Moja podróż po Korsyce.

[aseretka]

Prolog
W drodze na Korsykę spędziliśmy 3 noce nad Jeziorem Maggiore i
kolejne 3 w Lamporecchio w Toskanii. W drodze powrotnej 3 noclegi
mieliśmy zarezerwowane w San Vincenzo, a następne trzy w Natterer
See w Austrii. Nawet przy założeniu, że spędzilibyśmy 21 na Korsyce
koszt w Eurocampie byłby ten sam a nawet niższy, bo w Austrii
rezerwowany był mobilhoum. Troszkę też zaoszczędzilibyśmy na
paliwie, ponieważ camping Parc Albatros jest odległy od Livorno o
ok. 65 km na południe, czyli oszczędności wyniosłyby ok. 15 euro (
12 l paliwa * 1,25 euro ). Cała wyprawa, oprócz Korsyki, pozwoliła
nam na zobaczenie:
- prześlicznej La Isola Bella oraz i La Isola dei Pescatori na
Jeziorze Maggiore;
- cudnego klasztoru Certosa di Pavia położonego w okolicach
Mediolanu;
- snobistycznego Portofino na Włoskiej Riwierze;
- owianej legendą gwałtowności Pistoi w Toskanii;
- Vinci – uroczego płożonego wśród toskańskich wzgórz miejsca
wychowania geniusza renesansu:
- klimatycznego toskańskiego Piombino ( miejscu, w którym się
zakochałam i do którego chcę powrócić )
- malowniczego miasteczka Rattenberg w Austrii;
- Kitzbuhel - jednego z najbardziej znanych i popularnych, a
jednocześnie najstarszych ośrodków sportowych w Austrii;
- bajecznych Wodospadów Krimmler Ache.
Nasze wydatki to:
- 21 noclegów z Eurocampu 304,20 euro po kursie 3,61 zł = 1100,00 zł
- nocleg w Niemczech 132,00 euro po kursie 3,30 = 436,00 zł
- wcześniejsza rezerwacja, która obejmuje ubezpieczenia KL = 160,00
zł
- na paliwo za granicą, autostrady i parkingi wydaliśmy 541,83 euro
po kursie 3,30 zł = 1788,00
- jedzenie ( bez szaleństw, ale i bez szczególnych oszczędności )
308,50 euro = 1018,00 zł
- wstępy 117 euro = 386,00 zł
- prom na Korsykę 352,10 euro po kursie 3,68 zł = 1296,00 zł
- winietka na Szwajcarię 100,00 zł
- paliwo w Polsce 650,00 zł
Razem w zaokrągleniu 6930,00 zł, co przy podziale na 6 osób daje
1155,00 zł na osobę. Do tego należy doliczyć trochę prowiantu
zabranego z Polski maksimum za 900,00 zł, co podwyższa koszy o ok.
150,00 zł na osobę.
Jak za te pieniądze wrażeń z podróży wiele. Na forum Francja skupmy
się jednak na dniach spędzonych na Korsyce.

Moja podróż po Korsyce - dzień 1.

[aseretka]

Dzień 1 – piątek.
Dziś opuszczamy camping Barco Reale w Lamporecchio. Budzik
nastawiony na 7:00 i o tej godzinie zrywamy się z bratową. Reszta
towarzystwa wstaje na gotowe śniadanko o 7:30. Jajecznica na boczku
( skwareczki stopione i zapasteryzowane w słoiku ) to bardzo dobre
pożywienie przed całodzienną podróżą. Bratowa rozstawia talerze,
kubki i sztućce. Ja wybijam na patelnię 15 jaj i gdy zaczynają się
ścinać wrzeszczę na cały głos: Pobudka!!!
Z ociąganiem wstaje reszta towarzystwa, w tym z największym
ociąganiem dwie moje wnuczki: Zuzia i Celina. Pół godziny na
śniadanie oraz pozmywanie garów wystarcza i kilka minut po 8:00
jesteśmy gotowi do drogi do Livorno. Prom odpływa o 11:00, a w
porcie powinniśmy być najpóźniej na godzinę przed odpłynięciem. 70
km powinniśmy przejechać maksimum w 1,5 godziny, więc mamy jakieś 30
minut rezerwy.
Jedziemy drogą na Empoli, potem S67 i S40 na Livorno. Czas jest
dobry. Żadnych korków na drodze więc w Livorno jesteśmy o 9:20. I tu
zaczynają się schody... Jak napisano w informacji dołączonej do
biletów na prom powinniśmy się kierować znakami na: Porto, Corsica &
Sardinia Ferries oraz Stazione marittima. Owszem, żółto-niebieski
znak na przewoźnika Corsica & Sardinia Ferries jest ale po jakimś
czasie zanika i ni kita nie wiadomo, jak dalej dojechać do
terminalu. Po prawej stronie drogi, na nabrzeżu widzimy nawet nasz
prom, tylko problem, jak się do niego dostać. Stajemy przy jakieś
bramce do portu i pytamy siedzącego w budce osobnika. Niestety nie
rozumie ani po angielsku, ani po niemiecku. W odpowiedzi na pokazany
planik szwargocze coś po włosku popierając swoje słowa gestami. W
lewo, w prawo, potem znowu w prawo i w lewo... Za cholerę nie
zapamiętam. Krążymy kilkanaście minut w okolicach portu. Stojąc na
światłach pytam się stojącego obok Włocha o dojazd. Też nie zna
angielskiego, ale gestem pokazuje kierunek. Znowu widzimy nasz żółto-
niebieski prom w pobliżu, ale ciągle nie wiemy, jak do niego
dotrzeć. Następny pytany Włoch, każe nam zawrócić i na światłach
skręcić w lewo. Zaczynam się denerwować, bo dochodzi już 10:00 i do
odprawy zostało coraz mniej czasu. Zawracamy i powtórnie pytamy się
o drogę do terminalu na stacji benzynowej. Na szczęście pan mówi tam
po angielsku i tłumaczy nam jak dojechać. Ufff... o 10:10 dojeżdżamy
do terminalu!

[bafra]

Aseretko,zagłębiam się w fotelu i czekam na ciekawą (jak zwykle) i
pełną cennych informacji relację :-)

Pozdrowienia dla podróżniczki Zuzi.

[aseretka]

> Aseretko,zagłębiam się w fotelu i czekam na ciekawą (jak zwykle) i
> pełną cennych informacji relację :-)
Miło mi, że czytasz:)

> Pozdrowienia dla podróżniczki Zuzi.
Dziękuję:) Teraz jest jeszcze i druga podróżniczka - Celina.

[lafenda]

Domyślam się, że na Korsyce mieszkaliście na campingu Marina d’Erba
Rossa w GHISONACCIA ;) My też tam byliśmy na przełomie sierpnia i
września :)
I też mieszkaliśmy na campingu Barco Reale, który tak naprawde
mieści się w San Baronto ale w drodze powrotnej. W drodzę na Korsykę
spędziliśmy parę dni w Szwajcarii a potem noc w Genuii skąd
odpływliśmy do Bastii.

[Gość: nedine]

Witaj!
Mam prośbe wiem, że to nie ten wątek ale czy możesz napisac mi kilka
słów o campingu Para Albatros? pozdrawiam i z góry dziękuje.

[aseretka]

Park Albatros jest bardzo przyjemnym campingiem. Czysty, zadbany, z
ładnymi sanitariatami i dużym kompleksem basenów. Szkoda tylko, że
większość z nich jest płytka i bardziej nadaje się dla maluchów niż
do pływania. Na terenie spory supermarket. Zakupy robi się
korzystając z czegoś w rodzaju karty kredyowej, a rozliczenie
następuje przy wyjeździe. Z tej karty korzystasz równiez w barze
przy basenie i w restauracji. Przy namiotach sporo miejsca na
samochód i nie tylko.
Na życzenie mogę przesłać zdjęcia.

[megan5555]

Bardzo Ci dziękuję za odpowiedź. O zdjęcia jak najbardziej proszę.
[e-mail]

[aseretka]

> Domyślam się, że na Korsyce mieszkaliście na campingu Marina
d’Erba
> Rossa w GHISONACCIA ;) My też tam byliśmy na przełomie sierpnia i
> września :)
Tak. To chyba jedyny camping Eurocampu na Korsyce. A szkoda. Mógłby
być jeszcze jakiś po przeciwnej stronie wyspy.

[aseretka]

Mimo, że prom odpływa o 11:00 nie zaczęto jeszcze załadunku.
Samochodów nawet nie tak dużo. Spodziewałam się większej kolejki.
Stoimy więc na nabrzeżu i podziwiamy "Wielką Smeraldę", którą
będziemy płynąć na Korsykę. Prom jest olbrzymi - długi na ok. 50
samochodów i wysoki na 8-10 pięter. Za nami ustawia się jeszcze
kilka samochodów i obok następny rządek. Wydaje się, że nie tylko my
mieliśmy problemy z dotarciem do terminalu. Mogę tak sądzić, bo
chyba ze trzy osoby pytały się mnie, czy to na pewno jest prom
odpływający do Bastii.
Załadunek zaczyna się około 10:20 i przebiega bardzo sprawnie.
Zostawiamy samochód w ładowni i wspinamy się schodami na górny
pokład, mijając po drodze trzy poziomy z kabinami osobowymi. Kolejny
poziom to restauracje, sklepy, sala telewizyjna. Następne dwa piętra
prowadzą na deck, gdzie można skorzystać z leżaków. Pogoda jest
piękna, więc z radością sadzamy na nich tyłki. Duchota jest tak
okropna, że chcielibyśmy już odpłynąć i doznać owiewu morskiej bryzy.
Odpływamy 10 minut przed czasem i zastanawiam się, co z osobami,
które ewentualnie wykupiły bilety, a nie dotarły do terminalu na
czas. Właściwie to nie nasz problem, ale co by było, gdybyśmy my
przez to błądzenie dojechali do terminalu kilka minut przed 11:00.
Zostawiamy za sobą Livorno z portowymi żurawiami, latarniami
morskimi i zacumowanymi na nabrzeżach statkami. Jak podaje Hołowczyc
z Livorno do Bastii jest 120 km, będziemy więc płynęli z prędkością
30 km/h.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148.html
Czterogodzinny rejs na Korsykę nie był ani przez chwilę nudny. W
jego trakcie podziwiać można było nie tylko przejrzyste, mieniące
się tysiącem odcieni błękitu morze ale również i rozrzucone na
wodzie małe skaliste wysepki. Z prawej strony najpierw małą,
skalistą Isola Gorgona, potem dość dużą Isola de Capraia, a z lewej
zarysy majaczącej w oddali Elby – miejsca zesłania Napoleona.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,86868991.html
I wreszcie widać Korsykę. Poznaję Cap Corse i jasne domy Bastii.
Coraz bliżej korsykańskiego wybrzeża i coraz ładniejszy widok na
miasto. Wyraźnie widać już wsunięte głęboko w morze molo Jette du
Dragon, kościół St-Jean Baptiste, nadmorską promenadę z palmami i
obsadzony platanami Plac St-Nicolas. Dopływamy do mojej Itaki, o
której urodzie tyle słyszałam.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,86890451.html

[aseretka]

Wyładunek samochodów idzie sprawnie i ok. 15:30 lądujemy na parkingu
usytuowanym na obrzeżach Placu St-Nicolas ( 1,00 euro za 1h ). Plac
leży na terenie dawnej wioski rybackiej Cardo zwanej Terra
Vecchia. W porównaniu z innymi placami jest wręcz gigantyczny. Jego
centralną część zajmuje coś w rodzaju zadaszonej altany zwanej
Pawilonem Muzycznym. Jak wyczytałam w przewodniku w jednym końcu
placu wznosi się pomnik ku czci poległych żołnierzy, a w
przeciwległej stoi posąg Napoleona. Pomnik ku czci poległych w
latach 1914-18 i 1939-45 jest rozpoznawalny i przedstawia matkę
otaczającą ramieniem swego syna, ale jakoś nie rozpoznaję stojącego
na drugiej stronie placu Cesarza Francuzów Napoleona. Przebrany w
rzymską togę, z laurowym wieńcem na głowie przypomina bardziej
Juliusza Cezara niż małego kaprala znanego z czasów Rewolucji
Francuskiej. Czyżby megalomania Korsykańczyków nakazywała w ten
sposób przedstawianie syna swego narodu? Osobiście lubię Bonapatrego
ale jakoś nie pasuje mi przedstawiany w roli rzymskiego herosa.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,86891537.html
Rue Napoleon dochodzimy do Chapelle St-Roch. Ta ozdobiona piękną
boazerią kaplica została zbudowana w 1598 r. po epidemii dżumy,
która nawiedziła Korsykę. Oprócz boazerii w ciemnym wnętrzu kościoła
przyciągają wzrok prześliczne rzeźby i zabytkowe organy.
Po wyjściu z kaplicy przechodzimy wąską uliczką św. Rocha do Cours
Pierandeli a następnie do Place de Hotel de Ville z piaskowo-żółtym
Ratuszem.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,86891698.html
Dalej widać wznoszący się ponad portem, wybudowany w XVII w. kościół
St-Jean-Baptiste. Ta barokowa świątynia z dwoma charakterystycznymi
dzwonnicami jest największym sanktuarium na wyspie. W mrocznym
kościele w zachwyt wprowadza mnie marmurowa, filigranowa ambona oraz
stiuki i malowidła na sufitach.
Kościół św. Jana Chrzciciela stoi niemal na nabrzeżach Starego
Portu, gdzie na wodzie kołyszą się liczne kutry i jachty, a
nabrzeżna promenada pełna jest kawiarni, barów i restauracji.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,86891888.html
Idąc wzdłuż portu dochodzimy do powstałej w 1380 r. genueńskiej
części Bastii zwanej Terra Nova. Mury wokół znajdującej się tu
twierdzy wybudowane zostały w 1453 r., kiedy to Bastia stała się
stolicą wyspy. U stóp twierdzy rozciąga się Jardin Romieu, do
którego prowadzą schody łączące port z cytadelą.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,86892051.html
Przez bramę króla Ludwika XVI wkraczamy poza mury wybudowanego przez
Genuańczyków miasta zwanego Terra Nova. Pierwszą rzeczą, która
rzuca się w oczy po wkroczeniu za mury jest Pałac Gubernatora z
okrągłą wieżą ( basztą ), od której wzięła się nazwa miasta. Spacer
schodkowymi ulicami miasta pozwala na podziwianie pięknych widoków
na morze. Wąskie, ukwiecone pelargoniami uliczki oddają urok tej
części miasta. Pnąc się pod górkę dochodzimy do zdobnej w aniołki i
roślinne ornamenty Chapel-le Ste-Croix, a następnie do katedry Ste-
Marie, będącej siedzibą biskupów w latach 1540-1801. Niestety nie
dane jest nam wejście do jej wartego zobaczenia wnętrza ponieważ
akurat odbywa się tam ceremonia pogrzebowa i jakoś tak niezręcznie
wkraczać w celach zwiedzania. Wracamy więc na Plac St-Nicolas, gdzie
pozostawiliśmy samochód, wstępując po drodze do stojącej przy
uliczce za portem, zdobna w złoto i aksamity Chapelle de
l`Immacueuelle.
Idąc ulicą prowadzącą wzdłuż Vieux Port podziewamy jeszcze ciekawe
rozwiązania architektoniczno-sanitarne. W domach wokół portu można
bowiem zauważyć postawione na balkonach przybudówki. Cóż to może
być... Otóż nic innego, ja zwyczajne kibelki. W starych domach
Bastii problemy stwarzało ich skanalizowanie i rury zostały
umieszczone na zewnątrz budynków. Sprawiło to, że ich współcześni
mieszkańcy zlokalizowali swe toalety na balkonach. Nawet to
rozwiązanie mi się podoba, bo: po pierwsze toaleta nie zajmuje
części mieszkalnej, a po drugie całkiem przyjemnie jest załatwiać
potrzebę na świeżym powietrzu :)
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,86892269.html

[aseretka]

Jeszcze ostatnie spojrzenie na Bastię
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,86892477.html
i po prawie trzech godzinach zwiedzania ruszamy w drogę na camping
w Marina d`Erba Rossa położony w okolicach Ghisonaccii. Droga należy
do najprostszych na Korsyce, więc z założenia wynikało, że
powinniśmy te 85 km przebyć w godzinę. Niestety dojazd w okolice
Borgo zajął nam około godziny ze względu na liczne korki. Dalej
poszło już sprawniej przed 21:00 docieramy do miejsca noclegu.
Jednym z pilotów Eurocampu okazuje się być Polka Magda, studiująca w
moim rodzinnym mieście anglistykę. Wczuwając się w rolę Madzia stara
która się nam przybliżyć uroki Korsyki i wychodzi jej to nawet
nieźle, ale ja zdołałam już wcześniej zgłębić tajniki tej wyspy i
znam miejsca, które zamierzam zobaczyć. Rozmowa zaczyna więc się
toczyć na temat miejsc, które ja polecam do odwiedzenia w Łodzi. Aby
przybliżyć uroki naszego miasta mąż pożycza Magdzie "Spacerownik po
Łodzi" autorstwa Ryszarda Bonisławskiego, wielkiego miłośnika i
piewcy Ziemi Obiecanej. Jeszcze wymiana kilku grzecznościowych zdań
i lądujemy z wyznaczonym namiocie. Powitalnego wina brak, ale nie
przejmujemy się tym. Jesteśmy głodni i pora zjeść coś porządnego na
obiado-kolację. No to na szybko spaghetti bolonesse z wołowiną z
puszki. Do tego zakupione w Lamporecchio toskańskie wino i żyć nie
umierać...

[petromin]

Też się szykuje na Twoje opisy z podróży i powrót do moich wspomnień z pobytu 5
lat temu.

[aseretka]

Miło mi odswieżyć Twoje wspomnienia:)

[Gość: Fredzio]

Zadroszczę ci tych wrażeń ,ale z pełną życzliwoscią. Pozdrowienia

[aseretka]

Myślę, że niedługo też się zdecydujesz na odwiedzenie Korsyki.

Moja podróż po Korsyce - dzień 2.

[aseretka]

Dzień 2 - sobota.
Wstajemy o z bratową o 7:00. Jest już widno i można w spokoju wypić
poranną kawę przy czytaniu książki. Reszta niech śpi, przynajmniej
jest spokój. Między 8:00 a 8:30 zaczyna się wygrzebywać z sypialni
reszta towarzystwa. Czas na śniadanie.
Przed 10:00 już jesteśmy gotowi do plażowania. Camping Marina
d`Erba Rossa położony jest tuż przy pokrytej drobnym piaskiem,
szerokiej plaży Pinea otoczonej palmami i drzewami piniowymi.
Zwiedzone przez nas wcześniej sanitariaty i łazienki campingowe
sprawiają też dobre wrażenie. Ogólnie camping jest czysty i sprawia
przyjemne wrażenie, ale... wszystko się tu poci. Z rosnących drzew
co chwilę skapuję jakiś sok, plamiący powierzchnię namiotów i
ubrania osób przebywających na powietrzu. Na plaży za to cudnie.
Złocisty piasek, cieplutka, krystalicznie czysta woda. W oddali
majaczą zarysy gór. Z rozkoszą oddajemy się plażowaniu i kąpieli w
cieplutkiej wodzie. Przeźroczyste odmęty Śródziemnego Morza
zachęcają do kąpieli. Cielę i Zuza z radością włażą do morza. My też
nie wytrzymujemy w 35 stopniowym upale. Jak dla mnie woda jest
jednak zbyt ciepła, ale i tak siedzenie w niej jest lepsze niż
skwierczenie na plaży. W sielskiej atmosferze plażowania i kąpieli
czas upływa nam aż do obiadu, na który szybko przygotowuję czerwony
barszczyk i ziemniaki puree z grubo pokrojonymi skwareczkami z
brzuszka.
Po obiedzie znowu kąpiele i plażowanie. Mieliśmy zamiar iść teraz na
basen, jednakże okazało się to totalnym niewypałem. Moim zdaniem
szkoda płacić 3,50 euro za korzystanie z niego podczas pobytu na
campingu Marina d`Erba Rossa. Basen położony jest tuż przy plaży i
nie ma żadnych specjalnych zalet. Leżaków na nim mało, a atrakcji
żadnych. Nawet zjeżdżalni nie ma. Ludzi za to, jak mrówków i z braku
leżaków pozostałoby wylegiwanie się na betonowych płytach.
Wykupienie więc u pilotów Eurocampu 4 opasek po okazyjnej cenie 3
euro od osoby uważam za niepotrzebny wydatek. Bardziej podoba mi się
leżenie na plaży i pływanie w odmętach Morza Śródziemnego.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,86927831.html
Wieczorem zakupy w markecie U w Ghisonaccii. Jak okazuje się wcale
nie jest tak drogo. Ładujemy do koszyka 10 jaj (2,39 euro), szynkę
konserwową (360 g 1,36 euro), pomidory (1,60 euro/kg), ziemniaki
(2,46 euro/5kg), litr mleka (0,84 euro), smarowidło do chleba (1,74
euro), dannonki dla dziewczynek (1,05 euro za 4 szt.), chleb (2,20
euro), 4 bagietki (0,70 euro za szt.), wodę mineralną (6 butelek
2,70 euro), 6 gazowanych napojów cytrynowych (0,27 euro/1,5 l) oraz
korsykański miód za 3,29 euro. Kupujemy jeszcze, na następny dzień
na obiad, ryby za 14,01 euro, 30 buteleczek (0,25 l) piwa
Kronenbourg za 8,90 euro oraz 6 puszek korsykańskiego piwa
kasztanowego Petra za 6,79 euro. Obładowani zakupami wracamy na
kolację.
Noc okazuje się koszmarem. Makabra zaczyna się około 22:00 i kończy
około 4:00 nad ranem. Gdzieś niedaleko campingu zlokalizowana jest
dyskoteka i głośne dźwięki instrumentów perkusyjnych nie pozwalają
zasnąć. Dziewczynki też się budzą i zaczynają marudzić, że odgłosy
podobne do tamtamów nie dają spać. Na melodię dźwięcznego : łub,
łub, łub próbuję nucić kołysankę "Aaaa, koty dwa", co tylko rozbudza
wesołość. Pozostaje tylko jedno wyjście, czyli włączenie dzieciakom
filmu na komputerze. Po obejrzeniu połowy "Opowieści z Narnii",
Zuzia i Ciele usypiają. My też trochę przysypiamy, ale jest to sen
płytki, z przerwami. Z radością witam wstający dzień, bo nie trzeba
się przewracać na łóżku.

[Gość: Aśka]

Byłam na tym campingu parę ładnych lat temu - we wrześniu i było
cicho i spokojnie. Miejsce rzeczywiście wspaniałe, piękna plaża,
widoki, generalnie bardzo ładny camping. Ale chciałam napisać o
czymś innym, a mianowicie o nocnych głośnych campingowych
atrakcjach. Jeżdżę sporo ale w tym roku przeżyłam istny koszmar na
campingu Mar i Sol w Langwedocji. Łomot zaczynał się około 22 i
trwał do 3 w nocy I to każdego dnia. Muzyka docierała do nas z
trzech campingów - istna kakofonia dźwięków! Byliśmy tam 7 dni i z
dnia na dzień robiłam się coraz bardziej zmęczona i poirytowana.
Moje dzieci zreszta też. Marzyłam o wyjeździe stamtąd i odpoczynku,
a to przcież był mój urlop. Nie wiem skąd przekonanie wśród
animatorów rozrywki, ze ludzie na wakacjach chcą po nocach słuchać
głośnej muzyki, wrzasków animatorów itp. Oprócz młodzieży na
campinach jest przecież masa rodzin z małymi dziećmi.

[aseretka]

> Byłam na tym campingu parę ładnych lat temu - we wrześniu i było
> cicho i spokojnie.
We wrzesniu też już było cicho, ale do końca siernia istny horror.
Chociaż po trzech nocach trochę przywykliśmy. Dyskoteki campingowe,
też były, ale nie były one aż tak hałasliwe, jak ta oddalona kilka
kilometrów od campingu.

[lafenda]

Aseretko chyba byliśmy w podobnym czasie na tym campingu, my byliśmy
28.09-06.09 :)
Ale my mamy na tyle twardy sen, że nam odgłosy z dyskoteki nie
przeszkadzały i naszym dzieciom również, nawet jak, któreś z dzieci
obudziło nas w nocy to wszyscy bez problemów zasypialiśmy mimo
odgłosów z dyskoteki. Może Wasz namiot stał bliżej...

Mnie najbardziej przeszkadzała niemiecka młodzież robiąca straszny
syf w łazienkach i to, że łazienki były sprzątane i częściowo
zamykane w godzinach największego obleżenia przez co robiły się
kolejki.

Ale tak ogólnie camping fajny i polecam :))

[aseretka]

> Aseretko chyba byliśmy w podobnym czasie na tym campingu, my
> byliśmy 28.09-06.09 :)
Prawie dokładnie w tym samym czasie. My byliśmy od 29.08 do 07.09.

> Mnie najbardziej przeszkadzała niemiecka młodzież robiąca straszny
> syf w łazienkach i to, że łazienki były sprzątane i częściowo
> zamykane w godzinach największego obleżenia przez co robiły się
> kolejki.
Niemiecka młodzież była oddalona od naszego namiotu, więc nam nie
przeszkadzała. Zgadzam się natomiast, co do sprzątania łazienek.
Trudno było przewidzieć, kiedy paniom sprzatającym zachce się
sprzatać. A wystarczyłoby gdyby jak na innych campingach wywieszsona
była kartka z godzinami, w których ze względu na sprzątanie
sanitariaty są zamknięte.

[bah77]

> Noc okazuje się koszmarem. Makabra zaczyna się...

Aseretko, czy uważasz, że zwiedzanie takiego regionu, jak Korsyka,
z tylko 1 miejsca noclegowego jest warte polecenia (jest tam wiele
kempingów)?

Pozdrawiam serdecznie

bah77

[aseretka]

Bahu, ja nie polecam. Opisuję wyłącznie swoje doświadczenia. Na
pewno lepiej jest objechać Korsykę zatrzymując się na nocleg w
różnych miejscach. Weź przy tym pod uwagę, że nie podróżuję ze swoim
namiotem i nawet nie miała bym chęci rozbijania go codziennie w
innym miejscu i zwijania następnego ranka. Podróżowanie z dziecmi
też nie ułatwia codzienniej włóczęgi. Uważam jednak, że mimo pobytu
stacjonarnego i nastawienia na chociaż połowiczne leniuchowanie
udało mi się zobaczyć spory kawałek wyspy. A jeżeli moje opisy tego
co widziałam komukolwiek sie przydadzą, to będzie mnie to cieszyło.

[bah77]

> Opisuję wyłącznie swoje doświadczenia.

Aseretko, właśnie o nie pytałem.

Z Twojej odpowiedzi wnioskuję, że tylko ja tak mam, że przeklinałem
nocne powroty ze zwiedzania na stacjonarny nocleg na Korsyce.

> Weź przy tym pod uwagę, że nie podróżuję ze swoim namiotem i nawet
> nie miała bym chęci rozbijania go codziennie
> innym miejscu i zwijania następnego ranka.

Czyli polecanie przeze mnie rodzinom z dziećmi min 3-4 miejsc
noclegowych/ 2 tygodnie na Korsyce jest bez sensu (choć z taniością
mam wielkie problemy, to widziałem, że oprócz kempingów, są tam
także bungalowy, tani hotel w Corte itp.)?
Lepiej nocować na jednym, nawet hałaśliwym kempingu?

Pozdrawiam serdecznie

bah77

Do bah77 :)

[lafenda]

bah77 napisał:
>
> Czyli polecanie przeze mnie rodzinom z dziećmi min 3-4 miejsc
> noclegowych/ 2 tygodnie na Korsyce jest bez sensu (choć z
taniością
> mam wielkie problemy, to widziałem, że oprócz kempingów, są tam
> także bungalowy, tani hotel w Corte itp.)?
> Lepiej nocować na jednym, nawet hałaśliwym kempingu?
>
> Pozdrawiam serdecznie
>
> bah77


Mam nadzieję, że nikt się nie obrazi, że również odpowiem na to
pytanie :)

Rónież byłam na tym campingu i my też mieszkaliśmy w namiotach
Eurocempu, mamy 2 małych dzieci (2 i 5lat) i po pierwsze namiotów
Eurocampu nie trzeba rozbijać, po drugie jest tam coś w rodzaju
kuchni (a gotowaliśmy sami) po trzecie nie trzeba wozić naczyń ani
innych akcesorii kuchennych. I wogóle wygodniej jest spędzać wakacje
w jednym miejscu niż pakować i rozpakowywać się co chwile.
Oczywiście można wyunajmować domki (ale śmiem wątpić czy znalazłabym
4os. bungalow za 15-10EUR) a hotel dla mnie zupełnie odpada nie
tylko ze względu na cenę.
Natomiast byłam już na wielu campingach i ten na pewno nie był
hałaśliwy a głośna muzyka pochodziła z campingu obok, jak już
pisałam mnie w nocy nie przeszkadzała.

Podsumowując spędziłam na Korsyce 10 dni, bardzo mi się podobało i
absolutnie nie żałuję, że tam pojechałam. Pomimo, że mieszkaliśmy w
jednym miejscu i nie mogliśmy wszystkiego zobaczyć. Lepiej poznawać
Korsykę tak niż nie poznać jej wcale...
Wrócimy na Korsykę za parę lat i wtedy objedziemy ją z namiotem ale
teraz też było warto jechać a słuchając Twoich rad powinnam sobie
taki wyjazd darować...

[bah77]

> Lepiej poznawać Korsykę tak niż nie poznać jej wcale...

Czytałaś bardzo nieuważnie - zastanawiałem się tylko, jak jest
zwiedzać Korsykę _lepiej_.

> I wogóle wygodniej jest spędzać wakacje
> w jednym miejscu niż pakować i rozpakowywać się co chwile.

Co kto lubi.
Ale nie zadawałem pytania miłośnikom wczasów w Egipcie, tylko
Aseretce, która do tej pory uwielbiała zwiedzanie i nie narzekała na
zmianę miejsca pobytu co kilka dni.

bah77

[aseretka]

> Z Twojej odpowiedzi wnioskuję, że tylko ja tak mam, że
> przeklinałem nocne powroty ze zwiedzania na stacjonarny nocleg
> na Korsyce.
Chociaż lubię włóczęgę jednak w pewien sposób przedkładam
zarezerwowane miejsce na nocleg nad szukaniem codziennie innego
miejsca do noclegu. Gdybym miała zarezerwowane 2-4 miejsca pewnie
zdecydowałabym się to wykorzystać. Niestety rezerwacja (w moim
przypadku) była możliwa tylko w tym jednym miejscu. A dyskoteki po
zakończeniu sierpnia również się skończyły. Poza tym, czy mogłabym
mieć gwarancję, że w innym miejscu nie byłoby by akurat hałaśliwie?

[bah77]

Rozumiem z tego, że każdy powinien sam decydować, w ilu miejscach
najlepiej zatrzymać się na nocleg na Korsyce, aby poznać jej piękno.

To już więcej nie zaśmiecam Ci wątku.

Pozdrawiam

bah77

P.S.: Może zainteresuje Cię ciekawa i poetycko opisana wycieczka
samochodowa z małymi dziećmi (na konkurencyjnym Forum)?

www.cro.pl/forum/viewtopic.php?t=17704

[aseretka]

Dzień 3 – niedziela.
Śniadanie o 7:00, bo przed nami dziś wycieczka na południowe krańce
wyspy. Już przed 8:00 jesteśmy gotowi do wyjazdu w kierunku
Solezary. Przed mostem na rzece Solenzara droga D268 prowadzi w
górzyste okolice Korsyki. Najpierw zbocza porasta makia, ale z
czasem drzewa stają się coraz wyższe. Po ok. 8-10 km docieramy do
rzeki z trzema kamienistymi kąpieliskami, gdzie robimy krótką
przerwę podziwiając wspaniały widok na okolice.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,86936314.html
Jeszcze chyba za wcześnie na kąpiele i plażowanie, bo nad Solenzarą
ani żywego ducha. Zanim jednak odjedziemy pojawiają się na parkingu
pierwsi wczasowicze, którzy rozkładają na kamieniach maty i leżaki.

Jedziemy dalej przez korsykański Parc Naturel. Piękne widoki
rozciągają się niemal z każdego odcinka krętej drogi. Im bliżej
Przełęczy Bavella tym droga staje się coraz bardziej kręta, a za
każdym zakrętem, aż do połączenia łańcuchów górskich, ukazują się
coraz cudowniejsze krajobrazy. W chłodnym, liściastym lesie Foret
de Bavella na ciemnozielonych łąkach kwitną fiołki alpejskie, orliki
i górskie osty. Skaliste zbocza porastają czarne, korsykańskie
sosny. Przy drodze kamienista chata, a na jej wysuniętym ku drodze
tarasie siedzi prawdopodobnie przy śniadaniu trzech panów. Dziwimy
się, że komuś chce się mieszkać na takim odludziu, chociaż patrząc z
innej strony sama chętnie bym zamieszkała tak z dala od cywilizacji.
Leżąca na wysokości 1218 m Col de Bavella to prawdziwe cudo. Surowe
skały otoczone zielenią sosen. Wszyscy wpadamy w zachwyt nad
prześlicznymi widokami na okoliczne szczyty i doliny.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87119928.html
Na przełęczy krzyż i ustawiona pośród kamieni figura Matki Bożej.
Pod nią, na rumowisku z kamieni tabliczki zawierające intencje Do
tego posągu Notre-Dame des Neigres co roku 5 sierpnia podążają
pielgrzymki. Całości obrazka dopełniają przechodzące po zboczach
krowy, które nic a nic nie dbają o stromizmy górskich zboczy. Na
przełęczy jest tak cudnie, że chciałoby się tu zostać na dłużej i
wkroczyć w górski świat.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87120266.html

[petromin]

Chyba z kilometr od Bavelli jest Trou de la Bombe czyli takie okno skalne. Udało
się Wam to zobaczyć?

petromin.univ.szczecin.pl/Korse506.jpg

[aseretka]

Niestety nie. Pewnie dlatego, że nie wiedziałam nawet, iż coś
takiego istnieje:(

[aseretka]

Jedziemy teraz w dół niezabezpieczoną niczym po prawej stronie
drogą. Można doznać zawrotów głowy spoglądając w dół i myśląc, co by
było, gdyby samochód stoczył się w przepaść. Znowu wjeżdżamy w las
korsykańskich czarnych sosen. Mijamy położony po lewej stronie
hipodrom i dojeżdżamy do małej, ładnej miejscowości Zonza z kilkoma
restauracjami i kawiarniami. Urocze kamienne domy i kamienny kościół
wybudowany na skraju miasteczka. Dzięki pięknemu położeniu w
miejscu, gdzie stykają się trzy trasy prowadzące przez Alta Rocca
(regionu należącego do rodziny szlacheckiej władającej niegdyś całym
południowym obszarem wyspy) miasteczko stało się turystycznym
centrum regionu. Z miejscowości tej prowadzi wiele szlaków w
górzyste rejony Korsyki.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87168712.html
Droga D368, która wiedzie z Zonzy do Porto Veccio prowadzi znowu
przez wspaniałe lasy regionu Alta Roca.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87169082.html
W okolicach małej wioski L`Ospendale zatrzymujemy się przy zaporze
wodnej. Ciemnoniebieska woda wspaniale harmonizuje z zielenią
sosen, błękitem nieba i szarością skał. Aż by się chciało zostać tu
na dłużej, poplażować i popływać.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87168937.html
W pobliżu zbiornika znajduje się szlak prowadzący do wodospadu
Piscia, ale z braku czasu nie decydujemy się na podziwianie tego
cudu natury, bowiem, jak głosi przewodnik, droga w obie strony
zabiera ok. 1,5 h.
Za zaporą wodną Z okolic L`Ospendale podziwiać też można imponujący
widok na Porto Veccio i szmaragdowe morze. Niestety, mimo pięknej
pogody, widok pokryty jest lekką mgiełką unoszącą się znad morza.
Ale i tak fajnie jest popatrzeć z góry na miasto i zatokę.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87169258.html

[aseretka]

Do Porto Vecchio dojeżdżamy w samo południe. Trudno jest ze
znalezieniem miejsca do parkowania w okolicach Starego Miasta, ale
jakoś udaje nam się zaparkować ciut poniżej, na drodze prowadzącej
do portu. Ponieważ dzisiaj niedziela nie trzeba uiszczać opłaty za
parkowanie.
Chociaż fortyfikacje Porto Vecchio powstały w 1539 r. Stare Miasto
nie wydaje się aż tak bardzo stare. Jego centralnym miejscem jest
Plac de la Republiqe z białym kościołem i licznymi kawiarniami
zgromadzonymi wokół rosnącego na środku wielkiego drzewa. Kawiarnie
i sklepiki zajmują też miejsce przy niemal wszystkich uliczkach
Starówki.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87169484.html
Na jednym z placyków trafiamy na targ, gdzie mieszkańcy Korsyki
sprzedają lokalne specjały. Na rozłożonych ladach piętrzą się góry
suszonych kiełbas i szynek, stoją słoiki z miodami i lokalnymi
konfiturami, bieleją się i żółcą miejscowe owcze i kozie sery.
Kupujemy apetycznie wyglądające canistrelli - ciastka z migdałami i
orzechami o lekko cytrynowym smaku. Są pyszne i żałuję, że nie
wzięłam więcej, ale nie chce mi się już wracać, bo właśnie
dochodzimy do Francuskiego Bastionu.
We wnętrzu kamiennej prostokątnej baszty wystawa współczesnych
obrazów, a z okien twierdzy rozciąga się wspaniały widok na leżący
poniżej port, otoczoną piniami i dębami korkowymi zatokę oraz
saliny, z których pozyskiwana jest sól morska.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87169660.html
Upał daje się we znaki i opuszczając Porto Vecchio postanawiamy
odpocząć z godzinkę lub dwie na jednej z pobliskich plaż:
Palombaggia lub Santa Giulia. Wybór padł na Palombaggię położoną
przy Baie de Rondinara. Jednakże ta lokalna atrakcja jakoś nie
wprawiła nas w zachwyt i uznaliśmy, że o wiele ładniej prezentuje
się ona na zdjęciach w widokówkach. Piasek, który z daleka lśnił w
słońcu bielą z bliska okazał się wcale nie taki miękki i biały.
Uroku wąskiej plaży dodawały czerwone skałki i zielone parasole
pinii.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87323599.html
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87323732.html
Aby skorzystać z prysznica i opłukać się z morskiej soli trzeba
zapłacić 10 eurocentów. Za tę sumę w położonym obok barze otrzymuje
się kurek pozwalający na włączenie dopływu wody.

Po kąpieli, wypoczynku i zjedzeniu kilku kanapek ruszamy w dalszą
drogę do Bonifacio. Jadąc drogą wzdłuż zatoki podziwiamy z góry
przepiękny widok na rozciągającą się w dole plaże. Widok zapiera
dech w piersiach i uznajemy, że Palombaggia widziana z oddali może
zachwycać.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87323897.html

[aseretka]

Parę minut po 15:00 dojeżdżamy do Bonifacio. Parkingi z
napisem „Gratuit” wcale nie okazują się bezpłatne. Owszem bezpłatnie
można z nich korzystać, gdy wykupi się u przewoźnika wycieczkę
łodzią. Parkujemy więc na parkingu miejskim tuż przy porcie ( 1,50
euro za godzinę ) i wędrujemy wzdłuż nabrzeża w kierunku Starego
Miasta.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87374864.html
Znajdująca się przy kościele St-Erasme schodkowa ulica prowadzi z
nabrzeża do Col St-Roch, gdzie stoi biała kaplica św. Rocha. Jest to
przy tym świetny punkt widokowy na morze i biały klify. Z drugiej
strony podziwiać można widok na port osłonięty przed wiatrem 60
metrowymi skalnymi ścianami.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87375138.html
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87375337.html
Na Starówkę wchodzimy przez masywną genueńską bramę Porte de Genes,
która niegdyś stanowiła jedyne wejście do miasta i zagłębiamy się w
labirynt średniowiecznych uliczek i zaułków, gdzie kłębią się tłumy
turystów.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87375485.html
Na głównym placu miasta - Ste-Marie-Majeure stoi pochodząca z XIV w.
świątynia oraz znajduje się loggia, która niegdyś była miejscem
obrad sądu. Zaglądamy do żółto-piaskowego kościołka St-Joannes-
Baptista i do jedynej na Korsyce gotyckiej świątyni St-Dominique. Z
placu, gdzie stoi pomnik Żołnierzy Legii Cudzoziemskiej jeszcze raz
podziwiamy widok na wąską, otoczoną klifami zatokę, w której
położony jest port.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87375787.html
Rampe St-Jacques dochodzimy do jednej z wież bastionu, u stóp której
znajdują się legendarne schody Escalier du Roi d`Argon wykute w
skale w ciągu jednej nocy. Dzieciaki są jednak już zmęczone i nie
podejmujemy się wędrówki pod klify po 187 skalistych stopniach.

W planie był jeszcze przejazd drogą N196 przez Zatokę Ventilegne i
powrót do Porto Vecchio N859 przez Figari i Scotta. Wydaje mi się
jednak, że jest już zbyt późno na taką podróż. Poza tym daje się we
znaki niezbyt dobrze przespana noc, więc decydujemy się powrócić na
camping znaną nam już drogą N198.
Na campingu jesteśmy przed 19:00. Przejechane 241 km. Na obiado-
kolację ze smakiem zjadamy usmażone, kupione wczoraj ryby.
Noc znowu koszmarna przy dźwiękach dyskoteki. Na szczęście jutro
można dłużej pospać.

[Gość: Karolina]

Mieszkaliście w namiotach? Jak było z bezpieczeństwem rzeczy
zostawianych w namiotach? Trzymaliscie część w samochodzie czy
wszystko w namiotach? Nic nie zgineło?

[aseretka]

Od 12 lat podróżuję z Eurocampem i przeważnie wynajmuję noclegi w
namiotach. Nigdy nic nie zginęło. Nie mniej jednak opuszczając
namiot ważniejsze/cenniejsze rzeczy typu: karty kredytowe,
paszporty, kamera, aparat, laptop zostawiamy w bagażniku.

[Gość: Fredzio do Aseretk]

Korsyka chodzi za mną od lat, ale staje się coraz bardziej
niespełnialnym marzeniem (ale podobno nie ma takich - jeśli można o
czymś marzyć, to ponoć można to osiągnąć) ze względu na problemy
zdrowotne. Ostrożnie planuję na przyszły rok Toskanię ( ... zawsze
wspaniała), może Umbrię, którą kiedyś zwiedziłem w biegu, a Korsyka,
moze Sardynia ...

[aseretka]

Życzę zdrowia:) i dalszej możliwości podróżowania. Nawet
takiego "ostrożnego".

[Gość: Fredzio]

Dzięki za dobre słowo, pozdrowienia.

[aseretka]

Dzień 4 - poniedziałek.
Poranna kawa, cisza i błogi spokój. Po 8:00 spaceruję do pobliskiego
Spara po świeże pieczywo. Bagietki tu nieco droższe niż w U, bo po
0,90 euro. Wrzucam jeszcze do koszyka serek camembert
(1,10 euro) 6 małych joghurtów (po 0,20 euro za sztukę) i prawie
dwukilogramowego kurczaka za 7,08 euro. Gdy wracam na camping
wszyscy jeszcze śpią, więc spokojnie zabieram się za przygotowanie
śniadania jednocześnie podszykowując obiad. Widocznie zapach
podsmażanego kurczaka pobudził towarzystwo, bo zaczynają się
wygrzebywać z sypialni. Poranna toaleta, śniadanie i można iść na
plażę.
Pogoda cudna. Na plaży słychać coraz więcej polskiej mowy. Dojechało
sporo rodaków, więc zaczynam się czuć jak w Międzyzdrojach.
Po obiedzie spacer po Ghisanocii. Miasteczko właściwie nie oferuje
niczego ciekawego. Kilka lodziarni, skupione wzdłuż głównej drogi
restauracje, kilka sklepików oferujących lokalne produkty.
Oddalona o ok. 20 km Solenzara okazuje się równie mało ciekawą
miejscowością. Ot takie sobie wypoczynkowe miasteczko z hotelami,
pensjonatami i kilkoma sklepikami. Jak dla mnie nudno. Nawet zdjęć
nie warto robić.
Wracamy na camping. Jutrzejszy dzień zapowiada się ciekawiej.

[aga72]

fajnie sie czyta, chociaz 4 dzien nudny. czekam na piaty. zdjecia
urozmaicaja wypowiedz i pozwalaja zobaczyc to, co opisujesz.

[aseretka]

Dzień 5 - wtorek.
Pobudka przed 7:00. Śniadanie i wyjazd o 7:30. Jedziemy drogą D344,
która początkowo jest prosta i mało ciekawa. Mijamy kilka wiosek,
plantacje drzew laurowych i po półgodzinnej jeździe wkraczam na
krętą drogę prowadzącą wzdłuż wąwozów rzeki Fium`Orbu. Te należące
do Parku Narodowego tereny leżące pomiędzy Ghisanoccia a Monte
Renoso słyną zarówno z niedostępności jak i z pięknych widoków.
Droga biegnie między wznoszącymi się na wysokość 300 m n.p.m.
skalnymi ścianami porośniętymi bukowymi i sosnowymi lasami.
Mijamy zbiornik retencyjny z małą elektrownią wodną i wkraczamy w
kamienny świat. Wąwozy robią niesamowite wrażenie a droga w pełni
zasługuje na nazwę widokowej. Rumowiska skalne, strome szczyty gór,
porośnięte bukowymi i sosnowymi lasami skalne ściany, płynący w dole
po kamieniach górski potok i niczym nie zabezpieczona kręta droga
przyprawiają o zawrót głowy.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87477035.html
Tereny są tak niedostępne, że w 1815 r. został tu opracowany plan
bezpiecznego schronienia dla Napoleona po jego ucieczce z Elby.
Po minięciu kolejnego zbiornika retencyjnego dojeżdżamy do położonej
w malowniczej kotlinie niewielkiej wioska Ghisoni. Nad kotliną
wznoszą się dwa majestatyczne szczyty: Christe Eleison i Kyrie
Eleison.
Wjeżdżamy w obszar ciemnego lasu czarnych, korsykańskich sosen.
Zbocza gór porastają ciemnozielone paprocie. Droga jest coraz
węższa, ale na szczęście ruch jest niewielki i można jechać
środkiem.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87521574.html
W tych górskich, zdawałoby się niedostępnych ostępach natrafiamy na
środku drogi na krowę karmiącą cielaka. Trzeba się zatrzymać i
umożliwić matce nakarmienie dziecka. Zuzia i Celina są zachwycone
tym widokiem, a ja żałuję, że nie wyciągnęłam z torby aparatu. Mućka
po chwili ustępuje nam drogi i jedziemy dalej ku przełęczy Sorba.

[aseretka]

Z położonej na wysokości 1311 m n.p.m. Col de Sobra roztacza się
cudny widok na górzyste wnętrze Korsyki, szczyt Punta Muru ( 1565 m
n.p.m. ) na północy oraz Monte Renoso (2352 m n.p.m.) na południu.
Patrzymy na wijącą się drogę prowadzącą w dolinę i po chwili
zjeżdżamy w dół. Gołoborza pokryte martwym lasem sprawiają
niesamowite wrażenie. Od patrzenia w dół można dostać zawrotów
głowy. Krajobraz iście księżycowy. Skalne rumowiska porastają
suchorośla i górskie osty.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87521876.html
Jednak im niżej, tym robi się bardziej zielono. Suchorośla ustępują
miejsca paprociom, skrzypom i widłakom. Sosny są zieleńsze i
mieszają się z kasztanowcami.

Wjeżdżamy na drogę N 193 i kierujemy się ku przełęczy Vizzavona.
Króluje tu ukształtowany przez lodowiec masyw granitowy ze stromymi
skałami i głębokimi wąwozami.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87690419.html
Zatrzymujemy się na znajdującym się tu parkingu i oznaczonym
szlakiem kierujemy się ku znajdującym się powyżej ruinom fortu oraz
położonemu dalej wodospadowi. Po 15 minutach docieramy do górskiej
fortecy i odsapnąwszy ździebko idziemy dalej. Ścieżka jest wąska i
wyboista. Chwilami mam obawy, czy nie spadniemy w przepaść.
Dziewczynki zaczynają marudzić, a i ja mam dosyć uciążliwej
wędrówki. Jak zapowiadał przewodnik do Cascades des Anglais powinno
się dotrzeć po ok. 30 minutach, a tu ni widu, ni słychu. Rezygnuję z
dalszej wędrówki i przysiadam z Zuzią i Celiną na zwalonym pniu
drzewa. Brat i bratowa decydują się na dalszą wędrówkę, a my z mężem
i dziewczynkami podziwiamy śliczny widok na górskie zbocza i
położoną poniżej dolinę.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87690595.html
Po krótkim odpoczynku wracamy na parking, a po drodze doganiają nas
pozostali członkowie wyprawy. Dotarli do wodospadu, ale nie wzbudził
on w nich zachwytu. Z ich opisów widzę, że nie ma co żałować
przerwanej wędrówki.

[aseretka]

Jedziemy dalej N193 w kierunku Ajaccio. Z górzystych obszarów
wkraczamy na rozległy płaskowyż. Miasto wita nas ulicznym ruchem i
korkami. Ponieważ akurat zwolniło się miejsce parkujemy przy Cours
Napoleon w okolicach kaplicy św. Rocha. Dalej powędrujemy sobie
pieszo.
Skręcamy w wąską uliczkę prowadzącą do Palais Fesch, w którym
zgromadzona jest kolekcja włoskich dzieł sztuki. Podczas kampanii
włoskiej kardynał Joseph Fesch – wuj Napoleona, który został
kwatermistrzem swojego siostrzeńca - zgromadził wiele dzieł sztuki,
głównie obrazów, które można podziwiać dziś w jego pałacu. Tuż obok
znajduje się wzniesiona w 1857 r. przez Napoleona III Chapelle
Imperiale, będąca miejscem pochówku kardynała Fescha i jego siostry
Letycji.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87814054.html
Idąc dalej wąską uliczką pełną kramów i sklepików dochodzimy do
Placu Marechal Foch, gdzie centralne miejsce zajmuje Lwia Fontanna z
marmurowym posągiem Napoleona Bonaparte. I znowu cesarz ubrany w
rzymską togę jakoś niepodobny jest do znanego mi z malowideł
Napoleona. Nawet w twarzy trudno jest dopatrzyć się podobieństwa.
Rozległy, ocieniony palmami plac sprawia jednak miłe wrażenie.
Ładnie też prezentuje się na tle zieleni bladoróżowy Hotel de Ville.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87814073.html
Przy skrzyżowaniu Rue Bonaparte i Rue Saint-Charles mijamy stojący
tu Maison Bonapatre, dom rodziny Bonaparte, w którym przyszedł na
świat Napoleon I. W jego wnętrzu zgromadzone zostały pamiątki po
Napoleonie i jego rodzinie: meble, obrazy, stroje z epoki empire,
biżuterię oraz maski pośmiertne i szablę cesarza.
Na wysuniętym na południe cyplu króluje stara Cytadela, w której do
dziś stacjonuje wojsko. Kamienne mury twierdzy przyozdabiają rosnące
bujnie pióropusze palm.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87814099.html
Z położonego nieopodal Pointe Maestrello roztacza się piękny widok
na Zatokę d`Ajaccio. Oko cieszy krystalicznie czysta woda, wąska
biała plaża i jasne domy na tle porośniętych lasami górskich zboczy.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87814112.html
Przechodzimy obok budynku korsykańskiego Parlamentu, katedry Norte
Dame de la Misericorde, w której ochrzczony został w 1771 r.
przyszły cesarz Francuzów i dochodzimy do Placu d`Austerlitz, gdzie
stoi kolejny, duży posąg Napoleona. Tutaj też cesarz przypomina
bardzo rzymskiego zwycięskiego wodza, którego skronie wieńczy
laurowy wieniec. Jakoś wcale mi się nie podoba taki Napoleon, ale
cóż zrobić... widocznie tak Korsykańczycy widzą wielkiego syna swego
narodu.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87814135.html

[aseretka]

Opuszczamy Ajaccio prowadzącą wzdłuż północnego wybrzeża zatoki
Route des Sanguinaires i kierujemy się ku malowniczemu Pointe de la
Parata. Po drodze mijamy zamożną dzielnicę mieszkaniową, hotele i
piękne plaże z drobnym, złocistym piaskiem. Mimo, że do przylądka
jest zaledwie 15 km przejazd utrudniają gigantyczne korki i
pokonanie trasy zabiera prawie godzinę. Wreszcie dojeżdżamy.
Skalisty cypel jest naprawdę uroczy. Na szczycie niezbyt wysokiego
wzgórza stoi genuańska wieża strażnicza, a z pod jej stóp roztacza
się wspaniały widok na leżące na południowym-zachodzie Iles
Sanguinaires – Krwawe Wyspy, które mienią się czerwienią o zachodzie
słońca. Niestety do zachodu jeszcze sporo czasu, więc nie jest nam
dane podziwianie ich w pełnej krasie.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87931489.html
Patrząc z przylądka na północ podziwia się natomiast prześliczną
zatoczkę Anse de Minaccia z niewielką plażą.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87931855.html
Nasyciwszy dusze widokami postanawiamy nasycić też i nasze ciała
przed dalszą podróżą, więc w położonej przy parkingu restauracji
zamawiamy pizzę (6,5 euro za szt.). Mija 14:00. Posileni ruszamy w
dalszą drogę.

Mając na względzie korki w okolicach Ajaccio oraz w samym mieście
postanawiamy je ominąć jadąc drogą D 111b. Teraz jeszcze raz mamy
możliwość podziwiania pięknego widoku na Anse de Minaccia. Dalej
droga skręca jednak ku wschodowi i prowadzi przez górzyste tereny ku
Przełęczy św. Antoniego. Krajobraz prawie jak w Andorze, choć górki
może nieco niższe.

[aseretka]

Mijamy obrzeża Ajaccio i kierujemy się na N196 prowadzącą wzdłuż
rzeki Mutuleju. Początkowo jedzie się dość szybko, bo droga jest w
miarę prosta. Po kilkunastu kilometrach zaczyna się jednak coraz
bardziej wić. Zbocza gór porastają bukowe i sosnowe lasy. Po
górskich zboczach i po drodze chodzą samopas stada krów.
Zadziwiające, że nikt ich nie pilnuje i jakoś same trafiają do
zagrody. Przecież muszą być wydojone.
Dojeżdżamy w okolice Petreto i zaczynamy się zastanawiać, czy warto
skręcić w D 757 do Filitosy, czy jechać na wschód w kierunku Aulene
i Solenzary. W planie mieliśmy zwiedzenie Filitosy – wioski
pochodzącej z wczesnej epoki kamienia łupanego, z kamiennymi
menhirami i dolmenami. To kusi, bo osobiście lubię takie klimaty
ale... mija 16:00 i nie jestem pewna, czy warto. Zaglądam do
przewodnika, gdzie napisano, że na zwiedzanie wykopalisk należy
przeznaczyć ok. 2-3 godzin, że bilet kosztuje 4 euro ( czy na pewno?
bo wydaje mi się, że gdzieś czytałam o 7-8 euro ) i że wykopaliska
oraz muzeum czynne są codziennie, niestety nie napisano do której
godziny. Jak podaje Hołowczyc do celu jest 26 km, co w górzystym
terenie może oznaczać nawet godzinę jazdy. Przyjmując, że dojedziemy
na 17:00, a wykopaliska są otwarte do 19:00 można by ryzykować, ale
do pokonania zostaje jeszcze droga na camping o długości ok.100 km.
Decydujemy się odpuścić sobie Fitosę i jedziemy przez Alta Roca.
Pokonanie 18 km krętej, widokowej drogi do Aullene zabiera nam 40
minut. Zatrzymujemy się na kilka minut w tej położonej na
wysokości 850 m n.p.m. wiosce, w której największą atrakcją są
stare korsykańskie domy, XVII-wieczny kościół oraz roztaczająca się
wokół fantastyczna panorama.
Dalej kierujemy się na niewielką wioskę Quenza skąd roztacza się
prześliczny widok na Płaskowyż Coscione i przekraczając rzekę
Criviscii docieramy do znanej już nam Zonzy. Nie zatrzymują się
przejeżdżamy przez Przełęcz Bavella, a następnie wzdłuż rzeki
Solenzara i o 20:20 docieramy na camping. Przejechane 283 km.
Dziewczynki usnęły w samochodzie i jakoś nie mają chęci na kolację.
Szybciutko robię im jednak kilka kanapek, które niemrawo zjadają
popijając herbatą. Nie mam serca gonić ich do łazienki, więc idą
spać na trolla. Rano obmyję je z podróżnego kurzu.

[Gość: Aśka]

A ja do Filitosy dotarłam i muszę przyznać, że to było dla mnie
wyjątkowo piękne miejsce - wzgórze porośnięte gdzie niegdzie
oliwkami, wychodnie skałek. To miejsce ma swój urok i mnie
przypomniało trochę moje ulubione kreteńskie klimaty. Spędziliśmy
tak kilka godzin jadąc z Bonifacio do Calvi. Poprzedniego roku
robiliśmy przymiarkę, tak jak Wy z Marina d'Erba Rossa, ale okazało
się za daleko. W zasadzie to największe skupisko megalitów jakie
widziałm na Korsyce. Próbowaliśmy zleźć także inne miejsca ale bez
skutku, są bowiem niestety źle oznakowane lub wcale nie oznakowane.
Pozdrawiam

[aseretka]

Coraz bardziej żałuje, ze nie udało mi sie zwiedzić Filitosy.
Zwłaszcza, że tak ciepło piszesz o tym miejscu. Ponieważ jednak i
tak wielu miejsc na Korsyce nie widziałam będę miała powód, by tam
wrócić.

[globtroter.org]

Bardzo ciekawa relacja. Gratulacje!
Troche zastanawia mnie ta (dosc wysoka) cena promu, chociaz w sumie
jak piszesz bylo 6 osob. Czy rezerwowaliscie kabine?

[aseretka]

> Bardzo ciekawa relacja. Gratulacje!
Dziękuję:)

> Troche zastanawia mnie ta (dosc wysoka) cena promu
Czy wysoka? Cena jest w obie strony. Dwa bilety dokupiłam, co prawda
później i zapłaciłam za nie drożej. Przeciętnie jednak wyszło
noecałe 30 euro na osobę w jedną stronę. Opłata za samochód 1 euro.
Czytałam na forum o wyższych cenach.

> Czy rezerwowaliscie kabine?
Nie. Gdybysmy rezerwowali, to nie po to, żeby potem opalać się na
decku.

[globtroter.org]

Chyba masz racje :)
My placimy srednio okolo 60 euro za 2 osoby + auto, ale bilet w
jedna strone (rezerwuje wczesniej przez internet). Z Korsyki
jezdzimy przewaznie na Sardynie stad bilet w jedna strone. Wiec
jednak wychodzi na to sam (myslalem, ze moze sa jakies znizki dla
dzieci).

Pozdrawiam,

[aseretka]

Oczywiście, że dla dzieci są zniżki. Ale wykupując bilety dla
wnuczek niemal tuż przed wyjazdem zapłaciłam ze zniżką niemal tak,
jak za dorosłą osobę, kiedy to rezerwacji promu dokonywałam pod
koniec stycznia.

[aseretka]

Dzień 6 – środa.
Jak zwykle ja i bratowa wstajemy najwcześniej. Poranna toaleta, kawa
i kilkunasto minutowy spacer do pobliskiego marketu po pieczywo (
bagietka 0,90 euro, chleb 2,30 euro ) i mleczko dla dziewczynek (
0,87 euro/l ). Jeszcze smarowidło do chleba ( dwa opakowania w
promocyjnej cenie za 2,14 euro ) i pomidory ( 1,06 euro ). Na obiad
przewiduję dziś zabrany z Polski zawekowany schab i ziemniaki
puree, więc nie ma potrzeby kupowania czegokolwiek.
Gdy wracamy do namiotu reszta towarzystwa jeszcze śpi. Najpóźniej,
bo około 9:00 wstają zmęczone wczorajszą wycieczką dziewczynki. Bez
zbędnego marudzenia idą jednak z bratową na poranne mycie, a potem z
apetytem ( mało zjadły wczoraj wieczorem ) zasiadają do mleka z
czekoladowymi kuleczkami.
O 10:30 jesteśmy już gotowi do plażowania w przeciwieństwie do
naszych mieszkających naprzeciwko rodaków, którzy dopiero wygrzebali
się z łóżek.
Czas do obiadu upłynął nam znów na plażowaniu i morskich kąpielach.
Morze jest spokojne i gładziutkie jak stół, więc dziewczynki chętnie
same pływają na gumowych wałeczkach zwanych przez Francuzów
frytkami, a przez Włochów spaghetti.
Późnym popołudniem spacer po znajdującym się obok campingu mini zoo.
Zuzia i Ciele są zachwycone zwierzątkami i tym, że mogą je karmić
czerstwym chlebem. Podobają im się dzikie świnki, kangurki, strusie
i jelonki. Zuzia jednak z rozrzewnieniem wspomina chodzące wolno
pomiędzy samochodami żyrafy, które widziała przed rokiem będąc z
nami w safari parku w Beekse Bergen.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87998161.html
Jeszcze krótki spacer wzdłuż gaju palmowego i wracamy do namiotu.
Na kolację rozpalamy grilla i pieczemy przywiezioną z Polski
kiełbasę.

[aseretka]

Dzień 7 – czwartek.
Pobudka o 7:00, bo dziś w planie wycieczka na Cap Corse. Toaleta,
śniadanie i przed 8:00 jesteśmy zwarci i gotowi do wyjazdu.
Zwiedzanie Bastii można już sobie odpuścić, więc przejeżdżamy tylko
przez miasto kierując się ku miejscowości Erbalunga.
Jedziemy malowniczą drogą wzdłuż wschodniego brzegu Cap Corse. W
dole widać rozciągające się płachetki kamienistych plaż. Mijamy
Miomo, gdzie na położonej przy plaży, na zielonej, łupkowej skale
stoi dobrze zachowana genuańska wieżą strażniczą. Droga robi się
coraz bardziej kręta i prowadzi skalną półką. Patrząc poniżej widać
nie tylko prześliczne, skaliste wybrzeże ale i ułożone tarasowo
eleganckie rezydencje i wille z ukwieconymi ogrodami.
Zatrzymujemy się w Erbalunga – niewielkim, dobrze zachowanym
korsykańskim miasteczku. Idąc od parkingu przechodzimy obok Placu de
Goulla, na którym stoi pomnik ku czci żołnierzy poległych podczas II
Wojny Światowej. Przechodzimy na drugą stronę prowadzącej wzdłuż
Cap Corse drogi D 80 i wkraczamy w zupełnie inny świat.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87998451.html
Brukowane wąskie uliczki z kamiennymi domami wiodą nas do rybackiego
portu przy którym stoją pozostałości strażniczej wieży. Widok na
skaliste wybrzeże jest uroczy, a i sami miasteczko sprawia przyjemne
wrażenie. Zbudowane z łupków surowe domy ozdabia zieleń i kwiaty. Aż
szkoda, że tak krótko można spacerować uroczymi uliczkami i zaglądać
do tajemniczych zaułków.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,87998639.html

[aseretka]

Skalną półką kierujemy się dalej na północ. W dole widać błękitne
morze z kamienistym brzegiem i małymi spłachetkami plaż. Urocze
zatoczki zapraszające do kąpieli, tarasowo ułożone przydomowe, pełne
zieleni ogródki. Krajobraz staje się bardziej dziki. Zielone ogródki
ustępują makii. Skały porastają suchorośla i tamaryszek. Ale ta
dzikość też ma swój swoisty urok. Mijamy kolejną wieżę strażniczą.
W czasach genuańskich wzniesiono ponoć 150 takich obiektów mających
za zadanie ostrzeganie przed nadciągającymi piratami. Kiedy
wartownicy dostrzegali zagrożenie rozpalali na znajdującej się na
wieży platformie ognisko, ostrzegając w ten sposób ludność i
informując o niebezpieczeństwie kolejne wieże. W ten sposób w
krótkim czasie cała wyspa powiadomiona była o nadpływającym wrogu, a
ludność mogła się przygotować wcześniej do obrony.
Przejeżdżamy przez Siscu z kamienistą plażą w niewielkiej zatoczce.
Po lewo zielone, łupkowe skały a na nich wzniesiony jakiś pomnik.
Dalej niewielka Ampuglia położona podobnie jak Siscu w kamienistej
zatoczce. Łupkowe skały zaczynają przybierać najrozmaitsze kolory
mieniąc się nie tylko zielenią ale i wszystkimi odcieniami żółci, od
wręcz cytrynowej przez pomarańczową aż po brąz. Cudownie to wygląda.
Gdzieniegdzie na zboczach gór położone są winnice.
Na nabrzeżu następna dobrze zachowana wieża strażnicza, a dalej
Porticciolo z ruinami kolejnej wieży oraz Meria ze strażniczą
basztą.
Zatrzymujemy się w Macinaggio, gdzie z jachtowego portu roztacza się
widok na Wyspy Finocchiarola. (Niestety zdjęcia na wyspy wyszły
takie, jak powinny więc nie zamieszczam:()
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,88151141.html
Jeszcze krótki spacer główną ulicą miasteczka prowadzącą wzdłuż
nabrzeża, wejście do małego, białego kościółka położonego przy
drodze prowadzącej do Roglano i jedziemy dalej.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,88151268.html

[aseretka]

Przejeżdżając na zachodnią część Cap Corse odbijamy trochę od morza
zapuszczając się w górskie krajobrazy. Droga prowadzi przez
porośnięte lasami zbocza i rumowiska skalne. Zatrzymujemy się na
Przełęczy de la Serra skąd roztacza się wspaniały widok na Capo
Bianco i Centuri-Port.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,88419253.html
Z parkingu ścieżka prowadzi do położonego na wysokości 404 m n.p.m.
Moulin de Mattei. Widać, jak ku białemu wiatrakowi znajdującemu się
na szczycie wzniesienia ciągną pielgrzymki turystów. Zastanawiamy
się, czy też podjąć wędrówkę lecz po namyśle rezygnujemy i zjeżdżamy
serpentynami w dół do Centuri Port. Ponad położonym w zatoczce
portem góruje miasteczko Centuri z dominującą wieżą kościoła i
zabudowaniami klasztornymi. Zastanawiam się, czy nie warto byłoby
się tam zatrzymać na chwilę, ale przejeżdżamy zjazd z głównej drogi
i na serpentynach nie sposób jest zawrócić. Trudno, jedziemy do
Centuri-Port.
Stajemy na położonym tuż przed miasteczkiem parkingu. Położona
poniżej kamienista plaża z czystą wodą zachęca do odpoczynku i
kąpieli.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,88419389.html
Może skorzystamy, ale najpierw zrobimy mały spacerek. Idziemy w
stronę portu stanowiącego centrum miejscowości.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,88419493.html
W wąskim basenie kołyszą się na wodzie rybackie łodzie i nieliczne
jachty. Widziane z góry białe zabudowania Centuri-Port okazują się
z bliska bardziej kolorowe, choć na niektórych domach farba mocno
się łuszczyła. Na portowym nabrzeżu klika restauracji, trochę
powyżej, na zboczu nieduży kościółek. Na drugim ze zboczy widać
ruiny jakiegoś obronnego zamku. Z tyłu, z portem ruiny strażniczej
wieży.
Wracamy na parking i wyciągamy z samochodu stroje kąpielowe. Zrobimy
sobie mała przerwę w podróży.

[aseretka]

Po godzinnym wypoczynku ruszamy w dalszą drogę. Jedziemy skalną
półką klifowego, stromo opadającego do morza brzegu. Droga zwęża
się, wijąc po zielonych zboczach. Za to widoki, jak z obrazka!
Szafirowo-błękitna woda, surowe skały, zieleń i lazurowe, bezchmurne
niebo. Urocze, kamieniste zatoczki z krystalicznie czystą wodą. W
okolicach Pino, na wysuniętym w morze cypelku kolejna wieża
strażnicza. Podziurawione przez wodę i wiatr skały przybierają
przedziwne kształty. W dole wąwozu, którego zbocza porastają
kaktusy, widać zatokę, jak z bajki. Niestety, jak większość zatoczek
w tych okolicach dostępna jest ona wyłącznie od strony wody.
W okolicach Ghiottani lejkowata zatoczka stwarza wspaniałe miejsce
do nurkowania.
Na pierwszą czarną plażę natrafiamy w Marina du Albu. Choć położona
w zatoczce plaża jest niewielka widok niesamowity. Patrząc z góry, w
ostrych promieniach słońca, odnosi się wrażenie, że morski brzeg
pokryty jest asfaltem. Z ciemnym piaskiem cudownie kontrastują
białe, klifowe skały.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,88419770.html
Dojeżdżamy niewielkiego miasteczka Nonza, wiszącej na występie
skalnym ponad czarną plażą, która w tym miejscu jest bardzo szeroka
i rozległa. Na czarnym piasku bieleją ułożone z kamyków imiona,
nazwy i symbole.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,88582384.html
Dziewczynki są zachwycone i koniecznie chcą zejść na plażę. My też
jesteśmy plażą zachwyceni ale jakoś nie bawi nas myśl o wchodzeniu z
powrotem. Tak na moje oko klif ma wysokość ok. 50-70 m, co stwarza
perspektywę wejścia na jakieś 25 piętro wieżowca. W panującym upale
nie jest to zachęcające. Zresztą ludzi na plaży niewielu, a ci
nieliczni wyglądają z góry, jak mróweczki. Odwracam uwagę
dziewczynek od plaży i zagłębiamy się w wąskie uliczki Nonzy,
kierując się ku górującej nad miasteczkiem genuańskiej wieży.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,88581906.html
Ze szczytu wzgórza widok jeszcze ładniejszy. Widać nie tylko strome
zbocza klifu i położoną u jego stóp czarną plażę, ale otoczone
ogrodami domy Nonzy.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,88582247.html
Zbudowaną z kamienia łupkowego wieżę zdobi narodowy symbol Korsyki -
głowa Maura na tle zarysów wyspy. Czarna głowa, świadcząca o
niezależności tego terytorium, pojawiała się w różnych epokach w
różnych miejscach: na ścianach domów, na publicznych gmachach, a
nawet jako rzeźba na ambonach w starych kościołach. Do rangi godła
podniósł ją jednak dopiero w 1762 r. Pascuale Paoli.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,88582077.html
Dziewczynki zgłodniały, więc schodząc w dół ku parkingowi zaglądamy
do nielicznych restauracji. Wszystkie stoliki są pozajmowane i
trudno powiedzieć, jak długo przyjdzie czekać na wolne miejsce. W
niewielkiej, aczkolwiek uroczej, zbudowanej z kamienia restauracyjce
położonej obok kościoła Ste-Julie udaje mi się przekonać kelnerkę,
aby przyniosła miseczkę fasolowej zupy i dwie łyżki. Stawiam
miseczkę na kamiennym murku, a Zuzia i Celina pałaszują potrawę ze
smakiem.

[petromin]

Te plaże w okolicach Nonzy wyglądają jak czarne, ale są bardzo ciemnozielone. Bo
taki jest serpentynit główny składnik plaży. No i trzeba dodać, że w większości
są to drobne żwirki a nie piaski. Mi to osobiście nie przeszkadza.

[aseretka]

Na pewno masz rację:) Zresztą czarna plaża w Nonzie nie wydawała mi
się aż tak bardzo czarna, jak sobie wyobrażałam. Ciemniejsza
wydawała mi sie ta w Albu. Załuję trochę, że nie zeszłam na plażę.
Mogłam podjechać chociażby na tę w Albu.

[bah77]

> Załuję trochę, że nie zeszłam na plażę.

W/g mnie, warto zaplanować sobie kąpiel w dużych, ciepłych falach
morskich w Nonza, z którymi można spotkać się w małej, malowniczej
zatoczce za skalistym cyplem na północnym końcu plaży
typu "lotnisko".
Jest tam parking przy samej plaży.

Pozdrawiam

bah77

[aseretka]

Jadąc od północy nie zwróciliśmy uwagi, że przed Nonza jest zjazd na
plażę. A szkoda:(

[aseretka]

Ruszamy dalej w kierunku St. Florent. Mijamy Marina du Negru z
kolejną czarną plażą i stojącą obok niej wieżą strażniczą. Dalej
plaże już nie są ciemne. Na zboczach gór pojawiają się coraz
liczniejsze winnice i wreszcie wjeżdżamy szeroką dolinę Nebbio,
otoczoną skalistymi urwiskami. Wjeżdżamy do St.Florent, które stało
się dość popularną miejscowością wypoczynkową, gdzie do portu
przybijają jachty z całego świata. Działają tu liczne hotele,
otoczone zielenią rezydencje i pensjonaty, restauracje, lokale
rybne, kawiarnie i lodziarnie. W położonych uliczkach nad rozległą
zatoką uliczkach oraz w samym porcie dominuje turystyczny zgiełk i
chaos.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,88669409.html
Choć miasteczko założone zostało w XV w. po panującej w XVIII w.
malarii wyludniło się i przestało praktycznie istnieć. Na Starówce
zachowały się jednak pochodzące z okresu świetności miasta domy,
kamienna fontanna oraz wznosząca się na brzegu cytadela skąd
roztacza się ciekawy widok na morze oraz postawione zdawałoby się na
wodzie domy.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,88669565.html
Jakiś kilometr od centrum, przy uliczce Poggio d`Oletta, stoi
zbudowana w 1140 r. Katedra Santa Maria Assunta, zwana też Katedrą
du Nebbio. Zbudowana białego wapienia urzeka do dziś doskonałymi
proporcjami oraz starannie dopasowanymi szczegółami
architektonicznymi.

Wracamy do Bastii przez Patrimonio położone na skraju żyznej doliny
Nebbio. Nie na próżno droga ta zwana jest Routes des Wins. Mijamy
liczne winnice, domaine i cave z winami, gdzie można zadegustować i
kupić produkowane tu trunki.
Droga zaczyna się piąć pod górę ku Przełęczy Teghime. Zatrzymujemy
się na chwilę w punkcie widokowym Pal di Terviu skąd roztacza się
wspaniały widok za zachodnią i na wschodnią część Cap Corse. Z
jednej strony widać rozległą dolinę Nebbio i Zatokę St. Florent, z
drugiej podziwiać można widok na Bastię oraz Lagunę de Biguglia.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,88725192.html
Zjazd serpentynami do Bastii dostarcza wielu wrażeń. Dziewczynki
mówią, że czują się jak kolejce górskiej i ze śmiechem zataczają się
z jednej strony na drugą. Choć miasto widać, jak na dłoni jeszcze
sporo czasu mija zanim pokona się wszystkie zakosy.
Docieramy w okolice portu i teraz pozostaje już tylko prosta droga
do Ghisonacci.
Na camping docieramy o 19:45. Przejechane 323 km.

[aseretka]

Dzień 8 – piątek.
Dziś obejdzie się bez spaceru po pieczywo ponieważ postanawiamy
podjechać samochodem do Super U w Ghisonacci i zrobić większe
zakupy. Bratowa zostaje ze śpiącymi dziewczynkami, a my ruszamy do
sklepu. Oprócz pieczywa i mleka kupujemy 10 szt. jaj, dwa pleśniowe
serki po 1,25 euro, pomidory ( 1,64 euro ), dwie paczki szaszłyków (
po 3,60 euro za paczkę ), danonki, wodę mineralną, 6 puszek piwa
Serena ( 4,86 euro ), 24 buteleczki piwa za 6,19 euro oraz wino za
2,44 euro.
Kiedy wracamy dziewczynki już umyte, ubrane i uczesane czekają na
śniadanie. Jajka na miękko, żółty ser, konserwowa golonka, dżem i
miód, gdyby ktoś jeszcze był nie najedzony. Zmywanie naczyń i na
plażę. Niestety pogoda się coś psuje. Gorąco niby jest, ale
powietrze takie mało przejrzyste, a nad górami widać gromadzące się
chmury. Morze wita nas sporymi falami. Po 2 godzinach zrywa się
porywisty wiatr. Fale robią się coraz większe i gdy próbujemy wejść
do wody dosłownie nami poniewierają. Zuzia z Celiną przerażone
uciekają z płycizny. Na plaży też już nie można wyleżeć, bo wiatr
miota piaskiem we wszystkie strony. Przenosimy się na basen. Ludzi
dziś jakoś tu mniej. Przypuszczam, że wiele osób opuszcza dziś
camping.
Po obiedzie, popołudniowa wycieczka do oddalonej o 15 km Alerii,
która leży na płaskowyżu położonym nad rzeką Tavigno, w pobliżu
Etang de Diane – laguny uchodzącej niegdyś za najlepszy naturalny
port wybrzeża. Miejscowość ta była już zamieszkiwana w czasach
epoki neolitu, a w VI w. p.n.e. Grecy założyli tu bazę handlową
Alalia. W III w. ośrodek zdobyli Rzymianie i stał się on dla nich
bazą wypadową do podboju całej wyspy. W efekcie Korsyka stała się
rzymską prowincją ze stolicą w Alalii, ale wraz z końcem imperium
upadła również osada. Dzisiaj jest to niewielka miejscowość nad
którą góruje okazały genueński Fort de Matra. Naprzeciw niego, stoi
stary, kamienny kościół.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,88725569.html
Poniżej w cieniu fortu obejrzeć można ruiny rzymskiego miasta.
Prace wykopaliskowe pomiędzy wysokimi na metr murami wciąż trwają
odsłaniając coraz to nowsze fragmenty stolicy rzymskiej prowincji.
Zbiory wykopalisk pochodzących z rzymskiej Alerii oraz dawnej osady
greckie oglądać można w Muzeum Jerome-Carcopino, które mieści się w
Forcie de Matra. ( wstęp 2 euro ). Niestety godzina 17:50 jest już
zbyt późną na zwiedzanie muzeum, więc podziwiamy tylko dziedziniec
twierdzy oraz położone poniżej ruiny rzymskiego miasta.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,88725395.html
Jeszcze krótki spacer po nowym centrum Alerii, którym stała się
aktualnie położona na północnym brzegu rzeki Tavignano mała
miejscowość Caterragio, gdzie aktualnie koncentruje się całe
turystyczne życie miasta i wracamy do domu, czyli na camping.
Na kolację szaszłyki z grilla.

[aseretka-foto]

Dzień 9 – sobota.
Przedostatni dzień na Korsyce i ostatnia wycieczka. Planujemy dziś
zwiedzić Corte oraz pospacerować po Wąwozie Restonica.
O 8:00 śniadanie i kilka minut po 9:00 wszyscy zwarci i gotowi do
wyjazdu. Mimo wczesnej pory na dworze panuje okropna duchota, a
ponad górami gromadzą się czarne chmury. Czyżby zanosiło się na
burzę? Wczoraj też tak wyglądało, a jednak obyło się bez deszczu. Na
wszelki wypadek wrzucam jednak do samochodu – oprócz pożądanych do
wędrówki wąwozem butów - kurtki przeciwdeszczowe i długie spodnie na
wypadek, gdyby w górach było chłodniej. Na razie jednak cienkie
bluzki i szorty aż lepią się do ciała, więc oddychamy z ulgą, gdy
włączamy klimatyzację.
Jedziemy początkowo prostą jak drut drogą N198 w kierunku Alerii. W
Caterragio skręcamy w lewo na prowadzącą do Corte drogę N200. Droga
wije się wzdłuż rzeki Tavignano. Przejeżdżamy przez kilka kamiennych
mostów pochodzących najprawdopodobniej z czasów panowania na wyspie
genuańczyków.
Po półtoragodzinnej jeździe docieramy do sekretnej stolicy wyspy,
którą było Corte w latach 1755-1769 za czasów rządów Pasquala
Paolego. Wtedy to położone na wysokości 600 m n.p.m. miasto
stanowiło główny ośrodek oporu przeciw genueńczykom, a także dzięki
istniejącemu tam uniwersytetowi było centrum intelektualnym Korsyki.
Położone na skale Stare Miasto już z daleka wprawia w zachwyt, gdyż
przypomina wyglądem orle gniazdo położone na niedostępnym szczycie.
Piramidki domów o wysokich fasadach zwieńcza stara Cytadela, a
kamienne, strome zbocza otaczających miasto gór dodają widokowi
niepowtarzalnego uroku.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,88906592.html

[aseretka]

Udaje nam się zaparkować na niewielkim placyku, którego środek zdobi
pomnik narodowego bohatera – Pascquala Paolego. Aż dziwne, że nie ma
on rzymskiej togi i laurowego wieńca na głowie. Bohaterem może był,
ale nie był imperatorem. Mnie jednak w zwykłym, właściwym dla epoki
ubraniu wydaje się jakiś bardziej bliski i bardziej człowieczy.
Schodkową uliczką idziemy do punktu widokowego Belvedere, skąd
podziwiać można cudowny widok na wysokie góry i położone niżej
doliny. Po drodze mijamy Place Gaffori z pomnikiem generała
Ariighiego. Wchodzimy do znajdującego się przy placu piaskowo-
żółtego kościóła L`Annonciation. Barokowe wnętrze ujmuje mnie
skromnością. Mimo złotych zdobień są one stonowane, a ozdób nie jest
tu zbyt wiele.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,89145186.html
Wyłożone brukiem z kamienia polnego wąskie uliczki prowadzą nas na
górę do punktu widokowego. Im wyżej, tym domy starsze, zbudowane z
łupków i kamienia. W zachwyt wprawia nas przyozdobiony zielenią
zaułek Quartier Colanche. Wprost zazdroszczę ludziom, którzy
mieszkają w tak uroczym miejscu.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,89145314.html
Dochodzimy do Belvedere. Rozciągający się stąd widok jest tak
piękny, że aż wydaje się nierzeczywisty. W dole rozciąga się
prześliczna kotlina otoczona stromymi stokami gór. Pośród niej, jak
wyspa, na skalnym występie leży Corte. Powyżej widać cytadelę
położoną na niedostępnym, stromym zboczu. Poniżej widać dachy
Starego Miasta, nad którymi góruje wieża kościoła L`Annonciation.
Tego nie da się opisać słowami, to trzeba po prostu zobaczyć!!!
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,89145483.html
Jeszcze spacer wąskimi uliczkami Starego Miasta w kierunku bram
twierdzy i wracamy do samochodu podziwiając po drodze wylegujące się
na progach domów korsykańskie koty.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,89338795.html

[aseretka]

Czarne chmury, które do tej pory były ponad górami zbliżyły się
teraz do miasta. Niebo rozdzierają błyskawice i po chwili zaczyna
lać ulewny deszcz przeradzający się w grad. Zatrzymujemy się na
parkingu przed marketem i postanawiamy przeczekać burzę robiąc
zakupy. Właściwie niewiele nam potrzeba: pieczywo, wino, koszyczek
nektarynek, dwie paczuszki parówek. Gdy wychodzimy ze sklepu na
niebie pojawia się tęcza. Niby to zwiastun pogody, ale straszliwie
się ochłodziło.
fotoforum.gazeta.pl/72,2,705,86844148,89502150.html
Na szczęście mamy ze sobą długie spodnie i kurtki. Sprawdza się więc
przysłowie mówiące, że „lepiej nosić, niż się prosić”. Założywszy na
siebie cieplejszą odzież wsiadamy do samochodu i jedziemy w kierunku
Wąwozu Restonica. Zdołaliśmy jednak ujechać niecały kilometr, gdy
znowu rozpętała się nawałnica. Grzmoty piorunów roznoszą się echem
pośród gór. Wydaje się, że burza uderza ze wszystkich stron na
Corte. Błyskawice przecinają niebo we wszystkich możliwych
kierunkach. Wycieraczki nie nadążają ze zbieraniem zalewającej szyby
wody. Stajemy w zatoczce na poboczu drogi i zastanawiamy się nad
celowością wyprawy do wąwozu. Nawet jeśli przestanie padać będzie
tam zapewne mokro i ślisko. Czy damy radę przejść szlak z
dziewczynkami, które już teraz w samochodzie zaczynają marudzić
przerażone burzą? Co będzie, gdy taki potop rozpęta się w wąwozie?
Czy będzie gdzie się schronić? Odpowiedzi na te pytania są negatywne
i gdy ulewa trochę odpuszcza decydujemy się na powrót do
Ghisonaccii. Przez cała drogę towarzyszy nam mniejszy lub większy
deszcz. Na wybrzeżu jednak słońce, chociaż podobnie, jak wczoraj
wieje silny wiatr.
Po obiedzie idziemy jeszcze na dwie godziny na basen. Jeszcze
krótkie pozegnanie z morzem tłukącym o brzeg grzywiastymi falami,
potem pakowanie, kolacja i spać.

[Gość: Mikosz]

Aseretko!!! To się czyta jak najlepszą powieść!!! Dzięki za to!!!
Mam pytanie czy masz moze swoje relacje w całości?? Jeśli tak to błagam prześlij
mi na [e-mail]. Również wspomnienia z Włoch!!
Pozdrawiam Cię i czekam na jeszcze.

[aseretka]

Dzięki za dobre słowo:) Czasami wydaje mi się, że piszę "sobie a
muzom". Jeżeli jednak choć jednej osobie moje wspomnienia się
przydają, to uważam, że warto jednak pisać.
Oczywiście prześlę Ci wspomnienia z Korsyki oraz z Włoch. Ale nie
wiem, czy chcesz opis podróży na południe Italii, czy wyprawę nad
pięć jezior północnych Włoch.

[ennka]

Aseretko ,czytamy , czytamy.
Relacja super, dziękuję Ci za te wszystkie informnację i świetne
opisy.
Mam nadzieję ,że opiszesz nam też podróż przez Włochy i Austrię .
Pięknie proszę .
Pozdrawiam serdecznie .

[aseretka]

Niestety z czasem u mnie na początku roku krucho, więc skupiłam się
na Korsyce. Krótkie informacje z podróży na wyspę zamieściłam na
fotoforum:
fotoforum.gazeta.pl/72,2,91,85045750,85045750,0,2.html?v=2
Przejazd powrotny raczej mało ciekawy, chociaż krótki pobyt w
Austrii warty byłby odnotowania. Jeśli tylko znajdę czas.
Pozdrawiam.

[Gość: Mikosz]

Nie przestawaj!!! PISZ!!!
Jeżeli możesz to poproszę oba opisy wspomnień!!
Dzięki wielkie!! Naprawdę!!!

[Gość: Fredzio]

A moje dobre słowo się nie liczy :)??!! Poważnie: pomyślę o Korsyce
w przyszłym roku (...jeśli...). Pozdrawiam.

[aseretka]

Dziękuję za dobre słowo:) I też pozdrawiam.

[aseretka]

Wysłałam.

[Gość: Mikosz]

Dostałam. DZIĘKI!!!!!

[Gość: Dominik]

Aseretko,
jestem kolejnym, który dziękuje za możliwość czytania :) i gratuluje Ci
wspanialej podróży.
Sam na Korsyce bylem dwa razy - pierwszym razem... 2 miesiące wakacji '99 i
drugim - przez 3 miesiące wakacji - rok później.
Jednak były to pobyty "pracowite" - na campingu San Damiano, praca z
młodzieżą.Okazji do pozwiedzania wyspy było mnóstwo, bo co chwilę nowe turnusy :)
Teraz jednak planuję sentymentalną podróż i powrót do tego raju na ziemi już
czysto prywatnie i w ramach... podróży przedślubnej ;)

Biorąc pod uwagę aktualną cenę euro i to, że pojedziemy we dwoje, zastanawiam
się intensywnie nad formą tego wyjazdu.
Na pewno będzie to czerwiec, bo i taniej i spokojniej.
Główny problem to forma pobytu. Namiot własny, namiot campingowy a może jakieś
bungalowy?!
Właściwie to powinienem wyjść od pytania - jak sobie radziliście z
przygotowaniem posiłków, dla co by nie mówić sporej grupy?
Woziliście butle z gazem? Czy może na campingach jest dostęp do jakichś aneksów
kuchennych?

Mam jeszcze trochę czasu, ale on jak zwykle ucieka zbyt szybko a przygotowania w
przysłowiowym lesie ;)
serdecznie pozdrawiam
Dominik

[aseretka]

Namioty Eurocampu wyposażone są zarówno w kuchnię gazową, jak i we
wszystkie niezbędne naczynia: garnki, talerze, sztućce, kubki,
półmiski itd. Zresztą zobacz tu:
www.eurocamp.pl/
Z przygotowaniem posiłków nie mam nigdy kłopotu. Gotowałam już nawet
dla większej grupy, kiedy to bywało nas 10 osób. Grunt to dobra
organizacja:)

[Gość: milka]

Z rezerwacjami jezeli chodzi o EUROCAMP to trzeba sie spieszyc. Ja
juz we wrzesniu rezerwowalam na nastepny wrzesien. Ta forma zaczela
cieszyc sie duza popularnoscia.Pani przez telefon mowila juz wtedy
ze wiele ofert na maj i czerwiec jest juz zaklepanych.Co do
wyposarzenia to faktycznie najlepiej wejsc na strone EUROCAMPU i
wiesz wszystko.

Moja podróż po Korsyce - dzień 10.

[aseretka]

Dzień 10 – niedziela.
Pożegnanie z Korsyką. Prom odpływa o 13:30 ale chcemy ostatni raz
popatrzeć na wyspę przejeżdżając przez region Castagniccia.
Śniadanie o 8:00 i przed 9:00 opuszczamy camping. Niebo zachmurzone,
jakby pogoda opuszczała Korsykę wraz z nami.
Jedziemy N198 do Prunete, gdzie skręcamy w lewo na D71. Ten
najzamożniejszy przed stu laty region przecinają liczne drogi. Jego
nazwa wzięła się od kasztanowców, które porastają wzniesienia i
doliny. Genueńczycy nakazali zastąpić nimi miejscowe dęby, ponieważ
dzięki nim mogli wyżywić Korsykańczyków, głodujących z powodu
wysokich podatków. Niestety kasztanowe drzewa w większości są na
wymarciu i mogą straszyć turystów wyschłymi konarami.
Dalej droga wiedzie nas górą do Santa Maria Poggio, a następnie w
dół do Moriani-Plage. Z Corniche de la Castagniccia podziwiać można
fantastyczny widok na rozciągającą się w dole równinę i morze, ale
niestety nie jest nam to dane, gdyż wszystko zaciągnięte jest
mgiełką i widoczność nie jest dobra.
W Bastii jesteśmy kilka minut po 11:00. Tu na szczęście nie ma
problemu z dojazdem do terminalu, bo tablice świetlne wskazują
dokładny kierunek na prom Corsica & Sardinia Ferries. Ustawiamy się
w kolejce do wjazdu na prom, a ponieważ jest jeszcze sporo czasu
zamykamy samochód i idziemy pospacerować po Placu St-Nicolas, który
dziś zapełniony jest przez pchli targ. Łazimy przez ponad pół
godziny pomiędzy rozłożonymi na ziemi straganami oferującymi
najróżniejsze starocie: książki, zabawki, monety, porcelanę ale
także i współczesny asortyment: zegarki, telefony komórkowe, wyroby
skórzane, sprzęt AGD.

[aseretka]

Kilka minut po 12:00 rozpoczyna się załadunek. Samochodów jest
stanowczo więcej niż w Livorno, a prom znacznie mniejszy od Mega
Smeraldy, którą płynęliśmy na Korsykę. Nie ma tu jednak pokładów w
kabinami, a samochody ustawiane są na kilku piętrowych rampach. Na
szczęście nasz zaokętowany zostaje na najniższym poziomie, więc nie
będziemy długo czekali na wyjazd. Mimo, że na pokład wjeżdżamy
niemal na końcu udaje nam się jeszcze znaleźć wolne leżaki na decku.
Można więc jeszcze będzie wykorzystać podróż na opalanie. Radość ze
słonecznej kąpieli mąci jednak nadciągająca czarna chmura. Mamy
jednak nadzieję, że po odbiciu od nabrzeża prom wydostanie się spod
jej zasięgu.
Nadzieje jednak okazały się płonne i czarna chmura, jak na złość
ciągnie się nad nami. Uwzięła się chyba, żeby podążać w tym samym
kierunku, co statek. Po pół godzinnym rejsie zmuszeni zostajemy
przez deszcz do opuszczenia decku i schronienia się pod pokładem. Na
morzu rozpętuje się burza i promem zaczyna całkiem nieźle kołysać.
Cumujemy w jednym z barów i patrzymy, jak bulaj zalewają fale wody.
Dziewczynką pod wpływem kołysania zamykają się oczy i zasypiają.
Zresztą nie tylko one, wszędzie widać leżących na siedzeniach, bądź
opartych o stoliki śpiących osobników.
W strugach deszczu mijamy Isola de Capraia. Kilka minut później
bratowa wychodzi na pokład i stwierdza, że przestało padać. Spoza
chmur zaczyna prześwitywać słoneczko, które wraz z wiatrem szybko
osusza leżaki. Opalać się co prawda nie można, ale tak przyjemniej
jest posiedzieć na pokładzie niż pod nim.
Zgodnie z rozkładem jazdy dopływamy o 17:30 do Livorno. Prom
opuszczamy jako jedni z pierwszych. Teraz jeszcze ponad godzina
jazdy i przed 20:00 lądujemy na campingu Park Albatros w San
Vincenzo. Koniec korsykańskiej przygody.

[aseretka]

Miło mi podzielić się z forumowiczami moją radością. Mój reportaż z
podróży po korsyce zajął I miejsce w konkursie na stronie:
www.wypady.pl/content/view/110/63/lang,/

[ennka]

Aseretko , z całego serca Ci gratuluję.
Wspaniale opisujesz swoje wyprawy i znakomicie ilustrujesz świetnymi
zdjęciami.
Zawsze z uwagą i wielka przyjemnością czytam Twoje przygody.
Pozdrawiam serdecznie
Bożena

[Gość: Fredzio]

Szkoda, ze to już koniec. a dokąd planujesz teraz ?
Pozdrawiam serdecznie

[aseretka]

Teraz na początku maja Grecja kontynentalna. Wreszcie! Potem na
przełomie sierpnia i Września trochę Włoch i trochę Francji.

[petromin]

Gratuluję.
Rzadko ostatnio tu zaglądam z braku czasu. Tak więc dopiero dzisiaj ten wpis.
A czym się ostatnio zajmuję? Szukam po całym świecie ciekawych miejsc
geologicznych.
To są efekty tych poszukiwań:

www.panoramio.com/favourites/2030972&all=1
Są tam też zarówno ciekawe miejsca z Francji jak i z Korsyki.
Ale odszukanie ich w takiej ilości zjęć dla niektórych może być kłopotliwe

[bafra]

Aseretko,gratulacje i czekam na nowe piękne zdjęcia :-) i relacje.

Pozdrawiam
bf

[Gość: Fredzio]

Mam nadzieję, że spełnisz swoje zamierzenia i opiszesz. Pozdrawiam

[aseretka]

Dziękuję wszystkim za miłe słowa:) Nagrodę już odebrałam i jestem
bardzo zadowolona z aparaciku. Tym bardziej, że mój stary Olimpus
zaczął ostatnio lekko szwankować.

[orchidea27]

Aseretko ! Ja tez gratuluje, bo reportaz jest naprawde swietny :))))
Nabieram coraz wiekszych checi na odwiedzenie Korsyki.

[aseretka]

Dziękuję. A Korsyka jest warta mszy, jak kiedyś rzekł mi Petromin.

[orchidea27]

W takim razie wybiore sie tam w przyszlym roku.

[Gość: Rav]

Witam.
Wypada się przyłaczyć do gratulacji, ale też i podziękować za bardzo ciekawe materiały. Jest jednak jedna rzecz która stanowi moja przewagę - na przełomie czerwca i lipca 2011 wyjeżdżamy na Korsykę !!! Bazą wypadową będzie ten sam camping, oczywiście planuję kilka wycieczek na tyle na ile będzie to możliwe i pozwoli nam nasze 2,5 roczne maleństwo. Z drugiej strony zaliczyła już Chorwację i 2 x Czarnogóre ( raz w brzuchu u mamy ), którą szcególnie serdecznie polecam ( ach te klimaty ...).
Pozdrawiam : Rav.

[Gość: Janusz]

Cytuję i podważam "21 noclegów z Eurocampu 304,20 euro po kursie
3,61 zł = 1100,00 zł" za 6 osób !!! jak później Pani kalkuluje
łączny koszt dla takiej właśnie liczby, - to niemożliwe !!!, bo
wychodziłoby po 2,40 euro/os/noc

[Gość: Agata]

W Eurocampie placi sie za namiot lub mobil .Cena nie jest zalezna
czy nocuje w nim 1 osoba czy 6 osob.Ja za 11 dni zaplacilam z kursem
po 4.6 zl. za euro 1104 zl.

[Gość: Fredzio]

Co prawda wtrącam się nieupoważniony, ale ... to możliwe, bo 1. w Eurocampie
płaci się nie od osoby lecz za namiot (wieloosobowy), 2. prawdopodobnie aseretka
korzystała z przed-(po- ?)-sezonowej bonifikaty "21+14", a w ogóle z powodów
wsp.wyż. lepiej liczyć 304,2:21=€ 14,48 .

[aseretka]

Szanowny Januszu! Niestety jest to możliwe. Weź do ręki kalkulator i
przelicz 304,20 * 3,61 daje dokładnie 1098,16 zł. Zaokragliłam to do
1100,00 zł. I to był cały koszt noclegu na 21 dni dla 6 osób. Na
osobę wychodziło więc po 50 euro, czyli ok 180,00 zł. Dzieląc to na
21 faktycznie wychodzi 2,41 euro za nocleg od osoby. Jak napisali
wcześniej poprzednicy cena jest zawsze za namiot, niezależnie od
tego, czy korzysta z niego jedna, dwie, czy sześć osób. A po sezonie
przy pobycie trzytygodniowym płaci się za 14 dni.
W tym roku niestety zapłacę trochę drożej, bo i kurs euro wzrósł i
ceny w Eurocampie poszły trochę w górę. Uważam jednak, ze cena
943,78 euro za 6 osób na trzy tygodnie jest śmiesznie niska.
Pozdrawiam
Aseterka.

[Gość: Agata]

Biorac pod uwage ceny kwater nad polskim morzem to naprawde
smieszne pieniadze.

[aga72]

aseretko, jak wczesnie rezerwowalas prom na korsyke?

[aseretka]

Wyjazd był pod koniec sierpnia, a bilety na prom rezerwowałam tak
gdzieś w drugiej połowie stycznia.

[aga72]

juz dokonalam rezerwacji. teraz po raz kolejny zaglebiam sie w twoje
opisy, aby w czerwcu podazyc twoimi sladami. nie moge sie doczekac

[aseretka]

W takim razie życzę udanych wakacji i wielu wrazeń z podróży po
Korsyce.

[Gość: e-tam]

Kempingi KORSYKA i inne...

Pozdrawiam,

[aga72]

wrocilam. korsyka jest sliczna. twoje opisy podrozy bardzo sie
przydaly. jeszcze raz dzieki za wskazowki

[aseretka]

Miło mi, jeśli moje zapiski komuś się przydaja:) Może zamieścisz
jakieś zdjęcia z tej pięknej wyspy. Chętnie pooglądam.

[piotr_twojechiny.pl]

Bylem na Korsyce w 2005 roku. Wspaniale miejsce. Drogi dla nie nazbyt
strachliwych kierowcow. Najwieksze wrazenie zrobily na nas Bonifaccio, Corte
oraz Calvi. Mozna pominac Ajaccio. Warto podroz poprzedzic lektura "Asteriksa na
Korsyce" ;)

[kamodek]

Ja planuję wyruszyć na Korsykę pod koniec sierpnia. Chcę po drodze zatrzymać się
na 2 noclegi (Austria i okolice Livorno- prom o godz. 9.00).
Czy możecie polecić jakieś fajne miejsca do spania w sensownej cenie ;)

[Gość: etna16]

Czy na Korsyce można zobaczyć drzewo truskawkowe?
A zioła? co rośnie "dziko" ?
Gdzie mozna znależć kolorowe kamyki do mozaiki (pt.wspomnienie :)
Może ktos mi odpowie, pod koniec sierpnia jadę!!!!!

[aseretka]

> Czy na Korsyce można zobaczyć drzewo truskawkowe?
Tak. Np. w Scandola w rejonie Ajaccio.
> A zioła? co rośnie "dziko" ?
Tak. Wszędzie w wąwozach oraz w górach.
> Gdzie mozna znależć kolorowe kamyki do mozaiki (pt.wspomnienie :)
Na plażach.

[Gość: JN]

zdjęcia z mojej podróży po tej pieknej wyspie mozecie znaleźć na
wobiektywie.blog.onet.pl, relacja pojawi sie wkrótce :)

[Gość: RED]

Korsyka! Cudownie i wspaniale. Byłem tam w tym roku - 15 raz, odkąd
ją poznałem. Namówiony przez znajomych dałem się przekonać na kupno
przewodnika...z Pascala. Powiem wam, że odkrtywałem wyspę, jakbym był
na niej pierwszy raz. A szlak win - no wielkie dzięki.

[Gość: agatulka]

Gość portalu: RED napisał(a):

> Korsyka! Cudownie i wspaniale. Byłem tam w tym roku - 15 raz, odkąd
> ją poznałem. Namówiony przez znajomych dałem się przekonać na kupno
> przewodnika...z Pascala. Powiem wam, że odkrtywałem wyspę, jakbym był
> na niej pierwszy raz. A szlak win - no wielkie dzięki.

To ma byc reklama jakiejs ksiazki? Byles na Korsyce 15 razy i odkryles wyspe
dopiero po przeczytaniu jakiegos przewodnika??? Dziwne to bardzo. To co robiles
przez te 15 razy? Ja bywam na Korsyce bardzo czesto, chociaz pewnie nie bylam
jeszcze 15 razy i pomimo tego, ze zostalo mi jeszcze troche ciemnych plam to
znam wyspe bardzo dobrze i nie potrzebuje do tego zadnej ksiazki ;)

[Gość: JN]

a wcześniej co robiłeś? ja rozumiem że wyspa nie jest mała i jest
sporo do zobaczenie, ale żeby po 15 razach odkrywać niczym za
pierwszym razem... chyba miałeś wczasy zle zorganizowane - moje były
zorganizowane genialnie :)

[aseretka]

> chyba miałeś wczasy zle zorganizowane - moje były
> zorganizowane genialnie :)

Może podzielisz się z nami wrażeniami z podróży po Korsyce. Na pewno
Twoja relacja pomoże innym w organizowaniu zwiedzania tej pięknej
wyspy.

[tess1956]

Aseretko, wspaniała relacja ilustrowana pięknymi zdjęciami. Czytałam z zapartym tchem i czułam się, jakbym sama podróżowała po wyspie. W swoich wspomnieniach przekazujesz dużo ciekawych informacji o zwiedzanych miejscach. Gratulacje!

[aseretka]

Dziękuję :) Zawsze mi miło, gdy komuś podobają się moje relacje.