku od rana do wieczora, probuje
jakos ratowac moje studia ale ciazko mi wogole cos napisac bo od
razu mam skurcze. Ciagle boje sie ze te skurcze przerodza sie w cos
wiecej, boje sie ze wody mi sie sacza a w nocy sprawdzam czy nie
krwawie. Dni ciagna sie niemilosiernie a ja zaczynam chyba popadac w
depresje, bo nic mnie juz nie cieszy Wysiadam psychicznie. Malo
tego, chyba nigdy nie zdecyduje sie na drugie dziecko bo w zyciu nie
chce tego przechodzic jeszcze raz. Mam dosc...

[olcialew1]

4ukamisia nie wiem czy o Cie pocieszy ale opisze moja sytuacje to moze
zobaczysz, ze nie tylko Ciebie to spotkalo i ze bedzie dobrze.
Tak w skrocie to: skrocze od 18 tyg. porode, 30-40 sek. co 3-4 minuty. Poniewaz
mieszkam za granica to nie dostalam nic, uwazaja, ze ciazy do 24 tyg. sie nie
ratuje. Kazali lezec, przyzwolenie na kibelek, i 1 prysznic na 2 dni, bardzo
krotki. Skracajaca sie szyjka, skorcze. Co 2 tyg. test fFn zeby zobaczyc czy w
ciagu 2 nastepnych tyg urodze. Rozne badania w celu znalezienia przyczyny
skorczy. Przyczyny brak. Potem brak ruchow dziecka, usg 3 razy w tyg. badanie
roznych przeplywow i czego sie dalo bo serduszko bije a mala sie nie rusza.
Potem za malo wod. W 34 tyg. zaczelam rodzic po 2 dniach w szpitalu puscili do
domu z tabletkami, cos w stylu tego feno cos tam z PL. W 36 tyg. wod juz tak
malo, ze kazali jechac do pszitala prosto od lekarza. AFI 5-6, w szpitalu bylam
na patologii tydzien, 24h na dobe ktg, codziennie usg, od polnocy zakaz jedzenia
i picia bo "moze trzeba bedzie mala szybko wyciagnac" po tyg. powiedzialam
lekarzowi, ze ja juz psychicznie nie wytrzymuje i ja zadam cc (mala miala
ulozenie posladkowe) zreszta ze wzgledu na niski poziom wod i tak byloby cc.
Lekrza powiedial,z e jak wsio bedzie ok to za 2 dni juz na pewno cc. No i sie
doczekalam mala wyciagneita 36t6d. Wszystko jest ok. Mala ma prawie 1,5 roku.
Najbardziej doprowadzaly mnei do szalu pielegnairki na ktg i potem w
szpitalu,ktore patrzac na wykres pytaly sie mnei czy ja czuje te skrocze i czy
bola. Mi az piana ustami szla, skorcze na 120 przy poczatkowej "akcji" macicy an
30, skali na papierze brakowalo i tylko sie prosta linia drukowala na dole
kartki, ja oddycha c zbolu nei moge a ona co 5 min sie pytaja czy ja to czuje.
Myslalam, ze mnie krew zaleje.
Pamietaj duzo pic,na prawde duzo. Czesto to pomaga, u mnie bywalo lepiej jak
przekraczalam 4l wody na dzien. Nie glaszcz brzucha i nie smaruj sie zadnymi
balsamami. U mnie to od razy wywolywalo skorcze na maxa.
Ja tez myslaam, ze ciaza to juz nigdy, namartwilam sie strasznie, pierw czy
donosze, potem mala miala znieksztalcona glowke przez ulozenie posladkowe i
skorcze przez 4,5 m-ca. Na pewno nei zdecyduje sie szybko poniewaz jezeli bede
musiala tez lezec to kto sie nia bedzie zajmowal?
Nie mozesz wziasc dziekanki zeby sie studiami nie denerwowac? To na pewno nie
pomaga w walce z przedwczesnym porodem.
Jezeli masz ochote pomarudzic to wal smialo ))
Sorry za literowki, nie mam czasu sprawdzic.

[joannasierpniowka]

olcialew1 napisała:

> Ja tez myslaam, ze ciaza to juz nigdy, namartwilam
sie strasznie, pierw czy
> donosze, potem mala miala znieksztalcona glowke przez
ulozenie posladkowe i
> skorcze przez 4,5 m-ca.

Czy to lekarz stwierdzil, ze przez skurcze glowka byla
znieksztalcona? Po jakim czasie miala normalny ksztalt?
Kurcze nastraszylas mnie

[4ukamisia]

Szkoda mi brac dziekanki, bo pol semestru przechodzilam, wszystko
mialam pozaliczane i nagle mnie rozlozylo. Ale chyba niestety bede
zmuszona.
Ja mam skurcze od 22 t.c, teraz leci 27, szyjka skrocona. Caly czas
leze, biore fenoterol a skurcze mam nadal. Boje sie ze przerodza sie
one w akcje porodowa a to jeszcze bardziej je nakreca bo sie
stresuje. Czasami nie mam juz sily. Tak bardzo chce tego dziecka, ze
nie wyobrazam sobie ze cos pojdzie nie tak. Ciagle odliczam tylko
dni i tygodnie, ze dziecie bedzie mialo szanse na przezycie. Czy
wszystkie mamy z problemami tak maja? Mi nikt badan nie robil od
czego mam skurcze. Jak chcialam zeby mi zrobiono posiew to mi gin
powiedziala ze nie ma sensu. A niby najlepsza ginekolog u mnie w
miescie i ordynator w szpitalu, do tego znajoma tesciowej. Brak slow.

[anet29]

Musisz znależć w sobie siłę!!! Ja znalazłam, choc nie było łatwo. Trzecia ciąża,
o którą starałam się 3,5 roku po dwóch wcześniejszych poronieniach była
przepełniona strachem i niepewnością. W 28tc trafiłam do szpitala, bo bolał mnie
brzuch i już tam zostałam do rozwiązania (ze względu na przodujące łożysko). Jak
ja wtedy płakałam, że mam tak długo leżeć w szpitalu (mówiłam, że wolałabym
leżeć w domu), na patologii ciąży widziałam różne przypadki, którymi dodatkowo
się stresowałam (dziewczyna z pełnym rozwarciem w 21 tc zawieziona na porodówkę,
krwawiąca sąsiadka z pokoju- też z przodującym łożyskiem itp.) Sniły mi się
jakieś koszmary- że mam krwotok, albo że robią mi cesarkę, albo bałam się
przekręcić, że mi szyjka pęknie. Trudno to wszystko opisać. Ale z perspektywy
czasu myślę, że dobrze się stało, że leżałam w szpitalu (u mnie krwotok mógł
nastąpić w każdej chwili, a wtedy mogliby nie uratować ani synka ani mnie). Był
poniedziałek (36t1dz), jak co wieczór zapis ktg, no i u mnie zapisał się taki
duży skurcz (nie bolało mnie, odczuwałam to jakby dziecko tak się naprężyło).
Minęło niespełna pół godziny, a mi odeszły wody (prawdopodobnie ten skurcz
spowodował pęknięcie pecherza) i od razu zawieźli mnie na porodówkę (na cc). Nie
wiem, co by było gdybym w tym czasie była w domu. Ile czasu trwałby dojazd i
przyjęcie do szpitala? Nawet nie chcę myśleć, co mogłoby się stać. A teraz mam
8-miesięcznego szkraba, który jest całym moim światem. Warto było dla niego
przejść przez to wszystko. Też odliczałam dni i tygodnie, sprawdzałam na jakim
etapie rozwoju jest mój maluszek i sprawdzałam statystyki, jakie ma szanse gdyby
właśnie się urodził. I tak z tygodnia na tydzień powtarzałam sobie- żeby
przynajmniej dobić do 30t, póżniej żeby już był 32t, później ,że jak już będzie
34tc, to synek będzie miał już bardzo duże szanse. To była jakaś obsesja, ale
to normalne u kobiet, które mają jakiś problem z ciążą. Tak więc głowa do góry.
Dzidzia najważniejsza!!! Studiami się narazie nie stresuj. Niedługo będziesz to
wszystko wspominać z uśmiechem na twarzy i może nawet będziesz dodawać otuchy
innym mprzyszłym mamom z podobnymi rozterkami.Pozdrawiam

[sylwusia87.0]

WitajMoze i za bardzo Cie nie pocziesze,ale ja przyzywalam to samo..W 23
tygodniu ciazy pojechalam do szpitala z niepokojacymi bolami brzucha.Okazalo
sie,ze to sa skurcze i ze mam rozwarcie na 3 cm oraz skrocona szyjke.przelezalam
w szpitalu 2 tygodnie i kazali lezec w domu.Bralam do konca ciazy
leki-Luteine,Isoptin i Fenoterol.Oszczedzalam sie i szczesliwie donosilam
ciazeteraz mam 5 miesieczna coreczkezycze szczescia Trzymam za Was kciuki

[4ukamisia]

Dzis humor juz troche lepszy. Skurcze raz sa raz ich nie ma ale
ciagle leze. Czytam historie innych dziewczyn i one podnosza mnie na
duchu. Chcialabym dotrwac do 30 tyg, wtedy dziec bedzie juz mial
szanse na przezycie. Dopiero w przyszlym tygodni uwizyta u lekarza.
Jak ten czas wolno leci. Nie da sie go przyspieszyc?

[ewikowa]

to sie dolacze - lez spokojnie, i bedziemy cie tu wspieraly))
Ja juz moja historie to nie raz napisalam, wiec nie bede sie powtarzala, (pd
18/8/06-4/12/06 plackiem w szpitalu "z basenem",z tego 12 tyg na klockach,z
otwartym ujsciem itp) ale ciesz sie z kazdego dnia do przodu - miej wiare bo
psychiczne nastawienie jest niesamowicie wazne. Wiesz, ja dopiero zaczelam miec
bole przedporodowe w momencie jak sie dowiedzialam od mojej lekarki, ze tydzien
pozniej mialam miec cesarke - a mala tak wyczula, ze zdecydowala sama przyjsc na
swiat - i sie urodzila godzine przed planowana cesarka!!! A pomimo tego, i tak
bedziemy sie starali o drugie dziecko hehehe (1sze poronilam w 20tyg) i mam
zamiar sama sie polozyc w 18 tyg i moze do niczego nie dojdzie i doleze

czas niestety niesamowicie wolno leci ale latwiej ci moze bedzie jesli sobie
jakas rutyne ustawisz, rano czytasz, przerwa na dzemke, potem itp...w szpitalu
np ustalilysmy, ze 'dzien tworczej pracy' (czyli wlanczanie TV) dopiero sie
zaczyna po obchodzie))

pisz a bedziemy cie tam szturchaly z daleka - tylko rece precz z brzucha!!)

[4ukamisia]

Dzien dobry maluszku, kolejny dzien u mamy w brzuszku...
Noc przebiagla spokojnie. Liczba skurczy od rana:2. Nie jest zle.
Nie ma co sie dolowac, ze czuje sie bezuzyteczna w tym lozku, ze
wszystko spadlo na mojego B. Jak stane na nogi to wszystko mu
wynagrodze. Smieszne to wszystko. Nie sadzilam ze w ciazy moja
rozrywka bedzie pisanie na forum i ze cale wakacje spedze w lozku
przed komputerem i TV. Tylko jak sobie dac rade z tym lekiem? Mysle
sobie... ale tez Kamila panikujesz, ze urodzisz dziecko to wcale nie
znaczy ze bedzie z toba cale zycie, bo przeciez wypadki sie
zdarzaja. Moze umrzec jak bedzie mialo roczek, piec albo 15. czy ja
sie bede tak martwic juz do konca zycia? Ze je strace? Czy na tym
polega bycie matka?

[nati1011]

tytuł forum mówi sam za siebie. Wiekszość dziewczyn na tym forum
mogłoby powiedziec to samo. Ale pamietaj. Te parę miesiecy szybko
miną i pójdą w niepamiec. Jak bedziesz trzyamć maluszka w objęciach
nie beziesz pamietać wszystkich trudów ciaży.

Ja tez żałuję, ze był to czas walki, a nie radosnego oczekiwania.
Ale mam 2 zdrowych dzieci. Warto było.

[4ukamisia]

Zaczynam 28 tydzien. Jak bede w 30 to bede juz chyba spokojniejsza.
Jakis taki magiczny mi sie ten tydzien wydaje. W piatek wizyta.
Ciekawa jestem jak tam moja szyjka. Czy cos dalo te moje lezenie?
Martwie sie szkola. Nie chce powatarzac semstru ale dla Dziecia
zrobie wszystko. Tak mi ciazko juz wylezec, zaczynam kombinowac ze
moze pojade na egazmin... chyba sama sie oszukuje zeby tylko wyjsc z
domu. Ale zaraz sobie powtarzam ze przeciez moge zdac na poprawkach
i leze dalej. Pomagaja mi tez wasze historie, te ze szczesliwym
zakonczeniem, gdy lezenie sie oplacilo. Tak bardzo potrzeba mi wiary
ze bedzie dobrze.

[4ukamisia]

Jak by na wszystkiego zlego bylo malo stala sie wielka tragedia przy
ktorej moje ciazowe problemy to pestka.
Kolezanki synek, czteroletni, cudowny skarb napil sie wody,
zachlysnal i niestety...nie udalo sie go odratowac. Nie wiem gdzie
jest sprawiedliwosc? Ciagle krazy mi po glowie pytanie dlaczego?
Kolezanki nie chcialy mi tego powiedziec, stalo sie to juz w zeszlym
tygodniu a ja o niczm nie wiedzialam... tak mi zle, nie potrafie
sobie wyobrazic co czuje teraz Kamila-matka Dawidka Panie Boze
miej go w swojej opiece, niech dolaczy do grona malych Aniolkow

[oyate]

Niestety tragedie sie zdarzają i to dość często. Staraj sie tak
intensywnie o tym nie myśleć, teraz stres nie jest dobrym
towarzyszem. Trzymaj się cieplutko, trzymam za Ciebie...Was kciuki!

[02kaja]

Niestety dookoła nas ciągle coś przykrego się przydarza. Nie ma dnia
żeby nie słyszało się o jakiejś tragedii, nigdy nie myślałam, że
przyjdzie mi samej przeżywać stratę dzieci. Nie wiem na ile starczy
mi sił, wiem że Bóg mi pomoże zawsze się podnieść, ale nie wiem
kiedy w końcu usłyszę, że moja ciąża nie jest zagrożona, że nie będę
musiała trafić do szpitala. Jak na razie długo nie cieszyłam się
tym, że zostanę matką. Trzy ciąże kończyły się mniej więcej w 8tc. A
dziś po pół roku zabiegu i trzech cyklach starań nie mogę zajść w
ciążę. To chyba moja głowa nie pozwala mi na to. Ciągle o tym myślę.
Odstawiłam kalendarz, termometr i próbuję zdać się na los. Może w
tym cyklu się uda....

[zaisa]

Pewnie, że nie tak.
I żal jest, że ta ciąża nie jest radosnym oczekiwaniem.
I strach, czy się uda, czy nie zakończy przedwcześnie.
I jeszcze komentarze, tych chcących dobrze a bezmyślnych: "Tylko się nie
denerwuj, bo to szkodzi dziecku". Przecież się nie da. Przecież w takiej
sytuacji strach jest i już. I ma się do tego strachu pełne prawo. Bo gdyby go
nie było, to oznaczałoby bezmyślność i brak wyobraźni.
Też w ostatniej ciąży byłam na bieżąco z serialami.
I próbowałam coś robić, ale się nie dało - jakby nie leżeć przy tych próbach, to
po chwili napinał się brzuch - jednak jakieś machanie rękoma męczyło jego mięśnie.
W 34 tc trafiłam na blok porodowy z silnym krwawieniem z łożyska na
powstrzymaniu porodu. Zgładzona szyjka, sama już nie wiem, jak było ze
skurczami. W każdej chwili mogła być cesarka, bo ułożenie miednicowe, więc
kroplówki - z lekami, nawadniające. Udało się. Po dwóch dobach, w czasie
których nie dotknęłam podłogi bloku porodowego, trafiłam na patologię, gdzie
mogłam już pójść do toalety To był luksus. Przez część pobytu leżałyśmy na
sali we dwie - koleżanka też po leżeniu w domu, bo szyjka, w czwartej ciąży -
bliźniaczej a w domu jedna córeczka. Okazało się, że obie byłyśmy tak
niewygadane i spragnione towarzystwa, że po 11-ej z sąsiedniej sali zajrzała
pacjentka, czy nie mogłybyśmy ciszej Potem przewinęły się chyba 3 pacjentki,
które były po terminie i po prostu oczekiwały na początek akcji porodowej i
właściwie nie rozmawiałyśmy - były skoncentrowane na czymś innym niż ja. W końcu
- skończone 36 tc, odstawione leki rozkurczowe, pojawil się na świecie Janek.
Też z przygodami, ale szczęśliwie ostatecznie wszystko w porządku.
A psychika ostatecznie mi walnęła, kiedy, przy nawale - wciąż w szpitalu, moje
dziecko, które już na samej piersi zaczęło przybierać, spadło z wagi. Bo żadna z
dyzurujących w weekend położnych ani żaden lekarz nie byli w stanie powiedzieć,
że jak dziecko nie daje rady ssać z przepełnionych piersi, tylko zlizuje
wyciekający z nich pokarm, to jednak za mało, że powinnam odciągać aż piersi
będą miękkie i wtedy przystawiać. Ale to za skomplikowane było. I doradczyni
laktacyjna, która przyszła w poniedziałek do pracy musiała zacząć uczyć ssać
mojego malucha, bo zaczął źle to robić, dodatkowo miała pacjentkę z zapaleniem
piersi i psychiką w stanie rozkładu. Wylazło mi to wszystko, że nie nie ma
starszego rodzeństwa synka (synek z trzeciej ciąży jest), że ciąża "nie taka" i,
że tyle już było nie tak i nawet to karmienie piersią - chyba ostatnie z
ciążowych marzeń też nie tak.
Aaa, jak leżałam w domu to "dla rozrywki" miałam mierzenie cukrów po każdym
posiłku, bo dopałętała się cukrzyca ciężarnych.
W początkach ciąży straciliśmy bliźniaka Jankowego.
Już miało być dobrze, gdy wyszło, że szyjka jest bardzo skrócona.
Na szczęście wyszło - chyba synka Anioł Stróż dopilnował, żeby zwolniło się
miejsce na usg. I wyszło, że szyjka króciutka. I zamiast na Mazury - bo mieliśmy
pojechać na wakacje wreszcie - trafiłam do łóżka i dziękowałam za to, że tam
trafiłam.
Janek ma teraz 20 m , jest fajnym maluchem, któremu nic poważniejszego nie
doskwiera.
Myślę o rodzeństwie dla Janka. I boję się - bo część ciązy na pewno będzie
leżąca. Nie mam na kogo liczyć w tej sytuacji oprócz męża, który musi jednak
pracować - w okresie między pierwszą ciążą a teraz straciłam oboje rodziców. I
nie wiem, co bym zrobiła teraz, po śmierci mamy bez synka. To do niego i dla
niego musiałam i muszę się uśmiechać, gdy patrzyłam na mamy cierpienie i teraz,
gdy jej nie ma.
Bardzo współczuję Twojej koleżance. I przeraża mnie to, jak łatwo traci się
najbliższych. Chyba część mnie wierzy w reinkarnację - bo w ten sposób
doświadczenie wczesnej śmieci ma sens - ta dusza chce przejść przez to
doświadczenie.
Ale nawet nie próbuję wyobrażać sobie, że może to spotkać synka.
W ciąży dziękowałam za każdy dzień maluszka ze mną. Mimo tego, że każdemu dniu
towarzyszył strach. Jak były lepsze dni - chował się głębiej.

Kamisiu -serdecznie przytulam.

Jak leżałam na patologii, mąż przyniósł mi kupioną w szpitalnym kiosku książkę
Moniki Szwai "Rozważna i postrzelona". Dobrze trafił

Dwa miesiące temu, byliśmy z synkiem na badaniu słuchu - neurolog zażyczyła
sobie, żeby mu skontrolować "na wszelki wypadek" i mieliśmy wizyty co pół roku.
Także u logopedy przy okazji. I ta pani zaczęła się pytać, dlaczego tu
trafiliśmy - musiałam chwilę pomyśleć, jakoś powikłania ciążowe i problemy
okołoporodowe uciekły mi z głowy;D

[4ukamisia]

Nawet nie wiecie jak wasze historie podnosza mnie na duchu. Dziekuje
wszystkim, ktorzy dziela sie ze mna swoja historia. To pozwala mi
wierzyc, ze bedzie dobrze,ze w przyszosci zapomne o tym
rozczarowaniu jakie mnie teraz spotyka i zdecyduje sie na dugie
dziecko. Kocham moje malenstwo, ktore codziennie daje znac o sobie
ze jest i ze ma coraz wiecej sily. To juz 27t4d. Kazdy dzien jest
dla mnie na wage zlota. Jutro wizyta u gin. Jak to cudwonie bedzie
wyjsc z domu! Zobaczyc ludzi, samochody i cale zyjace miasto. Ludzie
sa tacy zabiegani, w tym biegu nie doceniaja tego ze moga pracowac,
zajmowac sie domem, dziecmi. Mam tyle planow typu co to ja nie
zrobie jak bede miala mojego maluszka przy w ramionach Sni mi sie
codziennie, ze juz jest, piekny i zdrowy, ze wstaje do niego w nocy.
Uwielbiam te sny, one sa takie realne. A potem... potem niestety
budze sie rano i dopada mnie znowu ten lek... czy czasem nie jestem
zakrwawiona, czy wody nie odeszly... I od nowa kolejny dzien w
lozku...

[ewikowa]

Pamietam jak strasznie chcialam wstac i zobaczyc ludzi na ulicy czy drzewa, z
lozka mojego na sali widzialam daleko 3 kominki na jakims budynku wyzszym i na
jednym bylo czerwone swiatelko) a czasami jak dobrze wialo, to widzialam kilka
galazek topoli ktora zaslaniala okna sali obok - ale z drugiego pietra w starym
budynku to trudno byloby cokolwiek widziec) jak juz sie mala urodzila i juz
wstalam, to rano przed obchodem stalam przy oknie (juz w innej sali) i ogladalam
ludzi jak kupuja w kioskach warzywnych itp - jak dziwnie, ze oni tak sobie
normalnie wszystko robia a ja tu lezalam przez 15 1/2 tygodnia...

A co do lezenia z 'przeterminowanymi' - tez wiele takich sie przewijalo przez
sale i one byly dla mnie aniolkami - to one mi przynosily worek z lodowki itp -
bo polozne byly super ale tez super zabiegane i oczywiscie przynioslyby ale te
az prosily zeby cos pomoc - jedna mi nawet przez tydzien jak byla na sali robila
pedicure i manicure bo twierdzila,z e ja to uspokaja!)) a za kazdym razem jak
wchodzila dziewaczyna nowa na sale to byl 'wywiad' - w ktorym tygodiu i za co
cie zamkneli)) a za kazdym razem wzdychalam bo np one w 32 tygodniu a ja w
20/21 i myslalam, jak ja bym juz chciala byc w 32 tyg..i tak za kazdym razem bo
mialam najmniejsza ciaze - az pewnego razu weszla dziewczyna ktora byla w 33 tyg
i ja odruchowo pomyslalam sobie, ze tak chcialabym....ale potem sie ocknelam -
przeciez juz bylam w 34 tyg!!!!

ten pierwszy weekend w szpitalu bylam pod kroplowkami, przekonana, ze za kilka
dni poronie po raz kolejny i dziewczyny wlaczyly miss universe czy ktorys z
takich i zesmy sie tak smialy, jak podawali ich wymiary a na sali bylysmy 2
lezace i dwie przeterminowane!)

Daj znac co od gina sie dowiesz)

[4ukamisia]

Nie moge spac w nocy. Tzn spie jeszcze jako tako ale strasznie
wczesnie wstaje. He... wstaje, jezeli mozna to tak nazwac, raczej
sie budze i leze dalej.
U ginekologa bylo super Moj stan jest bez zmian, szyjka narazie
trzyma ale mam lezec dalej. Troche mnie to podnioslo na duchu, ze
jednak cos te moje lezenie daje. Po 33 tygodniu zaczniemy powoli
odstawiac fenoterol. Juz sie boje ale nie moge sie doczekac.
Moj "synek" wazy juz 1050g i teraz okazal sie byc dziewczynka. Mi
bez roznicy, zeby tylko byl zdrowy.

[madawi]

no i co tam kamisiu?? trzymasz sie jakos??
z calych sil staram sie nie przemienic w jedze i nie uprzykrzac
zycia najblizszym...to takie trudne kiedy lezac calymi dniami nie
masz sie nawet na kim wyzyc )a oni przecie sie tak bardzo
staraja...napisz co u ciebie i jak sie czujesz?

[4ukamisia]

Powiem ci madawi, ze ja juz jestem jedza a na duchu podtzymuje mnie
tylko mysl, ze jeszcze miesiac i bede mogla wstac. Ciagle sie tyko
tym pocieszam i ciagle licze te dni i tygodnie... jeszcze tydzien i
moj dziec nie bedzie skrajnym wczesniakiem a jak zaczynalam lezec to
nie mial nawet szans na przezycie. Jak mam takie dni ze chce mi sie
plakac to po prostu placze, nawet bez powodu i do nikogo sie nie
odzywam chociaz wszyscy mnie pocieszaja... a potem placze ze jestem
dla nich taka wredna a przeciez chcieli mi pomoc. Kurde jak
wytrzymam jeszcze ten miesiac to bede najszczesliwasza na ziemi A
ty jak sobie radzisz?

[madawi]

ach no rycze tak jak i ty
do tego jeszcze nasilily mi sie skurcze i czuje tak okropne parcie
na krocze ze chyba jutro pojade do lekarza mimo ze to nie moj
termin. mama mowi ze ewidentnie opadl mi brzuch jest to chyba prawda
bo do toalety zaczelam biegac co 15 min tylko po to zeby wycisnac
kilka kropel..tak bardzo chce dociagnac do 36 tc czyli jeszcze
miesiac

[ewikowa]

czesc wam

Jak sie ciesze, ze sie odzywacie! Tak sie zastanawialam co u was slychac!

trzymajcie sie mocno - da sie wytrzymac, naprawde sie da - chociazby do 32 tyg a
jak juz dojdzie do 34 tyg to super i niech sie dzieje wola Boga - jest to super
zescie juz tak dlugo wytrzymaly!!! dzielne baby)))

Kamisia, bedzie warto naprawde! Ja tez mowilam, ze drugiego nie bede chciala bo
tyle lezenia - a Izunia ma teraz 19 miesiecy a ja juz znalazlam wypozyczalnie
lozek rehabilitacyjnych, mam zamiar kupic dwa baseny a potem je do szpitala
oddac - no i beda klocki - ale stwierdzilam ze jak raz mi sie udalo, to drugi
raz tez sie uda - tylko ze bede chciala sie wczesniej polozyc zeby sie moze nic
nie zaczelo dziac!

studia nie uciekna a ty sie bedziesz tylko stresowala - i dlatego te skurcze -
wrzuc na luz, i pomysl sobie, ze jak juz dzidz bedzie to bedziesz marzyla o tym
zeby sie polozyc hehehe zdobedz cale serie ulubionych seriali i nadrabial
zaleglosci - a moze ci cos podeslac? Mam Dr House 3 1/2 serii,...mam friends -
ale tylko w oryginale...filmy sa za dlugie i trudno tak sie koncentrowac ale
moze krotsze programy??

Wiem jak sie czujecie - jak takie inkubatorki pozbawione wlasnego
zycia...Kamisiu, masz racje, nie mialo to tak wygladac - ja teraz nawet jestem
zazdrosna o kobiety ktore moga chodzic dumnie ze swoimi brzuchami, no ale tak to
jest, pomysl sobie moze pozytywnie - u ciebie jest to 'tylko' kwestja fizyczna -
po prostu taka budowa ciala i tyle...

jestem z wami myslami i wierze ze bedzie wszystko wporzadku!!!

Ewa

[madawi]

Ewo znam Cie z forum poronienie albo tam dziewczyna ma baardzo
do Twojej podobna historie ) Pozdrawiam serdecznie i trzymam
kciuki jesli po raz drugi zafasolkujesz )

[4ukamisia]

A najbardziej to mnie wkurzaja jakies ciotki albo kolezanki ktore
przyjda i pierwsze co powiedza to "Booooze ale ty masz nisko ten
brzuch!!" To juz mi sie od razu nie chce z nikim rozmawiac. A jak
mam miec brzuch skoro mam skurcze od 2 miesiecy?? Kobiety, ktore nie
lezaly w ciazy wogole nie rozumieja co przezywamy. Moja wlasna matka
uwierzyla ze ja naprawde moge urodzic przedwczesnie jak zobaczyla na
ktg jak mocne mam skurcze. A ciagle mi wmawiala ze mi sie wydaje, ze
przeciez ona i jej wszystkie 6 siostr bez problemu donosily ciaze to
dlaczego ja mam miec problemy.

[ewikowa]

madawi: to nie ja..powiem ze niestety, bo stosunkowo niedawno odnalazlam te fora
- i szkoda, bo by mi wlasnie po moim poronieniu w 20tyg (a ciaza byla pieknie
ksiazkowa bez najmniejszego czegokolwiek - oprocz tego ze mi przeszkadzal zapach
podsmazanych na masle pieczarek i ziemniakow ale tez tak tylko lekko
draznilo...) by mi pomoglo. A jak mloda byla jeszcze malutka, to kolezanka mi
podpowiedziala zebym tu wpadla i moze pomogla jakby jakas przechodzila to co ja
- bo mi tez to pomaga
A to ze ktos przechodzil to samo, to pomaga ale...wolalabym zeby tego nikt nie
przerabial!
i tak 99% spoleczenstwa mysli ze jestem calkiem kopnieta ze chce drugie dziecko,
ale wlasciwie jak juz raz sie dalo tak dlugo lezec, to czemu nie drugi raz?
bede przynajmniej mogla na forum marudzic hehehe bo bede w domu! pozyjemy
zobaczymy! a tak to jestem i podtrzymuje razem z wami, przynajmniej swiadomosc,
ze sie udalo moze pomoc

Kamisia - rozumiem cie calkowicie! Ja najbardziej niecierpialam (a jeszcze
hormony napewno w tym pomagaly) jak mi ktos powiedzial 'ja bym tak nie potrafila
lezec'!!! Raz juz mialam dosyc bycia oddzialowym ewenementem, ze odpowiedzialam,
ze moze wolalaby zebym poronila dzisiaj tak dla swietego spokoju, zebym mogla
wstac, albo moze lepiej byloby drugi raz ronic - co ja gadam, rodzic! jejku jak
mnie to wnerwialo...ale pomysl sobie, o ile bedziesz silniejsza tak sama w
sobie, wiedzac, ze sobie dalas rade, ze zrobilas wszystko co mozliwe, i ze
jestes mocna baba

[zaisa]

Moja mama też nie rozumiała W ciązy z bratem pracowała prawie do końca
(nauczycielka) i bałą się, żeby jej wody nie odeszły w klasie przy uczniach;p Ze
mną miała luz, ja sierpniowa jestem, więc wakacje były. Tydzień przed porodem
przyjechała do W-wy od swoich rodziców - 300 km pociągiem, wtedy to co najmiej 8
godz. było...
Trzymajcie się, Dziewczyny kochane, razem z Maluchami

[4ukamisia]

Lezymy dalej. Od paru dni twardnienia mam mocniejsze i naprawde
bolace. Znowu zaczynam sie bac. Najgorzej jest jak troche pochodze.
Moze na tym etapie ciazy one moga juz byc takie mocne? Zaczelam 33
tydzien. Ciesze sie bardzo bo Dzidzia juz duza ale kopie mnie teraz
po szyjce a ta szyjka juz coraz krotsza i mieksza. Niby w piatek
byla odwrocona jak do porodu a wczoraj i dzisiaj chyba znowu siedzi
na pupie bo czuje kopniaki bardzo nisko.Boje sie

[ewikowa]

Kamisia...juz kawal drogi masz za soba - a jest ktos kto moze byc z toba w
dzien? Moze bys sie zastanowila za kupnem basenu i nie wstawala w ogole? ok 20zl
a potem bys oddala szpitalowi gdzie bedziesz rodzila. Rece precz z brzucha,
nawet go nie myj, bo kazde dotkniecie moze wywolywac skurcze, zadne glaskanie
itp...i no nie wiem, trzeba byc dobrej mysli - chociaz jeszcze tydzien...teraz
to juz kazdy dzien jest juz tylko coraz lepiej dla dziecka. Pomysl sobie, juz
80% dzieci ktore sie rodza w 32 tyg sa bez powiklan a kazdy dzien dluzej to juz
nie musi znaczyc ze bedzie cos zle, tylko kazdy dzien to odrobinke lepsza dla
twojego dzidzia...juz jest dobrze, moze byc tylko lepiej!

[benia78]

Ja tez zaczęlam 33 tc i leżę z powodu skurczy i miękkiej szyjki. Tez
od paru dni zauważyłam że skurcze są dluzsze i mocniejsze i
rozchodzą się na dół pleców. Wizyta dopiero w piąteek i okaże sie
jak moja szyjka.
Co bierzesz na te skurcze i szyjke bo ja to juz wszystko mozliwe co
można brać w domu .
pozdrawiam

[madawi]

jestem...po szpitalu z kroplowkami z fenoterolu...oj gdyby mnie maz
sila do gina nie zawlokl urodzilabym w domu bo nie wiedzialam ze te
bole to juz....zreszta uparcie je nazywalam skurczami bo bolu jako
takiego nie czulam....ale jestem z powrotem w dwupaku i znowu w
lozku i z 8 fenoterolami na dobe....plus cala reszta
tabletek...jeszcze ze trzy tygodnie chociaz i juz bedzie dobrze
Trzymam kciuki dziewczyny...
Ewikowa...twoja historia jest bardzo poruszajaca i podbudowujaca )

[4ukamisia]

Biore fenoterol 6x1, magnez 3x1, nospe doraznie, tardyferon 1x1 na
anemie, Lactuloze na zaparcia i nystatyne dopochwowo. aha i isoptin
2x1.
Madawi! To dobrze ze masz takiego meza ktory twardo stapa po ziemi.
Moj tez nie raz mi mowil zebysmy jechali a ja nie chcialam i jakos
samo mi przechodzilo. Ktory masz tydzien? Nasz dzieciaki juz duze a
twoje to juz wogole i dadza sobie rade jakby co. Ale wiadomo ze tyle
juz lezymy to chcemy donosic i nie urodzic wczesniaczkow. A jak
twoja szyjka?

[madawi]

jestem juz w 33 tc wiec niewiele mi brakuje do szczescia ...a
szyjki juz nie mam zostala jak to okreslil gin..zgladzona..chociaz
ja jej nie zabilam ...mam jeszcze rozwarcie ale niewielkie....no i
leze sobie jeszcze chociaz z tydzien zebym wytrzymala to bedzie
dobrze

[ewikowa]

no i jak tam kobitki? lezycie dzielnie? przynajmniej pogoda byla ostatnio taka
do kitu, ze az wam momentami zazdroscilam))

[4ukamisia]

Czuje sie tragicznie. Nie wiem czy tak ma byc, czy to przez te upaly
moze? Jest mi strasznie niedobrze, mam rozwolnienie, skurcze bardzo
mocne, wieczorami puchne, oprocze tego jest mi strasznie slabo nawet
jak leze w lozku. Chyba pojade do szpitala bo nie powinnam tak sie
czuc. Jestesmy w 33 t.c. Wczesniej myslalam ze jak bede po 30
tygodniu to moge rodzic a teraz nie chce. Chce wytrzymac jeszcze
miesiac ale tak sie zle czuje jakbym miala za chwile zejsc. Moze to
porod sie zaczyna? Kuzwa... nie wiem co robic.

[madawi]

a kiedy masz nastepna wizyte?? moze najpierw pojedz i z nim/nia
pogadaj .... a jak mimo wszystko masz watpliwosci to jedz do
szpitala..lepiej dmuchac na zimne...juz tak niewiele nam brakujje
dasz rade..wytrzymasz

[ewikowa]

Ja bym sie wybrala do szpitala, bo niestety ale w domu jest sie
'samonakrecalnym' do pewnego stopnia...albo zadzwon do lekarza swojego i sie
dowiedz czy mozesz wczesniej przyjsc na wizyte! Bedzie ok, juz jest duzo lepiej
ale jeszcze troszenke by sie przydalo.

Madawi a ty jak?

[4ukamisia]

Jak tam kobietki? Ja nadal w dwupaku) To juz 35 tydzien leci.
Jestem taka szczesliwa i nawet troche chodze. Ciezko mi strasznie
chodzic bo dawno tego nie robilama ale pomalutku daje rade W
ostatnim "M jak Mama" pisalo ze dzieci w 35 t.c maja 99% szans na
przezycie.Jestem z siebie naprawde bardzo dumna, ze moje malenstwo
jest juz takie duze. Dzisiaj moj maz powiedzial mi ze jestem
naprawde bardzo dzielna ze tyle wytrzymalam i ze mnie podziwia przez
caly ten czas ) kocham go

Madawi jak tam? Urodzilas juz? Pewnie stanelas na nogi, dopadl cie
syndrom wicia gniazda i nie masz czasu pisac. Nie zapominaj o nas!!!

[sielke1981]

4ukamisia: przeczytałam Twoje posty i na prawdę cieszę się bardzo z Twoich już
35 tc. Serdecznie gratuluję. Możesz być z siebie bardzo bardzo dumna!!!
Ja mam nadzieję, że też będę mogła podpisać się pod takim postem za 3 tygodnie
(obecnie 32 tc, leżę plackiem już 10)

[ewikowa]

wszystkie jestescie dzielne baby)))))

Kamisia ja juz sie zastanawialam co u ciebie, bo nie pisalas od kilku dni!!!

Sielke - co to jeszcze 3 tygodnie jak juz 10 przelezalas))

i tak wam zasdroszcze ze mozecie wstawac do kibla!!!

[madawi]

i my tez wciaz w dwupaku...mam juz wszystko co potrzebne dla syncia
albo tak mi sie tylko wydaje ) no i skurcze...a jutro sie okaze co
dalej...w 35 tc mozna juz rodzic....
trzymam kciuki za wszystkie i czekam na wiesci )
Ewikowa jak staranka??

[grazabe]

Oj...nie jestem sama...Ja spędzam czas w pozycji horyzontalnej w domku z
przerwami na szpital...Jestem teraz w 21 tc.Brzuch twardy jak nie wiem co, ruchy
czuję bardzo nisko, ból w krzyżu i podbrzuszu czasem bardzo silny - króciutka,
miękka szyjka. Przeleżałam tydzień pod kroplówką z fenoterolu w szpitalu -
katastrofa - kołatanie serca, drżenie rąk...teraz biorę doustnie fenoterol 4x1
Isoptim 4x1, Nospa, i Tardyferon - na pogłębiającą się anemię. I pierwsze co
przychodzi mi do głowy to - to nie tak miało wszystko być, miało być super, na
każdym USG miałam słyszeć, że wszystko jest wporządku, miałam chodzić dumna z
brzuszkiem...a tymczasem prowadzę bardzo "odprężający" tryb życia. A na dodatek
mam za dużo płynu owodniowego, trochę nieprawidłowości w obrazie USG - rogi
tylne komór bocznych mózgu maluszka na górnej granicy normy i stres ogromny,
żeby na kolejnym się nie poszerzyło. Staram się zachować resztki optymizmu, ale
czasem chce mi się wyć.

[madawi]

Grazabe...niestety na temat usg nie pomoge ale praktycznie cala
ciaze przelzalam i jest tu wiecej takich jak ty i ja...dasz rade
kochana...dobro dziecka najwazniejsze....dopiero co urodzila pewna
dziewczyna Hanka.. poczytaj jej watek zobaczysz jak ciezko bylo... a
jednak sie udalo ) trzymam kciuki!

[grazabe]

Cały czas sobie powtarzam, że musi być dobrze...nie ma innego wyjścia, ale
czasem takie jakieś załamanie formy przychodzi i smutno...fajnie, że można się
wyżalić komuś kto podobne rzeczy przeżywa...bo rodzina bardzo współczuje i jest
ze mną cały czas, ale czasem chce sie wyżalić osobie "z zewnątrz".

[ewikowa]

witajcie

Madawi: staranka dopiero jak mloda skonczy dwa latka - wiec od grudnia/stycznia)

fajnie widziec zescie wszystkie jeszcze w dwupaku i to w takim juz ladnym
tygodniu) jestem z was taka dumna))))

grazabe: mi polozne mowily, ze wlasnie dobrze, ze sa takie zalamania formy bo to
oznacza, ze sobie z tym stresem dajesz rade i zewnetrzniasz. Jesli bys byla w
super formie przez caly czas to obawialabym sie tego co bedzie jak juz urodzisz!
Ja mialam straszne zalamania, potrafilam sie jeszcze wsciekac na tesciowa ktora
codziennie przychodzila do szpitala mnie myc, karmic i wszystko..a na poczatku
nawet siedziala do 16:30 az sie maz nie zjawil, bo potrzebowalam zeby ktos byl...

[4ukamisia]

O matko!! Ewikowa! Tesciowa w szpitalu? Ja bym nie zniosla!

Grazabe trzymaj sie w dwupaku bedzie dobrze! Ja tez lezalam od 22
t.c, najpierw szpital,potem dom. Szyjka krotka, ciagle skurcze,
fenoterol 6x1. Zal mialam do swiata straszny bo tak bardzo chcialam
byc w ciazy ale teraz jestem w 35 t.c,zaczelam chodzic i w koncu sie
ciesze ciaza i paraduje z brzuszkiem. Lezalam 13 tygodni, uwierz mi
lezenie dziala cuda!!

[ewikowa]

kamisia)))no tak czasami bywa)) moja mama byla baaaaaaardzo daleko i na
miejscu mam tylko meza i tesciowa - tzn jeszcze wujka i ciocie z rodzina i to
tak jakby moja przyszywana rodzina najblizsza - tez pomagali, ale na codzien
byla tesciowa, ktora jest dobra kobieta ale pracowala w sluzbie zdrowia - i to
jako polozna, wiec z jednej strony dobrze, bo wiedziala co i jak i oproznianie
basenow, mycie itp nie robilo na niej zadnego wrazenia - co wiecej, skoro nie
umialam jeszcze chodzic dobrze, to mi nawet szwy wyjmowala po porodzie!!! hehehe
co ja przeszlam...no ale z drugiej strony wiedziala az za bardzo co mogloby byc
nie tak i czasami musialam byc silna za siebie i za nia - a to bylo trudne...no
i jak to czlowiek ktory chce pomoc ale nie zawsze potrafi. Jak mialam zly dzien
to potrzebowalam zeby ktos mnie poglaskal i powiedzial, ze bedzie wszystko
dobrze a nie 'wez sie w garsc, nie ty jedna lezalas, sa takie ktore przelezaly
cala ciaze' co mnie po prostu doprawdzalo do szalu i mialam poczucie jakby ktos
wiedzac ze 'leze' jeszcze mnie chcial dobic' - i dlatego calkowicie was
rozumiem, i ciebie w szczegolnosci jak o mamie itp pisalas))

a co do zalu do swiata, to kuzynka urodzila w ten weekend bo kolejnej
super-ciazy. I tak i tak bylam zazdrosna ze mogla chodzic z brzuchem)) chyba
to zostanie) wiec pomysl sobie kamisiu - hehe i tak ci zazdroszcze)))) bo mi
nie pozwolili w ogole wstac bo w 35tyg ujscie coprawda bylo te 1.5cm otwarte,
ale mogla juz palcami zmierzyc glowke tuz za ujsciem))

[madawi]

no wlasnie cholera tak sie cieszylam na to wstyawanie a nie mam ani
sily ani ochoty... jak tylko noge na ziemi postawie puchne jak dzik
i krew mi sie z nosa leje...jeszcze chchociaz ze dwa tygodne
wytrzymac...

[ewikowa]

to nie wstawaj)))

i pomysl, po porodzie bedziesz az czekala na to zeby sie polozyc - szkoda ze nie
mozna sie wylezec na zapas nie?

A tak na serio - nie martw sie, ze ci puchna stopy itp, to jest normalne.
Poczekaj po porodzie dostaniesz zastrzyk taki hormonow, ze motorek sie wlaczy -
tzn mi sie tak stalo - motywacja) ale balam sie jak cholera tego
wstawania...ale mi krew z nosa nie leciala, tylko mialam takie duuuuuuze
helikoptery - nie takie co na wymioty zanosza, tylko takie jak sie ma goraczke
wysoka, tak jakby szyja nie mogla glowy uniesc, i spuchly mi strasznie stopy - i
piety mnie najbardziej bolaly...w adidasach lazilam i lezalam w nich nawet
pozniej bo mialy dobra "amortyzacje"

[grazabe]

Witam!!!!Humor mam już lepszy...nowe siły do odpoczywaniaI czekam na USG, żeby
sprawdzić czy u małego wszystko ok.

[emi28]

to i ja dołączę. 30 tc, mam już osmioletniego synka. od 9 do 11
tygodnia w szpitalu plackiem z powodu odklejającej sie kosmówki,
było bardzo źle, ale wychodziłam ze szpitala bez krwiaka z nadzieją,
że może być tylko lepiej. kilka tygodni spokoju i od 17 tc
przedwczesne skurcze. I od tej pory hustawka-pare dni lepiej, potem
znowu nasilenie skurczy. Leże od 25 tc, z tym że nie plackiem, choc
takie są zalecenia, bo jestem sama z synem w domu, mąż pracuje od
rana do nocy. Biorę osiem razy dziennie cordafen, 3 razy nospe forte
i na noc diphergan. Mój gin nie chce przepisac mi fenoterolu bo
twierdzi, że cordafen jest lepszy. Niestety nie czuję żadnej popray
pomimo całych tygodni stosowania leków. wręcz jest gorzej-skurcze sa
czestsze i silniejsze. szyjka miekka, rozwarcie na centymetr. jestem
umęczona, chciałabym wytrwac choć do 32 tc - jeszcze ze dwa
tygodnie, może będe się bezpieczniej czuła. Biegam na wizyty
conajmniej raz w tygodniu, a zdarzało sie , że i 3 razy w tyg. -
miałam silne krwawienia, których przyczyny nie udało się znaleźć.
Mam słabe naczynka i przypuszczalnie pękały jakieś drobne naczynka w
szyjce. Będe do was zaglądac-razem raźniej.

[4ukamisia]

No to witamy w klubie
Ja tez marzylam zeby dotrwac najpierw do 28 tyg. potem do 30, potem
do 32... a teraz jestem w 36 tygodniu i za tydzien odstawiam
fenoterol a skurcze po nim tez ciagle mialam i mam takie same,
ostatnio nawet mocniejsze. Tobie tez napewno uda sie dotrwac
Trzymam kciuki

A reszta brzuchatek jak tam? Zdawac relacje

[sielke1981]

ja dziś zaczęłam 34 tc. Kiedy przykuto mnie do łóżka (22 tc) dotrwanie do tego
terminu było dla mnie marzeniem. Teraz MUSZĘ wytrwać jeszcze 2 tygodnie i 3 dni
bo wtedy kładę się już na odział i czekam na moją Kruszynkę. Czuje się dobrze,
nie mam skurczy, Fenoterol biorę raczej zapobiegawczo (3x po pół tabletki)-
szyjka nie ma 1 cm.
Wiem, że już tak niewiele przede mną a jednak perspektywa spędzenia w łóżku
jeszcze tych 2 tygodni jakoś mnie podłamuje...

[benia78]

U mnie koniec 36 tygodnia i jeszcze tydzien lezenia a 27 ostawiam
leki . Skurcze jak były tak sa i czesto staja sie regularne co 6-7
minut ale po ok 2 godzinach mijaja. Ciezko mi wogole cokolwiek robic
na stojaco bo mały bardzo uciska w dole i wtedy skurcze przybieraja
na sile.

Owiniecie pepowina

[4ukamisia]

Cos ucichlo na naszym forum Chyba brak wiesci to dobra wiadomosc
bo niemamy czasu pisac

U mnie, ze tak powiem srednio. Ciaza donoszona, skurcze mam caly
czas ze codzinnie wydaje mi sie ze juz rodze ale najbardziej boje
sie bo moje Dziecie owiniete jest pepowina wokol szyjki( Wczoraj
dowiedzialam sie na badaniu i bardzo sie martwie

[madawi]

TRZYMAM KCIUKI ZA CIEBIE I MALENSTWO ) ja jestem juz od dwoch
tygodni szczesliwa mama synek ladnie rosnie, je i spi

[4ukamisia]

Urodzilam szczesliwie 18.09 mojego chlopczyka. Porod z malymi
komplikacjmi, na skurczach zanikalo tetno maluszka i mialam szybkie
CC. Doszlam do siebie bardzo szybko i teraz jest juz wspaniale.
Teraz brakuje mi mojego brzuszka i znowu chcialabym go miec Ciaza
to naprawde cudowny czas, nawet lezac w lozku i wstajac tylko do
toalety. Naprawde kazde poswiecenie w ciazy wynagradza usmiech tego
malego Skarba

[ewikowa]

Gratuluje!!!!! Wlasnie ostatnio myslalam o tym co z wami wszystkimi, i
domyslalam sie, ze skoro jest echo to znaczy ze wszystko ok!!!

Gratuluje wytrwalosci i gratuluje samozaparcia i sily psychicznej!!!

hehe co do brzuszka, to pamietam po tych wszystkich przejsciach, po porodzie, w
ciagu kilku godzin dyskutowalysmy z moja lekarka na temat kolejnej ciazy))))

buziaki dla malenstwa, dzielnej mamusi i wytrwalego tatusia tez ktory byl
podpora calej rodziny napewno!!!

[kontokasi]

To minie a przynajmniej jesteś w domu.3 miesiące ostatnie ciąży leżałam w
szpitalu bez możliwości chodzenia to było coś koszmarnego. Dałabym wszystko aby
być w domu.

[ewikowa]

hehe dokladnie tak samo mialam 16 tyg tak wlasciwiea nastepna ciaze bede tez
lezala..ale kurcze w domu!!))