Krostki i brodawki.

[kotka81]

Jestem w 9 miesiacu ciazy .Jakis misiac temu zauwazylam malutkie
brodawki na zewnetrznej czesci kobiecej czesci.Musze zaznaczyc ,ze
ja depiluje i skora tam zrobila sie wrazliwa.Czesto krwawi.
Druga rzecz to ostatnio odkrylam krostki w wewnetrznej czesci
pupy , po dwoch stronach.Myslalam ,ze zrobil mi sie
ropniaczek.Krostki sa male i rozowe,troszke bolesne i jest ich dosc
sporo.Czy to jakis wirus.Bardzo prosze o porade co to moze byc.Moj
maz nie ma zadnych z tych objawow.
Z gory dziekuje za odpowiedz.

[mamusia_karina]

Mogą to byc brodawki płciowe(kłykciny)wpisz w google,do ginekologa!

[kasiak37]

mnie to wyglada z opisu na klykciny.

[kotka81]

Jurto ide na wywolanie porodu.czy to moze byc niebezpieczne dla
dzidzi .Mieszkam w UK wiec nie mam dostepu do ginekologa , ale moge
isc do poloznej.czy zaczekac juz do jutra?

poczytaj,wklejam:

[kasiak37]

Ciąża to okres wielu zmian zachodzących w organizmie kobiety, które w bardzo
istotny sposób zwiększają ryzyko wystąpienia zakażenia HPV jak również wtórnej
aktywacji wirusa. Zmiany w gospodarce hormonalnej, jak również znaczny spadek
sprawności antywirusowej obserwowany w czasie ciąży sprzyja zakażeniu i
powstaniu kłykcin. Na skutek oddziaływania hormonów dochodzi do lepszego
ukrwienia wszystkich narządów, w tym narządów płciowych, co sprzyja szybkiemu
wzrostowi brodawek. W sporadycznych przypadkach może dojść do powstania
ogromnych zmian zasłaniających i uniemożliwiających wejście do pochwy, a tym
samym przeprowadzenie badania wewnętrznego. Stwierdzenie kłykcin kończystych u
ciężarnej najczęściej jest wskazaniem do ukończenia ciąży poprzez cięcie
cesarskie, ze względu na możliwość przeniesienia zakażenia z matki na dziecko
podczas porodu drogami natury w szczególności, gdy zachodzi konieczność nacięcia
krocza. Zakażenie u dziecka najczęściej objawia się zmianami laryngologicznymi
(brodawczakowatość krtani) pojawiającymi się w okresie pierwszych 6 miesiącach
życia. W czasie ciąży brodawki mogą rosnąć bardzo szybko natomiast po porodzie
może dojść do samoistnego cofnięcia się zmian. HPV-11 jest typem wirusa, który u
kobiet ciężarnych najczęściej ulega aktywacji. Zakażenia pierwotne lub wtórne
wirusem mogą być przyczyną poronienia. W czasie ciąży możliwość leczenia kłykcin
kończystych jest bardzo ograniczona ze względu na teratogenne działanie na płód
większości leków stosowanych podczas kuracji jak również zagrożeń wynikających z
konieczności zastosowania znieczulenia podczas zabiegów polegających na
mechanicznym usunięciu brodawek. Najczęściej leczenie podejmuje się po
zakończeniu okresu połogu. Jednakże jeśli istnieje konieczność wyeliminowania
objawów znacznie nasilonej choroby jak ból czy krwawienie, w znacznym stopniu
pogarszających stan ogólny ciężarnej, rozpoczęcie leczenia jest niezbędne i
powinno zostać podjęte bez względu na czas trwania ciąży z zachowaniem
odpowiedniego marginesu bezpieczeństwa dla matki i płodu. Najczęściej unika się
stosowania znieczulenia ogólnego oraz stosowania środków farmakologicznych
zawierających podofilinę stosowaną do miejscowego usuwania zmian. Alternatywą
leczenia jest usuwanie zmian przy pomocy laseroterapii czy krioterapii
wykonywanych w znieczuleniu miejscowym oraz stosowanie maści z kwasami
chlorooctowymi.
Wybór metody usuwania kłykcin uzależniony jest od wielkości zmian, jak również
od ich umiejscowienia. W przypadku, gdy występują pojedyncze brodawki o
niewielkich rozmiarach podejmuje się próbę leczenia farmakologicznego
polegającego na doustnym przyjmowaniu leków p/wirusowych oraz stosowaniu
bezpośrednio na zmiany specjalnych maści. Niektóre z nich zawierają substancje
aktywujące odpowiedź immunologiczną oraz środki cytostatyczne. Maści te mogą
powodować oparzenia i inne objawy uboczne, w związku z czym stosowanie ich musi
odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarską. Większe zmiany, oraz gdy występują one
w dużej ilości, można usunąć za pomocą kriochirurgii, elektrokoagulacji czy też
przez wypalenie zmian za pomocą promieni lasera. Po takich zabiegach mogą
pojawić się takie objawy jak cuchnące, obfite upławy będące wynikiem destrukcji
tkanek. Jeżeli zmiany są bardzo duże, wówczas konieczne jest zastosowanie
bardziej drastycznych środków. W przypadku kłykcin ogromnych, konieczne jest ich
chirurgiczne, głębokie wycięcie wraz z pobraniem wycinka do weryfikacji
histopatologicznej. Zabiegi te wykonywane są w znieczuleniu ogólnym w gabinetach
zabiegowych lub na salach operacyjnych. Niezmiernie ważną rzeczą podczas
leczenia jest, aby kobiety leczyły się równocześnie ze swoim partnerem
seksualnym. W innym przypadku leczenie jest bezcelowe ponieważ będzie dochodziło
do wtórnych zakażeń.
Kłykciny należy bezwzględnie leczyć. Nieleczone mogą prowadzić do bardzo
poważnych powikłań i dlatego nie należy ich bagatelizować. W przypadku
nieleczonych kłykcin może dojść do dysplazji nabłonka w ich obrębie co może
przyczynić się do powstania raka płaskonabłonkowego. Kłykciny wykazują tendencję
do nawrotów i wirus znajdujący się w organizmie w stanie uśpienia, przy spadku
odporności lub pod wpływem innych czynników, może ulec uaktywnieniu i
doprowadzić do wznowy choroby. Pomimo wielu prób, jak do tej pory nie udało się
wynaleźć szczepionki przeciwko HPV. Nadal najlepszym środkiem zapobiegawczym
zakażeniu pozostaje ograniczenie liczby partnerów seksualnych jak również
stosowanie prezerwatywy podczas stosunków płciowych.