dziecko nie smieje sie z klauna

[Gość: ala]

o czym swiadczy gdy dziecko nie smieje sie w cyrku z klaunow? jest mu przykro
ze klaunom nic sie nie udaje , prawie placze gdy widzi ze ktos sie bardzo stara
i mu nic z tego nie wychodzi i porazki klaunow odbiera osobiscie?

[Gość: Glen]

Dla mnie tez klauni nie sa smieszni od czasu gdy obejrzalem film S.Kinga "It".

[Gość: Magna]

ile lat ma Twoje dziecko?
moje tez tak do 2.5 roku nie bardzo moglo sie zorientowac co jest serio a co
nie.Niby slapstick to prosty humor ale zeby go doswiadczyc trzeba umiec
odczytac sygnal ze to nie naprawde.

[Gość: ala]

Gość portalu: Magna napisał(a):

> ile lat ma Twoje dziecko?
> moje tez tak do 2.5 roku nie bardzo moglo sie zorientowac co jest serio a co
> nie.Niby slapstick to prosty humor ale zeby go doswiadczyc trzeba umiec
> odczytac sygnal ze to nie naprawde.


cora ma teraz 8 lat, ogladanie klaunow w cyrku zawsze bylo dla niej smutne,
dodam ze przeczytala prawie wszystkie ksiazki ktore znalazla w domu ale nie
do "przejscia" okazal sie jedynie "Don Kichot"..

[joanna.markiewicz]

Twoje dziecko ma problemy z przeżywaniem i wyrażaniem uczucia wstydu. Właściwie
wszyscy mamy ten problem, jedni w większym inni w mniejszym stopniu. Kiedy
przeżywamy wstyd, czujemy sie niezręcznie i nie potrafimy znieść tego uczucia.
Już bardzo wcześnie uczymy się je tłumić, chociaż tak bardzo utrudnia nam to
życie. Wielu rzeczy nie robimy właśnie dlatego, że się wstydzimy, niektórzy
znacznie ograniczają swoje życie, żeby tylko nie wypaść głupio, nie ośmieszyć
się, w nadziei, że unikną przeżywania tego uczucia. Bardzo często, kiedy
dziecko przeżywa i próbuje wyrażać to uczucie, inni wyśmiewają się z niego,
umniejszają je, żeby samych siebie uchronić przed wstydem. W sytuacjach, kiedy
dziecko mówi lub w inny sposób okazuje, że są ludzie, rzeczy czy sprawy na
których mu zależy, którymi się bardzo przejmuje i z tego powodu bywa
wyśmiewane, ośmieszane. To mogą być tzw. dobre rady lub dowcipkowanie, czyli
komentarz robiony przez dorosłego w żartobliwy sposób. Pewnie znasz takie
sytuacje, kiedy rodzice komentują przy dzieciach to, co one robią w nieco
złośliwy, ale dla otoczenia bardzo dowcipny i zabawny sposób. Dla dziecka to
wiąże się z uczuciem lęku i osamotnienia. Uczy się zachowywania pozorów, np. że
powinien wiedzieć jak się zachować i co robić, chociaż nie wie.
Komicy i klauni to jedyna sytuacja, kiedy normy społeczne pozwalają na
odreagowanie wstydu. Klaun to ktoś prawdziwie śmieszny, a bycie śmiesznym
oznacza odgrywanie powszechnego w naszej kulturze wstydu. Jednakże ponieważ
wstydzimy się wstydzić, często nie jesteśmy w stanie patrzeć na to jak inni
się ośmieszają, wstydzimy się za innych. Twoje dziecko tak bardzo nie radzi
sobie z tym uczuciem, że śmieszność klauna nie bawi go, a wzbudza w nim to
uczucie.
Myślę, że można mu pomóc różne rzeczy, sprawy, sytuacje traktując lekko. W
kontakcie z nim, samego siebie delikatnie ośmieszać, pokazywać jakim się jest
niezdarą i że dorosłym różne rzeczy się nie udają. Musisz robić to bardzo
delikatnie, nie przesadzając i sprawdzając, czy Twoje dziecko nie za mocno to
przeżywa.
Będzie to dla niego okazja do uczenia się w bezpieczny sposób korzystania z
możliwości odreagowywania wstydu. Takie sytuacje mogą wiązać się z jego
protestem, nawet płaczem, nie trzeba się tego obawiać, a być wtedy przy nim i
próbować je przytulić.