Absolwenci: Realizacja marzen i planow po studiach

[Gość: Prof. Ciekawski]

Drodzy Absolwenci,

Jak Wam idzie realizowanie Waszych planow sprzed lub z czasow studiow?
Wszystko zgodnie z realnymi planami, troche lepiej, gorzej?

Zarowno chodzi o plany zawodowe jak np tylko zwiazne z praca tj. np. plan kupienia zaplanowanego mieszkania, zalozenie rodziny, oddanie sie pasjom etc. A jesli jest inaczej niz mialo byc, np. dajmy na to zarabiamy po 3 latach lepiej niz planowalismy, to zrewidowaliscie plan? jesli tak to w ktorym kierunku, tj. wieksze mieszkanie, szybsze "stworzenie" potomka, dodatkowe egzotyczne wakajce, zmiana sciezki kariery (np. wymagajaca przeprowadzki do miejsca, ktorego nie planowalismy?)

I vice versa jesli jest gorzej niz przewidywal plan, i oczekiwaliscie zarobkow dajmy na to rzedu 4,000 zlotych po 2 latach od ukonczeniu studiow a w rzeczywistosci jest to tylko powiedzmy 2,800 jak wplynelo to na Wasze plany na najblizsze 5-10 lat?

Jak "odchylenia" uwzgledniliscie w wizji swojego zycia, spelnianiu marzen?

[Gość: f]

ja już jestem 5 lat po studiach i dalej mieszkam z rodzicami
80% moich znajomych ma podobnie

współczuje sobie i wam głupki po polskich studiach (bo każdy po polskich studiach jest głupkiem)

pzdr

[Gość: Rough UK]

Jesli mieszkanie na wlasnym nie bylo nigdy Twoim priorytetem to chyba nic zlego?
Przeciez nie jest powiedziane ze kazdy chce sie wyprowadzic od rodzicow jak najszybciej. Dobrze meic rodzine u boku, kto inny ugotuje dobry obiad jak nie mama? Ty jestes w pracy a w tym czasie ktos robi Ci pranie i nie widzi w tym nic zlego, nie marudzi nic o rownouprawnieniu i ucisku kobiet, osobiscie lekko zazdroszcze wlasciwie..

[Gość: mgr inż.]

Tak na serio to zarabiam obecnie więcej niż się kiedykolwiek spodziewałem. Trzy lata po studiach mam 8900zł brutto. Pracuje jako menadżer średniego szczebla. Ale właśnie, pracuję ale w zupełnie innej branży i dziale niż było w planach. Zawsze chciałem pracować w R&D a pracuję w marketingu. I tu moje plany się zmieniły. Mieszkania na większe nie zmieniam, samochodu też nie (mam służbowy) a za to więcej odkładam. Tak aby za kilka lat otworzyć własny biznes.

Ale. Obserwując moich znajomych mam wrażenie że naprawdę jestem dużym szczęściarzem bo większość ledwo spłaca raty kredytów a pracują naprawdę ciężko. Mi się udało, bez znajomości, ale za to czasu na hobby teraz już nie ma.

Pozdrawiam.

[Gość: Piotrek]

Jesli chodzi o realizacje moich pasji to jest duuuuuzo lepiej. Z kasa jest gorzej ale baaaaardzo duzy luz w pracy kompensuje ten minus.

5-10 lat to kupa czasu, trudno przewidziec co bedzie za rok :)

[Gość: Sztandi]

No ja jestem tak 2 lata do przodu jeśli chodzi o to co planowałem w sumie fajne zarobki i własne mieszkanko, samochód, pieniążków wystarczy na tyle, że nie muszę sobie niczego odmawiać, a nawet trochę sie odkłada. Co do spełniania się to najlepsze lata mojego życia mam fajną kasę, nie mam jeszcze rodziny więc weekendy i czas wolny spędzam na tym co uwielbiam wspinaczka i snowboard, ale powolutku zaczynam myśleć o ustatkowaniu się chociaż dopiero po 30. Co do zawodu to robię to co lubię i o dziwo ta praca mi się podoba także nie narzekam.

Chciałem 2 lata po studiach przelecieć azjatkę

[Gość: gbur]

A dokonałem tego już po 5 miesiącach od odebrania dyplomu. Tak więc nie narzekam!

[wycofany]

Koleś, słaba prowokacja!
Ty też wiesz, że po studiach w PL siedzi się na bezrobociu albo w Anglii.

Nie po studiach, a po Óniwerkó, a to różnica, ośle

[Gość: ANTY-RABARTROLL]