opóźnienie psycho-ruchowe

[ewaldzik]

Mam 14-sto miesięczną córeczkę, która bardzo wolno się rowija. Potrafi tylko
pełzać i siedzieć jak zostanie posadzona,ale nie za bardzo lubi tą pozycje i
raczej często się kładzie.
Urodziła się z 10 punktami w 38 tygodniu przez cesarsie cięcie ponieważ
miałam od 3 trymestu wysokie ciśnienie. Po porodzie odkryto obniżone napięcie
mięśniowe i krwawie śródczaszkowe II/II*stopnia. Od 3 miesiąca jej życia
chodzimy na rehabilitacje, ale postępy są bardzo małe. Poza tym mała ma słaby
kontakt z otoczeniem. Co prawda stale jej się porawia i coraz częściej śmieje
się do nas i interesuje zabawkami ale jest to znacznie do tyłu w stosunku do
rówieśników. Nie wykonuje żadnych gestów porozumiewawczych i nic nie mówi.Jak
skończyła rok trafiłyśmy do Górnośląskiego Centrum Zdrowia Dziecka gdzie
wstępne rozpoznanie jest zaburzenia neurorozwojowe. Rezonans magnetyczny
wykazał na nieznaczne opóźnienie rozwoju mózgowia (mielinizacji).Czekamy
jeszcze na wyniki z Warszawy w kierunku zaburzeń metabolicznych. Czy ktoś
spotkał się z podobnym przypadkiem, bo my już mieliśmy różne diagnozy od
zespołu genetycznego przez autyzm po upośledzenie umysłowe? Czy jest
szansa,że to nadgoni? Jak czytam to forum to widzę ze wiele dzieci rozwija
się wolniej i jakoś z tego wychodzi. Bardzo będę wdzieczna za pomoc. Dodam że
jest intensywnie rehabilitowana i pod stała opieką psychologa, logopedy i
neurologa.

[magdalen1]

Twoja córcia ma intensywną terapię - i to najlepsze co robicie. Dziecko jest
tak "plastyczne" w tym wieku, że możesz być tylko dobrej myśli.
Trzymam za Was kciuki.

[ewaldzik]

Dziekuje za słowa otuchy. Pozdrawiam

[mamaronja]

Cześć !
Moja Zosia ma 15 m-cy, nierówne napięcie mięśniowe, nie pełza, troszke siedzi,
ale nie umie zbyt długo utrzymać równowagi. Co do różnych diagnoz to u nas
sprawa wygląda tak, że Małej wszystkie badania wychodza OK, neurologiczne,
metaboliczne w CZD itp... Nie mówi, ale trochę gaworzy, porozumiewa się z nami
na swój sposób, jest wesoła i ciekawska.
Jest rehabilitowana, też pod opieką wielu specjalistów.
I jedyne, co możemy zrobic w tej sytuacji, to czekać.

[ewaldzik]

No właśnie trzeba czekać, tylko czasem jest tak trudno:-(
Pociechą jest,że jest więcej takich dzieci jak moja córeczka. Miejmy nadzieję,
ze nadgonią to. Dziekuję za odzew.

[iwona.fa]

Witam ,

ja mam idetyczną sytuacje, moja corka jest duzo starsza , robi minimalne
postępy , ważne zeby się nie zatrzymał rozwój, probujemy rożnych sposobow
rehabilitacji, ale nie poddajemy się . Życzę powodzenia i siły.

Iwona

[iwona.fa]

chcailam tylko dodac ,że mam podobną coreczke do Zosi

Ewaldzik - wysłałam ci odp. mailem!

[pariru]

przepraszam, że dopiero teraz :O)

[mamatrojaczkow]

Witam i pozdrawiam drogie mamy. To dobrze,że wasze dzieciaczki są pod opieką
psychologów. pedagogów i logopedów. Mam jednak nadzieję, że opieka ta polega na
stworzonym przez w/w specjalistów w oparciu o obecne potrzeby i deficyty
dziecka programie terapii i nauki realizowanym z dzieckiem non stop poprzez
zabiegi wychowawcze, sprawy codzienne i po prostu naukę. Jezeli nie, to ze
względu na to, że własnie teraz jest najlepszy dla dzieci czas na naukę nie
traćcie go tylko pracujcie. Dotyczy to szcególnie dzieci z deficytami czy też
dzieci o nieharmonijnym rozwoju. To oprócz rehabilitacji ( lub najlepiej
równocześnie z nią) najlepszy sposób na pomoc własnemu dziecku. A więc
spotkania ze specjalistami tak, obserwacja tak, śledzenie postępów tak, ale z
zadaniami dla rodziców i opiekunów do pracy w domu! Dzieci są niesamowite i
magiczne - i najważniejsze, że wciąż nas zaskakują. Są silniejsze niż my
dorośli. Dlatego musimy tę ich siłę wykorzystać dając im nasz czas i naszą
pomoc aby goniły i nadganiały. Ale do tego potrzebne są narzędzia, ćwiczenia
jako efekt wizyty u specjalisty! POZDRAWIAM! A.

[bucia34]

Mam podobny problem chociaż mój synek ma dopiero 6 miesięcy. Urodził
się w 36 tygodniu ciąży i dostał 10 Apgarów pomimo iz miał lewą
stopę końsko-szpotawą. leczenie stopy polegało na masażach stopy i
gipsowaniu całej nogi przez 9 tygodni. Teraz nosi szynę derotacyjną
na obu nóżkach. Neurolog stwierdził tylko lakonicznie 6-cio
tygodniowe opóźnienie w rozwoju psychoruchowym. Synek nie przekręca
się ani z plecków na brzuszek ani z brzuszka na plecy. Na brzuszku
leży bardzo niechętnie i wytrzymuje krótko. Główkę do siadania
ciągnie bardzo dobrze ale sam bez podparcia nie siedzi. Ma bardzo
słaby kontakt z nami i prawie żadne zainteresowanie zabawkami - nie
wyciąga po nic rąk a grzechotkę chwyta tylko wtedy gdy mu ją włoże
do rąk. Od pięciu tygodni rehabilituję go metodą Vojty pomimo
płaczu. Myslę że efekty są marne chociaż rehabilitantka mówi że nie
jest źle i że jest już wyraźnie silniejszy. Jak długo przeciętnie
trwa reahabilitacja i może spróbować innej metody przy tak marnych
wynikach. Czy myślicie że opóźnienie w rozwoju synka może być
spowodowane unieruchomieniem nóg??? Próbujemy z mężem wszystkiego
ale powoli tracimy nadzieję. Może oczekujemy cudów???

[ave_eva]

Znam cwiczenia Vojty bo sama tez cwiczylam synka, warto malego
cwiczyc...wiem,ze placze i go szkoda, ale tylko pozniej bedziesz w
100%pewna, ze robilas wszystko by mu pomoc. Vojta sie cwiczy zwyle
do raczkowania. Moj synek raczkowal jak mial 14 miesiecy, rob to
regularnie tak jak zalecil ci to rehabilitant i cwicz go jeszcze w
domu 3 razy dzienie ok 15 min, szczegolnie strefe piersiowa.
Powodzenia, nie rezygnuj i wytrwalosci oraz wiecej wiary w siebie!
Pozdrawiam.

[ave_eva]

Acha, zapomnialam napisa ze maly urodzil sie z ZOKN, siedzial jak
skonczyl rok raczkowal jak mial 14mcy a sam chodzil jak mial 21mcy.
Wiec drogie mamy....cierpliwosci i wiary...Rehabilitacja czyni cuda!
POzdrawiam. No....dzis Hawier moj synek ma prawie 3 latka i juz
prawie wszystko nadrobil, choc rehabilitacji nie przerwalam.

[bucia34]

Wczoraj byłam z Mateuszem jeszcze raz u neurologa, który mnie trochę
uspokoił. Powiedział, że jak na takie długotrwałe leczenie i
unieruchomienie to rozwija się całkiem dobrze i trzeba być dobrej
myśli i kontynuować rehabilitację. Mówił tylko, że jeżeli zauważę,
że Vojta go nerwicuje to żeby zmienić metodę a nie za wszelką cenę
ciągnąć jedną. Czy wasze dzieci po zaprzestaniu ćwiczeń długo
płaczą? Mateusz czasami dostaje strasznej histerii (rzadko) ale
częściej uspokaja się zaraz jak zaczynam go ubierać po ćwiczeniach.
Oczywiście histerie są przeważnie po ćwiczeniach z rehabilitantką.
Proszę o informację jak przeżywają to wasze dzieciaki!
Pozdrawiam
Aga

[perlai]

ewaldzik, chętnie wymieniłabym się z tobą dowiadczeniami. moja córka
skończyła właśnie 14 msc i zachowuje się bardzo podobnie. słaby
kontakt z otoczeniem, znaczne opóźnienie ruchowe...
jeśli możesz, to proszę o kontakt na mejla: [e-mail]

[patrycja230292]

Witam czy można wiedzieć jak wszystko się u Pani potoczyło ? Mam dosyć podobny problem,nie wiem już co myśleć i robić :(

[perlai]

jeśli to do mnie, to namiary do mnie: [e-mail]