Jak mam rywalizować z ojcem mojego dziecka

[Gość: olga]

Rozstałam się z ojcem mojego synka rok temu.Sądownie została przyznana
możliwość spotykania się ojca z synem ok. zgadzam się z tym jak najbardziej
mój synek musi mieć ojca tylko ten ojciec jest 100 razy lepszy niż ja. Synek
kiedy tylko czegoś mu zabronie mówi TATA MI POZWALA, kiedy dam mu klapsa TATA
MNIE NIE BIJE, pobaw się ze mną - nie mogę synku - prasuje TATA SIĘ ZE MNĄ BAWI.
Co mam zrobić, jeżeli 3 letnie dziecko tak mówi co będzie za 5 lat. Tatuś
kupuje mu za każdym razem nową zabawkę, mnie na to nie stać,oczywiście, że mu
kupuje, ale nawet nie raz w tygodniu.

[Gość: Malwina]

nie rywalizowac wcale !!!!
wprost przeciwnie - waloryzowac ojca! powiedziec synkowi ze jestes bardzo szczesliwa ze ma
kochajacego i opiekunczego ojca (dowod ze sie nie pomylilas w wyborze czyniac go ojcem !), bo
wiekszosc tatusiow po rozwodzie nie zajmuje sie dziecmi. I przestac myslec ze zabawki i atrakcje to jest
wszystko. Dziecko nie malpka, zajmuj sie nim i kochaj, rozmawiaj i opiekuj, otaczaj czuloscia. Obecny
ojciec jest gwarancja (chociaz szczerze mowiac gwarancji nie ma !) ze dziecko bedzie roslo
zrownowazone. A przeciez tego chcesz, prawda ?
I nie ponizaj sie sama w swoich oczach !

[Gość: Ann]

[joanna.markiewicz]

Bycie rodzicem to nie festiwal popularności, nie pole do rywalizacji, nie
wyścigi.
Twój synek z pewnością tęskni za ojcem i chciałby mieć Was oboje dla siebie,
usłysz w tym o czym mówi, jego żal, ból i niezgodę na sytuację Waszego
rozstania. Nie znaczy to, że rodzice za wszelką cenę powinni być razem, ale
dobrze jest, kiedy przynajmniej jedno z nich rozumie jaka to trudna i bolesna
sprawa dla dziecka i pozwoli mu mówić o tym. Dzieci, zwłaszcza małe, często
wyrażają swoje uczucia i dają znać o swoich problemach nie wprost , a np.
poprzez różne trudne dla dorosłych zachowania. Wiem, że nie jest łatwo
pozostawić swoje uczucia dotyczące byłego męża z boku i nie reagować na
porównania. Pomyśl jednak o tym, że Twój syn nie występuje przeciwko Tobie,
choć tak to brzmi, a mówi Ci coś o sobie. Wtedy będziesz mogła wyrazić
zrozumienie dla jego żalu i wszystkiego co przeżywa i dać mu to, czego
najbardziej potrzebuje, miłość i zapewnienie, że zawsze będziesz blisko, kiedy
będzie tego potrzebował. Nie obrażaj się na niego i nie złość.
A swoją drogą pomyśl o takim czasie, który poświęcisz tylko jemu, cos razem
zrobicie, pobawicie się, pobędziecie tylko we dwoje. Nie musi być go dużo, ale
dobrze żeby synek wiedział, że na pewno będzie i kiedy, możecie też wspólnie
planować co będziecie razem robić. Nie musisz nawet starać się dorównywać w
kwestii prezentów ojcu dziecka, powiedz małemu, że Ciebie na to nie stać i nic
więcej, nie mów zbyt dużo, nie tłumacz się. Dzieci są w stanie przyjąć wiele
różnych, nawet niekorzystnych dla nich wiadomości, pod warunkiem jednak, że
pozwolimy im wyrazić emocje jakie przeżywają w związku z tym.

[Gość: roza]

Ja bylam starsza od Twojego synka, ale sytuacja byla podobna. Ja bylam zauroczona moim Tata, i on zawsze
mial pierwsze miejsce w moim sercu. Mama byla niesamowita, nigdy nie wypowiadala sie negatywie o Tacie,
choc on na to czasami zaslugiwal. Wiem, ze Mama kocha mnie bezwarunkowo, ze jej milosc przetwala
najwieksze proby i wiele trudnosci. Nigdy nie okazala zadnej formy zazdrosci lub wspolzawodnictwa o moje
uczucia i uznanie. Teraz gdy jestem dorosla Mama ma morze mojej wdziecznosci i milosci. Jest dla mnie wzorem
do nasladowania i najlepszym przyjaciem.

Zycze Ci powodzenia i duzo radosci z wychowywania synka,
roza