Dziewczyny, coś drgnęło :)))

[moonika_l]

POstanowiłam, że we wrześniu nie dam plamy. Założyłam sobie 1-ego, że do 10.
będę ważyć 63,5 a do 30. - 62, 5 - no i wlasnie dziś te 62,5 zobaczyłam :)))
Więc moze jednak nie będzie tragicznie. Musze schudnąć do 60. a marze znowu o
58 - trzymajcie kciukasy.
M.

[e_wok]

Mooniko, trzymam i dzielnie sekunduje! A tak niesmialo zapytam, czy mozna sie
przylaczyc? Znow mam 3 kilo do wyeliminowania. I to sa te najtrudniejsze
kilogramy - kiedy organizm mowi, ze jednak trzeba je zachowac.

Wcale nie chudne :-(

[e_wok]

A wlasciwie nawet tyje. Szlag mnie trafia, bo znow mnie wszystko obciska.
Poczulam w sobie determinacje i postanowilam jednak niewolniczo trzymac sie
Cambridge. Ale nie szlo, wiec, no, wstyd sie przyznac, wzielam, wiesz co. Ze
starych zapasow jeszcze. Glupio mi :-( Ale czulam, ze nie dam rady, a musze dac
rade, bo inaczej przestane sie miescic w ubrania. Nie cierpie tego uczucia
pierwszych dni restrykcyjnej diety, kiedy czlowiek czuje sie taki oklapniety i
jakby mu cos na mozgu usiadlo. Wiem, ze po pieciu - siedmiu dniach bedzie
znacznie lepiej, ale na razie jest to, co jest, czyli niezbyt wesolo. Tym
razem, nauczona poprzednim doswiadczeniem z-wiesz-czym, kiedy bylam pozbawiona
energii i koncentracji do tego stopnia, ze pozawalalam rozne sprawy i potem
musialam prostowac, zapisuje sobie, co mam do zrobienia i zamierzam sie tego
trzymac. Nie chce sie ocknac na srodku ruchliwego skrzyzowania, z pustym bakiem
na przyklad. W ogole to zastanawiam sie nad odstawieniem tego srodka transportu
na czas diety, przynajmniej w poczatkowej fazie, poki uzywam wspomagacza.
Jakbym tak schudla 3 kilo w najblizsze dwa tygodnie to by bylo naprawde super.