mój mąż ma 29 lat i właściwie żadnego doświadczeni

[Gość: mydlanka]

jestem w kropce nie wiem co właściwie o tym mysleć i jak siebie i męża nie
dołować. mamy w planach wzięcie kredytu a dopiero w momencie gdy mój mąż
skończy studia.właściwie to robi je od 9 lat i w tym semestrze ma je skończyć
( trochę powineła mu sie noga) najzabawniejsze jest to ze pracowal w sklepie z
telefonami i mial przez pol roku firme ze swoim kumplem ale nie mogli sie
dogadac i moj maz sie z prowadzenia tej firmy wycofal. podsumowujac robi
studia techniczne, doswiadczenie ma moim zdaniem takie sobie i w jego wieku
zaczynac wszystko od nowa. staram sie myslec pozytywnie tak zeby i jego i
siebie nie dolowac ale jest mi ciezko, boje sie ze bedzie mu ciezko znalezc
prace godna jego studiow (a po nich moze dobrze zarabiac) tylko czy pracodawcy
beda chcieli zatrudnic kogos kto ma prawie 30-tke na karku i zadnego
doswiadczenia :(BOJE SIE O NASZA PRZYSZLOSC!!!!!!

[Gość: weritas]

w jego wieku można zacząć jak najbardziej wszystko od nowa. Niepokojący jest
tylko brak doświadczenia. Ale czy naprawdę do tej pory tylko przez pół roku
pracował? Prace fizyczne, zlecone? Nic? Z czego wiec się utrzymywał?

[Gość: mydlanka]

utrzymywal sie dzieki kasie od rodzicow do pewnego momentu, potem pojechal do
usa i zapracowal na kolejny rok, nastepnie pracowal przez rok w tym sklepie z
telefonami i prze pol roku bawil sie w firme ( tak chyba to co dotyczy tej firmy
moge nazwac) a teraz od pol roku siedzi w domu i konczy studia bo stwierdzilismy
ze jak zacznie znowu prace to tych studiow nigdy nie skonczy ( studiuje
dziennie). moj maz pociesz mnie zze na rozmowie sobie poradzi i wierze w to bo
ma gadane i potrafi nasciemniac, ale zanim nasciemnia to dobrze by bylo zeby go
zaprosili na rozmowe a to wlasnie sie boje, ze z tym moze byc krucho, bo albo
moga gfo nie zaprosic, albo zaprosza i ze wzgledu na brak doswiadczenia w branzy
(w jego wieku) moga sie potem nieodezwac :(

[Gość: weritas]

no to jednak pracował. Pracował w USA i rok w sklepie jak rozumiem i jeszcze
miał pół roku doświadczenia w prowadzeniu sklepu. Nie jest za różowo ale jednak
coś tam robił. Trzeba by było tylko dobrze to ubrać w słowa. Może najpierw
zobacz jak mężowi będzie szło szukanie pracy a później będziesz się martwić.
Tylko sorry, ale jeśli zostało mu pół roku do skończenia studiów to chyba nie ma
za wiele zajęć i dziwi mnie, że nie mógłby tego pogodzić z pracą. Chyba, ze jest
na wyjątkowym kierunku gdzie do końca ma pełno roboty.

[anula36]

nie wiem co Twoj maz studiuje i jaka to bylaby praca " godna jego studiow" ale skoro studiuje tak dlugo to narzuca mi sie taki wniosek ( i przyszlemu pracodawcy tez moze) ze ten kierunek zupelnie go nie pasjonuje i praca w tym zawodzie tez nie bedzie.

Rozumiem ze twoj maz ma gadane,ale co mozna odpowiedziec na pytanie"czemu studiowal Pan tak dlugo"? Odliczajac rok w USA to dalej jest 8 lat obijania sie i to mzoe robic gorsze wrazenie niz brak doswiadczenia w konkretnym zawodzie.

[annajustyna]

Mam nadzieje, ze Twoj maz sobie wlasnie sciemnianiem nie poradzi i pürzegra z
osobami o prawdziwych walorach na rozmowach.

[anula36]

trudno oceniac prawdziwosc walorow faceta przez pryzmat postu jego zony.
a ze wyglada na prawdziwego lesera to osobny rozdzial;)

[annajustyna]

Zona napisala, ze najwuiekszym jego atutem na rozmowie byloby sciemnianie (ja
przez to rozumiem manipulowanie rekruterami tak, aby mysleli, ze kandydat jest
kims innym niz naprawde). Studiowac do 30-ki za pieniadze rodzicow, Jezu!

[anula36]

no bywa i tak, nie kazdy moze byc prymusem, ani zaradny.
Tylko poco walkowac studia ktore najwyrazniej faceta nie interesuja ani troche.

[Gość: mydlanka]

moze nie do konca interesuja, ale moga zapewnic nam lepsza finansowo przyszlosc.
pewnie pelno ludzi po skonczeniu lub nawet w trakcie studiow nie bylo do konca
pewnych co do kierunku jaki sobie wybraly. czasem trzeba polubic to co sie ma -
niestety :(

[annajustyna]

Ale pytanie czy zapewnia mezowi w ogole prace w zaowdzie w tych okolicznosciach?
Mnostwo ludzi po studiach konczy na kasie albo jako sprzedawca na stoisku w
hipermarkecie.

[Gość: zara]

Nie wiem co myśleć o takiej osobie 30 na karku i zero
doświadczenia????????. To co on robil przez ten czas????. Z czego
się utrzymywal?????. Dla mnie jest to przynajmniej dziwne, miec tyle
lat i nie zchzńbić sie pracą.
Moim zdaniem jest to obibok i cwaniak. Bo po co pracować skoro nie
musi.
Kobieto wplątalaś się w beznadziejną sytuację, przemyśl to jescze
raz, bo skoro on a mlodych lat nie chce pracowac to i puźniej tym
bardziej nie będzie pracowal.

[Gość: mydlanka]

on chce pracować tylko wiecej kombinuje niż jest to wszystko warte. razem
postanowilismy, że prze te poł roku nie będzie pracował tylko w koncu skonczy te
studia które wisza nad nami i zacznie szukac pracy. co do tego ze jest leniem to
jest i ja mu to stale powtarzam. wie ze mnie juz nie raz zawiodl wiec teraz sie
stara by w koncu pokazac ze potrafi. doswiadczenie ma bo pracowal, ale niestety
nie w jakiejs prestizowej branzy a chcialabym by pracowal w zawodzie jaki zrobi
na studiach i tu tkwi problem bo sie boje ze moze byc z tym ciezko

[Gość: godunow]

Oboje nie dorośliście do bycia razem. A Twój chłop to zwykły kombinator.

[Gość: kowianeczka]

Gość portalu: zara napisał(a):
> Dla mnie jest to przynajmniej dziwne, miec tyle
> lat i nie zchzńbić sie pracą.

A dla mnie dziwne jest się nie zHańbić ortografią!!!!!!!!!!!!!!!

Do kowianeczka

[Gość: ktoś]

Wiesz co, ty również nie przepracowujesz się. Zamiast iść do pracy
to siedzisz na tym forum dla beznadziejnie bezrobotnych, szczekasz
jak burek zza plota i tryskasz jadem jak dzikus. Skoro nie masz nic
ciekawego do powiedzenia po za poprawianiem byków po nieuku to
lepiej nic niepisz.
P.S. Do pracy nierobo!!!!!!!!!!!.

[Gość: Atk]

"Po za"??? Panie kapo???

[kol.3]

Ten, kto mu dawał pieniądze na utrzymanie zrobił mu krzywdę.

[anula36]

a jakaz to prestizowa branza???

[Gość: wp]

Da(cie) radę. Poza tym zawsze można rozkręcić coś na własną rękę, a
nie bawić się w rozmowy kwalifikacyjne ze śmiertelnie poważnymi
panami w garniturach.

[Gość: mydlanka]

moze i moj maz jest leniem ale nie pozwole nas obrazac. ciekawa jestem czy
niektorzy z was zdecydowaliby sie na powrot na studia po 3 latach przerwy gdzie
trzeba zrobic roznice programowe i nadgonic stracony czas. podejrzewam ze
wiekszosc dalaby sobie juz spokoj ze studiowaniem. a on jednak podjal sie tego
wyzwania dla zmiany naszej przyszlosci na lepsze. co do sciemniania nie chodzi
mi o wciskanie kitu rekrutujacym tylko przedstawienie prawdy w taki sposob by
swoje wady zostaly pokazane jako zalety.

[annajustyna]

To dlaczego piszesz, ze studiuje 8 lat? I dlaczego uzywasz slowa sciemnianie?
Cos nad precyzja jezyka trzeba by popracowac;)

[Gość: mydlanka]

odpisala polonistka przez P

[annajustyna]

Raczej logik. Piszesz, ze nie ma doswiadczenia, a potem, ze jednak pracowal. Bez
sensu.

[Gość: mydlanka]

jakbys przeczytala wszstko co napisalam to bys wiedziala o co mi chodzi. chodzi
mi o to ze moj maz owszem pracowal, ale to byla praca fizyczna ( do ktorej nic
nie mam) a nie ma doswiadczenia w tym kierunku ktory konczy, nie mowiac ze
wolalabym by nie pracowal jako fizyczny tylko umyslowy po to w koncu po tak
dlugim czasie podjal sie skonczenia studiow

[grzeslaw1wielki]

Ja napiszę o swoim przypadku żeby pokazać że można coś z sobą zrobić tylko
trzeba chcieć. Skończyłem technikum drzewne w małym miasteczku w 2000r.
bezrobocie wtedy wynosiło tam 30% można było dostać tam pracę tylko jako
akwizytor sprzedający elektryczne koce albo zostać konsultantką avonu. Pochodzę
z biednej rodziny więc trzeba było coś robić by egzystować, ubrać się itd.
Poszedłem do policealnego technikum informatycznego, dwu letniego. Na które sam
zarobiłem. Pracowałem jako pomocnik murarza, dekarza (po 10h dziennie) i się
uczyłem, jako snycerz po nawet 12h dziennie. Robiłem dekoracje na różne imprezy,
jako pracownik biurowy też się zdarzyło. Ciągle miałem nadzieję na coś lepszego.
Po tym technikum nadal bezrobocie 30% i jedyna perspektywa wojsko, miałem 22
lata. Wybrałem sobie elitarną jednostkę przez rok czasu nie było obijania i
chlania tylko nauka, dyscyplina i wojskowy zapieprz. Po wojsku 23 lata i co
dalej?? Poszedłem do pracy za grosze jako spawacz bez doświadczenia i tak rok
czasu po 12h dziennie łącznie z weekendami. Ożeniłem się i pomyślałem o
studiach. Poszedłem na prestiżową uczelnie Politechnikę Poznańską i dawałem radę
studiować i zasuwać jako spawacz mając w roku tylko 2 tygodnie wolnego.Teraz mam
27 lat i podjąłem pracę jako automatyk bez doświadczenia zaryzykowałem i na
dzień dobry 2800 brutto i to nie w Poznaniu tylko małym miasteczku. Jeszcze
przede mną 1,5 roku studiów, i nie miałem żadnych przerw wszystko planowo. Przez
te lata nauczyłem się pracować nawet bardzo ciężko i godzić to z nauką, mało
spać ("ale za to szybko") i zawsze miałem chęci, samo zaparcie i oczywiście
nadzieję. Pracując jako spawacz pomagałem dopłacając mojej żonie do studiów.
Więc muszę powiedzieć że twój mąż to prawdziwy leser, któremu rodzice krzywdę
zrobili dawając pieniądze a nie zmuszając do jakiejś pracy.

[Gość: artur]

Bardzo Cię podziwiam i rozumiem ponieważ miałem podobne koleje losu.
Od 16 roku życia zacząłem pracować jednocześnie ucząc się. Mam w tej
chwili 36 lat. Rok temu skończyłem studia, obroniłem się. Po
technikum nie mogłem podjąć studiów ponieważ musiałem się sam
utrzymać, rodzice nie chcieli finansować mojej nauki. Zaczynałem
pracę jak elektromonter, teraz pracuję jako handlowiec, i nigdy w
moim życiu nie miałem przerw w pracy, owszem było lepiej czy gorzej,
ale zawsze mogłem utrzymać rodzinę i zadbać o to aby niczego im nie
zabrakło. Pozdrawiam wszystkich pracusiów :)

[annajustyna]

Ja do pracy (nie w zawodzie) dorywczej, ale jednak, pomaszerowalam majac 20 lat.
Studia zrobilam w terminie, a i tak nieraz slysze, ze mam za malo doswiadczenia
(32 lata, 6 lat pracy, nie liczac praktyk studenckich i prac dorywczych).

[Gość: dorota]

Ja również podziwiam takie osoby, Ciebie również. Taką osobą jest też mój mąż,
pracuje od 18 r.ż., gdy poszedł na studia/ a rodzice nie chcieli nic mu pomóc,
ba! równocześnie musiał zarobić na studia, swoje wydatki i na opłaty dla
rodziców/. Wysiłek i moje wsparcie opłaciło się , dziś jest panem managerem.
Powodzenia dla wszystkich, którym jest pod górkę!

[Gość: litosci_meczenniku]

Lepiej Ci bylo pracusiu fizyczny pojsc na dobre studia (zamiast 'prestizowa'
polibude w Poznaniu) od razu, zamiast robic technika. Lepiej Ci bylo jeszcze
wczesniej robic liceum bys choryzonty poszerzal choc minimalnie humanistyczne.
Praca po 10 i 12 godz na dobre (majaca 24h), tym bardziej prosta fizyczna na
nikim tu wrazenia nie zrobisz. Na forum OHP moze i tak.
Lepiej bylo Ci pojsc na studia i wziac kredyt studencki, uczyc sie po stype
naukowa a wczesniej dostac socjala.
Plakanie o pochodzeniu z malych miasteczek i pracy fizycznej od rana do nocy
przestalo juz dawno robic na ludziach wrazenie.
Trzeba jeszce bylo stanac na ulicy zamiast przerwy sniadaniowej w tych pracach
fizycznych i grac na grzebieniu - i pare groszy i dodatkowy punkt do cv
meczennika wzbudzajacego litosc sluchaczy.

[grzeslaw1wielki]

Z przykrością muszę stwierdzić że twój mąż był na lepszej pozycji startowej niż
ja...

[Gość: mydlanka]

dobrze wiem o tym, ze moj maz troche spapral swoja szanse, tym bardziej ze jest
bardzo bysrty i zdolny, ale nie mieszkajac z rodzicami zawalil przedmiot ma
studiach (polibuda wrocławska) ktory zablokowal kolejne inne i tak to sie
ciagnelo, potem wzielismy slub wiec chcial pokazac sie z jak najlepszej strony i
poszedl do jakiejkoliwek pracy, ale zeby przynajmniej zarabiac. potem wyszly
stany, firma ktora nie do konca wypalila ( konflikt z kumplem) i tak teraz
konczy ostatni semestr studiow z nadzieja na lepsza i stabilniejsza przyszlosc.
a to ze rodzice mu dawali na studia to dlatego ze jak rodzice maja to daja na
utrzymanie, z tym ze on sporo ich naklamal ze studiami tzn.wmawial ze u niego na
studiach wszystko jest ok a nie bylo :(

[Gość: dei333]

wiesz co mnie strasznie irytuje w Twoich wypowiedziach?

ze ciagle podkreslasz "przygode z firma", konflikt z kumplem i ogolnie kladziesz
nacisk na to ze te pol roku bylo stracone...

szkoda, ze nie dostrzegasz, jak z tego pol roku prowadzenia firmy mozna zrobic
fantastycza zalete:
- wlasna inicjatywa
- samodzielnosc
- szybkie podejmowanie decyzji
- moze dzialanie pod presja czasu?
- rozwiniecie zdolnosci komunikacyjnych (wspolpraca z innymi firmami,
zalatwianie spraw w urzedach)
- umiejetnosc planowania dzialan
- i pewnie inne, chrakterystyczne dla branzy zalety


Moze raczej skoncentrujcie sie nad wyciagnieciem zalet z dotychczasowego
doswiadczenia, bo poki co wszystko co piszesz o doswiadczeniu swojego meza ma
wydzwiek negatywny.
Jesli Ty sama nie zaczniesz widziec dobrych stron w tym, co do teh pory robil,
to bedziesz nadal dolowac i siebie i jego.

[Gość: mydlanka]

bardzo dziekuję za tę wypowiedź, musze przyznać że po jej przeczytaniu poczułam
sie lepiej, pomoglo mi to popatrzec na umiejetnosci mojego meza z perspektywy
jego pozytywnych cech i widzeic w tym dobre srtony. zgadzam sie z toba w 100% i
dziekuje za pokazanie mi ze sa i dobre strony tej calej sytuacji

[Gość: Jurek]

Zgadzam się z przedmówcami, że Twój mąż mógł lepiej wykorzystać swoje
dotychczasowe 29 lat życia.

Ale nie jest źle. Po prostu teraz jest w takiej sytuacji, jak inni absolwenci
bez doświadczenia. Tyle tylko, że ma 29, a nie 24 lata. Trudno.

Niech na swoje dotychczasowe doświadczenia spojrzy tak, jak opisała to dei333.

[sanjoseshark]

Teraz juz wiesz, ze na forum internetowym takich drazliwych tematow
sie nie porusza, bo malo kto sie tym zainteresuje, ale znajdzie sie
grupka takich wszy i k***w netowych ktore cie zgnoja bo im sie
bardzo nudzi, albo dla podbudowania swojego malego ego.
W ogole zastanawiam sie kim sa ludzi ktorzy siedza pol dnia na necie
i pisza na dziesiatkach forow jakies pierdoly. Albo musza sie
strasznie nudzic, albo nie maja innych zainteresowan niz internet.
Mam wrazenie, ze wiekszosc piszacych na forach portali ogolnych
(onet, wp, gazeta itd.)to "geniusze" po zawodowkach albo po
zaocznych socjologiach. I pewnie mam racje.

[annajustyna]

Tak, tak, jest dokladnie tak, jak piszesz, moj Ty geniuszu nie po zawodowce:))).

[Gość: Gość]

A czy Kolega nie miał racji ? Przecież czytając takie "porady",
można sobie jedynie sznur na szyi powiesić.

[annajustyna]

Moj drogi, jak ktos nie ma dystansu do forum, to niech lepiej faktycznie nie
zadaje tu pytan.

[Gość: Gość]

Co nie oznacza,że ma spokojnie przyjmować te wszystkie inwektywy
przetaczające się w takim wątku.

[Gość: observatore]

Uderz w stół, a nożyce się odezwą - annojustyno...

...miałem Ci to samo napisać, bo Twoje wdawanie się puste kłótnie o pojedyncze
słówka, woła o oderwanie od tego forume choć na parę godz. dziennie,
zdystansowanie się i w ogóle wrzucenie na luz.

Fajna z Ciebie dziewczyna ale nie zaperzaj się tak. Sam tak kiedyś miałem dopóki
nie znalazłem pracy w miarę zadowalającej. Na forum rzadziej przychodzę, szkoda
mi słów komentarzy na głupie posty. Patrzę na niebo i drzewa...

[Gość: Gość]

Coś w tym jest. Większość odpisujących na dany temat gnoi całkowicie
takiego klienta.W rezultacie poszukujący porady na forum
internetowym, jeszcze bardziej dołuje się,czytając takie
komentarze.Sam to zresztą zauważyłem,iż nie jest to miejsce do
rozwiązywania naprawdę,poważnych problemów zawodowych.W tym celu
najlepiej udać się do poważnej agencji doradztwa personalnego czy
zawodowego.Tam pracują ludzie,którzy są przygotowani do takiego typu
poradnictwa.A wracając do głónego wątku mąż forumowiczki nie jest
jakimś starym zgredem przed którym w perspektywie jest tylko dół na
cmentarzu.Są ludzie,którzy zaczynają wszystko od nowa mając 40-50
lat,a co dopiero w wieku 29 lat.To przecież jeszcze 36 lat do wieku
emerytalnego.

[Gość: observatore]

Bo TO forum jest specyficzne - w przerażającej większości sfrustrowanymi
nieudacznikami gnijącymi na bezrobociu naszpikowane...

Nie śmieję się - to byłem też ja dwa mce temu. Wiem że o pracę w porządku jest
trudno, i mi było trudno, i dużo miałem szczęścia.
Dlatego nie walnę pustej formułki 'znjdź pracę".
Dlatego jednak mogę ocenić to co się tu dzieje trafniej, bo i sam taki byłem i
widzę motywy i nadzieje kierujące internautami...

Kopnąć to wszystko w du...
Powiem wam, że czas w domu jest zbałamucony, zmarnowany. Lepiej chodzić
gdziekolwiek, po cokolwiek, byle jakiś rytm dniom nadać. To wg. mnie pierwszy
krok wyrwania się z marazmu i bezradności bezrobocia...

[Gość: wolny ptak]

Wiecie, co mnie najbardziej śmieszy? Ten cały kult pracy i
przekrzykiwanie się, kto wcześniej zaczął pracować, jak by to była
najwyższa wartość w życiu. Ja tam nie żałuję, że na dobre zacząłem
pracować dopiero po studiach, mając bliżej 30 niż 20 lat. Naprawdę
się opłaciło. Owszem, za czasów studenckich też zdarzały się (bardzo
sporadycznie) różne dorywcze fuchy (żadne rozdawanie ulotek ani nic
w tym stylu - na to szkoda byłoby mi czasu), ale przede wszystkim
stawiałem na naukę i zabawę. Teraz też, jeśli pracuję, to po to,
żeby żyć na satysfakcjonującym mnie poziomie, żeby móc sobie
pozwolić na różne przyjemności, poza tym w pracy łączę przyjemne z
pożytecznym; nie żyję po to, żeby pracować, jak to się u nas
przyjęło.

[Gość: ciekawe...........]

jestem ciekawa czy twoje zadowolenie przeklada sie na wyplate... hahahaha tak
pisza ci co dostaja 1500 brutto ale zyja z rodzicami albo w wynajetym pokoiku i
na obiad jedza zupki chinskie,baju baju a sama juz widac ze weszlas w ten tryb
'a ja mam lepiej niz wy, bo...'

[Gość: tylko_spokoj]

Sytuacja jaką opisujesz nie należy do typowych, jednak nie jest też jakimś
skrajnym kuriozum.
Grunt, to nie tracić spokoju i nie wyrokować w czarnych barwach przyszłości.
Róbcie co możecie, co się powinno dokonać/stać na poprawnie pomyślanej drodze
kariery. Ukończenie studiów jest warunkiem koniecznym do zrealizowania.
Nic nie jest stracone, ani przesądzone. Ważne by się starać czynnie,a w
międzyczasie zajmować czymś mniej wymarzonym (co nie tylko pozwoli mieć drobne
na lody, ale i podnosi morale, oraz nadaje rytm dniom - wbrew pozorom całe dnie
wolne szybciej przeciekają przez palce, niż te zorganizowane niezależną
strukturą przynajmniej w pewnym wymiarze).
Nie skupiajcie się na tym co było nie tak, i co można było pokierować inaczej;
tylko na tym, co można zrobić w obecnych okolicznościach i jakim możliwościom
warto próbować otworzyć drzwi.
Nic jeszcze nie jest przegrane. Jeszcze jest wszystko do nadrobienia. Późny
start z kilku względów ma niebagatelne zalety.
Nie dajcie się wbić w sztampowe schematy myślenia i ujmowania zawodowej ścieżki
rozwoju.
Podtrzymujcie poczucie własnej wartości i działajcie. Czekaniem i narzekaniem
nie da się osiągnać niczego.
Wszystko jest jeszcze do osiągnięcia.

[Gość: Jacek]

Witam. Tak sobie czytam i pomyślałem, że może Spróbujesz swoich sił
w doradctwie finansowym-multiagencja. Praca może być na początku
dodatkowa. Zarobki są nieograniczone. Po kilku latach ludzie mają
duże pieniądze ( ponad 5000netto).

Jak Jesteś zainteresowany to proszę o kontakt na
600 645 810 lub
[e-mail]

Pozdrawiam
i głowa do góry