Wujek i kuzyni mnie wykorzysują, co zrobić z nimi

[kkj1133]

Witam.
Mam taki problem, że mój wujek i kuzyni odzywają się głównie jak czegoś chcą, a tak to mnie olewają. Dodam, że mam ciężką depresję i często nie potrafię wyrazić swojego zdania, mimo, że o tym fantazjuję (np. by powiedzieć im że tacy ludzie jak oni już mnie nie obchodzą).

Dawniej miałam z nimi dość dobre relacje, a potem im bardziej byliśmy starsi, tym bardziej czułam, że mnie unikają, chyba że mnie potrzebują. Kuzyni i kuzynki się dziwnie zachowują, jak mnie widzą, jakby się wstydzili (lub są tacy "szczęśliwi" i chcą umawiać się na odwiedzanie, ale to w już 99% nie dochodzi do skutku). Czasami też np. jak przychodziłam do ich domu to siedzieli w innym pokoju jakby mnie nie było i tylko powiedzieli cześć w korytarzu.

Wujek, że tak powiem, to taki "patol", który pije. Dawniej często pisał, żebym mu coś zrobiła na internecie (bo on nie potrafi), a jakiś czas temu zaczął wypisywać o pożyczanie pieniędzy typu "Masz 20zł pożyczyć". Przez pewien okres mu komputerowe rzeczy robiłam, ale ostatnio już mu odpisywałam np. że się źle teraz czuję, albo że nie mam pieniędzy, bo idę do lekarza, ale on potem (powiedzmy za miesiąc czy dwa) podobnie. Teraz już widzę unika przychodzenia do naszego domu nawet jak czegoś chce, więc próbował wymyślać żebym ja przyszła "Wpadnij do nas", więc już tam nie chodzę nawet w odwiedziny, ale ja pragnę go bardziej ukarać i powiedzieć mu, co o nich myślę, tylko zastanawiam się nad sposobem.

Jest akurat taka sytuacja, że kiedyś pożyczyłam im (wujkowi i jednemu kuzynowi) gry na konsolę (tak, teraz tego nienawidzę i pewnie powiecie, że moja wina) i chyba sobie przypadkiem przypomną jak mnie może zobaczą :) ale do rzeczy - miałam dziś wielką ochotę napisać do wujka w stylu "Długo te gry jeszcze będziecie trzymać czy sobie przypomnisz gdy będziesz pisać jak żul o pożyczenie 10zł?" i ledwo się powstrzymałam przed wysłaniem smsa z wyzwiskami. Ciekawe jaka byłaby reakcja na taką nagłą bombę, ale czy powinno mnie w tym momencie obchodzić co sobie pomyśli? No i wydaje mi się, że jeszcze tych gier nie skończyli, więc fajnie by było odebrać im przyjemność w trakcie i kazać oddać. Może gry to głupi powód do robienia "akcji", ale ile razy oni mnie już olewali? Mam czekać? Co byście zrobili? Nie mam z nimi żadnego konfliktu, ale czuję już do nich naprawdę ogromną nienawiść za ich zachowanie i zwykłe odpisanie "Nie" następnym razem chyba mnie nie zadowoli. Jest piątek w nocy i ciągle o tym myślę. Nie wiem też, czy dam rady osobiście im powiedzieć, co o tym sądzę.

[horpyna4]

Masz problem z asertywnością, przydałaby się wizyta u psychologa i opowiedzenie mu tego wszystkiego.

Niepotrzebnie przejmujesz się tym, co o Tobie pomyślą. Ty się lepiej zastanów, co myślą teraz: że jesteś ostatnią frajerką, którą można bezkarnie doić. Odpowiada Ci taki wizerunek? No.

Przykro mi, ale sama dopuściłaś do obecnej sytuacji przez bierne akceptowanie zachowania krewnych. Teraz pozostaje z tym skończyć. Zacznij ich po prostu olewać, nie spotykaj się z nimi, a przede wszystkim nie inicjuj kontaktów. Nie pisz pierwsza do wujka, a jak on się odezwie, żeby znów coś wysępić, to mu na spokojnie wylicz wszystko, z czego już Cię oskubał (przygotuj wcześniej na spokojnie spis, żeby czegoś w pośpiechu nie pominąć). Podsumuj, ile Ci jest dłużny.

Zrób to na spokojnie, bez wyzwisk, ale podkreśl wyraźnie, że z osobą jego pokroju nie chcesz mieć więcej do czynienia. I że wystarczająco długo znosiłaś jego zachowanie.

Licz się z tym, że rodzina będzie miała do Ciebie wielkie pretensje, więc przygotuj sobie zestaw odpowiedzi grzecznych, ale wbijających szpile. Masz na to trochę czasu, więc go wykorzystaj.

Niewykluczone, że po takiej akcji rodzina zacznie Cię szanować.

[kkj1133]

Dziękuję, spróbuję cierpliwie poczekać i zrobić, żeby tak napisać, gdy jeszcze będzie chciał coś kiedyś, tylko zastanawiam się, czy będzie okazja - w ostatnim czasie jak odmawiałam z różnych powodów albo bardzo długo nie odpisywałam, to mógł dostać mały sygnał na wtrzymanie.

Mój większy problem jest taki, że czasem spotkamy się przypadkowo np. u mojego drugiego wujka (rodzina tego drugiego jest bardzo ok wzgledęm mnie, więc z nimi mam dobry kontakt i czasem do nich chodzę) i wtedy jak widzimy się u kogoś, to mam problem z poruszeniem tematu, bo jest miła atmosfera i nie chcę tak zaczynać znikąd. Mieszkamy bardzo blisko, więc się zdarza, że spotkamy się gdzieś całkowicie nieplanowanie, ja nie inicjuję tych spotkań.
Najbliższa okazja do rozmowy może być właśnie nie wtedy jak będzie czegoś chciał przez sms, tylko gdy będzie oddawać pożyczone rzeczy lub przy przypadkowym spotkaniu, więc muszę przemyśleć, kiedy to ugryźć.

[horpyna4]

W każdym razie nie zaczynaj rozmowy i nie pisz do niego. Traktuj go jak powietrze, a odezwij się dopiero, jak on zrobi to pierwszy.

Jeżeli odda, co pożyczył, to sprawdź, czy oddał wszystko. Bo tacy ludzie potrafią "zapominać", że pożyczyli. Do pożyczonych przedmiotów przyzwyczajają się i uważają je za własne.

A jeżeli on pierwszy się nie odezwie, to dobrze. Przynajmniej będziesz mieć go z głowy, a na przypadkowych spotkaniach traktuj go chłodno. I jak będzie chciał zagaić nawet na jakiś neutralny temat, to dawaj mu do zrozumienia, że Cię to nie interesuje.

Nie podtrzymuj tematu; jeżeli będzie to w większym gronie, to zwróć się od razu z czymś do kogoś innego, możesz na przykład zachwycać się kwiatami w wazonie. A jeżeli będzie to przypadkowe spotkanie na ulicy, to idź dalej. Odpowiedz na pozdrowienie bez zatrzymywania się.

[tapatik]

Zasadniczo zgadzam się z Horpyną, tylko że wtedy KKJ nie odzyska gier.
Moim zdaniem, dobrze byłoby KULTURALNIE przycisnąć wujka o zwrot gier.

[tapatik]

Nie pisz SMS z wyzwiskami, tylko przyjdź i powiedz, że chcesz aby te gry zwrócił, bo przychodzi do Ciebie koleżanka i chcecie pograć. Jeśli zacznie tłumaczyć, że nie teraz, to spytaj się kiedy odda.
Może być taka sytuacja, że się wkurwi i odmówi oddania, ale wtedy musisz przeboleć stratę tych gier i zerwać kontakt z wujkiem.

Atakowanie wujka nie ma sensu.

Leczysz depresję?