Kolejny dylemat! co robic?poradzcie prosze

[illada81]

Witam.
Nie moge sie zdecydowac.Czy po aborcji moge urodzic chore dziecko? W klinice
polecili aborcje farmakologiczna bo to wczesna ciaza. Czytam wasze posty,
zastanawiam sie czy warto narazac sie na syndrom poaborcyjny, depresje...

Jestem dziewczyna ktora lubi sie bawic, lubi przygody a teraz to wszystko ma
sie skonczyc. Ja nie jestem gotowa, jeszcze nie teraz, za kilka lat... Ale
nie teraz!!! Nie chce byc matka!!!

Coz moja wpadka byla wynikiem romansu z czarnoskorym mezczyzna, ktory widzi
tylko jedno wyjscie: aborcje. Nie chce wychowywac sama tego dziecka, bo ono
bedzie inne. A jesli bede je nienawidzic za kolor skory! Jesli wpadne w
depresje poporodowa. Wydaje mi sie kazde rozwiazanie wiaze sie z nerwica,
ktorej poczatki juz obserwuje.

Licze na was, szczegolnie na kobiety ktore to zrobily!

[78goska]

Jak je będziesz nienawidzić, to zawsze będziesz mogła oddać. Jeśli dokonasz
aborcji, każda ciąża za te kilka lat kiedy będzie i chciane i oczekiwane to
będzie ciąża tzw. wysokiego ryzyka. Możesz mieć problemy z donoszeniem, co
często = szpitale, leżenie tygodniami lub miesiącami(bez wstawania nawet do
toalety.
A co do przygód, to dziecko jest jedną z największych.

[kopciuszk]

Skoro nie chcesz tego dziecka to pozwól mu sie urodzić i oddaj do adopcji.
Uwierz, to najlepsze wyjście. Dziecko będzie żyło, będzie miało rodzinę a Ty
będziesz miała czyste sumienie, nie będziesz całe życie mysleć o tym, że
odebrałaś mu życie. Stań na wysokości zadania. Dasz radę zobaczysz!

[mamaanieli]

1. dziecko nie jest winne, że jego biologiczny ojciec jest czarny. gdybyś
zdecydowała się je urodzić, zakochasz się w nim do szalenstwa. szczególnie,
ze "mieszane" dzieci są prześliczne.
2. nie zaczyna ci się nerwica, tylko działają hormony ciążowe i zaczynasz
wariować. to normalny, przejściowy stan.do ok 12 tygodnia niektóre kobiety po
prostu są gotowe pozabijać bliźnich
3. nerwica i depresja to cię czeka, gdy dokonasz aborcji. farmakologicznej, czy
w gabinecie lekarskim. metody są różne, efekt zaskakująco podobny.
4. daj sobie trochę czasu i spokoju. czas jest dobrym doradcą. nie szalej na
myśl o dziecku, bo nie jesteś pierwszą i ostatnią kobietą w nieplanowanej
ciąży. znam takich dziewczyn mnóstwo. i to z sytuacjami o wiele trudniejszymi
niż Twoja. te, które zdecydowały się urodzić, mimo trudności - nie żałują. te,
które przerwały ciążę, żałują i cierpią.
5. jeśli chodzi o "tułanie się dziecka po bidulach", czy coś w tym stylu. nie
ma w Polsce, a tym bardziej na świecie, problemu niemowląt w bidulach. jeśli
matka oddaje dziecko i ZRZEKA się praw rodzicielskich, dziecko natychmiast
idzie do adopcji. jeśli w Polsce nie znalazłaby się para, która
zechcialaby "mieszane" (przesliczne) dziecko, to maluch idzie do rodziny
zagranicznej. w tzw "międzyczasie" przebywa albo w pogotowiu rodzinnym (znam
takie, naprawdę nie ma w nich chorób sierocych), albo w wyspecjalizowanych,
nowoczesnych ośrodkach adopcyjnych. jeśli masz pytania - pisz.

[illada81]

Era206 skad znasz te rase? mialas z nimi do czynienia? nawet nie chce myslec ze
mnie czyms zrazil bo bym go zabila chyba !!! Mysle o tym juz 3 tygodnie i z
jednej strony chce z drugiej nie chce. Tatus sobie chula i w dupie ma wszystko.
Zostalam samusienka. Mozesz mi cos blizej napisac jak wyglada aborcja tego
typu? Mozesz wyslac maila? Pozdrawiam.

[illada81]

Problem jest w tym, ze nienawidze dzieci i nigdy ich nie chcialam. Moze jesli
moj przyszly maz by bardzo tego pragnal to bym poswiecila sie tej idei. Ale nie
teraz, kiedy mnie mam partnera, rodzina jest daleko i nikt mi nie pomoze. Nie
chce bawic sie w pieluszki, kupki, czkawki bo sama sie chyba od tego porzygam.
Brzydze sie dzieci. Z reszta chce sie jeszcze wybawic w zyciu.
A tu nagle krach i wszystko ma sie skonczyc. Zgadzam sie, jestem popaprana
egoistka.

Jest jeszcze jeden problem, nie wiem kto jest ojcem!!!!! Nie jest pewna na
100%. Bylam glupia ale sie stalo. Kiedy mozna zrobic test na ojcowstwo???
Dlatego najlepiej, tak ja uwazam, wykonac zabieg.
Boje sie konsekwencji...

[mamaanieli]

kochana, ale ty wcale nie musisz pałać wielką miłością do dzieci, które nie
zawsze pachną bobaskiem, a często gęsto śmierdzą jak skunksy psa lub kota
można lubić lub nie, i można się pozbyć zwierzaka, bo śmierdzi. ale mówimy o
ludziach: ty jesteś człowiekiem i zmieniasz się. i w sobie masz człowieka,
choćby proczojsistki mówiły ci o komórkach i embrionach. i tego nie
zmienisz! "nielubienie" dzieci nic tu nie zmieni. masz prawo do tych uczuć.
masz prawo do egoizmu, ale do zabijania (psychicznego siebie, fizycznego
dziecka, które od "prawdziwego" człowieka różni się rozmiarem) nie masz prawa.
i doskonale sobie zdajesz z tego sprawę.
piszesz: "A tu nagle krach i wszystko ma sie skonczyc" - A CO MA SIĘ SKOŃCZYĆ?
twoje "popaprane" życie egoistki - jak sama piszesz? może warto coś zmienić w
swoim życiu? test na ojcostwo można zrobić, owszem. to chyba nawet w 3
miesiącu. tylko zastanawiam sie po co. Co to zmieni? dziecko jest twoje. jest
już. choćby miało ojca z kosmosu. to tylko jego geny.

piszesz - "lepiej wykonać zabieg -boję się konsekwencji.... No wybacz, ale to
kompletny absurd!!!" pomyśl najpierw. nie działaj pochopnie. bo histeria to
głupi doradca. a hormony ciążowe - jeszcze gorszy))) pozdrawiam cię bardzo
serdecznie. jesteś ciepłą wrażliwą dziewczyną, mam wrażenie poszukującą
miłości. nie odrzucaj tej milości, która się w tobie rozwija. a jesli naprawde
nie pokochasz (po porodzie) dziecka, to go oddaj. będzie wielką miłością dla
innych.

[mamaanieli]

ps.
piszesz: "Nie
chce bawic sie w pieluszki, kupki, czkawki bo sama sie chyba od tego porzygam. "
hehe. ja przed urodzeniem córki też tak czułam, myślałam i odrzucała mnie po
prostu myśl o tej całej dziecięcej fizjologii i bałam się że wszystko mi
się skończy. uwierz, dopiero sie zaczęło. a dziecko ma takie swoje tajemnicze
sposoby, że zakochujesz się (częśto stopniowo) nawet w "zapaszkach". wiem, ze
na razie cię nie przekonałam. ale ja mam doświadczenie, a ty tylko obawy i
strach głowa do góry.

[kizdam47]

Era206
oświadczam Ci, iz poprzez treść swoich postów nie jesteś na tym forum mile
widziana. Niestety, musze usunąc Twoje wypowiedzi zachęcające do aborcji. To
forum jest dla określonej - na wstępie - grupy osób.

Do rasistowskich poglądów wcale się nie ustosunkuje, bo to jest poniżej
poziomu. Głowa mała, jaka postępowa ta "europa".

[kalina1]

f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=3466925
www.mediweb.pl/forums/viewtopic.php/t=13424/sid=27a2e32435ddc1931a54e4d39d9bfb5f.html

[wzr1]

> Jestem dziewczyna ktora lubi sie bawic

I to za wszelką cenę, nawet życia dziecka.

> lubi przygody
A wychowanie dziecka nie jest przygodą?

> Coz moja wpadka byla wynikiem romansu z czarnoskorym mezczyzna,
> ktory widzi
> tylko jedno wyjscie: aborcje. Nie chce wychowywac sama tego
> dziecka,
Sąd mu przypomni o obowiązkach ojca

[czarodziejka87]

szczerze mowiac, radzilabym Ci dokonac aborcji. Sama to zrobilam, i
mimo bardzo kruchej psychiki bardzo dobrze sie trzymam. Napisz na GG
5980273 lub maila [e-mail] Czekam

do czarodziejki

[mamaanieli]

gratuluję samopoczucia.

[illada81]

nic nie postanowilam, poczekam. nie chce tego dziecka, choc wiem ze
byloby sliczne. Moze i bym mogla zostac matka ale ja tego nie czuje,
za kilka lat jak znajde odpowidniego faceta, nie teraz. pozniej nikt
mnie nie bedzie chcial z czaruszkiem u boku. Moze sobie spaprac
zycie. mysle mysle intensywnie.
BTW dzieki za dobre i mile slowa.

[benignusia]

hmm....wiesz jeśli chcesz dokonać aborcji,i jeszcze czekasz,można by
powiedzieć ze jesteś sadystą(!?)bo dziecko rozwija sie z każdym
dniem-tygodniem,przeczytaj w kaledarzu ciazy.zobacz u góry są
zdjęcia abortowanych dzieci.nie chcesz-oddaj.nie musisz nawet
dziecka oglądać.

ja też nie czułam że bede matką do 20 tyg,kiedy to maluch zaczyna
kopać a lekarz mi powiedział ze bede miała córeczke.

[mamaanieli]

piszesz: "nie chce tego dziecka, choc wiem ze
byloby sliczne." - nie musisz go CHCIEĆ. ono już jest, więc
Twoje "chcenie" żeby było nie ma większego znaczenia daj mu się
rozwijać, a sobie daj spokój. ono rośnie w każdej chwili, godzinie.
Może wyda Ci się to dziwne, ale mnóstwo kobiet czuje w ciąży, że
dziecka NIE CHCE. Burza hormonow, lęk przed niewiadomym, tysiąc
różnych powodów. Nawet dzieci planowane i z pełnych rodzin, czasem w
ciąży są "niechciane". I bardzo żadko pozostają "niechcianymi" po
porodzie. to się zdarza raz na milion chyba
Co do tego, że " będzie śliczne". owszem, będzie. Ale to nie powód,
zeby go ocalić. Bo dar życia jest ponad urodą czy rasą. NIe można
dziecka zabić, bo jest czarne, czy białe, czy brzydkie... zlituj
się...
Co do tego, czy cie ktoś "będzie chciał z czarnuszkiem"... Wiesz,
znam bardzo dużo par tak dziwnych, ze aż niewiarygodne, że sa razem
i się kochają. a kochają się naprawdę, bardzo, bardzo mocno. i
takie "przeszkody" jak "mieszane" dziecko, dla PRAWDZIWEJ miłości,
nie są problemem. No chyba, że żałujesz przelotnych, głupowatych
romansów.

i nie "myśl, myśl, myśl", bo tylko się zadręczasz niepotrzebnie. daj
sobie obecnie na luz. i przez nastepne kilka tygodni postaraj się
znaleźć ciekawe, absorbujące zajęcie.

a dziecko niech rośnie. jak się urodzi, pomyślisz. i gwarantuję Ci,
że znajdzie się dobre rozwiązanie.

[mamaanieli]

oczywiście "rzadko", nie "żadko" ale obciach, hihi przepraszam

[sowa_hu_hu]

a jakie znaczenie ma dla normalnego faceta ze dziecko będzie czarne a nie białe?
mogłas sie przespać z czarnym a teraz masz podejście zalatujące rasizmem...
nie żebym cie potępiała oczywiście.

zycze dokonania odpowiedniej decyzji. pozdrawiam.

[illada81]

jesli urodze to dziecko bede miala zakaz wstepu do rodzinnego domu :
(
bo to z tamtad zalatuje rasizmem. Czyli nie bede mogla nigdy wrocic
do Polski ! Nie chce sprawic bolu rodzinie czuje ze nie pokocham
tego co we mnie rosnie wlasnie z tego powodu

[mamaanieli]

rasizmem może i zalatuje, ale wnuk to wnuk. już niejedna na tym
forum była "wydziedziczana", "wywalana z domu" i takie tam. i
niejeden przyszły dziadek "przeklinał", a potem zakochiwał się jak
wariat. to takie polskie
po drugie: nie musisz dziecka zatrzymywać!!! po prostu go nie
zabijaj!!! przecież na Zachodzie są jeszcze większe kolejki do
adopcji niż u nas. A kolor skóry to już ma znaczenie najmniejsze!

nie uprzedzaj faktów, bo życie jeszcze Cię mile zaskoczy.

[benignusia]

dokładnie,przecież wystarczy że zgłosisz sie do ośrodka
adopcyjnego.możesz oddać to dziecko,tylko nie zabijaj....jakbyś na
to nie spojrzała,to powinniśmy płacić za swoje błędy,a nie nasze
dzieci....przeciez mozesz oddać dziecko,i wrócić do krajo po jego
narodzinach.pamietaj ze z kazdym dniem twój syn,czy cócia jes coraz
wiekszy,zaczyna bić serducho i zaczyna czuć....nawet nie wyobrazam
sobie co "przeżywa"dziecko które sie zabija.jest tyle wyjśc,a
aborcja t najgorsze.jeśli tak ci zalezy na opini ojca,czy bedzie
zadowolony ze dokonałaś aborcji>??przecież to jego wnuk,czy biały
czy mulatek.

[illada81]

Napiszcie czemu WY nie oddalyscie do adopcji tylko zabilyscie?

Bo mam nadzieje ze kobiety co nie mialy aborcji nie uczestnicza w
dyskusji, bo one nic o tym nie wiedza. Nie mialy - wiec sie niech
nie wypowiadaja. Tak jak dziewice nie wymieniaja sie doswiadczeniami
z odbytych stosunkow plciowych!!!

Ja nie chce dziecka i juz! Na sama mysl robi mi sie nie dobrze. I
nie jestem katem, to 6 tydzien. Wiec czas do namyslu mam - jakies 3
tygodnie.

Czy naprawde ma sie wyrzuty sumienia czy to zalezy od psychiki
kobiety?

[mamaanieli]

mam czas do namysłu - 3 tygodnie. obejrzyj sobie jak wygląda dziecku
9 tygodniowe.

[mmilki]

illado81,
wypowiadaja sie dziewczyny,ktore nie mialy aborcji,
ale Ty tez jej nie mialas,tez niewiele o niej wiesz.

Jestesmy tu po to,by dzielic sie doswiadczeniem -
bez wzgledu na to,ktora droge wybierzemy.
Ostateczna decyzje i tak podejmuje matka -
(dziewczyna w ciazy jest juz dla mnie matka i nic tego nie zmieni -
nie zaprzeczaj tu,prosze).

W watku,na forum prywatnym "Rodzenstwo-duza roznica wieku",
ktos podal link,do filmiku o aborcji.

Nic o niej nie wiem,bo jej nie przezylam,ale to co tam zobaczylam
(zreszta nie pierwszy juz raz) przypomnialo mi ze "TO" co sie w
tobie rozwija,to zycie...bez wzgledu na to czy czarne,czy biale,
czy zdrowe,czy chore,czy dwu-tygodniowe,czy dwu-miesieczne.

Film wstrzasajacy,nie podam ci linku,
jak chcesz to sama poszukaj,albo napisz do mnie.

Droga illado81,
nie bede Cie przekonywac,jak zreszta nikogo na tym forum,
jestes dorosla,swiadoma i wartosciowa dziewczyna,
chcialabym,abys do konca taka pozostala,
mam swoje poglady,
moge je tylko tutaj przedstawic,
ja jestem za Zyciem,nic tego nie zmieni,
i jesli bedziesz potrzebowac moge troszeczke pomoc.

Pamietam,jak 8 lat temu bylam na spacerze z moim wowczas
dwumiesiecznym synem.
Spotkalam dziewczyne - matke,z czarnym dzieckiem (moze 2-3 letnim)
i pomyslalam sobie,ze musialo jej byc ciezko.

Jeszcze kilka lat temu swiat nie byl taki tolerancyjny
(zreszta do dzisiaj nie jest,ale czasy i poglady troszke sie
zmienily) i pomyslalam sobie,ze przeciez ona tak samo,jak ja
nosila to dziecko pod swoim sercem,czula,jak kopie,patrzyla,
jak sie rozwija,to bylo jej dziecko-bez znaczenia czy czarne,czy
biale,ladne,czy...(wyzej juz to pisalam)

...i wiesz,wcale nie myslalam o niej w kategoriach pogardy,
wrecz przeciwnie - bylam pelna dla niej podziwu.

Wiesz illado,
klikam w te glupia klawiature,piszac ci tyle slow,
sama nie wiem na ile potrzebnych,
a tak naprawde caly czas mysle o twoim dziecku,
chcialabym zeby zylo,nawet nie wiesz,jak bardzo bym chciala!!!

trzymaj sie,milki

[reniatoja]

Z jedna sprawa nie moge sie zgodzic. "kobiety ktore nie maja za soba
aborcji niech sie nie wypowiadaja, bo one nic o tym nie wiedza".
Otóz wyobraź sobie, ze kobieta, która nie dokonała aborcji moze o
tym bardzo duzo wiedziec - właśnie dlatego, że dokonała np wyboru:
urodzę. Czy w dyskusji o aborcji mogą brać udział tylko te kobiety,
które stojąc na rozdrozu, wybrały drogę "do usuniecia"? Właśnie te,
które zrezygnowały z aborcji i postanowiły urodzic, mogą wiele
wnieść do takiej dyskusji i być moze wiedzą bardzo duzo. Co to
znaczy "nic nie wiedzą"? Nic nie wie tylko człowiek pozbawiony
świadomości.

[majaa22]

Witaj,w sumie sama nie wiem jak znalazłam się na tej stronie ...może sam fakt
,że całkiem niedawno sama stałam przed trudną decyzją usuną czy nie usuną.W
sumie to nie była decyzja do podjęcia tylko myśl ,która pojawiła się w mojej
głowie...Mam 22 lata,jestem w 9 miesiącu ciąży,z niecierpliwością czekam na moje
maleństwo,które już niedługo będzie ze mną.Wiadomośc o ciąży była szokiem dla
mnie,rozsypał się cały mój malutki świat, w którym żyłam.Górowały imprezy,
spotkania z przyjaciółmi,wypady do dyskotek.I nagle bach wszystko sie
zmienia.Najpierw szok,niedowierzanie,że coś jest we ,że to "cos" to MOJE
DZIECKO,NOWE ZYCIE!!!ALE PRZECIEZ JA GO WCALE NIE CHCE ,takie były moje mysli to
za wczesnie,nie teraz.Pierwsze usg,na monitorze zobaczyłam maleńkie bijące
serduszko i jakąs plamke,która powolutku zataczała ludzką postac.Łzy popłynęły
mi same z oczu.Nosiłam pod sercem nowe zycie,nosze dalej...mysl o tym mnie
przerazala a jednoczesnie uskrzydlała.Myślałam dalej o usunięciu ,miałam nawet
już lekarza ale...no własnie ale.Pwoeidziałam ,ze nie zrobie tego bo nie mam
prawa zabijac,kazdy musi poniesc konsekwencje i odpowiedzialnosc za swoje
czyny.Wiedziałam,ze nie bedzie latwo,liczyłam sie ze rodzice odwrocą sie
,przynajmniej ojciec,ze moj partner nie zaakceptuje decyzji o urodzeniu
dziecka,byla jak najbardziej za aborcją.Wszystko widziałam w ciemnych
barwach...Rodzina oszalała na punkcie dziecka gdy powiedziałam im o
ciązy,zarówno moi rodzice jak i tesciowie.Mój partner potrzebował troszke wiecej
czasu.Pierwsze usg ,przy którym był obecny zrobiło na nim ogromne wrazenie.Gdy
zobaczył nasza malutka córeczke,zycie które kielkuje we mnie,jego zycie miał az
lzy w oczach.Pierwsze ruchy ,które wyczył powoli budowały więz między nim a
nienarodzonym jeszcze maleństwem.Ale sie rozpisałam...kochana przemysl to
dokładnie,prosze cie o to.Wiem ,ze jest ci strasznie trudno.Podobnych uczuc
doswiadczyłam,wiem ze twoja sytuacja jest gorsza ale pomysl tez nie nim o tym
maleństwie co z kazdym dniem rosnie w tobie.Jezeli bedziesz chciała pogadac to
bardzo chetnie,buziaczki.....

[patssi]

poszłaś do łóżka z przelotnym (romans)facetem bez gumy ?? gratuluję
głupoty ....

ile Ty masz lat ?? 15 ??
żyjemy w cywilizowanym świecie...nikt nie gani ciemnoskórych za
pochodzenie...

chyba boisz się sama siebie

[mamaanieli]

nie mam doświadczenia aborcji, ale mam doświadczenie trudnych
wyborów, przezwyciężania życiowych trudności, walki z własnym
egoizmem, dojrzewania, przekraczania barier, które niby nie były do
przekroczenia. co ci mają napisać dziwczyny, które dokonały aborcji?
że było fajnie, i że są zadowolone? dziwnym trafem ogromna większość
pisze coś zupełnie różnego. cierpią, a mimo że mija czas, nie
zapominają. większość chciałaby ten czas cofnąć.
nie miałam aborcji, ale mam dzieci. więc to ja, a nie ty mogę się na
ich temat wypowiadać. a, jak już pisałam, macierzyństwo nie było dla
mnie najłatwiejszym życiowym zadaniem.
nie reaguj agresją w stosunku do ludzi, którzy chcą ci pomóc.

[majaa22]

Patssi
Nie do Ciebie należy negowanie i pyatnie ile ma lat,ze nie zabezpieczyła sie,ze
spała z ciemnoskorym mezczyzną...fakt faktem,ze aborcja ktorej chce dokonac jest
chyba najgorszym z mozliwych rozwiazan ale my powinnysmy pomoc dziewczynie
podjac słuszną decyzje,odciagajac ja od wykonania zabiegu a nie negujac i
pytajac sie ile ma lat ze nie doplilnowała ze nie zalozyl
gumy!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!To co chce zrobic jest dla mnie czysta głupotą i
jestem w 100% ,ze bedzie tej decyzji zalowala...

[illada81]

To ze spalam z takim a nie innym facetem to moja prywatna sprawa.
Przeciez pary wpadaja nawet jak sie zabezpieczaja, nie slyszalyscie
o takich przypadkach? i co wtedy? mialo nie byc ciazy a jednak
jest !!!
to ile mam lat nie jest wazne, liczy sie dojrzalosc psychiczna a ja
nie dojrzalam do odpowiedzialnosci i panicznie sie boje. Urodzic i
oddac? tego juz sobie wogole nie wyobrazam. Usunac bo slowo zabic
nie przechodzi mi przez gardlo... Nie chce spie*** sobie zycia.
Dziecko bez ojaca?!
Znam dziewczyny ktore to zrobily, nie zaluja i sa szczesliwe, jak
narazie. Czytajac na necie rozne fora spotkalam sie z tym, ze jednak
wiekszosc zaluje. Moze wypowiadaja sie tylko te ktore zaluja, a
reszta ktora jest zadowolona z tej decyzji po prostu nie odwiedza
takich miejsc na necie, bo po co? Sa szczesliwe i nie chca do tego
wracac. Sama nie wiem jak to jest... Moze sie dowiem, moze nie...
Zazdroszcze Wam ze dalyscie rade i bylyscie silne. jestem slaba, z
kazdym dniem, z kazda godzina, nie mam sily o tym myslec
chcialabym byc juz wolna........................................

[mamaanieli]

wolności do tego Dziecka nie pozbędziesz się nigdy. czy będzie żyło,
czy na twoje życzenie, żyć przestanie. strach jest normalnym stanem.
szczególnie pod wpływem hormonów. nie uważasz, że internet jest
bardzo egalitarnym medium? wypowiadają się tu dokładnie wszyscy: nic
za głoszone poglądy i przekonania tu nie grozi. jesli ogromna
większość cierpi, to znaczy że cierpi. znam dziewczyny po aborcji z
realu. wszystkie bardzo żałują. a Ty będziesz żałować. wiem to, bo
jesteś osobą wrażliwą. a głupimi docinkami o spaniu z facetami sie
nie przejmuj. choć rzeczywiście: jeśli się popełniło błąd, to trzeba
ponieść konsekwencje. i ty je poniesiesz. tak, czy siak.

[nati1011]

Usunac bo slowo zabic
> nie przechodzi mi przez gardlo...

A może jednak powinno? Bo usunąć to mozna ząb, a dziecko to się
zabija. To ty podejmujesz decyzję. nikt nie może cię zmusić do
urodzenia tego dziecka, ale miej przynajmniej tyle odwagi przed samą
sobą, by nazwać to po imieniu. Spytaj samą siebie, czy jesteś gotowa
zabić swoje dziecko? Będziesz umiła z tym żyć? Pamiętaj, jezeli
otworzysz drzwi z napisem aborcja, już nigdy nie wrócisz do pokoju,
w którym jesteś teraz. Tak samo jak juz nigdy nie wrócisz do zycia
sprzed zajścia w ciążę. Aborcja nie WYMAZUJE ciąży z życia kobiety,
ona ją tylko kończy. Ale ty już na zawsze zostaniesz matką. Czy tego
chcesz czy nie. Nie uda ci się zapomnieć o tym dziecku. Możesz mi
wierzyć.

Rozumiem, że jest ci ciężko. Ale to tylko konsekwaencja twoich
wcześniejszych wyborów. O ileż mniej byłoby takich problemów jak
twój, gdyby kobiety pamiętały, że KAŻDY stosunek może skończyć się
ciążą (bez względu na zabezpieczenia) i oprócz sprawdzenia urody
kandydata zadały sobie pytanie: czy ten facet nadaje się na ojca
mojego dzieck? I najmniejsze znaczenie ma tu czy jest on biały,
czarny czy zielony. Ty nie zadałaś sobie tego pytania, więc teraz
musisz wypić piwo, którego sobie nawarzyłaś. Będzie ci ciężko i
trudno. Czeka cię wiele wylanych łez i to obojętnie jakie
rozwiązanie wybierzesz. Tylko w jednym wariancie masz szansę na
nagrodę, która wynagrodzi ci wszystkie cierpienia, a w drugiej opcji
czeka cię pustka. Wybór należy do ciebie. Może jednak warto choć raz
pomyśleć nie tylko o sobie.

A tak na marginesie, ja zawsze marzyłam o dziecku mulatku. Miałam w
dzieciństwie takiego kolegę - był śliczny. A potem zakochałam się w
jasnym blondynie Życie bywa przewrotne.

[majaa22]

Kochana,kazda decyzja którą trzeba w życiu podjąć,aby była słuszna
nie jest łatwa...Tak jak ci już pisałam tez chciałam usunąć
ciążę...ale jakos nie mogłam tego zrobić.Mam ogromne wsparcie w
rodzinie,u mamy która jest dla mnie najwazniejsza,w moim
partnerze,choć na poczatku sam chciał bym usunęła...powiem ci ,ze
moje dwie przyjaciółki są aktualnie z ciemnoskórymi mężczyznami w
Irlandii...chca miec z nimi dzieci,starają sie co mnie napawa krótko
obrzydzeniem...nie wiem czemu a nie naleze do kręgu osób z
rasistowskim poglądem
Sama bałam sie ,że moja mała nie będzie miała ojca...tego obawiałam
sie najbardziej bo kazde dziecko ma prawo do posiadania obojga
rodziców...Decyzja,którą musisz podjąć jest cholernie trudna...nie
chciałabym nigdy już więcej zastawiac sie nad tym iczy usuncięcie
będzie dobrym rozwiążaniem...kochana jeżeli będziesz miała ochote
odezwij się do mnie to mój e-mail [e-mail] chętnie pogadam z
tobą nie na forum

[illada81]

Czy kazda kobieta idac z facetem do lozka mysli o konsekwencjach? ze
z tego moze byc ciaza? Oczywiscie ze nie, gdyby tak bylo nie byloby
teraz polowy z nas. Czy jak wsiade za kierownice, jadac szybko albo
nie ostroznie, myslicie ze mozecie zginac? To czemu jest tyle
wypadkow na drogach? Taka argumentacja wogole do mnie nie przemawia.
Co nie znaczy ze uwazam aborcje za wspaniale rozwiazanie.

Tak, w waszych myslach bede morderczynia, za kilka dni!

Ale ja sie tak nie czuje i nie bede czula. polska jest
konserwatywnym krajem. tutaj jest inne podejscie, zdrowe
podejscie.Te kobiety nie sa wytykane palcem, nie czuja sie winne.
Wybieraja lepsze rozwiazanie. Choc w glebi serca wcale tego nie
popieram ale sa sytuacje kiedy nie ma sie wyjscia. Namawiace mnie do
urodzenia, ok, ale kto mi pozniej pomoze? Podjelam decyzje. Nie mam
w sobie uczuc macierzynskich. Bede je miec gdy bede miec dziecko z
facetem ktorego pokocham. O swoich odczuciach "po" napewno napisze.

[nati1011]

> Czy kazda kobieta idac z facetem do lozka mysli o konsekwencjach?
ze
> z tego moze byc ciaza? Oczywiscie ze nie, gdyby tak bylo nie
byloby
> teraz polowy z nas. Czy jak wsiade za kierownice, jadac szybko
albo
> nie ostroznie, myslicie ze mozecie zginac? To czemu jest tyle
> wypadkow na drogach? Taka argumentacja wogole do mnie nie przemawia

A szkoda, bo takie podejście świadczy o odpowiedzialności i
dojrzałości.


tutaj jest inne podejscie, zdrowe
> podejscie

Pozwolę się z tobą niezgodzić. Inne owszem, ale na pewno nie zdrowe.



Te kobiety nie sa wytykane palcem, nie czuja sie winne.

W Polse też nikt nie wytyka kobiet po aborcji palcami. Niektóre
nawet nosza dumnie koszulki z hasłem: też miałam skrobankę. Kwestia
gustu.
A kobiety czują się winne bo wiedzą, że wybrały złe wyjście. To nie
ma nic wspólnego z położeniem geograficznym. Na tym twoim wspaniałym
zachodzie też wiele kobiet cierpi z tego powodu. Ja nawet śmiem
twierdzić, że wszystkie - choć nie wszystkie zdają sobie z tego
sprawę.



> Wybieraja lepsze rozwiazanie

To nie jest lepsze rozwiązanie.


Choc w glebi serca wcale tego nie
> popieram ale sa sytuacje kiedy nie ma sie wyjscia

Zawsze jest inne wyjście.


Nie mam
> w sobie uczuc macierzynskich. Bede je miec gdy bede miec dziecko z
> facetem ktorego pokocham.

Nie przypominam sobie bym miała jakiekolwiek uczucia macieżyńskie w
ciąży. Wręcz przeciwnie, liczyłam godziny, gdy ten intruz wyjdzie w
końcu z mojego brzucha i będzie mógł istnieć samodzielnie. I to mimo
iż obie ciąże były chciane a wręcz zaplanowane.

MOGĘ TEŻ ZAOPIEKOWAĆ SIĘ TWOIM DZIECKIEM

[nati1011]

Jeżeli zechciałabyś jednak urodzić to dziecko, a nie chciałabyś,albo
nie mogła go wychować, to zapewniam cię, że mogę się nim zaopiekować
i zapewnić mu prawdziwą rodzinę.

Życzę Ci wszystkiego dobrego!!!

[olamka1]

Napisałaś:
Tak, w waszych myslach bede morderczynia, za kilka dni!
Ale ja sie tak nie czuje i nie bede czula.

Wiesz, nieważne, że w cudzych myślach będziesz morderczynią... . Ważne, ze
MOŻESZ czuć się we własnych... . Oczywiście NIE musisz, wiem. Jednak pewnie
czytałaś sporo listów na forach i niestety, większość dziewczyn, która dokonała
aborcji - gdyby mogła cofnąć czas - nie zrobiłaby tego. To o czymś świadczy.
Powiem Ci tak: jeśli już zrobiłaś aborcję - życzę Ci, żebyś tego nie żałowała.
Naprawdę. Bo wystarczy, ze złamane zostało jedno życie, niech przynajmniej Twoje
będzie szczęśliwe. Jeśli jeszcze Twoje dziecko żyje to donoś ciążę. Chociażby z
powodów egoistycznych. Nie będziesz ryzykowała posiadania traumy poaborcyjnej!
Nie pokochasz dziecka - wtedy oddasz.

[illada81]

zrobilam to ...

Wróć tu - jeśli będzie Ci źle...

[olamka1]

Ale nie wsłuchuj się w siebie... nie doszukuj wyrzutów sumienia, jeśli ich nie
masz... . ŻYJ!!!
Nie nam Cię oceniać czy prawić morały... życzę Ci, żebyś wyszła z tego bez
szwanku... . Bo nikomu nie życzę traumy poaborcyjnej... .

[asia17x]

Zanim popełnisz ten błąd odwiedź stronę
k.1asphost.com/aborcja/

[kizdam47]

Za późno kochana, juz po wszystkim

nie zaluj!

[era206]

Moja droga. Na tym formu nie nzjadzisz zrozumienia-beda Ci wmwialy,
zebys urodzila, nie wiedzac nawet co mowia.. Urodzic w sytuacji, gdy
przyszlosc jest niepwwna-a Ty ja za taka uwazasz, to glupota.
Glupota, ktora niegdys popelnilam, bedac zaslepiona i 'pro-life.'
Jestem zywym dowodem na to, ze zycie dane czyims kosztem-zarowna w
jedna, jak i w druga strone jest zyciem straconym. Pozniej dokonalam
innego wyboru, wyboru, ktorego nie zaluje. Kto mi uwierzy,ze zaluje
ze urodzilam swoje dzieci,a nie zlauje ze usunelam ciaze? Nie
zaluje. Podeszlam do sprawy zdorworozsadkowo.. Rodzic za wszelka
cene, mimo wszystko? NIE. Juz to znam. Nie zameczaj sie. Po calej
sprawie zaczelam pomagac kobietom, kobietom w trudnej sytuacji.
Przez swoje ciaze przeszly ze mna tysice kobiet. Bylam 'swiadkiem'
wielu poronien. Pomagam i bede pomagac, w kraju gdzie o zabieg jest
trudno, gdzie kwitnie i paczkuje podziemna aborcja i rodzi sie 'na
sile'. Nie zagladaj na to forum. Ono oslabia. Dewotki, reflecje na
teramt nienarodzonych dzieci, obsesje, uzaleznienie od interentu i
przyzwanie w nieskonczonsc swojej aborcji.. Zobacz co sie tu dzieje.
To nie mijesce, dla tych 'co nie chce', bo naprawde nie moga. Ciagle
przypominanie sobie, rozpamietywanie.. Moje przwekonania nie wziely
sie stad,ze musialam dokonac zabiegu, ale dlatego ze zostalam sama z
dwojka, w nielasce. Wtedy zaczelam pomagac. Jakis czas pozniej i mi
sie 'przytrafilo'. Uratowalam siebie i to co zostalo w moim zyciu
wartosciowego. Nie zaluje i nigdy nie bede. Pozdrawiam

[kizdam47]

Moje przwekonania nie wziely
> sie stad,ze musialam dokonac zabiegu, ale dlatego ze zostalam sama
z
> dwojka, w nielasce. Wtedy zaczelam pomagac. Jakis czas pozniej i
mi
> sie 'przytrafilo'. Uratowalam siebie i to co zostalo w moim zyciu
> wartosciowego.

Wspaniała motywacja do udzielania "pomocy", jedyna w swoim rodzaju.

[era206]

Nie chce TWOJEJ ironii. Bedziesz w nieskonczonsc to rozpaietywala?
Ze zabialas, ze byloby takie i smakie, ze mogloby byc i ze nie
mialas dobrego powodu?
Bo ja mysle o nim codziennie, mysle: 'tak mi go szkoda, dlaczego to
nie w tamtej brzuchu musialo umrzec, dlaczego ja musialam wykonac
wyrok?' Nie chcialam sie oklamywac-powiedzialam od razu, wtedy-
'zabije cie', mowilam: 'nie rosnij, nie przzwyczajaj sie, bo ja
wlasnie czekam na tabletki, doczekales tego momentu, nie ldatego, ze
ja ci pozwlalam, tylko czekam na paczke' I cieszylam sie, ze karmie
go owocami, dawalm mu smakoluyki, obzeralam sie, zeby dobrze sie
rozwijal i zeby smakował, na chwile zapominjac ze go mam zabic. A
najgorsze bylo to, ze gdzies wyczytyalam, ze ma powieki i obliczalam
mu dlugosc cialka..

To zbrodnia, obrzydliwy mord, na kims kto ufa naszemu cialu i chyba
nam-bezgranicznie. To mnie boli najbardziej.

Ale wciaz uwazam ze nie moglam inaczej, bo bylam w tamtej sytuacji.
Najbardziej jest mi przykro, gdy ktos mowi, ze to nie bylo dziecko.
Wtedy obwiniam sie najbardziej.

[mamaanieli]

dziewczyny, nie wdawajcie się w dyskusję, bo to tylko współczuć
bardzo trzeba...

[nati1011]

era206

Skoro podjęłaś słuszną decyzję, to dlaczego tak cię boli? W mało
której wypowiedzi znalazłam tyle cierpienia, co w twojej.

Pamiętaj jednak, że twoje życie nie jest jeszcze stracone. Jeszcze
możesz coś zmienić.

[fra_mauro]

Ero206, ja nie uwazam, aby Twoje zycie mialo byc stracone. Sadzac po
tym co piszesz,starasz sie robic wiele dobrego dla innych,masz
swiadomosc - podkreslam,swoja osobista ,ze to co sie wydarzylo w
Twym zyciu bylo nie tak, jakbys moze do konca chciala. Masz racje,
trzeba chronic sie przed przesadnym rozpamietywaniem,pustym
bolem,zas bardziej skupic sie na tym, jak zyc
madrzej,piekniej,konstruktywniej z szacunkiem dla zycia innych ale
tez i wlasnego.
Ja nie zdecydowalam sie na taki krok. Nosze w sobie zycie nie do
konca jeszcze zaakceptowane.Motywacja na "tak" byla-zapewniam Cie-
dosc prosta i malo wynikajaca z wyznawanego swiatopogladu i
wrazliwosci. Pomyslalam: zrobilam juz w swoim zyciu pare powaznych
bledow,ktore dotknely rowniez najblizszych mi osob i nadal pomimo
wielu lat za nie w pewien sposob pokutuje. Ale przy tym wszystkim
zawsze moglam sobie powiedziec: OK robilam karygodne rzeczy ale
przynajmniej nikogo nie pozbawilam zycia.
Drugi motyw: nie chcialam powtorzyc tego, co zrobily moja matka i
siostra. Mama- ze strachu przed swym mezem a mym ojcem,trojka dzieci
to obciach,do tego za male mieszkanie, siostra - ze strachu przed
rodzicami, z poczucia bezradnosci i chyba osamotnienia ( nie moglam
jej wtedy wesprzec bo o niczym nie wiedzialam).
Czasami chodzi za mna zupelnie irracjonalna mysl,ze chyba przychodzi
mi rodzic za ktoras z nich...
Zapewniam Cie wiec, ze i taka "utrzymana" ciaza moze byc przyczyna
wielu niewesolych mysli i lęków. Mam nadzieje ze kiedys przerodzi
sie w prawdziwe wesele. Jednak teraz jest dla mnie przykladem wyboru
mniejszego zla, utrapieniem fizycznym i psychicznym (kwestie
materialne to przy tym glupstwo).
I jeszcze jedna rzecz: zauwazylam iz na tym forum pojawiaja sie
osoby, ktore nigdy nie mialy nawet takiego dylematu,nie mowiac juz o
dokonaniu aborcji. Zastanawia mnie, dlaczego tutaj sa ? I jak
postapilyby, gdyby same znalazly sie wobec takiego wyboru ? Mam
wrazenie,ze nie zawsze deklarowany system wartosci i przekonan
przetrzymuje realna "probe sil". Myslac o sobie sadzilam zawsze ,ze
w razie "wpadki" (ktora oczywiscie z gory zawsze wykluczalam)bede
bardziej sklonna do pozbycia sie ciazy niz jej utrzymania. Zycie
pokazalo ze jest inaczej .Czyz wiec nie moze byc odwrotnie ?

Pozdrawiam Cie serdecznie i pozostale forumowiczki

[nati1011]

fra mauro.

nie wiem, czy dobrze zrozumieałaś na czym polega "pomoc" ery. Ona
pomaga innym kobietom "pozbyć się problemu". Nie jet to dobry sposób
na zagłuszenie wyrzutów sumienia. Wręcz przeciwnie, ma na sumieniu
coraz więcej istnień - dzieci i ich matek.

I nie do końca jest tak, ze jst to forum tylko dla kobiet po
aborcji. Myślę, że jest to forum przede wszystkich dla tych "przed".
A to oznacza w zasadzie każdą płodną kobietę. Jest takie
powiedzenie: ciaża zawsze jest nie w porę. Zawsze jest coś co
właśnie chcieliśmy zrobić i w czym to dziecko nam strasznie
przeszkadza. Nie twierdzę, że każda kobieta rozważa aborcję, ale po
zobaczeniu 2 kresek na teście chyba każdej przebiega przez myśl - a
może to nie prawda? Albo przypomina sobie informacje o wysokim
odsetku poronień w e wczesnej ciąży i ma cichą nadzieję, że może i
ją ta ciąża jeszcze ominie. I są to uczucia absolutnie niezależne od
tego czy dziecko jest "planowane" czy nie. Za każdym razem zapada
decyzja: przyjąć dar czy odrzucić. Wiele kobiet - gdy potem coś
idzie nie tak - wini się za ten poczatkowy strach. Uważam że
całkowicie niesłusznie. Należy zapomniećo tych wcześniejszych
obawach i cieszyć się dzieckiem, a ewentualnej choroby nie traktować
jako kary za złe myśli. Również kobiety, które mają za sobą aborcję
powinny wrócić do normalnego życia. Bez zadręczania się
przeszłością. Ale nie oznacza to udawania, że nic się nie stało.

Zastanawiasz się jak postapiłyby inne kobiety stając przed
prawdziwym dylematem ciązy nie w porę? Jedyna słuszna odpowiedź
brzmi: nie wiadomo. Ijeżeli ktoś twierdzi, że nigdy tego nie zrobi
to jest na najlepszej drodze do czegoś odwrotnego.

Ja ostatniej ciąży omal nie przypłaciłam życiem. Nawet chciałabym
jeszcze jedno maleńśtwo - pod warunkiem że nie będę musiała go
nosić. Teraz za każdy razem jak spóźnia mi się okres, to robi mi się
słabo, dostaję ataku dusznośći i drgawek. Naprawde nie wiem, co bym
zrobiła gdyby ciaża stała się faktem.

[fra_mauro]

droga nati, dziekuje za odpowiedz.szczerze powiedziawszy
rzeczywiscie chyba nie doczytalam ( a moze nie chcialam ?) na czym
polega pomoc ery. i dalej na 100 % nie potrafie zglebic jej
stanowiska. Serdecznosci i cieple pozdrowienia, dobrze ze tu
jestes .

fra napisalas i do innych

[era206]

''Czasami chodzi za mna zupelnie irracjonalna mysl,ze chyba
przychodzi mi rodzic za ktoras z nich...''
Gdy zaszlam w ciaze po raz pierwszy mialam nieodlaczne przekonanie,
ze rordze za kogos-wiedzialam od kilku kobiet (znajmoych, ktore byly
dawno po aborcji), ze aborcje mialy. Sluchalam ich wynurzen.
Powtrzaly mi to wielokrotnie-po jakiego licha wlasnie ja stalam sie
powierniczką tych brudow? Pierwsza ciaza zostala mi dana, wcisnieta.
Wiedzialam,ze robie cos za kogos. Natepna-usuneita, tez byla za
kogos, ale przez mnie, ale ja juz nie moglam..
Kazdy zna kilka kobiet po aborcji. Malo kto wie, ze tak jest.
Pomagam kobietom rozmowa. Niczego im nie oferuje. Same pytaja. Nie
wiedza o mnie. Mowie o ciazy, mowie o sobie, mowie o wyborze.
Opowioadam, bo maja prawo wiedziec-czym jest ciaza i czym jest
aborcja. Spotykam sie ze zdecydowanymi i takimi, kore nie powinny
tego robic. I ja im o tym mowie, tlumacze im, ze one chca urodzic.
Ale sa i takie, ktore mocno sa zdeklarowane. Te dwa typy kolejno sie
przewijają. I z tego, co widze, cierpienie jest tu i tu.
Spotykam kobiety po 4, 5 aborcji. W jednym miesiacu potrafia zajsc
po 2 razy w ciaze, zaraz po usunieciu pierwszej, a w apteczkach maja
leki poronne. Te kobiety sa chore i cierpia. Ich przekonania nie
pokrywaja sie z tym co robia, i musza sobie udowadniac na nowo
swoje 'prawo'.

Z kazda kobieta -cierpie, bo jakos tak, z natury, zawsze konczy sie
tak, ze prosze, by urodzila. Dlaczego mnie nikt nie prosil, dlaczego
nikt o tym nie wie, czy to bylo dziecko?

Nigdy bym sie nie odwazyla mowic, ze aborcja to zlo, tak
jednoznacznie. Po wszystkim co przeszlam nie umiem osadzac i
udzielac odpowiedzi: NIE, TAK. Czy to nie jest sadystyczne zadawac
pytania i stawiac sugestie na teamt przyszlosci 'osoby', osobki,
ktora mogla byc?
Te posty to wieczne zadreczanie siebie, utrzymywanie się w stanie
wiecznej ekstazy, umacnianie w sobie tego uczucia, ktore pewnie juz
dawno minely.. Wiele zapomnialyscie i 'dotwarzacie' sobie swoje
wlasne wyobrazenia, o tamtym zdarzeniu.
Ciagle przypomnianie, a moze obchodzenie dnia nienarodzonego
dziecka? W co sie bawicie?

[madzia1708]

era206 napisała:
Pomagam kobietom rozmowa. Niczego im nie oferuje. Same pytaja. Nie
> wiedza o mnie. Mowie o ciazy, mowie o sobie, mowie o wyborze.
> Opowioadam, bo maja prawo wiedziec-czym jest ciaza i czym jest
> aborcja.


Po tym jak pisałas o swojej ciąży i o swoim dziecku, jak to
przerabane jest wstawac w nocy, jak to się nie ma pieniędzy na zakup
spodni itp.. pewnie każda kobieta usunie

Ja wspominam ciążę bardzo dobrze, okres niemowlęcy mojego kacperka
też. wydaje mi się, ze wszystko zalezy od podejścia matki... ja też
poszłam do pracy gdy Kacper miał niecale 5 miesięcy, karmiłam
piersią, wstawałam w nocy i nie czułam sie zmęczona, bo nie myślałam
o tym w ten sposób, wstawałam bo On był głodny, dla mnie to było
oczywiste, tak jak wstać siku, czy napić się wody

[wzr1]

> zawsze moglam sobie powiedziec: OK robilam karygodne rzeczy ale
> przynajmniej nikogo nie pozbawilam zycia

Jest to ważki argument nikogo nie zabić, niestety sama widzisz
(raczej czytasz np na tym forum) z jak blachych powodów kobiety
zabijaja.

> Zapewniam Cie wiec, ze i taka "utrzymana" ciaza moze byc przyczyna
> wielu niewesolych mysli i lęków

Nikt w to nie wątpi, a stan niepokojów o przyszłość może wywoływać
wiele czynników nie tylko ciąża. Jest to chyba naturalne ale należy
mieć nadzieją. Często jest to wyśmiewane ale ludzie bez niej sa
naprawdę godni politowania.

> Mam nadzieje ze kiedys przerodzi
> sie w prawdziwe wesele
Życzę ci aby to się zrealizowała. Poniewasz okonałaś takiego wyboru
Nasz taka szansę, w przeciwieństwie do niektórych

> Mam
> wrazenie,ze nie zawsze deklarowany system wartosci i przekonan
> przetrzymuje realna "probe sil".
Oczywiście że masz rację, problem jest w tym że często nijakość chce
się zrobić wzorem i normą.
Każdy może zbładzić, upaść ale naprawdę zle jest jak chce aby inni
poszli w jego ślady np zachęcają ich lub co gorsza pomagając

wzr1

[kizdam47]

Wreszcie coś mądrego napisałeś)

i tym razem popieram:)

[mamaanieli]

[wzr1]

Każda moja wypowiedź jest w zasadzie taka sama:
Zabójstow to jedna z najgorszych rzeczy jakie człowiek może zrobic.
Nikt nie może być pewny że nie zostanie zabójcą, ale powód do chwaly
moga mieć tylko te osoby które w sytuacji nie teoretycznie ale w
praktycznych sytuacjach opowiedziały po stronie życia.
A człowiek który zabił z bardzo niskich pobudek zawsze powinien być
napietnowany.

najlepiej przez wypalenie lilijki na twarzy

[kizdam47]

ucinanie rąk i ubezpładnianie proponuję

[mamaanieli]

[wzr1]

Pomysł godny feministki. Pewnie jego realizacja była by dla nich
spełnieniem marzeń (na razie muszą zadowolić się koszulkami z
napisem albo transparentem na demonstracji)
Gorzej dla nich jak by się okazało że kobiet które zabiły nie jest
aż tak dużo (statystycznie, oczywiście w pewnych środowiskach jest
to powszechna praktyka). No i oczywiście możliwość że nie każdy
będzie mówił że to postępowe zachowanie a jeszcze morderstwo nazwie
po imieniu.

[illada81]

Ero 206
Doskonale cie rozumiem i popieram to co robisz.