Kto coś wie o ogrzewaniu ściennym?

[Gość: mm]

[beton44]

Dawno dawno temu za górami za lasami...

Czyli w latach 60 ubiegłego wieku, gdy już skończyły się cegły z wojennej
rozbiórki, a siłę roboczą układającą te cegły w domy zaczęły połykać inne
ważniejsze socjalistyczne przedsięwzięcia, zaczęto eksperymentować z
budownictwem wielkoblokowym, czyli takim w którym elementy domu - "wielkie
bloki" od nich pochodzi nazwa będą wysokości całej kondygnacji wykonane z betonu
i umożliwiające zmechanizowanie prac montażowych - ułożenie za pomocą dźwigu
czyli oszczędność robocizny...

O dziwo nie było to scentralizowane i w każdym regionie Polski powstawały własne
pomysły tej technologii...

Były na przykład takie, w których ściany piwnic murowano z cegieł, a wyżej
układano te wielkie bloki... Naprawdę...

I są to nawet całkiem dobre konstrukcje, gdyż ich projektanci na ogół
zaprojektowali ściany osłonowe jednak z bloczków pianobetonowych dzięki czemu
są w miarę ciepłe, w odróżnieniu od pomysłu następnej dekady - już całkowicie
uprzemysłowionej wielkiej płyty...

Jedyne co w nich przeraża to tzw. normatywy czyli wymiary pomieszczeń, ale to
już nie wina naszych projektantów, te oszczędnościowe normatywy były narzucone
bardzo wysoko bo aż z Moskwy - był to oszczędnościowy pomysł tow. Chruszczowa -
tak tak!! tak bardzo byliśmy uzależnieni... ( To Młodzieży ku przypomnieniu)...

KONIEC WSTĘPU



I gdzieniegdzie w kilku ośrodkach = wielkich miastach powstał pomysł ogrzewania
ściennego...

Polegało to z grubsza na tym że wykonywano z żelbetonu takie płyty długości
całej ściany, wysokości ok 0,5 metra i grubości 5 centymetrów, w których zalana
była wężownica z stalowych rurek bardzo cienkich chyba 1/4 cala.

Płyty te następnie przykręcano do prefabrykowanej betonowej ściany, a wystające
2 końce rurki przyspawywano do pionów centralnego ogrzewania których też było
mniej bo na ogół jeden w środku mieszkania i od niego szły gałązki do tych płyt
nie były one nad oknem tylko na ścianach wewnętrznych. Przyspawywano tak na
sztywno, bez żadnych zaworów itp - oszczędność mosiądzu - można go było
zastosować na inne ważniejsze cele na przykład do produkcji łusek do nabojów...


Wbrew zdrowemu rozsądkowi nawet to działało, ale nie zawsze i raczej słabo, ale
dzięki na ogół dobrym właściwościom izolacyjnym ścian osłonowych z pianobetonu
można było wytrzymać...


Po kilkunastu latach jednak to ogrzewanie przestawało działać i pod koniec lat
70 ubiegłego wieku uznano to rozwiązanie za wadę technologiczną i prawie
wszędzie wymieniono na takie normalne grzejniki i piony...
Tak gdzieś do końca lat 80-tych na szczęście chyba wszystko...

[Gość: x]

modne dziś elementy ogrzewania umieszczane w warstwie tynku, taki ścienny
odpowiednik ogrzewania podłogowego, lecz do umieszczenia w ścianie, elementy te
działają jak wymienniki, woda z pieca ogrzewa cyrkulujący w nich inny czynnik,
ciepło zostaje wypromieniowane ze ściany - ogrzewanie ponoć najzdrowsze

o szczegóły pytaj instalatorów