Czy można się realizować w nie- wymarzonej pracy?

[Gość: piekna30letnia]

Mam taki dylemat. Nie wierzę w amerykański sen pt.: chcieć to móc, dąż do
relizacji marzeń etc. To wszystko piękne, ale bardziej szkodliwe niż
pożyteczne. Większość z nas nie marzyła przecież o pracy w handlu czy
ksiegowości, prawda? Realia są takie,że tylko znikomy procent ludzkości może
zarabiać na życie jako artysta, chirurg, pisarz, modelka itp. Cała reszta
(pewnie więcej niż 90%) musi sie dostosować do potrzeb rynku pracy. Co też
nie zawsze jest łatwiutkie...
Chciałam byc pisarką (he he;)), skończyłam filologię obcą, po której (z
konieczności zarabiania na życie) zaczelam pracę w handlu zagranicznym
(znajmość języków obcych). Utknęłam w tym, czego nienawidzę więc po 2 latach
zaczełam badać inne możliwośći. Realne. Gdzie mogę pracować, żeby najlepiej
wykorzystać typ osobowości jaki mam. Padło na doradztwo personalne.
Skończyłam studia podyplomowe, naprawdę wciągnęłam się w temat. Udało mi się
chwilę popracować na stanowisku o nieco zbliżonym profilu, ale wszelkie
pózniejsze próby znalezienia zatrudnienia w tym zawodzie zawiodły.
Obecnie szukam pracy, jestem bliska poddania się i przyjęcia propozycji (na
szczęście kilka ich jest) związanej z branżą finansową. Musze myśleć
odpowiedzilnie o zarabianiu na życie, założeniu rodziny, bezpieczenstwie
socjalnym... Boję się tylko, że gorycz wynikająca z faktu, że nie mogę robić
tego co bym chciała, zniszczy we mnie wszystkie siły witalne i w konsekwencji
spadnę tam, gdzie tak bardzo boję się się spaść, czyli w dolinę bezrobocia po
czterdziestce.
Poradźcie, powiedzcie czy przeżyliście coś podobnego i udało się nie
zgorzknieć, a nawet odnalezć odrobinę satysfakcji?

[billy.the.kid]

jeszcze masz główkę w chmurkach.
wymarzoną robotę wykonuje ok.1-2% ludków na tym łez padole.reszta tyra z
lepszym lub gorszym skutkiem na kawałek chlebusia.

[Gość: kris]

prosta sprawa! należy zdać sobie sprawę, że to nie praca jest celem życia! pracujemy tylko po to by żyć, natomiast realizować się trzeba poza pracą!!!

[anula36]

to sie dobrze mowi " realizowac sie poza praca" - ale na to moga sobie pozwolic
jednostki ktore nie pracuja 12 H na dobe i maja mozliwosc jakiegos odpoczynku,
urlopowania.
Uwazam ze nawet w nie - wymarzonej- pracy mozna sie dobrze ustawic- grunt to
wyciagac na swiatlo dzienne zalety ( zarobki, mozliwosc rozwoju, pewnosc pracy,
dobra atmosfera itp)a nie przejmowac sie tym ze nie jest to misja zyciowa.

[anula36]

p.s. czytalam ostanio fajny artykul a aktywizacji seniorow - byla tam jedna
pani ktora zaczela wydawac swoje powiesci ok 70-tki wiec moze sie okazac ze nic
straconego;)

jak jest dobra kasa to jest samorealizacja

[Gość: d]

[Gość: Sławek]

Nie wiem jak inni ale ja pracuję dla pieniędzy.